TEST LOVETTA (wybrane mięśnie)
Mm. równoległoboczny większy i mniejszy (mm. rhomboideus maior et minor)
Pp: wyrostki kolczyste VI-VII kręgów szyjnych i I-IV piersiowych
Pk: przyśrodkowy brzeg łopatki
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, czoło oparte o podłoże , kończyna górna testowana skręcona do wewnątrz oraz zgięta w stawie łokciowym, grzbiet ręki spoczywa na pośladkach. Stabilizacja przeciwległego barku
Ruch: samodzielne podnoszenie kończyny górnej z równoczesnym zbliżaniem łopatki do kręgosłupa.
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w.
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy zbliżeniu łopatki do kręgosłupa kładąc rękę na jej brzegu przyśrodkowym
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad, kończyny górne w rotacji wewnętrznej i w lekkim zgięciu w stawie łokciowym, grzbiety rąk spoczywają na pośladkach
Ruch: zbliżanie łopatek do kręgosłupa
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia trudny do stwierdzenia
M. zębaty przedni (m. serratus anterior)
Pp: zewnętrzne powierzchnie żeber I-IX
Pk: brzeg przyśrodkowy łopatki
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyna górna testowana wyprostowana w stawie łokciowym i zgięta pod kątem 90*
Ruch: badany stara się wypchnąć kończynę górną z równoczesnym oderwaniem barku od podłoża
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: siad, kończyna górna testowana zgięta w stawie łokciowym (łokieć skierowany do przodu), dłoń spoczywa na barku
Ruch: wypychanie barku do przodu
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na łokciu
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad na stołku przodem do stołu, kończyna górna testowana wyprostowana w stawie łokciowym i zgięta pod kątem 90* spoczywa na stole
Ruch: samodzielne wypchnięcie w przód kończyny górnej przesuwającej się w czasie ruchu po stole
NA 1: Pozycja wyjściowa: siad przodem do badającego, kończyna górna testowana zgięta pod kątem 90* i wsparta na przedramieniu badającego
Skurcz mięśnia wyczuwamy na bocznej stronie klatki piersiowej, poniżej dołu pachowego
M. czworoboczny - część środkowa (poprzeczna)
Pp: wyrostki kolczyste górnych kręgów piersiowych
Pk: wyrostek barkowy łopatki
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyna górna testowana odwiedziona pod kątem 90*, zgięta w stawie łokciowym, spoczywa na podłożu. Stabilizacja klatki piersiowej w okolicy międzyłopatkowej.
Ruch: samodzielne unoszenie kończyny górnej z równoczesnym przywodzeniem łopatki
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na bocznym brzegu łopatki
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad bokiem do stołu, kończyna górna testowana odwiedziona pod kątem 90* i w zgięciu poziomym do kąta około 45* spoczywa na stole. Stabilizacja przeciwległego barku.
Ruch: zbliżanie łopatki do kręgosłupa z równoczesnym przesuwaniem kończyny górnej po stole
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia wyczuwamy na przestrzeni między grzebieniem łopatki a kręgosłupem
M. czworoboczny - część dolna (wstępująca)
Pp: wyrostki kolczyste dolnych kręgów piersiowych do Th XII
Pk: grzebień łopatki
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyna górna testowana spoczywa na podłożu wyprostowana w stawie łokciowym i zgięta w stawie barkowym pod kątem 180*. Czoło oparte o podłoże
Ruch: samodzielne unoszenie kończyny górnej pamiętając o tym, że w czasie ruchu łopatka przylega do klatki piersiowej
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na tylnej okolicy stawu barkowego i na bocznym brzegu łopatki
NA 2: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: próba oderwania kończyny górnej od podłoża
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia wyczuwamy wzdłuż dolnej części mięśnia czworobocznego, tj. na przestrzeni między XII kręgiem piersiowym a grzebieniem łopatki
M. czworoboczny - część górna (zstępująca)
Pp: kresa karkowa górna, guzowatość potyliczna zewnętrzna, więzadło karkowe
Pk: barkowy koniec obojczyka
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, kończyny górne zwisają
Ruch: samodzielne unoszenie barków i zbliżanie ich do uszu
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi opierając rękę na barkach badanego
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyny górne wzdłuż tułowia, czoło oparte o podłoże. Badający podtrzymuje barki od dołu starając się nie wspomagać i nie utrudniać ruchu
Ruch: samodzielne zbliżanie barków do uszu
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w z tym, że badający nie podtrzymuje barków
Skurcz mięśnia wyczuwamy przykładając palce wzdłuż przebiegu górnej części mięśnia tj. równolegle do kręgosłupa szyjnego
M. dźwigacz łopatki (m. levator scapulae)
Pp: wyrostki poprzeczne I-IV kręgów szyjnych
Pk: kąt górny łopatki
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, kończyny górne zwisają
Ruch: samodzielne unoszenie barków i zbliżanie ich do uszu
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi opierając rękę na barkach badanego
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyny górne wzdłuż tułowia, czoło oparte o podłoże. Badający podtrzymuje barki od dołu starając się nie wspomagać i nie utrudniać ruchu
Ruch: samodzielne zbliżanie barków do uszu
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w z tym, że badający nie podtrzymuje barków
Skurcz mięśnia wyczuwamy przykładając palce wzdłuż przebiegu górnej części mięśnia tj. równolegle do kręgosłupa szyjnego
M. pośladkowy wielki (m. gluteus maximus)
Pp: powierzchnia boczna kości krzyżowej, powierzchnia pośladkowa grzebienia talerza kości biodrowej, więzadło krzyżowo-guzowe
Pk: guzowatość pośladkowa kości udowej
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, podudzie kończyny dolnej testowanej zgięte dla wyłączenia mm. kulszowo-goleniowych. Badający stabilizuje miednicę.
Ruch: samodzielne prostowanie i przeprost uda
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na tylnej powierzchni uda nad stawem kolanowym
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku na kończynie dolnej testowanej, zgiętej w stawach kolanowym i biodrowym, kończyna dolna nie testowana w odwiedzeniu, podtrzymywana przez badającego jedną ręką, a drugą ręką stabilizuje on miednicę
Ruch: samodzielne prostowanie uda przesuwającego się w czasie ruchu po podłożu
NA 1: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem
Skurcz mięśnia wyczuwamy przy próbie ściągnięcia pośladków wyczuwamy wzdłuż przebiegu jego włókien
M. pośladkowy średni (m. gluteus medius)
Pp: przestrzeń między kresą pośladkową przednią a tylną talerza kości biodrowej
Pk: krętarz większy kości udowej
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku na kończynie dolnej nie testowanej, zgiętej w stawie kolanowym, kończyna dolna testowana jest również zgięta w stawie kolanowym pod katem około 90*. Badający stabilizuje miednicę
Ruch: samodzielne odwodzenie uda
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na bocznej powierzchni uda nad stawem kolanowym
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyny dolne wyprostowane. Badający stabilizuje miednicę
Ruch: samodzielne odwodzenie uda kończyny dolnej przesuwającej się w czasie ruchu po podłożu (ruch odwodzenia bez rotacji zewnętrznej)
NA 1:
Skurcz mięśnia trudny do stwierdzenia. Próbujemy go wyczuć powyżej krętarza większego kości udowej
M. pośladkowy mały (m. gluteus minimus)
Pp: między kresą pośladkową dolną a przednią talerza biodrowego
Pk: krętarz większy kości udowej
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, podudzie kończyny dolnej testowanej zwisa poza stołem. Stabilizacja uda, kończyna dolna nie testowana zgięta i oparta stopą o stół
Ruch: samodzielne skręcanie uda do wewnątrz (podudzie na zewnątrz)
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc jedną rękę powyżej kostki zewnętrznej. Drugą ręką stabilizujemy udo od strony przyśrodkowej
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyny dolne wyprostowane w rotacji zewnętrznej. Stabilizacja miednicy
Ruch: samodzielne skręcanie kończyny dolnej testowanej do wewnątrz
Pozycja wyjściowa: stanie na kończynie dolnej nie testowanej, pod którą podkładamy deseczkę
Ruch: samodzielne skręcanie kończyny dolnej testowanej do wewnątrz
NA 1:
Skurcz mięśnia trudny do stwierdzenia
Mm. przywodziciele (mm. adductores)
- m. przywodziciel wielki (m. adductor magnus)
- m. przywodziciel długi (m. adductor longus)
- m. przywodziciel krótki (m. adductor brevis)
- m. smukły (m. gracilis)
- m. grzebieniowy (m. pectineus)
Pp: górna i dolna gałąź kości łonowej, gałąź kości kulszowej, guz kulszowy
Pk: kresa chropawa kości udowej z wyjątkiem mięśnia smukłego, którego przyczep końcowy znajduje się na kłykciu przyśrodkowym kości piszczelowej (gęsia stopka)
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku na kończynie dolnej testowanej, która jest wyprostowana, kończyna dolna nie testowana w odwiedzeniu, podtrzymywana przez badającego
Ruch: samodzielne przywodzenie uda, tj. uniesieni kończyny dolnej od podłoża i zbliżenie jej do kończyny dolnej trzymanej przez badającego. Stabilizacja miednicy.
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na przyśrodkowej powierzchni uda nad stawem kolanowym
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyna dolna testowana w odwiedzeniu. Badający stabilizuje miednicę
Ruch: samodzielne przywodzenie uda kończyny dolnej przesuwającej się w czasie ruchu po podłożu (przywodzenie bez rotacji)
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięsni wyczuwamy na przyśrodkowej powierzchni uda, poniżej gałęzi kości łonowej
Mm. rotatory zewnętrzne (mm. rotatores externi)
- m. zasłaniacz zewnętrzny (m. obturator externus)
- m. zasłaniacz wewnętrzny (m. obturator internus)
- m. czworoboczny uda (m. quadratus femoris)
- m. gruszkowaty (m. piriformis)
- mm. bliźniacze (mm. gemelli)
Pp: okolica otworu zasłonowego, kolec kulszowy kości biodrowej, powierzchnia miedniczna kości krzyżowej oraz guz kulszowy
Pk: krętarz większy kości udowej i dół krętarzowy
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, podudzie kończyny dolnej testowanej zwisa poza stołem. Stabilizacja uda, kończyna dolna nie testowana zgięta i oparta stopą o stół
Ruch: samodzielne skręcanie uda na zewnątrz (podudzia do wewnątrz)
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc jedną rękę powyżej kostki przyśrodkowej. Druga ręką stabilizujemy udo od strony zewnętrznej.
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyny dolne wyprostowane w rotacji wewnętrznej
Ruch: samodzielne skręcanie uda kończyny dolnej testowanej na zewnątrz
Pozycja wyjściowa: stanie na kończynie dolnej nie testowanej, pod którą podkładamy deseczkę
Ruch: samodzielne skręcanie kończyny dolnej testowanej na zewnątrz
NA 1:
Skurcz mięśnia trudny do stwierdzenia. Próbujemy go wyczuć za pomocą obmacywania miejsc poza krętarzem większym kości udowej
M. biodrowo-lędźwiowy (m. iliopsoas)
Pp: boczne powierzchnie trzonu XII kręgu piersiowego i I-IV kręgów lędźwiowych, wyrostki żebrowe kręgów lędźwiowych oraz dół biodrowy kości biodrowej
Pk: krętarz mniejszy kości udowej
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, podudzia zwisają poza stołem. Stabilizacja miednicy
Ruch: samodzielne zginanie uda (zbliżanie kolana do klatki piersiowej)
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na udzie nad stawem kolanowym. Stabilizacja miednicy od tyłu
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku na kończynie dolnej testowanej, zgiętej w stawie kolanowym, kończyna dolna nie testowana w odwiedzeniu, podtrzymywana przez badającego. Stabilizacja miednicy od tyłu
Ruch: samodzielne zginanie uda przesuwającego się w czasie ruchu po podłożu
NA 1: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyna dolna testowana lekko zgięta w stawie biodrowym i kolanowym.
Skurcz mięśnia trudny do stwierdzenia, można go wyczuć tuż pod więzadłem pachwinowym.
Występujące w czasie wykonywania ruchu odwodzenie lub skręcanie uda świadczy o patologii i zaburzeniu równowagi sił mięsni pomocniczych
M. naprężacz powięzi szerokiej (m. tensor fasciae latae)
Pp: kolec biodrowy przedni górny
Pk: kłykieć boczny kości piszczelowej
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku na kończynie dolnej nie testowanej, zgiętej w stawie kolanowym, kończyna dolna testowana wyprostowana w stawie kolanowym, zgięta w stawie biodrowym pod kątem 45* oraz w lekkiej rotacji wewnętrznej. Badający stabilizuje miednicę.
Ruch: samodzielne odwodzenie kończyny dolnej testowanej do około 30*
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na zewnętrznej powierzchni kolana
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad podparty, kończyny dolne wyprostowane i lekko skręcone do wewnątrz. Ręka badającego stabilizuje miednicę po stronie testowanej
Ruch: samodzielne odwodzenie uda kończyny dolnej przesuwającej się w czasie ruchu po podłożu
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia w czasie próby wykonania ruchu odwodzenia wyczuwamy na bocznej powierzchni uda poniżej kolca biodrowego przedniego górnego oraz na bocznej powierzchni stawu kolanowego
M. krawiecki (m. sartorius)
Pp: kolec biodrowy przedni górny
Pk: przyśrodkowa strona kłykcia przyśrodkowego kości piszczelowej (gęsia stopka)
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, podudzia poza stołem
Ruch: samodzielne założenie kończyny dolnej testowanej na nie testowaną (pięta po podudziu)
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc jedną rękę powyżej kostki przyśrodkowej, a drugą po przyśrodkowej stronie kolana
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, pięta kończyny dolnej testowanej po podudziu kończyny dolnej nie testowanej. Stabilizacja miednicy
Ruch: samodzielne przesuwanie pięty kończyny dolnej testowanej po podudziu kończyny dolnej nie testowanej
NA 1: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyna dolna testowana, spoczywa na przedramieniu badającego
Skurcz mięśnia przy próbie zakładania nogi na nogę wyczuwamy palcem drugiej ręki tuż poniżej kolca biodrowego przedniego górnego
M. czworogłowy uda (m. quadriceps femoris)
- m. prosty uda (m. rectus femoris)
- m. obszerny pośredni (m. vastus intermedius)
- m. obszerny przyśrodkowy (m. vastus medialis)
- m. obszerny boczny (m. vastus lateralis)
Pp: kolec biodrowy przedni dolny (m. prosty), przednia i boczna powierzchnia kości udowej
Pk: guzowatość piszczeli (poprzez rzepkę i jej więzadło)
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, podudzie kończyny dolnej testowanej zwisa poza stołem, kończyna dolna nie testowana oparta stopą o stół. Stabilizacja uda w okolicy kłykci kości udowej
Ruch: samodzielne prostowanie podudzia
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na przedniej, dalszej powierzchni podudzia, powyżej kostek
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku na kończynie dolnej testowanej, kończyna dolna nie testowana odwiedziona spoczywa na przedramieniu badającego, który drugą ręką stabilizuje udo w okolicy kłykci kości udowej, podudzie kończyny dolnej testowanej zgięte
Ruch: samodzielne prostowanie podudzia przesuwającego się w czasie ruchu po podłożu
NA 1: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyna dolna nie testowana wyprostowana, podudzie kończyny dolnej testowanej zgięte pod kątem około 30*
Skurcz mięśnia wyczuwamy na jego ścięgnie poniżej rzepki
M. dwugłowy uda (m. biceps femoris)
Pp: głowa długa - guz kulszowy, głowa krótka - warga boczna kresy chropawej kości udowej
Pk: głowa strzałki
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyny dolne wyprostowane, stopy poza stołem. Stabilizacja miednicy
Ruch: samodzielne zginanie podudzia. Kierowanie się podudzia na zewnątrz w czasie ruchu świadczy o większej sile mięśnia dwugłowego, a do wewnątrz o większej sile mięśnia półścięgnistego i mięśnia półbłoniastego
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę powyżej pięty. Badający przykłada rękę w okolicy stawu skokowego od tyłu, skręca podudzie badanego na zewnątrz i przeciwdziała ruchowi zginania podudzia
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku na kończynie dolnej testowanej wyprostowanej, kończyna dolna nie testowana odwiedziona, spoczywa na przedramieniu badającego, który drugą ręką stabilizuje udo kończyny dolnej testowanej
Ruch: samodzielne zginanie podudzia przesuwającego się w czasie ruchu po podłożu. Kierowanie się podudzia na zewnątrz w czasie ruchu świadczy o większej sile mięśnia dwugłowego, a do wewnątrz o większej sile mięśnia półścięgnistego i mięśnia półbłoniastego (w testach 3, 4 i 5)
NA 1: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, podudzie kończyny dolnej testowanej zgięte pod kątem około 30*, kończyna dolna nie testowana wyprostowana
Skurcz mięśnia w czasie próby zginania podudzia wyczuwamy na jego ścięgnie na zewnętrznym brzegu dołu podkolanowego
M. półścięgnisty (m. semitendinosus)
Pp: guz kulszowy
Pk: kłykieć przyśrodkowy kości piszczelowej (gęsia stopka)
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyny dolne wyprostowane, stopy poza stołem. Stabilizacja miednicy
Ruch: samodzielne zginanie podudzia. Kierowanie się podudzia na zewnątrz w czasie ruchu świadczy o większej sile mięśnia dwugłowego, a do wewnątrz o większej sile mięśnia półścięgnistego i mięśnia półbłoniastego
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę powyżej pięty. Badający ujmuje ręką okolice stawu skokowego od tyłu, skręca podudzie badanego do wewnątrz i przeciwdziała ruchowi zginania podudzia
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku na kończynie dolnej testowanej wyprostowanej, kończyna dolna nie testowana odwiedziona, spoczywa na przedramieniu badającego, który drugą ręką stabilizuje udo kończyny dolnej testowanej
Ruch: samodzielne zginanie podudzia przesuwającego się w czasie ruchu po podłożu. Kierowanie się podudzia na zewnątrz w czasie ruchu świadczy o większej sile mięśnia dwugłowego, a do wewnątrz o większej sile mięśnia półścięgnistego i mięśnia półbłoniastego (w testach 3, 4 i 5)
NA 1: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, podudzie kończyny dolnej testowanej zgięte pod kątem około 30*, kończyna dolna nie testowana wyprostowana
Skurcz mięśnia w czasie próby zginania podudzia wyczuwamy na przyśrodkowym brzegu dołu podkolanowego
M. półbłoniasty (m. semimembranosus)
Pp: guz kulszowy
Pk: kłykieć przyśrodkowy kości piszczelowej, torebka stawu kolanowego
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyny dolne wyprostowane, stopy poza stołem. Stabilizacja miednicy
Ruch: samodzielne zginanie podudzia. Kierowanie się podudzia na zewnątrz w czasie ruchu świadczy o większej sile mięśnia dwugłowego, a do wewnątrz o większej sile mięśnia półścięgnistego i mięśnia półbłoniastego
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę powyżej pięty. Badający ujmuje ręką okolice stawu skokowego od tyłu, skręca podudzie badanego do wewnątrz i przeciwdziała ruchowi zginania podudzia
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku na kończynie dolnej testowanej wyprostowanej, kończyna dolna nie testowana odwiedziona, spoczywa na przedramieniu badającego, który drugą ręką stabilizuje udo kończyny dolnej testowanej
Ruch: samodzielne zginanie podudzia przesuwającego się w czasie ruchu po podłożu. Kierowanie się podudzia na zewnątrz w czasie ruchu świadczy o większej sile mięśnia dwugłowego, a do wewnątrz o większej sile mięśnia półścięgnistego i mięśnia półbłoniastego (w testach 3, 4 i 5)
NA 1: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, podudzie kończyny dolnej testowanej zgięte pod kątem około 30*, kończyna dolna nie testowana wyprostowana
Skurcz mięśnia w czasie próby zginania podudzia wyczuwamy na przyśrodkowym brzegu dołu podkolanowego
M. piszczelowy przedni (m. tibialis anterior)
Pp: kłykieć boczny i górna część powierzchni bocznej kości piszczelowej, błona międzykostna
Pk: podeszwowa strona kości klinowatej przyśrodkowej, guzowatość I kości śródstopia
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, podudzia zwisają poza stołem. Stabilizacja podudzia w okolicy stawu skokowego.
Ruch: samodzielne zginanie grzbietowe stopy i jej odwracanie. W czasie ruchu paliczek dalszy palucha nie może się prostować, co świadczy o wspomaganiu ruchu przez mięsień prostownik paluch długi
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyny dolne wyprostowane, pięty poza stołem. Badający stabilizuje podudzie podtrzymując je od tyłu lub siad
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na przyśrodkowej i grzbietowej powierzchni stopy
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku na kończynie dolnej testowanej, kończyna dolna nie testowana odwiedziona spoczywa na przedramieniu badającego. Podudzie kończyny dolnej testowanej lekko zgięte, pięta podtrzymywana przez badającego
Ruch: samodzielne zginanie grzbietowe i odwracanie stopy przesuwającej się w czasie ruchu po podłożu
NA 1: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyny dolne wyprostowane
Skurcz mięśnia wyczuwamy na jego ścięgnie, tj. na grzbietowo-przyśrodkowym brzegu stawu skokowo-goleniowego
M. piszczelowy tylny (m. tibialis posterior)
Pp: tylna powierzchnia kości piszczelowej i strzałkowej, błona międzykostna
Pk: guzowatość kości łódkowatej, kości klinowatej, podstawy kości śródstopia II-IV
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku na kończynie dolnej testowanej, stopa spoczywa na brzegu zewnętrznym w zgięciu podeszwowym. Stabilizacja podudzia. Podudzie kończyny dolnej nie testowanej zgięte
Ruch: samodzielne odwracanie stopy pozostającej w zgięciu podeszwowym
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, pięty poza stołem, stopa kończyny dolnej testowanej w zgięciu podeszwowym. Stabilizacja podudzia od tyłu ponad stawem skokowo-goleniowym
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na przyśrodkowym brzegu przodostopia
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, stopy poza stołem w zgięciu podeszwowym. Stabilizacja podudzia od tyłu, ponad stawem skokowym
Ruch: samodzielne odwracanie stopy pozostającej w zgięciu podeszwowym
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia wyczuwamy na jego ścięgnie poza kostką przyśrodkową
M. trójgłowy łydki (m. triceps surae)
- m. brzuchaty łydki (m. gastrocnaemius)
- m. płaszczkowaty (m. soleus)
Pp: m. brzuchaty łydki: powyżej kłykcia przyśrodkowego i bocznego kości udowej
m. płaszczkowaty: górny odcinek kości piszczelowej oraz górna i tylna powierzchnia strzałki
Pk: guz piętowy
NA 3: Pozycja wyjściowa: stanie na kończynie dolnej testowanej, kończyna dolna nie testowana zgięta w stawie kolanowym, stopa zgięta podeszwowo dotyka podłoża
Ruch: wspięcie na palce kończyny dolnej testowanej wyprostowanej w stawie kolanowym
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: czterokrotnie niepełne wsparcie na palce oznacza siłę na 4, a pięciokrotne - siłę na 5
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku na kończynie dolnej testowanej wyprostowanej, stopa na stole w ułożeniu pośrednim, kończyna dolna nie testowana zgięta w stawie kolanowym. Stabilizacja podudzia
Ruch: samodzielne zginanie podeszwowe stopy przesuwającej się w czasie ruchu po podłożu
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia wyczuwamy na ścięgnie Achillesa. Jeżeli badany nie może stać, testujemy wówczas na 3,4 i 5 w leżeniu przodem, przeciwdziałając ruchowi przez ułożenie ręki na podeszwie stopy. W zależności od siły oporu ocenia się siłę mięśnia na 3,4 lub 5.
M. płaszczkowaty testujemy j/w, ale badany wykonuje opisane ruchy przy zgiętym podudziu
M. naramienny - część przednia (m. deltoideus)
Pp: boczna ⅓ część obojczyka
Pk: guzowatość naramienna kości ramiennej
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, kończyny górne opuszczone wzdłuż tułowia. Stabilizacja karku
Ruch: samodzielne zginanie ramienia pod kątem 90* (grzbiet ręki skierowany w górę)
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na ramieniu tuż powyżej stawu łokciowego
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku, na kończynie górnej nie testowanej. Kończynę testowaną układa się na gładkiej płycie wsuniętej między tułów a kończynę górną. Stabilizacja barku
Ruch: samodzielne zginanie pod kątem 90* ramienia przesuwającego się w czasie ruchu po gładkiej płycie
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia wyczuwamy na przedniej powierzchni stawu barkowego
M. naramienny - część środkowa (m. deltoideus)
Pp: wyrostek barkowy łopatki
Pk: guzowatość naramienna kości ramiennej
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, kończyny górne opuszczone wzdłuż tułowia w ułożeniu pośrednim. Stabilizacja barku
Ruch: samodzielne odwiedzenie ramienia do kata 90* (grzbiet ręki skierowany w górę)
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na ramieniu tuż powyżej stawu łokciowego
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyny górne wzdłuż tułowia spoczywają na podłożu w ułożeniu pośrednim. Stabilizacja barku
Ruch: samodzielne odwodzenie do kąta 90* ramienia kończyny górnej testowanej, przesuwającego się w czasie ruchu po podłożu
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia wyczuwamy w okolicy jego przyczepu końcowego na bocznej powierzchni kości ramiennej.
Przy ruchu odwodzenia należy zwracać uwagę, aby badany nie skręcał ramienia kończyny górnej testowanej na zewnątrz
M. naramienny - część tylna (m. deltoideus)
Pp: grzebień łopatki
Pk: guzowatość naramienna kości ramiennej
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, ramię kończyny górnej testowanej odwiedzione pod kątem 90*, przedramię zgięte zwisa poza stołem. Stabilizacja barku
Ruch: samodzielne uniesienie ramienia ponad stół (odwodzenie horyzontalne)
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na ramieniu tuż powyżej stawu łokciowego
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad na krześle bokiem do stołu, kończyna górna testowana odwiedziona pod kątem 90* spoczywa na stole. Stabilizacja barku
Ruch: samodzielne odwodzenie horyzontalne ramienia przesuwającego się w czasie ruchu po podłożu
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia wyczuwamy na tylnej powierzchni stawu barkowego i wzdłuż dolnego brzegu grzebienia łopatki
M. kruczo-ramienny (m. coracobrachialis)
Pp: wyrostek kruczy łopatki
Pk: w połowie przyśrodkowej powierzchni kości ramiennej
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, kończyny górne opuszczone wzdłuż tułowia. Stabilizacja karku
Ruch: samodzielne zginanie ramienia pod kątem 90* (grzbiet ręki skierowany w górę)
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na ramieniu tuż powyżej stawu łokciowego
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku, na kończynie górnej nie testowanej. Kończynę testowaną układa się na gładkiej płycie wsuniętej między tułów a kończynę górną. Stabilizacja barku
Ruch: samodzielne zginanie pod kątem 90* ramienia przesuwającego się w czasie ruchu po gładkiej płycie
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia wyczuwamy na przedniej powierzchni stawu barkowego
M. nadgrzebieniowy (m. supraspinatus)
Pp: dół nadgrzebieniowy łopatki
Pk: guzek większy kości ramiennej
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, kończyny górne opuszczone wzdłuż tułowia w ułożeniu pośrednim. Stabilizacja barku
Ruch: samodzielne odwiedzenie ramienia do kata 90* (grzbiet ręki skierowany w górę)
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na ramieniu tuż powyżej stawu łokciowego
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyny górne wzdłuż tułowia spoczywają na podłożu w ułożeniu pośrednim. Stabilizacja barku
Ruch: samodzielne odwodzenie do kąta 90* ramienia kończyny górnej testowanej, przesuwającego się w czasie ruchu po podłożu
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia wyczuwamy w okolicy jego przyczepu końcowego na bocznej powierzchni kości ramiennej.
Przy ruchu odwodzenia należy zwracać uwagę, aby badany nie skręcał ramienia kończyny górnej testowanej na zewnątrz
M. podgrzebieniowy (m. infraspiantus)
Pp: dół podgrzebieniowy łopatki
Pk: guzek większy kości ramiennej
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem. Ramię kończyny górnej testowanej odwiedzione pod kątem 90*, przedramię zwisa poza stołem w pozycji pośredniej, prostopadle do podłogi. Stabilizacja barku i ramienia
Ruch: samodzielne skręcanie ramienia na zewnątrz (zbliżanie grzbietu ręki do stołu)
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na grzbietowej powierzchni nadgarstka
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyna górna testowana zwisa poza stołem w rotacji wewnętrznej. Stabilizacja barku
Ruch: samodzielne skręcanie ramienia na zewnątrz
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia wyczuwamy w okolicy dołu podgrzebieniowego
M. najszerszy grzbietu (m. latissimus dorsi)
Pp: wyrostki kolczyste VII - XII kręgów piersiowych i wszystkich kręgów lędźwiowych, kąt dolny łopatki, powięź piersiowo-lędźwiowa, grzebień kości biodrowej i cztery najniższe żebra
Pk: grzebień guzka mniejszego kości ramiennej i rowek międzyguzkowy
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyna górna testowana spoczywa wzdłuż tułowia w rotacji wewnętrznej. Stabilizacja barku
Ruch: samodzielne prostowanie ramienia do tyłu z równoczesnym przywodzeniem
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na tylnej powierzchni ramienia tuż ponad stawem łokciowym
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie na boku, na kończynie górnej nie testowanej, kończyna górna testowana spoczywa na gładkiej płycie wsuniętej między tułów a kończynę górną
Ruch: samodzielne prostowanie ramienia przesuwającego się w czasie ruchu po płycie
NA 1: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyna górna testowana spoczywa wzdłuż tułowia w rotacji wewnętrznej
Skurcz mięśnia wyczuwamy nieco powyżej dolnego kata łopatki w linii pachowej tylnej
M. piersiowy większy (m. pectoralis maior)
Pp: koniec mostkowy obojczyka, mostek i chrząstki żeber II-VII, blaszka przednia mięśnia prostego brzucha
Pk: grzebień guzka większego kości ramiennej
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem. Ramię kończyny górnej testowanej odwiedzione pod kątem około 90*, przedramię zgięte
Ruch: samodzielne przywodzenie horyzontalne ramienia
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na przyśrodkowej stronie stawu łokciowego
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad bokiem do stołu, kończyna górna testowana odwiedziona pod kątem 90*, wyprostowana w stawie łokciowym spoczywa na stole
Ruch: samodzielne przywodzenie horyzontalne ramienia kończyny górnej przesuwającej się w czasie ruchu po podłożu
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia wyczuwamy po stronie przedniej dołu pachowego, ewentualnie w miejscach jego przyczepu do mostka i obojczyka
M. podłopatkowy (m. subscapularis)
Pp: dół podłopatkowy
Pk: guzek mniejszy kości ramiennej
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem. Ramię kończyny górnej testowanej odwiedzione pod kątem 90*, przedramię zwisa poza stołem w pozycji pośredniej, prostopadle do podłogi. Stabilizacja barku i ramienia
Ruch: samodzielne skręcanie ramienia do wewnątrz (zbliżanie dłoni do stołu)
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem. Ramię kończyny górnej testowanej odwiedzione pod kątem 90*, przedramię zwisa poza stołem w pozycji pośredniej, prostopadle do podłogi. Stabilizacja ramienia w odwodzeniu
Ruch: j/w
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyna górna testowana zwisa poza stołem w rotacji wewnętrznej
Ruch: samodzielne skręcanie ramienia do wewnątrz
NA 1:
Skurcz mięśnia trudny do stwierdzenia
M. dwugłowy ramienia (m. biceps brachii)
Pp: głowa długa - guzek nadpanewkowy łopatki, głowa krótka - wyrostek kruczy łopatki
Pk: guzowatość kości promieniowej, powięź przedramienia
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, kończyna górna testowana zwisa wzdłuż tułowia, przedramię w odwróceniu. Stabilizacja ramienia i barku
Ruch: samodzielne zginanie przedramienia
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: siad, kończyna górna testowana zwisa wzdłuż tułowia, przedramię w odwróceniu. Stabilizacja ramienia
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na przyśrodkowej powierzchni nadgarstka i dalszej części przedramienia
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad bokiem do stołu. Ramię kończyny górnej testowanej odwiedzione pod kątem 90*, przedramię wyprostowane w pozycji pośredniej, oparte na stole brzegiem łokciowym. Stabilizacja ramienia i barku
Ruch: samodzielne zginanie przedramienia przesuwającego się w czasie ruchu po podłożu
NA 1: Pozycja wyjściowa: siad, kończyna górna testowana zwisa wzdłuż tułowia, przedramię w odwróceniu. Stabilizacja ramienia i barku
Skurcz mięśnia wyczuwamy na jego brzuścu w połowie przedniej części ramienia
M. ramienny (m. brachialis)
Pp: przednia powierzchnia kości ramiennej poniżej guzowatości naramiennej
Pk: guzowatość kości łokciowej
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, kończyna górna testowana - wyprostowana - zwisa wzdłuż tułowia, przedramię w nawróceniu
Ruch: samodzielne zginanie przedramienia
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na grzbietowej powierzchni nadgarstka
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad bokiem do stołu, kończyna górna testowana odwiedziona pod kątem 90*, ręka w pozycji pośredniej, oparta brzegiem promieniowym o stół
Ruch: samodzielne zginanie przedramienia przesuwającego się w czasie ruchu po stole
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia wyczuwamy w okolicy nasady bliższej kości łokciowej
M. ramienno-promieniowy (m. brachioradialis)
Pp: powyżej nadkłykcia bocznego kości ramiennej
Pk: wyrostek rylcowaty kości promieniowej
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, kończyna górna testowana - wyprostowana - zwisa wzdłuż tułowia, przedramię w pozycji pośredniej
Ruch: samodzielne zginanie przedramienia (kciuk w kierunku nosa)
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: siad, kończyna górna testowana - wyprostowana - zwisa wzdłuż tułowia, przedramię w pozycji pośredniej. Stabilizacja ramienia
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę w okolicy wyrostka rylcowatego kości promieniowej
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad bokiem do stołu, kończyna górna testowana, odwiedziona pod katem 90*, spoczywa na stole, dłoń również na stole
Ruch: samodzielne zginanie przedramienia przesuwającego się po stole w czasie ruchu
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia wyczuwamy w okolicy nasady bliższej kości promieniowej
M. trójgłowy ramienia (m. triceps brachii)
Pp: głowa długa - guzek nadpanewkowy łopatki, głowa boczna i przyśrodkowa - tylna powierzchnia kości ramiennej
Pk: wyrostek łokciowy kości ramiennej
NA 3: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, ramię kończyny górnej testowanej odwiedzione pod kątem 90*, przedramię zwisa poza stołem w pozycji pośredniej, prostopadle do podłogi. Stabilizacja ramienia
Ruch: samodzielne prostowanie przedramienia
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc rękę na okolicy grzbietowej nadgarstka
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad bokiem do stołu, kończyna górna testowana odwiedziona pod kątem 90*, zgięta w stawie łokciowym, spoczywa na stole, ręka leży na stole w nawróceniu. Stabilizacja ramienia
NA 1: Pozycja wyjściowa: j/w
Skurcz mięśnia wyczuwamy na tylnej powierzchni ramienia lub na ścięgnie mięśnia tuż ponad wyrostkiem łokciowym kości łokciowej
M. nawrotny obły (m. pronator teres)
Pp: nadkłykieć przyśrodkowy kości ramiennej
Pk: w połowie bocznej powierzchni trzonu kości promieniowej
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, ramię kończyny górnej testowanej wzdłuż tułowia, przedramię zgięte pod katem 90*, w odwróceniu, spoczywa na stole lub jest podtrzymywane przez badającego. Stabilizacja ramienia
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi ujmując rękę badanego jak przy powitaniu
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, ramię kończyny górnej testowanej odwiedzione do kata 90* spoczywa na stole, przedramię w odwróceniu zwisa poza stołem
Ruch: samodzielne nawracanie przedramienia
NA 1: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyny górne wzdłuż tułowia, przedramię kończyny górnej testowanej lekko zgięte i w lekkim nawróceniu.
Skurcz mięśnia wyczuwamy na przyśrodkowej ⅓ górnej części przedramienia między nadkłykciem przyśrodkowym kości ramiennej a boczną powierzchnią kości promieniowej
M. nawrotny czworoboczny (m. pronator quadratus)
Pp: dłoniowa powierzchnia dalszej części przynasadowej kości łokciowej
Pk: dłoniowa i boczna powierzchnia dalszej części przynasadowej kości promieniowej
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, ramię kończyny górnej testowanej wzdłuż tułowia, przedramię zgięte pod katem 90*, w odwróceniu, spoczywa na stole lub jest podtrzymywane przez badającego. Stabilizacja ramienia
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi ujmując rękę badanego jak przy powitaniu
NA 2: Pozycja wyjściowa: leżenie przodem, ramię kończyny górnej testowanej odwiedzione do kata 90* spoczywa na stole, przedramię w odwróceniu zwisa poza stołem
Ruch: samodzielne nawracanie przedramienia
NA 1: Pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyny górne wzdłuż tułowia, przedramię kończyny górnej testowanej lekko zgięte i w lekkim nawróceniu.
Skurcz mięśnia jest trudny do stwierdzenia
M. zginacz łokciowy nadgarstka (m. flexor curpi ulnaris)
Pp: nadkłykieć przyśrodkowy kości ramiennej, tylna powierzchnia kości łokciowej
Pk: kość grochowata, kość haczykowata oraz podstawa V kości śródręcza
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię i ręka w odwróceniu spoczywają na ręce badającego, który chwytem za jej boczne powierzchnie stabilizuje przedramię. Ręka w lekkim zgięciu grzbietowym
Ruch: samodzielne zginanie dłoniowe ręki
Występujące w czasie ruchu odwodzenie łokciowe ręki świadczy o większej sile mięśnia zginacza nadgarstka łokciowego. Odwodzenie ręki w kierunku promieniowym przemawia za większą siłą mięśnia zginacza nadgarstka promieniowego
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc palce na V kości śródręcza
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię i ręka spoczywają na stole w pozycji pośredniej (0*). Ręka w lekkim zgięciu grzbietowym. Stabilizacja przedramienia
Ruch: samodzielne zginanie dłoniowe ręki przesuwającej się w czasie ruchu po stole
NA 1: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię i ręka w odwróceniu spoczywają na ręce badającego, który chwytem za jej boczne powierzchnie stabilizuje przedramię. Ręka w lekkim zgięciu grzbietowym
Skurcz mięśnia wyczuwamy na jego ścięgnie, tj. na łokciowej stronie przedramienia, ponad stawem nadgarstkowym
M. zginacz promieniowy nadgarstka (m. flexor carpi radialis)
Pp: nadkłykieć przyśrodkowy kości ramiennej
Pk: podstawa II kości śródręcza
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię i ręka w odwróceniu spoczywają na ręce badającego, który chwytem za jej boczne powierzchnie stabilizuje przedramię. Ręka w lekkim zgięciu grzbietowym
Ruch: samodzielne zginanie dłoniowe ręki
Występujące w czasie ruchu odwodzenie łokciowe ręki świadczy o większej sile mięśnia zginacza nadgarstka łokciowego. Odwodzenie ręki w kierunku promieniowym przemawia za większą siłą mięśnia zginacza nadgarstka promieniowego
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc palce na II kości śródręcza
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię i ręka spoczywają na stole w pozycji pośredniej (0*). Ręka w lekkim zgięciu grzbietowym. Stabilizacja przedramienia
Ruch: samodzielne zginanie dłoniowe ręki przesuwającej się w czasie ruchu po stole
NA 1: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię i ręka w odwróceniu spoczywają na ręce badającego, który chwytem za jej boczne powierzchnie stabilizuje przedramię. Ręka w lekkim zgięciu grzbietowym
Skurcz mięśnia wyczuwamy na jego ścięgnie, tj. na wewnętrznej powierzchni przedramienia, ponad stawem nadgarstkowym, na przedłużeniu II kości śródręcza
M. prostownik promieniowy nadgarstka długi (m. extensor carpi radialis longus)
Pp: nadkłykieć boczny kości ramiennej
Pk: podstawa II kości śródręcza
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię w nawróceniu spoczywa na ręce badającego, który stabilizuje przedramię, chwytem za jego boczne powierzchnie. Ręka w lekkim zgięciu dłoniowym
Ruch: samodzielne zginanie grzbietowe ręki
Występujące w czasie ruchu odwodzenia ręki w kierunku łokciowym świadczy o większej sile mięśnia prostownika nadgarstka łokciowego. Odwodzenie promieniowe przemawia za większą siłą mięśni prostowników nadgarstka długiego i krótkiego
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc palce ręki na II kość śródręcza
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię i ręka spoczywają na stole w pozycji (0*). Ręka w lekkim zgięciu dłoniowym. Stabilizacja przedramienia
Ruch: samodzielne zginanie grzbietowe ręki przesuwającej się w czasie ruchu po stole
NA 1: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię w nawróceniu spoczywa na ręce badającego, który stabilizuje przedramię, chwytem za jego boczne powierzchnie. Ręka w lekkim zgięciu dłoniowym
Skurcz mięśnia wyczuwamy na jego ścięgnie, tj. w okolicy podstawy II kości śródręcza
M. prostownik promieniowy nadgarstka krótki (m. extensor carpi radialis brevis)
Pp: nadkłykieć boczny kości ramiennej
Pk: podstawa III kości śródręcza
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię w nawróceniu spoczywa na ręce badającego, który stabilizuje przedramię, chwytem za jego boczne powierzchnie. Ręka w lekkim zgięciu dłoniowym
Ruch: samodzielne zginanie grzbietowe ręki
Występujące w czasie ruchu odwodzenia ręki w kierunku łokciowym świadczy o większej sile mięśnia prostownika nadgarstka łokciowego. Odwodzenie promieniowe przemawia za większą siłą mięśni prostowników nadgarstka długiego i krótkiego
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc palce ręki na III kość śródręcza
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię i ręka spoczywają na stole w pozycji (0*). Ręka w lekkim zgięciu dłoniowym. Stabilizacja przedramienia
Ruch: samodzielne zginanie grzbietowe ręki przesuwającej się w czasie ruchu po stole
NA 1: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię w nawróceniu spoczywa na ręce badającego, który stabilizuje przedramię, chwytem za jego boczne powierzchnie. Ręka w lekkim zgięciu dłoniowym
Skurcz mięśnia wyczuwamy na jego ścięgnie, tj. w okolicy podstawy III kości śródręcza
M. prostownik łokciowy nadgarstka (m. extensor carpi ulnaris)
Pp: nadkłykieć boczny kości ramiennej
Pk: podstawa V kości śródręcza
NA 3: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię w nawróceniu spoczywa na ręce badającego, który stabilizuje przedramię, chwytem za jego boczne powierzchnie. Ręka w lekkim zgięciu dłoniowym
Ruch: samodzielne zginanie grzbietowe ręki
Występujące w czasie ruchu odwodzenia ręki w kierunku łokciowym świadczy o większej sile mięśnia prostownika nadgarstka łokciowego. Odwodzenie promieniowe przemawia za większą siłą mięśni prostowników nadgarstka długiego i krótkiego
NA 4-5: Pozycja wyjściowa: j/w
Ruch: j/w
Opór: przeciwdziałamy ruchowi kładąc palce ręki na V kość śródręcza
NA 2: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię i ręka spoczywają na stole w pozycji (0*). Ręka w lekkim zgięciu dłoniowym. Stabilizacja przedramienia
Ruch: samodzielne zginanie grzbietowe ręki przesuwającej się w czasie ruchu po stole
NA 1: Pozycja wyjściowa: siad, przedramię w nawróceniu spoczywa na ręce badającego, który stabilizuje przedramię, chwytem za jego boczne powierzchnie. Ręka w lekkim zgięciu dłoniowym
Skurcz mięśnia wyczuwamy na jego ścięgnie, tj. w okolicy podstawy V kości śródręcza