 | Pobierz cały dokument prawo.karne.procesowe.g.rok.1.doc Rozmiar 104 KB |
11. Rażąca niesprawiedliwość orzeczenia jako przyczyna odwoławcza (440)
Przepis art. 389d.k.p.k. był wyrazem rewizyjności polskiego modelu kontroli odwoławczej. W orzecznictwie SN słusznie podkreślano, że sad odwoławczy ma prawo, a jednocześnie obowiązek zbadania sprawy pod względem merytorycznym i prawnym nie tylko w granicach środka odwoławczego, ale także z urzędu- niezależnie od tych granic- w celu stwierdzenia, czy nie zachodzi oczywista niesprawiedliwość orzeczenia. Warunkiem stosowania art. 389d.k.p.k. było ustalenie, że zaskarżone orzeczenie jest oczywiście niesprawiedliwe. Przepis ten nie wyjaśniał, co należy rozumieć przez oczywistą niesprawiedliwość. W orzecznictwie SN dominował pogląd, że oczywistą niesprawiedliwość może kwalifikować każda przyczyna z art. 387d.k.p.k. W literaturze kwestia ta była sporna. Wiązała się ona przede wszystkim z pytaniem, czy uchybienia procesowe mogą kwalifikować oczywistą niesprawiedliwość orzeczenia. Natomiast twierdzenie, że uchybienia należące do pozostałych przyczyn odwoławczych przewidzianych w art. 387d.k.p.k. mogą wywołać oczywistą niesprawiedliwość orzeczenia, nie było podważane. Wg art. 387pkt.2d.k.p.k. nie każde uchybienie prawa procesowego stanowiło przyczynę odwoławczą, lecz tylko takie, które mogło mieć wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia. To jednak zdaniem M. Cieślak i Z. Dody nie wystarcza do zastosowania art. 389d.k.p.k. Niesprawiedliwość jest kategorią materialną dotyczącą treści orzeczeni. Przepis art.389d.k.p.k. ma zastosowanie wtedy, gdy takie uchybienie miało rzeczywiście wpływ na treść konkretnego orzeczenia, wskutek czego jest ono niesprawiedliwe. Nie wystarczy możliwość wpływu uchybienia na treść orzeczenia- Przepis art. 389d.k.p.k. wymagał, aby niesprawiedliwość orzeczenia była oczywista tj. wyraźna, nie budząca wątpliwości. W nowym k.p.k. jedyna zmiana w art. 440 w porównaniu z art. 389d.k.p.k. poza korektą redakcyjną, polega na wymianie słowa „oczywista" na „rażąca", zmiana ta jednak powoduje, że nie każde uchybienie mogące mieć wpływ na treść orzeczenia pozwala na zastosowanie tego przepisu lecz tylko uchybienia w stopniu rażącym, które wywołują w konkretnej sprawie stan niesprawiedliwości zaskarżonego orzeczenia. Art. 440 Jeżeli utrzymanie orzeczenia w mocy byłoby rażąco niesprawiedliwe, podlega ono zmianie na korzyść oskarżonego albo uchyleniu niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów. Oznacza to, że w razie pojawienia się rażącego naruszenia prawa procesowego należy zastosować art.440, gdyż w przeciwnym razie zachodziłaby potrzeba wniesienia kasacji na podstawie art. 523 Przepis art. 440 ma budowę dwuczłonową. Pozwala on na:
zmianę zaskarżonego orzeczenia, która jest możliwa wyłącznie na korzyść oskarżonego,
-uchylenie zaskarżonego orzeczenia.
 | Pobierz cały dokument prawo.karne.procesowe.g.rok.1.doc rozmiar 104 KB |