1. Ryzyko określane jest jako:

1. sytuacja, w której prawdopodobieństwo wystąpienie a określonych zdarzeń jest nieznana lub niemożliwa do ustalenia,

2. prawdopodobieństwo wystąpienia dowolnego zdarzenia, którego skutkiem może być szkoda majątku,

3. podjecie błędnej decyzji wskutek wykorzystania nieaktualnych, nieprawdziwych czy niepełnych informacji.

2. Do źródeł ryzyka zaliczamy:

1. zagrożenie bezpośrednie, które powoduje, że cele nie zostaną osiągnięte,

2. szanse, które dają możliwość skutecznego osiągania celów,

3. zgodność działalności jednostki z przepisami, regulacjami wewnętrznymi czy umowami.

3. Ryzyko ze względu na powtarzalność dzieli się na :

a) Ryzyko systematyczne

b) Ryzyko specyficzne

c) Ryzyko spekulacyjne

4. Ryzyko przeoczenia (detekcji) to:

1. to ryzyko, że istotna nieprawidłowość nie zostanie wykryta lub, że wewnętrzna kontrola jednostki nie zapobiegnie temu we właściwym momencie.

2. z tym ryzykiem mamy do czynienia, gdy istnieje ryzyko, że nieprawidłowości, które nie zostały skorygowane przez kontrolę wewnętrzną nie zostaną wykryte również przez audytora podczas wykonywania czynności audytowych.

3. jest ryzykiem wystąpienia nieprawidłowości lub zafałszowań przy założeniu, że system kontroli wewnętrznej nie funkcjonuje.

5. Czynniki ryzyka są to zdarzenia, które mogą spowodować wystąpienie ryzyka P / F

6. Która z metod identyfikacji czynników ryzyka należy zastosować w celu identyfikacji ryzyka wystąpienia zagrożenia, oszustwa czy katastrofy:

1. analiza środowiska, polegająca na identyfikacji ryzyka, które może wpływać na działania operacyjne,

2. metoda scenariuszy zagrożenia, sporządzonych w celu identyfikacji ryzyka wystąpienia zagrożenia

3. analiza zagrożenia, czyli identyfikacja ryzyka, które może oddziaływać na aktywa,

7. Do jakiej kategorii czynników ryzyka zalicza się wielkość środków finansowych jednostki, płynność, inwestycje , sprawozdawczość finansową:

1. do czynników operacyjnych,

2. do czynników zewnętrznych,

3. do czynników finansowych,

4. do czynników ryzyka wewnętrznego.

8. Z jakich źródeł informacji powinien korzystać audytor wewnętrzny przy identyfikacji i ocenie obszarów ryzyka związanego z zarządzaniem jednostką?

1. sprawozdania oraz inne dokumenty kontroli, sporządzane przez komórkę kontroli wewnętrznej

2. harmonogramy pracy komórek organizacyjnych

3. protokoły bądź notatki z posiedzeń i narad kierownictwa jednostki

4. rozmowy z pracownikami danej jednostki,

5. wszystkie poprawne

9. W ramach obszaru ryzyka audytor wewnętrzny wyodrębnia zadania audytowe, którymi są szczegółowe zdarzenia, procesy i zjawiska stanowiące potencjalne obiekty audytu wewnętrznego.

10. Do grupy podstawowych metod analizy ryzyka w audycie wewnętrznym zaliczamy;

1. metody szacunkowe,

2. matematyczne

3. metoda mieszana,

4. wszystkie poprawne.

11. Pierwszym etapem procedury metody eksperckiej jest:

1. utworzenie grupy eksperckiej,

2. hierarchizacja zadań audytowych,

3. wytypowanie zadań do audytu.

12. Zaletą metody matematycznej jest:

1. konieczność stałego aktualizowania modelu,

2. subiektywizm w ocenie przetworzonych danych,

3. jednorazowy cykl tworzenia modelu, do którego wielokrotnie wprowadza się dane.

13. Ostatnim etapem procedury mieszanej metody analizy ryzyka jest:

1. Zidentyfikowanie czynników ryzyka,

2. Obliczanie ryzyka ważonego,

3. Uporządkowanie obszarów malejąco według wartości ryzyka ważonego.

14. Do oceny ryzyka stosuje się takie metody jak

1. kwestionariusze samooceny ryzyka

2. macierze (mapy)

3. matematyczna metoda analiza ryzyka,

4. wszystkie poprawne

15. Ocena ryzyka ma na celu:

1. stworzenie prawidłowego systemy audytu oraz do określenia priorytetów,

2. stworzenie harmonogramu prac audytorskich, które są zaplanowane na dany rok i przez następne lata,

3. ocenianie zagrożenia ryzykiem związane z szeroko pojętym zarządzaniem

16. Kontrola wewnętrzna obejmuje nie tylko sprawdzanie, ocenianie i wnioskowanie, lecz także zawiera elementy doradztwa, wspomagając jednostki organizacyjne w efektywnym gospodarowaniu mieniem. P/F

17. Kontrola wewnętrzna jest procesem realizowanym przede wszystkim przez zarząd przedsiębiorstwa, kadrę zarządzającą i pozostałych pracowników, wspomaganym nowoczesnym sprzętem organizacyjno-technicznym. P/F

18. Kontrola przeprowadzania w organizacji ogranicza się jedynie do kontroli finansowej. P/F

19. Audyt wewnętrzny pełni funkcje znacznie szersze od kontroli wewnętrznej, nadzorując jej mechanizmy. P/F

20. Audyt od kontroli odróżnia przede wszystkim charakter i rola, jaką te systemy odgrywają w organizacji. P/F

21. Prewencyjny mechanizm kontroli to między innymi ochrona przed błędami i zapobieganie niekorzystnym zjawiskom i niepożądanym sytuacjom. P/F

22. Audyt jest zorientowany na przeszłość, stwierdza błędy, szuka winnych i wnioskuje o ich ukaranie. P/F

23.Kontrola dostępu - Jest wdrażana w jednostkach poprzez zastosowanie mechanizmów ograniczających i monitorujących dostęp do oprogramowania

24. Kontrola oprogramowania systemowego - Zapobiega wprowadzaniu nieautoryzowanych aplikacji lub zmian w działających aplikacjach.

25. Kontrola tworzenia i zmian w aplikacjach - Jej celem jest ograniczenie i wykrycie nieuprawnionego dostępu do zasobów informatycznych, ochrona zasobów informatycznych zarówno przed ujawnieniem, jak i przed utratą lub zmianą danych

26. Kontrola aplikacyjna - Funkcjonuje na etapie wprowadzania i przetwarzania danych oraz uzyskiwania informacji w ramach aplikacji użytkowych, celem tych kontroli jest zapobieganie, wykrywanie i korygowanie błędów związanych z przetwarzaniem i przepływem danych.

27. Firma nie może istnieć bez:

a) audytu wewnętrznego;

b) kontroli wewnętrznej;

c) audytora.

28. Kontrola wewnętrzna jest zorientowana na:

a) przyszłość;

b) przeszłość;

c) teraźniejszość

29. Które kryterium kontroli wewnętrznej polega na okresowej ocenie efektywności kontroli oraz ustaleniu czy przyjęte zalecenia i zadania zostały wykonane?

a) kryterium legalności

b) kryterium zaangażowania,

c) kryterium celu,

d) kryterium monitorowania

30. Jednym z zadań kontroli wewnętrznej jest:

a) porównywanie stanu rzeczywistego ze stanem pożądanym organizacji,

b) informowanie firmy o słabych stronach i zwalczaniu ich;

c) monitorowanie stanu aktualnego organizacji.

31. Która z funkcji kontroli wewnętrznej sygnalizuje o negatywnych zjawiskach i zbliżającym się stanie krytycznym w firmie?

a) ostrzegawcza

b) informacyjna

c) edukacyjna

32.W skład standardów Profesjonalnej Praktyki Audytu Wewnętrznego wchodzą:

 standardy wdrożenia

 standardy atrybutów

 standardy działania

 standardy audytu informatycznego

33. Zadania audytorskie powinny być wykonane

 w sposób biegły

 efektywnie

 z należytą starannością zawodową

 rzetelnie

34. Standardy działania:

 określają kryteria jakościowe służące do ich oceny

 odpowiadają na pytanie kto wykonuje audyt?

 odnoszą się do określonych rodzajów zadań audytowych

 odpowiadają na pytanie co i jak ma być weryfikowane?

35. Standardy atrybutów:

 odpowiadają na pytanie kto wykonuje audyt?

 określają cechy audytu wewnętrznego jako jednostki organizacyjnej

 odnoszą się do określonych rodzajów zadań audytowych

 określają cechy audytorów wewnętrznych jako reprezentantów grupy zawodowej

36. Organizacja INTOSAI to :

 niezależna organizacja, wspierająca pomysły, jak i przepływ informacji pomiędzy najwyższymi organami kontroli w dziedzinie kontroli finansów publicznych.

 Stowarzyszenie do spraw audytu i kontroli systemów informacyjnych

 Międzynarodowa Organizacja Najwyższych Organów Kontroli

 Instytut Audytorów Wewnętrznych

37. Wśród części składających się na standardy INTOSAI wyróżnia się :

 Podstawowe założenia,

 Standardy ogólne,

 Standardy warsztatowe,

 Standardy sprawozdawcze

38. Standardy warsztatowe obejmują :

 właściwy harmonogram

 nadzór i przegląd

 analizę sprawozdań

 inne standardy ogólne

39.W skład standardów ogólnych wchodzą :

należyta staranność

nadzór i przegląd

kompetencje

niezależność

40. Standard ISO 10011 wykorzystywany w audycie wewnętrznym dotyczy:

 zarządzania jakością i elementów systemu jakości

 wytycznych do przeprowadzenia audytu systemu jakości

 zapewnienia jakości przy produkcji instalacji

 zapewnienia jakości w końcowym sprawdzaniu i testowaniu

41. Krajowe standardy audytu wewnętrznego:

 są wytycznymi dla międzynarodowych standardów audytu wewnętrznego

 są wytycznymi, które pomagają w pracach i ocenie audytu wewnętrznego

określają podstawowe wymagania stawiane systemowi audytu wewnętrznego

 są wytycznymi, które pomagają w organizacji audytu wewnętrznego

42. Standardy audytu wewnętrznego dzielą się na:

standardy ogólne - organizacja audytu wewnętrznego

standardy szczegółowe - wykonywanie zawodu audytora wewnętrznego

standardy szczegółowe - realizacja audytu wewnętrznego.

 standardy podstawowe - przygotowanie do zawodu audytora wewnętrznego

43. Standardy organizacji :

 określają sposób zarządzania komórką audytu wewnętrznego

 określają zasady i zakres działania komórki audytu wewnętrznego

 określają umiejscowienie komórki audytu wewnętrznego w strukturze organizacyjnej jednostki

 określają obowiązki audytora wewnętrznego

44. Zadaniem „Karty audytu wewnętrznego” jest określenie ogólnych reguł funkcjonowania audytu w drodze wyznaczenia:

 sposobu zarządzania komórką audytu wewnętrznego

 procedur sporządzania i przeprowadzania sprawozdań z przeprowadzenia audytu wewnętrznego

 ogólnych zasad i celów audytu wewnętrznego

 praw i obowiązków audytora wewnętrznego

45. Według Kodeksu Etyki audytor wewnętrzny powinien przestrzegać następujących zasad:

 uczciwości

 stronniczości

 poufności

 obiektywizmu

46. Audytor wewnętrzny:

 postępuje zgodnie z przepisami prawa

 podlega bezpośrednio kierownikowi jednostki

 w zakresie wykonywania zadań współpracuje z audytorami zewnętrznymi a także z kontrolerami Najwyższej Izby Kontroli

 jest niezależny w wykonywaniu swoich zadań

1. Audyt wewnętrzny:

• Niezależna działalność o charakterze doradczym

• Instrument oceniający efektywność systemu kontroli wewnętrznej i procesów zarządzania ryzykiem

• Zapewnia skuteczne prowadzenie niektórych operacji i czynności organizacji

48. Procesem governance nazywamy:

• Możliwość wystąpienia zdarzeń, mogących mieć wpływ na osiągnięcie zamierzonych przez firmę celów

• Obiektywne badanie dowodów w celu dostarczenia oceny procesów zarządzania ryzykiem

• Procedury wykorzystywane przez przedstawicieli powiązanych z organizacją do nadzorowania procesów zarządzania ryzykiem i kontroli

• Działania podejmowane przez kierownictwo dla poprawy zarządzania ryzykiem

49. Zakres badań audytu można rozpatrywać z punktu widzenia:

• Pozapodmiotowego i pozaprzedmiotowego

• Podmiotowego i przedmiotowego

• Podmiotowego i pozapodmiotowego

• Przedmiotowego i pozaprzedmiotowego

• Zakres podmiotowy audytu wewnętrznego dotyczy jednostek ustawowo zobowiązanych do jego przeprowadzania - są to:

1. Urzędy

2. Ministerstwa

3. Banki

4. Jednostki organizacyjne prokuratury i Służby Więziennej

• Do kryterium oceny funkcjonowania organizacji w ramach audytu wewnętrznego należą:

1. Legalność

2. Celowość

3. Rzetelność

4. Przejrzystość

5. Jawność

• Z uwagi na przedmiot audytu można wyodrębnić jego dwa podstawowe rodzaje:

1. Zarządczy i marketingowy

2. Finansowy i niefinansowy

3. Operacyjny i zarządczy

4. Kontroli i wewnętrzny

• Misję audytu wewnętrznego można realizować m.in. poprzez:

1. Kierowanie zasobów organizacji do obszarów priorytetowych

2. Współpracę z personelem oraz kierownictwem w celu zapewnienia w organizacji kontroli wewnętrznej

3. Utrzymywanie dynamicznego, zespołowo zorganizowanego środowiska pracowniczego

4. Przeprowadzanie niezależnych ocen systemów kontroli wewnętrznej i gospodarki finansowej

• Do najważniejszych funkcji audytu wewnętrznego należy:

1. Niezależna identyfikacja, ocena i selektywne testowanie systemów kontroli wewnętrznej w organizacji

2. Wykrywanie oszustw finansowych kierownictwa

3. Sporządzanie częstych sprawozdań finansowych

• Do zadań audytu wewnętrznego należą:

1. Dostarczenie kierownictwu organizacji obiektywnej informacji o działaniu instytucji

2. Dostarczenie informacji o możliwym ryzyku, jego zmniejszanie bądź eliminacja

3. Zalecenia wprowadzenia usprawnień zwiększających wydajność i efektywność działania jednostki

4. Promocja danej jednostki na rynku

• Audyt finansowy zajmuje się:

1. Kontrolą wewnętrzną środowiska systemów przetwarzania danych

2. Przeglądem planów i procedur określonych w celu osiągnięcia konkretnych rezultatów

3. Określaniem, czy badany obiekt audytowy przestrzega przepisów prawnych

4. Problemami rachunkowości, ewidencjonowaniem i sprawozdawczością transakcji finansowych

• Audyt operacyjny może zawierać elementy audytu:

1. Zgodności

2. Informatycznego

3. Kompleksowego

4. Finansowego

• Najczęściej audyt wewnętrzny jest utożsamiany z:

1. Controllingiem

2. Kontrolą wewnętrzną

3. Kontrolą wewnętrzną i zewnętrzną

4. Usługami wewnętrznymi

• Do etapów przebiegu audytu wewnętrznego nie należą:

1. Ocena obszarów ryzyka

2. Przygotowanie planu audytu

3. Sporządzenie okresowych sprawozdań finansowych

4. Czynności sprawdzające

• Audyt zgodności:

1. Oznacza przegląd wszystkich działań z pozycji dyrektora

2. Bada czy środki do realizacji celów przedsiębiorstwa zostały wykorzystane efektywnie

3. Kontroluje środowisko przetwarzania danych

4. Określa czy badany obiekt przestrzega przepisów prawnych, realizuje określone strategie i wdraża procedury

• Do zadań audytu systemów nie należy:

1. Badanie dowodów księgowych i zapisów księgowych przez biegłego rewidenta

2. Ocena efektywności działania kierownictwa

3. Monitorowanie funkcjonujących w jednostce systemów

4. Ocena efektywności i gospodarności zarządzania finansowego

• W systemie kontroli administracji publicznej wyróżnia się podsystemy:

• Kontrolę zewnętrzną

• Kontrolę wewnętrzną

• Kontrolę wstępną

63. Kontrola wewnętrzna powinna być inicjowana przez radę nadzorczą, zarządy, kierownictwo lub innych pracowników firmy w celu dostarczenia informacji dotyczących oceny:

• Efektywności działalności

• Wiarygodności sprawozdawczości

• Zgodności z prawem

64. Stan wymagany może oznaczać normy:

• Prawne

• Techniczne

• Finansowe

65. W czynnościach kontrolnych można wydzielić następujące etapy:

• Określenie wzorca przyjętego za podstawę porównań

• Określenie działań zastępczych

• Ustalenie stanu faktycznego w zakresie objętym kontrolą i porównanie tego stanu z obowiązującą normą

66. Kontrolę wewnętrzną można porównać z:

• Inspekcją

• Kontrolą jakości

• Strategią przedsiębiorstwa

67. Za kontrolę wewnętrzną w organizacji odpowiedzialny jest:

• Księgowość

• Kierownictwo

• Władze lokalne

68. Działania kontrolne mają charakter:

• Rachunkowy

• Rozliczeniowy

• Planowy

69. Kontrola wewnętrzna bada stan faktyczny w porównaniu z:

• Założeniami

• Planami

• Wzorcami

70. Kontrola działa:

• Prewencyjnie

• W momencie wystąpienia kryzysu

• Po wystąpieniu kryzysu

71. Kontrola wewnętrzna sprowadza się do badania:

• Jaki stan istnieje, a jaki być powinien

• Stanu planowanego

• Dotychczasowych działań

72. Naczelnym zadaniem kontroli jest:

• Zwiększenie zysku

• Rozwój działalności

• Zabezpieczenie danej organizacji przed stratami

73. Kontrola może mieć charakter:

• Inspekcji

• Wizytacji

• Rewizji

74. Rezultatem prac kontroli jest:

• Protokół

• Sprawozdanie ustne

• Opinia audytora

75. Proces kontroli obejmuje:

• Wszystkie fazy działalności

• Tylko plan działania

• Tylko ocenę stopnia realizacji zadań

76. Kontrola jako element zorganizowanego działania nie wiąże się jedynie z:

• Planowaniem

• Funkcją kierowania

• Działem technicznym

77. Ryzyko definiuje się jako:

• Stan, w którym przyszłe możliwości i szanse ich wystąpienia nie są znane

• Prawdopodobieństwo wystąpienia danego zdarzenia, którego skutkiem może być szkoda w majątku lub wizerunku danej jednostki

• Stan zagrożenia systemu mogącego doprowadzić do jego zniszczenia lub poważnych strat

• Procesy, zjawiska lub problemy objęte audytem wewnętrznym

78. Ze względu na kryterium mierzlności skutków wyróżniamy ryzyko:

• Mierzalne

• Finansowe

• Niemierzalne

• Pozafinansowe

79. Ryzyko związane z wszystkimi zmianami typu technicznego, ekonomicznego lub organizacyjnego to ryzyko:

• Dynamiczne

• Statyczne

• Systematyczne

• Specyficzne

80. Podstawowymi dziedzinami ryzyka w środowisku pracy są:

• Nieefektywne zarządzanie

• Niekompetencje kadry specjalistycznej

• Globalizacja

• Konkurencja

81. W literaturze istnieje wiele klasyfikacji czynników ryzyka. Według najczęściej spotykanego podziału wyróżniamy następujące kategorie czynników ryzyka:

• Czynniki zewnętrzne

• Czynniki operacyjne

• Czynniki organizacyjne

• Czynniki finansowe

82. Metoda scenariuszy zagrożenia jest najbardziej przydatna w wypadku:

• Oszustw

• Kradzieży

• Zdarzeń losowych bez udziału ludzi

• Zdarzeń losowych z udziałem ludzi

83. Do metody szacunkowej zalicza się:

• Metodę delficką

• Macierz ryzyka

• Kwestionariusz samooceny ryzyka

• Metodę matematyczną

84. Do zalet metody matematycznej należy:

• Profesjonalne dokumentowanie analizy ryzyka

• Łatwość stosowania

• Możliwość pomiaru trendów

• Przeprowadzenie we współpracy z kierownictwem

85. Przy dokonywaniu prawidłowej oceny ryzyka audytor powinien:

• Znać rodzaje ryzyka związanego z realizacją celów jednostki

• Określić strategiczne i operacyjne cele jednostki

• Określić przyczyny zakłóceń w realizacji celów

• Oszacować prawdopodobieństwo nieosiągnięcia celów

86. Identyfikując obszary ryzyka, audytor wewnętrzny powinien brać pod uwagę przede wszystkim następujące elementy:

• Cele i zadania jednostki

• Miejsce jednostki

• Przepisy prawne odnoszące się do funkcjonowania jednostki

• Sprawozdania finansowe oraz sprawozdania z wykonania budżetu

87. Do metod identyfikacji ryzyka zalicza się:

• Metodę delficką

• Metodę holistyczną

• Metodę heurystyczną

• Metodę kontrolną

88. Wady metody listy kontrolnej:

• Lista pytań kontrolnych zachęca do zastosowania bardziej rozwiniętego podejścia do oceny i kwantyfikacji ryzyka

• Poszczególne pytania na liście mogą zawierać wiele ukrytych i ważnych oddzielnych rodzajów ryzyka

• Rodzaje ryzyka, które nie są ujęte na liście, mogą zostać pominięte w procesie identyfikacji

• Trudno wskazać ważne współzależności między poszczególnymi źródłami ryzyka

89. Skutki negatywne ryzyka można podzielić na następujące grupy:

• Skutki polityczne

• Skutki gospodarcze

• Skutki ekologiczne

• Skutki finansowe

90. W skład funkcji zarządzania ryzykiem wchodzą:

• Określenie zadań

• Administrowanie programem

• Planowanie pomiaru ryzyka

• Szacowanie niepewności ryzyka

91. Do metod redukcji ryzyka zaliczamy:

• Kontrola ryzyka

• Absorpcja ryzyka

• Zatrzymanie ryzyka

• Transfer ryzyka

92. Audytor wewnętrzny w firmie sporządza:

• Sprawozdanie z zadania audytowego

• Sprawozdanie z nieprawidłowości

• Sprawozdanie z wykonania planu audytu wewnętrznego za dany rok

• Sprawozdanie z działań naprawczych

93. Sprawozdanie w części ogólnej powinno zawierać:

• Ustalenia

• Cel badania

• Zakres badania

• Uwagi i wnioski

94. Część szczegółowa sprawozdania powinna zawierać:

• Przyczyny różnic między stanem faktycznym a oczekiwanym

• Propozycje działań naprawczych

• Rodzaje działalności/ procesy/ komórki

• Dowody dokumentujące stan faktyczny

95. Rodzaje nieprawidłowości:

• Wynikające z winy audytora

• Nie wynikające z winy audytora

• Podlegające raportowaniu

• Wynikające z niedopatrzenia

96. Podział dowodów ze względu na pochodzenie oraz dostęp do nich wyróżnia:

• Dowody pośrednie

• Dowody wewnętrzne - zewnętrzne

• Dowody wewnętrzne

• Dowody bezpośrednie

97. Co oznacza skrót KA:

• Komisja audytowa

• Komórka audytowana

• Kontrola audytowa

• Komitet audytowy

98. Dokumenty robocze są tworzone w celu:

• Usprawnienia wykonywanej pracy

• Poparcia dowodami ustaleń zawartych w raporcie

• Udokumentowanie wykonanej pracy

• Umożliwienie osobom upoważnionym kontroli

99. Kwestionariusz kontroli wewnętrznej jest:

• Wypełniany samodzielnie przez kierownika komórki audytowanej

• Dokumentem roboczym zawierającym pytania dotyczące systemu kontroli wewnętrznej

• Dokumentem zawierającym przejrzysty opis przepływów finansowych

• Stosowany w początkowej fazie audytu

100. Dokument roboczy powinien zawierać:

• Nazwę dokumentu roboczego i czego dotyczy

• Nazwę komórki audytowanej

• Nazwę zadania audytowego

• Nazwisko osoby sporządzającej

101. Do dokumentów roboczych nie zalicza się:

• Kwestionariusz kontroli wewnętrznej

• Lista kontrolna

• Kwestionariusz samooceny

• Sprawozdanie z wykonania planu audytu

102. Sprawozdanie z audytu sporządzane jest:

• Przez audytora wewnętrznego

• Co miesiąc

• Za dany rok

• Jest wynikiem końcowym badania audytora

103. Pierwszym etapem po zakończeniu zadania audytowego jest sporządzenie:

• Bieżących akt audytu wewnętrznego

• Listy kontrolnej

• Wykazu ustaleń i wniosków pokontrolnych

• Protokołu z narady

104. Bieżące akta audytu wewnętrznego obejmują:

• Dokumenty zgromadzone przed rozpoczęciem zadania audytowego

• Dokumenty zawierające opis procedur kontroli, w tym kontroli finansowej, i mające wpływ na system kontroli finansowej

• Akty normatywne oraz inne akty prawne wiązane z zakresem działania Funduszu oraz regulujące jego funkcjonowanie

• Dokumenty robocze przygotowywane przez audytora wewnętrznego w trakcie przeprowadzania audytu wewnętrznego

105. Sprawozdanie z przeprowadzenia audytu wewnętrznego powinno być:

• Zwięzłe

• Konstruktywne

• Obiektywne

• Użyteczne

106. Dostateczność dowodów zgromadzonych w trakcie przeprowadzenia audytu oznacza, że:

• Są one oparte na faktach

• Rzetelne i najlepsze możliwe do uzyskania przy użyciu właściwej techniki

• Adekwatne i przekonujące na tyle, że inna wystarczająco kompetentna osoba dojdzie na ich podstawie do takich samych wniosków

• Dowód pozwala zrealizować cele audytu

107. zarządzanie ryzykiem służy:

• Obniżeniu stopnia oddziaływania ryzyka na funkcjonowanie przedsiębiorstwa

• Podejmowaniu optymalnych decyzji

• Szacowaniu strat w przedsiębiorstwie

108. Zarządzanie ryzykiem jest zadaniem:

• Kierownictwa

• Związków zawodowych

• Księgowych

109. Do podstawowych rodzajów ryzyka należą:

• Ryzyko ubezpieczeniowe

• Ryzyko czyste

• Ryzyko spekulacyjne

110. Ocena ryzyka dotyczy:

• Badania potencjalnych zadań audytu

• Eliminacji ryzyka

• Zadań narażonych na największe ryzyko

111. Proces oceny ryzyka składa się z:

• Identyfikacji obszarów ryzyka

• Opinii pracowników

• Analizy ryzyka

112. Rodzaje ryzyka w audycie to:

• Ryzyko kontroli

• Ryzyko nieodłączne

• Ryzyko przeoczenia

113. Ryzyko w audycie wewnętrznym ustala się za pomocą metod:

• Szacunkowej

• Holistycznej

• Matematycznej

114. w ocenie ryzyka istotne znaczenie ma:

• Wyznaczenie obszarów audytu

• Wyznaczenie miar ryzyka

• Wyznaczenie obszarów ryzyka

115. Co to są standardy kontroli wewnętrznej:

• Zbiór wskazówek dla kierowników

• Zbiór metod kontroli wewnętrznej

• Zbiór zasad i praw kontroli wewnętrznej

116. Która z poniższych instytucji określa standardy kontroli wewnętrznej:

• Komitet Organizacji Sponsorujących Komisję Treadway

• Kanadyjski Instytut Biegłych Rewidentów

• Komitet Kontaktowy Prezesów Najwyższych Organów Kontroli Unii Europejskiej

117. Jakie elementy kontroli wewnętrznej wymienia raport COSO:

• Środowisko kontroli

• Identyfikacja ryzyka

• Monitorowanie procesu kontroli

118. Jakie kategorie celów wymienia się w raporcie COSO:

• Monitorowania i kształtowania

• Wiarygodności wewnętrznej i zewnętrznej

• Efektywności i wydajności

119. w jakich organizacjach stosuje się certyfikaty ISO 9000:

• We wszystkich typach organizacji

• W organizacjach rządowych

• W przedsiębiorstwach prywatnych

120. jaki instytut opracował Międzynarodowe Standardy Profesjonalnej Praktyki Audytu Wewnętrznego:

• Instytut Kontrolerów Wewnętrznych

• Instytut Organizatorów Wewnętrznych

• Instytut Audytorów Wewnętrznych

121. Które standardy należą do standardów audytu wewnętrznego:

• Standardy atrybutów i wdrożenia

• Standardy działania i atrybutów

• Standardy wdrożenia i organizacji

122. Dla jakich działań zostały ustanowione standardy wdrożenia:

• Działań doradczych

• Działań informacyjnych

• Działań zapewniających

123. Ustanowienie standardów ma na celu:

• Określenie podstawowych zasad optymalnej praktyki audytu wewnętrznego

• Stworzenie podstaw do oceny działalności audytu wewnętrznego

• Stymulowanie procesów i działań organizacji

124. jakie kontrole wyróżnia się ze względu na kryterium czasu:

• Funkcjonalna

• Wstępna

• Następna

125. dokumenty podlegają kontroli pod względem:

• Merytorycznym

• Rachunkowym

• Prawnym

126. do najważniejszych obszarów kontroli wewnętrznej prowadzonej przez rewidenta zakładowego należą:

• Prawidłowości obrotu towarowego

• Rozliczenie osób materialnie odpowiedzialnych za powierzone im towary

• Realizacja zaleceń pokontrolnych

127. w ramach kontroli instytucjonalnej może występować stanowisko:

• Rewidenta zakładowego

• Dział (sekcja)

• Zespół rewidentów zakładowych

128. zadaniem inwentaryzacji jest:

• Rozliczenie osób odpowiedzialnych za powierzone im składniki majątkowe

• Przeciwdziałanie nieprawidłowościom w gospodarce majątkiem firmy

• Kontrola majątku firmy

129. do obowiązku stałej komórki inwentaryzacyjnej należy:

• Sporządzanie rocznego planu inwentaryzacji ciągłej i bieżące jego aktualizowanie

• Kierowanie pracą zespołów spisowych

• Wyrywkowe kontrole przeprowadzania inwentaryzacji ciągłej

130. Kontrolę wewnętrzną w przedsiębiorstwie sprawują:

• Rady pracownicze

• Zarząd

• Związki zawodowe

131. Regulamin kontroli wewnętrznej jest:

• Dokumentem ustalającym organizację, zakres i obowiązki kontroli wewnętrznej w danej jednostce gospodarczej

• Opisane są konkretne rozwiązania obowiązujące w danej firmie, uwzględniające potrzeby specyfiki i rodzaj działalności tej jednostki

• Ujmuje się w nim szczegółowe postanowienia, takie jak powołanie się na regulacje zewnętrzne

132. Komórka audytu wewnętrznego;

1. podlega bezpośrednio kierownikowi jednostki sektora finansów publicznych,

2. KAW powinna być zaangażowana pośrednio w działalność operacyjną jednostki,

3. liczba audytorów w KAW jest stała,

4. na czele KAW stoi Kierownik Komórki Audytu Wewnętrznego.

133. Kierownik KAW powinien:

1. przedstawić informacje o stopniu realizacji uwag i wniosków (zaleceń) wynikających z poszczególnych audytów,

2. okresowo przedstawiać kierownikowi jednostki informację o stanie realizacji planu audytu oraz działań podejmowanych poza planem,

3. przedstawić kierownikowi jednostki wyniki z wykonania planu audytu wewnętrznego w danym dniu,

4. działać zgodnie z prawem.

134. Zachowanie niezależności audytora (poziom indywidualny) wymaga zapewnienia swobody jego działania w zakresie:

1. planowania pracy KAW,

2. przeprowadzania audytu,

3. składania sprawozdań,

4. ograniczania dostępu audytora do informacji i do pracowników jednostki.

135. Karta audytu;

1. nie podlega zatwierdzeniu przez organ zarządzający organizacja,

2. może mieć formę statutu, regulaminu, karty, bądź instrukcji audytu,

3. dokument ten określa prawa i obowiązki audytora wewnętrznego, ze szczególnym uwzględnieniem jego niezależności,

4. jest zbiorem wewnętrznych przepisów dotyczących ogólnych zasad funkcjonowania audytu w jednostce.

136. Szczegółowe procedury audytu wewnętrznego obejmują;

1. planowanie audytu,

2. ocenę ryzyka,

3. audytowanie (badanie),

4. komunikowanie wyników (sprawozdawczość).

137. Audyt wewnętrzny przeprowadza się na podstawie rocznego planu audytu opartego na analizie ryzyka. Plan audytu:

1. powinien obejmować wybrane obszary działalności jednostki,

2. oprócz obszarów ryzyka przyjętych do audytu, zawiera także ramowe określenie kierunków rozwoju samej komórki audytu wewnętrznego,

3. plan audytu przygotowuje Główny Inspektor Audytu Wewnętrznego,

4. plan audytu przekazywany jest każdemu pracownikowi.

138. Do podstawowych technik audytu zaliczane są:

1. rozmowa,

2. analiza porównawcza,

3. procedury analityczne,

4. graficzna analiza procesów.

139. Osoba wykonująca zawód audytora wewnętrznego musi spełniać szereg warunków, które można podzielić na:

1. formalne,

2. kwalifikacyjne,

3. etyczne,

4. żadna z powyższych.

140. Audytorem wewnętrznym może być osoba, która:

1. ma ograniczoną zdolność do czynności prawnych,

2. posiada średnie wykształcenie,

3. ukończyła aplikację kontrolerską i złożyła egzamin kontrolerski z wynikiem pozytywnym przed komisją egzaminacyjną powołaną przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli,

4. ma obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

141. W Międzynarodowych Standardach Audytu Wewnętrznego zostały sprecyzowane cechy osobowe audytora ze względu na ich znaczenie. Są one wzorcem dla polskich regulacji, w których wymienia się cechy takie jak:

1. niezależność,

2. należyta staranność zawodowa,

3. ustawiczny rozwój zawodowy,

4. zapewnienie i ciągła poprawa jakości wykonywanej pracy.

142. Do zasad i reguły postępowania audytora wewnętrznego należą:

1. nieuczciwość,

2. obiektywizm,

3. jawność,

4. niewłaściwe relacje pomiędzy audytorami.

143. Do obowiązków audytorów można zaliczyć:

1. ustalenie stanu faktycznego,

2. określenie oraz analiza przyczyn i skutków uchybień,

3. przedstawienie zaleceń w zakresie usunięcia uchybień i wprowadzenia usprawnień,

4. przejmowanie zadań i uprawnień wchodzących w zakres zarządzania jednostką.

144. Audytor w czasie przeprowadzania audytu wewnętrznego uprawniony jest do:

1. wglądu do wszystkich akt, dokumentów, dotyczących audytowanej działalności, które w ocenie są niezbędne w celu przeprowadzenia badania,

2. zabezpieczenia dowodów nieprawidłowości czy przestępstw ujawnionych podczas audytu,

3. uzyskania od pracowników zakładu ubezpieczeń, pracujących przy obsłudze audytowanej działalności, ustnych i pisemnych wyjaśnień lub oświadczeń w sprawach dotyczących przedmiotu audytu,

4. składania wniosków w celu usprawnienia audytowanej jednostki.

145. Otoczenie zewnętrzne audytu:

1. to instytucję kontrolujące jednostkę gdzie nie funkcjonuje KAW,

2. są to osoby kontrolujące jednostkę macierzystą audytora lub jednostki jej podległe, reprezentujące następujące organizacje: Najwyższą Izbę Kontroli, Regionalne Izby Obrachunkowe, Kontrolę skarbową, Komórki kontroli resortowej,

3. osoby z którymi współpracuje audytor w miejscu pracy,

4. odbywa się bez uzgodnienia z kierownictwem.

146. Elementem wewnętrznego otoczenia audytu jest:

1. Najwyższa Izba Kontroli,

2. audytorzy krajowi,

3. pracownicy jednostki,

4. kierownictwo jednostki




---