POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA
|
||
LABORATORIUM METROLOGII
|
||
ĆWICZENIE NR
|
TEMAT: BADANIE PRZETWORNIKA HALLOTRONOWEGO
|
ZESPÓŁ : |
DATA: 1997
|
OCENA:
|
WEAiI
|
1.Wstęp teoretyczny.
Hallotron jest półprzewodnikowym elementem mnożącym .W normalnym wykonaniu jest to cienka płytka prostopadłościenna wykonana z półprzewodnika , o dwóch parach wzajemnie prostopadłych doprowadzeń (elektrod) .Jedna para (prądowa) służy do doprowadzenia prądu sterującego , a druga do odprowadzenia napięcia HALLA.
Hallotrony są stosowane przede wszystkim do pomiarów indukcji i natężenia pola magnetycznego ,pomiarów prądów stałych o dużych natężeniach oraz w przetwornikach mocy ,fazy i także w układach modulatorów i demodulatorów słabych sygnałów.
2.Schemat układu pomiarowego.
:
3.Zestaw przyrządów użytych w ćwiczeniu.
-opornik suwakowy -R=42
-opornik dekadowy -D04 ;kl.0,1
-amperomierze elektromagnetyczne - LM-1 ; kl. 0,5
-woltomierz cyfrowy -TYPE V541
-zasilacz -TYP P303 szt.2
-hallotron
4.Tabele pomiarowe.
4.1 Zależność napięcia UR powstającego na elektrodach napięciowych hallotronu od prądu magnesującego przy stałym prądzie sterującym IS.
IS =5mA IS=10mA IS=15mA
Ur |
Im |
|
Ur |
Im |
|
Ur |
Im |
mV |
mA |
|
mV |
mA |
|
mV |
mA |
0,93 |
0 |
|
2,2 |
0 |
|
3,8 |
0 |
8,54 |
10 |
|
17,38 |
10 |
|
25,24 |
10 |
16,12 |
20 |
|
32,39 |
20 |
|
47,24 |
20 |
23,78 |
30 |
|
47,17 |
30 |
|
68,9 |
30 |
31,5 |
40 |
|
62,53 |
40 |
|
90,8 |
40 |
39,15 |
50 |
|
77,43 |
50 |
|
112,72 |
50 |
46,81 |
60 |
|
92,51 |
60 |
|
135 |
60 |
54,3 |
70 |
|
107,5 |
70 |
|
156 |
70 |
62,17 |
80 |
|
121 |
80 |
|
179 |
80 |
69,94 |
90 |
|
136 |
90 |
|
200 |
90 |
77,3 |
100 |
|
151 |
100 |
|
221 |
100 |
85 |
110 |
|
186 |
110 |
|
244 |
110 |
92,65 |
120 |
|
180 |
120 |
|
265 |
120 |
99,9 |
130 |
|
195 |
130 |
|
287 |
130 |
107,24 |
140 |
|
209 |
140 |
|
307 |
140 |
115,2 |
150 |
|
225 |
150 |
|
330 |
150 |
|
|
|
|
|
|
|
|
4.2 Zależność napięcia UH od prądu sterującego przy stałym prądzie magnesującym Im.
Im=50mA Im=100mA Im=150mA
Uh |
Is |
|
Uh |
Is |
|
Uh |
Is |
mV |
mA |
|
mV |
mA |
|
mV |
mA |
2,85 |
0,3 |
|
4,45 |
0,3 |
|
7,26 |
0,3 |
8,1 |
1 |
|
15,35 |
1 |
|
22,36 |
1 |
15,5 |
2 |
|
30,65 |
2 |
|
44,8 |
2 |
23,27 |
3 |
|
45,7 |
3 |
|
66,8 |
3 |
31,07 |
4 |
|
60,42 |
4 |
|
88,8 |
4 |
38,7 |
5 |
|
75,42 |
5 |
|
111,2 |
5 |
46,37 |
6 |
|
90,6 |
6 |
|
132 |
6 |
54 |
7 |
|
105,5 |
7 |
|
154 |
7 |
61,4 |
8 |
|
118,9 |
8 |
|
173 |
8 |
68,7 |
9 |
|
134 |
9 |
|
195 |
9 |
76,2 |
10 |
|
148 |
10 |
|
216 |
10 |
83,9 |
11 |
|
162 |
11 |
|
236 |
11 |
91,31 |
12 |
|
176 |
12 |
|
258 |
12 |
98,66 |
13 |
|
189 |
13 |
|
277 |
13 |
105 |
14 |
|
203 |
14 |
|
295 |
14 |
112,22 |
15 |
|
217 |
15 |
|
314 |
15 |
5.Wyznaczone charakterystyki metodą najmniejszych kwadratów.
5.1 Zależność napięcia UR powstającego na elektrodach napięciowych hallotronu od prądu magnesującego przy stałym prądzie sterującym IS.
UR = f( Im )
5.1.1 IS =5mA
Prosta wyznaczona metodą najmniejszych kwadratów ma postać:
y=0,762x+1,014
Maksymalny błąd :
5.1.2 IS=10mA
Prosta wyznaczona metodą najmniejszych kwadratów ma postać:
y=1,499x+2,705
Maksymalny błąd :
-(duży błąd spowodowany prawdopod. niedokład. pomiaru!)
5.1.3 IS=15mA
Prosta wyznaczona metodą najmniejszych kwadratów ma postać:
y=1,499x+3,919
Maksymalny błąd :
Charakterystyka łączna UR = f( Im )
5.2 Zależność napięcia UH od prądu sterującego przy stałym prądzie magnesującym Im UH = f( IS )
5.2.1 Im=50mA
Prosta wyznaczona metodą najmniejszych kwadratów ma postać:
y=7,489x+1,02
Maksymalny błąd :
5.2.2 Im=100mA
Prosta wyznaczona metodą najmniejszych kwadratów ma postać :
y =14,446x +2,382
Maksymalny błąd :
5.2.3 Im=150mA
Prosta wyznaczona metodą najmniejszych kwadratów ma postać:
y=20,993x+4,108
Maksymalny błąd :
Charakterystyka łączna UH = f( Is )
6.Przykładowe obliczenia .
Krzywą regresji w postaci y=ax+b obliczyliśmy korzystając z następujących wzorów:
Maksymalny błąd liczyliśmy w następujący sposób:
np
7.Wnioski:
Zależności napięcia Halla Uh od prądów magnesującego Im i sterującego Is wyznaczone na podstawie pomiarów niewiele odbiegają od idealnych charakterystyk liniowych hallotronu. Największe odchylenia względne napięcia Halla od wartości wyznaczonej za pomocą regresji liniowej sięgają co najwyżej kilku procent.
W przypadku zależności napięcia Halla Uh od prądu magnesującego Im na podstawie otrzymanych charakterystyk widać wyraźnie, że największy błąd wystąpił przy Im = 140 mA zarówno dla prądu sterującego Is = 5 mA jak i dla prądu Is = 15 mA. Bardzo duży (w stosunku do poprzednich) błąd w przypadku gdy Is = 10 mA ,mógł być spowodowany błędnym odczytaniem wartości Uh.
Z kolei w przypadku zależności napięcia Halla Uh od prądu sterującego Is na wykresach można zaobserwować, że największe odchylenie od wartości idealnej wystąpiło przy Is =15 mA, niezależnie od wartości prądu magnesującego Im.
W przypadku pierwszym Uh = f(Im), napięcie Uh powstające na elektrodach napięciowych hallotronu, narasta prawie dwukrotnie szybciej przy dwukrotnie większym prądzie sterującym Is.
W drugim przypadku Uh = f(Is) sytuacja jest podobna. Napięcie Uh, dla kolejnych wartości prądu magnesującego Im, wzrasta proporcjonalnie szybciej.
Powyższa liniowość wykorzystywana jest w przemyśle. Produkowanych jest wiele typów hallotronów (elementów w których powstaje zjawisko Halla polegające na powstawaniu różnicy potencjału w przekroju poprzecznym przewodnika, w którym płynie prąd ) , oraz podzespołów hallotronowych.
Przykładami podzespołów są specjalne sondy hallotronowe, bezstykowe przełączniki sygnałów elektrycznych, szerokopasmowe głowice odczytujące zapis magnetyczny.
Wśród urządzeń należy wymienić m.in. mierniki indukcji pola magnetycznego, specjalne silniki elektryczne z komutatorami hallotronowymi, przeznaczone do urządzeń informatyki, przetworniki przesunięć liniowych i kątowych, przetworniki do pomiaru wielkości elektrycznych (pracy, mocy, energii).