4985


POLITECHNIKA WROCŁAWSKA

Wydział: Inżynieria Środowiska

Kierunek: Inżynieria Środowiska

ĆW. 52.

wyznaczanie stosunku e/m elektronu

KRZYSZTOF SIEROŃ

GRUPA IV

ROK II

1. TEORIA:

1.1. Celem ćwiczenia jest zapoznanie się ze zjawiskiem ruchu elektronów w polu elektrycznym i magnetycznym oraz z metodami wyznaczania ładunku właściwego elektronu.

1.2. Ruch elektronów w polu elektrycznym i magnetycznym.

1.2.1. Siła działająca na elektron w polu elektrycznym o natężeniu E.

F = e E

Praca sił pola elektrycznego powoduje tylko zmianę energii kinetycznej elektronów, więc z zasady zachowania energii można napisać:

- prędkość poruszającego się elektronu w polu elektrycznym

1.2.2. Siła działająca na elektron poruszający się z prędkością v, w jednorodnym polu magnetycznym.

Fm = e v B sin α

Gdy B = const., to siła Fm ma charakter siły dośrodkowej, wtedy:

r - promień toru kołowego, po którym porusza się elektron w jednorodnym polu magnetycznym

1.3. Metoda Thomsona /poprzecznego pola magnetycznego/.

Metoda Thomsona polega na odchyleniu wiązki elektronów w poprzecznym polu magnetycznym i zrównoważeniu tego odchylenia za pomocą poprzecznego pola elektrycznego. Wiązka elektronów po odchyleniu w polu magnetycznym o kąt ϕ, zostawia ślad na ekranie w odległości y od początkowego położenia.

y = (L - l/2) ϕ = (L -l/2) l/r - prawdziwe dla małych kątów

L - odległość ekranu od punktu wejścia elektronów w pole magnetyczne

l - obszar kołowy, na którym B ≠ 0.

y =

Za pomocą poprzecznego pola elektrycznego kompensujemy wychylenie y. W momencie działania obu pól zachodzi związek:

Fm = Fe

e v B = e E

v = E/B

B = μo

E = U/d

1.4. Metoda podłużnego pola magnetycznego.

Na elektron poruszający się z prędkością v wzdłuż lini sił pola magnetycznego, w punkcie A działamy polem elektrycznym. Wiązka elektronów uzyskuje prędkość składową prostopadłą do lini sił pola magnetycznego , a tor ruchu ma kształt spiralny. Po wykonaniu pełnego okresu, czyli po czasie T = , elektron przetnie oś x w odległości l od punktu A

l = v T =

Wartość e/m obliczam ze wzoru:

B = μon/b I, gdzie b - długość solenoidu

n - liczba zwojów

2. Wartości pomiarów i wyniki dla metody Thomsona:

2.1. Tabela wielkości odczytanych z tablic:

L.p.

n

R [m]

d [m]

L [m]

l [m]

μo [Vs/Am]

wartości

650

0.05 ± 0.001

0.004 ±0.00001

0.09 ±0.001

0.011 ± 0.001

4 π * 10-7

2.2. Tabela wyników dla y1 = 5 mm, ZA = 30, ZU = 75.

L.p.

I

[A]

ΔI

[A]

U

[V]

ΔU

[V]

B [Vs/m2]

ΔB

ε

[%]

e/m

[C/kg]

Δe/m

ε [%]

1

2

3

0.013

0.013

0.012

0.00015

0.00015

0.00015

11

11

12

0.375

0.375

0.375

5.59%

10%

średnie

0.0126

T=0.000456

11.3

1.140

0.000295

1.65*10-5

1.7462*1011

1.74*1010

wyniki

0.0126 ± 0.000456

11.3 ± 1.140

0.000295 ± 1.65*10-5

1.7462*1011 ± 1.74*1010

2.3 Tabela wyników dla y1 = 10 mm, ZA = 30

L.p.

I

[A]

ΔI

[A]

U

[V]

ΔU

[V]

B [Vs/m2]

ΔB

ε

[%]

e/m

[C/kg]

Δe/m

ε [%]

1

2

3

0.022

0.022

0.0215

0.00015

0.00015

0.00015

24

24

23

0.375

0.375

0.375

2.17%

26.3

średnie

0.022

T=0.000456

23.6

1.140

0.000514

1.12*10-5

2.40*1011

6.33*1010

wyniki

0.022 ± 0.000456

23.6 ± 1.140

0.000514 ± 1.12*10-5

2.40*1011 ± 6.33*1010

2.4 Tabela wyników dla y1 = 15 mm, ZA = 75

L.p.

I

[A]

ΔI

[A]

U

[V]

ΔU

[V]

B [Vs/m2]

ΔB

ε

[%]

e/m

[C/kg]

Δe/m

ε [%]

1

2

3

0.034

0.034

0.034

0.000375

0.000375

0.000375

36

36

36

0.375

0.375

0.375

5.34%

25.6

średnie

0.034

T=0.00114

36

1.140

0.000795

4.25*10-5

2.30 * 1011

5.88*1010

wyniki

0.034 ± 0.00114

36 ± 1.140

0.000795 ± 4.25*10-5

2.298*1011 ±5.88*1010

2.5 Tabela wyników dla y2 = 5 mm, ZA = 30

L.p.

I

[A]

ΔI

[A]

U

[V]

ΔU

[V]

B [Vs/m2]

ΔB

ε

[%]

e/m

[C/kg]

Δe/m

ε [%]

1

2

3

0.011

0.011

0.011

0.00015

0.00015

0.00015

11

11

11

0.375

0.375

0.375

4.25%

38.7

%

średnie

0.011

T=0.000456

11

1.140

0.000257

1.09*10-5

2.24 * 1011

8.68*1010

wyniki

0.011 ± 0.000456

11 ± 1.140

0.000257 ± 1.09*10-5

2.24*1011 ± 8.68*1010

2.6. Tabela wyników dla y2 = 10 mm, ZA = 30

L.p.

I

[A]

ΔI

[A]

U

[V]

ΔU

[V]

B [Vs/m2]

ΔB

ε

[%]

e/m

[C/kg]

Δe/m

ε [%]

1

2

3

0.021

0.021

0.021

0.00015

0.00015

0.00015

21

22

21

0.375

0.375

0.375

2.27%

27.0%

średnie

0.021

T=0.000456

21.3

1.140

0.000491

1.11*10-5

2.379* 1011

6.44*1010

wyniki

0.021 ± 0.000456

21.3 ± 1.140

0.000491±1.11*10-5

2.379*1011 ±6.44*1010

2.7. Tabela wyników dla y2 = 15 mm, ZA = 75

L.p.

I

[A]

ΔI

[A]

U

[V]

ΔU

[V]

B [Vs/m2]

ΔB

ε

[%]

e/m

[C/kg]

Δe/m

ε [%]

1

2

3

0.033

0.032

0.033

0.000375

0.000375

0.000375

32

31

32

0.375

0.375

0.375

3.6%

26.3%

średnie

0.0326

T=0.0114

31.6

1.140

0.000762

2.74*10-5

2.197 * 1011

5.78*1010

wyniki

0.0326 ± 0.0114

31.6 ± 1.140

0.000762 ± 2.74*10-5

2.197*1011±5.78*1010

3. PRZYKŁADOWE OBLICZENIA:

3.1. Wzory:

E =

B = μo

n - liczba zwojów

I - natężenie

R - promień cewki

U - napięcie odchylające

d - odległość płytek odchylających

μo = 4π * 10 -7

3.2. Średnia wartość:

I =

3.3. Błąd bezwzględny:

ΔI = (klasa * zakres) * 0.01

ΔI = (0.5 * 30) * 0.01 = 0.00015

3.4. Odchylenie standardowe średniej:

TI = tn,αI = 4.3 *4.56 * 10-4

3.5. Natężenie pola elektrycznego:

3.6. Błąd bezwzględny natężenia pola elektrycznego:

d E =

ΔE =

3.7. Natężenie pola magnetycznego:

B = 4π * 10 -7

3.8. Błąd bezwzględny natężenia pola magnetycznego:

ΔB =

3.9. Wartość e/m:

3.10. Wartość błędu e/m:

4. Wartości pomiarów i wyniki dla metody podłużnego pola magnetycznego:

4.1.Tabela wielkości stablicowanych.

L.p.

μo

[Vs/Am]

x = n / b

[zw/m]

lx

[m]

ly

[m]

wartość

4 π *10-7

7200 ± 50

0.221

0.183

4.2. Tabela dla współrzędnych x-owych.

L.p.

I

[A]

ΔI

[A]

U

[V]

ΔU

[V]

e/m

[C/kg]

Δ e/m

ε

%

1

2

3

0.30

0.30

0.31

0.00375

0.00375

0.00375

9.2%

średnie

0.30

0.01

800

22.5

1.7553*1011

1.6079 * 1010

wynik

0.30 ± 0.01

800 ± 22.5

1.7553*1011 ± 1.6079*1010

1

2

3

0.31

0.31

0.32

0.00375

0.00375

0.00375

10.1%

średnie

0.31

0.01

1000

22.5

2.0549 * 1011

2.0738 * 1010

wynik

0.31± 0.01

1000 ± 22.5

2.0549*1011 ± 2.0738*1010

1

2

3

0.32

0.30

0.32

0.00375

0.00375

0.00375

9.7%

średnie

0.31

0.01

1200

22.5

2.4659 * 1011

2.3961 * 1010

wynik

0.31± 0.01

1200 ± 22.5

2.4659*1011 ± 2.3961*1010

1

2

3

0.33

0.31

0.32

0.00375

0.00375

0.00375

8.3%

średnie

0.32

0.01

1400

22.5

2.6999 * 1011

2.240 * 1010

wynik

0.32 ± 0.01

1400 ± 22.5

2.6999 * 1011 ± 2.240 * 1010

4.2. Tabela dla współrzędnej y-owej.

L.p.

I

[A]

ΔI

[A]

U

[V]

ΔU

[V]

e/m

[C/kg]

Δ e/m

ε

%

1

2

3

0.44

0.43

0.44

0.00375

0.00375

0.00375

7.9%

średnie

0.44

0.01

800

22.5

1.19*1011

9.4840 * 109

wynik

0.44 ± 0.01

800 ± 22.5

1.19*1011 ± 9.4840*109

1

2

3

0.47

0.43

0.44

0.00375

0.00375

0.00375

7.32%

średnie

0.45

0.01

1000

22.5

1.4222 * 1011

1.04 * 1010

wynik

0.45± 0.01

1000 ± 22.5

1.4222*1011 ± 1.04*1010

1

2

3

0.49

0.49

0.48

0.00375

0.00375

0.00375

6.63%

średnie

0.49

0.01

1200

22.5

1.4394*1011

9.5538*1010

wynik

0.49± 0.01

1200 ± 22.5

1.4394*1011 ± 9.5538*1010

1

2

3

0.50

0.50

0.50

0.00375

0.00375

0.00375

6.3%

średnie

0.50

0.01

1400

22.5

1.6128*1011

1.0163*1010

wynik

0.50 ± 0.01

1400 ± 22.5

1.6128*1011 ± 1.0163*1010

5. Przykładowe obliczenia dla wartości:

I = 0.32 ± 0.01 A

U = 1400 ± 22.5 V

x = n/b = 7200 ± 50 zw/m

lx = 22.1 cm = 0.221 m

ly = 18.3 cm = 0.183 m

zakres amperomierza - 750

klasa amperomierza - 0.5

zakres woltomierza - 1.5

klasa woltomierza - 1.5

5.1. Średnia wartość:

I = A

5.2. Błąd bezwzględny:

ΔI = (klasa * zakres) * 0.01

ΔI = (0.5 * 750) * 0.01 = 3.75 mA = 0.00375 A

3.4. Odchylenie standardowe średniej:

TI = tn,αI = 4.3 *0.01

3.5. Wartość e/m:

x = n / b

3.6. Wartość błędu e/m:

Δ

6. wnioski:

Celem ćwiczenia było zapoznanie się ze zjawiskiem ruchu elektronów w polu magnetycznym i elektrycznym oraz obliczenie stosunku e/m dwoma metodami.

Metoda Thomsona /poprzecznego pola magnetycznego/ jest dokładna tylko dla małych kątów odchylenia wiązki w polu magnetycznym. Na błąd wyniku ma również wpływ wielkość i nieostrość plamki, na ekranie lampy oscyloskopowej oraz fakt, że plamka przy zmianie natężenia pola, nie przesuwa się po lini pionowej, lecz nachylonej pod pewnym kątem. Oprócz tego na oscyloskop mogły działać pola magnetyczne urządzeń, znajdujących się w sąsiedztwie.

Metoda podłużnego pola magnetycznego wydaje mi się dokładniejsza, ze względu na mniejszą możliwość wystąpienia błędu. Plamka na ekranie była dobrze widziana i nie było problemu z jej identyfikacją. W obydwu metodach na błąd mają też wpływ niedokładności amperomierzy i woltomierzy, są to jednak błędy małe. W rzeczywistości wartość e/m = 1.7*1011, a w doświadczeniu otrzymane wyniki wahają się od 1.4*1011 do 2.6*1011.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
4985
4985
4985
praca licencjacka b7 4985
4985
4985

więcej podobnych podstron