ANKSJOLITYKI. LEKI NASENNE
Lęk
uczucie zagrożenia bez wyraźnej przyczyny zewnętrznej (w odróżnieniu od strachu) z towarzyszącymi reakcjami wegetatywnymi i /lub behawioralnymi
negatywny stan emocjonalny związany z przewidywaniem nadchodzącego z zewnątrz lub pochodzącego z wewnątrz organizmu niebezpieczeństwa, objawiający się jako niepokój, uczucie napięcia, skrępowania, zagrożenia
Lęk patologiczny
gdy stale dominuje w zachowaniu
gdy nie pozwala na swobodę, a w konsekwencji prowadzi do zaburzeń i utrudnia codzienne życie
gdy reakcje lękowe tracą swoją przystosowawczą funkcję i są nieadekwatne do bodźców, a niepokój wywołują sytuacje nie mające znamion zagrożenia
Objawy somatyczne lęku: pocenie się, drżenie, tężenie mięśni, objawy napięciowe ze strony obręczy barkowej, kręgosłupa, kołatanie serca, ból serca, zaburzenia oddychania, świąd skóry, mrowienie, bóle brzucha, biegunka, moczenie się, zawroty głowy, omdlenia, zaburzenia snu.
Podział lęku
Lęk napadowy (napad paniki)
objawia się występowaniem epizodów silnego strachu (przerażenia)
napady lęku zwykle występują niespodziewanie i nie są związane z realnym zagrożeniem lecz ze zbyt bujną wyobraźnią
napadowi towarzyszą nieprzyjemne doznania somatyczne, trudności w rozumowaniu i poczucie nieuchronnej katastrofy
leczenie
psychoterapia (trening relaksacyjny)
farmakoterapia:
leki p/depresyjne: SSRI, SNRI (przewlekle)
benzodiazepiny krótkodziałające (doraźnie)
Lęk uogólniony
ang. GAD - General Anxiety Disorder
nierealistyczny, uporczywy i przesadzony lęk przed potencjalnym nieszczęściem, które może dotknąć zarówno osobę chorą jak i jej rodzinę (bankructwo, choroba, niepowodzenia życiowe)
często skojarzony z depresją lub stanem subdepresyjnym
leczenie
psychoterapia grupowa lub indywidualna
farmakoterapia:
buspiron
leki p/depresyjne - SSRI, SNRI
pregabalina
benzodiazepiny (doraźnie)
Fobie
uporczywy lęk przed określonymi sytuacjami, zjawiskami lub przedmiotami, związany z unikaniem przyczyn go wywołujących i utrudniający funkcjonowanie w społeczeństwie
rodzaje: społeczna, fobie specyficzne, agorafobia
leczenie
psychoterapia indywidualna behawioralna (fobie swoiste, agorafobia) lub grupowa (fobia społeczna)
farmakoterapia (f. społeczna): benzodiazepiny doraźnie, leki p/depresyjne (SSRI, MAOi, TLPD)
Zaburzenia snu
Bezsenność
pierwotna
wtórna (stres, zespół bezdechu nocnego, psychostymulanty, brak higieny snu, ból, choroba Parkinsona, depresja)
przygodna (kilka dni)
krótkotrwała (< 3 tygodnie)
przewlekła (> 1 miesiąc)
Bezsenność - objawy: trudności z zaśnięciem, wybudzenia, przedwczesne budzenie, senność za dnia, stan subdepresyjny, lęk przed pójściem do łóżka.
Leczenie bezsenności
przyczynowe!
higiena snu
farmakoterapia krótkoterminowo (do kilku tygodni):
benzodiazepiny krótkodziałające
leki niebenzodiazepinowe (3Z)
coraz rzadziej barbiturany
melatonina + fototerapia - zaburzenia rytmu dobowego
melatonina - zespół „jet-lag”
Układ GABA-ergiczny
GABA - najważniejszy neurotransmiter hamujący w OUN
receptory: A (jonotropowy), B (metabotropowy)
GABA-A
kanał chlorkowy bezpośrednio hiperpolaryzujący błonę
6 podjednostek α, 3β, 3γ, inne: δ, ε, π, η, θ (ρ?)
α → rozpoznaje BDZ, β → rozpoznaje GABA, γ → aktywuje receptor
posiada domeny rozpoznające barbiturany, benzodiazepiny, alkohole, pikrotoksynę, niektóre anestetyki
typowy receptor ma budowę α2β2γ
GABA-B
otwarcie kanału K+, zamknięcie Ca2+, ↓ cAMP, aktywacja PLA2
hamowanie uwalniania neuroprzekaźników (NA, DA)
agonista - baklofen, antagonista - saklofen
Związki pobudzające GABA-A
pochodne BDZ → diazepam
pochodne imidazoBDZ → bretazenil, imidazenil
pochodne triazoloBDZ → triazolam, alprazolam
pochodne imidazopirydyny → zolpidem, alpidem
pochodne imidazopirymidyny → diwaplon
pochodne pirazolopirymidyny → zaleplon
pochodne cyklopirolonu → zopiklon, suriklon
pochodne β-karboliny → abekarnil
środki anestetyczne i sedatywne → etomidat, klometiazol, halotan
alkohole → etanol
Ligandy receptora GABA-A |
Przedstawiciele |
Agonisty |
GABA, gaboxadol, muscimol |
Antagonisty |
bikukulina |
Dodatnie modulatory allosteryczne |
benzodiazepiny, barbiturany, etanol, neurosteroidy, meprobamat, anestetyki wziewne |
Ujemne modulatory allosteryczne |
flumazenil, gabazyna |
Blokery kanałowe niekompetencyjne |
cikutoksyna, pikrotoksyna |
BENZODIAZEPINY
działanie zależne od budowy i lokalizacji receptora GABA-A, wiążą się z miejscem pomiędzy podjednostkami α i γ
α1, α5 → sedacja, ataksja, amnezja, działanie nasenne i p/drgawkowe
α2, α3 → anksjolityczne
α4, α6 → brak działania
nie wpływają na układ autonomiczny
po przyłączeniu → zmiana konformacji → zwiększenie częstości otwarcia kanału → nasilenie działania GABA
typy receptorów:
BDZ1 (ω1; α1) → móżdżek, kora mózgowa; działanie: sedacja, przeciwdrgawkowe, zaburzenia koordynacji; selektywnie na ten typ działają m.in. 3z, kwazepam, abekarnil
BDZ2 (ω2; α2, 3 lub 5) → hipokamp, prążkowie, kora mózgowa, podwzgórze, ciało migdałowate i rdzeń kręgowy; działanie: uspakajające, przeciwdrgawkowe, amnestyczne, miorelaksacyjne
BDZ3 (ω3) → typ obwodowy, w błonach mitochondrialnych komórek gruczołów płciowych, nadnerczy, glejowych; reguluje transport cholesterolu do mitochondriów → steroidogenezę (w tym syntezę tzw. neurosteroidów)
podział ligandów receptorów BDZ
pełny agonista → wywoływanie amnezji i ataksji przy małym/średnim wysyceniu receptorów (diazepam, triazolam, zolpidem, zaleplon)
częściowy agonista → tylko działanie p/lękowe przy dużym wysyceniu receptorów, hamowanie działania sedatywnego pełnych agonistów (bretazenil, imidazenil, abekarnil, diwaplon, alpidem)
antagonista → antagonizuje skutki agonistów, nie ma aktywności wewnętrznej (flumazenil)
podział agonistów receptorów BDZ
FAM (full allosteric modulators) → duża skuteczność i siła wobec większości receptorów (triazolam, alprazolam)
SAM → jw., wobec niektórych typów receptorów (zolpidem, zaleplon, abekarnil)
PAM → duża siła, mała skuteczność wobec wielu typów receptorów (imidazenil, bretazenil)
Podział - czas działania
długodziałające (1-3 dni) - chlordiazepoksyd, diazepam, flurazepam, flunitrazepam, nitrazepam, klorazepat, kwazepam, medazepam
średniodziałające (10-20h) - alprazolam, estazolam, lorazepam, lormetazepam, temazepam
krótkodziałające (3-8h) - oksazepam, triazolam, midazolam, brotizolam
Podział - budowa chemiczna
pochodne 1,4-BDZ: chlordiazepoksyd, bromazepam, diazepam, flurazepam, flunitrazepam, klonazepam, klorazepat, kwazepam, lorazepam, lormetazepam, midazolam, nitrazepam, oksazepam, prazepam, temazepam
pochodne 1,5-BDZ: klobazam
pochodne 3-pierścieniowe BDZ: alprazolam, adinazolam, estazolam, loprazolam, triazolam
Farmakokinetyka
bardzo dobre wchłanianie z pp → podawane p.o. (i.m. - w stanie padaczkowym )
silnie wiążą się z białkami (85-95%)
redystrybucja z OUN do innych tkanek
metabolizm: zwykle krótkodziałąjące - do nieaktywnych metabolitów, długodziałające - do aktywnych metabolitów
N-demetylacja i hydroksylacja w wątrobie (CYP450): chlordiazepoksyd, adinazolam, diazepam, flunitrazepam, medazepam, klobazam
sprzęganie z kwasem glukuronowym: lorazepam, lormetazepam, oksazepam, temazepam
znaczny efekt 1. przejścia, aktywne metabolity: brotizolam, midazolam, triazolam, klotiazepam
wydalanie - 60% przez nerki, reszta z kałem
przenikają łatwo do mleka
interakcje - głównie przez CYP; diazepam ↑ stężenie digoksyny i fenytoiny we krwi
u rasy żółtej → dłuższy T1/2 diazepamu (mniej aktywny CYP2C19)
midazolam → CYP3A4 → uwaga na ketokonazol, itrakonazol itp.
Działanie
sedacja i działanie nasenne (α1)
amnezja następowa (α1)
p/drgawkowe (głównie α1)
p/lękowe (α2)
miorelaksacyjne (w dużych dawkach, zależne od podjednostki α2 w rdzeniu kręgowym)
hamowanie fazy REM, spłycenie snu
Zastosowanie
zaburzenia lękowe: lęk napadowy, lęk uogólniony, fobia społeczna, nerwica natręctw (chlordiazepoksyd, oksazepam, temazepam)
zaburzenia mięśniowe - spastyczność mięśni, porażenie dziecięce, stwardnienie rozsiane
premedykacja przed zabiegami chirurgicznymi, stomatologicznymi; wprowadzenie do anestezji (midazolam)
napady drgawkowe
klonazepam
diazepam, lorazepam - z wyboru w napadzie padaczkowym grand mal
depresja
alkoholowy zespół abstynencyjny
bezsenność (krótkodziałające - triazolam, estazolam, midazolam)
P/wskazania
jaskra z wąskim kątem przesączania
niewydolność wątroby
ostrożnie u osób zażywających alkohol i inne leki działające hamująco na OUN
ciąża i karmienie - w wyjątkowych sytuacjach
miastenia gravis
nadwrażliwość
Działania niepożądane
senność, dezorientacja, splątanie
zaburzenia koordynacji ruchowej, osłabienie refleksu
amnezja następcza (efekt hamowania tzw. rytmu θ w hipokampie
zaburzenia funkcji poznawczych, trudności z uczeniem
rozwój tolerancji
spłycenie snu, bezsenność z odbicia
zespoły odstawienne (drażliwość, agresja, koszmary)
działanie paradoksalne
złamania
porfiria
Nitrazepam
działanie nasenne, p/drgawkowe (skuteczny w napadach padaczkowych kinetycznych, małych i mioklonicznych)
działa ok. 6 h, T1/2 = 24 h długotrwałe uczucie znużenia i senność
Flunitrazepam
tolerowany lepiej niż flurazepam i nitrazepam
zwykle nie powoduje objawów resztkowych po obudzeniu
Flurazepam
benzodiazepina długodziałająca (6-8 h)
skraca czas zasypiania, zmniejsza liczbę wybudzeń, wydłuża czas snu
skuteczny do 4 tygodni zażywania
może powodować „bezsenność z odbicia”
Triazolam
benzodiazepina krótkodziałająca (T1/2 = 2 h)
zastosowanie w przypadkach trudności z zasypianiem
tolerancja juz po kilku dniach
„bezsenność z odbicia”
Estazolam
silne działanie nasenne (2x silniejsze od nitrazepamu)
działa szybko, przez ok. 4-6 h
Midazolam
T1/2 = 0,5 h
Stosowany jako krótkotrwały lek nasenny i we wprowadzeniu do znieczulenia
Lorazepam
działanie p/lękowe i silne uspokajająco-nasenne
nie ulega przemianie do czynnych metabolitów krótki czas działania
Lormetazepam
działa szybko, przez kilka h
Przedawkowanie
nie zagraża życiu
występuje kilkudniowy sen
w połączeniu z alkoholem czy barbituranami - zwiększone ryzyko zgonu
postępowanie
flumazenil i.v.
płukanie żołądka
Flumazenil
antagonista receptora GABA-A
szybko odwraca działanie benzodiazepin
działa szybko i krótko - T1/2 = 1 h
DN: nudności, wymioty, zawroty głowy, pobudzenie
Uzależnienie i zespół abstynencyjny
krótkodziałające
uzależniają po kilkunastu dniach
zespół abstynencyjny 1-3 dni po przerwaniu leczenia (bezsenność, depresja, ataksja, napady paniki), trwa 4-7 dni
długodziałające
uzależniają po kilku miesiącach
objawy odstawienne po 4-7 dniach, przez 8-15 dni: męczliwość, bezsenność, depresja, poty, drgawki
BARBITURANY
łączą się z receptorem GABA-A, powodują wydłużenie czasu otwarcia kanału chlorkowego
pentobarbital blokuje dodatkowo kanały sodowe o dużej częstotliwości
hamowanie aktywności neuronu (↑ progu drażnienia)
wpływ na oddychanie komórkowe: blokowanie przenoszenia elektronów, syntezy ATP, zmiana proporcji NAD/NADH
duże dawki: ↓ zużycia tlenu
wyparte praktycznie przez benzodiazepiny
tiopental używany w anestezjologii
wąskie okno terapeutyczne
Podział
bardzo krótkodziałające (do pół godziny) - silnie lipofilne, szybko przenikają do OUN, ulegają redystrybucji, całkowicie, ale powoli metabolizowane w wątrobie
tiopental, tiamylal → do krótkotrwałego znieczulenia i wprowadzenia do anestezji
heksobarbital → jw., może spowodować silny ↓ RR
metoheksital → do krótkotrwałego znieczulenia ogólnego, działa 3x silniej od tiopentalu
krótkodziałające (3-8 h) - lipofilne, podawane głównie p.o., silnie wiążą się z białkami, szybko metabolizowane w wątrobie; stosowane dawniej jako leki uspokajające i nasenne
amylobarbital, butobarbital, cyklobarbital, pentobarbital, secobarbital,
allobarbital - w preparacie złożonym z aminofenazonem
długodziałające (1-2 dni) - słabiej rozpuszczalne w tłuszczach, częściowo metabolizowane w wątrobie, mają działanie p/drgawkowe (*)
barbital - metabolizowany w 10%
fenobarbital* → działa też słabo spazmolitycznie, łatwo kumuluje się w organizmie; dawka śmiertelna = 4g, metabolizowany w 70%
metylofenobarbital*
metabarbital*
primidon* → metabolizowany do fenobarbitalu i PEMA (fenyloetylomalonamid)
benzobarbital*
Działanie
depresja OUN - hamowanie kory i tworu siatkowatego
w małych dawkach - sedacja
w większych dawkach - efekt nasenny, anestezja
w zbyt dużych dawkach - śpiączka, śmierć
depresja ośrodka oddechowego i naczynioruchowego
osłabienie odpowiedzi na hipoksję
przedawkowanie - depresja układu oddechowego i śmierć
hamowanie fazy REM
p/drgawkowe (fenobarbital, metylofenobarbital, metabarbital)
zwiększenie odczucie bólu, ale jednocześnie nasilenie działania leków p/bólowych (np. NLPZ)
↑ uwalniania ADH, ale hamowanie wchłaniania Na i glukozy w kanalikach nerkowych
indukcja enzymów CYP450
Zastosowanie
wprowadzenie do anestezji - bardzo krótkodziałające (tiopental), i.v.
padaczka (napady toniczno-kloniczne, stan padaczkowy, rzucawka) - p/drgawkowe, długodziałające
nasennie
Farmakokinetyka
bardzo dobre wchłanianie z pp
wiązanie z białkami - 50-60%
redystrybucja - z OUN do innych tkanek - mięśniowej, tłuszczowej, trzewi
przenikają przez barierę łożyskową
metabolizm w wątrobie
wydalanie przez nerki
Działania niepożądane
nadmierna depresja OUN (senność, brak koncentracji)
uczucie zmęczenia po obudzeniu
nudności, zawroty głowy (rzadko)
interakcje z innymi lekami (pobudzenie CYP450)
↓ działania leków hipoglikemizujących, p/krzepliwych, środków antykoncepcyjnych
↓ wchłaniania Ca z pp, skrócenie czasu półtrwania wit. D3 → ↓ uwapnienia kości
wzrost syntezy porfiryn → ryzyko zaostrzenia porfirii
rozwój tolerancji → zależności fizycznej i psychicznej
zespoły odstawienne - drżenie, lękliwość, niepokój, splątanie, omamy, osłabienie, wymioty, nudności, bóle brzucha, poty, bezsenność, zaburzenia krążenia (nawet zawał serca)
P/wskazania
porfiria
astma oskrzelowa
ciąża i laktacja
niewydolność oddechowa i krążeniowa
niewydolność wątroby i nerek
zażywanie innych leków działających na OUN i alkoholu
nadwrażliwość
hipowolemia
Przedawkowanie
płytki, nieregularny oddech
utrata przytomności
depresja ośrodka oddechowego i krążeniowego - prowadząca do śmierci
częste komplikacje → niewydolność nerek, zapalenie płuc
zatrucie przewlekłe → ataksja, zaburzenia mowy, drażliwość, agresja, śpiączka (~ stan upojenia alkoholowego)
postępowanie
oddech wspomagany
płukanie żołądka
alkalizacja moczu (po fenobarbitalu)
wymuszona diureza lub dializa
INNE LEKI USPOKAJAJĄCE I NASENNE
Antydepresanty
szczególnie zalecane u osób skłonnych do uzależnień lub u osób z uzależnieniem w wywiadzie
lęk często towarzyszy depresji
SSRI - Selective Serotonin Reuptake Inhibitors (escitalopram)
SNRI - Selective Serotonin and Noradrenalin Reuptake Inhibitors (wenlafaksyna)
można dołączyć do nich małe dawki benzodiazepin (na początku terapii)
nie wywołują uzależnienia
terapia
lęku uogólnionego (GAD)
fobii społecznej
lęku napadowego (zapobiegawczo)
Buspiron
do stosowania długotrwałego (np. terapia GAD), nie w ostrych stanach lękowych - powolny początek działania
działanie (agonistyczne) głównie poprzez receptor 5-HT1a (ale też DA2, 5-HT1b) - hamujący aktywność OUN
podobnie działają: flezinoksan, ipsapiron, gepiron
podawany wyłącznie p.o.
wąski zakres działania psychotropowego → brak efektów:
p/drgawkowego, miorelaksacyjnego
p/psychotycznego
bardzo niewielka sedacja, brak upośledzenia procesów kognitywnych
inne efekty działania: hipotermia, wzrost stężenia prolaktyny i GH, działanie p/depresyjne
nie uzależnia, nie ma interakcji z alkoholem
DN - występują stosunkowo rzadko
bóle i zawroty głowy
nerwowość
uzależnienia - bardzo rzadkie
zespół serotoninowy - interakcja z SSRI
p/wskazania
nadwrażliwość
ciężkie uszkodzenie wątroby i/lub nerek
ciąża i laktacja (brak danych)
padaczka
miastenia gravis
jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO (ryzyko przełomu nadciśnieniowego)
jaskra z wąskim kątem przesączania
wiek <18 lat (brak danych)
Roślinne leki uspokajające
kozłek lekarski (Valeriana officinalis) → estrer borneolowy kwasu izowalerianowego, waleropotriaty
passiflora (Passiflora incarnata)
szyszki chmielu (Humulus lupulus)
miłek wiosenny (Adonis vernalis)
Sole bromu
obecnie niestosowane
działają słabo uspokajająco, w większych dawkach nasennie
wypierają z komórek jony Cl-
DN: podrażnienie pp, alergie skórne
długotrwałe podawanie → zespół toksyczny (bromismus) - objawy neurologiczne, psychiczne (niepokój, omamy), acne bromata
leczenie: zatrucia → podawanie NaCl
Karbaminiany
etinamat
działa uspokajająco, w większych dawkach nasennie
szybko wchłania się z pp, działa krótko (3-4 h)
wywołuje uzależnienie → praktycznie niestosowany
uteran etylowy - używany tylko jako środek cytostatyczny
Metakwalon
pochodna chinazolonu
działanie nasenne i uspokajające jak cyklobarbital; poza tym: miejscowo znieczulające, spazmolityczne, p/histaminowe (słabe), p/kaszlowe
interakcje
potęguje p/bólowe działanie opioidów
leki p/histaminowe potęgują działanie nasenne metakwalonu (są preparaty złożone, ale ryzyko uzależnienia)
może wywoływać toksykomanie z objawami psychotycznymi
Pochodne karbinolu
metylopentynol - działa 2-3 h; rzadko stosowany - może uzależniać
etchlorwinol - działa uspokajająco, nasennie (do 5 h) i p/drgawkowo; może uzależniać
INNE LEKI NASENNE
3Z: zolpidem, zaleplon, zopiklon
ramelteon
leki p/histaminowe (difenhydramina, hydroksyzyna)
klometiazol
3Z
działają głównie poprzez receptor BDZ1
wrażliwe na zolpidem: α1βXγ2, α2β1γ2, α3β3γ2
niewrażliwe na zolpidem: α1βXγ3, α5β3γ3, α5β3γ2
brak działania na mięśniówkę
nie rozwija się tolerancja ani uzależnienie
brak efektu bezsenności z odbicia
farmakokinetyka - szybkie wchłanianie, szybkie i krótkotrwałe działanie, krótki okres półtrwania, metabolizm - CYP450
efekt nasenny utrzymuje się
zaleplon - ok. 3 h
zolpidem - ok. 5 h
zopiklon - ok. 7 h
DN
koszmary senne
bóle i zawroty głowy
senność za dnia
suchość w ustach, niesmak
Ramelteon
agonista receptorów MT1 i MT2 dla melatoniny
stosuje się w trudnościach z zasypianiem
można stosować długotrwale → nie wywołuje uzależnienia
DN: senność, zawroty głowy, ↑ poziomu prolaktyny, zmęczenie
Klometiazol
pochodna witaminy B1
działanie uspakajające, nasenne, p/drgawkowe, spazmolityczne (poprzez receptor GABA-A)
działa po 15 min przez 4-6 h; może być podawany i.v. w stanach nagłych
zastosowanie: zaburzenia snu, zespół abstynencyjny poalkoholowy, zaburzenia lękowe, rzucawka (?)
p/wskazania: nadwrażliwość, ciąża, karmienie, niewydolność oddechowa
DN
zaburzenia z pp (bóle brzucha, nudności, biegunka)
bóle głowy
skórne reakcje alergiczne
↑ aktywności aminotransferaz
↑ wydzielania śluzu w górnej części układu oddechowego
2