Marcin Jabłoński

Sebastian Milczanowski

Radosław Misiak

IV IRM a

SPRAWOZDANIE Z MANEWROWANIA STATKIEM

Temat: Cumowanie prawą i lewą burtą statkiem ze śrubą konwencjonalną prawoskrętną

I. Cumowanie lewą burtą.

Podejście nr 1 - bez wiatru i prądu.

Opis manewru:

Po starcie ćwiczenia statek został skierowany do nabrzeża za pomocą steru, następnie po wytraceniu prędkości kątowej redukowano prędkość postępową pracą maszyny wstecz. Przy pracy wstecz dzięki bocznemu oddziaływaniu śruby statek składał się do nabrzeża. W odległości około jednej długości statku od nabrzeża pracą maszyny CW zmniejszono prędkość i ustawiono statek równolegle do nabrzeża.

Manewr został wykonany dość poprawnie. Nie było kontaktu z nabrzeżem, przez cały czas starano się utrzymać bezpieczną prędkość. Kąt podejścia bliski zalecanemu (14°). Niedokładnie wybrano punkt na który kierował się statek (nie było to zalecane 0.3B) w wyniku czego przy zapracowaniu maszyną wstecz i ustawieniu statku równolegle do nabrzeża znajdował on się w pewnej odległości od niego. Kolejnym zastrzeżeniem może być fakt, że w czasie manewru padło wiele komend, jednak manewr przebiegał sprawnie i zakończył się po 6 minutach i 20 sekundach.

Dane z przejazdu wraz z wydawanymi komendami znajdują się w załączniku do podejścia 1.

Podejście nr 2 - bez wiatru i prądu.

Opis manewru:

Manewr miał być wykonany podobnie jak poprzedni, jednak w wyniku zbyt szybkiego wytracenia prędkości w końcowym etapie statek układano i podpychano do przodu przez pracę maszyną na zmianę naprzód i wstecz. Statek ustawił się równolegle do nabrzeża w odległości mniejszej niż poprzednio. Manewr udany, kąt podejścia 15°, prędkość bezpieczna, czas trwania manewru 7 minut.

Dane z przejazdu wraz z wydawanymi komendami znajdują się w załączniku do podejścia 2.

Podejście nr 3 - z wiatrem odpychającym.

Opis manewru:

Po rozpoczęciu ćwiczenia skierowano statek w kierunku nabrzeża. Po uzyskaniu zakładanego kursu rozpoczęto pracę napędem wstecz. Manewr ten zmniejszył prędkość kątową i liniową statku. Ponieważ prędkość liniowa była wciąż zbyt duża do rzucenia kotwicy nadano statkowi ujemną prędkość kątową i pracując wstecz redukowano obie prędkości. W ten sposób utrzymywano statek na zalecanym kursie i redukowano prędkość. Przy prędkości ok. 1.5 kn rzucono prawą kotwicę. Dalsze manewrowanie odbywało się przy pomocy steru i pracy napędem wstecz, ponieważ przy nastawie BWN statek tracił prędkość. CW użyto tylko w końcowej fazie manewru w celu zredukowania prędkości do zera.

W końcowej fazie manewru statek zbyt wcześnie wytracił prędkość co spowodowało jego odepchnięcie od nabrzeża. Został jednak ustawiony równolegle do nabrzeża w odległości mniejszej niż szerokość statku, jednak troszeczkę zbyt daleko. Kąt podejścia 25°, czas ok. 6 minut.

Dane z przejazdu wraz z wydawanymi komendami znajdują się w załączniku do podejścia 3.

Podejście nr 4 - z wiatrem odpychającym.

Opis manewru:

Złożenia manewru podobne jak wyżej: położenie statku na kurs, redukcja prędkości, rzucenie kotwicy w celu poprawy manewrowości i ograniczenia dryfu. Manewr wykonany lepiej od poprzedniego. Statek doprowadzony na miejsce cumowanie znacznie bliżej niż poprzednio. W końcowej fazie widać już działanie wiatru i odchodzenie statku od nabrzeża. Kąt podchodzenia ok.23°, czas trwania manewru pięć minut.

Dane z przejazdu wraz z wydawanymi komendami znajdują się w załączniku do podejścia 4.

Podejście nr 5 - pod prąd.

Opis manewru:

Po rozpoczęciu ćwiczenia skierowano statek na punkt w którym powinien znajdować się dziób. Stopniowo redukując prędkość starano się utrzymać założony kurs. W niewielkiej odległości od nabrzeża zapracowano maszyną wstecz. Spowodowało to ustawienie się statku na kursie równoległym do nabrzeża i redukcję prędkości po wodzie do 1 węzła, czyli do zatrzymania statku względem dna. Statek zatrzymał się na miejscu postoju w odległości mniejszej niż połowa jego szerokości od nabrzeża. Manewr przeprowadzony płynnie zakończył się po 4 minutach.

Dane z przejazdu wraz z wydawanymi komendami znajdują się w załączniku do podejścia 5.

Podejście nr 6 - pod prąd.

Opis manewru:

Podobne założenia jak wyżej, dużo lepsze wykonanie. Czas wykonania 3 minuty 40 sekund. Odległość od nabrzeża minimalna, prędkość bezpieczna, postój na założonym miejscu.

Dane z przejazdu wraz z wydawanymi komendami znajdują się w załączniku do podejścia 6.

II. Cumowanie prawą burtą.

Podejście nr 7 - bez wiatru i prądu.

Opis manewru:

Po rozpoczęciu ćwiczenia skierowano statek na środek nabrzeża postojowego, następnie przez wyłożenie steru na lewą burtę rozpoczęto składanie statku do nabrzeża. Gdy statek zbliżał się do osiągnięcia kursu równoległego do nabrzeża rozpoczęto pracę maszyną wstecz, co zatrzymało zwrot statku w lewo, oraz zmniejszyło prędkość kątową do zera.

W czasie manewru regulowano prędkość kątową przez kopnięcia maszyną. Kąt podchodzenia wynosił około 13°, co jest zgodne z zalecanymi. Prędkość bezpieczna statek ustawiony w pewnej odległości od nabrzeża.

Dane z przejazdu wraz z wydawanymi komendami znajdują się w załączniku do podejścia 7.

Podejście nr 8 - bez wiatru i prądu.

Opis manewru:

Założenia manewru podobne jak wyżej. Statek nie został jednak skierowany dokładnie na środek nabrzeża. Manewr zakończony jednak sukcesem statek ustawiony równolegle do nabrzeża w niewielkiej odległości od niego. Kąt podchodzenia około 11 stopni, prędkość bezpieczna, czas trwania manewru ok. 6 minut.

Dane z przejazdu wraz z wydawanymi komendami znajdują się w załączniku do podejścia 8.

Podejście nr 9 - z wiatrem odpychającym.

Opis manewru:

Taktyka manewrowania była podobna do podejścia pod wiatr lewą burtą, tzn. po starcie położono statek na kurs w kierunku nabrzeża i rozpoczęto redukcję prędkości. Przy prędkości około 1,5 węzła rzucono lewą kotwicę w celu poprawienia manewrowości i zmniejszenia dryfu. Następnie przy pomocy steru ułożono statek równolegle do nabrzeża z jednoczesnym zmniejszeniem prędkości do zera.

Po zakończeniu manewrowania statek znajdował się na miejscu postoju, równolegle do nabrzeża w odległości około jednej długości statku od niego. Odległość ta jest wynikiem skierowania statku zbyt blisko polera i efektem zbyt wcześnie rozpoczętego składania statku. Kąt podejścia około 15 stopni, prędkość bezpieczna, czas trwania około 5 minut.

Dane z przejazdu wraz z wydawanymi komendami znajdują się w załączniku do podejścia 9.

Podejście nr 10 - z wiatrem odpychającym.

Opis manewru:

Manewr wykonywany był podobnie jak poprzedni. Statek został doprowadzony na pozycję cumowania, jednak również w pewnej odległości od nabrzeża. Znów zbyt wcześnie rozpoczęto zwrot mający ustawić statek równolegle do nabrzeża. Kąt podejścia około 12 stopni, czas wykonania około siedmiu minut.

Dane z przejazdu wraz z wydawanymi komendami znajdują się w załączniku do podejścia 10.

Wnioski końcowe:

Wszystkie wykonane manewry zakończyły się bezpiecznym zacumowaniem statku. W żadnym podejściu nie wystąpił kontakt z nabrzeżem. Na ogół kąt podejścia był zgodny z zalecanym, a prędkość podchodzenia była prędkością bezpieczną. Nie było natomiast zdecydowania w wykonywanych manewrach, to znaczy wydawano wiele komend, które stopniowo zmieniały parametry ruchu statku. Niektóre manewry przeprowadzone były zbyt szybko (zwłaszcza przy podchodzeniu pod wiatr), przez co statek znajdował się w odległości od nabrzeża prawie równej swojej szerokości. Wynikało to jednak z braku doświadczenia manewrującego i obawy przed kontaktem z nabrzeżem.

---