„CZTERY PORY ROKU”
pedagogika zabawy w integrowaniu społeczności przedszkolnej
WIOSNA
Wiosenny bal z kotylionami
Do zabawy należy przygotować różne ilustracje /bocian, żaba, kwiaty itp./po dwie każdego rodzaju. Dzieci dostają po jednej ilustracji i muszą odnaleźć partnera z taką samą ilustracją - „kotylionem“. Tańczą w parach poleczkę, w czasie pauzy w muzyce opuszczają swoich partnerów i spacerują w różne strony. Na hasło „zmiana!“ zamieniają się ilustracjami z dziećmi znajdującymi się najbliżej i szukają nowych partnerów z takimi samymi „kotylionami“.
Zabawa powtarza się kilkakrotnie i zawsze przebiega tak samo, czyli:
odnalezienie partnera z taką samą ilustracją,
taniec w parach,
odejście od partnera,
zmiana ilustracji „kotylionów“,
szukanie nowego partnera.
Pierwsze kwiaty
Kilkoro dzieci kładzie się na podłodze i zostają przykryte gazetami / pełnią rolę kwiatów śpiących pod śniegiem/. Pozostali uczestnicy zabawy siedząc w kręgu śpiewają z akompaniamentem piosenkę „Tumpalala”. „Słoneczko” dotykając kolejno dzieci, daje im sygnał, iż mogą już „kiełkować”- przebijają głową gazetę, następnie „Deszczyk” kropi nasionka, kwiaty stają się coraz większe, wypuszczają łodygę (dzieci się prostują), wypuszczają liście (rozkładają ręce) i rozkwitają (obracają się wokół własnej osi z rękami uniesionymi do góry).
Wiosenne kwiaty /
Uczestnicy wykonują kwiaty na własną głowę. Podchodzą do przygotowanych stanowisk, gdzie znajdują się materiały do wykonania: stokrotek, krokusów, tulipanów, żonkili. Każda grupa liczy po 6 osób. Każdy podpisuje swój kwiat na obręczy i kładzie na środek sali. Uczestnicy siadają w kręgu, osoby które wiedzą do kogo należy kwiat podchodzą kolejno biorą kwiat i zakładają go osobie do której należy mówiąc głośno jej imię.
Niech żyje wiosna - taniec integracyjny
Muzyka: T. Gummesson
Rozpoznajemy znaki wiosny
Dzieci siedzą w kręgu, w środku znajdują się rożne kwiaty, nowalijki - zapoznają się z ich zapachem i smakiem i kształtem
Kształt- bazie, krokusy, jajko
Zapach- ogórek, szczypiorek,
Smak- rzodkiewka, ogórek
Dzieci słuchają z zamkniętymi oczyma muzyki z „odgłosami wiosny”. Potem dzieci próbują wyróżnić usłyszane dźwięki.
Wspólny obraz
Arkusze dużego białego papieru ułożone są w dwóch rzędach, obok każdego arkusza znajdują się farby, pędzle, woda. Nauczyciel zaprasza do każdego arkusza po troje dzieci. Ich zadaniem jest malowanie zgodnie ze swoją wyobraźnią i interpretacją / lub wypełnianie konturu rysunku - dzieci głębiej upośledzone/. Po upływie określonego czasu np. 5 minut), dzieci przechodzą do następnego arkusza, kierując się w prawą stronę i malują następne 5 minut. Wszystkie grupy mają pracować przy każdym arkuszu. Pracę uprzyjemnia muzyka. Następnie dzieci wieszają swoje prace. Przykładowe tytuły prac:
Kolorowe motyle
Bazie w wazonie
Łąka pełna krokusów
Park wiosną
Drzewo budzi się do życia
Wiosenne niebo
Deszczyk- taniec integracyjny
Zagadki wiosenne
Na podłodze leży kilka obrazków odwróconych grzbietami do góry. Obrazki powinny być związane z wiosną. A więc może być tam zając, bocian, skowronek, żaba, pszczoła, kwiat itp. Kilkoro dzieci (tyle, ile leży obrazków) biega pomiędzy nimi, pozostałe siedzą z boku i obserwują kolegów. Na przerwę w muzyce każde dziecko podnosi jeden obrazek, ogląda i kładzie z powrotem. Po chwili dzieci te kolejno pokazują ruchem, co zobaczyły na obrazku. Pozostali obserwują ich ruchy i próbują odgadnąć co kryją kartoniki.
Wiosenny spacer.
Jest to zabawa relaksacyjna. Wymagana jest muzyka z nagraniem ptasich śpiewów. Uczestnicy leżą na materacach lub siedzą wygodnie na krzesłach. Gdy muzyka zaczyna grać, zamykają oczy.
„ Wyobraź sobie, że powoli wychodzisz na dwór.... ale gdy znalazłeś się na zewnątrz zauważyłeś, że wszystko się zmieniło. Widzisz tylko las - przed sobą i wszędzie gdzie się nie odwrócisz. Pogoda jest piękna, świeci słońce, śpiewają ptaki, decydujesz się więc na spacer po lesie... Pomiędzy drzewami dostrzegasz wąską ścieżkę. Wchodzisz na nią............(muzyka). Po przejściu niedalekiej odległości zauważasz, że ścieżka wychodzi na ogromną łąkę...łąka jest pełna białych i niebieskich kwiatów oraz wysokiej trawy... Wygląda ona tak zachwycająco, że ściągasz buty, skarpetki i biegniesz boso po trawie... teraz czujesz zapach kwiatów... dostrzegasz piękne motyle, których nigdy przedtem nie widziałeś.....żółte, niebieskie, różowe, pomarańczowe... spacerując powoli po łące spoglądasz na nie w zamyśleniu....widzisz także cudowne kwiaty, których także nigdy nie widziałeś...... (muzyka powoli zanika).
Zajoncek - taniec wykonywany solo / Podlasie/
Chmurki
Uczestnicy ozdabiają markerami worki a następnie nadmuchują je.
. Zabawy z chmurkami
podziwianie chmur /wymawianie samogłosek o, a, u/
wszystkie chmury wysoko, nisko, najwyżej, najniżej odbijanie różnymi częściami ciała: prawa ręka, lewa ręka, lewa noga, prawa noga
swobodne podrzucanie w rytm muzyki, w czasie pauzy dzieci odszukują swoje „chmurki”
przekazywanie „chmurek” po kole rękami /szybko, wolno / ,nogami
Dzieci zawieszają swoje chmurki na „niebie”
Zwierzęta i ptaki- zwiastuny wiosny
Dzieci formują grupy 3-4 osobowe. Każda grupa naśladuje ruchy jakiegoś stworzenia charakterystycznego dla wiosny. Np. jedna grupa to „żaby“ - dzieci w przysiadzie, ręce oparte przed sobą na ziemi. Druga grupa to „jaskółki“ - dzieci stoją na jednej zgiętej nodze z drugą wyciągniętą do tyłu i rękami uniesionymi w bok (skrzydła). Trzecia grupa „bociany“- dzieci stoją na jednej nodze, ręce uniesione w bok. Grup może być dowolna ilość w zależności od liczby uczestników. Każda grupa ma wyznaczone miejsce w sali. W rytmie muzyki dzieci poruszają się po sali. Na przerwę w muzyce - każda grupa musi jak najprędzej znaleźć się na swoim miejscu i stanąć w odpowiedniej pozycji.
Pszczółka - taniec
Wiosenny koncert
Jeden z uczestników uczestnik opuszcza salę, pozostałe dzieci losują karteczki z ilustracjami: bociana, żaby, pszczoły, kukułki. Dzieci chodzą po sali naśladując odgłosy wylosowanych zwierząt. Zadaniem osoby, która opuściła salę jest pogrupowanie zwierząt na podstawie odgłosów oraz ich nazwanie.
Każda grupa prezentuje piosenkę / do wybranej przez siebie melodii, naśladuje odgłosy swojego zwierzęcia: bociany: kle-kle, żabki: rech-rech, pszczoły: bzy-bzy, kukułki: ku-ku/.
Wielki koncert - do znanej melodii (np. Szła dzieweczka do laseczka) uczestnicy śpiewają (naśladują odgłosy) zgodnie z poleceniami dyrygenta.
Bociany i żaby
Dzielimy dzieci na dwie grupy: „bociany“ i „żaby“. Gdy prowadzący gra na kołatce, „bociany“ spacerują, a „żaby“ siedzą w „stawie“ (duża obręcz, zakreślone kredą koło, materac, koc). Gdy prowadzący gra na bębenku, „żaby wyskakują ze „stawu“ i skaczą po łące, a „bociany“ stoją na jednej nodze. W czasie pauzy „żaby“ uciekają do „stawu“, ponieważ „bociany“ mogą je schwytać.
Wiosenny taniec motyli - taniec integracyjny „Carnevalito“
Uczniowie malują szablony motyli. Po ich wyschnięciu n-l zaprasza wszystkich do „tańca motyli“. Uczestnicy stają w kilkuosobowych rzędach, trzymając w rękach motyle. W pierwszej części tańca uczestnicy chodzą rytmicznie po sali (wolny, wolny, szybki, szybki, szybki) - zgodnie z nastrojem muzyki, a w drugiej dzieci dowolnie interpretują radosny charakter melodii.
Ptaki i wiosenny wiatr
Dzieci wiążą koło, do środka wchodzi chłopiec - „wiatr“, poza kołem znajduje się 5-6 dzieci, które będą w zabawie „ptakami“. Przy spokojnej muzyce dzieci w kole idą w prawą stronę, „wiatr“ siedzi w środku, a „ptaki“ spacerują poza kołem. W czasie pauzy w muzyce „wiatr“ zrywa się i próbuje przez koło dotknąć uciekające przed nim „ptaki“. Dotknięte dziecko wchodzi do środka koła i pomaga „wiatrowi“ w dalszej zabawie.
Gra w pogodę
Na tablicy zamieszczona jest ilustracja przedstawiająca wyspę (Fantazję) z sześcioma różnymi rodzajami pogody, oznaczonymi w sposób symboliczny: w jednym miejscu świeci słońce, w innym pada deszcz, grad lub śnieg. Instrumenty zostają rozdzielone między uczestników, na których próbują oni opisać dźwiękowo różne rodzaje pogody. Na przykład: słońce może być zagrane na dzwonkach; deszcz wystukany palcami na bębenku lub stole; wiatr wygrany na instrumentach drewnianych; pioruny na talerzach perkusyjnych; grad wystukany na instrumentach drewnianych; śnieg odtworzony przy pomocy bardzo miękkich i stłumionych dźwięków wydawanych poprzez uderzenie palcami w ksylofon, dzwonki. N-l rozpoczyna podróż po wyspie „Fantazja“ poprzez pokazywanie wskaźnikiem różnych rodzajów pogody, które są następnie opisywane przez uczestników na instrumentach. /rolę prowadzącego mogą przejmować kolejno dzieci/.
Zabawa „Deszcz”.
Dwoje dzieci stoi w różnych miejscach sali z otwartymi, wysoko podniesionymi parasolami. Pozostałe dzieci poruszają się zgodnie z charakterem muzyki. Gdy usłyszą „deszcz”, przykucają wokół dzieci z parasolami, dzieci trzymające parasole również ostrożnie przykucają. Nauczyciel sprawdza czy wszystkie dzieci się schowały. Dzieci, które za bardzo wystają spod parasola mokną, nauczyciel ruchem palców na ich plecach naśladuje krople deszczu.
Spacer, deszcz, burza
Troje wybranych dzieci akompaniuje pozostałym kolegom do zabawy ruchowej. Jedno gra miarowo na bębenku „do chodzenia“ - dzieci przy tym akompaniamencie spacerują w różne strony. Druga gra „do biegania“ na trójkącie. Oznacza to, że pada deszcz, wszyscy biegną z „parasolami” -z ręką uniesioną w górę. Trzecia trzyma metalowe talerze i od czasu do czasu uderza jednym o drugi - dzieci chowają się pod ścianami, bo „nadciąga burza“. Trójka grających dzieci obserwuje się nawzajem, zmiany instrumentów nie mogą następować po sobie zbyt szybko.
Wiosenny ogród
Dzieci dzielą się na cztery grupy. Na dużej zielonej folii ogrodniczej dzieci naklejają wiosenne kwiaty z bibuły, motylki. Dla ułatwienia dzieci mogą wykorzystać przygotowane szablony. Na zakończenie prace dzieci zostają połączone taśmami. Można tego rodzaju prace wykorzystać do dekoracji sali, korytarza lub jako scenografię do przedstawień, inscenizacji. Informacja zwrotna Zostaw ślad w wiosennym ogrodzie. Obrysuj stopę i wytnij . Wyraź swój nastrój odpowiednim kolorem. Podpisz stopę i przyklej w wiosennym ogrodzie.
SCENARIUSZ ZAJĘĆ
Temat tygodniowy: „Mapa pogody”
Temat zajęć: „Deszczowa pogoda”
CELE DYDAKTYCZNE:
nazywanie i rozpoznawanie zjawisk atmosferycznych /deszcz, burza, ulewa/,
poznanie praktycznych sposobów zabezpieczenia się człowieka przed deszczem,
utrwalanie określeń słownych dotyczących stosunków przestrzennych oraz orientacji w schemacie ciała.
CELE REWALIDACYJNE /rozwój osobisty, zdolności społeczne, zdolności twórcze/
rozwijanie poczucia przynależności do grupy,
wyzwalanie radości wspólnego śpiewu i ruchu,
wyzwalanie aktywności ruchowej,
podniesienie energii grupowej,
odreagowanie napięć i negatywnych emocji,
kształtowanie wyobraźni,
kształtowanie poczucia rytmu,
ćwiczenie refleksu,
ćwiczenie kolejności sekwencji ruchów,
angażowanie słuchu, wzroku, dotyku.
Przebieg zajęć |
Pomoce |
Dzieci określają swój nastrój wybierając odpowiednią „buzię”, która symbolizuje radość, smutek, złość, obojętność. Na przygotowanych papierowych kółeczkach rysują symbolicznie swój nastrój i zawieszają w odpowiednim miejscu na „kalendarzu nastrojów”
W kole wszyscy tu stoimy Każdy czyjąś rękę trzyma 2x I dzień dobry już mówimy Tak zabawa się zaczyna |
|
Dzieci ozdabiają markerami worki a następnie nadmuchują je. 5. „Zabawy z chmurkami”
6. Dzieci zawieszają swoje chmurki na „niebie” 7. „Deszczyk” - taniec integracyjny 8. Strój na deszczową pogodę. Nauczyciel pyta dzieci, co należy zrobić, aby nie zmoknąć w czasie deszczu? Dzieci rozglądają się po sali i wyszukują elementy stroju na deszczową pogodę 9. Zabawa „Deszcz”. Dwoje dzieci stoi w różnych miejscach sali z otwartymi, wysoko podniesionymi parasolami. Pozostałe dzieci poruszają się zgodnie z charakterem muzyki. Gdy usłyszą „deszcz”, przykucają wokół dzieci z parasolami, dzieci trzymające parasole również ostrożnie przykucają. Nauczyciel sprawdza czy wszystkie dzieci się schowały. Dzieci, które za bardzo wystają spod parasola mokną, nauczyciel ruchem palców na ich plecach naśladuje krople deszczu. 10. Zabawa z deszczem. Dzieci zanurzają ręce w farbach i strzepują krople na szary papier. 11. Piosenka „Plucha” Ale plucha, cha, cha Plucha, cha, cha Ale dmucha, cha, cha Dmucha, cha, cha Niech tam leje Niech tam wieje Ja się bawię Ja się śmieję |
-zawieszone w różnych miejscach sali: peleryny przeciwdeszczowe, gumowce, parasole
Miseczki, farby plakatowe, szary papier, nagranie melodii z odgłosami deszczu, ręcznik papierowy
|
Dzieci wybierają a następnie zawieszają na plakacie odpowiedni znaczek określając w ten sposób swój nastrój po zajęciach.
W kole wszyscy tu stoimy I za ręce się trzymamy Do widzenia już mówimy Tak ze sobą się żegnamy |
Plakat „Termometr uczuć” Znaczki: słoneczka, chmurki, deszczowe chmurki
-nagranie melodii |
LATO - podróż do...
Cegiełka
Na dużym arkuszu papieru narysowane są cegiełki, które tworzą fragment muru. Obok instrukcja następującej treści: Wybierz sobie dowolną cegiełkę i wpisz w nią, to co chciałbyś ofiarować dziś naszej grupie.
Krótkie działania w ruchu
Zabawa wprowadza pogodny nastrój, integruje grupę, kształci poczucie rytmu
Należy przygotować kasetę z rytmiczną muzyką.
Chodzimy w rytm muzyki. Gdy muzyka milknie uczestnicy wykonują polecenia prowadzącego np.:
uściśnij jak najwięcej rąk,
uśmiechnij się do pięciu osób,
ukłoń się trzem osobom,
stań na środku sali,
pogłaszcz trzy osoby po plecach.
Na dźwięk muzyki znów wracamy do rytmicznego chodzenia po klasie.
PODRÓŻ DO WARSZAWY NA LOTNISKO
„Ciuchcia”
Uczestnicy stoją w kręgu. Prowadzący, chodzi w środku koła w takt skandowanego przez grupę swojego imienia: To Zosia, to Zosia, to Zosia, Zosia, Zosia”. Następnie gestem prowadzący wywołuje inną osobę, która podchodzi i kładzie ręce na ramionach prowadzącego, a grupa w tym czasie powtarza jej imię - imię nowego wagonika w kręgu. I tak po kolei dołączają kolejne osoby. W ten sposób powstaje pociąg ze wszystkich uczestników zabawy.
Hallo Taxi - taniec
Na lotnisku Okęcie
Odprawa paszportowa
Taśma bagażowa
Uczestnicy kładą się na ziemi (na podłodze) na przemian (to znaczy jedni nogami w jedną, a inni w drugą stronę), jeden obok drugiego, stykając się bocznymi częściami głowy. Tworzą jakby taśmę. Wszyscy wyciągają przed siebie (do góry) ręce, wewnętrzną stroną dłoni do góry. A tych rękach są kolejno przenoszone osoby z początku taśmy. Każda przeniesiona już osoba kładzie się na końcu taśmy. Na początku transportera stoi podający - pomaga on osobie przenoszonej położyć się plecami na rękach leżących, trzymając już za ręce i asekurując, gdy ta przechyla się do tyłu. Na końcu taśmy stoi osoba odbierająca, która chwyta przenoszonego za ręce, pomagając bezboleśnie zejść z taśmy.
Samolot - taniec, przelot do Australii
Specknerin - taniec angielski, międzylądowanie w Anglii
Spotkanie leniwców
Leniuchowanie leniwców na ławce. Uczestnicy kładą się na plecach uginają ręce i nogi.
Kołysanie małych leniwców na kocach.
Zwiedzanie Doliny Kangurów
spotkanie z kangurami, nauka skoków,
taniec kangurów - zaproszenie do tańca,
zgubiony przyjaciel Kawałek mnie
kogo brakuje?
Wszyscy stoją w kole . Na środku leży koc lub chusta. Animator prosi uczestników, aby odwrócili się tyłem do środka koła i zamknęli oczy. Następnie animator chowa jednego z uczestników pod chustą i mówi „ już”. W tym momencie wszyscy się odwracają i patrzą, kogo nie ma. Jeśli odgadną, to osoba ta wychodzi spod chusty. Potem wszyscy zmieniają swoje miejsca i ponownie zamykają oczy. Osoba, która była schowana, chowa innego uczestnika i mówi „już”.
PODRÓŻ ŁODZIAMI DO AFRYKI
Czapki marynarskie
Techniką origami uczestnicy podróży robią z gazet czapki, siadają na poukładanych na podłodze kocach i przeprawiają się grupami do Afryki. W trakcie podróży rozszalała się burza i z czapek trzeba było zrobić kamizelki ratunkowe. W tym celu należało oderwać odstając przód i tyłu górną część. Aby je założyć, wystarczyło tylko lekko rozerwać otwór na głowę na kształt zamka. Dzięki kamizelkom wszyscy szczęśliwie wylądowali na plaży. Malujemy na koszulkach niebieskie pasy i wieszamy je na wcześniej przygotowanych sznurkach. (Koszulki tworzą specyficzną atmosferę na sali).
Odpoczynek na plaży - Silny i słaby marynarz - zabawa relaksacyjna
Zastosowanie techniki relaksacyjnej Jacobsona dla dzieci, polega na wykonaniu przez nie celowych ruchów wymagających przeplatanych dwóch stanów: napina i rozluźnia mięśnie w czasie zabawy.
Schemat ćwiczeń obejmuje kolejno: ręce, nogi, mięśnie tułowia, szyi oraz twarzy. Mówimy dzieciom, że będziemy się bawić w silnego i słabego marynarza.
Przykładowy przebieg ćwiczeń.
Uczestnicy leżą wygodnie, nogi wyciągnięte swobodnie. Głowa złożona na małej poduszce. Ramiona wyciągnięte wzdłuż tułowia tak, aby się nie dotykały.
Zegnij prawe ramię tak, aby naprężyć biceps. Jesteś silny, bardzo silny, naprężaj go mocno (przez kilka sekund). Czujesz, jak bardzo napięte są twoje mięśnie? A teraz jesteś słaby, rozluźnij napięte mięśnie, połóż z powrotem rękę na podłogę. Teraz wyraźnie czujesz jak rozluźniły się twoje mięśnie.
To samo tylko z lewą ręką.
Zaciśnij, jak możesz najsilniej pięść prawej dłoni - jesteś silny, twoje mięśnie są napięte. A teraz jesteś znowu słaby, nie zaciskaj już dłoni, czujesz ulgę mięśnie rozluźniły się.
To samo tylko z pięścią lewej ręki.
A teraz odpocznij chwilkę, leż i oddychaj spokojnie.
Ćwiczenia prawej nogi.
Ćwiczenia lewej nogi.
Ćwiczenia brzucha. Wciśnij mocno powietrze w płuca i napełnij brzuch jak balon, mocno, rozluźnij mięśnie, czujesz ulgę.
Naciśnij mocno głowę o poduszkę, na której leżysz, a teraz rozluźnij mięśnie, głowa nie naciska już na poduszkę.
Jesteś niezadowolony i groźny. Marszczysz mocno czoło, a teraz rozluźnij mięśnie, czoło jest gładkie.
Twoje oczy też możesz mocniej i słabiej zaciskać. Spróbuj teraz mocno zaciskać powieki, a potem rozluźnić.
A teraz zaciśnij mocno szczęki, żeby dotykać zębów, potem rozluźnij.
Ułóż wargi tak jakbyś chciał powiedzieć och i napnij mięśnie ust a teraz rozluźnij mięśnie.
Poszczególne ćwiczenia trwają bardzo krótko od 10 do 15 sekund, tyle trwa przerwa między ćwiczeniami. Dzieci należy wcześniej nauczyć rozluźniania wszystkich mięśni.
Wakacje nad wodą - taniec integracyjny.
Wycieczka do dżungli
W różnych miejscach sali prowadzący wyznacza rozmaite „przeszkody”, które należy przebyć w bardzo ostrożny sposób.
A więc na przykład:
„ma drzewie czyha wąż” - należy się pochylić i przejść cicho i bardzo szybko,
„strumień, a w nim krokodyl” - trzeba przeskoczyć jednym długim susem,
„śpiący lew” - obejść go trzeba na palach, cicho, pomału,
„szczelina skalna” - przez którą należy się przecisnąć lub pod nią przeczołgać,
„gęste zarośla” - przejście trzeba wyrąbać maczetą itp.
Na środku sali położona jest „murzyńska wioska”, do której można dotrzeć po przebyciu całej pełnej niebezpieczeństw drogi. Uczestnicy ruszają w drogę kolejno, po dwoje lub troje. Prowadzący wraz z pozostałą grupą obserwuje, czy wszyscy właściwie wykonują zadanie, Które z uczestników pomyli czynność związaną z określonym miejscem, odchodzi ba bok. Po „dotarciu wszystkich podróżników do wioski” odbywa się „taniec murzyński” z akompaniamentem kilkorga uczestników na bębenkach, bębnie, ewentualnie kociołkach i bongosach.
bębenki połączone razem. Gra się na nich palcami, a instrument trzymany jest pomiędzy kolanami osoby grającej, które siedzi na krzesełku, lu też umieszczony jest na stojaku dołączonym do zestawu).
Orzeszek- taniec wersja tupana.
Liany - kształtowanie umiejętności współpracy
Niezbędne są kawałki sznurka długości około 1,5 metra.
Do zabawy zapraszamy tylu uczestników ile jest końców sznurka. Proponuje się zabawę przeprowadzić w grupach 10 osobowych. Prowadzący bierze równo poukładane sznurki jednej grupy, skręca je po kilka razy w połowie i w tym samym miejscu trzyma. Uczestnicy podchodzą i biorą w rękę dowolny koniec sznurka, naciągając go lekko. Tworzy się krąg uczestników. Zadaniem osób jest rozplątanie lian z zastrzeżeniem, że sznurka nie można puścić i przełożyć, należy wykorzystać wszystkie inne możliwości.
Trudna przeprawa
Dzielimy uczestników na dwie grupy, Jedna grupa kładzie się w różnych pozycjach na podłodze, tworząc z rąk i nóg trudny teren do przebycia. Zadaniem drugiej grupy jest przedostanie się ba drugą stronę dżungli. Potem następuje zmiana ról. Należy zwrócić uwagę na bezpieczeństwo leżących osób. Jeżeli grupa jest odpowiedzialna i gotowa do trudnych zadań, można wprowadzić dodatkowe utrudnienia - ruchome bagna. W tym przypadku osoby leżące w czasie przeprawy pozostałych uczestników, ruszają rękoma i nogami.
Spotkanie w tropikalnym lesie dziwnych roślin i zwierząt
Papuga - każda papuga składa się z trzech części i wygląda tak: środkowa osoba staje prosto, tworząc z rąk dziób, pozostałe po obu stronach jedną ręką obejmują „środkowego” w pasie, a drugą tworzą skrzydła, którymi mogą machać.
Słoń - środkowa osoba prawą ręką łapie się za nos, a lewą ręką robi trąbę, pozostałe osoby robią z rąk uszy w kierunku osoby środkowej.
Żyrafa - środkowa osoba w trójce ręce wyprostowane nad głową, dłonie zgięte z nadgarstkach wierzchem do góry. Pozostałe dwie osoby dwoma palcami robią różki przy głowie.
Kangur - środkowa osoba w trójce to mama, która ze swoich rąk tworzy „torbę”. Pozostałe dwie osoby to „dzieciaki kangurki”, które zaglądają do torby, nachylając mocno torby.
Palma - wszystkie trzy osoby podnoszą ręce na głowę, osoba w środku stoi prosto, osoby po bokach lekko odchylają się na boki.
Palma kokosowa - tak jak wyżej, jedna z osób z bocznych przykuca tworząc kokos.
Wielbłąd - osoba w środku schyla się, dwie osoby po boku robią garby na jej plecach.
Uczestnicy stoją w kręgu. Prowadzący chodzi w kręgu i wypowiada słowa „a kangur wygląda tak” i jednocześnie wskazuje dowolnego uczestnika, który przyjmuje rolę środkowej części kangura, a sąsiedzi w prawej i lewej strony naśladują „małe kangurki”. Muszą to z robić w ciągu pięciu sekund, zgodnie z ustaloną instrukcją. Jeżeli to się nie uda, to osoba, która się pomyliła przyjmuje rolę prowadzącego. Po jakimś czasie, gdy uczestnicy opanują naśladowanie kangura prowadzący wchodzi do środka i opowiada, że spotkamy też papugi, że każda zbudowana jest z 3 części - i tu następuje kolejna prezentacja. Dalej postępujemy jak przy kangurkach. Najpierw kilkakrotnie ćwiczymy „papugi”, a potem w dowolnej kolejności wypowiadamy hasła. Kolejno wprowadzamy kolejne zwierzęta.
Bajka o Murzynku, który chciał zobaczyć lwa
Prowadzący opowiada uczestnikom klęczącym w kole bajkę ilustrując ją gestami. Uczestnicy słuchając wykonują wszystkie ruchy razem z prowadzącym.
W pewnej małej wiosce w Afryce mieszkał mały Murzynek, który bardzo chciał spotkać lwa. Pewnego dnia rano mama wyszła w pole. Murzynek obudził się ... rozejrzał po chatce, ziewnął, przeciągnął ... i pomyślał, że jest to doskonały dzień na spotkanie z lwem. Wybiegł przed chatkę ... I poszedł ścieżką. Niedaleko płynął strumyk. Murzynek rozpędził się... i hop! ... przeskoczył go.
Idzie przez wysoką trawę... wesoło sobie podskakuje...
Doszedł do mostka... idzie przez mostek...
I znów przez wysoką trawę... tak wysoką, że nic wokół nie widać. Wszedł więc na wysokie drzewo...
Rozejrzał się dokoła i zsunął na ziemię
Niedaleko zobaczył jakąś pieczarę, wszedł pomału do środka; wewnątrz było zupełnie ciemno... Aż tu nagle... z kąta słychać... mmmrrrrrrr... Murzynek się przeraził! Szybko wybiegł z pieczary i biegnie przez trawę... |
Wszyscy siedzą na piętach i słuchają.
Dzieci unoszą głowy, rozglądają się, ziewają, przeciągają się...
Szybko stukają palcami w podłogę, Wolno, miarowo uderzają w kolana, raz w lewe, raz w prawe, Szybko klepią w kolana, a następnie razem z wysoka uderzają dłońmi w podłogę, Pocierają dłońmi o dłoń, Klepią w kolana w rytmie podskoków, Pięściami uderzają w pięści (dudnienie)
Pocierają dłonią o dłoń, Ruchy imitujące wspinanie się na drzewo; dzieci prostują się i nie wstają z kolan rozglądają się, Ruchy przypominające złażenie z drzewa (jak z drabiny)
Dzieci zakrywają dłońmi oczy...
„groźnie mruczą”,
szybkie pocieranie dłońmi, |
(wszystkie czynności wraz z opowiadaniem przebiegają teraz bardzo szybko, w odwrotnej kolejności - jest więc szybkie wchodzenie na drzewo i schodzenie z drzewa, bieg przez mostek, trawę, ścieżkę, skok przez strumyk itp.)
Ledwie żywy ze strachu przybiegł do domku, wskoczył na posłanie z liści palmy i trzęsąc się ze strachu postanowił nigdy więcej nie chodzić bez mamy na dalekie wycieczki. |
Dzieci się „trzęsą ze strachu” Uspokojone „zasypiają” |
WYPRAWA DO BRAZYLII
Przeprawa łódkami
Przeprawa na kawałkach sukna - na jednym kawałku mają stopy 2 osoby.
Zabawy z chustą
Chodzenie po falach
Jedna osoba wchodzi na chustę, a pozostali, trzymając materiał za uchwyt, falują powierzchnią tak, by przypominała powierzchnię morza. Osoba na chuście próbuje chodzić. Co chwilę robimy zmiany. Należy tak czas rozplanować, aby każdy chętnie mógł wejść na chustę.
Ryba i rybka
Wybieramy dwie osoby, które przyjmują w zabawie rolę rybaka i rybki. Rybak wchodzi na chustę i stara się złapać pływającą pod spodem rybkę. Trzymający falując chustą, utrudniają mu zadanie, gdyż rybka zręcznie wykorzystuje powstałe fale do ukrycia przed złapaniem. Zabawy nie należy przeciągać, mimo, że rybak nic nie złowi. Można wprowadzić jeszcze jednego rybaka i rybkę. Oczywiście następuje zmiana ról.
Rekin i ratownicy Siedzimy w kręgu trzymając chustę za krawędzie unosząc ją na
wysokość barków, tak by nie widzieć, co się dzieje pod spodem. Wchodzi tam wybrana osoba, która zmienia się w rekina. Wybieramy teraz ratownika lub dwóch, trzech..., którego zadaniem będzie ochrona trzymających chustę. Rekin natomiast stara się wciągnąć pod powierzchnię jak najwięcej osób, które po tym pożarciu zamieniają się także w rekiny. W chwili, gdy rekin łapie ofiarę, ta wrzeszczy wołając ratownika. Ratownik łapie wciąganą osobę pod pachami. Kiedy rekin poczuje opór puszcza wciąganą osobę. Zabawa kończy się, gdy wszyscy staną się rekinami.
Ważne jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i sprawdzenie czy podłoże nadaje się do zabawy.
Dalsza część podróży
rower - 2 osoby
konie - 3 osoby
samochód - 4 osoby
pociąg - 5 osób
Karnawał w Rio
Losowanie kolorów - czerwony, zielony, żółty, niebieski, pomarańczowy, fioletowy,
Tworzenie grupy wg kolorów
Powstaje 6 grup, każda zajmuje miejsce w zaznaczonym kolorem terytorium sali.
Wykonanie strojów karnawałowych - oczywiście w swoich kolorach
Wejście królowej karnawału
Przedstawienie się - na 3-4 wykorzystujemy jednocześnie swoje imiona.
Zadania dla grupy
nazwa grupy
okrzyk - gest
taniec
Prezentacja każdej z grup
Wspólny taniec - propozycja królowej
Samba dziecięca
Samba z kokosem - nadmuchanym balonem
Taniec w parach - wkładamy kokos między dowolne części ciała i tańczymy uważając aby balon nie upadł na podłogę.
Odlot na balonach - awaryjne lądowanie w Wiedniu
Siadamy na balonach, aby pękły.
Walc wiedeński w parach na odległość kolorowych chustek.
Samolot - powrót do Warszawy.
Kartka z podróży - muzyczna widokówka
Każda grupa typuje osobą do losowania kartek u prowadzącego. Zadaniem jest ułożenie słów i melodii do kartki.
Informacja zwrotna.
Na szarych arkuszach papieru uczestnicy uzupełniają zdania niedokończone:
czyje teraz że....
w tych warsztatach podobało mi się...
ważne w trakcie warsztatów było dla mnie...
SPOTKANIE Z JESIENIĄ - PROSTE TECHNIKI PLASTYCZNE
1. WIZYTÓWKA
Każdy z uczestników wpisuje swoje imię na kartoniku w kształcie jabłka, gruszki
lub śliwki, a następnie przykleja go taśmą do ubrania / wydzieranka /. ZOSIA B
2. PAJĘCZYNA - poznajmy się.
3. POWITANIE - zabawa w kole.
Witam tych, którzy...
- Mają dobry humor.
- Lubią się bawić.
- Lubią jesienne spacery w parku.
- Lubią kolory jesieni.
- Lubią malować, rysować.
Jeśli uczestnicy czują się powitani, machają prawą ręką, wchodząc jednocześnie do środka koła.
4. PIOSENKA POWITALNA.
„ Wszyscy są, witam Was
Zaczynamy już czas!
Jestem ja, jesteś Ty
Raz, dwa, i trzy!”
Ustawiamy się parami po obwodzie koła, twarzami do siebie.
W rytm muzyki klaszczemy w swoje dłonie, prawymi dłońmi w dłonie partnera,
w swoje dłonie, lewymi dłońmi w dłonie partnera (2x).
Wskazujemy oburącz na siebie, wskazujemy oburącz na partnera, a następnie wykonujemy
dwa klaśnięcia oburącz w dłonie partnera, jedno klaśnięcie w dłonie partnera stojącego po prawej stronie (koło zewnętrzne przesuwa się o jedną osobę w prawo).
Całość wykonujemy z każdym partnerem stojącym w kole.
5. „PANI JESIEŃ” - wykonanie portretu Jesieni różnymi technikami.
a/ Jesień pogodna - łagodna, pogodna, ciepła (karton koloru żółtego)
b/ Jesień smutna - brzydka, ponura, deszczowa (karton koloru szarego)
Uczestnicy zostają podzieleni na cztery grupy (przydzielenie materiałów do wykonania zadania).
W celu stworzenia odpowiedniego nastroju i ułatwienia zadania, słuchają relaksującej muzyki oraz korzystają z napisanego na arkuszu papieru wiersza pt.: „Płynie jesień”
„Wrześniowym polem płynie jesień.
Rude ma włosy i rudą suknię,
6. ZABAWA W CHOWANEGO - Co Jesień zobaczyła w sadzie?
Uczestnicy podzieleni na trzy grupy, chodzą po sali i zbierają ukryte owoce (jabłka, gruszki i śliwki) wykonane z kolorowego papieru.
Przyklejają je na przygotowanych trzech kartonach z konturami: gruszy, śliwy i jabłoni -kto pierwszy znajdzie siedem owoców jednego gatunku, wygrywa.
7. MAGICZNA LICZBA SIEDEM.
Uczestnicy tworzą koło, trzymając się za ręce, maszerują w prawą stronę śpiewając dwa razy pierwszy wers piosenki.
„Czy znasz, czy znasz, magiczną liczbę siedem?” . Dodając na końcu kolejno liczby od 1-7
„Tak jest jeden”
„Tak jest dwa” itd. ...- do : „Tak jest siedem”- wykonują pokazywane przez prowadzącego poszczególne czynności:
- tak jest jeden - tupiemy prawą nogą
- tak jest dwa - tupiemy lewą nogą
- tak jest trzy - klękamy na prawe kolano
- tak jest cztery - klękamy na lewe kolano
- tak jest pięć - podpieramy się prawym łokciem
- tak jest sześć - podpieramy się lewym łokciem
- tak jest siedem - podpieramy się dwoma łokciami pod brodę.
8. JESIENNE KOMPOZYCJE -lampion z witrażem
Kompozycje owoców w koszu, naczyniu - tworzenie lampionów z kartonu i kolorowych bibuł.
/Dla dzieci prowadzący przygotowuje gotowe kartony witrażowe - ich rola polega na wyklejeniu pustych okienek kolorową bibułą, dorośli projektują witraże samodzielnie./
9. SAŁATKA OWOCOWA
Wszyscy siedzą w kręgu. Prowadzący stoi lub siedzi wewnątrz kręgu na krześle.
Dzieli uczestników na trzy grupy, które są zbiorami owoców.
Siedząc wewnątrz kręgu, wymienia nazwy owoców, np. jabłka i gruszki - wtedy osoby, które są tymi owocami muszą szybko zmienić się miejscami.
Na hasło: „sałatka owocowa” wszyscy mają zmienić miejsce, a prowadzący szybko szuka miejsca w kręgu dla siebie.
Ten z uczestników, dla którego zabrakło miejsca w kręgu, zajmuje miejsce na wolnym krześle w środku i wydaje polecenia.
10. WYCIECZKA NA STRAGAN.
Na podstawie wiersza Jana Brzechwy „Na straganie” uczestnicy odgrywają wylosowane przez siebie role, upodabniając się wizualnie do występujących w nim warzyw.
„Na straganie w dzień targowy
Takie słyszy się rozmowy:
- Może pan się o mnie oprze,
Pan tak więdnie, panie Koprze.
- Cóż się dziwić, mój Szczypiorku,
Leżę tutaj już od wtorku!
Rzecze na to Kalarepka:
- Spójrz na Rzepę - ta jest krzepka!
Groch po brzuszku Rzepę klepie:
- Jak tam, Rzepo. Coraz lepiej?
- Dzięki, dzięki, panie Grochu,
Jakoś żyje się po trochu,
Lecz Pietruszka - z tą jest gorzej:
Blada, chuda, spać nie może.
- A to feler -
Westchnął Seler.
Burak stroni od Cebuli,
A Cebula doń się czuli:
- Mój Buraku, mój czerwony
Czybyś nie chciał takiej żony?
Burak tylko nos zatyka:
- Niech no pani prędzej zmyka,
Ja chcę żonę mieć buraczą,
Bo przy pani wszyscy płaczą!
- A to feler -
Westchnął Seler.
Nieraz słychać głos Fasoli:
- Gdzie się pani tu gramoli?!
- Nie bądź dla mnie taka wielka! -
Odpowiada jej Brukselka.
- Widzieliście, jaka krewka! -
Zaperzyła się Marchewka.
- Niech rozsądzi nas Kapusta!
w warkoczach wpięte pierzaste astry, a w rękach - kłosy i słodką gruszkę.
Idzie i pachnie powidłami,
z twarzą rumianą jak reneta.
Wśród mgieł porannych i szumu liści
już na październik w sadzie czeka.
A w listopadzie z niebem płacze,
stojąc samotnie w jakimś oknie.
Westchnieniem żegna zeschnięte liście,
jej rudy warkocz we łzach moknie.”
- Co, Kapusta?! Głowa pusta?!
A Kapusta rzecze smutnie:
- Moi drodzy, po co kłótnie,
Po co wasze swary głupie,
Wnet i tak zginiemy w zupie!
- A to feler -
Westchnął Seler.
11. KASZTANY - taniec
Uczestnicy stoją w kole w rozsypce lub siedzą na krzesłach. W takt muzyki na 2/4 wykonują ruchy i gesty pokazywane przez prowadzącego.
Rytmicznie machamy rękami nad głową raz w prawo, raz w lewo - naśladując gałęzie kasztanowca wyginające się na wietrze. (1 - 8)
Kolistymi ruchami, płasko ułożonymi przed sobą dłońmi, zaczynając od poziomu oczu w dół - naśladujemy liście kasztanowca opadające powoli na ziemię. (9 - 14)
Następnie wykonujemy dwa klaśnięcia w dłonie tuż nad podłogą obrazując spadające z drzew kasztany, które spadając na ziemię pękają. (15 -16)
(17 -24) powtarzamy (9 - 16)
(25 - 32) chodząc wśród liści, które spadły z drzew, rytmicznie i jednocześnie wykonujemy wymach jedną nogą i gest obu rąk naśladujący podrzucanie liści z ziemi w górę - to samo wykonujemy drugą nogą.
12. JESIENNY SPACER PO PARKU - zabawy ruchowe
a/ Wiatr i liście
Uczestnicy siedzą na krzesłach w kręgu, kiedy prowadzący woła: „wiatr, wiatr” - podnoszą ręce do góry i poruszają nimi lekko kołysząc w prawą lub lewą stronę, kiedy woła: „wiatr, wiatr, duży wiatr” - poruszają rękami mocno.
Kiedy mówi: „jaka cisza, nie słychać wiatru” - kładą ręce na kolana, nie poruszają się. Zabawę powtarzamy dwa, trzy razy.
b/ Słońce - deszcz
Na hasło: „jest słońce” - uczestnicy zabawy chodzą wesoło po sali.
Na hasło: „deszcz, deszcz, ulewa” - szybko stają pod ścianą, kryjąc się przed deszczem
/przyciskają się do ściany plecami/. Zabawę powtarzamy dwa, trzy razy.
c/ Kałuże
Na podłodze rysujemy kredą „kałuże” - jedna blisko drugiej.
Uczestnicy chodzą lub biegają miedzy „kałużami” tak, żeby nie wpaść do błota.
Zamiast narysowanych „kałuż”, można ułożyć kolorową włóczkę lub sznurki w kształcie „kałuż”.
13. DESZCZYK -taniec / wersja siedząca /
Uczestnicy stoją w dużym kole, prowadzący pokazuje gesty odpowiadające tekstowi piosenki.
„Pada deszczyk, pada deszczyk” - unosimy ręce wysoko do góry i poruszając palcami opuszczamy je powoli w dół.
„Wieje, wieje wiatr” - unosimy ręce wysoko do góry poruszając nimi mocno w prawo i w lewo.
„Błyskawica, grzmot” - na hasło; „błyskawica” - klaszczemy, na hasło: „grzmot” - tupiemy nogą.
„A na niebie kolorowa tęcza” - uniesione do góry ręce roztaczają duże półkola.
14. TWORZENIE CIEKAWYCH, JESIENNYCH DRZEW.
Na przygotowanych zarysach konturów drzew, drogą losowania, uczestnicy podzieleni na pięć grup, mają stworzyć, wykorzystując różne techniki plastyczne oraz kolorystykę barw jesiennych - „ciekawe drzewo”.
Technika wykonania pracy jest przez poszczególne grupy wytypowana drogą losowania:
- drzewo z kolorowych gazet - wydzieranka,
- drzewo wykonane stemplami z ziemniaka,
- zamalowywanie kartek kredkami świecowymi - wycinanka,
- malowanie farbą plakatową „mokre w mokrym”,
- malowanie świecą i farbą plakatową.
15. ZABAWY Z CHUSTĄ.
Wszyscy stoją wokół chusty i trzymają ją za końce.
a/ Taniec liści na chuście.
Rzucamy na chustę liście wykonane przez uczestników z kolorowych gazet /wydzieranka/.
Uczestnicy poruszają chustą w górę i w dół tworząc lekki wietrzyk, dbają o to , aby liście nie spadły na podłogę.
b/ Jesienna wichura.
Uczestnicy mocno poruszają chustą w górę i w dół starając się, aby nadal jak najmniej liści spadło.
c/ Zabawy z kasztanem.
- Jedna grupa chce, aby kasztan spadł, druga nie.
- Wszyscy uczestnicy chcą, aby kasztan wpadł w otwór chusty.
- Wszyscy uczestnicy chcą, aby kasztan nie wpadł w otwór chusty.
d/ Zabawa na hasło.
Uczestnicy zabawy zmieniają się miejscami, prowadzący rzuca hasło: gruszki - jabłka,
jabłka - śliwki, śliwki - gruszki.
e/ Kopuła.
Równocześnie podnosimy chustę do góry, na hasło:
„gruszki” - gruszki wbiegają pod chustę, „jabłka” - jabłka wbiegają pod chustę itd.
Na hasło „owoce” - wszyscy uczestnicy wbiegają pod chustę tworząc „kopułę”.
f/ Zabawa w chowanego.
Prowadzący wyznacza owoc, który chowa się pod chustę.
Zadaniem grupy jest odgadnięcie, którego owocu brakuje?
16. NIESPODZIANKI DLA JESIENI.
Uczestnicy dzielą się na trzy grupy: jabłka, gruszki i śliwki.
Jabłka - przygotowują kartkę z życzeniami, gruszki - wiersz, a śliwki - prezent imieninowy dla Pani Jesieni.
Staramy się, aby zarówno treść życzeń jak i wiersza były oryginalne, związane z nastrojem jesieni, a prezent wynikiem pomysłu i fantazji uczestników.
17. PIECZENIE CIASTA.
W rytm muzyki, prowadzący podaje przepis i czynności jakie należy wykonać, aby upiec pyszne ciasto dla Jesieni: ucieramy ciasto, wycieramy ręce, wbijamy jajka, rozwałkowujemy je, nakładamy krem, bakalie, częstujemy sąsiadów i pieczemy następne.
18. PRZYBYCIE PANI JESIENI NA PRZYJĘCIE IMIENINOWE.
.
20. PRZYJĘCIE IMIENINOWE.
Poszczególne grupy prezentują przygotowane prezenty i życzenia dla Pani Jesieni.
Pani Jesień zaprasza gości na słodki poczęstunek oraz wspólne tańce przy muzyce.
21. SALLY GARDEN - taniec
22. TERMOMETR UCZUĆ.
ZIMA
Metody wstępne integracyjne
Niedokończone zdania
Lubię, gdy zimą ..............................
Zima kojarzy się ..............................
Zimą wyjechałabym .........................
Zrób swoją wizytówkę :
białe , niebieskie balony - wpisujemy swoje imię, przypinamy do wiszącego w sali sznurka.
Piosenka powitalna - witam was...................
Kontrakt grupy............. / praca w grupach / - wypracowanie dlaczego ?
Prezentacja grupy / po kole / -zrób swój herb - Wydzieranka -1. Mój nastrój 2. napisz coś o swojej pracy 3. Wolny czas- jak lubisz spędzać
Zaproszenie do tańca - Le Bastringo
1.Powitanie w kole
Moje miejsce z prawej strony jest wolne zapraszam .......... jako łyżwiarkę
........ jako misia polarnego
...........jako fokę
2.Zabawa „ Lawina” - w oparciu o „Trzęsienie ziemi” / 2 osoby tworzą iglo , w środku iglo - śnieżynka , lawina - zmiana wszystkich osób tworzymy z innymi osobami nowe iglo i śnieżynkę /
3.Zabawa Przyjazne ręce- zawiązujemy oczy , szukamy przyjaznych rąk. Omówienie
4.Rząd - ustawiamy się w rzędach wg dnia urodzenia, miesiąca , koloru butów itd. / cel - integracja grupy ,znalezienie wspólnego języka działań , wyłonienie liderów /
5.Puzzle- szukamy osoby, która ładnie się uśmiecha , lubi to samo co my itd.
6. Techniki dramowe- Żywe obrazy
iglo
zaprzęg reniferów , psi
śniegowa zabawa
sporty zimowe
Dzielimy całość na 4 grupy. Każdej dajemy kartkę z poleceniem przygotowania pantomimiczej scenki obrazującej zadanie-praca w wydzielonych częściach sali , tak by nie przeszkadzać sobie . Prezentacja przygotowanych scenek-pozostałe grupy odgadują żywe obrazy.
7.Zimowe buty - przygotowujemy papierowe buty , chodzimy po sali w rytm muzyki. Na polecenie prowadzącego łączymy się w 2, 3,4,5.
8. Temperatura - pozostajemy w układzie Zimowe buty - „+” poruszamy się do przodu ; „-`' poruszamy się do tyłu ; 0 - zatrzymanie. Dodatkowym utrudnieniem jest liczba przy znaku + 1 / trochę szybko do przodu / , +5 / bardzo szybko do przodu / itd.
9.Taniec - na melodię Wakacje nad wodą - idą do lasu dokarmiać zwierzęta
10. Zabawy z chustą -
jedną kulę z gazety toczymy po obwodzie koła
jedną kulę staramy się wprowadzić do koszyka, pudełka
jedną kulę trafiamy do dziury w środku koła
wszystkie kule są na chuście , zawierucha zimowa- lawina / wszystkie kule staramy się wyrzucić poza obwód chusty /
jedna osoba jest pod chustą , pozostałe starają się naprowadzić papierowe kule do ręki , którą wystawiła osoba znajdująca się pod chustą
3-4 osoby pod chustą tworzą rzeźbę , pozostali odgadują jaka to rzeźba.
11. Techniki dramowe - 1 osoba z koła przedstawia pantomimicznie następujące obrazy zimy:
szczypiący mróz
bałwan
narty
jazda na sankach
lawina
kulig
12.Bałwan / na podstawie Goofy /
Wyznaczamy bałwana , który chodzi z otwartymi oczami i milczy , pozostali uczestnicy poruszają się z zamkniętymi oczami i wyciągniętymi rękami. Jeżeli kogoś dotkną pytają „bałwan”, jeżeli dotknięta osoba milczy to znaczy, że spotkali bałwana- otwierają oczy i dołączają do bałwana / ręce na ramionach poprzednika /. Jeżeli na pytanie „bałwan” słyszą pytanie „bałwan” idą dalej w poszukiwaniu bałwana. Zabawa kończy się , gdy wszyscy znajdą bałwana. Uwaga na bezpieczeństwo bawiących się. Omówienie
13. Wykorzystanie prostych technik dramowych :
pytania otwarte / dowolna liczba pytań uczestników , by uzyskać odpowiedź /
zimowa zabawa
pytania zamknięte / tak, nie - dowolna liczba pytań / - śnieżynka
10 pytań - kulig
opis - jestem............................... / królowa śniegu /
Osoby / 4 / wybrane przez prowadzącego znają treść zadań.
14. „Wyobraź sobie” poruszamy się w różnych kierunkach na polecenie prowadzącego
idziemy po:
lodzie / w parach /
śniegu po kolana / w trójkach /
w śnieżną zawieruchę / w piątkę /
jeździmy na :
łyżwach / w parach /
nartach
rzucamy śnieżkami
15. „Trzy ruchy - jeden sport” - grupę dzielimy na sporty zimowe - losowo wyciągamy kolorowe kartki z napisami / narty , sanki, snowbord, łyżwy /, bez słów próbujemy zgrupować się i zaprezentować swój sport. Pozostałe grupy odgadują treść prezentowanych sportów zimowych . Omówienie
16. „Podaj dalej” - przygotowujemy wycięty but z kartonu, stoimy w kręgu i przekazujemy sobie but bez używania rąk.
17. Taniec-Śniegowa zabawa
18. „Hej-ho...” na sanki ,by się szło , hej-ho, hej-ho, hej-ho - siedzimy w kręgu , każdy z uczestników ściąga 1 but i kładzie go przed sobą . Razem śpiewamy piosenkę, rytmicznie uderzając butami o podłogę / 1x / a za każdym następnym razem but przestawiamy o 1 osobę w prawo. Śpiewamy tak długo aż , każdy z uczestników otrzyma swój but.
19. „Niewidomy”- dobieramy się w pary. Jedna osoba zamyka oczy i pozwala gestem kierować sobą -porusza się po sali zgodnie z gestem osoby prowadzącej. Klepnięcie w prawe ramię niewidomy porusza się w prawo, Klepnięcie w lewe ramię niewidomy porusza się w lewo, ręka położona na plecach oznacza idź, ręka położona na głowie oznacza stój. Po wykonaniu ćwiczenia zmiana prowadzącego i niewidomego. Podobnie próbujemy kierować słowem ; zmiana ról - omawiamy doświadczenia związane z przeżyciami w pełnionych rolach.
Omówienie
20. „Zimowa symfonia ”
ZI-MA - osoby chodzą po sali i na melodię np.. gdy strumyk płynie z wolna śpiewają sylabę „ZI” - 2-3 osoby i „MA” -2-3 osoby.
SAN-KI - osoby chodzą po sali i na melodię np.. wlazł kotek na płotek śpiewają sylabę „SAN” - 2-3 osoby i „KI” -2-3 osoby.
KU-LIG - osoby chodzą po sali i na melodię np. biedroneczki są w kropeczki śpiewają sylabę „KU” - 2-3 osoby i „LIG” -2-3 osoby. Wyznaczone osoby przez prowadzącego chodzą po sali i próbują ustalić ukryte w melodiach piosenki.
21. Taniec - Neuer Klaptanz
22. Plotka gestem
23. Informacja zwrotna
1.Czy w trakcie zabawy odkryłam /łem coś nowego ?
2.Które z zadań sprawiło mi najwięcej trudności i dlaczego?
3.Które działania rozśmieszyły mnie najbardziej?
4.Czy dobrze pracowało mi się w grupie?
5.Co czułam w trakcie zabawy ?
6.Wybieram dowolne pytanie
Uczestnicy rzucają kostką , ilość oczek to numer pytania .
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
8617
8617
8617
8617
więcej podobnych podstron