SYLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU)
Kod modułu |
|
Nazwa modułu |
FIZYKA II |
||||
Osoba odpowiedzialna za moduł |
Prof. dr hab. inż. Marek Lankosz |
||||||
Osoby prowadzące zajęcia |
Prof. dr hab. inż. Marek Lankosz |
||||||
Wydział |
Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska |
||||||
Kierunek |
Górnictwo i Geologia |
||||||
Specjalność |
|
||||||
Profil kształcenia |
ogólnoakademicki |
||||||
Strona internetowa |
brak |
||||||
Poziom kształcenia (studiów) |
1 stopień |
||||||
Forma i tryb prowadzenia studiów |
stacjonarne |
Semestr |
2 |
||||
Język prowadzenia zajęć |
polski |
Opis efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) |
|||||||||||
numer efektu kształcenia |
Student, który zaliczył moduł (przedmiot) wie/umie/potrafi: |
SYMBOL (odniesienie do) EKK |
Sposób weryfikacji efektów kształcenia (forma zaliczeń) |
||||||||
W1 |
Student ma uporządkowaną wiedzę z elektryczności, magnetyzmu, optyki, teorii falowej i fotonowej promieniowania elektromagnetycznego, mechaniki kwantowej. |
K1A_W02 |
Egzamin, kolokwium, wykonanie ćwiczeń, aktywność na zajęciach |
||||||||
W2 |
Student ma podstawową wiedzę w zakresie fizyki materii skondensowanej, zastosowania nowych materiałów w technice, fizyki jądrowej, oddziaływania promieniowania jonizującego z materią. |
K1A_W02 |
Egzamin, kolokwium, wykonanie ćwiczeń, aktywność na zajęciach |
||||||||
U1 |
Student potrafi wykorzystać poznane zasady i metody fizyki oraz odpowiednie narzędzia matematyczne do rozwiązywania typowych zadań z elektryczności, magnetyzmu, optyki geometrycznej i falowej, fizyki atomowej i jądrowej. |
K1A_U01, K_U02, K1A_U09 |
Egzamin, kolokwium, wykonanie ćwiczeń, aktywność na zajęciach |
||||||||
K1 |
Student rozumie potrzebę ciągłego aktualizowania i poszerzania wiedzy z zakresu fizyki współczesnej |
K1A_K03 |
Udział w dyskusji |
||||||||
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć |
|||||||||||
numer efektu kształcenia |
Student, który zaliczył moduł (przedmiot) wie/umie/potrafi: |
Forma zajęć dydaktycznych |
|||||||||
|
|
Wykład |
Ćw. audyt. |
Ćw. laborat. |
Ćw. projektowe |
Konwersatorium |
Zajęcia seminaryjne |
Zajęcia praktyczne |
inne ... |
||
W1 |
Student ma uporządkowaną wiedzę z elektryczności, magnetyzmu, optyki, teorii falowej i fotonowej promieniowania elektromagnetycznego, mechaniki kwantowej. |
X |
X |
|
|
|
|
|
|
||
W2 |
Student ma podstawową wiedzę w zakresie fizyki materii skondensowanej, zastosowania nowych materiałów w technice, fizyki jądrowej, oddziaływania promieniowania jonizującego z materią. |
X |
X |
|
|
|
|
|
|
||
U1 |
Student potrafi wykorzystać poznane zasady i metody fizyki oraz odpowiednie narzędzia matematyczne do rozwiązywania typowych zadań z elektryczności, magnetyzmu, optyki geometrycznej i falowej, fizyki atomowej i jądrowej. |
X |
X |
|
|
|
|
|
|
||
K1 |
Student rozumie potrzebę ciągłego aktualizowania i poszerzania wiedzy z zakresu fizyki współczesnej |
x |
X |
|
|
|
|
|
|
||
Treść modułu (przedmiotu) kształcenia (program wykładów i pozostałych zajęć) |
|||||||||||
WYKŁAD
ĆWICZENIA 1. Podstawy elektrostatyki efekty kształcenia: - student potrafi wyznaczyć siłę oddziaływania między ładunkami punktowymi i nie punktowymi, - student potrafi wyznaczyć rozkład pola elektrostatycznego wokół zadanego układu ładunków z zastosowaniem prawa Gaussa i Coulomb, - student potrafi wyznaczyć pracę związaną z transportem ładunku elektrycznego w zadanym polu elektrycznym - student potrafi wyznaczyć rozkład potencjału wokół zadanego układu ładunków - student potrafi obliczyć pojemność kondensatora płaskiego i cylindrycznego, pojemność zastępczą
2. Prąd elektryczny efekty kształcenia: -student potrafi wyznaczać rezystancję przewodnika, obliczyć oporność zastępczą, -student potrafi wyznaczać natężenia prądów elektrycznych i rozkład napięcia w prostych obwodach elektrycznych. -student potrafi obliczyć pracę wykonaną przez prąd elektryczny oraz moc odbiorników
3. Pole magnetyczne efekty kształcenia: -student potrafi obliczyć siłę działającą na ładunek elektryczny poruszający się w polu magnetycznym, wyznaczyć trajektorię jego toru --student potrafi wykorzystać znajomość parawa Ampera i Biota-Savarta aby obliczyć natężenie pola magnetycznego wokół przewodnika z prądem elektrycznym. -student potrafi obliczyć siłę oddziaływania pomiędzy przewodnikami z prądem elektrycznym. -student potrafi zastosować prawo Farady'a do obliczenia indukowanej siły elektromotorycznej -student potrafi rozwiązać zadania z zakresu indukcji własnej i wzajemnej
4. Fale elektromagnetyczne efekty kształcenia: - student potrafi wyznaczyć energię zgromadzoną w kondensatorze i cewce indukcyjnej, - student potrafi obliczyć częstotliwość drgań elektrycznych w obwodach RLC. -student potrafi obliczyć prędkość rozchodzenia się fal elektromagnetycznych w różnych ośrodkach
6. Optyka geometryczna i falowa efekty kształcenia: -student potrafi obliczyć współczynnik załamania światła, zastosować prawo załamania światła do rozwiązywania zadań - student potrafi obliczyć ogniskową soczewki, układu soczewek, narysować bieg promienia świetlnego w układach optycznych, obliczyć powiększenie obrazu - student potrafi zastosować prawa optyki falowej do rozwiązywania zadań.
7. Fizyka atomowa efekty kształcenia: - student potrafi wyznaczyć energię fotoelektronu, obliczyć pęd, energię i masę relatywistyczną fotonu. - student potrafi wyznaczyć energie wiązania elektronu w atomie, orbitalny moment pędu, obliczyć energię fotonu emitowanego przez wzbudzone atomy
8. Fizyka jądrowa: efekty kształcenia: - student potrafi wyznaczyć energię wiązania nukleonów w jądrze, gęstość materii jądrowej, energię uwolnioną w reakcjach rozszczepienia i syntezy -student potrafi zastosować prawo rozpadu promieniotwórczego do obliczenia aktywności izotopu. -student potrafi zastosować prawa rozpadu promieniotwórczego do obliczania wieku obiektów geologicznych -student potrafi zastosować prawa absorpcji promieniowania jądrowego.
|
|||||||||||
Sposób obliczania oceny końcowej |
|||||||||||
Oceny z ćwiczeń audytoryjnych (C) oraz z egzaminu (E) obliczane są następująco: procent uzyskanych punktów przeliczany jest na ocenę zgodnie z Regulaminem Studiów AGH.
Ocena końcowa (OK) obliczana jest jako średnia ważona ocen z egzaminu (E) i z ćwiczeń audytoryjnych (C): OK = 0.5 x E + 0.5 x C
|
|||||||||||
Wymagania wstępne i dodatkowe |
|||||||||||
znajomość podstaw analizy matematycznej
|
|||||||||||
Zalecana literatura i pomoce naukowe |
|||||||||||
|
|||||||||||
Nakład pracy studenta (bilans punktów ECTS) |
|||||||||||
Forma nakładu pracy studenta (udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.) |
Obciążenie studenta [h] |
||||||||||
udział w wykładach |
30 |
||||||||||
udział w ćwiczeniach audytoryjnych |
30 |
||||||||||
egzamin |
2 |
||||||||||
samodzielne przygotowanie do ćwiczeń |
38 |
||||||||||
samodzielne studiowanie wykładów |
30 |
||||||||||
samodzielne przygotowanie do egzaminu |
40 |
||||||||||
Konsultacje z wykładowcą |
10 |
||||||||||
Sumaryczne obciążenie pracą studenta |
180 |
||||||||||
Punkty ECTS za moduł |
6 |
||||||||||
Uwagi |
|||||||||||
|
pola zacienione wypełnia osoba upoważniona przez dziekana, odpowiedzialna w skali wydziału za umieszczenie poprawnych informacji dotyczących modułu
pola białe wypełnia nauczyciel akademicki odpowiedzialny za opis modułu
Załącznik nr 3 do Zarządzenia Rektora AGH Nr 35/2011 z dnia 21 grudnia 2011 r.
Strona 2 z 4