Zacharko 4.10.2008r.

Egzamin pisemny od 3 do 5 pytań

- „Prawo administracyjne materialne” Leoński

- „Prawo administracyjne” Smoktunowicz, Białystok 2003

- J. Boć część szczególna

Prawo administracyjne (część szczególna)

1. Prawne formy działania administracji, stosunki administracyjno - prawne i rodzaje materialno - prawne.

Prawo administracyjno - materialne spełnia funkcję pomocniczą w stosunku do prawa procesowego i ustrojowego. W przeszłości była część szczególna i ogólna.

Każda z gałęzi prawa materialno - administracyjnego zawiera w sobie przepisy materialno - prawne, procesowe (tryb postępowania) i ustrojowe.

Prawo administracyjno - prawne to przepisy powszechnie obowiązujące, które określają prawa i obowiązki adresatów norm prawa.

Granicą legislacji w zakresie materialnego prawa administracyjnego jest:

- z jednej strony KONSTYTUCJA

- z drugiej strony PRZEPISY WSPÓLNOTOWE

Miarą administracji jest polityka, w związku z polityką mamy doczynienia z autonomizacją.

AUTONOMIZACJA PRAWA ADMINISTRACYJNO - PRAWNEGO wiąże się z definiowaniem pewnych pojęć na potrzeby jakiejś konkretnej ustawy.

Zmiany w ustroju 89/90 ogromnie przewartościowały cele i zasady funkcjonowania norm. Nie państwo ale jednostka jest przedmiotem regulacji prawa administracyjno - prawnego.

Zjawisko prywatyzacji zadań publicznych - rezygnacja z metody administracyjno - prawnej na rzecz metody cywilno - prawnej.

NORMY PRAWA ADMINISTRACYJNO - PRAWNEGO to podstawa do wydawania decyzji administracyjnej, ważną rolę odgrywa sąd administracyjny badający poprawność zastosowania. O charakterze norm administracyjno - materialnych nie przesądza miejsce ich zamieszkania (czyli rodzaj) ale treść aktu.

Administracja nie działa tylko w formach władczych, ale podejmuje czynności które mają charakter pozawładczy. Materialno - prawne prawo ma sfoistą cechę - brak kodyfikacji, nie ma ściśle wyznaczonego zakresu rzeczowego.

2. TYPY 9rodzaje) norm prawa administracyjnego

1). Grupa pierwsza - normy kształtowane przez akty administracyjne (decyzja administracyjna, decyzja podatkowa, koncesje, pozwolenia, zezwolenia, konkretyzacja prawa).

2). Normy stosowane bezpośrednio - nie ma potrzeby wydawania aktu administracyjnego (prawo o ruchu drogowym, ustawa prawo ochrony środowiska).

3). Normy konkretyzowane przez czynności materialno-techniczne np. zawiadomienie o sposobie załatwienia skargi, wydawanie zaświadczeń.

3. Działy prawa materialno-administracyjnego:

1). Wolności obywatelskie i prawa człowieka. Odejście od reglamentacji socjalnej:

- prawo o zgromadzeniach o organizacji i prowadzeniu działalności kulturalnej,

- ustawa o radiofonii i TV,

- ustawa o ochronie danych osobowych,

2). Status prawny jednostki

- ustawa o obywatelstwie,

- ustawa o imionach i nazwiskach,

- ustawa o ewidencji i dowodach osobistych,

- ustawa o cudzoziemcach,

- ustawa o paszportach,

- ustawa o powszechnym obowiązku obrony.

3). Wolne zawody

- zawody prawnicze,

- ustawa o radcach prawnych,

- ustawa o adwokaturze,

- prawo o farmaceutach,

- o rzemiośle.

4). Funkcje policyjne w administracji są ściśle związane ze świadczeniami osobistymi ……………. Inspekcja państwowa.

5). Reglamentacja działalności gospodarczej

- ustawa o swobodzie działalności gospodarczej

- ingerencja administracyjna w sferę własności (wywłaszczenie na gruncie ustawy o nieruchomościach,

- rzeczy publiczne (rzeczy służące do powszechnego użytku)

- płace itd.

6). Administracja świadcząca

- pomoc społeczna i zabezpieczenie społeczne.

STRUKTURA ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ W POLSCE pojęcie nadzoru, kierownictwa i policji administracyjnej.

Administracja publiczna to nie jest to samo co administracja państwowa.

Administracja publiczna dzieli się na:

- administracja państwowa - rządowa,

-administracja samorządu terytorialnego.

W grupie organów administracji państwowej:

* naczelne organy administracji państwowej (prezydent, prezes RM, poszczególni ministrowie, przewodniczący komisji i konfliktów.

* centralne organy administracji państwowej to takie organy, które nie wchodzą w skład naczelnych. Jest to grupa organów, których część jest podległa sejmowi, radze ministrów czy poszczególnym ministrom.

Prezes RM - prezes urzędu ochrony konsumentów, szef ABW, AW, CBA, Prezes PKN (Polski Komitet Normalizacji).

Minister Gospodarki - Prezes urzędu miar, Prezesa polskiego Rozwoju Przedsiębiorczości.

MSWiA - Komendant Główny Straży Pożarnej, Policji, Granicznej czy Główny Geodeta kraju.

Członem zasadniczym organizacji centralnych są inspekcje specjalne Inspektoratu Sanitarnego.

Zespolona administracja ogólna pod kierownictwem wojewody: np. Policja< Straż pożarna, służby ochrony zabytków, inspekcję handlową, ochrony roślin, farmaceutyczną, budowlaną, transportu drogowego, weterynaryjną niezespoloną na szczeblu powiatowym.

Administracja niezespolona państwowa:

- organy wojskowe,

- urzędy górnicze,

- urzędy statystyczne,

- Państwowa inspekcja sanitarna,

- powiatowi i graniczni lekarze weterynarii,

- straż graniczna. W administracji publicznej szczeble kierownictwa.

ADMINISTRACJA SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO w tej administracji mamy 3 stopnie:

- Gmina,

- Powiat,

- Województwo.

a). Układ kierownictwa

Kierownictwo - forma oddziaływania w tej hierarchii opiera się na kompetencji ogólnej. Daje kompetencje do władczej ingerencji we wszystkich przypadłościach chyba, że jest zastrzeżona dla innego podmiotu lub do samodzielnej decyzji organu kierowanego. Podmiot kierowniczy odpowiada za całość pracy organu podległego.

b).układ zdecentralizowany - dominuje więź a nie kierownictwa.

Nadzór jest to odrębna instytucja prawna. Konkretny przepis ustawy daje podstawę do ingerencji władczej - kompetencja szczególna. Kryterium legalności.

Kierownictwo jest funkcją a nadzór kompetencją. - legalność, - celowość, - odpowiedzialność za wykonanie zadania przez organ podległy.

Nadzór jest to kompetencja:

- ma ściśle wyznaczony zakres przedmiotowy i podmiotowy,

- katalog środków nadzoru jest zamknięty, innych środków nie można stosować

- odpowiedzialność jest ograniczona do spraw objętych nadzorem.

c). układ funkcjonalny

POJĘCIE POLICJI ADMINISTRACYJNEJ

Nadzór policyjny jest niezasadni czy od kategorii podmiotów

- ochrona bezpieczeństwa

- ochrona środowiska Kryterium przedmiotowe

- itd.

Nadzór policyjny wiąże się z funkcją reglamentacji państwa. Reglamentacja ma pewne cele kreatywne, wykorzystanie pewnych dóbr, usług. Reglamentacja ma zachować istniejący stan regulacji.

UJĘCIE FORMALNE I MATERIALNE

Ujęcie formalne policji administracyjnej - zajmuje się ochroną ładu, porządku, nie są to tylko organy mundurowe. Są to organy tylko nazwane tak przez ustawodawcę.

Ujęcie materialne policji administracyjnej - chodzi o organy, które zajmują się ochroną bezpieczeństwa czy działaniami przy klęskach żywiołowych.

Policja Administracyjna jest pewną funkcją państwa, która dzisiaj przenika całość administracji. Dla wyodrębnienia tej funkcji państwa ważne są:

1. środki - możliwość stosowania przymusu,

2. cel działalności - utrzymanie porządku, bezpieczeństwa, ochrona przed innymi zagrożeniami,

3. metoda - polega na zabezpieczeniu niebezpieczeństwa, lub zwalczaniu go.

Funkcje Policji Administracyjnej spełniają:

- Policja, Straż Graniczna,

- Inspekcje, weterynaria.

Organy policji administracyjnej mogą mieć charakter kompetencji ogólnej a także inspekcje wyspecjalizowane.

Formy działania policji administracyjnej można podzielić na formy władcze o charakterze zewnętrznym i wewnętrznym.

Formy władcze zewnętrzne

• przepisy porządkowe (akty generalne),

• akty administracyjne o charakterze generalnym,

• rozkazy policyjne

• przymus policyjny

• kary policyjne

• pozwolenia policyjne

Formy władcze wewnętrzne

• polecenia koordynacyjne wojewody

• polecenia policyjne

• chwały kierunkowe

Akty generalne powszechnie obowiązujące, których celem jest utrzymanie ładu i porządku - przepisy porządkowe.

PRZEPISY PORZĄDKOWE muszą one zachodzić taksatywnie, są 3 przesłanki poduszczające przepisy porządkowe:

• luka w prawie

• muszą zachodzić przesłanki określone w ustawie,

• w ramach tych przepisów porządkowych za naruszenie tych przepisów - nakazów, zakazów przewidywane SA sankcje.

AKTY ADMINISTRACJI O CHARAKTERZE GENERALNYM

- oznaczany adresat generalnie,

- ustawa o ochronie przeciwpożarowej art. 25 zarządzanie ewakuacji.

ROZKAZY POLICYJNE - akty administracji do indywidualnych osób - ustawa o zgromadzeniu 1990r.

Przymusy natychmiastowe o charakterze zewnętrznym - o postępowaniu egzekucyjnym w administracji art. 117 i atr. 150

KARY POLICYJNE to postać kar administracyjnych maja zabezpieczyć porządek publiczny. Są to kary grzywny lub mandaty karne.

FORMY WEWNETRZNE

POLECENIE POLICYJNE - nie jest to polecenie służbowe, ważny jest tutaj przedmiot działania i wskazanie stanu niezgodnego z prawem - art. 8a

POLECENIA KOORDYNACYJNE WOJEWODY art. 15 ust. 4, 16 ustawy o administracji rządowej. Działanie jednostek na terenie województwa w szczególności zapobieganiu zagrożeń. W przypadku gdy występuje spór miedzy wojewoda a organem rozstrzyga Prezes RM.

UCHWAŁY KIERUNKOWE - ustawa o inspekcji ochrony środowiska art. 8a ust. 4-8

ZASADY OGÓLNE DZIAŁANIA ORGANIZACJI PILICYJNYCH:

• działalność jest na podstawie ustawy

• policja jest powołana do ochrony ładu, bezpieczeństwa, mienia

• nie może być użyta dla celów fiskalnych

• może wkraczać tylko w przypadkach naruszenia

• zasada stosowności środka odpowiednio do naruszenia

• środki najmniej uciążliwe

• katalog środków jest katalogiem zamkniętym.

STANY NADZWYCZAJNE W ADMINISTRACJI, KTÓRE STANOWIĄ CZĘŚĆ POLICJI ADMINISTRACYJNEJ (STANY WYŻSZEJ KONIECZNOŚCI)

• katalog dóbr, które są chronione oraz metody działania policji - wyznaczają granice

• katalog dóbr chronionych jest zamknięty

• katalog dozwolonych form prawnych działania administracji są zamknięte

• w stan wyższej konieczności, mamy odstępstwa od typowych działań administracji

• wprowadzenie tych stanów ma z reguły charakter przejściowy, wyjątkowy

• zmiana w organizacjach administracji z przesunięciem na umocnienie władzy wykonawczej

• zmieniają się warunki funkcjonowania administracji, bowiem przed administracją stają nowe zachowania i organ przed wprowadzeniem stanów nadzwyczajnych………. jakie dobra są zagrożone, w jakim stopniu jest uzasadniona interwencja organu.

Podstawy prawne:

1. ustawa 21.VI.2002 o stanie wyjątkowym!!! Rozdział 11k???

• przesłanki wprowadzenia

• forma prawna

• czasoadres

• rozdział 2

• nakazy i zakazy policyjne

2. ustawa o klęskach żywiołowych 2002

3. dekret o zwalczanie klęsk żywiołowych

4. ustawa 29.VIII.2002 o stanie wojennym i Kampetencjach. Art. 2!

• Forma prawna - rozporządzenie Prezydenta RP na czas ….. nie dłuższy niż 90 dni z możliwością przedłużenia o 60 dni art. 3!

Następnie Prezydent przedkłada Sejmowi.

Rozdział 2

Zasady działania organów władzy publicznej

USTAWA O STANIE WOJENNYM I KOMPETENCJI Z 29. VIII. 2002 art.2! i 3!

Działania organizacji administracji. Prezes RM i wojewodowie. Użycie sił zbrojnych - na wniosek Prezesa RM. Art. 12! Zarządca komisaryjny.

Rozdział III nakazy i zakazy policyjne.

Art.17 - instytucja odosobnienia - wojewoda wszczyna to postępowanie na wniosek Policji, ABW

Decyzja jest zaskarżalna ust. 6! Może być wprowadzona cenzura listów.

Ostrzeżenie osób art. 22 Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia określić tryb, sposób w zakresie wolności i praw obywateli.

18. IV. 2002 o stanie klęski żywiołowej Dz.U.Nr.62, poz.558

Czas oznaczany nie dłuższy niż 30 dni. Wprowadza Rada Ministrów - art.5 przedłużenie jest możliwe.

Zasady działania:

- organy wykonawcze samorządu - …. nadzwyczajne art8! Art. 8 ust. 2 polecenia o charakterze policyjnym.

ROZDZIAŁ II

Art. 22 i 23 świadczenia osobiste i rzeczowe - ciężary publiczne.

Są to obowiązki nakładane na obywatela w związku z wykonywaniem zadań publicznych. Dotyczą świadczeń niepieniężnych. Nałożenie obowiązku następuje w drodze decyzji administracyjnej lub wezwania.

Katalog zwolnień art. 22 ust. 2!

5.10.2008r.

Ustawa z 21.XI.'67 o powszechnej obronie RP

REGLAMENTACJA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

Ustawa z 2.7.2004 o swobodzie działalności gospodarczej

Reglamentacja prowadzi do osiągnięcia przez państwo osiągniętych celów ekonomicznych.

Reglamentacja za pomocą koncesji (licencje i pozwolenia) powoduje ograniczenie organów w sferze ekonomicznej.

Art. 2

Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Artykuł ten wskazuje nam na zakres przedmiotowy. (działalność przynosząca określone zyski - dochody)

Zakres podmiotowy art. 4 (definicja w tym artykule).

Art. 4.

1. Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

2. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Spółki osobowe - za przedsiębiorców uznaje się wspólników tej działalności.

ZASADY PROWADZENIA TEJ DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

1. Zasada wolności art. 6 powinna być rozumiana przedmiotowo (czyli swoboda podejmowania decyzji) a podmiotowo (wolność gospodarcza jest pewnym publicznym prawem podmiotowym). Zasada ta wiąże się także z zasadą równości.

Art. 6.

1. Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa.

2. Organ administracji publicznej nie może żądać ani uzależnić swojej decyzji w sprawie podjęcia, wykonywania lub zakończenia działalności gospodarczej przez zainteresowaną osobę od spełnienia przez nią dodatkowych warunków, w szczególności przedłożenia dokumentów lub ujawnienia danych, nieprzewidzianych przepisami prawa.

2. Zasada równości art. 13

Art. 13.

1. Osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak przedsiębiorcy polscy.

2. Obywatele innych państw niż wymienione w ust. 1, którzy otrzymali zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodę na pobyt tolerowany, status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej lub korzystają z ochrony czasowej na jej terytorium, mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

3. Osoby zagraniczne inne niż wymienione w ust. 1 i 2 mają prawo do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej wyłącznie w formie spółki: komandytowej, komandytowo-akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej, a także do przystępowania do takich spółek oraz obejmowania bądź nabywania ich udziałów lub akcji, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.

3. art. 10 chodzi o interpretacje prawa (art11)

Art. 10.

1. Przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej, w jego indywidualnej sprawie.

2. Przedsiębiorca nie może być obciążony jakimikolwiek daninami publicznymi, sankcjami finansowymi lub karami w zakresie, w jakim zastosował się do uzyskanej interpretacji.

3. Zasady udzielania interpretacji regulują odrębne ustawy.

Art. 11.

Organy administracji publicznej są zobowiązane do załatwiania spraw przedsiębiorców bez zbędnej zwłoki.

4. Zasada współdziałania art. 12

Art. 12.

Wykonując swe zadania, organy administracji publicznej współdziałają z organizacjami pracodawców, organizacjami pracowników, organizacjami przedsiębiorców oraz samorządami zawodowymi i gospodarczymi.

5. Zasada uczciwej konkurencji art. 17 zadaniem państwa w świetle tej ustawy jest skuteczna ochrona

Art. 17.

Przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą na zasadach uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów.

6. Zasada ochrony praw konsumentów art. 67 Konstytucji

Art. 65.

1. Każdemu zapewnia się wolność wyboru i wykonywania zawodu oraz wyboru miejsca pracy. Wyjątki określa ustawa.

2. Obowiązek pracy może być nałożony tylko przez ustawę.

3. Stałe zatrudnianie dzieci do lat 16 jest zakazane. Formy i charakter dopuszczalnego zatrudniania określa ustawa.

4. Minimalną wysokość wynagrodzenia za pracę lub sposób ustalania tej wysokości określa ustawa.

5. Władze publiczne prowadzą politykę zmierzającą do pełnego, produktywnego zatrudnienia poprzez realizowanie programów zwalczania bezrobocia, w tym organizowanie i wspieranie poradnictwa i szkolenia zawodowego oraz robót publicznych i prac interwencyjnych.

7. Zasada wypełnienia obowiązku wykonywania działalności gospodarczej art. 18 artykuł ten wiąże się z art. 19 zawód lekarza, lotnika, farmaceuty itd.

Art. 18.

Przedsiębiorca jest obowiązany spełniać określone przepisami prawa warunki wykonywania działalności gospodarczej, w szczególności dotyczące ochrony przed zagrożeniem życia, zdrowia ludzkiego i moralności publicznej, a także ochrony środowiska.

Art. 19.

Jeżeli przepisy szczególne nakładają obowiązek posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych przy wykonywaniu określonego rodzaju działalności gospodarczej, przedsiębiorca jest obowiązany zapewnić, aby czynności w ramach działalności gospodarczej były wykonywane bezpośrednio przez osobę legitymującą się posiadaniem takich uprawnień zawodowych.

PRZEDSIĘBIORCA Rozdział II artykuł 14a został dodany! Zawierzenie działalności gospodarczej art. 23. Ewidencje prowadzi gmina właściwa na miejsce zamieszkania przedsiębiorcy.

Art. 24 ewidencja jest jawna w związku z tym uważa się że dane w ewidencji są prawdziwe. Wpis może być z urzędu lub na wniosek.

Art. 29 organ ewidencji wydaje decyzje o wpisie, wydaje ją niezwłocznie nie później niż 3 dni robocze od złożenia wniosku.

ODMOWA WPISU DO EWIDENCJI DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ następuje w drodze administracyjnej art.32 wymienia 3 przesłanki

1. Wniosek dotyczy działalności gospodarczej nieobjętej ustawą.

2. Wniosek został złożony przez osobę nieuprawnioną.

3. Prawomocnie orzeczono zakaz wykonywania określonej we wniosku działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę.

WYKREŚLENIE następuje z urzędu art. 27!

• Prawomocny zakres wykreślania:

- trwałe zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej

- wpis został dokonany z naruszeniem prawa

- zmiana spółki

- niezłożenie wniosku o wpis ewidencji działalności po jej zawieszeniu

Rozdział IV Koncesje i zezwolenia

Prawo o swobodzie działalności gospodarczej nie reguluje przepisów o koncesji a odsyła do ustaw szczególnych.

Ustawa nie definiuje koncesji i zezwolenia.

Komisja jest publiczno - prawnym uprawnieniem podmiotowym przyznana decyzją właściwego organu. Koncesja nadaje uprawnienia.

W koncesji państwo rezygnuje z części monopolu.

Ranga koncesji w stosunku do zezwoleń art. 46- koncesje przyznają naczelne organy administracji.

uzyskaniu wpisu do rejestru działalności regulowanej albo zezwolenia oraz wymaga zmiany niniejszej ustawy.

Koncesje przyznaje się na czas od 5-50 lat nie dłużej. Koncesja jest aktem administracyjnym.

Art. 56 Organ koncesyjny wydaje decyzję uznaniową (przy zezwoleniach tego nie ma).

Art. 58 cofnięcie Koncesji

a). przesłanki obligatoryjne - prawomocnie orzeczony zakaz prowadzenia

- organ cofa albo zmienia zakres koncesji

b). przesłanki fakultatywne - organ może cofnąć lub zmienić zakaz.

PROMESA KONCESJI - przyrzeczenie wydania koncesji jest to swoista decyzja w rozumieniu KPA. Decyzja musi być na piśmie.

Kolejna forma reglamentacji to DZIAŁALNOŚĆ REGULOWNA, działalność ta ma ustalić pewne zabezpieczenia.

• Wykonywania działalności gospodarczej w zakresie przechowywania dokumentacji placowej.

• Prowadzenie działalności kontrolnej

• Prowadzenie usług detektywistycznych.

• Kształcenie podyplomowe lekarzy.

Organ prowadzący rejestr w drodze decyzji wydaje zakaz wpisu (odmowę)

Art. 71

ZEZWOLENIE - katalog jest otwarty. Zezwolenie jest aktem administracyjnym który tylko ustala uprawnienia.

Zezwolenia są decyzjami związanymi i nie dotyczą dziedzin objętych koncesjonowaniem.

Zezwolenie jest zgodą na utworzenie podmiotu w sensie prawnym. Zezwolenie wydawane jest na czas wyznaczony lub nie. W przypadku zezwolenia państwo sprawdza czy wszystkie warunki zostały spełnione.

Przykłady:

• Zezwolenia na sprzedaż alkoholu (wydaje wójt, burmistrz, prezydent)

• Zezwolenia n otwarcie banku (tylko prywatno-prawnych)

• Zezwolenie na prowadzenie zakładu ubezpieczeń

• Zezwolenie np. z ustawy przeciwdziałaniu narkomanii

• Zezwolenie w prawie telekomunikacyjnym.

STREFY SPECJALNE W PRAWIE ADMINISTRACYJNYM

• Ograniczenie w prawach rzeczowych w tym praw własności

• Ciężary publiczno - prawne

• Regulacje zawierają zakazy i nakazy, wyjątek ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych.

Reżim ten jest związany z celami:

• Ochrona pewnych dóbr

• Ochrona środowiska

• Bezpieczeństwo państwa

• Rozwój gospodarczy

• Przeciwdziałanie bezrobociu

Kryterium sposobu ustanawiania stref:

• Z mocy ustawy

• Z mocy aktu wykonawczego

• Z mocy aktu indywidualnego

Specjalne strefy ekonomiczne maja swój rodowód z początku XX wieku. Aktualnie jest 14 stref. Strefy wpływają na obniżenie bezrobocia.

Podstawa prawna 20.10.1994r. ostatnie zmiany 4. 08. 2008r. Dz.U.Nr. 42 poz. 274 z 2007r. Ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych.

CELE UTWORZENIA STREFY art. 2.

Art. 2. Specjalną strefą ekonomiczną, zwaną dalej "strefą", jest wyodrębniona zgodnie z przepisami ustawy, niezamieszkała część terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na której terenie może być prowadzona działalność gospodarcza na zasadach określonych ustawą.

FORMA PRAWNA art. 4!

Art. 4. ⁽¹⁾ 1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, ustanawia strefę w drodze rozporządzenia. W rozporządzeniu tym określa się:

  1)   nazwę, teren i granice strefy,

  2)   zarządzającego strefą, zwanego dalej "zarządzającym",

  3)   okres, na jaki ustanawia się strefę

- biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia realizacji celów, o których mowa w art. 3, na terenie obejmowanym strefą.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki przedstawia wniosek, o którym mowa w ust. 1, po uzyskaniu opinii zarządu województwa oraz zgody rady gminy właściwej ze względu na położenie strefy.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki dołącza do wniosku, o którym mowa w ust. 1, analizę przewidywanych skutków społecznych i ekonomicznych ustanowienia strefy.

4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

  1)   przedmioty działalności gospodarczej, na które nie będzie wydawane zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1,

  2)   maksymalną wielkość pomocy publicznej, którą można udzielić przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1,

  3)   warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1,

  4)   warunki uznawania wydatków za wydatki poniesione na inwestycję na terenie strefy, a także ich minimalną wysokość,

  5)   koszty inwestycji uwzględniane przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1, po dniu 31 grudnia 2000 r.,

  6)   sposób dyskontowania kosztów inwestycji i wielkości pomocy publicznej na dzień uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1

- biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia zgodności udzielonej pomocy z prawem Unii Europejskiej.

Rada Ministrów - rozporządzenie do wniosku ministra jest wymagana zgoda rady gminy na ustanowienie strefy.

Strefa może być ustanowiona na gruntach skarbu państwa lub jednostki samorządu bądź związku komunalnego art. 6!!! Podmiot prawa zarządza strefą ekonomiczną.

Art. 6. ⁽⁴⁾ 1. Zarządzającym może być wyłącznie spółka akcyjna lub spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Skarb Państwa albo samorząd województwa posiada większość głosów, które mogą być oddane na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników.

2. Do spółki, o której mowa w ust. 1, z wyłączeniem spółek, w których Skarb Państwa posiada 100 % akcji lub udziałów, nie stosuje się przepisów art. 19a ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397, z późn. zm.) oraz art. 10a ust. 6 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43, z późn. zm.).

3. Kompetencje ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, określone w art. 2 pkt 5 oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493, z późn. zm.¹⁾), w odniesieniu do spółek zarządzających specjalnymi strefami ekonomicznymi, o których mowa w ust. 1, z wyłączeniem spółek, w których Skarb Państwa posiada 100 % akcji lub udziałów, wykonuje minister właściwy do spraw gospodarki.

Art. 7. Ust.1

Art. 7. 1. Do składu rady nadzorczej spółki będącej zarządzającym, w stosunku do której Skarb Państwa posiada większość głosów, które mogą być oddane na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, powołuje się nie więcej niż 5 osób, w tym:

  1)   po jednym przedstawicielu: ministra właściwego do spraw gospodarki, Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, oraz wojewody - jako przedstawicieli Skarbu Państwa;

  2)   nie więcej niż dwóch przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego, których udział w kapitale zakładowym tej spółki jest największy.

1a. Do składu rady nadzorczej spółki będącej zarządzającym, w stosunku do której samorząd województwa posiada większość głosów, które mogą być oddane na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, powołuje się nie więcej niż 5 osób, w tym:

  1)   dwóch przedstawicieli samorządu województwa;

  2)   przedstawiciela ministra właściwego do spraw gospodarki;

  3)   nie więcej niż dwóch przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego, z wyłączeniem samorządu województwa, których udział w kapitale zakładowym tej spółki jest największy.

INNE FORMY PRAWNE (egzamin)

• Plan rozwoju strefy

• Forma prawna rozporządzenia ministra właściwego do spraw gospodarki,

Zarządzający wydaje regulamin, który musi być zatwierdzony przez ministra.

Art. 15!!! Ust. 1, ust.2 Prywatyzacja - właściwość derogacyjna

Art. 15. 1. Na wniosek zarządzającego starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, właściwy ze względu na położenie strefy może, za zgodą wojewody, powierzyć zarządzającemu prowadzenie, w tym wydawanie decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, następujących spraw z zakresu prawa budowlanego dotyczących terenu strefy: wydawanie decyzji o pozwoleniu na budowę, przenoszenie pozwolenia na budowę na inną osobę, orzekanie o utracie ważności pozwolenia na budowę, przyjmowanie zawiadomień o zakończeniu budowy, wydawanie pozwoleń na użytkowanie obiektu budowlanego, udzielanie pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, nakazanie przeprowadzenia kontroli obiektu budowlanego i żądanie przedstawienia ekspertyzy stanu technicznego obiektu budowlanego.

2. Na wniosek zarządzającego rada gminy właściwej ze względu na położenie strefy może upoważnić zarządzającego do wydawania decyzji w sprawach ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dotyczących terenów położonych w strefie.

Art. 20 tu mamy do czynienia z pewnego rodzaju pełnomocnictwem.

Art. 20. 1. ⁽¹³⁾ Minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, powierzyć zarządzającemu:

  1)   udzielanie, w jego imieniu, zezwoleń, o których mowa w art. 16 ust. 1,

  2)   wykonywanie, w jego imieniu, kontroli realizacji warunków zezwolenia

- uwzględniając potrzebę zapewnienia właściwego funkcjonowania strefy.

1a. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, zarządzający wydaje w drodze decyzji.

2. W przypadku powierzenia zarządzającemu wykonania bieżącej kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest on upoważniony do dokonywania czynności kontrolnych przewidzianych dla organu koncesyjnego w przepisach o koncesjonowaniu działalności gospodarczej w zakresie ustalonym w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1.

3. Zarządzający niezwłocznie zawiadamia ministra właściwego do spraw gospodarki o powstaniu okoliczności, o których mowa w art. 19 ust. 3, i może występować do ministra właściwego do spraw gospodarki z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia, ograniczenie jego zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.

Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej e strefie. Zezwolenie wydaje minister czyli naczelny organ administracji. Minister przed wydaniem decyzji zasięga opinii.

Zezwolenie implikuje pomoc społeczno - prawną.

Zezwolenie ogranicza wolność gospodarczą.

Art. 16! Nie wszystkie dziedziny są objęte zezwoleniem. Pewnych działalności nie można prowadzić

Np.

• 
  Roboty budowlane

• Usługi hotelowe

• Usługi komunalne nie wymaga zezwolenia

• Usługi restauracyjne

• Wytwarzanie materiałów wybuchowych

• Wyrób alkoholu

• Paliwa silnikowe nie wolno produkować

• Wszelkiego rodzaju kasyna w strefie ekonomicznej

• Wyrób tytoniu

STREFY OCHRONY GRANIC PAŃSTWA

1. Ustawa o ochronie granic państwowych 2005r.

2. Ustawa z 21.03.1991r. o obszarach morskich RP i administracji morskiej, tekst jednolity 2003.

Ustawa o ochronie granic państwowych 2005r Strefą jest granica państwa.

ROZDZIAŁ II pas strefy granicznej i strefa nadgraniczna. W celu ochrony granicy zały rozdział II.

Pas drogi granicznej 15m.

Zakaz przebywania art. 9 ust. 2 zakaz nie może być ustanowiony na szlakach turystycznych.

Art. 12 strefa nadgraniczna 15 km. Od granicy państwa

Art. 13 określenie prowadzenia pewnych ograniczeń w rozporządzeniu ministra.

USTAWA O OBSZARACH MORSKICH

OBSZARY MORSKIE

• Pas techniczny

• Pas ochrony art. 36! I 37

Strefy ochrony środowiska.

USTAWA 1.04.2004r.. O OCHRONIE PRZYRODY Dz.U.Nr.92 z 2004r.

Art. 6 Parki Narodowe, Rezerwaty, Natura 2000, Pomniki, parki Krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu, użytki ekologiczne, ochrona gatunkowa roślin, zwierząt i grzybów.

Parki Narodowe art8 obejmuje obszar nie mniejszy niż 1000ha.

Art. 8. 1. Park narodowy obejmuje obszar wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, społecznymi, kulturowymi i edukacyjnymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1.000 ha, na którym ochronie podlega cała przyroda oraz walory krajobrazowe.

2. Park narodowy tworzy się w celu zachowania różnorodności biologicznej, zasobów, tworów i składników przyrody nieożywionej i walorów krajobrazowych, przywrócenia właściwego stanu zasobów i składników przyrody oraz odtworzenia zniekształconych siedlisk przyrodniczych, siedlisk roślin, siedlisk zwierząt lub siedlisk grzybów.

3. Park narodowy jest państwową jednostką budżetową w rozumieniu przepisów o finansach publicznych.

4. Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze zarządzenia, nadaje parkowi narodowemu statut określający jego strukturę organizacyjną.

Art. 10 ust. 2 Nadzór nad Parkiem sprawuje minister do spraw środowiska.

Art. 10 2. Utworzenie parku narodowego, zmiana jego granic lub likwidacja może nastąpić po uzgodnieniu z właściwymi miejscowo organami uchwałodawczymi jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze działania planuje się powyższe zmiany, oraz po zaopiniowaniu, w terminie 30 dni od dnia przedłożenia tych zmian, przez zainteresowane organizacje pozarządowe. Niezłożenie opinii w przewidzianym terminie uznaje się za brak uwag.

OTULINA PARKU NARODOWEGO jest obligatoryjnie wyznaczona

Rezerwat przyrody art. 13 Otulina jest fakultatywnie wyznaczona. Uznanie za rezerwat w rozporządzeniu wojewody.

Art. 13. 1. Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.

2. Na obszarach graniczących z rezerwatem przyrody może być wyznaczona otulina.

3. Uznanie za rezerwat przyrody obszarów, o których mowa w ust. 1, następuje w drodze rozporządzenia wojewody, które określa jego nazwę, położenie lub przebieg granicy i otulinę, jeżeli została wyznaczona, cele ochrony oraz rodzaj, typ i podtyp rezerwatu przyrody, a także sprawującego nadzór nad rezerwatem. Wojewoda, w drodze rozporządzenia, za zgodą ministra właściwego do spraw środowiska i po zasięgnięciu opinii wojewódzkiej rady ochrony przyrody, może zmniejszyć lub zwiększyć obszar rezerwatu przyrody, zmienić cele ochrony, a w razie bezpowrotnej utraty wartości przyrodniczych, dla których rezerwat został powołany - zlikwidować rezerwat przyrody.

4. Wojewoda, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić opłaty za wstęp na obszar rezerwatu przyrody, kierując się potrzebą ochrony przyrody.

5. Wojewoda ustala stawki opłat, o których mowa w ust. 4, przy czym opłata za jednorazowy wstęp do rezerwatu nie może przekraczać kwoty 6 zł waloryzowanej o prognozowany średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjęty w ustawie budżetowej.

6. Opłaty, o których mowa w ust. 4, są przeznaczane na ochronę przyrody.

POSTANOWIENIA POLICYJNO - ADMINISTRACYJNE art. 15 dotyczą obiektów budowlanych, dotyczą polowań, prowadzenia działalności gospodarczej itd. Art. 15 ust. 2 zakazy policyjne.

Art. 15. 1. W parkach narodowych oraz w rezerwatach przyrody zabrania się:

  1)   budowy lub rozbudowy obiektów budowlanych i urządzeń technicznych, z wyjątkiem obiektów i urządzeń służących celom parku narodowego albo rezerwatu przyrody;

  2)   rybactwa, z wyjątkiem obszarów ustalonych w planie ochrony albo w zadaniach ochronnych;

  3)   chwytania lub zabijania dziko występujących zwierząt, zbierania lub niszczenia jaj, postaci młodocianych i form rozwojowych zwierząt, umyślnego płoszenia zwierząt kręgowych, zbierania poroży, niszczenia nor, gniazd, legowisk i innych schronień zwierząt oraz ich miejsc rozrodu;

  4)   polowania, z wyjątkiem obszarów wyznaczonych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych ustanowionych dla rezerwatu przyrody;

  5)   pozyskiwania, niszczenia lub umyślnego uszkadzania roślin oraz grzybów;

  6)   użytkowania, niszczenia, umyślnego uszkadzania, zanieczyszczania i dokonywania zmian obiektów przyrodniczych, obszarów oraz zasobów, tworów i składników przyrody;

  7)   zmiany stosunków wodnych, regulacji rzek i potoków, jeżeli zmiany te nie służą ochronie przyrody;

  8)   pozyskiwania skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt, minerałów i bursztynu;

  9)   niszczenia gleby lub zmiany przeznaczenia i użytkowania gruntów;

  10)  palenia ognisk i wyrobów tytoniowych oraz używania źródeł światła o otwartym płomieniu, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody;

  11)  prowadzenia działalności wytwórczej, handlowej i rolniczej, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych w planie ochrony;

  12)  stosowania chemicznych i biologicznych środków ochrony roślin i nawozów;

  13)  zbioru dziko występujących roślin i grzybów oraz ich części, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody;

  14)  amatorskiego połowu ryb, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych;

  15)  ruchu pieszego, rowerowego, narciarskiego i jazdy konnej wierzchem, z wyjątkiem szlaków i tras narciarskich wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody;

  16)  wprowadzania psów na obszary objęte ochroną ścisłą i czynną, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych w planie ochrony oraz psów pasterskich wprowadzanych na obszary objęte ochroną czynną, na których plan ochrony albo zadania ochronne dopuszczają wypas;

  17)  wspinaczki, eksploracji jaskiń lub zbiorników wodnych, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody;

  18)  ruchu pojazdów poza drogami publicznymi oraz poza drogami położonymi na nieruchomościach będących w trwałym zarządzie parku narodowego, wskazanymi przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody;

  19)  umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków niezwiązanych z ochroną przyrody, udostępnianiem parku albo rezerwatu przyrody, edukacją ekologiczną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną bezpieczeństwa i porządku powszechnego;

  20)  zakłócania ciszy;

  21)  używania łodzi motorowych i innego sprzętu motorowego, uprawiania sportów wodnych i motorowych, pływania i żeglowania, z wyjątkiem akwenów lub szlaków wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody;

  22)  wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu;

  23)  biwakowania, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody;

  24)  prowadzenia badań naukowych - w parku narodowym bez zgody dyrektora parku, a w rezerwacie przyrody - bez zgody organu uznającego obszar za rezerwat przyrody;

  25)  wprowadzania gatunków roślin, zwierząt lub grzybów, bez zgody ministra właściwego do spraw środowiska;

  26)  wprowadzania organizmów genetycznie zmodyfikowanych;

  27)  organizacji imprez rekreacyjno-sportowych - w parku narodowym bez zgody dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody bez zgody organu uznającego obszar za rezerwat przyrody.

2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą:

  1)   wykonywania zadań wynikających z planu ochrony lub zadań ochronnych;

  2)   likwidacji nagłych zagrożeń oraz wykonywania czynności nieujętych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych, za zgodą organu ustanawiającego plan ochrony lub zadania ochronne;

  3)   prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem powszechnym;

  4)   wykonywania zadań z zakresu obronności kraju w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa państwa;

  5)   obszarów objętych ochroną krajobrazową w trakcie ich gospodarczego wykorzystywania przez jednostki organizacyjne, osoby prawne lub fizyczne oraz wykonywania prawa własności, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego.

3. Minister właściwy do spraw środowiska może zezwolić na odstępstwa od zakazów, o których mowa w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione potrzebą ochrony przyrody, wykonywaniem badań naukowych, celami edukacyjnymi, kulturowymi, turystycznymi, rekreacyjnymi i sportowymi, celami kultu religijnego lub realizacją inwestycji liniowych celu publicznego w przypadku braku rozwiązań alternatywnych, pod warunkiem przeprowadzenia przez inwestora działań kompensujących utratę wartości przyrodniczych danego obszaru.

NATURA 2000 - dyrektywa ptasia art. 29 i następne

Art. 29. 1. Dla obszaru Natura 2000 minister właściwy do spraw środowiska ustanawia, w drodze rozporządzenia, plan ochrony na okres 20 lat, uwzględniający ekologiczne właściwości siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt, dla których ochrony obszar ten został wyznaczony, wykorzystując, obejmujące obszar Natura 2000, plany ochrony ustanowione dla parku narodowego, rezerwatu przyrody i parku krajobrazowego oraz plany urządzenia lasu. Plan ochrony może być zmieniony, jeżeli wynika to z potrzeb ochrony siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt.

2. Projekt planu ochrony obszaru Natura 2000 sporządza sprawujący nadzór nad obszarem w terminie 5 lat od dnia wyznaczenia tego obszaru, w uzgodnieniu z właściwymi miescowo radami gmin.

3. Plan ochrony obszaru Natura 2000 zawiera:

  1)   opis i ocenę istniejących i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych oraz określenie sposobów eliminacji lub ograniczania tych zagrożeń i ich skutków;

  2)   opis warunków zachowania lub przywrócenia właściwego stanu ochrony siedlisk i gatunków, o których mowa w ust. 1;

  3)   wykaz zadań ochronnych, z określeniem sposobu ich wykonywania, rodzaju, zakresu i lokalizacji, na okres stosowny do potrzeb;

  4)   określenie zakresu monitoringu przyrodniczego;

  5)   opis przebiegu granic obszaru Natura 2000.

POMNIKI PRZYRODY - art. 44 w artykule następnym zakazy policyjne

Art. 44. 1. Ustanowienie pomnika przyrody, stanowiska dokumentacyjnego, użytku ekologicznego lub zespołu przyrodniczo-krajobrazowego następuje w drodze rozporządzenia wojewody albo uchwały rady gminy, jeżeli wojewoda nie ustanowił tych form ochrony przyrody.

2. Rozporządzenie wojewody lub uchwała rady gminy, o których mowa w ust. 1, określają nazwę danego obiektu lub obszaru, jego położenie, sprawującego nadzór, szczególne cele ochrony, w razie potrzeby ustalenia dotyczące jego czynnej ochrony oraz zakazy właściwe dla tego obiektu, obszaru lub jego części, wybrane spośród zakazów wymienionych w art. 45 ust. 1.

3. Zniesienia formy ochrony przyrody, o której mowa w ust. 1, dokonuje organ, który ustanowił daną formę ochrony przyrody; wojewoda - w drodze rozporządzenia, rada gminy - w drodze uchwały.

4. Zniesienie formy ochrony przyrody, o której mowa w ust. 1, następuje w razie utraty wartości przyrodniczych, ze względu na które ustanowiono formę ochrony przyrody, lub w razie konieczności realizacji inwestycji celu publicznego lub zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego.

Tylko 3 zakazy:

Art. 45. 1. W stosunku do pomnika przyrody, stanowiska dokumentacyjnego, użytku ekologicznego lub zespołu przyrodniczo-krajobrazowego mogą być wprowadzone następujące zakazy:

  1)   niszczenia, uszkadzania lub przekształcania obiektu lub obszaru;

  2)   wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac związanych z zabezpieczeniem przeciwsztormowym lub przeciwpowodziowym albo budową, odbudową, utrzymywaniem, remontem lub naprawą urządzeń wodnych;

  3)   uszkadzania i zanieczyszczania gleby;

  4)   dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli zmiany te nie służą ochronie przyrody albo racjonalnej gospodarce rolnej, leśnej, wodnej lub rybackiej;

  5)   likwidowania, zasypywania i przekształcania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy oraz obszarów wodno-błotnych;

  6)   wylewania gnojowicy, z wyjątkiem nawożenia użytkowanych gruntów rolnych;

  7)   zmiany sposobu użytkowania ziemi;

  8)   wydobywania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów i bursztynu;

  9)   umyślnego zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia nor, legowisk zwierzęcych oraz tarlisk i złożonej ikry, z wyjątkiem amatorskiego połowu ryb oraz wykonywania czynności związanych z racjonalną gospodarką rolną, leśną, rybacką i łowiecką;

  10)  zbioru, niszczenia, uszkadzania roślin i grzybów na obszarach użytków ekologicznych, utworzonych w celu ochrony stanowisk, siedlisk lub ostoi roślin i grzybów chronionych;

  11)  umieszczania tablic reklamowych.

2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą:

  1)   prac wykonywanych na potrzeby ochrony przyrody po uzgodnieniu z organem ustanawiającym daną formę ochrony przyrody;

  2)   realizacji inwestycji celu publicznego po uzgodnieniu z organem ustanawiającym daną formę ochrony przyrody;

  3)   zadań z zakresu obronności kraju w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa państwa;

  4)   likwidowania nagłych zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego i prowadzenia akcji ratowniczych.

1. Dz.U.Nr.25.2008 Prawo ochrony środowiska art. 135 stanowi o obszarach ograniczonego użytkowania ust. 2 art. 135 to strefa specjalna.

2. Ustawa o lasach Dz.U.Nr.45/05 Rozdział III lasy chronione, ochronne

3. Strefy ochronne uzdrowisk mamy 3 kategorie. Ustawa 28.07.2005r. o lecznictwie uzdrowiskowym i uzdrowiskach art. 16 forma prawna. Minister właściwy do środowiska wydaje w drodze decyzji opinie rady gminy. Art. 38 to też strefy ochronne

4. Dz.U.Nr. 167 z 2005r.

5. Ustawa prawo wodne 2005r. Nr.239 art. 59-61 strefy ochrony wody.

---