BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
1.MIĘDZYNARODOWE ŹRÓDŁA PRAWA PRACY
Mają one z reguły charakter ogólny (stosowanie tego prawa bez ograniczeń powodowanych innymi uwarunkowaniami) i uniwersalny (powodowana w szczególności poziomem wymiany handlowej
i emigracji ludności).
By prawo mogło zafunkcjonować w naszym kraju musi być zatwierdzone przez Sejm RP (przyjmuje prawo) i Prezydenta RP (dokonuje formalnego zatwierdzenia aktu).
Prawo międzynarodowe funkcjonuję dopiero gdy zostanie zatwierdzone lub zostanie włączone do polskiego prawa.
A. KONWENCJE MIĘDZYNARODOWEJ ORGANIZACJI PRACY (MOP)
Konwencje są źródłem prawa pracy o charakterze międzynarodowym. Mają wielki wpływ na proces tworzenia i doskonalenia polskiego prawa pracy.
Po zatwierdzeniu i wejściu w życie, państwo zobowiązuje się do ustawodawstwa wewnętrznego z ich postanowieniami. Państwa muszą też składać okresowe sprawozdania z jej realizacji.
Zatwierdzenie takiego prawa może nastąpić nawet kilka lat po jego przyjęciu.
Polska od 1919 roku zatwierdziła 88 z 180 konwencji.
MOP ustala minimalne wymagania dotyczące:
czasu pracy
urlopów wypoczynkowych
praw człowieka i pracownika
swobody zrzeszania się
ochrona praw związkowych
znoszenie dyskryminacji
ubezpieczenia od wypadków przy pracy i chorób zawodowych
BHP
ZALECENIA MOP
Zalecenia są to dokumenty uzupełniające
i uszczegóławiające niektóre konwencje. Mogą również funkcjonować odrębnie.
B. EUROPEJSKA KARTA SPOŁECZNA RADY EUROPY
Rada Europy - liczy obecnie 46 państw. Jej celem są działania na rzecz współpracy europejskiej, m.in. W dziedzinie ochrony praw człowieka.
Europejska Karta Społeczna - podstawowy dokument w dziedzinie stosunków pracy. Traktowana jest jako uzupełnienie w dziedzinie socjalnej innego aktu międzynarodowego, jakim jest Europejska Konwencja Praw Człowieka.
Europejska Karta składa się z 5 części:
I. 31 praw człowieka i pracownika,
II. uszczegółowienie tych 31 praw,
III. zobowiązania,
IV. kontrola wypełnienia zobowiązań zawartych w niniejszej Karcie,
V. niedyskryminacja.
C. ROZPORZĄDZENIA UNII EUROPEJSKIEJ
Są źródłami prawa wspólnotowego, stosowane są również wobec osób fizycznych i przedsiębiorstw.
Są łącznikami między systemami krajowymi, mającymi ułatwić obywatelom państw członkowskich poruszanie się po Unii Europejskiej.
Każde Państwo członkowskie najpierw stosuje własne ustawodawstwo, a dopiero gdy wewnętrzne przepisy są sprzeczne z prawami wspólnotowymi lub nie regulują danego zagadnienia, stosowane są rozporządzenia unijne.
Rozporządzenia wspólnotowe, zostały oparte na czterech zasadach:
Zasada jedności stosowanego ustawodawstwa - osoba podlega ustawodawstwu tylko jednego państwa członkowskiego (tam gdzie jest zatrudniona lub prowadzi działalność na własny rachunek),
Zasada równego traktowania - osoby mieszkające w nie swoim kraju, maja takie samo prawo co osoby z tego kraju
Zasada sumowania okresów ubezpieczenia, zatrudnienia i zamieszkania
Zasada zachowania praw nabytych - prawa nabyte w jednym państwie nie przepadają w innym państwie.
Przykładem działania UE jest zabezpieczenie społeczne przed niezawinionym niedostatkiem lub niezaspokojenia podstawowych potrzeb, spowodowanej np. wypadkiem przy pracy, chorobą zawodową, bezrobociem itp.
Ochronie podlega każda osoba poruszająca się w obrębie państw członkowskich oraz ich rodzinom oraz osobom prowadzącym działalność na własny rachunek. Równe traktowanie dotyczy rencistów, emerytów i ich rodzin.
Nakłada ona bezpośrednio prawa i obowiązki na obywatela.
D. DYREKTYWY UNII EUROPEJSKIEJ
Różnią się od rozporządzeń tym, że są aktami prawnymi na których podstawie członkowie UE tworzą własne regulacje prawne.
Maja one różny stopień obligatoryjności:
Zalecane
Obowiązujące
Wprowadzane na okres próbny
Jedną z podstaw tworzenia polskiego prawa pracy - dyrektywa nowego podejścia, określająca podstawowe wymagania ochrony zdrowia i bezpieczeństwa.
DYREKTYWA RAMOWA
Jedna z najważniejszych norm dotyczących BHP.
Zawiera ogólne zasady:
zapobieganie ryzyku zawodowemu
ochrona zdrowia i bezpieczeństwa pracy
eliminowanie zagrożeń
informacja, konsultacja i szkolenia pracowników w zakresie prewencji zawodowej
Dyrektywa określa też obowiązki i prawa pracowników
Ogólne zasady prewencji stosowane przez pracodawcę:
unikanie ryzyka
ocena ryzyka nie do uniknięcia
dostosowanie pracy do właściwości pracownika
stosowanie postępu technicznego
redukcja lub ograniczenie zagrożeń zawodowych
szkolenie pracowników
zapewnienie badań lekarskich
zapewnienie środków pierwszej pomocy, gaszenia pożarów, ewakuacji
konsultacja z pracownikiem i ich przedstawicielami w sprawiem wszelkich koniecznych informacji i środków dla eliminacji zagrożeń zdrowia i bezpieczeństwa.
OCENA RYZYKA
Ważna w dyrektywie jest prawidłowa ocena ryzyka zawodowego i zapobieganie temu ryzyku. Pracodawca szacuje, co na danym stanowisku może zaszkodzić lub wyrządzić krzywdę pracownikowi. Należy określić co trzeba zrobić by zminimalizować te zagrożenia. Dyrektywa zobowiązuje pracodawcę do stosowania środków prewencyjnych.
Dyrektywa zawiera ogólne zasady bezpieczeństwa.
NOWA FILOZOFIA BEZPIECZEŃSTWA PRACY
Określa nową filozofię w odniesieniu BHP, nie są to nakazy i zakazy lecz nacisk na to, jak unikać ryzyka oraz ocenę i ograniczenia ryzyka nieuniknionego. Ustala ona minimalne wymagania dotyczące BHP
w poszczególnych dziedzinach pracy.
DYREKTYWY NOWEGO PODEJŚCIA
Ma na celu ujednolicenie wymagań, procedur oceny bezpieczeństwa wyrobów wprowadzanych na rynek i oddawanych do użytkowania.
Wyroby takie znakuje się oznacznikiem , co gwarantuje im swobodny dostęp do rynków państw UE.
2. KRAJOWE ŹRÓDŁA PRAWA PRACY.
System prawa pracy w Polsce jest złożony. Na ten system składają się źródła prawa pracy powszechnie obowiązującego jak i prawa autonomicznego.
Pojęciem źródeł prawa pracy powszechnie obowiązującego określa się ustawy, czyli akty prawnie stanowione przez Sejm RP i wykonawcze akty prawne, czyli rozporządzenia wydawane przez Ministrów na podstawie upoważnień zawartych w ustawach.
Prawo autonomiczne to układy zbiorowe, regulaminy pracy i statuty, tworzone w drodze negocjacji pracodawców ze związkami zawodowymi.
Ustawy to regulacje wypływające z prawa ujętego
w Konstytucji RP.
I. KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskie jest podstawowym i najważniejszym źródłem prawa pracy.
W art. 24 Konstytucji RP parlament postanowił „Praca znajduje się pod ochroną RP. Państwo sprawuje nadzór nad warunkami pracy”. Powyższa zasada nakłada na państwo obowiązek dbałości o zapewnienie
bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,
godziwej płacy
ochrony prawnej w razie naruszenia przepisów prawa pracy.
II. KODEKS PRACY I INNE USTAWY
Podstawowym aktem prawnym regulującym wzajemne prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników Kodeks pracy, który reguluje zwłaszcza kwestie dotyczące:
stosunku pracy,
wynagrodzeń,
czasu pracy,
urlopów pracowniczych
wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy.
Z kodeksu pracy wynika następująca hierarchia przepisów prawa pracy:
1 Kodeks pracy i akty wydane na jego podstawie
2 Inne ustawy i akty określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców
Postanowienia układów zbiorowych pracy i innych porozumień zbiorowych.
Regulaminy i statuy określające prawa i obowiązki stron stosunków pracy
W przepisach Kodeksu pracy zawarta jest przede wszystkim generalna zasada organizowania wszelkiej pracy w taki sposób aby zatrudnieni pracownicy mieli zapewnione bezpieczeństwo i higieniczne warunki pracy.
O tym, jakie warunki maja być spełnione przy poszczególnych czynnościach i procesach technologicznych, informują wszelkie przepisy wykonawcze wydawane na podstawie delegacji zawartej w Kodeksie pracy, są to np.
rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów bhp
przepisy dotyczące konstrukcji maszyn i urządzeń.
PRZEPISY WYKONAWCZE DO KODEKSU PRACY REGULUJĄCE ZAKRES BHP
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Określa ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa
i higieny pracy w zakładach pracy, szczególnie dotyczące:
terenu zakładów pracy, obiektów budowlanych, pomieszczeń pracy w tym oświetlenia, ogrzewania
i wentylacji
procesów pracy i organizacji stanowisk pracy oraz obsługi
i stosowania maszyn, narzędzi innych urządzeń technicznych, także transportu wewnętrznego
i magazynowania.
prac szczególnie niebezpiecznych takich jak: praca na wysokości, roboty budowlane, rozbiórkowe, remontowe
i montażowe, prace w zbiornikach, kanałach i innych niebezpiecznych przestrzeniach, prace przy użyciu materiałów niebezpiecznych.
pomieszczeń i urządzeń higieniczno-sanitarnych.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z 10 maja 2002r w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym.
Określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym-zarówno spalinowym, jaki i elektrycznym, używanych w transporcie wewnętrznym zakładów pracy.
Rozporządzenie Rady Ministrów z 1 lipca 2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy.
Określa sposób tryb postępowania przy ustalaniu okoliczności
i przyczyn wypadków przy pracy oraz sposób ich dokumentowania a także zakres informacji zamieszczanych
w rejestrze wypadków przy pracy oraz skład zespołu powypadkowego.
Rozporządzenie Rady Ministrów z 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych dla zdrowia kobiet.
Zgodnie z rozporządzeniem nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla ich zdrowia, wymienionych w wykazie prac wzbronionych kobietom, stanowiącym załącznik do rozporządzenia.
Rozporządzenie Ministra Środowiska z 10 grudnia 2003 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w ogrodach zoologicznych
określa warunki bezpieczeństwa i higieny pracy związane
z chowem i hodowlą zwierząt w ogrodach zoologicznych
podaje obszerny wykaz zwierząt niebezpiecznych( w tym owadów)
Rozporządzenie Ministra Środowiska z 16 czerwca 2009 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy gospodarowaniu odpadami komunalnymi.
Określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania prac przy gospodarowaniu odpadami komunalnymi.
Pracodawca ma obowiązek organizować i przeprowadzić odkażenie pojazdów, narzędzi i innych urządzeń, w tym pojemników używanych do odbierania, magazynowania, transportu oraz załadunku i wyładunku odpadów z użyciem produktów biobójczych.
WYBRANE PRZEPISY WYKONAWCZE DO USTAW INNYCH NIŻ KODEKS PRACY
( W SZCZEGÓLNOŚCI DOTYCZĄCE ZAGADNIEŃ BHP)
1.Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z 14 października 2005 r. w sprawie zasad bezpieczeństwa
i higieny pracy przy zabezpieczaniu i usuwaniu wyrobów zawierających azbest oraz programu szkolenia w zakresie bezpiecznego użytkowania takich wyrobów.
zgodnie z rozporządzeniem pracodawca zatrudniający pracowników przy zabezpieczeniu lub usuwaniu wyrobów albo innych materiałów zawierających azbest jest zobowiązany zapewnić im ochronę przed szkodliwym działaniem włókien azbestu i płyny zawierającego azbest.
2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu
z 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach.
określa wymagania bhp dotyczące terenu i pomieszczeń szkolnych, w tym warsztatów, laboratoriów, pracowni oraz stanowisk praktycznej nauki zawodu, zajęć wychowania fizycznego oraz sportowych i turystycznych,
określa postępowanie w razie wypadku osób pozostających pod opieką szkoły i placówki oraz podaje w załączniku wzór protokołu powypadkowego.
3. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
Ustala warunki techniczne jakim powinny odpowiadać budynki i związane z nim urządzenie, ich usytuowanie na działce budowlanej oraz zagospodarowanie działek przeznaczonych pod zabudowę. Przepisy te stosuje się przy projektowaniu i budowie, w tym także odbudowie, rozbudowie, nadbudowie oraz zmianie sposobu użytkowania budynków.
4.Rozporządzenie Ministra Gospodarki z 21 października 2008 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn
(wydane na podstawie art. 9. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. o systemie zgodności) wdraża do prawa polskiego postanowienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/42/WE z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie maszyn i określa zasadnicze wymagania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia dotyczące projektowania i wykonywania wprowadzonych do obrotu lub oddawanych do użytku maszyn i wyposażenia wymiennego, elementów bezpieczeństwa, osprzętu do podnoszenie napędu a także maszyn nieukończonych.
ZAKŁADOWE ŹRÓDŁA PRAWA PRACY
Układy zbiorowe prawa pracy- do pierwszej grupy zakładowych źródeł prawa pracy zaliczamy przepisy bhp zawarte w ponadzakładowych i zakładowych układach zbiorowych pracy.
strony układu nie mogę wprowadzić do układu zbiorowego pracy postanowień mniej korzystnych od zawartych w przepisach powszechnie obowiązujących.
w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, w układach zbiorowych pracy, mogą być określone albo dodatkowe uprawnienia pracownicze, albo uszczegółowione uprawnienia wynikające z przepisów powszechnie obowiązujących.
DO NAJCZĘŚCIEJ WYSTĘPUJĄCYCH W UKŁADACH ZBIOROWYCH PRACY UREGULOWAŃ Z ZAKRESU BHP ZALICZYĆ MOŻNA PRZEDE WSZYSTKIM:
Dodatkowe przywileje zdrowotne,
Dodatkowe urlopy dla pracowników pracujących w warunkach szkodliwych lub uciążliwych oraz skrócenie dobowego wymiaru czasu pracy dla pracowników zatrudnionych w takich warunkach,
Rekompensaty finansowe dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych oraz niebezpiecznych,
II. Regulamin pracy
Regulamin pracy jest aktem wewnątrzzakładowym ustalającym organizację i porządek w procesie pracy nie wprowadza się go tylko w sytuacji, jeżeli postanowienia jakie powinien zawierać, są ujęte w obowiązującym w zakładzie układzie zbiorowym pracy, albo gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 20 pracowników.
Regulamin nie może zawierać postanowień mniej korzystnych niż akty prawne wyższego rzędu jak np. układy zbiorowe i rozporządzenia. Nie może też zawierać regulacji już ujętych w układzie zbiorowym.
REGULAMIN PRACY, POWINIEN W SZCZEGÓLNOŚCI USTALAĆ(O ILE MA TO ZASTOSOWANIE W DANYM ZAKŁADZIE):
Organizację pracy, warunki przebywania na terenie zakładu pracy w czasie pracy i po jej zakończeniu, wyposażenie pracowników w narzędzia i materiały, a także w odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej i higieny osobistej,
Systemu i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe czasu pracy,
Porę nocną,
Termin, miejsce, czas i częstotliwość wypłaty wynagrodzenia,
Wykazy prac wzbronionych pracownikom młodocianym oraz kobietom,
Rodzaje prac i wykaz stanowisk pracy dozwolonych pracownikom młodocianym w celu odbycia przygotowania zawodowego,
7. Wykaz lekkich prac dozwolonych pracownikom młodocianym zatrudnionym w innym celu, niż przygotowanie zawodowe,
8. obowiązki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej w tym także sposób informowania pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą,
9. Przyjęty u danego pracodawcy sposób potwierdzania przez pracownika przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwienia nieobecności w pracy.
Regulamin pracy powinien zawierać również informacje o karach stosowanych z tytułu odpowiedzialności porządkowej pracowników.
Pracodawca ma obowiązek zapoznać każdego pracownika z treścią regulaminu.
ZAPOZNANIE PRACOWNIKÓW Z TREŚCIĄ REGULAMINU
Nowy regulamin wchodzi w życie, po upływie dwóch tygodni od dnia podania jego treści do wiadomości pracowników w sposób przyjęty u danego pracodawcy np. poprzez wywieszenie go na tablicy ogłoszeń, albo najlepiej wręczenie każdemu pracownikowi powielonego egzemplarza regulaminu. Pracownika nowo zatrudnionego należy zapoznać z treścią regulaminu przed rozpoczęciem przez niego pracy. Pracodawca powinien uzyskać od pracownika potwierdzenie na piśmie, że zapoznał się z regulaminem pracy.
JEŻELI PRACODAWCA NIE MA OBOWIĄZKU WPROWADZENIA REGULAMINU, TO JEST OBOWIĄZANY NA PIŚMIE POINFORMOWAĆ PRACOWNIKÓW O:
Obowiązujących normach czasu pracy,
Terminach dni wolnych od pracy, wynikających z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy,
Porze nocnej,
Terminie, miejscu i czasie wypłaty wynagrodzenia,
Przyjętym w zakładzie sposobie potwierdzania przez pracowników przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwienia nieobecności w pracy,
III. INSTRUKCJE BHP I INNE:
Respektując przepisy prawa w pracy powinno się ściśle stosować do wielu instrukcji, takich jak:
Instrukcje o których mowa w rozporządzeniu w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Instrukcja bezpiecznego wykonywania robót budowlanych, w tym również Plan bezpieczeństwa i Ochrony zdrowia,
Instrukcja obsługi (instrukcja producenta),
Inne instrukcje
POLSKIE NORMY I ZASADY BHP
Polskie Normy zwane są normami technicznymi, wydaje się je na podstawie ustawy z 12 września 2002 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 169, poz. 1386 z późn. zm.). W art. 5 ust. 3 tej ustawy zaznaczone jest, że normy techniczne są stosowane na zasadzie dobrowolności. Są dokumentami opracowanymi i zaakceptowanymi przez jednostkę normalizacyjną, powszechnie dostępne. Jednak obowiązek stosowania normy technicznej może być wynikiem z powołana się na określoną normę w powszechnie obowiązującym przepisie. W takich przypadkach ustawa lub rozporządzenie, nakazując stosowanie normy technicznej, powoduje obowiązek jej stosowania.
Każda norma jest zaakceptowana przez wszystkie zainteresowane strony oraz przeznaczona do powszechnego stosowania, oznaczona - na zasadzie wyłączności - symbolem PN. Normy zatwierdzone przez upoważnioną jednostkę organizacyjną, ustalają - do powszechnego i wielokrotnego stosowania - zasady, wytyczne lub charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników i zmierzający do uzyskania optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie.
W praktyce normy są swoistym kodeksem dobrej praktyki i zasad racjonalnego postępowania przy aktualnym poziomie techniki.
Celami normalizacji krajowej są:
Racjonalizacja produkcji i usług poprzez stosowanie uznanych reguł technicznych lub rozwiązań organizacyjnych,
Usuwanie barier technicznych w handlu i zapobieganie ich powstawaniu,
Zapewnianie ochrony życia, zdrowia, środowiska i interesu konsumentów oraz bezpieczeństwa pracy,
Poprawa funkcjonalności, kompatybilności i zmienności wyrobów, procesów i usług oraz regulowania ich różnorodności,
Zapewnienie jakości i niezawodności wyrobów, procesów
i usług,
Działanie na rzecz uwzględnienia interesów krajowych w normalizacji europejskiej i międzynarodowej,
Ułatwianie porozumiewania się przez określanie terminów, definicji, oznaczeń i symboli do powszechnego stosowania.
W normalizacji krajowej stosuje się następujące zasady:
Jawności i powszechnej dostępności,
Uwzględniania interesu publicznego,
Dobrowolności uczestnictwa w procesie opracowywania i stosowania norm,
Zapewnienia możliwości uczestnictwa wszystkich zainteresowanych w procesie opracowywania norm,
Konsensu jako podstawy procesu uzgadniania treści norm,
Niezależności od administracji publicznej oraz od jakiejkolwiek grupy interesów,
Jednolitości i spójności postanowień norm,
Wykorzystywania sprawdzonych osiągnięć nauki i techniki,
Zgodności z zasadami normalizacji europejskiej i międzynarodowej.
Realizację powyższych celów zapewnia Polski Komitet Normalizacyjny (PKN), jako krajowa jednostka normalizacyjna przy pomocy komitetów technicznych, które opracowują treści Polskich Norm i innych dokumentów normalizacyjnych w określonych zakresach tematycznych.
Przy wydawaniu rozporządzeń przez właściwych ministrów podstawowym kryterium przywoływania tych norm jest bezpieczeństwo pracy i użytkowania oraz ochrona życia, zdrowia, mienia i środowiska.
Postanowienia normy powinny:
Być oparte na podstawach naukowych oraz danych sprawdzonych pod względem słuszności technicznej, ekonomicznej i użytkowej,
Uwzględniać aktualny stan wiedzy oraz poziom techniki osiągnięty lub możliwy do osiągnięcia w najbliższym czasie,
Być możliwe do realizacji oraz sprawdzalne.
ZASADY BHP
Przestrzeganie zasad bhp służy ochronie życia lub zdrowia pracownika i tym samym zapewnieniu faktycznego bezpieczeństwa pracy.
Zasady bhp najczęściej odnoszą się do bezpieczeństwa pracy w poszczególnych branżach lub zawodach i powinny być ujmowane w dokumentacji techniczno - ruchowej oraz instrukcjach stanowiskowych bhp.
Obowiązek przestrzegania zasad bhp zarówno przez pracodawców, jak
i przez pracowników nakłada k.p.
Potrzeba stosowania zasad bhp wynika z faktu, że nawet rozbudowany system przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy nie jest w stanie objąć
i przewidzieć wszystkich wymogów dla zapewnienia rzeczywistego bezpieczeństwa pracy. Wynika to również z dokonującego się postępu technicznego i technologicznego, sprawiającego, że zasady bhp wypełniają lukę między obowiązującymi przepisami a istniejącym stanem faktycznym.
BIBLIOGRAFIA
Bezpieczeństwo i higieny pracy, Edward Kołodziejczyk.
10