I. Doskonalenie własnej pracy:

1.Samokształcenie (korzystanie z różnych źródeł informacji ).

Zawód nauczyciela wymaga ustawicznego dokształcania się, poszukiwania odpowiedzi, zdobywania doświadczeń. W tym celu bardzo często sięgam po literaturę pedagogiczną i popularnonaukową związaną z nauczaniem i wychowaniem dziecka. Zdobytą wiedzę wykorzystuję w swojej pracy - nauczyciela i wychowawcy.

Systematycznie śledziłam również czasopisma oświatowe np. „Życie szkoły”, „Biblioteka”, Eko-Świat”. Niezmiernie pomocne okazały się następujące pozycje książkowe: 1. „Twoje nadpobudliwe dziecko” - Gordon Serfontein

2. „160 pomysłów na zajęcia zintegrowane z języka polskiego w klasach I-III” - Jadwiga Stasica

3. „160 pomysłów na nauczanie zintegrowane z przyrody w klasach I-III” - Jadwiga Stasica

4 „ Niepowodzenia w nauce. Przyczyny - skutki - zapobieganie” - Barbara Łuczak 5. „Gry i zabawy w szkole” - Dorota Bąk

6. „Edukacja przez ruch - kropki, kreski, owale, wiązki” - Dorota Dziamska

7. „Edukacja przez ruch -fale, spirale, jodełki, zygzaki” - Dorota Dziamska

8. „Zabawy na słońce i deszcz” - Irena Zgrychowa 9. „Wspieranie rozwoju zdolności uczniów w edukacji wczesnoszkolnej” - praca zbiorowa pod redakcją Ireny Stańczak.

Efekty:

Wspomniane pozycje były mi przydatne w codziennej pracy dydaktyczno - wychowawczej, w przygotowaniu pogadanek na spotkania z rodzicami. Lepiej mogłam zrozumieć problemy dzieci, poszukać ciekawych rozwiązań i odpowiedzi na nurtujące mnie pytania.

2. Opracowanie pomocy dydaktycznych do wykorzystania w nauczaniu zintegrowanym.

Uatrakcyjniając ćwiczenia doskonalące mowę oraz kształtujące wypowiedzi dzieci wykonałam wiele ilustracji, historyjek obrazkowych, kart pracy do bajek, wierszy i innych tekstów omawianych na zajęciach. Zgromadziłam również w klasowej biblioteczce teksty bajek, wierszy, zagadek, które wykorzystuję podczas opracowywania różnych tematów. Bardzo często uatrakcyjniam zajęcia wykonanymi przez siebie krzyżówkami, rebusami, rozsypankami sylabowymi, wyrazowymi i zdaniowymi. Pomoce te wspierają pracę z uczniem słabym i zdolnym. Znając naturalną potrzebę dziecka do aktywności ruchowej przygotowałam zestaw utworów muzycznych do zabaw rytmicznych i ruchowych.

Efekty:

Wykorzystywanie w praktyce pomocy dydaktycznych zwiększyło zaciekawienie uczniów tematem. Pobudziło dzieci do myślenia, ułatwiło zapamiętywanie i koncentrację, bogaciło słownictwo dzieci, i zwiększyło aktywność na zajęciach. Ułatwiło to uczenie i podniosło efektywność pracy. Wykorzystując naturalną potrzebę ruchu w organizowanych zabawach ruchowych i muzycznych, dzieci doskonaliły swoje umiejętności motoryczne. Kształciły również poczucie rytmu i takie cechy charakteru jak: odwaga, dokładność, pewność siebie, samodzielność.

3. Uczestnictwo w różnych formach doskonalenia zawodowego.

W podniesieniu poziomu pracy, jak również w doskonaleniu i podwyższaniu jakości pracy szkoły pomógł mi udział w kursach i warsztatach edukacyjnych. Ukończone przeze mnie formy doskonalenia wynikały z bieżących potrzeb szkoły, potrzeb własnych i były nastawione na zastosowanie zdobytej wiedzy i umiejętności w praktyce. Uczestniczyłam we wszystkich szkoleniach w ramach Wewnątrzszkolnego Doskonalenia Nauczycieli oraz w następujących formach zewnętrznego doskonalenia zawodowego:

L.P	Rodzaj szkolenia	Cel szkolenia
1.	Planowanie i wdrażanie programów edukacyjnych - kurs zorganizowany przez Niepubliczną Placówkę Doskonalenia Nauczycieli w Kielcach ( październik 2006 rok)	Zasady konstruowania programu edukacyjnego. Dokumentowanie przebiegu i efekty programu. Przygotowanie sprawozdania z realizacji programu dla potrzeb awansu zawodowego.
2.	40 -godzinny warsztat przygotowujący do realizacji programu zajęć wychowawczo- profilaktycznych - „Spójrz inaczej” w klasach I- III szkoły podstawowej zorganizowany przez Ośrodek Szkolenia Nauczycieli w Starachowicach. ( listopad 2006r.)	Zajęcia integracyjne. Warsztaty komunikacji. Program „Spójrz inaczej”- cele, metody, treści oraz zajęcia praktyczne z dziećmi. Wdrażanie programu do pracy w szkole.
3.	Jak pracować z podręcznikiem, by w pełni wykorzystać go do rozwoju osobistego i społecznego ucznia- szkolenie zorganizowane przez Centrum Doskonalenia Nauczycieli „Edukator”( marzec 2007 rok)	Celem szkolenia było ukazanie podręcznika jako środka dydaktycznego dla nauczyciela, by rozwinąć potencjał każdego ucznia i rozbudzić zainteresowania oraz rozwinąć umiejętności.
4.	„Terapeutyczne i wychowawcze funkcje muzyki w pracy z dziećmi” szkolenie zorganizowane przez Centrum Doskonalenia Nauczycieli „Edukator” ( marzec 2007 rok)	Celem szkolenia było wykorzystanie muzykoterapii w czasie zajęć dydaktycznych z dziećmi.
5.	Muzyka uczy, bawi, relaksuje szkolenie zorganizowane przez wydawnictwo MAC Kielce ( luty 2008 rok )	Propozycje zajęć kształcenia zintegrowanego w temacie „Muzyka źródłem inspiracji twórczej aktywności plastycznej uczniów”
6.	Mandala i jej zastosowanie w edukacji początkowej- warsztaty zorganizowane przez wydawnictwo WIR Kraków ( marzec 2008 rok)	Zastosowanie techniki „mandali” w edukacji wczesnoszkolnej.
7.	Dokumentowanie awansu zawodowego nauczyciela mianowanego i przygotowanie się do wystąpienia przed komisją kwalifikacyjną- kurs zorganizowany przez Niepubliczną Placówkę Doskonalenia Nauczycieli w Kielcach ( październik 2008 rok)	W czasie kursu uzyskałam wiedzę jak dokumentować przebieg stażu na nauczyciela dyplomowanego.
8.	Konferencja rekrutacyjna na Wszechnicy Świętokrzyskiej na temat „Pierwsze uczniowskie doświadczenia - drogą do wiedzy”	Konferencja na temat „Wykorzystanie inteligencji wielorakich w kształceniu zintegrowanym”. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską.
9.	„Gry i zabawy w oparciu o pedagogikę zabawy czyli z zabawą i bajką w świecie małego dziecka”- kurs zorganizowany przez firmę Nowa Szkoła Łódź ( listopad 2008 rok)	Zabawy i ćwiczenia terapeutyczno- stymulacyjne. Tworzenie dużych prac plastycznych przy wykorzystaniu różnorodnych technik plastycznych. Zestaw ćwiczeń grafomotorycznych przygotowujących do kształtnego pisma.
10.	Warsztaty metodyczne „Origami - baja w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej” zorganizowane przez Pracownię Pedagogiczną Poznań ( marzec 2009 rok)	Warsztaty dotyczyły realizacji wybranych elementów systemu kształcenia i terapii -Edukacja przez ruch - D.Dziamskiej.
11.	„Czym skorupka za młodu…czyli jak wyzwalać potencjał umysłowy uczniów w obszarze edukacji przyrodniczej” ,( kwiecień 2009 rok ), zorganizowane przez wydawnictwo Nowa Era	Wykład i warsztaty dotyczące nowej podstawy programowej z zakresu edukacji przyrodniczej.
12.	„Pedagogika cyrku, czyli jak zorganizować ciekawe zajęcia” - kurs zorganizowany przez SOR - MAN EDUKACJA Łódź ( maj 2009r.)	Poznanie zestawu metod peda­gogiki cyrku do zastosowania w pracy dydaktyczno - wychowawczej. Pedagogika cyrku jest jedną z rodzajów pedagogiki zabawy, czyli uczenia i rozwijania umiejętności dzieci poprzez zabawę.

Szczególnie ważne według mnie okazały się 40 godzinne warsztaty programu wychowawczo - profilaktycznego „Spójrz inaczej”, ponieważ zajęcia z tego programu prowadzę systematycznie w swojej klasie. Treści programu zamknięte są w cztery bloki tematyczne. Są to:

1. Postrzeganie siebie i rozumienie swoich uczuć

2. Uczestnictwo w grupie

3. Rozwiązywanie problemów

4. Dbanie o zdrowie

Zajęcia są prowadzone metodami aktywnymi, to znaczy w taki sposób, aby umożliwić uczniom aktywne doświadczanie i przeżywanie tego, co jest tematem zajęć, a następnie podsumowanie i opracowanie zdobytych doświadczeń. Wykorzystuje się aktywne techniki pracy: rysunki, piosenki, dyskusję, gry i zabawy, krótkie przedstawienia oraz pracę w małych grupach. Często zajęcia prowadzone są w kręgu. Krąg sprzyja umiejętności wyrażania uczuć, słuchania odczuć innych oraz zapamiętywania tego, co zostało powiedziane. Ułatwia kontakty między dziećmi i daje im więcej ciepła. Podczas tych zajęć dzieci nie są oceniane. Poprzez udział w tym programie dzieci uczą się jak w sposób otwarty mówić o tym, co czują i czego potrzebują od innych. Mają okazję, dowiedzieć się, jakie emocje przeżywają ich koledzy i koleżanki, co może stanowić podstawę do ich lepszego rozumienia i większej akceptacji. Dowiadują się, że ludzie mają prawo do błędów, że konflikty są naturalnym zjawiskiem w kontaktach między ludźmi. Uczą się rozwiązywania tych konfliktów, przepraszania i przebaczania. Dzieci zrozumiały, że zdrowie jest wartością, nauczyły się troszczyć o siebie i o swoje zdrowie.

Chętnie uczestniczę w spotkaniach organizowanych przez wydawnictwo WSiP- „Wesoła szkoła”, wydawnictwo „Nowa Era” czy „Mac”. Tematyka tych spotkań często znajduje zastosowanie w mojej codziennej pracy. Spotkania są doskonałą okazją do wymiany doświadczeń z nauczycielami innych szkół oraz zapoznania się z nowymi ofertami wydawnictwa, dotyczącymi podręczników i pomocy dydaktycznych.

Efekty:

Odbyte przeze mnie kursy, szkolenia, warsztaty przyczyniły się w większym lub mniejszym stopniu do podniesienia mojej wiedzy i umiejętności. W przeważającej większości wykorzystałam zdobytą wiedzę w praktyce zawodowej, często dzięki kursom powstały nowe plany, programy czy ciekawe zajęcia, prowadzone nowymi metodami, aktywizującymi dzieci. Ukończone przeze mnie formy doskonalenia były zawsze owocne w wymianę doświadczeń z nauczycielami z innych szkół. Szkolenia te przyczyniły się do podniesienia poziomu pracy mojej i szkoły. Wpłynęły na promocję szkoły w środowisku, a przez to na podniesienie prestiżu szkoły posiadającej nauczycieli rozwijających się zawodowo.

4. Diagnozowanie rozwoju uczniów i opracowanie wskazań edukacyjnych , wspomagających rozwój potencjalnych możliwości.

W kwietniu 2008r uczniowie mojej klasy pisali Ogólnopolski Sprawdzian Kompetencji Trzecioklasisty przygotowany przez „Gazetę” i Wydawnictwo Pedagogiczne „Operon”. Celem sprawdzianu była ocena poziomu osiągnięć trzecioklasistów w zakresie pięciu obszarów umiejętności: czytania, pisania, rozumowania, korzystania z informacji oraz wykorzystania wiedzy praktyce. Dla moich uczniów sprawdzian w formie testów nie był nowością. Tę formę sprawdzania umiejętności i wiadomości uczniów stosuję na zajęciach dość często i już od klasy pierwszej, uwzględniając indywidualne możliwości uczniów. Myślę, że częste stosowanie testów, dokładna analiza osiągnięć uczniów i wdrożenie do pracy z uczniami wniosków z nich wypływających przyczyniło się do tego, że klasa osiągnęła dobre wyniki na Sprawdzianie Kompetencji po pierwszym etapie edukacji.

Po analizie wyników okazało się , że :

- najwyższy poziom umiejętności - 6 uczniów

- bardzo wysoki poziom- 2 uczniów

- wysoki poziom - 4 uczniów

- wyżej średni poziom - 1 uczeń

- średni - 2 uczniów

- niski - 1 uczeń

Ogółem na 100% klasa osiągnęła wysoki wynik 85%.

Opracowałam również arkusze obserwacji osiągnięć edukacyjnych uczniów.

W październiku2008 r. przeprowadziłam diagnozę uczniów klasy pierwszej poprzez test badający poziom analizy i syntezy słuchowej uczniów oraz badanie ogólnego poziomu rozwoju poprzez rysunek człowieka.

Test badający poziom analizy i syntezy słuchowej składa się z : - 6 zadań dotyczących analizy słuchowej wyrazów

- 2 zadań na syntezę wyrazów.

Wyniki testu wpisałam do karty wyników poziomu analizy

i syntezy słuchowej wyrazów. Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń uzyskał „+”. Za brak odpowiedzi bądź odpowiedź błędną uzyskał „ -” .

W wyniku testu dziecko mogło uzyskać 25 punktów, ponieważ w teście jest 25wyrazów.

W wyniku testu uzyskałam informacje o tym, które dzieci potrafią: - wyodrębniać sylaby- pierwszy wyraz( 12 potrafi, 4 nie wykonało ćwiczenia.)

- drugi wyraz (15 dzieci wykonało prawidłowo, 1 nie wykonało ćwiczenia.)

- wskazywać głoskę początkową - było 7 wyrazów, z czego 6 wyrazów 15 dzieci wykonało prawidłowo, jedno dziecko nie wykonało ćwiczenia , jeden wyraz wykonały poprawnie wszystkie dzieci

- wskazywać głoskę końcową w danym wyrazie - pierwszy wyraz prawidłowo wyodrębniło 12 dzieci, cztery nie potrafiły wykonać ćwiczenia ,dwa następne wyrazy zrobiło poprawnie 13 dzieci, a troje nie wykonało ćwiczenia.

- wyodrębniać kolejne głoski w wyrazach- w trzech wyrazach 15 dzieci prawidłowo wyodrębniło głoski, jedno dziecko nie wyodrębniło.

- w zakresie syntezy -

1) czy potrafią tworzyć wyrazy z sylab - wszyscy uczniowie prawidłowo poradzili sobie z dwoma wyrazami , natomiast trzeci wyraz sprawił trudność tylko jednemu dziecku

2) czy potrafią tworzyć wyrazy z głosek- jeden wyraz prawidłowo utworzyło 14 dzieci, 2 nie poradziło sobie z tym ćwiczeniem, natomiast dwa następne wyrazy ułożyło 15 dzieci i jedno nie potrafiło utworzyć tego wyrazu z głosek.

Analizując kartę uzyskałam jeszcze następujące informacje:

- ile punktów uzyskało każde dziecko;

9 dzieci uzyskało maksymalną ilość punktów - 25 punktów ; 3 dzieci uzyskało 24 punkty; 1 dziecko uzyskało 23 punkty, 1 dziecko - 21 punktów, 1 dziecko - 16 punktów i jedno dziecko 7 punktów.

- jakich operacji nie potrafi wykonać;

- które operacje potrafią wykonać wszystkie dzieci;

- które operacje są trudne i dla kogo.

W celu określenia poziomu rysowania w klasie zastosowałam sprawdzian- rysunek człowieka.

Podczas oceny rysunków brałam pod uwagę:

- sposób przedstawienia postaci,

- liczbę elementów rysunku,

- jakość rysowania.

Spróbowałam określić, które rysunki są:

a. bardziej dokładne i wzbogacone,

b. typowe dla wieku,

c. bardzo ubogie.

Uzyskałam w ten sposób informacje o:

- aktualnym poziomie rozwoju dzieci w klasie,

- przyspieszeniu lub opóźnieniu rozwoju,

- różnicach indywidualnych.

Porównałam rysunki uczniów z normami rozwoju. Okazało się, że:

5 dzieci wykonało rysunki na 1-2 punkty , były to głowonogi, składające się z okręgu oraz linii prostych obrazujących kończyny górne i dolne. Później pojawiają się oczy, nos, usta i włosy.( rozwój opóźniony) 11dzieci wykonało rysunek dostosowany do wieku dziecka( rozwój przyspieszony). Rysunek postaci ludzkiej składał się z wielu części z zaznaczonymi szczegółami. Pojawia się szyja. Wszystkie części są znacznie doskonalsze. Można zauważyć różnice w rozwoju spostrzegania, np. pojawiają się rzęsy, brwi, tęczówka, wargi. Ręce i nogi są dwuwymiarowe. Pojawia się właściwa liczba palców rąk i stopy. Wszystko to świadczyło o rozwijaniu się operacji umysłowych, takich jak analiza i synteza.

Ocena rysunku człowieka wskazuje na aktualny poziom rozwoju, w momencie badania.

Na ich podstawie można też wykryć:

- Zaniedbania środowiskowe- mogą być dzieci, które nie mają wiadomości na temat wyglądu człowieka, niewiele rysowały, nie mają więc wyćwiczonej sprawności manualnych, co powoduje ubogi zasób spostrzeżeń. Tego typu opóźnienia dzieci są w stanie szybko nadrobić.

- Deficyty rozwojowe -gdy poziom rysunku utrzymuje się na tym samym poziomie przez kilka miesięcy można przypuszczać, że jest spowodowany niską inteligencją lub fragmentarycznymi deficytami percepcji wzrokowej i sprawności manualnej. W takich przypadkach konieczna jest dokładna diagnoza psychologiczna oraz praca w formie zajęć korekcyjno- wyrównawczych.

- Uzdolnienia - na podstawie rysunku można wykryć również uzdolnienia specjalne.

Powtarzając badania zwróciłam uwagę na to, czy :

- wzrosła liczba szczegółów,

- pojawiły się nowe elementy,

- jak przedstawione są podstawowe części ciała,

- czy zmienił się sposób rysowania szczegółów; nos, usta, oczy.

Jeśli TAK, to znaczy, że nastąpił postęp w rozwoju dziecka.

Badanie powtórzyłam w lutym i okazało się , że:

9 dzieci zostało ocenione wyżej niż ocena, którą uzyskały w październiku, niektóre nawet o dwie oceny wyżej. Jedna uczennica odmówiła rysowania.

5dzieci uzyskało taką samą ilość punktów, świadczącą o ich bardzo dobrych sprawnościach manualnych.

Wstępna diagnoza pomogła mi zindywidualizować pracę z dziećmi, u których wystąpiły trudności i zakwalifikować dzieci na zajęcia dydaktyczno- wyrównawcze.

W styczniu sprawdziłam technikę i tempo czytania standardowym jednominutowym testem J.Konopnickiego, a w lutym - tempo pisania testem E.Grzegorzewskiej. Powtórny test tempa pisania uczniów przeprowadziłam w kwietniu, natomiast tempo czytania w maju. W maju 2009 roku przeprowadziłam również Sprawdzian Kompetencji Pierwszoklasisty. Najwięcej problemów sprawiło uczniom zadanie, sprawdzające umiejętność czytania ze zrozumieniem. Z pozostałymi zadaniami dzieci poradziły sobie bez większych trudności. Średnia klasy 86 %. W drugiej klasie zwrócę szczególną uwagę na umiejętność cichego czytania ze zrozumieniem.

Efekty:

Efektem diagnozowania uczniów jest rzetelna informacja o tym, jakie są mocne i słabe strony ucznia, a więc co już umie, a nad czym musi popracować. Uczeń przyzwyczaja się do samodzielnej pracy i samodzielnego myślenia. Dla rodziców natomiast jest to jasna i czytelna instrukcja do pracy z dzieckiem. Wstępna diagnoza pozwoliła mi dokonać oceny nowych uczniów oraz wyłonić grupę dzieci z trudnościami. Dzieci te zakwalifikowałam na zajęcia dydaktyczno- wyrównawcze. Jednominutowy test J. Konopnickiego sprawdził w jakim stopniu dzieci poczyniły postępy w czytaniu. Natomiast test E. Grzegorzewskiej przedstawił tempo pisania uczniów.

5. Stosowanie w pracy z uczniami metod aktywizujących.

Najważniejszą misją szkolnictwa w obecnych czasach jest przygotowanie ucznia do zmieniającego się świata i wyposażenie go w wiedzę i umiejętności. Nowe metody, zwane aktywnymi zadomowiły się już w edukacji i stały się dla nas nauczycieli inspiracją do pracy. Metody te bowiem wyzwalają aktywność, wspomagają samorealizację uczniów. Są nowym doświadczeniem zarówno dla ucznia jak i dla nauczyciela. Stosowanie metod aktywnych umożliwia uczniom dopuszczenie do głosu w czasie lekcji, rozwija ich myślenie i integruje grupę w czasie wspólnej pracy czy zabawy.

Najczęściej w swojej pracy dydaktyczno- wychowawczej wykorzystuję techniki integracyjne , które wywodzą się z pedagogiki zabawy. Poprzez zabawę uczeń ma możliwość bez lęku rozwijać swoje najlepsze strony. Zabawa przydaje się tam, gdzie zależy nam na integracji grupy, na ośmieleniu i pozytywnym wzmocnieniu jej uczestników. Metody i techniki integracyjne odprężają, relaksują, rozluźniają oraz wprowadzają w dobry nastrój i życzliwą atmosferę.

Metodą zabawową jest również „Burza mózgów”, którą stosowałam w trakcie zajęć o przyjaźni. Dzieci podawały wyrazy, które kojarzą się z przyjacielem oraz układały przepis na dobrego kolegę. Metoda ta sprawdziła się też w czasie zajęć z edukacji środowiskowej, gdy określaliśmy co to jest „las”, „rośliny” „przyroda”. Metodę tą często stosuję jako rozgrzewkę umysłową na początku lekcji, dobrze rozwija pomysłowość i wyobraźnię dzieci. Poznając las dzieci pracowały również metodą projektów, w grupie zbierały wiadomości o drzewach naszych lasów, żyjących tam zwierzętach, o warunkach panujących w lesie i wspólnie stworzyły album o lesie. Każda grupa zdawała relacje ze swych działań, przedstawiała efekty swojej pracy, dzieliła się spostrzeżeniami i problemami, które wynikły w czasie realizacji zadań. Dzieci również samodzielnie pracowały z podręcznikami, książkami przyrodniczymi i encyklopediami, uczyły się też konstruować notatkę do lekcji. Ewaluacją projektu oprócz albumu o lesie było wystawienie bajki ekologicznej „Królewna Śnieżka” w kwietniu2008r w Dniu Ziemi, na uroczystej akademii dla klas młodszych. Metodą projektu pracowaliśmy też w kwietniu 2009roku z obecną klasą pierwszą na temat „Żyj z przyrodą w zgodzie”. Ewaluacja odbyła się na apelu szkolnym, w którym dzieci zaprezentowały hasła ekologiczne , piosenki i piękne plakaty o ochronie Ziemi i środowiska, w którym żyjemy. Technikę dramy wykorzystuję często podczas zajęć „Spójrz inaczej”. Uczniowie improwizują różne scenki z codziennego życia i pokazują jednocześnie jak postąpić, zareagować właściwie w różnych, trudnych sytuacjach. Coraz częściej na zajęciach lekcyjnych odwołuję się do metodyki zuchowej. Nic tak nie poprawia humoru i przerywa znużenia jak pląs, czy piosenka albo krótka zabawa ruchowa. Bardzo pozytywnie wpływa na pracę dzieci pochwała wyrażona przez całą klasę zuchowym zawołaniem lub przyśpiewką . Stosowana często na zajęciach praca w grupach może być np. pracą w szóstkach.

Efekty:

Stosowanie metod aktywnych zwiększa u uczniów aktywność, rozwija myślenie, integruje grupę w czasie wspólnej pracy czy zabawy, rozwija dzieci intelektualnie i emocjonalnie. Uczeń samodzielnie dochodzi do wiedzy a przez to lepiej ją zapamiętuje i utrwala. Dzięki metodom aktywnym udało mi się lepiej poznać dzieci, ich osobowość, słownictwo, miejsce w grupie, a także uwzględnić indywidualne zainteresowania. Dzięki metodzie projektu uczniowie korzystali z różnorodnych źródeł informacji, uczyli się sposobów zapisywania i prezentowania zebranych materiałów, samooceny, obiektywnego oceniania innych, współdziałania w grupie, odpowiedzialności. Zastosowanie metod aktywizujących znacznie podniosło atrakcyjność zajęć, przez co dzieci chętniej w nich uczestniczyły.

6. Organizowanie imprez szkolnych, turystyczno-rekreacyjnych, środowiskowych i kulturalnych.

Dużą wagę w swojej pracy przykładam do promowania szkoły wśród lokalnego społeczeństwa. Ważną rolę spełniają tu organizowane przeze mnie różnego rodzaju uroczystości, spotkania, które są wizytówką szkoły. Ich przygotowywanie sprawia mi wiele satysfakcji. Chętnie opracowuję scenariusze, dbam o oprawę muzyczną, tworzę projekty dekoracji i jestem ich wykonawczynią. Zachęcam swoich wychowanków do występów, które są dla nich dużym wyróżnieniem, powodem do dumy i zadowolenia z własnych dokonań. Spotkania są również okazją do wspólnej zabawy, integrują społeczność szkolną z najbliższym środowiskiem. Szczególnego podkreślenia wymagają uroczystości związane z Dniem Babci i Dziadka oraz Dniem Matki. Dzieci przygotowują się do nich z chęcią, wzmacniając więzi emocjonalne łączące je z rodziną. Poznają piosenki, wierszyki, przygotowują upominki, rysują portrety. Pomagają przy wykonaniu scenografii. Wspólnie opracowujemy scenariusze uroczystości. Widok wzruszonych gości jest ogromną nagrodą za trud włożony w przygotowanie programu. Często w przygotowanie uroczystości włączają się rodzice, co również ma wymierną korzyść dla współdziałania na płaszczyźnie szkoła- dom. Włączenie rodziców do zorganizowania tego typu imprezy daje im możliwość wykazania się, dogadania i odpowiedzialności za udaną imprezę. Tutaj muszę wspomnieć o uroczystym Dniu Babci i Dziadka w tym roku szkolnym, na którym zaprezentowane z wielkim zaangażowaniem i przejęciem wiersze , piosenki wyrażały dziecięcą miłość, wdzięczność i szacunek. Występy dzieci spotkały się z ogromną życzliwością i zachwytem miłych gości. Niejednej babci i niejednemu dziadkowi łza zakręciła się w oku. Uroczystość uświetniły wspólne zabawy, w których Dziadkowie z radością brali udział.

„Święto pieczonego Ziemniaka” zorganizowałam w okresie stażu dwukrotnie (wrzesień 2006 i 2007 rok). To impreza z okazji powitania nowej pory roku- jesieni. Przed wyjściem w teren zapoznawałam dzieci z historią ziemniaka, z wykorzystaniem w różnych potrawach oraz wartościach odżywczych. Dzieci wykonywały również z ziemniaków różne figurki, stworki, pieczątki. Przy organizacji naszej wyprawy pomogli również rodzice, którzy zajęli się ogniskiem i pieczeniem kiełbasek, a ja zaprosiłam dzieci do gier i zabaw. Impreza zakończyła się konsumowaniem ziemniaków i śpiewaniem piosenek przy wspólnym ognisku. Zorganizowane Święto Pieczonego Ziemniaka podkreśla znaczenie tradycji w życiu każdego z nas, prezentuje pomysły na aktywne spędzenie czasu wolnego. Stanowi element wychowania zdrowego, a jednocześnie umożliwia aktywny udział wychowanków w realizowaniu zagadnień programowych.

Organizowałam wycieczki piesze w celu obserwacji zmian zachodzących w przyrodzie w różnych porach roku. Na wycieczkę dzieci często zabierały ze sobą notesy, ołówki, bloki rysunkowe czy kredki. Przed każdą wycieczką omawiałam zasady bezpiecznego zachowania, zwracałam uwagę na możliwe zagrożenia. Przygotowując wycieczki, zawsze prezentowałam moim uczniom miejsce i cele wycieczki, tak aby wiedzieli, na co trzeba zwrócić uwagę. Potem pisaliśmy sprawozdania i swoje wrażenia z wycieczek dzieci przedstawiały w pięknych pracach plastycznych. Jeśli wycieczka była poza naszym miastem szukaliśmy na mapie turystycznej miejsca wycieczki. Dzieci doskonaliły w ten sposób umiejętność posługiwania się mapą. Koniecznie trzeba organizować wycieczki tak, by dać możliwość dziecku na poznanie i odkrycie piękna otaczającego go świata. W swojej pracy wielokrotnie byłam organizatorem wycieczek krajoznawczych po ziemi świętokrzyskiej np. wycieczka na Święty Krzyż, do Tokarni, Zagnańska, do Bałtowa. Moi uczniowie poznali walory regionu świętokrzyskiego ze szczególnym uwzględnieniem zabytków historycznych, miejsc pamięci narodowej oraz pomników przyrody.

W maju2007r byłam z klasą drugą w Krakowie, większość dzieci po raz pierwszy zobaczyła dawną stolicę swojego kraju. Podczas tej wycieczki moje działania skierowane były na zrealizowanie następujących celów:

- poznać zabytki, historię oraz niektóre legendy Krakowa

- wskazać znaczenie kulturowe Krakowa

- wprowadzić dzieci w specyficzną atmosferę miasta

Cele powyższe udało się zrealizować. Uczniowie zwiedzali Wawel, Kościół Mariacki, Rynek i Sukiennice, były też w Smoczej Jamie. Oglądanie zabytkowych miejsc oraz dostosowany do możliwości dzieci przekaz przewodnika to najciekawsza i niezapomniana lekcja historii. W maju 2009 roku odwiedziliśmy „Szkołę wrażliwości” w Kapkazach. Właściciele gospodarstwa agroturystycznego zainscenizowali legendy i opowieści ludowe. Uczniowie lepili z gliny, uczestniczyli w zajęciach teatralnych, zbierali zioła oraz parzyli ziołowe herbatki. Bardzo dużą atrakcją była przejażdżka wozem drabiniastym, a także odwiedziny w stadninie koni. Na koniec dzieci przygotowywały ciasto na placki podpłomykowe oraz ekologiczny ser, który im bardzo smakował. Były tak zadowolone, że postanowiły wybrać się do Kapkaz ze swoimi rodzinami.

Efekty:

Organizowanie imprez środowiskowych i uroczystości szkolnych ukształtowało pozytywny wizerunek placówki, promowało osiągnięcia dzieci, aktywizowało rodziców. Występy uczniów przed publicznością wpłynęły na zintegrowanie zespołu klasowego , ośmielały dzieci, rozwijały zainteresowania oraz wyzwalały pozytywne emocje związane z występem dla publiczności. Ważne też jest kultywowanie tradycji, a także uczenia dzieci wyrażania szacunku  i miłości do członków rodziny. Wpływa na to powstanie dobrych relacji między nauczycielami, rodzicami i uczniami, co przynosi pozytywne efekty w realizowanym w szkole procesie dydaktyczno- wychowawczym. Wycieczki natomiast poszerzają w atrakcyjny sposób wiadomości, rozbudzają chęć zwiedzenia kraju i okolicy. Stwarzają okazję do dokładnego poznania osobowości wychowanków i ich cech charakteru, co ułatwi w późniejszym czasie pracę z nimi. Integrują również zespół klasowy, uczą dyscypliny i właściwego zachowania się w różnych miejscach.

II. Działania mające na celu podniesienie jakości pracy szkoły:

1. Przygotowywanie uczniów do konkursów szkolnych, międzyszkolnych.

Konkursy są formą współzawodnictwa lubianą przez dzieci. Udział w konkursach wymaga jednak wcześniejszych przygotowań, rozmów skupiających się wokół zagadnienia „zdrowej” rywalizacji, umiejętności oceny własnej wiedzy, radzenia sobie z porażką. Prezentacja na forum, rywalizacja z kolegami wpływa znacząco na aktywność dzieci. Stają się bardziej otwarte i komunikatywne.

W roku szkolnym 2006/2007 uczeń z mojej klasy zdobył pierwsze miejsce w konkursie czytelniczym „Czy znasz wiersze J. Tuwima” , ten sam uczeń w maju 2008r. zdobył trzecie miejsce w konkursie recytatorskim „Nasza mama kochana”, wyróżnienie zdobyła również uczennica z mojej klasy. Laureaci szkolnego konkursu recytatorskiego brali udział w Gminnym Konkursie Recytatorskim im. Wandy Łyczkowskiej w SSP w Ostojowie w marcu 2008r. W ramach współpracy z Nadleśnictwem często byłam w szkole opiekunką konkursów plastycznych, które prowadziło Nadleśnictwo Suchedniów . Dzieci z naszej szkoły często zajmowały pierwsze miejsca czy wyróżniania np. jesienią 2006r. praca mojego ucznia z klasy została wyróżniona konkursie „Leśne skarby jesieni”. Wyróżnienie otrzymaliśmy również w konkursach „Wspieramy zwierzęta leśne zimą „ ( marzec 2007), „Leśne inspiracje” ( listopad 2007), „Moje grzybobranie” (listopad 2008). Uczniowie z mojej klasy zdobyli również wyróżnienie w Międzyszkolnym Konkursie Plastycznym „Moja bezpieczna droga do szkoły”. Konkurs ten organizowała Szkoła Podstawowa nr 2 w Starachowicach w marcu2007r. W kwietniu 2008roku w szkole odbył się szkolny konkurs Wiedzy o Ruchu Drogowym, w którym pierwsze miejsce zajęła grupa uczniów z mojej klasy.

W maju 2009r. przygotowywałam mojego ucznia z klasy pierwszej do konkursu przyrodniczego, międzygminnego pt. „Znam mój las”. Konkurs ten organizowany był przez Nadleśnictwo Suchedniów i obejmował wiedzę z treści społeczno - przyrodniczych klas I- III. Uczeń ten wykazał się dużą wiedzą, zajął czwarte miejsce i otrzymał nagrodę.

Efekty:

Konkursy motywowały dzieci do wysiłku, zachęciły do lepszej nauki w szkole, nauczyły współzawodnictwa i zdrowej rywalizacji oraz ukształtowały postawę zwycięzcy i pokonanego. Udział w konkursach pobudził uczniów do angażowania się w różne formy aktywności, związane z rozwojem zdolności i prezentacją własnych umiejętności. Osiągnięcia uczniów w konkursach były również moim sukcesem i sprawiły mi wiele radości i satysfakcji.

2. Działania na rzecz włączania rodziców w życie szkoły.

Dobry kontakt nauczyciela z rodzicami lub opiekunami dziecka to połowa sukcesu w pracy wychowawczo - dydaktycznej. Wsparcie ze strony rodziców, życzliwość, akceptacja planów i zamierzeń, praca na rzecz klasy, wyrazy sympatii i uznania składają się na sukces. Współpracując z rodzicami moich uczniów stawiam sobie następujące cele: likwidacja bariery nauczyciel- rodzic, integrację rodziców ze szkołą, uzyskanie informacji o dziecku i jego rodzinie, doskonalenie umiejętności wychowawczych rodziców oraz dążenie do jednolitości oddziaływań dydaktycznych i wychowawczych szkoły i rodziców. Na pierwszym spotkaniu z rodzicami przedstawiam plan działań, uwzględniając ich propozycje. Utwierdzam ich w przekonaniu, że dzięki wzajemnym kontaktom staną się bardziej kompetentni i zaangażowani w sprawy dziecka i szkoły. Dobre relacje, współdziałanie, zrozumienie na płaszczyźnie rodzic - dziecko - nauczyciel dobrze rokuje na przyszłość ich dziecka. Spotkania z rodzicami miały miejsce nie tylko na wywiadówkach, ale w czasie „Dni otwartych szkoły” odbywały się rozmowy indywidualne ,konsultacje dotyczące konkretnego dziecka i jego problemów. W czasie takiego spotkania pokazuję rodzicom prace dzieci, ćwiczenia w zeszytach, sprawdziany itp. Zaletą dni otwartych jest intymność i swoboda w kontaktach oraz bieżące poinformowanie o wynikach i postępach w nauce i zachowaniu dziecka. Ważne jest również ujednolicenie wymagań i form pomocy przy odrabianiu zadań domowych oraz stosowanych oddziaływań wychowawczych aby nie pogłębić występujących niepowodzeń szkolnych. Spotkania indywidualne pozwalają mi poznać bliżej środowisko, w jakim jest i było wychowywane dziecko. Zapraszałam również rodziców na zajęcia otwarte, w których byli nie tylko obserwatorami ale nieraz włączali się do zabawy i aktywności twórczej swoich dzieci. W czasie swojej praktyki pedagogicznej zachęcałam rodziców do różnorodnych prac na rzecz klasy i szkoły. Dzięki zaangażowaniu rodziców systematycznie wzbogacany jest zestaw do ćwiczeń gimnastycznych. Organizując imprezy szkolne i klasowe mogę zawsze liczyć na ich pomoc. Chętnie pomagają w zorganizowaniu poczęstunku dla dzieci podczas imprez klasowych i szkolnych , przygotowują niezbędne stroje, elementy dekoracji oraz rekwizyty do przedstawień szkolnych i środowiskowych. Bardzo ważną rolę spełnia rada rodziców, która podejmuje decyzje o różnorodnych działaniach ekonomicznych i wychowawczych (przy współpracy z dyrektorem).

We wrześniu 2008r zakładając w Internecie stronę klasową, umieściłam na niej kącik dla rodziców, który spełnia ważną funkcję informacyjną. Mogą się w nim znaleźć między innymi: harmonogramy konsultacji z rodzicami, informacje o zajęciach dodatkowych dla dzieci, podziękowania dla aktywnych rodziców, zamierzenia do realizacji na dany miesiąc i inne. Rodzic systematycznie czytając znajdujące się tam informacje może wiele dowiedzieć się o życiu naszej klasy i szkoły, także znaleźć potrzebne mu wiadomości oraz pilne ogłoszenia.

We wrześniu 2008 roku, gdy obejmowałam wychowawstwo w klasie pierwszej poprosiłam rodziców o założenie zeszytów do korespondencji. Umożliwia mi to lepszy kontakt z rodzicami moich wychowanków.

Widząc zagrożenia jakie niosą ze sobą media, przepełnione agresją programy TV, gry komputerowe, komiksy, niektóre teksty literackie skłoniły mnie do poruszania tego tematu na spotkaniach z rodzicami. Mając na uwadze dobro dziecka zachęcam rodziców do poświęcania swoim dzieciom więcej czasu, do spacerów, wspólnych zabaw, czytania książek, częstych rozmów, angażowania dzieci do lekkich prac domowych, powierzania im stałych obowiązków, z których powinni się w miarę możliwości wywiązywać.

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom rodziców zapoznałam ich z następującymi zagadnieniami:

- „Rodzaje agresji i jej zapobieganie” - listopad 2006 rok - „Jak zmotywować uczniów do nauki” - listopad 2007 rok -„Czas wolny ucznia” - styczeń 2008 rok - „Dobry start pierwszaka” - wrzesień 2008 rok -„ Ocena opisowa w kształceniu zintegrowanym ” - luty 2009 rok - „Rola książki w kształceniu osobowości dziecka” - kwiecień 2009 rok.

Tematyka referatów zmuszała do weryfikowania własnych poglądów. Uświadamiała istnienie problemów, których rodzice być może nie dostrzegali i pozwalała lepiej zrozumieć te problemy, a często je rozwiązać.

W swojej pracy z dziećmi często stwarzałam możliwość udziału rodziców w licznych zajęciach i uroczystościach organizowanych w szkole. Dzięki temu rodzice mogli zaobserwować swoje dziecko w grupie podczas zajęć dydaktycznych, zobaczyć jego mocne i słabe strony. Mieli również możliwość porównać umiejętności dziecka z tym co prezentują jego rówieśnicy. Zorganizowałam i prowadziłam zajęcia otwarte dla rodziców: 1.Dzień Matki - maj 2008r. i maj 2009r. 2. Obietnica Zuchowa - kwiecień 2008r. 3. Zajęcia edukacyjne na temat „Kanapkowy statek” - październik 2008r.

Szczególnie miłym spotkaniem z rodzicami były zajęcia otwarte z okazji Dnia Matki. Celem tych zajęć było stworzenie poczucia emocjonalnych więzi rodzinnych, uświadomienie matkom ich roli i ważności w życiu dziecka oraz wytworzenie miłej atmosfery, zaufania do nauczyciela i szkoły. Zarówno pierwszoklasiści jak i trzecioklasiści z dużym zaangażowaniem brali udział w zajęciach. Starsi wykazali się m.in.: znajomością alfabetu, sprawnym mnożeniem liczb zakończonych zerami, czytaniem ze zrozumieniem oraz umiejętnością pracy w grupie. Natomiast pierwszaki ciekawie opowiadały na temat: „ Za co kochają swoje mamy i jak pomóc mamie w codziennych czynnościach”. Rozwiązując działania matematyczne odczytały temat zajęcia i ułożyły zdanie o mamie z rozsypanki wyrazowej. W zajęciach tych wystąpiły metody aktywne np. „ Burza mózgów”, rundka w kręgu „ Dokończ zdanie” oraz praca w grupach , w których dzieci przygotowały krótką prezentację na temat „Jak obchodzony jest Dzień Matki w różnych krajach”. Dużą radość sprawiło im indywidualne czytanie swojej mamie zagadki, na którą mama musiała odpowiedzieć oraz zaprojektowanie dla niej „ Pomocnej dłoni” z napisanymi przez dziecko czynnościami, w celu odciążenia mamy w jej domowych obowiązkach. Pierwszaki zaprosiły swoje mamy do kręgu, w którym każda mama musiała rytmicznie się przedstawić i pokazać , czym lubi się zajmować. Mamy bardzo dobrze czuły się na zajęciach i bardzo dobrze się bawiły.

Następnym zajęciem otwartym była uroczysta Obietnica Zuchowa przy udziale nie tylko rodziców zuchów, ale i zaproszonych gości: komendanta i podharcmistrza ZHP Suchedniów oraz dyrekcji szkoły. Zanim zuchy złożyły obietnicę, musiały „na żywo” przed publicznością wykonać zadania, z którymi doskonale sobie poradziły i pokazały, że zasługują na miano zucha oraz , że w życiu starają się stosować poznane Prawo Zucha. Prezentowane na scenie sprawności udowadniały opanowanie licznych umiejętności i wiedzy. Tę uroczystą zbiórkę wzbogaciły również tańce wykonane przez zuchenki oraz wesołe pląsy całej gromady. Obietnicę złożyło dwanaścioro zuchów ubranych w odświętne mundurki ozdobione białymi chustami. Niektórzy po raz pierwszy założyli mundur zucha, który odtąd będzie wyróżniał ich spośród szkolnej społeczności. Oprócz obietnicy składanej na totem gromady, zuchy otrzymały również znaczki zucha, stanowiące ukoronowanie ich dotychczasowych osiągnięć. Spotkanie zakończyło się słodkim poczęstunkiem, przygotowanym przez rodziców zuchów.

W październiku 2008r przeprowadziłam w klasie pierwszej zajęcia otwarte

dla rodziców na temat „Kanapkowy statek”. Głównym celem było zapoznanie dzieci z wartością odżywczą jajek i warzyw oraz wprowadzenie litery „J, j”. Dzieci pokazały rodzicom jak potrafią bawić się przy muzyce i inscenizowaniu różnych piosenek oraz zaprezentowały swoje wiadomości i umiejętności podczas analizowania treści wiersza , opowiadania historyjki obrazkowej i dokonywania analizy i syntezy wyrazów . Wspaniale rozwiązały zagadki oraz pomalowały „Mandale” przy muzyce relaksacyjnej. Mandala to rysunek w kształcie koła, przedstawiający zwierzęta i rośliny , których nazwy zaczynały sie na "j". Niektóre dzieci opowiadały o swoich mandalach, liczyły liczbę roślin czy zwierząt, porównywały czego jest więcej, mniej oraz zapisywały na tablicy. Na zakończenie zajęć powstała wystawka mandali, którą można było ujrzeć na korytarzu. W ramach akcji „Cała Polska czyta dzieciom” rodzice przeczytali humorystyczną bajkę „Gęsie jajo”, która rozbawiła nie tylko dzieci ale i dorosłych. Szybkie tempo pracy, różnorodność zadań, elementy relaksacyjne, wpłynęły pozytywnie na atrakcyjność zajęć.

Efekty:

Efektem pedagogizacji rodziców było poszerzenie ich wiedzy psychologicznej i pedagogicznej oraz pokazanie jak wspierać dziecko w rozwoju i wychowaniu. Nastąpiło zacieśnienie mojej współpracy rodzicami. Podnoszenie kultury pedagogicznej promowało placówkę w środowisku i podniosło efektywność nauczania. Dzięki zajęciom otwartym rodzice mogli obiektywnie zaobserwować tempo rozwoju własnego dziecka i porównać jego umiejętności z tym, co prezentują rówieśnicy. Zauważone problemy czy niepowodzenia zmusiły rodziców do przemyśleń, wyjaśnienia przyczyn i szukania sposobów rozwiązania zaistniałych problemów, a tym samym większego zainteresowania dzieckiem.

3. Koordynator konkursu „Dzień Wiedzy o Odpadach”

Niewątpliwie dużym sukcesem w mojej pracy zawodowej była koordynacja konkursu „Dzień Wiedzy o Odpadach”, który został zorganizowany przez Związek Międzygminny „Utylizator” w ramach Programu edukacji ekologicznej w zakresie promującym selektywną zbiórkę surowców wtórnych i zagospodarowania odpadów komunalnych. W ramach konkursu: - wzięliśmy aktywny udział w ogólnopolskiej akcji „Sprzątanie Świata” - klasy młodsze wysprzątały teren wokół szkoły.

- w październiku z okazji Dnia Drzewa uczniowie z mojej klasy porządkowali las i segregowali odpady do odpowiednich pojemników.

- ogłosiłam w szkole „ Zielony tydzień”( 23- 27 października) w czasie którego odbyło się szereg działań ekologicznych propagujących segregowanie odpadów:

1. Przygotowanie dekoracji, gazetek tematycznych i haseł propagujących segregowanie śmieci, wykonanie zieloną farbą prac plastycznych na temat ochrony środowiska.

2. W klasach młodszych prowadzenie zajęć edukacyjnych na temat „Co możemy zrobić, aby śmieci było mniej?” oraz lekcji wychowania fizycznego z wykorzystaniem materiałów nietypowych np. gazety, butelki plastikowe, pudełka po zapałkach.

3. Ogłosiłam zbiórkę puszek aluminiowych, która była prowadzona cały rok.

4. Przeprowadziłam konkurs plastyczny „Segregujemy odpady”

5. 23 października odbyła się wycieczka do Zakładu Gospodarki Komunalnej, gdzie dzieci poznały technologię oczyszczania ścieków.

6. Zorganizowałam galerię prac plastycznych i wystawkę prac technicznych z wykorzystaniem materiałów odpadowych.

7. 26października uczniowie klas młodszych obejrzeli inscenizację ekologiczną pt. „Walka z królem Śmieciem” w wykonaniu uczniów z mojej klasy. Tego dnia gościła w naszej szkole pani inspektor do spraw ochrony środowiska gminy Suchedniów, która przedstawiła uczniom działania podejmowane w zakresie ochrony środowiska i zagospodarowania odpadów. Uczniowie klas młodszych obejrzały film na video pt. „Nie wyrzucaj”, natomiast klasy starsze prezentację multimedialną „Recykling”.

8. Uwieńczeniem działań „Zielonego Tygodnia” był happening. Dzieci barwnym korowodem z transparentami i balonami przemaszerowały ulicami miasta, głosząc hasła ekologiczne. Na tablicach ogłoszeń rozwiesiliśmy odezwę do mieszkańców Suchedniowa, aby segregowali odpady.

Efekty:

Uczniowie poprzez różne formy aktywności zdobyli nowe doświadczenia, poszerzając zakres wiedzy ekologicznej, podnieśli swoją wrażliwość na sprawy ochrony przyrody. Przekonali się, że mają coś do powiedzenia w swoim środowisku rodzinnym, szkolnym i lokalnym, a ich zachowanie, postawy mają wpływ na otoczenie i na zmianę stylu życia innych. Szkoła poprzez udział w konkursie została pokazana jako placówka przyjazna środowisku, promująca zasady zachowań proekologicznych. Udział w konkursie przyczynił się do ściślejszej współpracy z rodziną, z władzami terenowymi, instytucjami i społecznością lokalną. Dał też okazję do zainicjowania ważnych i potrzebnych dla szkoły przedsięwzięć, jak specjalnych pojemników do segregacji odpadów. Środowisko lokalne zostało poinformowane o zaniedbaniach ekologicznych w najbliższym otoczeniu. Miejscowa społeczność poprzez obserwowane akcje, różnorodne działania oraz przez udział w środowiskowej imprezie z pewnością poszerzyła swój zakres wiedzy ekologicznej. Wiedza ta dotyczyła oszczędnego gospodarowania wodą, energią, zmniejszania wytwarzania odpadów komunalnych, segregowania śmieci, dbałości o czystość środowiska i ochronę przyrody. Nabyta wiedza w jakimś stopniu przyczyni się do podniesienia świadomości ekologicznej społeczeństwa i wpłynie na zmianę codziennego stylu życia wielu jego mieszkańców. Zmienione zachowania przyczynią się z kolei do likwidowania zaistniałych zaniedbań w najbliższym środowisku, jednocześnie wpłyną na lepszą jakość życia.

4. Organizowanie szkolnych imprez okolicznościowych.

W czasie stażu organizowałam również szereg imprez okolicznościowych :

1. „Mikołajki” - grudzień 2006r. i grudzień 2007r.

2. „Dzień leśnika” - czerwiec 2008r.

3. Konkursy szkolne: plastyczne i ortograficzne.

4. „Pasowanie na czytelnika pierwszoklasistów” - marzec2007r.

5. „Święto Służby Zdrowia” - kwiecień 2009r.

O tym, że Mikołaj pamięta o wszystkich dzieciach przekonują się dzieci co roku w naszej szkole. W roku szkolnym 2006/2007 oraz 2007/2008 moi uczniowie przygotowali ciekawy program artystyczny dla ulubionego gościa. Pokazali, że znają daleką Laponię, jej mieszkańców, język oraz zapoznali dzieci z obyczajami mikołajkowymi w innych krajach. Nie zabrakło wesołych wierszyków i mikołajkowych piosenek. Nasz ulubiony Święty dał dzieciom uśmiech i radość poprzez prezenty i wizytę w naszych szkolnych murach.

W czerwcu 2008 roku w Dniu Leśnika zaprosiłam do szkoły na uroczystą akademię panią leśnik z Nadleśnictwa. Zaprezentowane przez moich uczniów piękne przedstawienie pt. „Cztery pory roku w lesie” miało na celu uwrażliwienie na zmiany zachodzące w lesie w różnych porach roku oraz utrwalenie jak prawidłowo zachować się w środowisku naturalnym. Dzieci złożyły pani leśnik życzenia z okazji Święta Leśnika i podarowały miły upominek, własnoręcznie wykonany. Otrzymały medale „ Jestem przyjacielem przyrody” i zaproszenie do Leśnej Klasy na zajęcia w naturalnym środowisku leśnym.

Konkursy plastyczne organizowałam w związku z uroczystościami i imprezami szkolnymi. Zawsze zapoznawałam uczniów z regulaminem i celami konkursu. Wszyscy uczestnicy otrzymywali dyplomy i drobne nagrody rzeczowe. Wyniki konkursu podawane były na uroczystych apelach szkolnych oraz zamieszczane w Internecie na szkolnej stronie internetowej.

W okresie stażu zorganizowałam następujące konkursy plastyczne:

1. Konkurs ekologiczny „Jak segregujemy odpady” - październik 2006r

2. Konkurs mikołajkowy „List do św. Mikołaja - grudzień 2006r

3. Konkurs z okazji Dnia Leśnika „Zwierzęta leśne” - czerwiec 2007r

4. Konkurs plastyczno- ekologiczny „Poznajemy przyrodę naszych parków krajobrazowych” - maj 2008r

Konkurs „ Poznajemy przyrodę naszych parków krajobrazowych” został ogłoszony przez Zespół Świętokrzyskich i Nadnidziańskich Parków Krajobrazowych w Kielcach. Pozyskałam fundusze na nagrody i zorganizowałam w szkole szkolny konkurs plastyczno- ekologiczny pod tym samym tytułem. Celem konkursu było rozbudzenie w dzieciach zainteresowań przyrodniczych, uwrażliwienie na piękno przyrody oraz „zaszczepienie” w nich umiejętności właściwego kontaktu z naturą. Z 30 pięknych prac wybrałam wraz z panią leśnik z Nadleśnictwa cztery najlepsze, które zdobyły I miejsce i wysłałam je do Kielc na wojewódzki konkurs. Dostaliśmy dyplom i podziękowanie za udział w konkursie.

Konkurs ortograficzny

Podstawową umiejętnością kształconą w wieku szkolnym jest umiejętność pisania, rozumiana nie tylko jako czynność polegająca na poprawnym kreśleniu znaków graficznych pisma, ale także na poprawności ortograficznej, gramatycznej ,stylistycznej. Bezbłędne, ortograficzne pisanie jest podstawowym warunkiem dobrych wyników w nauce każdego ucznia. Bez tych umiejętności trudno sobie wyobrazić, by poznawanie i utrwalenie nowych treści programowych przebiegało bez zakłóceń i opóźnień. Proces kształcenia poprawności ortograficznej polega na opanowaniu umiejętności i nawyku bezbłędnego pisania. O umiejętności poprawnego pisania można mówić wówczas, gdy uczeń rozumie budowę i sens logiczny pisanych słów, dokonuje wyboru właściwych liter i sprawnie posługuje się zasadami ortograficznymi. Kształcenie umiejętności i nawyku poprawnego pisania jest procesem złożonym i wymaga szczególnych zabiegów dydaktycznych, zwłaszcza w klasach I- III, a podniesienie poziomu ortograficznego uczniów to jedno z zadań szkoły.

Chcąc zachęcić najmłodsze dzieci do pracy nad poprawnością ortograficzną w marcu2007r. przygotowałam i przeprowadziłam konkurs ortograficzny dla klas II i III „ Zostań Mistrzem Ortografii”. Był on atrakcją dla uczniów klas młodszych, ponieważ każdy mógł spróbować swoich sił i zostać „Mistrzem Ortografii.” W pierwszym etapie konkursu wzięli udział wszyscy uczniowie. Polegał on na jak najlepszym napisaniu dyktanda, by zakwalifikować się do II etapu. Spośród wszystkich uczniów klas II i III wyłoniłam 20 finalistów , którzy pisali test ortograficzny. Zwycięzcą okazała się uczennica z mojej klasy i zdobyła tytuł „Mistrza ortografii”.

Przekonałam się, że w kształceniu poprawnej pisowni konieczne jest także stosowanie pomocy naukowych, które ilustrując treść ortograficzną kierują uwagę ucznia na istotne elementy wprowadzanych zagadnień i usprawniają utrwalenie pisowni. Takie eksponowanie treści wskazuje drogę kształcenia nawyków, od momentu dostrzegania trudności do osiągnięcia automatyzacji poprawnego pisania. Konkurs ortograficzny przeprowadziłam dwukrotnie. W następnym roku szkolnym oddzieliłam klasy II od III i tytuł „Asa Ortografii klas III” znów zdobyła ta sama uczennica, co w roku ubiegłym.

Efekty:

Udział w występach mobilizował uczniów do inwencji twórczej nad rolą, przez co wpływał na bogacenie dziecięcych przeżyć estetycznych. Uaktywniał też rodziców nad tworzeniem kostiumów, dekoracji. Występ dla publiczności rozwijał zainteresowania uczniów, integrował klasę oraz promował szkołę w środowisku.

Konkursy dały dzieciom możliwość zdrowej rywalizacji, pokazania swoich możliwości na terenie klasy, grupy wiekowej czy szkoły. Udział dzieci w konkursach plastycznych rozwinął wyobraźnię i twórcze myślenie, śmiało prezentowały swoje umiejętności i zdolności, które zawarły w pracach plastycznych. Zorganizowany przez mnie konkurs plastyczno - ekologiczny wpłynął na poszerzenie i utrwalenie wiedzy ekologicznej, uwrażliwienie dzieci na piękno otaczającej przyrody oraz na kształtowanie pozytywnego stosunku do ochrony środowiska. Udział w konkursie ortograficznym pozwolił uczniom sprawdzić poziom swoich wiadomości ortograficznych. Spełnił również funkcję motywacyjną, stanowiąca bodziec zachęcający do podejmowania wysiłku, wywołując radość z jego wykonania. Uczniowie zaczęli większą wagę przywiązywać do pisania, częściej korzystali ze słowników ortograficznych, chcieli dorównać „Mistrzowi Ortografii”. Nagroda stanowiła dodatkową motywację do systematycznej pracy nad poprawną pisownią czy rozwijaniem zdolności plastycznych. Sukces każdego ucznia jest także sukcesem szkoły. Organizując konkursy w szkole nabyłam umiejętność tworzenia i organizowania nowych zadań dydaktycznych.

Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły.(§8 ust. 2 pkt.1.)

1

---