Blok integracyjny: „Zimowa przeplatanka”.

Opracowanie: Wiesława Wiśniewska

Przedstawione sytuacje edukacyjne przeznaczone są dla dzieci 6 letnich.

Traktowane są jako propozycje.

Nauczyciel tak kieruje pracą, aby zachęcić dzieci do ich realizacji.

Zadania te są przeznaczone do realizacji z całą grupą, obejmują również pracę indywidualną z dzieckiem zdolnym i pracę wyrównawczą.

Konspekt sytuacji edukacyjnych

- zabawy i działania dzieci przed śniadaniem.

I. Zabawy rozwijające wyobraźnię wzrokowo- kinestetyczną.

Cele:

- dziecko potrafi wykonać precyzyjne ruchy o małej sile i dynamice, ograniczone do pracy przedramienia, dłoni i palców
- dziecko potrafi zahamować impulsy ruchowe
- potrafi podporządkować czynności ruchowe kontroli wzroku, przy równoczesnym wytwarzaniu schematów ruchowych, zharmonizowanych pod względem siły, dynamiki i kierunku.

Metody:

- czynne: - samodzielnych doświadczeń,
- zadań stawianych do wykonania
- słowne: - rozmowa
- objaśnienia i instrukcje
- oglądowe: - obserwacja i pokaz

Zabawy: „Pchełki” - odmiana zabawy „Polowanie”, „Wyścigi”
„ Skaczące czapeczki”

„ Stołowa koszykówka”
„ Serso stołowe”
„ Kręgle”

„ Bierki”

Dzieci przychodzące do przedszkola wybierają sobie gry - zabawy przygotowane wcześniej przez nauczycielkę.
Dzieci wspólnie z nauczycielką przypominają zasady i reguły gier.
Nauczycielka cały czas według potrzeb służy pomocą - objaśnia i pokazuje dzieciom jak prawidłowo należy wykonywać zadania.
Dzieci i nauczycielka podejmują wspólną zabawę.
II Zestaw ćwiczeń porannych „Zimowe zabawy”

1.Zabawa orientacyjno - porządkowa: „Wiatr i śnieżynki”
”Wiatr wieje” - n-lka potrząsa tamburynem,
”śnieżynki wirują” - dzieci biegają,
Gdy „wiatr” przestaje „wiać” - tamburyno cichnie, „śnieżynki spadają na ziemie” - dz. Wykonują przysiad podparty.

2. Ćwiczenie dużych grup mięśniowych „Śnieg pada”
Dzieci podnoszą ręce w górę i opuszczają je stopniowo w dół, obracają się dookoła i przysiadają.

3. Ćwiczenie tułowia - skłony w przód „Toczymy bryłę śnieżną”
Chłód z niskim skłonem tułowia w dół i pracą ramion, które naśladują toczenie kul.

4. Ćwiczenie dużych grup mięśniowych „Lepimy bałwanka”
Skłon w dół, obejmowanie brył śnieżnych i ustawianie jedna na drugiej. Wspięcie, dorabianie bałwankowi oczu, nosa, ust.

5. Ćwiczenie tułowia - skręty „Rzuty śnieżkami do bałwanka”
Rozkrok, skłon w dół, naśladowanie lepienia śnieżek i rzutu przed siebie lewą i prawą ręką - na zmianę.

6. Ćwiczenia ożywiające „Taniec wokół bałwanka”
Dzieci wiążą koło i posuwają się podskokami zmiennymi, odbijając się raz prawą, raz lewą nogą.

7. Marsz parami - ze śpiewem piosenki.

Cele:
- dziecko zna przebieg zabaw i ćwiczeń;
- prawidłowo wykonuje ćwiczenia, utrzymuje właściwą postawę podczas ćwiczeń;
- chętnie podejmuje działania ruchowe, wierzy we własne możliwości i cieszy się z nabytych umiejętności;

Metody:
Odtwórcze: m. zabawowo - naśladowcza


III. „Królowa Śniegu” - bajka J. Ch. Andersena

Cele:
- dz. zna treść bajki;
- potrafi uważnie wysłuchać utworu literackiego;
- potrafi określić strukturę powierzchniową, skojarzeniową i identyfikacji bajki;
- dz. jest bardziej wrażliwe na piękno utworu i przyjaźń jaka ma miejsce między
bohaterami bajki;

Metody:
słowne: - środki żywego słowa
- rozmowa
czynne: - samodzielnych doświadczeń
- zadań stawianych do wykonania
oglądowe: - obserwacja i pokaz

A. Opowiadanie nauczycielki na podstawie bajki J.Ch. Andersena „Królowa
Śniegu” ilustrowane obrazkami.

B. Określenie struktur bajki
- dzieci wspólnie z nauczycielką podejmują próbę omówienia bajki (struktur:
powierzchniowej, skojarzeniowej i identyfikacji).

1. Struktura powierzchniowa:
a) przyjaźń Kaya i Gerdy
b) uprowadzenie Kaya przez Królową Śniegu
c) tęsknota Gerdy i jej babci
d) poszukiwanie Kaya przez Gerdę
- kraina kwiatów
- pałac królewski
- jaskinia rozbójników, przyjaźń z córką rozbójniczki
e) odnalezienie Kaya w pałacu Królowej Śniegu
- opowiadanie Gerdy o wspólnej przyjaźni
- oziębłość Kaya
- płacz Gerdy
- odmrożenie zaczarowanego serca Kaya
f) szczęśliwy powrót do domu
2. Struktura skojarzeniowa:
a) skuszenie Kaya bogactwem królowej
b) cierpienie Gerdy po utracie bliskiej osoby
c) chęć pomocy, szukania, rozwiązania problemu przez Gerdę
d) nie uleganie pokusom przez Gerdę, odrzucenie luksusu

e) empatia i zrozumienie problemu drugiej osoby (córka rozbójniczki)
f) przezwyciężenie trudności w dążeniu do celu
g) bezradność i łzy Gerdy
h) reakcja Kaya na dobroć i poświęcenie Gerdy
i) dobro zawsze zwycięża - morał
3. Struktura identyfikacji:
a) nieposłuszeństwo
b) uległość pokusom pod wpływem ciekawości
c) przeżywanie szeregu przykrych uczuć po stracie przyjaciela
d) współczucie babci, Gerdy, córki rozbójniczki
e) podjęcie działań w celu odzyskania przyjaciela
f) dokonywanie trudnych wyborów
g) pomoc koleżance ( rozbójniczce)
h) odzyskanie przyjaciela mimo trudności
i) przeżywanie radości i szczęścia
- ja też straciłem przyjaciela, ale potem go odzyskałem
- mnie też podobają się ludzie bogaci
- ja też pomogłem koleżance
- mnie też zdarzyło się pomagać innym
- mnie też ktoś pomógł
- nikt mi nie pomógł, a tak liczyłem na pomoc

Zadanie to jest uzależnione od aktywności dzieci, ich zainteresowania oraz czasu.
Nauczycielka tak kieruje rozmową, aby od dzieci wypłynęły sygnalizowane treści. Szczególną uwagę zwraca na przyjaźń jaka łączyła Kaya i Gerdę.

„ Szczęśliwy wiek, gdy stwierdza się,
że można narysować wszystko
co się chce. Naprawdę wszystko.
Jest się jeszcze panem świata
tak dalece, że można w to wątpić”
/A. Jacques/

PLAN METODYCZNY ZAJĘCIA SYNESTEZJA
MUZYKI Z PLASTYKĄ

TEMAT: W zamku Królowej Śniegu - malowanie treści pozamuzycznej
inspirowanej utworem instrumentalnym Suite Peer Gynt wg E. Grega
„W grocie króla gór”.

Cele kształcące (operacyjne)

I. Cele poznawcze (intelektualne)

1. Wiadomości
- dziecko zna utwór E. Grega „W grocie króla gór',

- dziecko potrafi określić nastrój i charakter słyszanej muzyki,
- dziecko potrafi wyobrazić sobie treść pozamuzyczną utworu i wyraża ją za
pomocą dowolnej pracy plastycznej.

2. Umiejętności
- dziecko potrafi uważnie wysłuchać utworu muzycznego,
- dziecko poprawnie formułuje wypowiedzi,
- dziecko wyraża swoje myśli w formie plastycznej,
- dziecko potrafi malować plamą,
- dziecko usprawnia się manualnie,
- dziecko poprawnie reaguje na określone hasła i sygnały muzyczne,
- wyraża zainteresowanie słuchanym utworem muzycznym.

II. Cele psychomotoryczne (praktyczne)

1. Działanie
- dziecko sprawnie wykonuje działania ruchowe, muzyczne i plastyczne.

2. Umiejętności
- dziecko chętnie podejmuje i potrafi organizować własną działalność twórczą: ruchową, muzyczną i plastyczną.

III. Cele wychowawcze (motywacyjno - emocjonalne)

1. Działanie
- dziecko aktywnie uczestniczy w zabawach muzyczno - ruchowych,

- dziecko chętnie podejmuje trud tworzenia ruchu podczas zabaw,

2. Podstawy

- dziecko wierzy we własne możliwości twórcze, ma poczucie satysfakcji i
sukcesu,
- dziecko potrafi opisywać swoje wytwory plastyczne,
- dziecko jest bardziej wrażliwe na piękno utworu muzycznego.

Metody nauczania wg M. Kwiatowskiej.

1. Metody czynne- działalność czynna w korelacji z muzyką (odkrywanie, przeżywanie i działanie).

▪ metoda samodzielnych doświadczeń: stwarzanie warunków do
spontanicznej zabawy, ułatwianie nawiązywania kontaktów ze sztuką,

▪ metoda kierowania własną działalnością dziecka: inspirowanie

spontanicznej działalności dziecka przez zachętę, sugestię, podsunięcie
pomysłu, radę, ocenę, nagrodę,

▪ metoda zadań stawianych do wykonania dziecku,

▪ metoda ćwiczeń utrwalających,

▪ metoda rozwijania twórczych możliwości dziecka inspirowanie ekspresji
dziecięcej przez temat z góry określony (utwór muzyczny).

2. Metody słowne- środki żywego słowa inspirujące ekspresję artystyczną
dziecka

▪ metoda objaśnienia i instrukcji ( stosowane przy stawianiu dzieciom
zadań, podczas zabaw muzyczno- ruchowych),

▪ rozmowa - rozmowy związane z utworem muzycznym.

3. Metody oglądowe:

▪ metoda uprzystępniania sztuki (percepcja utworu muzycz.),
▪ metoda przykładu (osobistego nauczycielki).

Zasady nauczania:

- Motywacji (motywowanie dzieci do postawionego przed nimi zadaniami)
- Aktywności (twórcza działalność, podejmowanie i rozwiązywanie
konkretnego zadania)
- Indywidualizacji
- Zespołowości
- Stopniowania trudności

Zasady wychowania:

- systematycznego oddziaływania wychowawczego,
- świadomego i aktywnego udziału dzieci w procesie wychowania.

Forma organizacyjna wychowania w przedszkolu: zajęcia obowiązkowe
przeprowadzone z całą grupą.

Formy wychowania muzycznego:

1. Słuchanie muzyki
2. Śpiew dzieci
3. Ruch przy muzyce - zabawy rytmiczne, improwizacje ruchowe

Formy plastyczno muzyczne wg D. Malko:

1. Malowanie farbami treści pozamuzycznej
2. Dobór barw do kontrastujących utworów

Organizacja zajęcia:

cz. I
- Muzyczne powitanie (rozsypka) -swobodna ekspresja ruchowa,
- Zabawa ruchowa, „Kolorowe nutki” - rozsypka
- Zabawa rytmiczna, „Zaczarowane bramy” (siad skrzyżny przed tablicą)
- Zabawa dramowa „Wędrówka do królowej śniegu”

cz. II
- Słuchanie utworu Peer Gynt'a „W grocie króla gór” (dzieci siedzą w gromadce

przed nauczycielką)
- Zabawa rytmiczna „Echo rytmiczne”- podczas powtórnego wysłuchania
utworu jw.
- Malowanie muzyki -twórcza praca przy stolikach

cz. III
- Czynności porządkowe
- Wystawa prac
- Rozmowa dzieci w siadzie skrzyżnym
- Korowód marszowy - marsz przy piosence „Sanna'

Środki dydaktyczne

dla nauczyciela: magnetofon, kaseta magnetofonowa z nagranym utworem
instrumentalnym,

kaseta z nagranymi efektami dźwiękowymi
kaseta „Rytmy”, kaseta „Logorytmika”
Bramki (obrazki) odpowiadające barwą do rodzaju muzyki
(szybkiej, granej stacato - bramka w kolorowe plamki,
kropki; wolnej, granej legato - bramka w kolorach
pastelowych, faliste linie)

dla dzieci: tekturowe nutki w trzech kolorach (czarnym, zielonym,
żółtym),
kartki z bloku technicznego
farby, pędzle, kubki z wodą, ściereczki,

Przygotowanie merytoryczno -metodyczne nauczyciela

1. M. Kwiatowska (red.), Podstawy pedagogiki przedszkolnej
WS i P, W-wa 1988.

2. M. Kwiatowska, Vademecum nauczania sześciolatków
WS i P, W-wa 1977.

3. B. Podolska, Z muzyką w przedszkolu WS i P.
W-wa 1987 str. 84-88.

4. D. Malko, Metodyka wychowania muzycznego
w przedszkolu WS i P, W-wa 1988.

5. U. Smoczyńska - Machtman, Kalendarz muzyczny w przedszkolu,
WS i P, W-wa 1983.

6. M. Przychodzińska-Kaciczak Muzyka i wychowanie, Nasza Księgarnia
W-wa 1979.

7. F. Wesołowski, Zasady muzyki, Polskie Wydawnictwo
Muzyczne, Kraków 1986.

8. D. Malko, Zasady muzyki i kształtowanie słuchu,
WS i P, W-wa 1992.

9. K. Przybylska, Wychowanie muzyczne w przedszkolu

10. I. Dudzińska (red.), Metodyka wychowania w przedszkolu
cz. III, WS i P, W-wa 1976.

Przygotowanie dzieci

- znają baśń J.Ch. Andersena „Królowa Śniegu”,
- znają różne techniki plastyczne, znają różne zabawy z elementami ekspresji rytmiczno-ruchowo-muzycznej - K. Orffa,
- odtwarzają rytm (echo rytmiczne),
- malowały swój nastrój po wysłuchaniu utworu muzycznego.

Przebieg zajęcia

(przedstawiony tabelarycznie na podstawie modelu planu metodycznego w postaci czynnościowej Juliana Ochenduszko wg. projektu

B. Niemierki)

Część zajęcia	Czynności dzieci		Czynności nauczyciela	Środki dydaktyczne	Ocena skuteczności
		Docelowe				Zadania dydaktyczne
	I wstępna	1. Dzieci potrafią wyrazić swobodnym ruchem formę powitania (dzieci witają się różnymi częściami ciała)	1. Muzyczne powitanie - swobodna ekspresja ruchowa w zabawie przy muzyce z reakcją na sygnał dźwiękowy 3x	Nauczyciel uczestniczy w zabawie dzieci.	Magnetofon kaseta ”Rytmy” ”Logorytmika”	Stosowane innowacje pedagogiczne. Realizacja metody twórczej ekspresji ruchowej R. Labana z elem. C. Orffa.
		2. Dzieci różnicują dźwięki w muzyce (wysokie, średnie, niskie) i prawidłowo dobierają odpowiedni kolor nuty	2. „Kolorowe nutki” - zabawa ruchowa z reakcją na zmianę wysokości dźwięku (dobieranie koloru nuty do wysokości słyszanego dźwięku: dźwięk niski- czarna nuta, dźwięk wysoki -żółta nuta, dźwięk średni- zielona nuta,	Nauczyciel obserwuje działanie dzieci.	Szablony nut w 3 kolorach (czarne, zielone, żółte)	Metoda „Kolorowa muzyka” (dla grupy integracyjnej) - poznawanie wysokości dźwięku w połączeniu z odpowiednim obrazem graficznym jakim jest kolorowa nuta.
		3. Dzieci potrafią różnicować dźwięki (muzykę) grane legato i staccato, dobrać właściwy obraz graficzny (bramkę)	3. „Zaczarowane bramy” - zabawa rytmiczna, dobranie muzyki do odpowiedniego obrazu graficznego (bramki) muzyka grana staccato - bramka w kolorowe plamki	Nauczyciel odwołuje się do słyszanej i oglądanej w teatrzyku kukiełkowym bajki „Królowa Śniegu”, aby pomóc Gerdzie w odszukaniu Kaja trzeba otworzyć zaczarowane bramy. Kluczem do bramy jest zaczarowana muzyka.	Bramki kaseta z nagraniem muzyki granej legato, staccato.
		4. Dzieci potrafią improwizować wędrówkę do Królowej Śniegu zgodnie ze słyszaną muzyką.	4. Wędrówka do zamku Królowej Śniegu - zabawa dramowa (poruszanie się zgodnie ze słyszaną muzyką).	Nauczyciel uczestniczy w zabawie dzieci.	Kaseta z efektami dźwiękowymi -śnieżyca -wiatr -szum drzew	Innowacja pedagogiczna zastosowanie metody dramy w nauczaniu - wychowanie w przedszkolu (improwizacja ruchowa)

II Część główna	5. Dzieci potrafią w ciszy i w spokoju wysłuchać utwór i określić jego nastrój - muzyka głośna, dynamiczna, czasem szybka, czasem wolna.	5. Słuchanie utworu instrumentalnego fragm. Suity Peer Gont wg E. Gregia “W grocie króla gór” -określenie nastroju utworu.	Nauczyciel wspólnie z dziećmi słucha utworu i zachęca dzieci do określenia charakteru (nastroju) muzyki.	Magnetofon, kaseta z nagranym utworem instrumentalnym „W grocie króla gór”.	Metoda synestezji.
		6. Dzieci potrafią zgodnie z dynamiką utworu coraz szybciej i głośniej uderzać dłońmi o różne części ciała np. kolana, dłonie (klaskać, tupać).	6. Słuchanie utworu instrumentalnego „W grocie króla gór” połączone z zabawą „Echo rytmiczne” - zwrócenie uwagi na dynamikę utworu (coraz szybsza i głośniejsza).	Nauczyciel dyskretnie uczestniczy w zabawie.	Kaseta z nagranym utworem, magnetofon	Muzyka z plastyką jako przewodnie zadanie doskonalenia nauczycieli.
		7. Dzieci potrafią malować treści pozamuzyczne utworu zgodnie z własnymi przeżyciami, wyobrażeniami, inspirowane słuchanym utworem instrumentalnym	7. Słuchanie muzyki (utworu instrumentalnego j. w.) połączone z malowaniem treści pozamuzycznej - dzieci spokojnie wysłuchują utworu z możliwością wyobrażenia treści pozamuzycznej i malowaniem jej.	Nauczyciel zachęca dzieci do przedstawienia w formie plastycznej własnych wyobrażeń, odczuć w trakcie słuchania muzyki.	Kostki papieru A-4 , farby plakatowe, ściereczki, pędzle, kaseta magnetofonowa,
		8.Dzieci potrafią opowiedzieć o swojej pracy, ocenić ją. Dzieci potrafią podać (improwizowany) tytuł dla wysłuchanego utworu muzycznego.	8. Opowiadamy o swojej pracy. Podanie wymyślonego tytułu muzycznego.	Nauczyciel podaje tytuł utworu może przedstawić swoją wizję utworu.		Wykorzystanie techniki Freineta (słowa związane z treścią swojej pracy plastycznej)
	III Część końcowa	9. Dzieci potrafią porządkować miejsce pracy, pomagają nauczycielowi w zorganizowaniu wystawki.	9. Ciekawa wystawka prac (czynności porządkowe).	Nauczyciel dyskretnie pomaga dzieciom.	Tablica
		10. Dzieci potrafią żegnać gości śpiewając piosenkę „Sanna'.	10. Powrót z krainy Królowej Śniegu - zabawa ruchowa przy piosence „Sanna”.	Nauczyciel uczestniczy z dziećmi w zabawie.

Po zajęciu dzieci wychodzą na boisko.

1. Sprawdzenie stanu ubrania i obuwia .
2. Marsz parami na boisko przedszkolne.
3. Zabawy na śniegu.
- Lepimy bałwanka
- „Kto dalej rzuci” - rzuty ulepionymi śnieżkami.
- „Kto trafi” - celowanie kulami śniegowymi do bałwanka.
- Zjazd na sankach z górki.
4. Powrót do przedszkola:

- wracamy po swoich śladach (tych, które dzieci zrobiły idąc na boisko),
- otrzepanie ubrania i oczyszczenie obuwia,
- wejście do budynku przedszkola.

Konspekt sytuacji edukacyjnych
- zajęcia popołudniowe. (po obiedzie)

Temat: „Mój przyjaciel - wyprawa Gerdy”.

Cele:

- dziecko przez zachowanie Gerdy potrafi zrozumieć co to jest przyjaźń
- potrafi wymienić miesiące zimowe oraz nazwać aktualny miesiąc

- potrafi ułożyć wyrazy z rozsypanki literowej
- potrafi przyporządkować napisy do obrazków
- dziecko ćwiczy spostrzegawczość, umiejętność czytania, analizę i syntezę w czasie dobierania podpisów do obrazków i przy rozwiązywaniu „plątaninki literowej”
- dziecko potrafi wykorzystać swoje umiejętności matematyczne w celu rozwiązania zadań tekstowych
- potrafi rozwiązać zadania przy pomocy symulacji na zbiorach zastępczych
- potrafi ułożyć działanie matematyczne typu 2 + 3 = 5, 5 - 3 = 2
- doskonali się w ćwiczeniach w sprawnym wyznaczaniu wyniku dodawania i odejmowania
- dziecko potrafi w drugiej osobie dostrzec partnera wspólnych zabaw oraz wykazać troskę o jego bezpieczeństwo
- dziecko odczuwa radość podczas wspólnych działań oraz zadowolenie z własnych wiadomości i umiejętności.

Metody:
1. czynne - samodzielnych doświadczeń
- zadań stawianych do wykonania

2. słowne - rozmowa
- objaśnienia i instrukcje
- sposoby społecznego porozumienia się

3. oglądowe - obserwacja i pokaz
- udostępnianie utworów muzycznych

inne - pedagogika zabawy
- elementy metody R. Labana
- drama
- elementy metody relaksacyjnej

Forma:
cała grupa dzieci

1. Nawiązanie do bajki „Królowa Śniegu”
Gerda dotarła do królestwa Królowej Zimy. Ale zanim dostanie się do jej pałacu musi pokonać kilka przeszkód i wykonać kilka zadań.
Czy pomożecie Gerdzie?

Zadanie 1.
„Zima - pora roku”
* Na tablicy umieszczone są cztery zasłonięte obrazki.
Nauczycielka odkrywa kolejne fragmenty każdego obrazka, a dzieci je
nazywają, formułują swoje skojarzenia, aż do momentu nazwania czterech pór
roku. Wybrane dziecko układa z rozsypani literowej wyraz „ROK”
* Dzieci wymieniają nazwy zimowych miesięcy oraz nazywają aktualny
miesiąc.

2. Zabawa integracyjna „Dokończ zadanie”.
Zadaniem każdego dziecka jest dokończenie zdania:
” Gdy pada śnieg to ….” - dzieci po kolei się wypowiadają i rzucają „śniegową kulę” (kula zrobiona jest z masy papierowej) do kolejnego dziecka.

Zadanie 2.
„Czy znasz bajki”

Na tablicy są trzy ilustracje bajek. Zadaniem dzieci jest:
- odgadnięcie tytułu bajki
- odszukanie właściwego kartonika z tytułem bajki
1. Królowa Śniegu
2. Kot w butach
3. Kopciuszek
Mogą podać nazwisko autora tych bajek, jeśli pamiętają.
W innej sytuacji nauczycielka udziela dzieciom tych informacji.

3. Zabawa integracyjna „Witam wszystkich, którzy…”
Dzieci ustawione w kole, nauczycielka trzyma w ręku duży parasol i mówi:
”Witam wszystkich, którzy (na przykład)
- mają ciemne włosy,
- ich imię zaczyna się głoską „S”, „W”
- potrafią jeździć na nartach,
Osoby witane wchodzą pod parasol.
Zabawę powtarzamy kilka razy.

Zadanie 3.
Pomóżcie Gerdzie rozwiązać zadania z treścią.

I. Kay ulepił 4 śniegowe kule, a Królowa Śniegu 3 kule.
Ile kul śniegowych ulepili razem?

II. W pałacu Królowej Zimy straż pełniły bałwany.
Przy wejściu stały 3 bałwany, a w wielkiej sali było ich 7.
Ile bałwanów było razem?

III. Kay miał 8 lodów, 5 lodów już zjadł.
Ile mu jeszcze zostało lodów?

IV. Przy oknie wisiało 10 sopli. 4 sople się odłamały i spadły.
Ile sopli pozostało przy oknie?

* dzieci mają do dyspozycji patyczki - układają je odpowiednio do treści
zadania
* zapisują za pomocą kartoników (cyfry i znaki matematyczne) działania matematyczne typu: 4 + 3 = 7, 8 - 5 = 3

Postępowanie nauczyciela:
- ułóżcie rozwiązanie
- powtarzam zadanie
- kto już zna odpowiedź?
- kto ułożył działanie matematyczne?

Postępowanie dzieci:

- układają rozwiązanie zadania (patyczki)
- układają działania matematyczne
- udzielają odpowiedzi

Jeśli dzieci będą miały ochotę, będą zainteresowane mogą same ułożyć zadania z treścią do działań typu: 6 + 2 = 8, 7 - 1 = 6

4. Zabawa „Idziemy po Kaya do pałacu Królowej Śniegu”.

* Dzieci trzymają się za ręce, idą bokiem dostawiając nogę do nogi, starają się
znaleźć wspólny rytm.
Na koniec zabawy dzieci siadają w kole.
* Rozmowa:
- Co można zrobić, aby Kay się zmienił?
- Nauczycielka mówi, że Królowa postanowiła, iż Kay będzie mógł opuścić pałac, jeśli będzie umiał napisać jedno słowo.
- Dzieci postanawiają pomóc Kayowi, ale muszą rozwiązać „plątaninkę literową”, aby dowiedzieć się jakie to jest słowo.

Zadanie 4.

”Plątanina literowa”.

I W C E Z O N Ć Ś

Dzieci rozwiązały „plątaninkę”.
Jej rozwiązaniem jest słowo : WIECZNOŚĆ.

Gerdzie, dzięki Waszej pomocy udało się wykonać wszystkie zadania, pokonała wszystkie przeszkody. Królowa Śniegu była bardzo niepocieszona, ale musiała wypuścić Kaya ze swego królestwa. Przyjaźń i współpraca zwyciężyły zło, Królowa Śniegu została pokonana.

5. Zabawa „Powrót do domu”
Dzieci dobierają się parami (Kay i Gerda) przy dźwiękach muzyki wracają do domu. Po powrocie do domu odpoczywają.
Dzieci słuchają fragmentu utworu E. Grega „W grocie króla gór”, przenoszą się w wyobraźni do pałacu „Królowej Śniegu”.
Jedno dziecko leży na brzuchu i zamyka oczy. Drugie dziecko okrężnymi ruchami dłoni masuje plecy kolegi, aż poczuje ciepło.
Następuje zmiana ról.

Konspekt sytuacji edukacyjnych
- zajęcia popołudniowe

Temat: „Królowa Śniegu” - zabawy i ćwiczenia utrwalające
poznane wiadomości i umiejętności dzieci.

Cele:
- dziecko potrafi rozwiązać krzyżówkę, doskonali analizę i syntezę oraz
umiejętność czytania;

- dziecko potrafi ułożyć wyrazy z poznanych liter;
- dokonać analizy i syntezy wyrazów zawierających w swej nazwie głoskę „s”;
- dziecko doskonali swoją sprawność motoryczną i rozwija spostrzegawczość;
myślenie podejmując działania plastyczno - konstrukcyjne; - prawidłowo łączy
kropki w zagadkach rysunkowych;
- potrafi odnaleźć i zaznaczyć właściwą drogę w labiryncie;
- potrafi stworzyć kompozycję - zachowując rytm i regularność;
- potrafi odtworzyć treść obrazka z części, doskonaląc operacje analizy i syntezy
myślenia, co skłania dziecko do myślenia przyczynowo - skutkowego;
- dziecko chętnie podejmuje wspólną zabawę z kolegami, dostrzega w drugiej
osobie partnera;
- chętnie podejmuje działalność twórczą;
- potrafi samodzielnie dokonać wyboru zabawy czy też ćwiczenia.

Metody:

Czynne: - samodzielnych ćwiczeń utrwalających
- samodzielnych doświadczeń
- zadań stawianych do wykonania
- aktywność własna

słowne: - rozmowa
- objaśnienia i instrukcje
- zagadki
oglądowe: - obserwacja i pokaz

Forma:

- zajęcia z całą grupą
- praca w zespołach
- zabawa w grupach

I. Ćwiczenia utrwalające

1. Wspólne rozwiązywanie krzyżówki.
Zadaniem dzieci jest rozwiązanie krzyżówki.

Dzieci muszą odgadnąć hasła krzyżówki, odszukać właściwe litery w alfabecie ruchomym i umieścić je w odpowiednich miejscach krzyżówki.

1.			L	U	S	T	R	O
R	E	N	I	F	E	R
3.			G	E	R	D	A
5	4.	B	A	B	C	I	A
		S	A	N	I	E

1. Co wymyślił złośliwy czarodziej - diabeł?
2. Kto przywiózł przyjaciółkę Kaya do granic królestwa Królowej
Śniegu?
3. Jak miała na imię przyjaciółka Kaya?
4. Kto oprócz Gerdy tęsknił za Kayem?
5. Jakim pojazdem podróżowała Królowa Śniegu?

Dzieci rozwiązały krzyżówkę. Jej hasłem jest słowo:
SERCE

2. Zabawa „Litery”
Dzieci w grupach po kilkoro ustawiają się w taki sposób, aby przyjęte przez nich pozy przypominały litery, z których można odczytać słowo „serce”.

3. Zabawa - nauczycielka mówi wyrazy, w których nazwie jest głoska „s”.
- dzieci stają na baczność, gdy jest „s”,

- dzieci wykonują różne śmieszne miny, gdy głoski „s” nie ma w wyrazie.

II Praca indywidualna

Ćwiczenia przygotowujące dzieci do nauki pisania.

Działalność plastyczno -konstrukcyjna: Techniki płaskie.
A. Rysowanie ołówkiem na kartonie:

1. Zagadki rysunkowe:
* łączenie kropek - kartoniki z kształtem zamku „Królowej Śniegu”,
który wyznaczają kolorowe punkty (odstępy między punktami nie
mniejsze niż 1 - 1,5 cm).
Dzieci łącząc poszczególne punkty liniami prostymi, muszą się
domyślić w trakcie działania, jaka treść kryje się w wyznaczonych
punktach.

2. Labirynty:
* „Odszukaj drogę do zamku Królowej Śniegu”
W środku labiryntu znajduje się zamek. Trzeba ciągłą linią dojść do
tego miejsca, uwolnić Kaja z zamku i wyjść drugim wyjściem,
nie zahaczając o linie wyznaczające „korytarz”. „Labirynt”
jest przedstawiony w formie kwadratu.

B. Dekoracyjność w twórczości plastycznej dzieci:
1. „Szal Królowej Śniegu” - zadaniem dziecka jest stworzenie kompozycji
-ozdobienie „szala” jednakowymi formami graficznymi zachowując rytm i
regularność.
Dziecko samo wybiera materiały i przybory plastyczne (kredki, flamastry,
farby).

Działalność plastyczno - konstrukcyjna: Techniki przestrzenne.

1. Zabawy konstrukcyjne:
”Pałac Królowej Śniegu”
Dzieci z klocków wspólnie budują jeden wielki pałac Królowej. Samodzielnie dokonują wyboru potrzebnych do tego celu klocków.

Zadania kształtujące pojęcie symbolu graficznego
1. Układanie obrazków z części - „Królowa Śniegu”
Zadaniem dziecka jest ułożenie obrazka - ilustracji do bajki „Królowa Śniegu”, składającego się z kilku nieregularnych figur.

2. Klocki obrazkowe „Bajki”
Zadaniem dziecka jest konstruowanie całości obrazu z jego części (dziecko musi z pośród sześciu płaszczyzn stanowiących części różnych obrazków wybrać tylko jedną, tą właściwą). Dziecko układa obrazek wg wzoru.

Ćwiczenia przygotowujące dzieci do nauki czytania.

Plątaninki literowe.

1.

E S R E C

SERCE

2.

A N S E I

SANIE


3.

E G A R D

GERDA



4.
E R I N R F E

RENIFER

Zabawa w teatr

I. Odegranie bajki „Królowa Śniegu”
1. Nauczycielka proponuje dzieciom odegranie bajki
2. Przygotowanie strojów
- pomoże nam w tym „Czarodziejska skrzynia”, w której znajdują się
różne rekwizyty, które można wykorzystać.
3. Odegranie scenki
4. Podsumowanie:
Jak się czułeś w danej roli?
Czy chciałbyś zagrać inną rolę?

Wszystkie przedstawione tu zadania są traktowane jako propozycje. Dziecko samo dokonuje wyboru ich realizacji według swoich zainteresowań. Utrwala zdobyte wiadomości i umiejętności.
Nauczycielka proponuje i zachęca dzieci do podjęcia poszczególnych zadań, kierując się potrzebą doskonalenia tych umiejętności. Przygotowując propozycję zadań dla dzieci, bierze pod uwagę treści materiału programowego, zainteresowaniami dzieci, swoją wiedzą o dziecku zdobytą podczas obserwacji (np. treści, wiadomości i umiejętności z którymi dziecko ma kłopoty i należy je doskonalić, utrwalać).

Opowiadanie nauczycielki na podstawie baśni H.Ch. Andersena.

Był sobie raz diabeł. Zrobił on lustro, które posiadało tę właściwość, że wszystko, co się w nim odbiło, robiło się brzydkie. Lustro rozprysło się na tysiące okruchów, które rozsiały się po świecie. Kiedy taki odłamek wpadał do czyjegoś serca, stawało się ono jak kawał lodu, bez żadnego dobrego uczucia.

Jeden z odłamków wpadł do serca Kaya, dobrego i dzielnego chłopca, który hodował róże, wspólnie ze swoją przyjaciółką Gerdą, mieszkającą naprzeciwko.

Od tego dnia Kay stał się zły i okrutny. Robił wszystko, by sprawić ból Gerdzie.

Pewnego zimowego dnia Kay poszedł na wielki plac, gdzie dzieci się bawiły - przywiązywały swoje sanki do dużych sań dorosłych. Kay spostrzegł wielkie, białe sanie. Siedziała w nich kobieta. Przywiązał do nich swoje saneczki .Najpierw Kay poczuł, że zamarza, ale piękna pani - Królowa Śniegu -

pocałowała go. Wtedy zupełnie stracił czucie - zapomniał o wszystkich, których kochał. Królowa Śniegu zabrała chłopca do swego królestwa.

Gerda na próżno szukała Kaya.W końcu postanowiła iść w świat, żeby znaleźć swojego przyjaciela. Szła, szła, przez góry i doliny, pytając o Kaya każdego, kogo spotkała. Nikt nie potrafił jej pomóc.

Pewnego dnia, Gerda dotarła do pięknego ogrodu. Jego właścicielką była starsza kobieta, która bardzo się ucieszyła na widok dziewczynki. Gerda opowiedziała jej swoją historię. Staruszka chciała zatrzymać dziewczynkę

u siebie, a że umiała czarować sprawiła tak, iż Gerda o wszystkim zapomniała. Z ogrodu usunęła wszystkie róże. Zapomniała jednak o róży na kapeluszu i kiedy Gerda ją zobaczyła, wszystko sobie przypomniała i opuściła zaczarowany ogród. Wyruszyła na dalsze poszukiwania przyjaciela.

Podczas swoich poszukiwań spotkała wronę znającą ludzką mowę. Ta jej opowiedziała o księżniczce, która szukała męża, a jej wybrankiem został młody, czarnowłosy młodzieniec. Gerda była pewna, że to Kay. Postanowiła udać się do zamku. Jednak okazało się, że to nie był jej przyjaciel. Książe

i księżniczka byli bardzo mili. Wysłuchali opowieści dziewczynki i postanowili jej pomóc. Dali jej ciepłe buty, płaszczyk i mufkę oraz karetę. Gerda mogła udać się w dalszą drogę.

Gdy dziewczynka jechała przez las napadła na nią banda rozbójników.

Zaprowadzili ją do zbójeckiego zamku i chcieli ją zabić. Wśród nich była mała rozbójniczka, która się na to nie zgodziła. Postanowiła, że Gerda zostanie jej towarzyszką zabaw. Dziewczynki się zaprzyjaźniły, Gerda opowiedziała małej rozbójniczce swoją historię. Córka zbójów stwierdziła: ,, No cóż, spodobała mi się twoja historia. A poza tym widziałam sanie Królowej Śniegu z chłopcem w środku. To mógł być twój Kay. Jechali na biegun północny, gdzie jest jej zamek.

Chcesz tam jechać? Wsiadaj na renifera i uciekaj, zanim zacznę żałować, że byłam taka dobra.”

Renifer z Gerdą galopował całymi dniami po lodzie, aż dotarł do zamku Królowej Śniegu, całego z lodu.

Gerda weszła tam i zobaczyła Kaya, który próbował z kawałków lodu ułożyć słowo WIECZNOŚĆ. Gdyby mu się to udało, miał zostać władcą całego świata.

Na początku Kay nie zwracał uwagi na Gerdę, ale kiedy ona objęła go płacząc, jej łzy rozpuściły lód w sercu chłopca. Wtedy ją rozpoznał i zapytał: ,, Gerdo, co my tu robimy?'' I ze zdumienia upuścił klocki lodu. Kawałki lodu zaczęły tańczyć z radości i same ułożyły się w słowo WIECZNOŚĆ. Teraz Królowa nie mogła zrobić dzieciom nic złego. Kay był od niej potężniejszy.

Dzieci chwyciły się za ręce i wyszły z pałacu. Po długiej wędrówce wróciły do domu, gdzie czekała na nich babcia. Tam znowu zaczęły hodować róże.

20

---