1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI
Nazwa produktu: Ditlenek siarki [dwutlenek siarki, bezwodnik kwasu siarkawego]
Wzór konstytucyjny: SO2
Wzór sumaryczny: O2S
Producent:
Dostawca:
Użytkownik:
Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)
2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH
Składniki stwarzające zagrożenie:
Nazwa chemiczna |
% wag. |
Nr CAS |
Nr EINECS |
Symbol ostrzegawczy |
Symbole zagrożenia (R) |
ditlenek siarki |
100 |
7446-09-5 |
231-195-2 |
T |
23-36/37 |
3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ
Zagrożenie pożarowe: Gaz niepalny. Butle pod wpływem wysokiej temperatury mogą eksplodować.
Zagrożenie toksykologiczne: Ditlenek siarki jest gazem silnie drażniącym. Łatwo rozpuszcza się w wydzielinie błon śluzowych, tworząc kwas siarkawy, który działa drażniąco na błony. Ditlenek siarki wchłania się przez drogi oddechowe.
Zagrożenie ekotoksykologiczne: W środowisku wodnym ditlenek siarki podnosi lokalnie obniża? wartość pH, zagrażając niektórym gatunkom zwierząt.
4. PIERWSZA POMOC
Uwaga: Usunąć poszkodowaną osobę ze skażonego środowiska. Osoby ratujące muszą wchodzić do skażonej atmosfery z aparatami oddechowymi. W razie ich braku, nieprzytomnych poszkodowanych leżących w dołach, studniach, piwnicach itp. należy wydobywać hakami lub spuszczać ratowników na linach na taki okres, jaki wystarcza do kolejnego oddechu (wytrzymałość osobnicza).
Zatrucie inhalacyjne: |
|
1. |
Ditlenek siarki jest gazem silnie drażniącym. Łatwo rozpuszcza się w wydzielinie błon śluzowych, tworząc kwas siarkawy, który działa drażniąco na błony. Ditlenek siarki wchłania się przez drogi oddechowe. |
2. |
Zapewnić spokój i ciepło. Jak najszybciej przewieźć do szpitala w pozycji leżącej, a w razie wystąpienia duszności - w pozycji półleżącej. |
Skażenie oczu: |
|
1. 2. |
Skażone oczy natychmiast przemyć dużą ilością bieżącej wody. Poszkodowanej osobie zapewnić pomoc okulisty. |
Zatrucie doustne: |
|
1.
2. |
W przypadku połknięcia przepłukać usta, a następnie podać do wypicia kilka szklanek wody. U osoby przytomnej wywołać wymioty. Uwaga - groźba zachłyśnięcia się. Zapewnić pomoc lekarską. |
Skażenie skóry: |
|
1. |
Ditlenek węgla silnie schłodzony spowodować może, wskutek gwałtownego kontaktu, bolesne, trudne do wygojenia odmrożenia. Skórę przykryć jałowym opatrunkiem i udać się do lekarza. |
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU
Szczególne zagrożenia: |
Gaz niepalny. Butle z ditlenkiem siarki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury mogą eksplodować. |
Środki gaśnicze: |
Stosować tylko w przypadku pożaru sąsiednich obiektów. Rodzaj - w zależności od potrzeb. |
Zalecenia szczegółowe: |
Zagrożone butle wywozić w bezpieczne miejsce. |
Sprzęt ochronny strażaków: |
Ubrania przeciwchemiczne, gazoszczelne, kwasoodporne. Aparaty izolujące drogi oddechowe. |
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA
Zalecenia ogólne: |
Ogłosić alarm. Zlikwidować wszelkie źródła ognia. Osoby postronne wyprowadzić poza zagrożony obszar w kierunku „pod wiatr”. |
Zalecenia szczegółowe, ochrony osobiste: |
Skutki awarii likwidują osoby przeszkolone, wyposażone w ubrania gazoszczelne, kwasoodporne, aparaty oddechowe. Osoby dokonujące jakichkolwiek czynności związanych z akcją ratowniczą w skażonej atmosferze, powinny być ubezpieczane jeszcze przez dodatkowe dwie osoby. Jedna osoba asystuje wewnątrz skażonego pomieszczenia (obiektu, którym mogą być również zbiorniki, kanały, studzienki kanalizacyjne, studnie, zagłębienia terenowe i inne). Druga osoba, która znajduje się na zewnątrz tego pomieszczenia (obiektu), w każdej chwili musi być gotowa do udzielenia lub sprowadzenia pomocy. Skażone pomieszczenia (obiekty) muszą być intensywnie wentylowane świeżym powietrzem, a następnie skraplane wodą w postaci strumieni kropelkowych. Przed przystąpieniem do jakichkolwiek działań ratowniczych należy dokonać pomiarów stężeń ditlenku siarki w skażonej atmosferze - co można wykonać za pomocą specjalnych rurek wskaźnikowych. Opróżnione z ditlenku siarki instalacje należy przedmuchiwać powietrzem. |
Metody utylizacji: |
Kontrolowane wypuszczanie do zbiornika z wodą - zgodnie z wymogami prawa krajowego. |
7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE
7.1.
|
Zaleca się podejmowanie środków ostrożności podczas przemieszczania i magazynowania ditlenku siarki. Należy unikać źródeł ciepła i otwartego płomienia. W pomieszczeniach zamkniętych stosować wydajną wentylację mechaniczną. Butli nie wolno rzucać, przewracać, toczyć i uderzać w nie. |
7.2 |
Ditlenek siarki przechowywany jest w cysternach i butlach stalowych pomalowanych na kolor czarny, z żółtym paskiem poniżej głowicy i białym napisem „Ditlenek siarki SO2”. Butle z ditlenkiem siarki przechowuje się zazwyczaj w pomieszczeniach zamkniętych, przeznaczonych do magazynowania w nich gazów technicznych w butlach. Szyby w oknach malowane są na kolor niebieski lub pomarańczowy w celu ochrony pomieszczeń przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Butle ustawione są pionowo, zabezpieczone przed przewróceniem się, z dala od grzejników. Temperatura wewnątrz pomieszczeń nie powinna przekraczać 35oC. |
7.3 |
Nad pomieszczeniami, w których znajdują się butle z ditlenkiem siarki, nie mogą być organizowane miejsca pracy. |
7.4 |
W miejscach przeładunku butli z ditlenkiem siarki nie mogą przebywać osoby niezatrudnione przy tych pracach. |
8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Najwyższe dopuszczalne stężenie w środowisku pracy:
NDS - 2 mg/m3, NDSCh - 5 mg/m3.
Środki ochrony indywidualnej i zbiorowej:
Wentylacja w magazynach i na stanowiskach pracy, wyciągi pneumatyczne na stanowiskach pracy, rękawice ochronne, swobodne ubrania ochronne.
Metody oceny narażenia:
Przeprowadzane jest badanie zawartości hemoglobiny i krwinek czerwonych. Ocena ryzyka na stanowisku pracy polega na stwierdzeniu obecności nadmiaru ditlenku węgla w powietrzu, za pomocą chromatografii gazowej lub rurek wskaźnikowych. W razie przebywania w miejscach o różnych stężeniach substancji szkodliwych, należy zastosować do oceny ryzyka aparaturę pomiarową z rurkami absorpcyjnymi, którą badana osoba nosi na sobie.
Ochrony osobiste:
Drogi oddechowe: |
W przypadkach zagrożenia - ochrony dróg oddechowych z filtrem par typu E. |
Ręce: |
Rękawice ochronne robocze, kwasoodporne. |
Oczy: |
Okulary ochronne w szczelnej obudowie kwasoodpornej. |
Skóra i ciało: |
Ubrania ochronne robocze, kwasoodporne. |
Inne informacje: |
Przestrzegać ogólnych zasad higieny. Nie jeść, nie pić podczas pracy. Po zakończeniu pracy umyć ręce. |
Polskie Normy Ochronne:
PN-74/Z-01001.00 |
Ochrona czystości powietrza. Terminologia i jednostki. Postanowienia ogólne i zakres normy. Zmiany: 1. BI 7/88 poz. 83. 2. BI 11/91 poz.73. |
PN-89/Z-04008.08 |
Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Pobieranie próbek powietrza atmosferycznego (imisja) do badań mikrobiologicznych metodą aspiracyjną i sedymentacyjną. |
PN-Z-04015-1:1996 |
Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości siarki i jej związków. Postanowienia ogólne. |
PN-ISO 4221:1994 |
Jakość powietrza. Oznaczanie stężenia masowego dwutlenku siarki (ditlenku siarki) w powietrzu atmosferycznym. Metoda spektrofotometryczna z toronem. |
PN-ISO 6767:1997 |
Powietrze atmosferyczne. Oznaczanie stężenia masowego dwutlenku siarki (ditlenku siarki) w powietrzu atmosferycznym. Metoda pararozanilinowa z czterochlorortęcianem(II) (TCM). |
PN-Z-04015-12:1996 |
Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości siarki i jej związków. Oznaczanie dwutlenku siarki (ditlenku siarki) na stanowiskach pracy metodą spektrometryczną z pararozaniliną. |
Zapobieganie:
Tam gdzie występuje możliwość pojawienia się niebezpiecznych stężeń ditlenku siarki, należy stosować indywidualne środki ochrony osobistej (sprzęt ochrony dróg oddechowych, okulary ochronne). Należy bezwzględnie przestrzegać zasady, że maksymalna zawartość ditlenku siarki w powietrzu w miejscu pracy nie może przekraczać 20 mg/m3, zaś w powietrzu atmosferycznym 0,60 mg/m3 (stężenie 30-minutowe), 0,20 mg/m3 (stężenie średniodobowe) i 0,032 mg/m3 (stężenie średnioroczne). Konieczne jest instalowanie urządzeń odsysających i wentylatorów w miejscach zagrożonych. Niezbędna jest stała kontrola lekarska.
9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
9.1 |
Masa cząsteczkowa: 64,06 g/mol |
9.2 |
Postać fizyczna, barwa, zapach: W warunkach normalnych ditlenek siarki jest bezbarwnym gazem o ostrym, duszącym zapachu i silnie drażniącym zapachu. Skroplony jest szybko parującą, ruchliwą cieczą. |
9.3 |
Temperatura topnienia: -75,52oC |
9.4 |
Temperatura wrzenia: -10,08oC |
9.5 |
Gęstość: 2,9310 g/dm3 |
9.6 |
Gęstość par względem powietrza: 2,26 |
9.7 |
Prężność par w 20oC (mbar): 3,305 mbar |
9.8 |
Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Ditlenek siarki rozpuszcza się w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych takich jak: alkohol metylowy, alkohol etylowy, chloroform, eter, kwas octowy, kwas siarkowy. |
9.9 |
Temperatura krytyczna: 157,3oC |
9.10 |
Współczynnik załamania światła n20o/D: 1,4021 |
9.11 |
Inne: Ditlenek siarki otrzymywany jest przez spalanie siarki, pirytu lub blendy cynkowej oraz poprzez rozkład siarczynów, a także w wyniku wielu innych procesów. Posiada wiele różnorodnych zastosowań. Używany jest do wyrobu kwasu siarkowego, siarczynów, stylonu, do bielenia włókien, wełny, papieru, słomy, cukru, klejów, do dezynfekcji i konserwowania owoców i warzyw, do wyrobu ałunu chromowego, konserwowania chmielu, konserwacji moszczów winnych i suszonych owoców, jako czynnik chłodniczy. Ditlenek siarki stosowany jest jako pestycyd, gdyż nawet w dużych rozcieńczeniach działa denaturująco na białko. Duże ilości ditlenku siarki są ubocznym produktem działalności człowieka. Powstaje jako jeden z produktów spalania węgla (który zawiera średnio 1% siarki) i płynnych paliw ropopochodnych. Skutki tego bywają niekiedy tragiczne, ponieważ w razie nagromadzenia się dużych ilości ditlenku siarki w powietrzu i równoczesnym wystąpieniu niekorzystnych warunków meteorologicznych (np. duże zamglenie utrzymujące się przy powierzchni ziemi), odnotowywane są liczne zgony wśród osób przebywających na skażonych obszarach. Szczególnie silne narażenie na działanie ditlenku siarki występuje wśród mieszkańców dużych aglomeracji, pracowników dużych zakładów pracy związanych technologicznie z procesami, w których wydziela się ditlenek siarki, portów i innych miejsc przeładunku dużych ilości siarki. |
9.12 |
Właściwości korozyjne: Ditlenek siarki działa korodująco. Jest szczególnie reaktywny w obecności wilgoci |
10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ
10.1 |
Reaktywność: Ditlenek siarki gwałtownie reaguje z akroleiną, aluminium, chloranami, chromem, tlenkiem żelaza, halogenami, manganem, karbidem, tlenkiem cyny. Z wodą tworzy kwas siarkawy, łatwo ulegający utlenieniu do kwasu siarkowego. Wilgotny ditlenek siarki działa silnie korodująco. W atmosferze ditlenku siarki spalają się takie metale jak: potas, cyna, żelazo i magnez, a ogrzany ditlenek ołowiu i nadtlenek sodu żarzą się i tworzą siarczany. Posiada własności redukujące. Ditlenek siarki działa bakteriobójczo, grzybobójczo i owadobójczo. Uszkadza rośliny. Wskutek właściwości redukcyjnych tworzy połączenia addycyjne ze składnikami żywności. W wyniku reakcji z cystyną wytwarza się cysteina i kwas sulfonowy cysteiny. Unieczynnia liczne enzymy. |
10.2 |
Właściwości korozyjne: Działa korodująco. Szczególnie reaktywny w obecności wilgoci. |
11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Drogi narażenia: Oczy, skóra, spożycie, wdychanie.
Informacja ogólna: Ditlenek siarki jest gazem silnie drażniącym. Łatwo rozpuszcza się w wydzielinie błon śluzowych, tworząc kwas siarkawy, który działa drażniąco na błony. Ditlenek siarki wchłania się przez drogi oddechowe. W organizmie ulega utlenieniu i jest wydalany w postaci siarczanów, głównie z moczem.
Działanie ditlenku siarki na organizm człowieka:
Próg wyczuwalności węchowej: |
około 0,008-0,012 mg/dm3 |
Podrażnienie oczu i kaszel: |
0,02-0,03 mg/dm3 |
Podrażnienie gardzieli: |
0,05 mg/dm3 |
Można znieść w ciągu trzech minut: |
0,12 mg/dm3 |
Można znieść w ciągu jednej minuty: |
0,3 mg/dm3 |
Stężenie niebezpieczne dla życia: (w ciągu 0,5-1 godziny) |
0,40-0,50 mg/dm3 |
Natychmiastowa śmierć może nastąpić przy stężeniu: |
1,40-1,50 mg/dm3 |
Próg wyczuwalności smakowej: |
0,8-2,7 mg/dm3 |
Dane toksykologiczne:
LCLD (inhal. człowiek) = 2 ppm/5 dni (utrudnione oddychanie).
TCLD (inhal. mężczyzna) = 4 ppm/1 min (utrudnione oddychanie).
LCLO (inhal. człowiek) = 3000 ppm/5 min.
Zatrucie ostre: Może powstawać nawet przy narażeniu na niezbyt duże stężenie ditlenku siarki w powietrzu. Pierwszymi objawami są podrażnienie błon śluzowych dróg oddechowych oraz spojówek. Wywołuje ostry nieżyt dróg oddechowych, przekrwienie, obrzęk i wysięk. Zmiany te mogą być bezpośrednią przyczyną śmierci z objawami obrzęku płuc i uduszenia. Duże stężenie ditlenku siarki może wywołać odruchowy skurcz głośni, co prowadzi do natychmiastowego zgonu wskutek uduszenia.
Zatrucia przewlekłe: W tym wypadku towarzyszą temu: nieżyt dróg oddechowych i zapalenie spojówek. Odnotowywane są zmiany w obrazie morfologicznym krwi oraz zaburzenia smaku i powonienia. Stałe narażenie na działanie małych stężeń ditlenku siarki powoduje wystąpienie pewnego rodzaju tolerancji na jego działanie. Następstwem tego jest pojawienie się obfitej wydzieliny podrażnionej błony śluzowej.
12. INFORMACJE EKOLOGICZNE
Działanie na organizmy wskaźnikowe (dotyczy kwasu siarkawego H2SO3 powstającego w wyniku rozpuszczenia się ditlenku siarki w wodzie):
Ryby: W rozcieńczeniu 1:106(=1 mg/dm3) kwas siarkawy działa letalnie na liny w ciągu 2 godzin. Narybek pstrągów ginie po 1-godzinnym przebywaniu w roztworze kwasu siarkawego o stężeniu 1:2*106 (=0,5 mg/dm3).
Niższe organizmy: Zwykłe wodne bakterie i Monas znajdujące się w jednoprocentowych roztworach soli kwasu siarkowego nie doznały najmniejszego uszczerbku. Wymoczki i okrzemki natomiast giną w jednoprocentowych roztworach siarczynów przeważnie szybko.
Stopień zagrożenie dla środowiska: wobec ssaków: -
wobec ryb: 2,4,
wobec bakterii: 3.1
Dopuszczalne stężenie w powietrzu atmosferycznym dla ditlenku siarki:
Dopuszczalne stężenie zanieczyszczeń w *g/m3 |
||||||
Obszary chronione |
Obszary specjalnie chronione |
|||||
w ciągu 30 min |
średnio- dobowe |
średnio- roczne |
w ciągu 30 min |
średnio- dobowe |
średnio- roczne |
|
500 |
150 |
40 |
350 |
125 |
30 |
13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI
Metody unieszkodliwiania:
Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).
Metody postępowania z odpadami:
Wskazane jest powolne opróżniane butli i zbiorników do zbiornika z wodą. Operację przeprowadzać w wyznaczonych miejscach.
14. INFORMACJE O TRANSPORCIE
14.1 |
Numer ONZ: |
1079 |
14.2 |
Klasa RID/ADR/IMO: |
2 |
14.3 |
Kod dla gazu trującego, żrącego: |
2 TC |
14.4 |
Numer indeksowy: |
016-011-00-9 |
14.5 |
Numer rozpoznawczy zagrożenia: |
268 |
14.6 |
Symbole niebezpieczeństwa (R): |
23-36/37 |
14.7 |
Symbole bezpieczeństwa (S): |
2-7/9-45 |
14.8 |
Nalepki ostrzegawcze wg ADR/RID Nr 6.1 + 8: |
|
15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH
Kartę wykonano zgodnie z:
Dyrektywami UE Nr 67/548 EEC oraz 88/379/EEC.
Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 84; Nr 100, poz. 1085; Nr 123, poz. 1350; Nr 125, poz. 1367 ze zmianą z dnia 5 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 142, poz. 1187).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego (Dz. U. Nr 140, poz. 1171).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz. U. Nr 129, poz. 1110).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1173).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1172).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania należy zaopatrywać w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie (Dz. U. Nr 140, poz. 1174).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2002 r. w sprawie obowiązku dostarczenia karty charakterystyki niektórych preparatów nie zaklasyfikowanych jako niebezpieczne (Dz. U. Nr 142, poz. 1194).
Normą PN-ISO 11014-1:1998 „Bezpieczeństwo chemiczne - Karta charakterystyki bezpieczeństwa produktów chemicznych”.
Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 513) ze zmianą z 2 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 4, poz. 36) w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.
Rozporządzeniem MZiOS z dnia 11 września 1996 r. (Dz. U. Nr 121, poz. 571) w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki.
Rozporządzeniem MOŚZNL z dnia 28 kwietnia 1998 r. (Dz. U. Nr 55, poz. 355) w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu.
Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1998 r. (Dz. U. Nr 145, poz. 942) i zmianą z 5 marca 2001 r. (Dz. U. Nr 22, poz. 251) w sprawie szczegółowych zasad usuwania, wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.
Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).
Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych według Umowy Europejskiej dotyczącej Międzynarodowego Przewozu Materiałów Niebezpiecznych ADR (ważnej od 01.07.2001 r.).
Niniejsza karta charakterystyki substancji niebezpiecznej jest bezpośrednio przekazywana użytkownikowi ditlenku siarki, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.
Niniejsza karta nie jest żadną podstawą zobowiązującą do jakiejkolwiek odpowiedzialności jakiegokolwiek rodzaju ze strony dystrybutora ditlenku siarki. Przedsiębiorstwo nie będzie odpowiedzialne za jakiekolwiek zejście śmiertelne, chorobę lub uszczerbek na zdrowiu jakiejkolwiek natury, będący następstwem zastosowania lub niewłaściwego wykorzystania karty charakterystyki substancji niebezpiecznej lub materiału, którego karta dotyczy.
Informacje zawarte w niniejszej karcie przedstawiają aktualny stan naszej wiedzy i doświadczeń dotyczących bezpiecznego stosowania wyrobu.
Na etykietach należy umieścić informacje:
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowym: |
|
||
|
„Substancja toksyczna.” |
||
Symbole zagrożenia |
|||
R 23 |
Działa toksycznie przez drogi oddechowe. |
||
R 36/37 |
Działa drażniąco na oczy i drogi oddechowe. |
||
Symbole bezpieczeństwa |
|||
S 2 |
Chronić przed dziećmi. |
||
S 7/9 |
Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty w pomieszczeniu dobrze wentylowanym. |
||
S 45 |
W przypadku awarii lub jeżeli źle się poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady lekarza - jeżeli to możliwe, pokaż etykietę. |
16. INNE INFORMACJE
DITLENEK SIARKI |
||
16.2 Znaczenie symboli: |
||
T |
Substancja toksyczna. |
|
Znaczenie oznaczeń transportowych |
||
Numer ONZ: 1079 |
Ditlenek siarki. |
|
Klasa 2-2TC |
Klasa wg ADR (gaz toksyczny, żrący). |
|
268 |
Numer rozpoznawczy zagrożenia - gaz toksyczny, żrący. |
Uwaga: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacje zawarte w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do konkretnych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyki nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.
* * * * *
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 3 lipca 2002 r., PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC
|
KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI |
Wydanie: I Data wydania: 10.12.02 Strona/stron 8/8 |
Nazwa: |
DITLENEK SIARKI |
Ditlenek siarki