Plan pracy-Likwidacja skażeń, Chemia MON


ZATWIERDZAM Wałcz, dnia …06.2010r.

DOWÓDCA 4 KOMPANII

…………………………….

kpt. Maciej ROSIŃSKI

Data………………………

PLAN PRACY

instruktora do przeprowadzenia zajęć OPBMR w dniu 10.06.2010r.

ZAGADNIENIE: Likwidacja skażeń pojazdów kołowych przy pomocy Indywidualnego Zestawu Samochodowego IZS.

METODA: praktyczna.

CZAS: min.

ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWE:

- Maska przeciwgazowa MP - 5 - na stan szkolonych.

- Indywidualny Zestaw Samochodowy IZS - 3 szt.

- Pakiet dezaktywacyjny SFM-006 - 18 szt.

- „Instrukcja filtracyjnej maski przeciwgazowej MP - 5” - sygn. Chem. 399|2007.

- Indywidualny zestaw samochodowy IZS - Chem.333/86.

- Zabiegi sanitarne żołnierzy oraz zabiegi specjalne uzbrojenia i sprzętu bojowego - OPChem.370/91.

- Zbiór norm szkoleniowych dla pododdziałów wojsk pancernych
i zmechanizowanych sygn. DWLąd Wewn. 159/2010.

PRZEBIEG ZAJĘĆ

Lp.

ZAGADNIENIE I CZAS

CZYNNOŚCI

INSTRUKTORA

SZKOLONYCH

1

2

3

4

1

Likwidacja skażeń pojazdów kołowych przy pomocy IZS.

Czas:

Omawiam przeznaczenie IZS.

Przeznaczenie IZS:

Indywidualny zestaw samochodowy IZS służy do przeprowadzania zabiegów specjalnych uzbrojenia oraz pojazdów mechanicznych.

Omawiam dane taktyczno- techniczne IZS.

Dane taktyczno-techniczne zestawu:

-masa zestawu -14 kg

-pojemność robocza kanistra -18 dm3

-pojemność całkowita kanistra -20 dm3

-ciśnienie robocze w kanistrze -110-130 kPa (1,1-1,3at)

-zużycie roztworu przy ciśnieniu 1,1-1,3 at. -ok. 1l/min.

-czas przygotowania zestawu do pracy -ok. 5 min.

-obsługa -1-2 ludzi

Omawiam i pokazuję budowę IZS.

Budowa IZS:

W skład przyrządu wchodzą następujące zasadnicze podzespoły: prądownica, wąż ssawno-tłoczny, węże powietrzne, zamknięcie kanistra, obejma kanistra oraz ponadto kanister i pompka samochodowa. Wyposażenie pomocnicze zestawu stanowią zwijadła na węże, wieszak kanistra, klucz, części zapasowe
i skrzynka.

Omawiam posługiwanie się IZS.

Posługiwanie się IZS:

Zestaw IZS może być użytkowany w dwóch podstawowych wariantach:

  • eżektorowym

  • wyporowym.

Do zabezpieczenia pracy przyrządu w wariancie eżektorowym niezbędna jest sprężarka powietrza o wydajności około 15m3/h, np. z pneumatycznego układu hamulcowego samochodu.

Podstawowym eksploatacyjnym parametrem pracy przyrządu IZS jest odpowiednie natężenie wypływu roztworu roboczego
z prądownicy. Natężenie to w eżektorowym wariancie pracy zależy praktycznie tylko od ciśnienia powietrza roboczego
i geometrycznej wysokości ssania.

Przyrząd IZS może również pracować w wariancie wyporowym. Do zabezpieczenia pracy w tym wariancie potrzebna jest sprężarka o bardzo małym wydatku
w granicach od 100-120 dm3/h (przy odkażaniu) do 200-250 dm3/h (przy dezaktywacji). Wykorzystuje się do tego celu pompki samochodowe.

Natężenie wypływu roztworu roboczego z prądownicy zależy praktycznie od rodzaju rozpylacza i nieznacznie tylko od geometrycznej wysokości tłoczenia.

Zasady posługiwania się przyrządem:

W zależności od źródła zasilania sprężonym powietrzem zestaw może pracować:

-podłączony do sprężarki pojazdu mechanicznego;

-przy użyciu ręcznej pompki samochodowej;

-podłączony do jednego z cylindrów pojazdu mechanicznego, który w czasie pracy silnika spełnia rolę pompy powietrznej.

Omawiam posługiwanie się IZS przy użyciu sprężarki pojazdu mechanicznego.

Przygotowanie zestawu do pracy przy użyciu sprężarki pojazdu mechanicznego:

Korzystając ze sprężarki pojazdu mechanicznego można spowodować zassanie roztworu ze zbiornika i rozpylenie jednolitej strugi na powierzchnię poddaną zabiegom. Następuje to na skutek szybkiego przepływu powietrza przez dyszę eżektora.

Kolejność łączenia poszczególnych części zestawu jest następująca:

-połączyć wygięty wylot przewodu prądownicy z eżektorem. Dokonuje się tego za pomocą wewnętrznego gwintu kadłuba eżektora oraz nagwintowanej końcówki wylotu prądownicy, po uprzednim odkręceniu rozpylacza z wirnikiem;

-połączyć (razem z nakrętką ustalającą) za pomocą gwintu zakończenie kadłuba eżektora ze szczotką. Odpowiednie dokręcenie nakrętki ustalającej do metalowego kadłuba szczotki zapewnia trwałe połączenie szczotki z kadłubem reduktora;

-nakręcić na gwint zewnętrzny wygiętej rurki, aż do oporu, nakrętkę końcówki przewodu ssawno-tłocznego. Przed podłączeniem należy przewód przewlec przez uchwyt prądownicy;

-połączyć drugie zakończenie przewodu ssawno-tłocznego
z zewnętrzną końcówką przewodu ssawno-tłocznego zamknięcia kanistra;

-podłączyć do zewnętrznej końcówki zamknięcia kanistra rurę ssawną;

-zamknięcie kanistra z połączonym przewodem ssawno-tłocznym oraz rurą ssawną umieścić w wlewie kanistra z roztworem;

-podłączyć kran odcinający do wlotu przewodu prądownicy. Dokonuje się tego za pomocą gwintu zewnętrznego końcówki przewodu prądownicy oraz gwintu wewnętrznego kranu odcinającego;

-nakręcić na końcówkę gwintu zewnętrznego kranu odcinającego nakrętkę jednego z przewodów powietrznych;

-podłączyć drugi koniec przewodu powietrznego, zakończony końcówką z nakrętką do odpowiedniego przewodu powietrznego sprężarki użytkowanego pojazdu mechanicznego.

W zależności od oddalenia powierzchni poddawanych zabiegom specjalnym od źródła sprężonego powietrza można wykorzystać do pracy dwa przewody powietrzne, łącząc je za pomocą specjalnego łącznika. Miejsce połączeń należy uszczelnić uszczelkami o odpowiednich rozmiarach, znajdującymi się
w komplecie części zamiennych. Przewody powietrzne powinny być tak podłączone i uszczelnione, aby z układu powietrznego nie przedostawało się powietrza na zewnątrz oraz nie przeciekała ciecz z układu ssawnego zestawu. W tak przygotowanym do pracy zestawie nie trzeba szczelnie zamykać wlewu kanistra za pomocą zatrzasku. Jeżeli dla ułatwienia montażu zestawu zaistnieje konieczność szczelnego zamknięcia kanistra, to przed przystąpieniem do zabiegów należy wyjąć zaworek zwrotny
z końcówki przewodu powietrznego zamknięcia kanistra. Warunkiem właściwej pracy zestawu jest swobodny dostęp powietrza do wnętrza kanistra. Zasada pracy omawianego układu umożliwia wykorzystanie na roztwór odkażający lub dezaktywujący jakiegokolwiek pojemnika. W takim wypadku wystarczy więc swobodnie umieścić rurę ssawną zamknięcia kanistra w roztworze. Jeżeli do pracy wykorzystuje się tylko jeden przewód powietrzny, to specjalnego łącznika przewodów można użyć do połączenia rury ssawnej z przewodem ssawno-tłocznym, eliminując z układu zamknięcie kanistra, które spełnia jedynie rolę łącznika.

Omawiam i pokazuję posługiwanie się IZS przy użyciu ręcznej pompki samochodowej.

Przygotowanie zestawu do pracy przy użyciu ręcznej pompki samochodowej:

Sprężone powietrze uzyskuje się w kanistrze za pomocą ręcznej pompki samochodowej włączonej w odpowiedni obieg zestawu. Powietrze to powoduje wypłynięcie roztworu i rozpylenie go przez rozpylacz z wirnikiem.

Podczas przygotowania zestawu do pracy przy użyciu ręcznej pompki samochodowej należy wykonać następujące czynności:

-usztywnić boczne ściany kanistra za pomocą obejm;

-nakręcić na końcówkę wygiętego wylotu prądownicy rozpylacz
z wirnikiem (prądownica jest przechowywana w skrzyni
z wkręconym wirnikiem i rozpylaczem);

-podłączyć razem z nakrętką ustalającą za pomocą gwintu zakończenie wylotu prądownicy ze szczotką. Odpowiednie dokręcenie nakrętki ustalającej do metalowego kadłuba szczotki zapewnia trwałe połączenie szczotki z prądownicą.;

-podłączyć kran odcinający do wlotu przewodu prądownicy;

-nakręcić na końcówkę gwintu zewnętrznego kranu odcinającego nakrętkę końcówki przewodu ssawno-tłocznego;

-połączyć drugie zakończenie przewodu ssawno-tłocznego
z zamknięciem kanistra;

-podłączyć do końcówki wewnętrznej zamknięcia kanistra rurę ssawną. Zamknięcie kanistra z podłączonym przewodem ssawno-tłocznym oraz rurą ssawną umieścić w wlewie kanistra
z roztworem. Za pomocą zatrzasków zamknąć szczelnie wlew;

-podłączyć wężyk ręcznej pompki samochodowej do końcówki przewodu powietrznego zamknięcia kanistra z umieszczonym wewnątrz zaworkiem zwrotnym typu samochodowego.

W tak zamontowanym zestawie nie używa się do pracy przewodów powietrznych nawiniętych na dwóch dużych zwijadłach. Przed przystąpieniem do pracy należy za pomocą pompki wytworzyć w kanistrze maksymalne dopuszczalne ciśnienie,

tj. 1,1-1,3 at. Sprawdzianem wytworzenia ciśnienia roboczego jest zawór bezpieczeństwa w zamknięciu kanistra. Jeżeli wewnątrz kanistra zostanie wytworzone ciśnienie większe niż 1,3 at., to następuje samoczynne otwarcie zaworu i nadmiar powietrza wydostaje się na zewnątrz. Po wytworzeniu w kanistrze ciśnienia roboczego można przystąpić do pracy. W miarę opróżniania się kanistra z roztworu należy co pewien czas za pomocą pompki uzupełniać powietrze w kanistrze.

Omawiam i pokazuję sporządzanie substancji i roztworów do odkażania.

Sporządzanie substancji i roztworów do odkażania:

Podstawowym roztworem do odkażania uzbrojenia i sprzętu za pomocą IZS są:

- Roztwór wodny podchlorynu wapniowego z dodatkiem koncentratu P-710, zmniejszającego korodujące działanie roztworu.

Pakiet odkażający PChW-04 składa się ze słoika polietylenowego zawierającego 0,4 kg podchlorynu wapniowego oraz puszki (200 g) koncentratu P-710. Służy do przygotowania środka do likwidacji skażeń z nośnikiem wodnym w zbiornikach pokładowych urządzeń do likwidacji skażeń.

Koncentrat P-710 jest cieczą o barwie żółtej lub ciemnobrunatnej. W niskiej temperaturze gęstnieje i przybiera konsystencję pasty. Zmniejsza on korodujące działanie wodnych roztworów odkażających zawierających czynny chlor. Koncentrat jest dostarczany do wojsk w następujących opakowaniach:

- 5-gramowe tubki z folii;

- 200-gramowe torebki z folii, umieszczone w szczelnych puszkach metalowych;

- 20-kilogramowe bańki metalowe.

Chlorek wapniowy ChW-3 jest ciałem stałym, krystalicznym o zabarwieniu białym. Bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie. Przechowywany w nieszczelnych opakowaniach pochłania wilgoć z powietrza i tworzy gęstą masę. Techniczny chlorek wapniowy jest dostarczany do wojsk w pakietach ChW-3, workach foliowych oraz beczkach metalowych.

Uzbrojenie i sprzęt bojowy odkaża się letnim lub zimowym (jesienno-zimowym) roztworem podchlorynu wapniowego.

Roztwór letni, stosowany w temp. Powyżej 6ºC zawiera:

-1 część wagową podchlorynu wapniowego;

-60 części wagowych wody;

-1% koncentratu P-710 (w stosunku do wody).

Roztwór zimowy (jesienno-zimowy), stosowany w temp. Od 6º C do -15º C, zawiera:

-1 część wagową podchlorynu wapniowego;

-50 części wagowych wody;

-11 części wagowych chlorku wapniowego (magnezowego);

-1% koncentratu P-710 (w stosunku do wody).

W razie braku etatowych roztworów do likwidacji skażeń uzbrojenia i sprzętu bojowego można stosować środki podręczne, takie jak: trawa, słoma, ziemia, woda, śnieg itp.

Można również wykorzystywać środki powierzchniowo czynne (detergenty) używane w gospodarstwie domowym. Zastosowanie ich w postaci wodnych roztworów w dużym stopniu zmniejsza,
a niekiedy całkowicie likwiduje skażenie (zakażenie) zmywanych powierzchni. Roztwory ogrzane zwiększają skuteczność likwidacji środków trujących.

Do niszczenia środków trujących typu sarinu, mogą służyć wszystkie środki o właściwościach alkalicznych stosowane
w gospodarstwie domowym, także jak: ługi, soda amoniakalna, bielidło itp. Środki te używane w postaci wodnych roztworów
w znacznym stopniu niszczą środki trujące typu sarinu
i zmniejszają gęstość skażenia innymi środkami trującymi (iperytem, V-gazami).

Roztwory te można również wykorzystywać do zmywania substancji promieniotwórczych i środków biologicznych ze skażonych (zakażonych) powierzchni.

Omawiam i pokazuję sporządzanie substancji i roztworów do dezaktywacji.

Sporządzanie substancji i roztworów do dezaktywacji:

Podstawowym roztworem do dezaktywacji uzbrojenia
i sprzętu za pomocą IZS jest roztwór wodny proszku SF-M.

Ponadto można stosować:

- roztwory wodne mydła lub innych środków powierzchniowo czynnych (detergentów);

- rozpuszczalniki organiczne (benzyna, olej napędowy, nafta itp.);

- nie skażoną wodę.

Do usuwania środków promieniotwórczych uzbrojenia i sprzętu bojowego stosuje się roztwór wodny proszku SF-M o stężeniu 0,15-0,3%. W okresie zimowym do sporządzania roztworu proszku SF-M można użyć wody amoniakalnej.

Ponadto można stosować:

  • roztwory wodne mydła lub innych środków powierzchniowo czynnych (detergentów);

  • rozpuszczalniki organiczne (benzyna, olej napędowy, nafta, dwuchloroetan itp.);

  • nieskażoną wodę.

Proszek dezaktywacyjny SF-M jest ciałem stałym, sypkim o zabarwieniu biało kremowym do żółtego, dobrze rozpuszczającym się w wodzie i tworzącym lekko opalizujące roztwory. Proszek zawiera około 25% środków powierzchniowo czynnych i 70% trójpolifosforanu sodowego oraz ok. 5% metakrzemianu sodowego. Roztwór wodny proszku posiada odczyn zasadowy i dobrze się pieni.

Do sporządzania roztworów stosuje się proszek dezaktywacyjny SF-M dostarczany do wojsk w pakietach SF-M-006 lub SF-M-6/2.

Woda amoniakalna zawiera 20-35% rozpuszczonego w niej amoniaku. Temperatura krzepnięcia wody zależy od zawartości amoniaku i wynosi:

- przy zawartości 8% - (-10)oC;

- przy zawartości 12% - (-17)oC;

- przy zawartości 25% - (-36)oC.

W razie braku etatowych roztworów do likwidacji skażeń uzbrojenia i sprzętu bojowego można stosować środki podręczne, takie jak: trawa, słoma, ziemia, woda, śnieg itp.

Można również wykorzystywać środki powierzchniowo czynne (detergenty) używane w gospodarstwie domowym. Zastosowanie ich w postaci wodnych roztworów w dużym stopniu zmniejsza,
a niekiedy całkowicie likwiduje skażenie (zakażenie) zmywanych powierzchni. Roztwory ogrzane zwiększają skuteczność likwidacji środków trujących.

Do niszczenia środków trujących typu sarinu, mogą służyć wszystkie środki o właściwościach alkalicznych stosowane
w gospodarstwie domowym, także jak: ługi, soda amoniakalna, bielidło itp. Środki te używane w postaci wodnych roztworów
w znacznym stopniu niszczą środki trujące typu sarinu
i zmniejszają gęstość skażenia innymi środkami trującymi (iperytem, V-gazami).

Roztwory te można również wykorzystywać do zmywania substancji promieniotwórczych i środków biologicznych ze skażonych (zakażonych) powierzchni.

Omawiam i pokazuję sporządzanie substancji i roztworów do dezynfekcji.

Sporządzanie substancji i roztworów do dezynfekcji:

Do dezynfekcji uzbrojenia i sprzętu bojowego stosuje się substancje odkażające (dwuchloroaminę, sześciochloroaminę, podchloryn wapniowy, wapno chlorowane) oraz dezynfekcyjne (formaldehyd, fenol i ich pochodne).

Substancje odkażające stosuje się do dezynfekcji w postaci: roztworu odkażającego nr 1, roztworu wodnego podchlorynu wapniowego, zawiesiny wodnej, wapna chlorowanego. Do dezynfekcji można również wykorzystać roztwory środków myjących i rozpuszczalniki. Nie niszczą one jednak bakterii chorobotwórczych lecz tylko zmywają je z zakażonych powierzchni. Ponadto do dezynfekcji można stosować kwas karbolowy, krezol i lizol.

Likwidację skażeń uzbrojenia i sprzętu bojowego skażonego substancjami biologicznymi realizuje się przez działanie na zakażoną powierzchnię substancjami utleniającymi (podchloryn wapniowy, wapno chlorowane) oraz środkami dezynfekcyjnymi (formaldehyd, fenol itp.). Z użyciem środków utleniających prowadzi się likwidację skażeń używając wodnego roztworu podchlorynu wapniowego lub wodnej zawiesiny wapna chlorowanego. Można także w tym celu wykorzystywać roztwory środków myjących i rozpuszczalniki ( nie niszczą one bakterii lecz tylko zmywają z zakażonej powierzchni).

Formaldehyd jest bezbarwnym ,duszącym gazem, dobrze rozpuszczalnym w wodzie. Wodny roztwór zawierający 35-40% formaldehydu nazywa się formaliną. Do likwidacji skażeń uzbrojenia i sprzętu bojowego zakażonego bakteriami niezarodnikującymi stosuje się 3-5% wodny roztwór formaldehydu ( jedna objętość formaliny rozcieńczona w 6-12 objętościach wody). Wobec sprzętu i uzbrojenia zakażonego bakteriami zarodnikującymi najefektywniejszy jest roztwór wodny
o zawartości 17-20% formaldehydu i 10% monochloraminy ( 20% wodny roztwór monochloraminy B i formaliny w stosunku 1:1). Roztwór ten jest nietrwały i należy przygotowywać go przed użyciem.

Fenol jest ciałem stałym o zabarwieniu różowo-brunatnym, dobrze rozpuszczalnym w wodzie. Do likwidacji skażeń używa się najczęściej 90% roztworu wodnego fenolu (kwasu karbolowego). Do likwidacji skażeń uzbrojenia i sprzętu używa się rozcieńczonych (3-5%) wodnych roztworów kwasu karbolowego. Fenol i jego roztwory mają własności parzące.

Krezol jest oleistą cieczą koloru ciemnobrunatnego. Słabo rozpuszcza się w wodzie, dobrze w kwasach i zasadach. Posiada własności parzące. Do likwidacji skażeń używa się zwykle roztwory wodne mydła i krezolu, zawierające 3% krezolu
w 5% wodnym roztworze mydła lub używa się ich jako 5-10% emulsji wodnej.

Lizol jest roztworem krezolu w szarym (potasowym) mydle o zawartości krezolu powyżej 45%. Lizol jest oleistą, czerwono-brunatną cieczą, dobrze rozpuszczalną w wodzie. Posiada bardzo dobre właściwości dezynfekujące i myjące. Do likwidacji skażeń uzbrojenia i sprzętu bojowego stosuje się 5% roztwór wodny.

W razie braku etatowych roztworów do likwidacji skażeń uzbrojenia i sprzętu bojowego można stosować środki podręczne, takie jak: trawa, słoma, ziemia, woda, śnieg itp.

Można również wykorzystywać środki powierzchniowo czynne (detergenty) używane w gospodarstwie domowym. Zastosowanie ich w postaci wodnych roztworów w dużym stopniu zmniejsza,
a niekiedy całkowicie likwiduje skażenie (zakażenie) zmywanych powierzchni. Roztwory ogrzane zwiększają skuteczność likwidacji środków trujących.

Do niszczenia środków trujących typu sarinu, mogą służyć wszystkie środki \o właściwościach alkalicznych stosowane
w gospodarstwie domowym, także jak: ługi, soda amoniakalna, bielidło itp. Środki te używane w postaci wodnych roztworów
w znacznym stopniu niszczą środki trujące typu sarinu
i zmniejszają gęstość skażenia innymi środkami trującymi (iperytem, V-gazami).

Roztwory te można również wykorzystywać do zmywania substancji promieniotwórczych i środków biologicznych ze skażonych (zakażonych) powierzchni.

Szkoleni słuchają i uczą się przeznaczenia IZS.

Szkoleni słuchają i uczą się danych taktyczno - technicznych IZS.

Szkoleni słuchają i uczą się budowy IZS.

Szkoleni uczą się posługiwania przyrządem.

Uczą posługiwania się IZS w wariancie ze sprężarką.

Uczą posługiwania się IZS w wariancie
z pompką.

Szkoleni uczą się sporządzania roztworów do odkażania.

Szkoleni uczą się sporządzania roztworów do dezaktywacji.

Szkoleni uczą się sporządzania roztworów do dezynfekcji.

Następnie ćwiczą praktycznie składanie IZS w obydwu wariantach, sporządzają roztwory do dezaktywacji
i przystępują do dezaktywacji pojazdów kołowych.

OPRACOWAŁ:

mł. chor. Sławomir ŁAZIŃSKI



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
PLAN PRACY likwidacja skażeń
Plan pracy-komora, Chemia MON
Plan pracy-komora, Chemia MON
przygotowanie DP-75 do pracy, Chemia MON
Plan pracy Postępowanie w czasie przystrzeliwania kbk AKMS, KONSPEKTY MON, Strzeleckie
plan pracy-uzbrajanie granatów f-1 i rg-42[285], KONSPEKTY MON, Strzeleckie
plan pracy taktyka zachowanie się żołnierzy podczas alarmu opl i o skażeniach w polu w nocy 0 08
plan pracy taktyka zachowanie się żołnierzy podczas alarmu opl i o skażeniach w polu w nocy
plan pracy - taktyka - zachowanie się żołnierzy podczas alarmu opl i o skażeniach w polu, Taktyka
Plan pracy na 2011 pps
Plan pracy Szkolnego Koła LOP, spiżarka nauczyciela gimnazjum, opiekun SK LOP
plan pracy wrzesień2008, Miesięczne plan pracy świetlicy
plan pracy gromady zuchowej czarne jagódki 2009- 2010, Plan Pracy Gromady
Plan pracy Samorządu Uczniowskiego na rok 2004
plan pracy temat
PLAN PRACY WYCHOWAWCZEJ W KLASIE 4 ROK SZKOLNY 11

więcej podobnych podstron