Lnica pospolita

81a] Lnica pospolita - Linaria vulgaris

Skład chemiczny: flawonoidy, alkaloid peganina z działaniem spazmolitycznym i perystotaltycznym, wit C, węglowodór triakontan- działający przeciwzapalnie.

Działanie: na przeczyszczenie, moczopędny, przeciw zapaleniom, zmiękczający, żółciopędny.

Zewnętrznie: przyspiesza gojenie się ran, przeciwzapalny.

Roślina znowu zaczyna być stosowana w medycynie.

Uwaga: Lnicę gotuje się zwykle na mleku.

Jest skuteczna przy różnych przewlekłych zapaleniach, atonii jelit, zaburzeniach trawienia, wzdęciach, niedostatecznym wydzielaniu żółci do dwunastnicy, jako pomocniczy środek moczopędny.

Zewnętrznie wypróbowana na bolesne, krwawiące i źle gojące się rany [może być składnikiem maści]

Wewnętrznie używa się 3-4% naparu [odstawić na 18min] lub 1 łyżeczkę ziół na 2 szkl mleka - pić 1/3 lub 1/2 szklanki.

Do użytku zewnętrznego przygotowuje się zazwyczaj 3% odwar [gotować na małym ogniu ok. 6min].

Na hemoroidy miesza się rozdrobnione ziele ze smalcem wieprzowym [2 części ziela na 5 części smalcu].

W lecznictwie ludowym lnica stosowana jest na obrzęki.

Wybiela plamy i piegi na twarzy. Silny napar zabija muchy.

81b] Lnica pospolita

Stosuje się w przewlekłych zaparciach.

Zewnętrznie: w stanach zapalnych skóry, trądziku, stanach zapalnych sromu i do okładów w zapaleniu spojówek.

Napar: 1/2 łyżki ziela zalać 1/2 szkl wrzątku, zaparzać pod przykryciem 10min, odstawić na 10min. Pić 1/3 szkl 2-3 razy dziennie między posiłkami jako środek regulujący trawienie.

Ten sam napar stosować do przemywań w dolegliwościach skórnych.

Uwaga: Dawki wyższe od zalecanych mogą wywołać biegunkę.

81c] Lnica pospolita

Surowiec zielarski : ziele (Herba Linariae). Zawiera alkaloid peganinę, fitosterole, kwasy organiczne, flawonoidy i inne.

Działanie : łagodnie przeczyszczające, moczopędne, przeciwzapalne. Pobudza perystaltykę jelit, rozluźnia mięśnie gładkie dróg żółciowych.

Napary używane były do łagodzenia dolegliwości hemoroidów. W tym celu wykonywano też maści z ziela lnicy zmieszanego ze smalcem.

Ponieważ jej działanie przeczyszczające jest trzykrotnie słabsze od kruszyny, była używana w przewlekłych zaparciach u dzieci, osób starszych.

Używano ją także przy zaburzeniach trawienia, wzdęciach i atonii jelit.

Ciekawostki

* Dawniej była dość uciążliwym chwastem lnu i stąd pochodzi jej nazwa rodzajowa.

* Z powodu kształtu kwiatów, przypominającego buty, nazywana była dawniej przez lud pantofelkami Matki Boskiej.

• W lecznictwie ludowym była używana do leczenia trudno gojących się ran, zapalenia dróg rodnych i spojówek oczu, świądu skóry i żylaków nóg.

* Ma własności wybielające - rozjaśnia lub całkiem wybiela piegi na skórze.

* Odwaru z ziela używano dawniej do odstraszania much z domu.

* Jest rośliną bardzo popularną w Anglii (nadano jej tam aż 25 różnych nazw).

81d] Lnica pospolita

Lnica pospolita jest rośliną leczniczą - zawiera flawonoidy, alkaloidy (peganina), fitosterole, pektyny, glikozydy (linaryna, aukubina), kwas askorbinowy, olejek eteryczny, garbniki oraz związki cyjanogenne. Po roztarciu liści, bądź łodygi w palcach daje specyficzny (dla niektórych osób nieprzyjemny), ostry zapach.

Surowcem leczniczym jest ziele - części łodyg z liśćmi i kwiatami, zebrane w trakcie kwitnienia i zasuszone.

Wywar z lnicy działa żółciopędnie, moczopędnie, przeczyszczająco, wykrztuśnie, przeciwzapalnie, odkażająco, napotnie, uspokajająco, przeciwbólowo i nasennie.

Uważa się, że preparaty z tej rośliny są skuteczne przy leczeniu przewlekłych zaparć, stymulacji trawienia i przyswajania pokarmów.

Napary pomagają zwalczać stany zapalne skóry i błon śluzowych.

Można je także stosować do przemywania oczu przy zapaleniu spojówek.

Uwaga: Kierowcy nie powinni pić naparu z lnicy, gdyż substancje w niej zawarte mogą działać oszałamiająco!

81e] Lnica pospolita - Linaria vulgaris.

Surowcem jest kwitnące ziele - Herba Linariae, które suszy się w temp. do 40o C.

Skład chemiczny. Ziele zawiera glikozyd - linarynę, alkaloid - peganinę, aukubinę, antyrynozyd, olejek eteryczny, flawonoidy, węglowodór - triakontan, garbniki, związki cyjanogenne.

Ziele lnicy działa lekko rozwalniająco, odkażająco, wykrztuśnie, silnie napotnie, uspokajająco, przeciwzapalnie, moczopędnie, silnie żółciopędnie, lekko przeciwbólowo, nasennie (szczególnie wtedy gdy dodamy do niej glistnik); pobudza wydzielanie soku żołądkowego i trzustkowego, pobudza apetyt.

Wskazania: bezsenność, wyczerpanie nerwowe, lęki, wewnętrzny niepokój, bolesne i nieregularne miesiączkowanie, upławy, bóle wątrobowe, trzustkowe i pęcherzyka żółciowego, gorączka, przeziębienie, choroby skórne, kaszel, stany zapalne dróg oddechowych, skąpomocz, kamica moczowa i żółciowa, nadciśnienie (lnica obniża ciśnienie krwi, zwłaszcza w połączeniu z kokoryczką, glistnikiem, jemiołą i nagietkiem), choroby zakaźne, bóle głowy (+ kora wierzby + kora brzozy + ziele glistnika + kwiat /ziele/ wiązówki + ziele iglicy - w równych częściach; 2 łyżki mieszanki zalać 1 szkl. wody; zagotować; odstawić na 30 min; przecedzić; pić 2-3 razy dz. po 100-150 ml), chore zatoki (+ kora brzozy + ziele tymianku + gałązki sosny lub świerku - odwar z miodem).

Uwaga! Substancje zawarte w roślinie mogą działać lekko oszałamiająco. Osoby kierujące

pojazdami nie mogą pić naparu z lnicy!

Napar: 2 łyżki ziela zalać 2 szkl. wrzącej wody; odstawić na 20 minut; przecedzić. Pić 2-3 razy dz. po 100 ml; dzieci ważące 15-20 kg -21 ml, 25-30 kg - 35 ml, 35-40 kg - 50 ml, 45-50 kg - 64 ml, 2-3 razy dziennie.

---