Słownictwo do dialogu.

こんばんは     - konbanwa - dobry wieczór 

これ              - kore - to

それ              - sore - tamto

あれ              - are - tamto

どの              - dono - który

あの              - ano - tamten

なん              - nan - co

ほん              - hon - książka

- も　             - mo - też

しんぶん        - shinbun - gazeta

みせ             - mise - sklep

たてもの        - tatemono - budynek

- よ           - yo (partykuła podkreślająca wypowiedź)

Dialog.

―　こんばんは。

―　こんばんは

―　これは　なんですか。

―　それは　ほん　です。

―　ああ、　そうですか。

―　あれも　そう　ですか。

―　いいえ、　あれは　しんぶん　です。

―　みせは　どの　たてもの　ですか。

―　あの　たてもの　ですよ。

- Konbanwa - Konbanwa - Kore wa nan desu ka. - Sore wa hon desu. - Aa, sō desu ka. - Are mo sō desu ka. - Iie, are wa shinbun desu. - Mise wa dono tatemono desu ka. - Ano tatemono desu yo.

- Dobry wieczór - Dobry wieczór - Co to jest? - To jest książka. - Ach tak? - Czy tamto to też jest książka? - Nie. Tam jest gazeta. - Który budynek to sklep? - Tamten budynek.

Zagadnienia gramatyczne.

1. Na początek poruszę sprawę zaimków.

Otóż. W języku japońskim (podobnie zresztą jak w polskim) posługujemy się zaimkami. Mają one różne funkcje. W naszym przypadku posłużyły za wskazywanie przedmiotów.

Poniżej przedstawiam tabelkę z zaimkami:

これ－kore to	それ－sore tamto	あれ－ are tamto	どれ－ dore który
この－ kono ten	その－ sono tamten	あの－ano tamten	どの－ dono który

Zaimków kore, sore, are, dore używamy bez rzeczowników. Występują one samodzielnie.

Zaimki kono, sono, ano, dono występują zawsze z rzeczownikami.

Zwróćmy uwagę, że zaimki sore oraz are znaczą to samo. Podobnie w przypadku sono oraz ano.

Różnica jednak jest zasadnicza.

Zaimki kore oraz kono wskazują rzeczy w pobliżu osoby mówiącej. Zaimki sore oraz sono - przedmioty znajdują się w pewnej odległości od osoby, która się wypowiada. Wreszcie are i ano. Przedmiot znajduje się w takiej samej odległości od osób, które rozmawiają.

Dla niektórych pewnie w dalszym ciągu niewiele się wyjaśniło. Posłużę się więc obrazkami, aby lepiej wytłumaczyć to zagadnienie.

Dialog między tymi osobami powinien wyglądać następująco:

mężczyzna - Kore wa nan desu ka.

kobieta - Sore wa hon desu.

Mężczyzna który zadaje pytanie kobiecie "co to jest" używa zaimka kore, który oznacza co (używa się go bez rzeczownika) oraz świadczy o fakcie, że przedmiot o którym mowa znajduje się w ręce osoby, która o niego pyta.

Kobieta odpowiada " Tamto to książka". Używa zaimka sore, ponieważ przedmiot o którym mówi znajduje się w pewnej odległości od niej

mężczyzna - Sore wa nan desu ka.

kobieta - Kore wa hon desu.

Tutaj sytuacja jest odwrotna.

Mężczyzna, który zadaje pytanie używa zaimka sore, ponieważ przedmiot o który pyta znajduje się w pewnej odległości od niego.

Kobieta odpowiadając, używa zaimka kore, ponieważ przedmiot znajduje się w jej ręce. 

Mężczyzna - Are wa nan desu ka.

Kobieta - Are wa hon desu.

W tym przypadku obie osoby, zarówno mężczyzna, który zadaje pytanie "co to jest?" i kobieta, która odpowiada "to jest książka" użyły zaimka are, ponieważ przedmiot o którym rozmawiają znajduję się w takiej samej odległości od obojga.

Zaimki kono, sono, ano mają taką samą zasadę działania, różni je tylko fakt, że używamy ich razem z rzeczownikami.

 

W dialogu pojawiło się zdanie:

Mise wa dono tatemono desu ka. - Który budynek to sklep? W dosłownym tłumaczeniu powiedzieli byśmy Sklep, to który jest budynek.

"dono tatemono" - użyliśmy słówka dono, ponieważ zaraz po tym słowie pojawia się rzeczownik.

Podobnie będzie w przypadku

Kono tatemono wa mise desu. - Ten budynek to sklep.

Zdanie informuje nas, że osoba która je wypowiada znajduje się obok sklepu. Użyliśmy zaimka kono, ponieważ po tym zaimku występuje rzeczownik

2. W dialogu pojawiła się partykuła "mo". Oznacza ona "również". Jeśli używamy tej partykuły nie wstawiamy dodatkowo partykuły "wa".

Tak więc zdanie "To też jest książka" powinno wyglądać następująco: Kore mo hon desu.

3. Partykuła -yo

Wytłumaczenie tego zagadnienia wcale nie jest proste i oczywiste.

Partykuły -yo używamy do podkreślenia wypowiedzi. Nie da się jej przetłumaczyć. Na etapie późniejszej nauki Nauczycie się używać jej intuicyjnie. Na dzień dzisiejszy przyjmijmy, że używa się jej w krótkich wypowiedziach. Aby zdanie nie brzmiało np: Ano tatemono desu, piszemy Ano tatemono desu yo.

Nie jest błędem, jeżeli nie użyjemy tej partykuły, jednak dla lepszego brzmienia zdania używa się jej.

Kanji.

Dzisiaj rozszerzone słownictwo połączymy z dodatkami i zajmiemy się przez chwilę zagadnieniem "kanji".

Nauka kanji wymaga wiele czasu i cierpliwości.

Stopniowo będziemy poznawali pojedyncze znaki.

Sposób czytania kanji możemy podzielić na dwie grupy. Pierwsza grupa - "on" - czyli orginalne, chińskie sposoby czytania, oraz druga grupa "kun" - tradycyjne słowa japońskie do których znaki chińskie zostały zaadoptowane.

Podczas naszej nauki znaków będę podawała oba czytania.

Znaki mogą występować samodzielnie. Każdy z nich posiada swoje określone znacznie, jednak w połączeniu z innymi znakami, powstają wyrazy o nowych znaczeniach.

Podobnie jak w przypadku nauki hiragany i katakany, podczas pisania znaków musimy zwracać uwagę na kolejność stawiania poszczególnych kresek.

日- oznacza dzień, słońce

odczytanie kun: hi, bi

odczytanie on: nichi, jitsu

Sam znak 日 (ひ) odczytujemy jako dzień.

Inne znaczenia　(przykładowe):

日ようび (nichiyōbi) - niedziela

日ほん (nihon) - Japonia

日のまる (hinomaru) - japońska flaga

木 - oznacza drzewo

odczytanie kun: ki

odczytanie on: moku, boku

Sam znak 木 (き）odczytujemy jako drzewo. Ale znaczeń może być więcej. W połączeniach:

木ようび  (mokuyōbi) - czwartek (木曜日)

木せい  (mokusei) - Jowisz

木ざい  (mokuzai) - deska, belka

W języku japońskim w inny sposób nazywamy własnych rodziców i rodzeństwo, a w inny sposób nazywamy czyichś rodziców i ich krewnych.

Poniżej dla ułatwienia przedstawiam tabelkę:

Jeśli mówimy o własnej rodzinie, to: Matka - haha Ojciec - chichi młodsza siostra - imōto starsza siostra - ane młodszy brat - otōto starszy brat - ani

Jeśli mówimy o czyjejś rodzinie, wtedy użyjemy: Matka - okāsan Ojciec - otōsan młodsza siostra - imōtosan starsza siostra - onēsan młodszy brat - otōtosan starszy brat - oniisan

---