Zadanie 1. Pomiar wydatku energetycznego.
Ćwiczenie pierwsze polegało na sprawdzeniu reakcji organizmu człowieka na wysiłek fizyczny. Do tego celu użyliśmy roweru treningowego. Zmierzyliśmy ciśnienie krwi przed i po jeździe na nim.
Warunki w jakich dokonywaliśmy pomiaru:
prędkość jazdy V ≈ 25 km/h
obciążenie = poziom 7
czas t = 5min
Imię |
Wydatek energetyczny |
Wzrost |
Waga |
Wiek |
Ciśnienie przed |
Ciśnienie po |
Dystans |
Maciej |
5 |
180 |
71 |
20 |
120/71 |
123/76 |
1,9 |
Magda |
10 |
173 |
55 |
20 |
102/62 |
107/68 |
1,7 |
Arek |
29 |
189 |
74 |
20 |
113/72 |
127/75 |
2,1 |
Wnioski:
Jazda na rowerze z prędkością 25km/h nie powoduje wielkiego wysiłku fizycznego. Badanie zostało przeprowadzone na grupie osób w tym samym wieku podobnego wzrostu i usportowienia zatem wyniki są podobne. Wysiłek w przypadku pierwszych osób jest lekki. Ostatnia osoba odczuła jazdę na rowerze za wysiłek średni.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Zadanie 2. Pomiar wentylacji minutowej płuc.
Od prowadzącego otrzymaliśmy wyniki badań czynnościowego układu oddechowego. Badanie polega na zbadaniu pojemności płuc a tym samym ich wydolności. Badanie odbywa się przy pomocy spirometru. Badany wydycha powietrze przed wysiłkiem i po wysiłku.
Wyniki badań:
Osoba 1: |
Osoba 2: |
Osoba 3: |
MVV=73,4 [l/min] |
MVV=55,5 [l/min] |
MVV=16,4 [l/min] |
MVV0=24,8 [l/min] |
MVV0=28,5 [l/min] |
MVV0=6,8 [l/min] |
Dokonujemy oceny uciążliwości pracy na podstawie wentylacji minutowej płuc dla każdego z badanych na podstawie różnicy między maksymalną wentylacją a wentylacją w stanie spoczynku, według wzoru :
BR = 100 ( MVV - MVV0 ) : MVV
Osoba 1: BR = 66,212
Osoba 2: BR = 48,654
Osoba 3: BR = 58,567
Korzystając z tablicy Nr 1 ze sprawozdania można określić poziom natężenia wysiłku fizycznego i tak osoba 1-bardzo ciężki, osoba 2-bardzo ciężki, osoba 3-lekki.Ćwiczenia podczas pomiaru dla każdej osoby są jednakowe zatem można określić że osoba 1 jest najbardziej podatna na wysiłek fizyczny a osoba 3 może wykonywać znacznie cięższe ćwiczenia.
Pojemność życiowa płuc- pojemnością życiową płuc Vc - nazywamy ilość powietrza, którą możemy usunąć z płuc podczas max powolnego wydechu po uprzednim max wdechu. Na pojemność życiową składają się trzy wielkości: 1objętość oddechowa VT -powietrze którym oddychamy bez wykonania nasilonych ruchów oddechowych 2wdechowa objętość zapasowa IRV-, którą jest powietrze pobierane dodatkowo do płuc po spokojnym wdechu, jeżeli wykonujemy wdech nasilony 3wydechowa objętość zapasowa ERV-którą z płuc możemy usunąć wykonując nasilony wdech.
VC = FEV1: (FEV1/ VC)
Osoba 1: VC = 5,779 [L]
Osoba 2: VC = 6,047 [L]
Osoba 3: VC = 4,879 [L]
Badania jak spirometria pozwalają zmierzyć podatność pracownika na zmęczenie i sprawdzić czy nadaje się do danego zawodu stanowiska, czy nie cierpi na choroby układu oddechowego. Spirometria pozwala określić przydatność danej osoby do konkretnego stanowiska jeśli wiadomo na jaki wysiłek ono naraża człowieka.
Zadanie 3. Pomiar tętna
Korzystając z kosztu fizjologicznego wg Christensena :
Imię |
Ciśnienie przed |
Ciśnienie po |
Ciśnienie po 1min |
Czas do wyrównania ciśnienia |
Koszt fizjologiczny |
Arek |
86 |
161 |
99 |
2min 30sek |
Bardzo ciężki |
Asia |
79 |
140 |
106 |
2min 20sek |
Ciężki |
Maciek |
82 |
143 |
103 |
2min |
Ciężki |
Wnioski:
Ciśnienie Maćka i Joanny podczas ćwiczeń rosło jednakowo to znaczy, że prawdopodobnie mają podobną wydolność organizmu oraz odporność na zmęczenie. Arkadiusz podczas wykonywania ćwiczenia bardziej się zmęczył i dlatego jego organizm dłużej wracał do stanu przed wysiłkiem.
Wykorzystanie wyników
Ćwiczenie takie może porównać wydolności organizmu na zmęczenie u grupy kilku-kilkunastu osób. Dokonując obsady na stanowisko wymagające wysiłku można porównać wydolności osób i dobrać na nie konkretną osobę najbardziej się do tego nadającą.
Ćwiczenie II. Antropometria* w ergonomii.
Wymiar konstrukcyjny z rysunku |
Wymiar mierzony [mm] |
Symbol wymiaru antropometrycznego |
Wartości wg atlasu |
Wnioski |
K1-132 |
470 |
[132♀05]<k<[132♂95] |
454-610 |
Wartość w normie |
K2-134 |
890 |
[134♀05]<k<[134♂95] |
754-1006 |
Wartość w normie |
K3-125 |
830 |
[125♀05]<k<[125♂95] |
683-833 |
Wartość w normie |
K4-200 |
490 |
[200♀05]<k<[200♂95] |
387-504 |
Wartość w normie |
K5-136 |
1430 |
[136♀05]<k<[136♂95] |
1155-1470 |
Wartość w normie |
Wnioski:
Wszystkie wartości mieszczą się w przyjętych normach zatem stanowisko jest ergonomiczne.
Zadanie 1. Opracowanie listy kontrolnej do ergonomicznej oceny stanowiska pracy.
Organista przy organach
Czy urządzenia sterujące znajdują się w zasięgu kończyn górnych i dolnych. (B7)
Czy opór przycisków jest właściwie dobrany? (B17)
Czy praca wymaga intensywnego zaangażowania narządu słuchu? (A44)
Czy praca jest związana z dużym obciążeniem fizycznym? (A61)
Czy praca jest wykonywana w pozycji siedzącej, stojącej, wymaga chodzenia czy też występuje kombinacja pozycji? (A64)
Czy jest możliwość przerw w pracy? (A97)
Czy praca dostosowana jest do możliwości osób starszych pod względem tempa, wymagań wzrokowych, krótkotrwałej (przemijającej) pamięci? (A98)
Czy praca odbywa się w warunkach komfortu cieplnego? (A112)
Czy krzesło lub stołek jest odpowiedni pod względem:
-wymiarów pracownika,
-tapicerki,
-wypoczynku
-możliwości wstania,
-zmian pozycji przy pracy? (B18)
10. Czy poziom oświetlenia jest odpowiedni ze względu na wymogi wzroku? (B48)
11. Jakiego rodzaju informacje są potrzebne do wykonywania tego rodzaju pracy?
12. Czy zaangażowanie są grupy małych mięśni(mięśni nadgarstka, przedramienia)? (C40)
13. Czy praca wymaga podnoszenia lub dźwigania? (A66)
14. Czy różne części, gałki i narzędzia mogą być rozpoznawane po ich pozycji? (A53)
15. Czy konieczna jest podpórka pod stopy? (A13)
16. Czy są konieczne podpórki pod łokcie, przedramiona, ręce lub plecy? (A14)
17. Czy możliwe są zmiany pozycji przy pracy? (A22)
18. Czy ruchy są rytmiczne? (B102)
19. Czu jest ryzyko uszkodzenia słuchu przez hałas? (B113)
20. Czy praca wymaga właściwej dokładności ruchów? (A80)
Wnioski:
Pytania zostały dobrane tak aby osoba pracująca na stanowisku organista mogła sprawnie wykonywać swoją pracę. Organista pracuje nadgarstkami zatem ważne jest rozmieszczenie przycisków aby kończyny górne były w optymalnej pozycji narażone na jak najmniejszy wysiłek. Temperatura powietrza jest ważna aby ręce organisty nie marzły bo to one odpowiedzialne są za jego pracę. Wybór podpórki na stopy zapobiega zmęczeniu kończyn dolnych. Hałas wydawany przez organy powinien tak skierowany aby nie psuć słuchy organisty. Przerwy w pracy są konieczne dla rozciągnięcia mięśni gdyż praca jest statyczna. Do wykonywania pracy potrzebne są opisy przycisków oraz oznaczenia na pedałach.