STĘŻĘNIA
Ułamki:
Molowe
![]()
Masowe
![]()
Stosunki:
Molowe
![]()
Masowe

Średnia masa molowa
![]()
Gęstość mieszaniny gazowej
![]()
Zależność gęstości od T i p

DYFUZJA
I prawo Ficka:
Ilość substancji dyfundującej w czasie t przez określoną powierzchnię prostopadłą do kierunku dyfuzji jest proporcjonalna do pola powierzchni S, gradientu stężeń i czasu.
![]()
gdzie:
J - gęstość strum. masy [![]()
]
dc - stężenie składnika [![]()
]
dx - odległość [m]
D - wsp. dyfuzji składnika [![]()
]
![]()
dla cieczy:
![]()
dla gazów:
![]()
II prawo Ficka:
![]()
Moduł napędowy procesu dyfuzji:
![]()
gdzie:
yAr - ułamek molowy w rdzeniu
yAz - ułamek molowy w zwierciadle
(yf)n - przeciwstężenie

Definicja strumienia masy:
![]()
Definicja gęstości strumienia masy:
![]()
Wnikanie masy:
![]()

gdzie:
![]()
- wsp. proporcjonalności
![]()
- wsp. wnikania masy
Przenikanie masy:

gdzie:
yAz - zamiennik stężeń
kAII - wsp. przenikania masy

Zasada wyznaczania współczynników dyfuzji (metoda Stefana)

DESTYLACJA
![]()
Zależność składu cieczy i pary od T i p:

Równanie Fenskiego:

Linie równowago x-y-T i x-y:
x-y-T x-y
Destylacja. Warunki rozdziału mieszaniny:
To rozdział mieszaniny ciekłej na składniki przez odparowanie a następnie skroplenie jej składników. Warunkiem rozdziału jest:
różne temperatury wrzenia składników
w danej temp. skład cieczy różni się od pary
Destylacja różniczkowa:

Do kotła dostarcza się okresowo pewną ilość mieszaniny o składzie x0. Następuje jej podgrzanie i odparowanie par o składzie y0. w kotle zostaje mieszanina o składzie xn (uboższa o składnik bardziej lotny). Znowu następuje podgrzanie i odparowanie par o składzie yn. Proces przebiega po linii równowagi.
Bilans:

Destylacja równowagowa:
Do kotła w sposób ciągły dopływa mieszanina o stałym składzie x0. W kotle zostaje ona doprowadzona do temp. równej punktowi C na wykresie x-y-T. „Pół lotna” mieszanina trafia do rozdzielacza, gdzie jest rozdzielana na składnik bardziej lotny D i mniej lotny W.
Bilans:

Linie operacyjne:
górna

dolna

po połączeniu
Jak linie operacyjne przetną się z linią równowagi to R=min
Jak przetną się nad to rektyfikacja niemożliwa
Jak stworzą linie prosta to R=max
Definicja powrotu:

Półka teoretyczna. Sprawność:


Sposoby prowadzenia rektyfikacji:
Pod cisnieniem atmosferycznym, w próżni, pod wyższym ciśnieniem.
Okresowo lub ciągle.
Rodzaje kolumn:
półkowe:
dzwonkowe, tunelowe, zaworowe, rusztowe, kaskadowe, sitowe, tunelowo sitowe
ze spływającą warstwą cieczy:
z wypełnieniem, rurkowe
z wirującymi elementami
ABSORBCJA
Równanie Henrego. Zależność stałej Henrego od T:

Zależność rozpuszczalności od T i p:
![]()
Przenikanie masy:
wsp wnikania β i przenikania K
kryt Reynoldsa

b) liczba Shmidta
![]()
c)liczba Sherwood`a

Równanie linii operacyjnej w kolumnie z wypełnieniem. Minimalny stosunek orosienia:



Rodzaje absorberów:
powierzchniowe
błonkowe
kolumnowe:
z wypełnieniem, natryskowe, barbotażowe
Absorbery powierzchniowe. Zasada działania. Zastosowanie.
Cechą charakterystyczną tego typu aparatów jest ograniczenie powierzchni międzyfazowej ciecz/gaz tylko do powierzchni swobodnej cieczy. Przepływ cieczy i gazu powinien być przeciwprądowy
![]()
EKSTRAKCJA
Definicja wsp podzialu dla skł eksrahowanego:

![]()
Stosunek stężeń w danych warunkach jest stałe i równe współczynnikowi podziału k
Ekstrakcja jednostopniowa w oparciu o trójkąt fazowy Gibbsa:
1 - obszar całkowitej rozpuszczalności (A+B+C=ukł. jednofazowy)
2 - linia równowagi
3 - obszar roboczy (A+B+C=ukł. dwufazowy)
SGR - graniczne stężenie surówki
K - wsp podziału
Surówkę o danym składzie (mniejszym od SGR) poddajemy ekstrakcji. Dodajemy skł C. W zależności jaki ekstrakt chcemy uzyskać patrzymy na linię RE w obszarze roboczym. Gdy chcemy uzyskac ekstrakt E to szukamy punktu przecięcia RE i CS i dodajemy tyle rozpuszczalnika wtórnego C ile wynosi rzut punktu przecięcia no linię AC.
Cechy dobrego rozpuszczalnika:
mała rozpuszczalność w cieczy zasilającej i rafinacie
selektywność
gęstość różna od gęstości surówki
duże k
duży wsp dyfuzji DAB w porównaniu z subst ekstrahowaną
nie palność
niska temp krzepnięcia
łatwość regeneracji
Typy ekstraktorów:
mieszalnikowy
mieszalnikowo-odstojnikowy
