|
INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI
|
|
|
TECHNOLOGIA WODY I ŚCIEKÓW LABORATORIUM
|
|
III ROK INŻYNIERII ŚRODOWISKA STUDIA DZIENNE GRUPA 36 C
|
11.04.2003 TYDZIEŃ III |
|
CHLOROWANIE ŚCIEKÓW
TEMAT I
AUTORZY OPRACOWANIA:
TOMASZ GACEK MAREK ŻEBROWSKI
|
CZĘŚĆ TEORETYCZNA
Chlorowanie ścieków może spełniać różnorodne zadania zależnie od warunków technologicznych występujących w poszczególnych fazach procesu oczyszczania:
Główne cele chlorowania to:
dezynfekcja ścieków oczyszczonych mechanicznie, biologicznie lub z zastosowaniem wysokoefektywnych metod tzw. trzeciego stopnia oczyszczania
utlenianie azotu amonowego oraz resztkowych substancji organicznych mających swój udział w BZT5 lub ChZT ścieków
zapobieganie rozwojowi w ściekach bakterii formujących narosty w przewodach ściekowych
usuwanie zapachów i zapobieganie powstawaniu warunków beztlenowych w urządzeniach oczyszczalni
usuwanie barwy i innych zanieczyszczeń refrakcyjnych powodowanych przez dopływ ścieków przemysłowych
podniesienie efektów usuwania BZT5 ścieków
Na przebieg chlorowania ścieków wywierają wpływ:
skład ścieków
własności dezynfekcyjne powstałych produktów chlorowania
rodzaj i dawki reagentów
obecność katalizatorów
sposób prowadzenia procesu chlorowania
odczyn
temperatura
Wprowadzony do ścieków chlor spełnia kilka czynności:
utlenia i chloruje związki nieorganiczne
utlenia i chloruje związki organiczne
powoduje dezaktywację wirusów i bakterii
Chlorowanie można stosować:
jako końcowy proces w układzie technologicznym, mający na celu głównie dezynfekcję ścieków
jako końcowy proces w układzie technologicznym, mający na celu dezynfekcję połączoną z utlenianiem azotu amonowego
jako metoda usuwania azotu amonowego
Zalety chlorowania do punktu przełamania:
niski koszt inwestycyjny
możliwość dokładnego regulowania dawki stosowanie do aktualnego zapotrzebowania
możliwość połączenia tej metody z metoda usuwania amoniaku przez napowietrzanie
nie ma niebezpiecznego zanieczyszczenia atmosfery amoniakiem
Główne wady chlorowania do punktu przełamania:
wysoka dawka chloru do całkowitego utlenienia amoniaku do azotu
zwiększenie zasolenia ścieków przez wydzielane jony chlorkowe
powstawanie szkodliwych chloramin
CZĘŚĆ OBLICZENIOWA
Azot amonowy w ściekach surowych:
Ze względu na rozcięczenie ścieków 1:10 ekstynkcję mnożymy przez 10.
E = 0,165
S = 0,165 * 10 * 6,25 = 10,31 mg/dm3
pH w ściekach surowych:
pH = 7,1
Chlor pozostały w ściekach surowych:
a- ilość 0,025m Na2S2O3 zużytego do miareczkowania 9,2 [cm3]
f- dla 0,025m Na2S2O3 wynosi 0,886
V- objętość próbki 50 [cm3]
b= 0
Miano wody chlorowej[mgCl2/dm3]:
a- ilość 0,025m Na2S2O3 zużytego do miareczkowania- 7,6 [cm3]
f- dla 0,025m Na2S2O3 wynosi- 0,886
V- objętość próbki- 5 [cm3]
b= 0
≈ 1347 mg/dm3
Dawki chloru:
obliczenie dawki chloru[mgCl2/dm3]
5,0 = 5,0 [mgCl2/dm3]
10,0 = 10,0 [mgCl2/dm3]
2,5
NH4 = 2,5
10,31 = 25,78 [mgCl2/dm3]
5,0
NH4= 5,0
10,31 = 51,55 [mgCl2/dm3]
7,5
NH4= 7,5
10,31 = 77,32 [mgCl2/dm3]
10,0
NH4= 10,0
10,31 = 103,10 [mgCl2/dm3]
12,5
NH4= 12,5
10,31 = 128,88 [mgCl2/dm3]
dawki chloru w przeliczeniu na [ml/dm3]
3,7 [mlCl2/dm3] = 1,9 [mlCl2/0,5dm3]
7,4 [mlCl2/dm3] = 3,7 [mlCl2/0,5dm3]
19,3 [mlCl2/dm3] = 9,6 [mlCl2/0,5dm3]
38,6 [mlCl2/dm3] = 19,3 [mlCl2/0,5dm3]
57,2 [mlCl2/dm3] = 29,0 [mlCl2/0,5dm3]
76,5 [mlCl2/dm3] = 38,0 [mlCl2/0,5dm3]
96,5 [mlCl2/dm3] = 48,0 [mlCl2/0,5dm3]
Dawka chloru [mg/dm3Cl2] |
Dawka chloru w przeliczeniu na [ml/dm3] |
Dawka chloru w przeliczeniu na [ml/0,5dm3] |
5 |
3,7 |
1,9 |
10 |
7,4 |
3,7 |
26 |
19,3 |
9,6 |
52 |
38,6 |
19,3 |
77 |
57,2 |
29,0 |
103 |
76,5 |
38,0 |
130 |
96,5 |
48,0 |
Chlor pozostały w ściekach po procesie chlorowania:
a- ilość 0,025m Na2S2O3 zużytego do miareczkowania
f- dla 0,025m Na2S2O3 wynosi 0,886
V- objętość próbki 100
b= 0
Dawka chloru = 5 [mgCl2/dm3]
ilość 0,025m Na2S2O3 zużytego do miareczkowania = 10,8 [cm3]
Dawka chloru = 10 [mgCl2/dm3]
ilość 0,025m Na2S2O3 zużytego do miareczkowania = 11,00 [cm3]
Dawka chloru = 26 [mgCl2/dm3]
ilość 0,025m Na2S2O3 zużytego do miareczkowania = 11,2 [cm3]
Dawka chloru = 52 [mgCl2/dm3]
ilość 0,025m Na2S2O3 zużytego do miareczkowania = 10,3 [cm3]
Dawka chloru = 77 [mgCl2/dm3]
ilość 0,025m Na2S2O3 zużytego do miareczkowania = 12,1 [cm3]
Dawka chloru = 103 [mgCl2/dm3]
ilość 0,025m Na2S2O3 zużytego do miareczkowania = 14,2 [cm3]
Dawka chloru = 130 [mgCl2/dm3]
ilość 0,025m Na2S2O3 zużytego do miareczkowania = 16,2 [cm3]
Azot amonowy w ściekach po procesie chlorowania:
Dawka chloru = 5 [mgCl2/dm3]
E = 0,503
S = 0,503
6,25 = 3,14 [mg/dm3]
Dawka chloru = 10 [mgCl2/dm3]
E = 0,462
S = 0,462
6,25 = 2,89 [mg/dm3]
Dawka chloru = 26 [mgCl2/dm3]
E = 0,359
S = 0,259
6,25 = 2,24 [mg/dm3]
Dawka chloru = 52 [mgCl2/dm3]
E = 0,005
S = 0,005
6,25 = 0,031 [mg/dm3]
Dawka chloru = 77 [mgCl2/dm3]
E = 0,004
S = 0,004
6,25 = 0,025 [mg/dm3]
Dawka chloru = 103 [mgCl2/dm3]
E = 0,003
S = 0,003
6,25 = 0,019 [mg/dm3]
Dawka chloru = 130 [mgCl2/dm3]
E = 0,002
S = 0,002
6,25 = 0,012 [mg/dm3]
Tabela wyników:
Oznaczenia |
Ścieki surowe |
Dawka chloru [mgCl2/dm3] |
||||||
|
|
5 |
10 |
26 |
52 |
77 |
103 |
130 |
Chlor pozostały |
163,0 |
95,7 |
97,5 |
99,2 |
91,2 |
107,2 |
125,8 |
143,5 |
Azot amonowy |
10,31 |
3,14 |
2,89 |
2,24 |
0,031 |
0,025 |
0,019 |
0,012 |
pH |
7,1 |
7,8 |
8,1 |
8,6 |
8,8 |
9,2 |
9,4 |
9,5 |
WNIOSKI:
Analizując przeprowadzone badanie i przedstawiony powyżej wykres możemy stwierdzić, iż procesie chlorowania ścieków wraz ze wzrostem dawki chloru i odczynu ścieków rośnie skuteczność usuwania azotu amonowego.
Chlorowanie do punktu przełamania występuje w zakresie pH = 7,1 - 8,8. Z wykresu zależności chloru pozostałego od dawki chloru wynika, że rodzaj chloramin zależy od dawki chloru i odczynu ścieków. Przy pH>8 wytwarzają się wyłącznie monochloraminy. Natomiast przy pH=7,1-8 wytwarzają się monochloraminy, dwuchloraminy i azot amonowy równowagowy. Zaletą chlorowania do punktu przełamania jest możliwość dokładnego regulowania dawki oraz nie ma niebezpieczeństwa zanieczyszczenia atmosfery amoniakiem. Wadą tej metody jest wysoka dawka chloru ( z czym wiąże się zwiększenie stężenia chloru w chlorowanych ściekach) do całkowitego utlenienia amoniaku do azotu, oraz powstawanie szkodliwych chloramin.
Podczas oznaczania chloru pozostałego w ściekach surowych otrzymano stężenie równe 163,02 [mgCl2/dm3] co jest absolutna bzdurą, gdyż to stężenie jest zdecydowanie większe niż po procesie chlorowania. Może to wynikać z niedostatecznego wymycia naczyń używanych przy oznaczaniu. Ze względu na brak ścieków nie było możliwe wykonanie ponownie próby.