Anielskie Chóry Kabały
Hierarchia anielskich bytów jest rozpostarta na Drzewie Życia, przypisana poszczególnym sefirom. [...] Wydawać by się mogło, iż miejscem, gdzie odnajdziemy największą ilość informacji o aniołach, będzie Biblia. Nic bardziej błędnego. Rzecz jasna, w Piśmie Świętym są księgi poświęcające im dużo uwagi; taką szczególną księgą z uwagi na swój charakter jest Apokalipsa Św. Jana. O dobrych duchach, czyli aniołach, wspomina między innymi Księga Rodzaju, Księga Psalmów, Księga Zachariasza, Księga Tobiasza, Ewangelia św. Mateusza, Dzieje Apostolskie. Bardzo rzadko w Biblii możemy odnaleźć nazwy własne aniołów. [...] Częściej jednak stosowane są terminy uogólniające, np.: synowie Boży, posłańcy, posłowie z nieba, święci. [...] W biblijnych opisach nie znajdziemy szczegółowych charakterystyk ani aniołów, ani ich hierarchii. Anioły pokazują się znienacka, cicho, w sposób właściwy swojej duchowej naturze. Człowiek, ograniczony do swoich zmysłów, polegający na własnym rozumie często nie potrafi ich dostrzec, a cóż dopiero zidentyfikować. Uważna lektura Biblii prowadzi do dwóch wniosków. Pierwszy dotyczy realistycznych przedstawień aniołów, nadawaniem ich czysto ludzkich cech, posiadania broni i innych przedmiotów. Drugi jest podporządkowany symbolicznemu ujęciu, w którym dominują płomienie, błyskawice, dymy, jaśniejące blaskiem skrzydlate postacie. Rzecz charakterystyczna - ani razu anioł nie jest kobietą, zawsze mężczyzną. Mamy tu do czynienia ze swoistym męskim szowinizmem. Jakże to tak, anioł miałby być kobietą? Nigdy! W tej kwestii kilkakrotnie i jednoznacznie wypowiedział się Jezus Chrystus podkreślając, iż natura aniołów wykracza poza kategorię płci w ludzkim rozumieniu płciowości.
W Starym Testamencie, w różnych miejscach, jest mowa o serafinach, cherubinach, archaniołach i aniołach. Odniesienia te nie mają wszakże charakteru klasyfikującego, porządkującego czy wręcz tworzącego jakieś hierarchie anielskie. Nowy Testament wprowadza z kolei całkowicie odmienne określenia. Pojawiają się Księstwa, Trony, Zwierzchności, Moce, Panowania. Charakterystyczne jest występowanie tych i innych nazw wyłącznie w tekstach Św. Pawła. Podobnie jak w Starym Testamencie Św. Paweł ogranicza się jedynie do wymienienia samych nazw. Pomija całkowicie takie kwestie, jak godność, natura czy też przywileje tak określonych bytów anielskich. [...]
Wprowadzone przez św. Pawła terminy w połączeniu z wcześniej istniejącymi określeniami stworzyły kanon dziewięciu chórów anielskich. Kanon, który z małymi poprawkami w przypadku niektórych nazw, obowiązuje po dzień dzisiejszy. Podział na ściśle określone chóry został wprowadzony, i utrwalony, dopiero w dziele Dionizego Aeropagity O hierarchii niebieskiej. Zgodnie z nim są trzy triady chórów, w skład których wchodzą Serafini (Seraphini), Cherubini (Cherubini), Trony (Throni), Panowania (Dominationes), Moce (Virtues), Władze (Potestates), Zwierzchności (Principatus), Archaniołowie (Archangeli), Aniołowie (Angeli). W odniesieniu do klasyfikacji, przyjętej przez kabalistów, są nieznaczne zmiany w zakresie nazewnictwa. I tak zamiast Panowań są Dominacje, w miejsce Władz są Cnoty oraz Księstwa za Zwierzchności.
Każdej z sefir został podporządkowany jeden chór Aniołów Kabały, są one wewnątrz emanacji. Chór jest grupą aniołów pracujących w tej samej sferze wpływów w określonej wibracji energetycznej. Ujawnionych, a więc znanych nam, jest zaledwie dziewięć chórów anielskich, których podstawowym zadaniem jest prowadzenie człowieka i przypominanie mu o celu jego wcielenia. Anioły Kabały są nośnikami pojęć oraz postaw, np. miłości, zrozumienia, poczucia bezpieczeństwa, sprawiedliwości. Generalnie rzecz ujmując nie mają one postaci są bowiem świetlistymi istotami, stworzonymi przez boskość, utkanymi ze światła. To człowiek nadał im postać, ponieważ ten sposób dobitniej przemawia do materialnej wyobraźni. Można więc powiedzieć, że anioły są świetlistym przejawem ludzkiej nadświadomości, Wyższego Ja. [...]
Dziewięć chórów anielskich liczy łącznie 72 aniołów, po ośmiu w każdym chórze. Tak jak chóry mają różną moc manifestacji, tak aniołom są przypisane określone miejsca w strukturze chóru. Najmocniejszy, bo poprzez narzędzie najbliższy boskiej emanacji, jest anioł znajdujący się w środku, bowiem on jest zaczynem wszystkiego; ostatni z kolei rozprzestrzenia swoją energię na sefiry, sąsiadujące z jego macierzystą sfirą. Chór bowiem jest jak atom. Im bliżej środka tym bardziej skoncentrowana energia i mocniejsze promieniowanie w obrębie chóru.
Bogowie Wewnętrzni, Geniusze Kabalistyczne to jedne z określeń Aniołów Kabały, których autorem jest Kabalew, francuski popularyzator i badacz Kabały. Wskazują one, że esencja, którą każdy z Aniołów wyraża, reprezentuje, przekazuje, jest wewnętrzną wartością duchową. Każdy z Aniołów symbolizuje jedną z 72 wartości duchowych, które możemy w sobie uruchomić. Oczywiście, ponieważ ją wyraża i zajmuje się nią, może nam pomóc w przyswojeniu jej i przejęciu pieczy nad sytuacjami, które wchodzą w zakres tej wibracji. [...] Każdy z Aniołów włada, panuje przez 5 dni w miesiącu i 20 minut w ciągu doby.
Każda sefira ma własnego regenta, wchodzącego w skład chóru. Wyjątek stanowi Kether, bowiem jej regent znajduje się poza chórem, Jest nim Metatron. Regent spełnia funkcje dowódcy chóru, gdyż ma jako narzędzie i atrybut energię tej samej planety. Z kolei chóry mają własnych rektorów, którzy nie wchodzą w jego skład, a ich zadaniem z definicji jest koordynacja zadań całego chóru. Rektorzy są więc punktem odniesienia, umiejscowionym z boku; regenci zaś są kwintesencją energii przypisanej danemu chórowi, stąd ich podwójne oprzyrządowanie w postaci tej samej planety. Do każdego chóru, tak samo jak do sefir, przypisana jest jedna planeta, a każdy z aniołów danego chóru ma dodatkowo przydzieloną drugą planetę. Pierwsza z planet mówi nam o celach, druga wskazuje na środki i narzędzia, jakie są do dyspozycji anioła. Przykładowo podstawowym narzędziem pracy Aladiaha, drugiego anioła z drugiego chóru Cherubinów a dziesiątego w całości, jest Uran ze wspomagającym go Saturnem. Sefiry są przejawieniem dziesięciu aspektów energii.
[...]
Anielskie hierarchie to perfekcyjny porządek. Jedni się oczyszczają, drudzy są oczyszczani; jedni oświecają, inni są oświecani. Ikonografia, przyjęła w czasach Dionizego Areopagity, oddaje umownie pewne cechy aniołów. Skrzydła są symbolem oderwania od poziomego i materialnego wymiaru życia; prostotą są bose stopy; o umysłowej płodności i aktywnej inteligencji mówi przepaska na czole; na poświęcenie się sprawom boskim wskazuje kapłańska szata; władza monarsza to laska; moc, spryt, jak i determinację w wykonywaniu powierzonych zadań charakteryzują kopie oraz siekiery w rękach aniołów.
A oto kolejne Chóry. Z każdego z nich wybrałem (przyp.AB, autora strony) jednego Anioła, regenta danego chóru, dla którego przedstawiłem kartę z talii dołączonej do książki oraz pełną charakterystykę Anioła.
1. Serafiny.
[...] Serafiny są gorejące miłością, płonące ogniem. Jest to wibracyjnie najwyższy chór, najbliższy promieniowaniu Słonecznego Logosa, który przekazuje naszej galaktyce moc Boskiej Emanacji. Mając największą moc są światłem i ciepłem, tworząc zarazem wokół Boga ognisko miłości. Przenoszą wibracje pierwszego planu świadomości, mającego dostęp do Źródłowego Ognia. [...] Serafiny, jako jedyne wśród chórów Aniołów Kabały, znają pochodzenie każdej inkarnowanej duszy. Ich misją jest nauczenie człowieka powrotu do Pierwotnego Źródła Źródeł.
W tradycji angelologicznej mają promieniste serca, płomieniste skrzydła, czerwone (czasami purpurowe) szaty.
Chór Serafinów tworzy: Vehuiah, Yeliel, Sitael, Elemiah, Mahasiah, Lelahel, Achaiah, Cahetel.
(Przyp.AB, autora strony) Regentem Chóru Serafinów jest Metatron, który jako jedyny nie wchodzi do chóru a tym samym nie jest reprezentowany w talii, z której korzystam. Jego opis jest skrócony w stosunku do opisów innych Aniołów.
2. Cherubiny.
Pełnia wiedzy, kwintesencja mądrości i poznania - tak najkrócej można scharakteryzować przedstawicieli tego chóru. Są Mistrzami Zodiaku, którego dwanaście znaków portretuje różne środowiska rozwoju, etapy życia. Cherubiny uczą nas uświadamiania sobie środowiska, wskazują, jak skuteczniej używać go, pomagają harmonizować się z nim. Niosą z sobą poznawczą treść, jak i rozlanie mądrości. Przechowują wiedzę, będąc zarazem strażnikami Boskiej Mądrości. Akceptacja znaku, w którym się wcieliliśmy jest jednocześnie przyjęciem środowiska, ponieważ sami je wybraliśmy by głębiej i dokładniej przepracować lekcję, z którą przyszliśmy na świat. [...] Anioły Cherubinów są Boskim Ogniem transformującym naszą osobowość, nasze ego, które nie potrafi i nie umie wystarczająco podważyć samego siebie w procesie ewolucji.
Cechą charakterystyczną w tradycji anielskiej są błękitne szaty, symbolizujące jasność umysłu. Ich atrybutem jest zwierciadło mądrości, a także księga.
W tej grupie występuje: Haziel, Aladiah, Lauviah, Hahaiah, Yezalel, Mebahel, Hariel, Hekamiah.
3. Trony.
Aniołowie ostatniego chóru pierwszej triady. Stale przebywają przed Tronem i Boskim Majestatem. Są kwintesencją stałości, posłuszeństwa, stabilności oraz wierności. Emanują Saturniczną wibracją ducha czasu i przestrzeni, przynosząc nam trudności, które pomagają przechodzić na kolejne etapy duchowego rozwoju. Pojawienie się przeciwieństw jest sygnałem, że już jesteśmy gotowi do przejścia na wyższy szczebel. Trony są czynnikami Karmy i dopóki nie ogarniemy wszystkich doświadczeń, koniecznych do duchowego rozwoju, dopóty nie pozwalają na przekroczenie bram Niebiańskiej Jerozolimy. Przywołując ich wibracje możemy szybciej ewoluować, co jednak nie oznacza, że łatwiej. Ich pojawienie się sygnalizuje, iż jest w nas wewnętrzna siła, pozwalająca na stawienie czoła przeciwnościom losu. Anioły tego chóru są Aniołami Pamięci, zarówno tej Boskiej, jak i zwykłej ludzkiej.
W ikonografii są wyróżniane poprzez koronę, berło i purpurowe szaty.
Dziewiątkę Aniołów stanowią: Lauviah, Caliel, Leuviah, Pahaliah, Nelchael, Yeiayel, Melahel, Hahuiah.
4. Dominacje.
Geniusze Dominacji są energiczne, aktywne i męskie. Wydają polecenia i rozkazy po to, byśmy mogli żyć w związku entuzjazmu, radości oraz obfitości ze Wszechświatem. Duchowy rozwój przebiega najpełniej w radości i w szczęściu. Wibracje Dominacji uczą nas bycia szczęśliwym i zaufania do siebie samego. Brak zaufania do siebie jest równoznaczny z brakiem zaufania do Wszechświata. Jego miarą jest wiara, przenosząca góry. Dzięki emanacjom Aniołów Dominacji uczymy się również otrzymywać owoce naszego potencjału, wewnętrznych i zewnętrznych bogactw poprzez umiejętność równoważenia w nas relacji wymiany ze światem. Są wyrazicielami Kosmicznego Prawa Dawania. [...]
Angelologia przypisuje im cesarskie jabłko, berło, koronę, niebieskie bądź purpurowe szaty.
Geniuszami Dominacji są: Nith-Haiah, Haaiah, Yeratel, Seheiah, Reiyel, Omael, Lekabel, Vasariah.
5. Moce.
Cechą charakterystyczną jest siła i niezwyciężoność wibrująca Marsową energią. Ich zadaniem jest doglądanie spełnienia rozkazów, poleceń wydawanych przez inne Anioły. Są Wojownikami Wszechmiłości, prowadzącymi człowieka na wewnętrzną walkę celem uwolnienia się od zbędnego balastu, ciemnych sił. Poprzez doświadczenia wskazują ścieżkę panowania nad sobą, nieulegania zachciankom, nałogom. Uczymy się panowania nad własną energią, rozumienia jej mocy i właściwego stosowania w życiu. Pomagają w chwilach zwątpienia, dając impuls do posuwania się naprzód, nawet jeśli wydaje się nam, iż już nie mamy więcej sił. To jest owo sięganie do rezerw energetycznych w skrajnych losowo sytuacjach, wymagających heroizmu, odwagi i wzmożonego wysiłku woli.
W anielskiej tradycji są przedstawiane w zielonych szatach z wawrzynowymi wieńcami na głowach. Uzupełnieniem jest pancerz, lanca, tarcza, hełm bądź proporzec, na którym z reguły widnieje biały krzyż na czerwonym polu.
Aniołami chóru są: Yehuiah, Lehahiah, Khavaquiah, Menadel, Aniel, Haamiah, Rehael i Yeiazel.
6. Cnoty.
Wibrują Słoneczną energią głębokiej tożsamości Istoty i pomagają nam w odnalezieniu naszej identyczności. Dzięki nim rozpoznajemy kim naprawdę jesteśmy pomimo otaczających nas pozorów. Odkrywamy siebie dla nas, jak i dla innych. Postrzegamy pozazmysłowo ludzi oraz rzeczy, takimi, jakimi faktycznie są. Odsłaniamy ich rzeczywistość poza aspektem fizycznie widocznym. Dzięki temu potrafimy połączyć się z naszym jestestwem, ze Słońcem, Światłem. Emanacje Cnót są najwyżej uduchowione, wolne od materialnych przeszkód. Przekazują wiedzę posiadania właściwego stosunku do autorytetu, przywództwa. Pomieszczone na środkowej kolumnie Drzewa Życia równoważą miłosierdzie i rygor, prowadzą w kierunku odnalezienia wewnątrz nas źródłowego Androgena poprzez połączenie dwóch biegunów w jednym. Wymagają podjęcia i kontynuowania ciężkiej i niewdzięcznej pracy nad samym sobą, odsunięcia na bok głosu ego, owego tyrana i złego ducha dnia codziennego w naszym życiu. [...] Przynoszą nam w darze Światło Jam Jest, zwłaszcza w sytuacjach, kiedy wydaje się nam, że już nie widzimy światła na końcu tunelu ciemności.
Angelologia wskazuje na ich atrybuty, którymi są buława oraz globus. [...]
W tym chórze jest: Hahahel, Mikael, Veuliah, Yelahiah, Sealiah, Ariel, Asaliah, Mihael.
7. Księstwa.
Najkrótszą charakterystyką chóru, [...] jest Miłość. Księstwa emanują Wenusową energią zrównoważonej miłości, wymagającej szacunku, zaangażowania oraz zaufania. Moc Boskiej Miłości jest budzona do życia w człowieku, który będąc racjonalnym z natury swej nie rozumie irracjonalizmu Miłości. Gdzie przeważa rozsądek tam brak jest miłości. Kochając stajemy się irracjonalni, bowiem nikt nie będzie kochał nas dla naszych zasług, osiągnięć. Nasze zachowanie nie jest możliwe do przewidzenia, a tym bardziej do kierowania. Kochając rozumiemy innych, potrafimy przebaczać, dawać nie oczekując nic w zamian, akceptować. Uczymy się kochać siebie, takimi, jakimi jesteśmy, a dzięki temu jesteśmy w stanie pokochać innych ludzi miłością bezwarunkową. [...] Aniołowie Księstw wyrażają także wibracje estetyzmu, harmonii w naszym codziennym życiu. Akcentują, że prawdziwe piękno pojawia się zawsze wtedy, kiedy wyrażamy na zewnątrz to, co jest wewnątrz nas. Wówczas jesteśmy w stanie pojąć, iż Droga Rozumu nie jest tą najważniejszą ścieżką, po której kroczymy. Znacznie ważniejszą jest Droga Serca, tak często niedostrzegana i lekceważona. [...]
W ikonografii średniowiecznej dominuje książęca korona, ozdobny płaszcz w zielonym kolorze.
W gronie Aniołów Księstw znajduje się: Vehuel, Daniel, Hahasiah, Imamiah, Nanael, Nithael, Mebahiah i Poyel.
8. Archanioły.
Są posłańcami wiedzy, prowadzonymi emanacją Merkurego, instruktorami ludzkości. Wiedza sama w sobie niewiele daje pożytku. Ważne jest jej zrozumienie i tego uczą nas Geniusze Archaniołów. Ograniczeni fizycznymi ciałami postrzegamy wyłącznie jedną stronę medalu, podobnie jak będąc na południowym biegunie nie dojrzymy północnego. W swoich ocenach jesteśmy subiektywnie obiektywni i dopiero pomoc Archaniołów pozwala na przekroczenie granic widzenia jednej tylko płaszczyzny na raz. Uczą nas trudnej sztuki komunikowania się, tak ze sobą samym, jak i z innymi ludźmi. Uczą nas również umiejętności rozróżniania. [...] Celem ich pomocy i pracy z nami i nad nami jest doprowadzenie do powtórnego połączenia w nas wszystkiego, co jest podwójne, bowiem nic nie jest wyłącznie dobre czy wyłącznie złe. [...]
W chórze jest: Nemamiah, Yeyalel, Harahel, Mitzrael, Umabel, Jah-Hel, Anauel i Mehiel.
9. Anioły.
Najbliższe człowiekowi wibracyjnie. Cechuje je łagodność Księżycowej energii a jednocześnie mamią iluzją, złudą. Za ich przyczyną konfrontujemy się z naszymi skrzętnie skrywanymi lękami i pragnieniami. Wyciągają pomocną dłoń w pokonaniu bariery iluzyjności, kiedy to nie możemy być pewni niczego i nikogo, zwłaszcza nas samych. Dzięki nim podejmujemy pracę z i nad naszą nieświadomością, odkrywamy nasze ciemne, ukryte strony. Uczymy się widzenia Dobra w Złu a nie tylko i wyłącznie Zła w Złu. Zrozumiałym staje się nieodzowność doświadczania Zła by ogarnąć Dobro. Kiedy doznajemy tego, co nam wydaje się złem, zastanówmy się nad lekcją, którą mamy do przepracowania w tym właśnie momencie.
Do chóru Aniołów należy: Damabiah, Manakel, Ayael, Habuhiah, Rahael, Yamabiah, Haiiael, Mumiah.
1