1. Wstęp teoretyczny
Pomiar oporu polega w najprostszym przypadku na obliczeniu stosunku napięcia U, zmierzonego za pomocą woltomierza na końcach tego przewodnika, do natężenia I płynącego w nim prądu, zmierzonego za pomocą amperomierza, bowiem (z prawa Ohma):
Do dokładnych pomiarów oporu służy układ zwany mostkiem Wheatstone'a.
Składa się on z drutu AB o stosunkowo dużym oporze, włączonego w obwód źródła napięcia, oraz z połączonego w punktach węzłowych A i B szeregowego układu dwóch oporów: oporu mierzonego Rx i oporu wzorcowego Rn. Punkt D między tymi oporami połączony poprzez galwanometr G z ruchomym stykiem C, ślizgającym się wzdłuż drutu AB. Pomiar polega na takim przesunięciu ruchomego styku C, aby w mostku CD nie płynął prąd (galwanometr G wskazuje 0). Wówczas różnice potencjałów między poszczególnymi punktami są sobie równe:
UAD = UAC oraz UDB = UBC
Zgodnie z prawem Ohma otrzymujemy:
UAD = Rxix; UAC = r1i1; UDB = Rnin; UBC = r2i2
stąd:
Rxix = r1i1; Rnin = r2i2
Wykorzystując równania o równości potencjałów, otrzymujemy:
Rxix = i1r1; Rnix = i1r2
Stąd:
Wobec jednakowego pola przekroju drutu AB na całej jego długości, stosunki oporów poszczególnych jego odcinków są, zgodnie z prawem Ohma, równe stosunkowi długości tych odcinków, więc:
2. Ćwiczenie.
Po podłączeniu elementów wg schematu, gdzie mamy do dyspozycji opornik wzorcowy o regulowanej wartości oporu (Rn) oraz cztery oporniki Rx1,Rx2, Rx3, Rx4 o niepodanej wartości oporu dokonujemy pomiarów przy podłączaniu oporników Rx1,Rx2, Rx3, Rx4 pojedynczo lub w kombinacjach połączeń - równolegle i szeregowo:
Rx |
Rn [Ω] |
l1[mm] |
l2[mm] |
|
[Ω] |
|
l1, l2 [mm] |
1 |
1723 |
750 |
250 |
5769 |
|
|
|
1 |
5160 |
500 |
500 |
5160 |
5437,286 |
2,5 |
|
1 |
12560 |
300 |
700 |
5382,857 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
956 |
750 |
250 |
2868 |
|
|
|
2 |
2764 |
500 |
500 |
2764 |
2828,762 |
2,25 |
|
2 |
6660 |
300 |
700 |
2854,285 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3 |
6410 |
750 |
250 |
19230 |
|
|
|
3 |
19990 |
500 |
500 |
19990 |
19699,048 |
8,5 |
|
3 |
46380 |
300 |
700 |
19877,143 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
4 |
2190 |
750 |
250 |
6570 |
|
|
|
4 |
6650 |
500 |
500 |
6650 |
6738,096 |
0,3 |
|
4 |
16320 |
300 |
700 |
6994,288 |
|
|
|
Równolegle |
|
|
|
|
|
|
|
1-2 |
2696 |
750 |
250 |
8088 |
|
|
|
1-2 |
8550 |
500 |
500 |
8550 |
8360,286 |
0,35 |
|
1-2 |
19700 |
300 |
700 |
8442,857 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3-4 |
8660 |
750 |
250 |
25980 |
|
|
|
3-4 |
26910 |
500 |
500 |
26910 |
27151,419 |
0,8 |
|
3-4 |
66650 |
300 |
700 |
28564,256 |
|
|
|
Szeregowo |
|
|
|
|
|
|
|
1-2 |
610 |
750 |
250 |
1830 |
|
|
|
1-2 |
1822 |
500 |
500 |
1822 |
1823,048 |
1,5 |
|
1-2 |
4240 |
300 |
700 |
1817,143 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3-4 |
1632 |
750 |
250 |
4896 |
|
|
|
3-4 |
4900 |
500 |
500 |
4900 |
4893,762 |
2,5 |
|
3-4 |
11399 |
300 |
700 |
4885,286 |
|
|
3. Obliczanie oporności poszczególnych oporników i ich połączeń.
Nr opornika |
Rx [10-3 Ω] |
[10-3 Ω] |
Rx ± Rx [10-3 Ω] |
1 |
5437286 |
54373 |
5437286 ± 54373 |
2 |
2828762 |
25459 |
2828762 ± 25459 |
3 |
19699048 |
669768 |
19699048 ± 669768 |
4 |
6738096 |
80857 |
6738096 ± 80857 |
Równoległe |
|
|
|
1-2 |
8360286 |
117044 |
8360286 ± 117044 |
3-4 |
27151419 |
868845 |
27151419 ± 868845 |
Szeregowe |
|
|
|
1-2 |
1823048 |
10938 |
1823048 ± 10938 |
3-4 |
4893762 |
48938 |
4893762 ± 48938 |
4. Porównanie wartości oporności układów szeregowych i równoległych
wyznaczonych z bezpośrednich pomiarów z wartościami obliczonymi ze wzorów
Połączenia równoległe |
Ze wzoru
[10-3 Ω] |
Z pomiarów [10-3 Ω] |
RX1 + RX2 |
8266,047 |
8360,286 |
RX3 + RX4 |
26437,144 |
27151,419 |
Połączenia szeregowe |
Ze wzoru
[10-3 Ω] |
Z pomiarów [10-3 Ω] |
RX1 + RX2 |
1860,718 |
1823,048 |
RX3 + RX4 |
5020,742 |
4893,762 |
4. Wnioski.
Różnice w porównaniach połączeń szeregowych oraz równoległych mogły wynikać zarówno ze względu na błąd mogący wynikać z obecności czynnika ludzkiego jak i nieuwzględnienia oporów przewodników użytych w doświadczeniu. Mimo tego wyniki pomiarów są zadawalające gdyż
błąd procentowy wynosi około 1-3 %.