Topologie sieciowe

Topologie sieci LAN mogą być opisane zarówno na płaszczyźnie fizycznej, jak i logicznej. Topologia fizyczna określa geometryczną organizację sieci. Topologia logiczna opisuje reguły komunikacji, z których powinna korzystać każda stacja robocza przy komunikowaniu się w sieci. Obie płaszczyzny topologii są ściśle ze sobą powiązane.

Spotykane topologie sieciowe to:

• topologia gwiazdy

• topologia gwiazdy rozszerzonej

• topologia szyny (liniowa)

• topologia pierścieniowa

• topologia podwójnego pierścienia

• topologia drzewiasta

• topologia pełna (siatkowa)

• topologia nieregularna

• topologia komórkowa

Topologia gwiazdy

Topologia gwiazdy ma węzeł centralny, do którego zbiegają się pozostałe węzły (punkty końcowe) sieci.

Cały przepływ informacji przechodzi przez jedno urządzenie (węzeł centralny). Uszkodzenie, zatem węzła centralnego powoduje, że wszystkie urządzenia tracą ze sobą komunikację.

Topologia gwiazdy rozszerzonej

Topologia gwiazdy rozszerzonej pochodzi od topologii gwiazdy, przy czym każdy węzeł końcowy topologii może działać jako węzeł centralny dla własnej topologii gwiazdy.

Jest obecnie najpopularniejszą topologią stosowaną w sieciach lokalnych. Pozwala ona na stosowanie krótszych przewodów oraz ograniczenie liczby urządzeń, które muszą być połączone z węzłem centralnym.

Topologia gwiazdy rozszerzonej jest hierarchiczna, co pozwala zachowywać ruch na poziomie lokalnym.

Topologia szyny (liniowa)

W topologii szyny wszystkie węzły połączone są bezpośrednio do jednego współdzielonego łącza.

Uszkodzenie (przerwanie) współdzielonego łącza powoduje, że wszystkie urządzenia tracą ze sobą komunikację.

W topologii tej wszystkie urządzenia sieciowe widzą wszystkie sygnały pochodzące od innych urządzeń włączonych do współdzielonego łącza.

Topologia pierścieniowa

Topologię pierścienia tworzy jeden zamknięty pierścień składający się z węzłów oraz połączeń między nimi, gdzie każdy węzeł połączony jest wyłącznie z dwoma sąsiadującymi węzłami.

Aby w topologii pierścieniowej informacje mogły przepływać, każda stacja musi przekazywać je do stacji sąsiedniej. Zatem każda stacja włączona do pierścienia widzi wszystkie sygnały pochodzące od innych stacji.

Topologia podwójnego pierścienia

Topologia podwójnego pierścienia jest niemal taka sama jak topologia pierścienia. Różnica polega na tym, że w tej pierwszej zastosowano dodatkowy (zapasowy) pierścień, łączący te same urządzenia co pierwszy.

Topologia podwójnego pierścienia działa wprawdzie na bazie dwóch niezależnych pierścieni, przy czym w danej chwili używany jest tylko jeden pierścień. Takie rozwiązanie zapewnia większą niezawodność i elastyczność w sieci.

Topologia drzewiasta

Topologia drzewiasta jest podobna do topologii gwiazdy rozszerzonej z tą różnicą, że w topologii drzewiastej nie ma węzła centralnego. Używany jest tu węzeł podstawowy (pień), z którego rozchodzą się kolejne węzły (gałęzie).

W przypadku topologii drzewiastej wyróżniamy dwa jej rodzaje: drzewo binarne (z każdego węzła odchodzą dwie gałęzie) oraz drzewo szkieletowe (węzły rozchodzą się od pnia szkieletu).

Topologia pełna (siatkowa)

W topologii pełnej (siatkowej) każdy węzeł jest połączony bezpośrednio z każdym innym węzłem.

Zaletą, takiego rozwiązania jest to, że w przypadku awarii jednego z połączeń informacje mogą osiągnąć cel przepływając innymi łączami. Inną zaletą jest możliwość

przesyłania informacji wieloma łączami jednocześnie. Najpoważniejszą wadą topologii pełnej jest to, że jeśli używamy wielu węzłów, liczba mediów oraz połączeń staje się ogromna.

Topologia nieregularna

W topologii nieregularnej nie ma ustalonego wzoru połączeń i węzłów. Węzły mają różną liczbę połączeń rozchodzących się od nich.

W taki sposób zbudowane są sieci we wczesnym stadium konstrukcji lub gdy są źle zaplanowane.

Topologia komórkowa

Topologia komórkowa składa się z kulistych lub sześciennych obszarów, z których każdy ma jeden węzeł będący centrum.

Topologia komórkowa to geograficzny obszar podzielony na komórki (regiony) dla celów technologii bezprzewodowych. W topologii komórkowej nie ma fizycznych połączeń, gdyż informacje przenoszone są falami elektromagnetycznymi. Topologie oparte na komórkach są zintegrowane z innymi topologiami.

---