Sprawozdanie nr 2
Skład grupy:
Adam Brzozowski,
Kamil Gniewek.
1. Programy do liczenia całek:
Metodą prostokątów
function[w]=prostokat(a,b,n,F)
m=length(n);
for k=1:m
n1=n(k);
h=(b-a)/n1;
x=a+h/2:h:b-h/2;
y=feval(F,x);
w(k)=0;
for i=1:n1
w(k)=w(k)+h.*y(i);
end
end
Metodą trapezów
function[w]=trapez(a,b,n,F)
m=length(n);
for k=1:m
n1=n(k);
h=(b-a)/n1;
x=a:h:b;
y=feval(F,x);
for j=1:n1
c=y(j+1);
d=y(j);
p(j)=((d+c)/2)*h;
end
w=0;
for j=1:n1
w=p(j)+w;
end
end
Metodą Simpsona
function[w]=simpson(a,b,n,F)
m=length(n);
for k=1:m
n1=n(k);
h=(b-a)/n1;
x=a:h/2:b;
y=feval(F,x);
w=0;
for k=1:2:2*n1
w=w+((y(k)+4*y(k+1)+y(k+2))*h)/6;
end
end
2. Całki:
1)
, wartość dokładna całki:
2)
, wartość dokładna całki:
3)
, wartość dokładna całki:
3.Wyniki
Rozbieżności pomiędzy wartością prawdziwą całki a obliczoną poprzez całkowanie metodą prostokątów, trapezów lub Simpsona porównujemy poprzez wykorzystanie błędu względnego:
,
oraz z wykorzystaniem błędu bezwzględnego:
Całkowanie metodą prostokątów
n= |
5 |
8 |
13 |
16 |
25 |
32 |
49 |
64 |
całka 1 |
139.522 |
144.6316 |
146.7394 |
147.1814 |
147.6906 |
147.8286 |
147.9528 |
147.9911 |
|
-0.06 |
-0.03 |
-0.01 |
-0.01 |
-0.01 |
-0.01 |
-0.01 |
-0.01 |
|
-9.26 |
-4.15 |
-2.04 |
-1.60 |
-1.09 |
-0.95 |
-0.83 |
-0.79 |
całka 2 |
3.5722 |
4.0398 |
4.5224 |
4.7285 |
5.1703 |
5.4137 |
5.8315 |
6.0913 |
|
-0.61 |
-56.14 |
-50.90 |
-48.66 |
-43.86 |
-41.22 |
-36.69 |
-33.86 |
|
-5.64 |
-5.17 |
-4.69 |
-4.48 |
-4.04 |
-3.80 |
-3.38 |
-3.12 |
całka 3 |
1.9659 |
1.0973 |
-1.1061 |
-0.004 |
1.9987 |
0.0094 |
0.0001 |
0.0005 |
|
-2416.1 |
-1349.1 |
1357.9 |
3.9 |
-2456.4 |
-12.5 |
-1.1 |
-1.6 |
|
1.967 |
1.098 |
-1.105 |
-0.003 |
2.000 |
0.010 |
0.001 |
0.001 |
Całkowanie metodą trapezów
n= |
5 |
8 |
13 |
16 |
25 |
32 |
49 |
64 |
całka 1 |
165.3985 |
154.9207 |
150.664 |
149.7761 |
148.7552 |
148.4788 |
148.2302 |
148.1537 |
|
0.1117 |
0.0413 |
0.01 |
0.01 |
-0.0002 |
-0.0020 |
-0.0037 |
-0.0042 |
|
16.62 |
6.14 |
1.88 |
1.00 |
-0.03 |
-0.30 |
-0.55 |
-0.63 |
całka 2 |
1002.2 |
627.6541 |
387.755 |
315.847 |
203.792 |
160.2877 |
106.5019 |
82.8507 |
|
107.81 |
67.15 |
41.10 |
33.29 |
21.13 |
16.40 |
10.56 |
8.00 |
|
992.99 |
618.44 |
378.54 |
306.64 |
194.58 |
151.08 |
97.29 |
73.64 |
całka 3 |
-2.0671 |
-1.1379 |
-1.121 |
-0.0203 |
-2.0026 |
-0.0121 |
-0.0021 |
-0.0014 |
|
2538.5 |
1396.9 |
1376.2 |
23.9 |
2459.2 |
13.9 |
1.6 |
0.7 |
|
-2.066 |
-1.137 |
-1.120 |
-0.019 |
-2.002 |
-0.011 |
-0.001 |
-0.001 |
Całkowanie metodą Simpsona
n= |
5 |
8 |
13 |
16 |
25 |
32 |
49 |
64 |
całka 1 |
148.1475 |
148.0613 |
148.0476 |
148.0463 |
148.0454 |
148.0453 |
148.0453 |
148.0453 |
|
-0.004 |
-0.005 |
-0.005 |
-0.005 |
-0.005 |
-0.005 |
-0.005 |
-0.005 |
|
-0.63 |
-0.72 |
-0.73 |
-0.73 |
-0.74 |
-0.74 |
-0.74 |
-0.74 |
całka 2 |
336.4424 |
211.9112 |
132.2666 |
108.4346 |
71.3775 |
57.0384 |
39.3883 |
31.6777 |
|
35.53 |
22.01 |
13.36 |
10.77 |
6.75 |
5.19 |
3.28 |
2.44 |
|
327.23 |
202.70 |
123.06 |
99.22 |
62.17 |
47.83 |
30.18 |
22.47 |
całka 3 |
0.6216 |
0.3523 |
-1.1111 |
-0.0094 |
0.6649 |
0.0022 |
0.000642 |
-0.00076 |
|
-764.65 |
-433.81 |
1364.00 |
10.55 |
-817.84 |
-3.70 |
-1.79 |
-0.07 |
|
0.6224 |
0.3531 |
-1.1103 |
-0.0086 |
0.6657 |
0.0030 |
0.0015 |
0.0001 |
3.Wykresy
a) Całka 1
b) Całka 2
c) Całka 3
4.Wnioski
Dla całki pierwszej
wartości obliczone poprzez metodę całkowania Simpsona leżą najbliżej wartości dokładnej dla małej liczby podprzedziałów lecz cechuje się bardzo wolnym wzrostem dokładności podczas ich zwiększania. Dla całki pierwszej metoda trapezów najszybciej osiąga wartości zbliżone do wartości dokładnej. Dla całki drugiej:
jak wynika z wykresu, najbardziej dokładną metodą całkowania jest metoda prostokątów, jest zbieżna do wartości dokładnej od najmniejszej liczby podprzedziałów. Metoda całkowania Simpsona i trapezów zbliżają się odpowiednio wolniej przy zwiększaniu liczby podprzedziałów. Ostatnią całkę
ze względu na największą trudność liczenia cechuje najmniejsza dokładność dla małej liczby podprzedziałów, porównując wykres i tabele z błędami względnymi możemy stwierdzić że metoda Simpsona jest najbardziej odpowiednia w przypadku liczenia tego typu funkcji gdyż dla małej liczby podprzedziałów całkowania posiada stosunkowo mniejsze błędy względne oraz jej wartości szybciej stają się zbieżne do wartości dokładnej w porównaniu do pozostałych metod.