SZKOŁA GŁÓWNA SŁUŻBY POŻARNICZEJ
KATEDRA TECHNIKI POŻARNICZEJ
|
LABORATORIUM HYDROMECHANIKI |
||
Ćwiczenie nr 8 Temat ćwiczenia: Badanie charakterystyk pomp wirowych odśrodkowych i ich współpracy szeregowej i równoległej |
Imię i nazwisko: Smug Paweł Pluton 3 |
||
Prowadzący: kpt.mgr inż. Elżbieta Pawlak |
Data wykonania: 28.04.2000 r. |
Data złożenia: 27.05.2000 r. |
Ocena: |
Schemat stanowiska.
1 - pompa, 2 - zawór zwrotny, 3 - zawór kulowy, 4 - zawór kulowy, 5 - smok ssawny, 6 - przepływomierz magnetyczny, 7 - zawór regulacyjny, 8 - zawór odcinający, 9 - wakuometr, 10, 11 - manometry sprężynowe, 12 - tensometryczny czujnik ciśnienia, 13 - miernik ciśnienia, 14 zbiornik wody.
1. Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyki pomp wirowych odśrodkowych i ich współpracy szeregowej oraz równoległej. Dodatkowo studenci podczas badania pracy pompy pojedynczej i współpracy pomp mają, możliwość porównania różnic parametrów podawania wody w zależność od zastosowanego wariantu układu pompowego. Innym aspektem eksperymentu jest zapoznanie się eksperymentatorów z układem pomiarowym i urządzeniami wykorzystanymi w ćwiczeniu.
2. Tabela wyników pomiarowych pracy pojedynczej pompy.
Lp. |
Wydatek pompy Q |
Ciśnienie po stronie ssawnej Hss |
Ciśnienie po stronie tłocznej Ht |
Moc silnika Ns |
- |
[%] |
[Mpa] |
[Mpa] |
[W] |
1. |
5 |
-0,004 |
0,48 |
21,5 |
2. |
10 |
-0,006 |
0,45 |
26 |
3. |
15 |
-0,008 |
0,43 |
30 |
4. |
20 |
-0,01 |
0,40 |
32,5 |
5. |
25 |
-0,012 |
0,37 |
34 |
6. |
30 |
-0,015 |
0,33 |
36 |
7. |
35 |
-0,02 |
0,29 |
37,5 |
8. |
40 |
-0,024 |
0,24 |
37,5 |
9. |
45 |
-0,03 |
0,17 |
37,0 |
10. |
50 |
-0,038 |
0,10 |
35,5 |
3. Tabela wyników uzyskanych na podstawie obliczeń oraz wartości przeliczonych parametrów pomiarowych dla pracy pompy pojedyńczej.
Lp. |
Wydatek pompy Q |
Ciśnienie po stronie ssawnej Hss |
Ciśnienie po stronie tłocznej Ht |
Moc silnika x 10 x 3 |
Wysokość podnosze-nia Hp |
Moc hydrauli- czna Nu |
Sprawność pompy η |
- |
[dm3/s] |
[m] |
[m] |
[kW] |
[m] |
[kW] |
|
1. |
0,22 |
0,4 |
48 |
0,645 |
48,4 |
0,1044 |
0,170 |
2. |
0,44 |
0,6 |
45 |
0,780 |
45,6 |
0,1945 |
0,260 |
3. |
0,66 |
0,8 |
43 |
0,900 |
43,8 |
0,2834 |
0,330 |
4. |
0,88 |
1,0 |
40 |
0,975 |
41 |
0,3540 |
0,384 |
5. |
1,10 |
1,2 |
37 |
1,020 |
38,2 |
0,4120 |
0,425 |
6. |
1,32 |
1,5 |
33 |
1,080 |
34,5 |
0,4460 |
0,434 |
7. |
1,54 |
2,0 |
29 |
1,125 |
31 |
0,4680 |
0,440 |
8. |
1,76 |
2,4 |
24 |
1,125 |
26,4 |
0,4550 |
0,430 |
9. |
1,98 |
3,0 |
17 |
1,110 |
20 |
0,3880 |
0,370 |
10. |
2,20 |
3,8 |
10 |
1,065 |
13,8 |
0,2976 |
0,296 |
3. Przykładowe obliczenia wartości parametrów pracy pojedynczej pompy na podstawie, których tworzy się charakterystyki dla pomp wirowych odśrodkowych.
- Przeliczenie wydatku Q odczytanego w urządzenia pomiarowego w [%] na jednostki wydatku w [dm3/s], z uwzględnieniem, iż 100 [%] odpowiada 4,4[dm3/s].
4,4 [dm3/s] - 100 [%]
Q - 5 [%]
Q= 4,4 [dm3/s]· 5[%] = 0,22 [dm3/s]
100 [%]
- Przeliczenia ciśnienia z [MPa] na jednostki [m] sł.wody.
Hss = 0,006 [MPa] = 0,6 [m]
Ht = 0,45 [MPa] = 45 [m]
- Obliczenia wysokości podnoszenia pompy Hp.
Hss = 1,2 [m]
Ht = 37 [m] Hp = Ht + Hss = 1,2 [m] + 37[m] = 38,2 [m]
Hss = 3 [m]
Ht = 17[m] Hp = Ht + Hss = 3 [m] + 17[m] = 20[m]
- Przeliczenia mocy silnika elektrycznego napędzającego pompę - wskazania watomierza mnożymy przez cyfrę 3 (miernik mierzy napięcie przewodowe) i przez cyfrę 10 (skala watomierza).
Ns = 30 [W] Ns = 30 · 3 · 10 · 10 -3 = 0,900 [kW]
Ns = 36 [W] Ns = 36 · 3 · 10 · 10 -3 = 1,080 [kW]
- Obliczenia mocy hydrauliczne ze wzoru
Nu = Q · Hp· γ w [kW]
102
Nu = 0,44 [dm3/s]·45,6 [m]·1[kg/dm3] = 0,1945 [kW]
102
- Obliczenia sprawności pompy pojedynczej ze wzoru
η = Nu / Ns · ηs przyjmując ηs = 95 % = 0,95
η1 = 0,104 [kW]/ 0,64 [kW] · 0,95 = 0,17
η4 = 0,354 [kW] / 0,97 [kW]· 0,95 = 0,384
4. Tabela wyników pomiarowych pracy dwóch pomp w układzie szeregowym.
Lp. |
Wydatek pomp Q |
Ciśnienie po stronie ssawnej Hss |
Ciśnienie po stronie tłocznej Ht |
Moc silnika Ns |
- |
[%] |
[MPa] |
[MPa] |
[W] |
1. |
5 |
0,006 |
0,92 |
21,0 |
2. |
10 |
0,006 |
0,90 |
25,5 |
3. |
15 |
0,008 |
0,85 |
29,0 |
4. |
20 |
0,010 |
0,80 |
32,0 |
5. |
25 |
0.013 |
0,72 |
34,0 |
6. |
30 |
0.016 |
0,65 |
36,0 |
7. |
35 |
0,020 |
0,56 |
37,0 |
8. |
40 |
0,024 |
0,48 |
37,0 |
9. |
45 |
0,030 |
0,36 |
36,5 |
10. |
50 |
0,037 |
0,20 |
35,0 |
5. Tabela wartości uzyskanych na podstawie obliczeń i przeliczonych parametrów pracy dwóch pomp w układzie szeregowym.
Lp. |
Wydatek pomp Q |
Ciśnienie po stronie ssawnej Hss |
Ciśnienie po stronie tłocznej Ht |
Moc pompy Ns x 3x10 |
Wysokość podnoszenia Hp |
Moc hydrauli- czna Nu |
Sprawność układu szeregowego pomp η |
-. |
[dm3/s] |
[m] |
[m] |
[kW] |
[m] |
[kW] |
|
1. |
0,22 |
0,6 |
92 |
0,630 |
92,6 |
0,199 |
0,33 |
2. |
0,44 |
0,6 |
90 |
0,765 |
90,6 |
0,390 |
0,54 |
3. |
0,66 |
0,8 |
85 |
0,870 |
85,8 |
0,355 |
0,67 |
4. |
0,88 |
1,0 |
80 |
0,960 |
81,0 |
0,699 |
0,76 |
5. |
1,10 |
1,3 |
72 |
1,020 |
72,1 |
0,777 |
0,80 |
6. |
1,32 |
1,6 |
65 |
1,080 |
65,2 |
0,844 |
0,82 |
7. |
1,54 |
2,0 |
56 |
1,110 |
56,2 |
0,851 |
0,80 |
8. |
1,76 |
2,4 |
48 |
1,110 |
50,4 |
0,870 |
0,82 |
9. |
1,98 |
3,0 |
36 |
1,095 |
39,0 |
0,757 |
0,72 |
10. |
2,20 |
3,7 |
20 |
1,050 |
23,7 |
0,511 |
0,51 |
6. Przykładowe obliczenia wartości parametrów pracy układu pompowego szeregowego.
Pomiar odbywał się przy uwzględnieniu tych samych wartości wydatku.
- Przeliczenia ciśnień po stronie ssawnej i po stronie tłocznej z [MPa] na [m] sł. wody
Hss4 = 0,01 [MPa] Hss4 = 0,01 [MPa] = 1 [m]
Hp4 = 0,80 [MPa] Hp4 = 0,80 [MPa] = 8 [m]
- Obliczam wysokość podnoszenia dla dwóch pomp pracujących w układzie szeregowym Hp ze wzoru
Hp = Hss + Ht w [m] sł. wody
Hss4 = 1 [m] Hp = 1 [m] + 80 [m] = 82 [m]
Ht4 = 80 [m]
- Przeliczenie wartości mocy silnika elektrycznego - wskazania watomierza mnożymy przez cyfrę 3 (miernik mierzy napięcie przewodowe) i przez cyfrę 10 (skala watomierza)
Ns3 = 29 [W] Ns3 = 29 · 3 · 10 · 10-3 = 0,870 [kW]
Ns4 =32 [W] Ns4 = 32 · 3 · 10 · 10-3= 0,960 [kW]
- Obliczam mocy hydraulicznej dla pracy dwóch pomp w układzie szeregowym
ze wzoru
Nu = Q · Hp · γ / 102
Nu2 = 0,44 [dm3] · 90,6[m] · 1[kg/dm3] / 102 = 0,391 [kW]
Nu4 = 0,88 [dm3] · 85,8[m] · 1[kg/dm3] / 102 = 0,699 [kW]
- Obliczam sprawność pracy dwóch pomp pracujących w układzie szeregowym
ze wzoru
η = Nu / Ns · ηs ηs = 0,95
Nu2 = 0,390 [kW]
Ns2 = 0,765 [kW] η2 = 0,390 / 0,765 · 0,95 = 0,54
Nu6 = 0,844 [kW] η6 = 0,844 [kW] / 1,08 [kW] · 0,95 = 0,82
Ns6 = 1,080 [kW]
7. Wnioski i spostrzeżenia .
Pomiary pracy pompy i współpracy dwóch pomp oraz wyznaczenia przebiegu charakterystyk podczas doświadczenia wykonano dla: - pracy pompy pojedynczej, - współpracy dwóch pomp w układzie szeregowym . Natomiast nie wykonano dla współpracy dwóch pomp w układzie równoległym.
Z przeprowadzonych badań, tzn. wyników pomiarów i wyznaczonych charakterystyk wynikają następujące wnioski ogólne dotyczące pracy każdej pompy:
- w punktach najmniejszych wydajności (oś odciętych) , to jest w pobliżu początku układu współrzędnych, wysokości podnoszenia są największe,
- ze wzrostem wydajności, maleje wysokość podnoszenia a co za tym idzie ciśnienie tłoczenia,
- wzrastający wydatek powoduje w początkowym okresie wzrost sprawności oraz wzrost mocy (czyli na zwiększenie ilościowego przepływu w czasie pracuje coraz większa moc) ,
- wraz ze wzrostem wydatku wzrasta wysokość ssania (czyli pompa musi wytwarzać coraz większe podciśnienie),
- wzrost takich parametrów pracy pompy jak, moc pompy oraz sprawność wzrasta ze wzrostem wydatku tylko do pewnego punktu, od którego na skutek przeważającego przyrostu strat w przepływie zaczynają znacznie spadać.
Dlatego też zwiększanie wydatku pompy opłacalne jest tylko do momentu osiągnięcia przez wyżej wymienione parametry wartości nominalnych tzn. takich , w których praca ta jest najkorzystniejsza.
Porównanie charakterystyk pracy pompy pojedynczej i współpracy dwóch pomp w układzie szeregowym prowadzi do spostrzeżeń, iż praca dwóch pomp jest opłacalna wtedy, gdy chcemy osiągnąć przede wszystkim dużo większą wysokość podnoszenia. Ustawienie pomp w układzie szeregowym przy tych samych wartościach wydatku powoduje dwukrotne zwiększenie wysokości podnoszenia, która charakteryzuje się gwałtowniejszym spadkiem. Rosną przy tym, także i pozostałe parametry, które ulegają podwójnemu wzrostowi prócz wysokości ssania. Wartości wysokości ssania nie wzrastają jak wartości pozostałych wielkości, dlatego, że w ustawieniu szeregowym tylko pierwsza pompa zasysa wodę nadając jej odpowiednią energię (kinetyczną, ciśnienia i potencjalną). Natomiast druga w szeregu otrzymując ukształtowaną już energię wody, podwaja.
Przyczyny niedokładności wykonania obliczeń i wyznaczenia charakterystyk.
Do przyczyn niedokładnego wyznaczenia charakterystyk i obliczeń można zaliczyć:
- zbyt zawiła konstrukcja instalacji przepływu wody powodująca niedokładności wyników pomiarowych ze względu na występujące straty, oraz wahania natężenia przepływu,
- niedokładność odczytu wyników pomiarowych przez studentów ,
- błąd paralaksy
- niedokładność wykonania obliczeń i wykresów lub niewielkie pomyłki podczas ich wykonywania,
- niestabilność przyrządów pomiarowych oraz mała ich dokładność,
- pośredniość pomiarów niektórych parametrów i wielkości,
- nieprawidłowy dobór skal wykresu przez studenta.
W eksperymencie teoria znajduje potwierdzenie w praktycznych badaniach, czego wynikiem są charakterystyki pomp o dużym podobieństwie do charakterystyk teoretycznych.