Prawo działalności gospodarczej

ustawa z dnia 19 listopada 1999 r. (Dz.U. 99.101.1178)

1. Przepisy ogólne

Zakres regulacji ustawy

• zasady podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

• zadania organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego w zakresie działalności gospodarczej.

Działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy to:

1. zarobkowa działalność

2. wytwórcza, handlowa, budowlana, usługowa, a także poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatacja zasobów naturalnych

3. wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Nie jest działalnością gospodarczą w tym znaczeniu

• działalność wytwórcza w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego

• wynajmowanie przez rolników pokoi i miejsc na ustawienie namiotów, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów (ale przez nie-rolników już jest działalnością gospodarczą)

Definicje legalne:

1. przedsiębiorca - osoba fizyczna, osoba prawna oraz niemająca osobowości prawnej spółka prawa handlowego, która zawodowo, we własnym imieniu podejmuje i wykonuje działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, a także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej

2. organ koncesyjny - organ administracji rządowej lub organ jednostki samorządu terytorialnego upoważniony na podstawie ustawy do udzielania, odmowy udzielania, zmiany i cofania koncesji,

3. organ zezwalający - organ administracji rządowej lub organ jednostki samorządu terytorialnego upoważniony na podstawie ustawy do wydawania, odmowy wydania i cofania zezwolenia,

4. osoba zagraniczna:

a) osobę fizyczną mającą stałe miejsce zamieszkania za granicą,

b) osobę prawną z siedzibą za granicą,

c) niemającą osobowości prawnej spółkę osób wymienionych w lit. a) lub lit. b), z siedzibą za granicą,

5. przedsiębiorca zagraniczny - osobę zagraniczną wykonującą działalność gospodarczą za granicą (a więc jeżeli osoba zagraniczna ma siedzibę w Polsce, nie jest traktowana jako przedsiębiorca zagraniczny tylko krajowy),

6. rejestr przedsiębiorców - rejestr przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, utworzonym na podstawie ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 769 i z 1998 r. Nr 155, poz. 1015),

7. oddział - wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej wykonywaną przez przedsiębiorcę poza głównym miejscem wykonywania działalności (zakładem głównym),

8. oznaczenie przedsiębiorcy - firmę lub nazwę przedsiębiorcy ze wskazaniem formy prawnej, a w przypadku osoby fizycznej - imię i nazwisko przedsiębiorcy oraz nazwę, pod którą wykonuje działalność gospodarczą.

Warunki podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej

jest ona wolna dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa.

Warunki dla cudzoziemców:

• ustawa deroguje ustawę o spółkach z udziałem zagranicznym

• różne zasady:

1. obywatele obcych państw mający zezwolenie na osiedlenie się na terytorium RP - w zakresie podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej mają takie same prawa jak obywatele polscy

2. osoby zagraniczne (czyli os. fiz. nie mający zezwolenia na osiedlenie się w RP jak i osoby prawne z siedzibą za granicą oraz spółki nie mające os.pr. takich osób, mające siedzibę za granicą) - ich sytuacja zależy od zasady wzajemności:

• na zasadzie wzajemności mogą na terytorium RP podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach, jak przedsiębiorcy mający miejsce pobytu stałego lub siedzibę w Polsce,

• w przypadku braku zasady wzajemności - osoby zagraniczne dla podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą

• tworzyć wyłącznie spółki komandytowe, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjne,

• a także przystępować do takich spółek oraz obejmować bądź nabywać ich udziały i akcje.

• podmioty zagraniczne działające na podstawie ustawy z 6.7.1982 r. o zasadach prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez osoby prawne i fizyczne mogą prowadzone przedsiębiorstwo wnieść jako wkład do spółki utworzonej na podst. art. 6 ustawy,

• spółki, do których zastosowanie mają przepisy ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym stają się spółkami w rozumieniu art. 6 ustawy.

2. Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej

Obowiązki ciążące na przedsiębiorcy:

• wpis do rejestru przedsiębiorców (regulowane w ustawie o Krajowym Rejestrze Sądowym)

• prowadzenie działalności gospodarczej na zasadach uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów

• spełnianie określonych przepisami prawa warunków wykonywania działalności gospodarczej, w szczególności dotyczących ochrony przed zagrożeniem życia, zdrowia ludzkiego i moralności publicznej, a także ochrony środowiska

• zapewnienie, aby działalność gospodarcza była wykonywana bezpośrednio przez osobę legitymującą się posiadaniem takich uprawnień zawodowych, jeżeli przepisy szczególne nakładają obowiązek posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych przy wykonywaniu określonego rodzaju działalności gospodarczej

• dokonywania lub przyjmowania płatności za pośrednictwem rachunku bankowego, gdy stroną transakcji jest inny przedsiębiorca, a jednorazowa wartość należności lub zobowiązań przekracza równowartość 3.000 EURO albo równowartość 1.000 EURO w niektórych przypadkach

• zawiadomienia urzędu skarbowego o posiadaniu rachunku bankowego i o wszelkich zmianach w terminie 14 dni.

Niewypełnianie obowiązków podlega karze grzywny.

Oznaczenie -

na zewnątrz powinien być oznaczony zakład główny, oddział oraz inne stałe miejsce wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej (oznaczenie zawiera oznaczenie przedsiębiorcy i zwięzłe określenie przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej).

Obowiązki informacji:

• jeżeli przedsiębiorca oferuje towary lub usługi w sprzedaży bezpośredniej lub wysyłkowej - w ofercie musi podać co najmniej następujące dane:

1) oznaczenia przedsiębiorcy,

2) numeru, pod którym przedsiębiorca wpisany jest do rejestru przedsiębiorców, wraz z oznaczeniem sądu rejestrowego,

3) siedziby i adresu przedsiębiorcy

• ma towarach lub opakowaniach należy umieszczać informacje w j. polskim zawierające:

1) oznaczenie przedsiębiorcy - producenta towaru i jego adres,

2) nazwę towaru,

3) inne oznaczenia i informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów.

3. Oddziały i przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych

Formy prowadzenia działalności

Przedsiębiorcy zagraniczni mogą w Polsce tworzyć:

1. oddziały - prowadzą działalność gospodarczą w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego

2. przedstawicielstwa - prowadzą działalność wyłącznie w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego.

Warunki utworzenia oddziału

Przedsiębiorcy zagraniczni mogą na zasadzie wzajemności tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium RP, o ile umowy ratyfikowane przez Polskę nie stanowią inaczej. Warunki utworzenia oddziału:

• uzyskanie wpisu do rejestru przedsiębiorców

• przedstawienie dokumentów niezależnie od obowiązków związanych z rejestrem

• ustanowienie osoby upoważnionej w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego.

Warunki utworzenia przedstawicielstwa

• wymaga się wpisu do ewidencji przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych prowadzonej przez ministra właściwego do spraw gospodarki; wpisu dokonuje minister po zasięgnięciu opinii ministra właściwego ze względu na przedmiot działalności przedsiębiorcy zagranicznego (wpis następuje na wniosek po przedłożeniu wymaganych dokumentów)

• o dokonaniu wpisu wydaje się zaświadczenie (ewidencja jest jawna).

Odmowa wpisu do ewidencji

przez ministra właściwego do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii ministra właściwego ze względu na przedmiot działalności przedsiębiorcy zagranicznego, jeżeli

1) utworzenie przedstawicielstwa zagrażałoby bezpieczeństwu i obronności państwa lub ochronie tajemnicy państwowej albo innemu ważnemu interesowi publicznemu,

2) wniosek, o którym mowa w art. 45 ust. 2, dotyczy działalności wykraczającej poza zakres określony w art. 44 albo zawiera braki, które nie zostały usunięte w wyznaczonym terminie, a także, gdy do wniosku nie zostały dołączone dokumenty wymienione w art. 46 ust. 2.

Obowiązki oddziału i przedsiębiorstwa:

1) używanie nazwy przedsiębiorcy zagranicznego w języku państwa jego siedziby wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów "oddział w Polsce",

2) prowadzenie oddzielnej rachunkowości w języku polskim zgodnie z przepisami o rachunkowości,

3) zgłaszanie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wszelkich zmian stanu faktycznego i prawnego w zakresie zmiany okoliczności, o których mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, w terminie 14 dni od dnia ich wystąpienia.

Uprawnienia nadzorcze ministra właściwego do spraw gospodarki

Po zasięgnięciu opinii ministra właściwego ze względu na przedmiot działalności przedsiębiorcy zagranicznego wydaje on decyzję o zakazie wykonywania działalności gospodarczej przez oddział lub przedstawicielstwo w przypadku, gdy:

1) oddział rażąco narusza prawo polskie lub nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w art. 40 pkt 3,

2) nastąpiło otwarcie likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego, który utworzył oddział, lub przedsiębiorca ten utracił prawo wykonywania działalności gospodarczej lub rozporządzania swoim majątkiem,

3) działalność przedsiębiorcy zagranicznego zagraża bezpieczeństwu i obronności państwa, ochronie tajemnicy państwowej lub innemu ważnemu interesowi publicznemu.

W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki zawiadamia przedsiębiorcę zagranicznego o obowiązku likwidacji oddziału w oznaczonym terminie.

Likwidacja oddziału lub przedstawicielstwa

stosuje się odpowiednio przepisy ksh o likwidacji spółek z oo.

Wykreślenie z ewidencji

O zakończeniu likwidacji osoba upoważniona do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego w przedstawicielstwie jest obowiązana zawiadomić ministra właściwego do spraw gospodarki. Po zakończeniu likwidacji przedstawicielstwa minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze decyzji, wykreśla przedstawicielstwo z ewidencji.

4. Mali i średni przedsiębiorcy

Ustawa zawiera definicję małego i średniego przedsiębiorcy i zawiera program wspierania takich przedsiębiorców, z poszanowaniem zasad równości i konkurencji.

Mały przedsiębiorca to przedsiębiorca, który w poprzednim roku obrotowym

1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz

2)osiągnął przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 7 milionów EURO lub suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec poprzedniego roku obrotowego nie przekroczyła równowartości w złotych 5 milionów EURO.

Nie uważa się jednak za małego przedsiębiorcy, w którym przedsiębiorcy inni niż mali posiadają:

1) więcej niż 25% wkładów, udziałów lub akcji,

2) prawa do ponad 25% udziału w zysku,

3) więcej niż 25% głosów w zgromadzeniu wspólników (akcjonariuszy).

Średni przedsiębiorca to przedsiębiorca, który nie jest małym przedsiębiorcą i w poprzednim roku obrotowym:

1. zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz

2. osiągnął przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 40 milionów EURO lub suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec poprzedniego roku obrotowego nie przekroczyła równowartości w złotych 27 milionów EURO.

Nie uważa się jednak za średniego, przedsiębiorcy, w którym przedsiębiorcy inni niż mali i średni posiadają:

1) więcej niż 25% wkładów, udziałów lub akcji,

2) prawa do ponad 25% udziału w zysku,

3) więcej niż 25% głosów w zgromadzeniu wspólników (akcjonariuszy).

Stwierdzenie, że przedsiębiorca spełnia te warunki, odbywa się na podstawie dokumentów złożonych przez niego.

5. Koncesje

Jednym z rodzajów ograniczeń przedmiotowych wolności gospodarczej są koncesje, istniejące także pod rządami ustawy o działalności gospodarczej. Zmienione zostały zasady funkcjonowania koncesji i zakres dziedzin koncesjonowanych.

Dziedziny koncesjonowane w zakresie:

1) poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, wydobywania kopalin ze złóż, bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych,

2) wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym,

3) wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami i energią,

4) ochrony osób i mienia,

5) transportu lotniczego oraz wykonywania innych usług lotniczych,

6) budowy i eksploatacji autostrad płatnych,

7) zarządzania liniami kolejowymi oraz wykonywania przewozów kolejowych,

8) rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych.

Warunki rozszerzenia listy dziedzin koncesjonowanych

Wprowadzenie innych koncesji w dziedzinach działalności gospodarczej mających szczególne znaczenie ze względu na bezpieczeństwo państwa lub obywateli albo inny ważny interes publiczny jest dopuszczalne tylko w przypadku, gdy działalność ta nie może być wykonywana jako wolna lub po uzyskaniu zezwolenia oraz wymaga zmiany niniejszej ustawy.

Dziedziny, w których dotychczas niezbędne było posiadanie koncesji można podzielić na dwie grupy (art. 96 ustawy), w których:

• prowadzenie działalności nie wymaga już ani koncesji, ani zezwolenia:

1) przetwórstwa i obrotu metalami szlachetnymi i kamieniami szlachetnymi,

2) przetwórstwa i obrotu metalami nieżelaznymi,

3) obrotu dobrami kultury powstałymi przed dniem 9 maja 1945 r.,

4) usług paszportowych,

5) dokonywania przenoszenia zapisu dźwięku lub dźwięku i obrazu na taśmy, płyty, kasety, wideokasety i wideopłyty,

6) produkcji, opracowywania, dystrybucji i rozpowszechniania filmów,

7) chowu, hodowli i połowu ryb w wodach śródlądowych,

8) prowadzenia targowisk,

9) transportu morskiego oraz zarządzania portami morskimi innymi niż porty o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej,

10) usług turystycznych, z wyjątkiem organizowania imprez turystycznych i pośredniczenia na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych,

11) sportu profesjonalnego,

12) poszukiwania i wydobywania surowców mineralnych znajdujących się w odpadach powstałych po robotach górniczych oraz po procesach wzbogacania kopalin,

• dziedziny dotychczas koncesjonowane, w których wymagane jest uzyskanie zezwolenia w zakresie:

1. wyrobu, rozlewu, oczyszczania, skażania i odwadniania spirytusu oraz wydzielania spirytusu z innego wytworu, a także wyrobu i rozlewu wódek,

2. wytwarzania wyrobów tytoniowych,

3. usług detektywistycznych,

4. produkcji i dystrybucji tablic rejestracyjnych pojazdów

5. zarządzania lotniskami

6. usług kurierskich, a także pocztowych usług o charakterze powszechnym, polegających na przewozie i doręczaniu w obrocie krajowym i zagranicznym przesyłek listowych i listów wartościowych o masie powyżej 2.000 g

7. usług telekomunikacyjnych

8. wytwarzania środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, prowadzenia aptek ogólnodostępnych, hurtowni farmaceutycznych, hurtowni środków farmaceutycznych i materiałów medycznych stosowanych wyłącznie u zwierząt, składów celnych i konsygnacyjnych środków farmaceutycznych i materiałów medycznych

9. zakresie konfekcjonowania i obrotu środkami ochrony roślin

10. obrotu w kraju i z zagranicą zwierzyną żywą, z wyłączeniem sprzedaży dokonywanej przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich na terenie kraju

11. obrotu w kraju i z zagranicą tuszami zwierzyny i ich częściami, z wyłączeniem sprzedaży dokonywanej przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich na terenie kraju

12. sprzedaży usług turystycznych obejmujących polowania w kraju dla cudzoziemców i polowania za granicą

13. wyrobu i rozlewu wyrobów winiarskich

14. zakresie prowadzenia agencji celnej,

15. obrotu z zagranicą towarami i usługami określonymi na podstawie odrębnych przepisów.

Koncesje i zezwolenia wydane wcześniej w dziedzinach, w których utrzymano udzielanie koncesji lub zezwoleń, zachowują ważność lub stają się zezwoleniami na czas, na który zostały wydane.

Obowiązek uzyskania koncesji wygasa

z mocy prawa, jeżeli do wejścia w życie ustawy nie zostały ustawowo określone zakres i warunki wykonywania działalności gospodarczej oraz udzielania koncesji oraz informacje i dokumenty wymagane do złożenia wniosku o wydanie koncesji.

Zasady udzielania koncesji

Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana i cofnięcie koncesji oraz ograniczenie jej zakresu w stosunku do wniosku następuje w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez ministra właściwego ze względu na przedmiot działalności gospodarczej podlegającej koncesjonowaniu (w braku odmiennych regulacji). W przypadku koncesji na obrót materiałami wybuchowymi itp. właściwy minister zwraca się do ministra obrony narodowej o opinię.

Okres obowiązywania koncesji

Koncesję wydaje się na czas oznaczony, nie krótszy niż 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat.

Tryb udzielania koncesji

1. Złożenie wniosku o udzielenie koncesji wraz z niezbędnymi dokumentami

2. uprawnienia organu koncesyjnego do:

• wezwania wnioskodawcy do uzupełnienia brakującej dokumentacji

• kontrolnego sprawdzenia faktów podanych we wniosku o udzielenie koncesji w celu stwierdzenia, czy spełnia warunki wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją

3. decyzja organu koncesyjnego o udzieleniu koncesji, odmowie udzielenia lub ograniczeniu zakresu koncesji w stosunku do wniosku; możliwe jest także czasowe wstrzymanie udzielenia koncesji (ze wzglądu na zagrożenie obronności lub bezpieczeństwa państwa.

Kontrola działalności przez organ koncesyjny

Organ koncesyjny jest uprawniony do kontroli działalności przedsiębiorcy, który uzyskał koncesję; w przypadku stwierdzenia uchybień może żądać ich usunięcia w określonym terminie.

Cofnięcie lub zmiana koncesji

Możliwe jest np. gdy przedsiębiorca nie podjął działalności, rażąco narusza warunki określone w koncesji, a także ze względu na zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa lub inny ważny interes publiczny. W przypadku cofnięcia koncesji przedsiębiorca może starać się o ponowne udzielenie koncesji nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o cofnięciu.

Promesa koncesji

Jest to przyrzeczenie wydania koncesji, wydawane na wniosek przedsiębiorcy, który zamierza podjąć działalność w dziedzinie podlegającej koncesjonowaniu. W okresie ważności promesy, który nie może być krótszy niż 6 miesięcy, nie można odmówić udzielenia koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej, chyba że wnioskodawca nie spełnia wszystkich warunków podanych w promesie lub zachodzą okoliczności, które upoważniają do odmowy udzielenia koncesji lub jej ograniczenia.

6. Zezwolenia

Charakterystyka zezwoleń

Jest to drugi rodzaj przedmiotowego ograniczenia wolności działalności gospodarczej. Różni się on od koncesji przede wszystkim tym, iż dziedziny, w których wymagane jest zezwolenie są określone w odrębnych ustawach. Ustawy te określają organy zezwalające, warunki wykonywania działalności objętej zezwoleniami, tryb wydawania, odmowy wydania i cofania zezwoleń.

Zezwolenie jest analogiczne do koncesji, jeżeli chodzi o formę aktu (decyzja administracyjna), promesę zezwolenia, kontrolę działalności gospodarczej, możliwość ponownego starania się o wydanie zezwolenia po jego cofnięciu.

Różnice zezwolenie a koncesja:

1. jeżeli przedsiębiorca spełnia wymagania określone przepisami prawa, organ zezwalający nie może odmówić wydania zezwolenia na podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej (można wezwać do uzupełnienia dokumentacji i dokonać kontrolnego sprawdzenia faktów podanych we wniosku). Jeżeli wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej wszystkim wnioskodawcom spełniającym warunki nie jest możliwe - zgodnie z obowiązującymi przepisami regulującymi wykonywanie danego rodzaju działalności gospodarczej - organ zezwalający przeprowadza rozprawę administracyjną

2. czas obowiązywania zezwolenia - wydaje się je na czas nieoznaczony, chyba że wniosek przedsiębiorcy lub przepisy stanowią inaczej; na czas oznaczony wydaje się zezwolenia, jeżeli wydanie zezwolenia wszystkim wnioskodawcom nie jest możliwe.

3. zakres działalności gospodarczej objętej zezwoleniami może się zwiększać w zależności od doraźnych potrzeb państwa.

Cofnięcie zezwolenia

Obligatoryjne w przypadku, gdy:

1) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej zezwoleniem,

2) przedsiębiorca przestał spełniać warunki określone przepisami prawa, wymagane do prowadzenia działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu,

3) przedsiębiorca nie usunął, w wyznaczonym przez organ wydający zezwolenie terminie, stanu faktycznego lub prawnego niezgodnego z przepisami prawa regulującymi działalność gospodarczą objętą zezwoleniem.

Fakultatywne w przypadku, gdy:

1) przepisy odrębne tak stanowią,

2) przedsiębiorca nie podjął, mimo wezwania organu zezwalającego, lub zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej, na którą uzyskał zezwolenie, w przypadku, gdy wydanie zezwolenia wszystkim starającym się nie było możliwe.

Zezwolenia wydane na podstawie przepisów obowiązujących do tej pory:

• Jeżeli do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie zostaną ustawowo określone zakres i warunki wykonywania działalności gospodarczej oraz wydawania zezwoleń, o których mowa w art. 96 ust. 2, oraz w ustawach odrębnych, jak też nie zostaną wskazane informacje i dokumenty wymagane do złożenia wniosków o wydanie zezwolenia, z mocy prawa wygasa obowiązek uzyskania zezwolenia

• W terminie trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy utrzymuje się w mocy przepisy ustaw odrębnych, na podstawie których wydawane są zezwolenia, o których mowa w art. 96 ust. 2 oraz w ustawach odrębnych, o ile okres ten nie zostanie przedłużony w odrębnej ustawie.

• Ilekroć w dotychczas obowiązujących przepisach używa się terminów "pozwolenie", "upoważnienie", "zgoda", "licencja", oznaczających formy reglamentacji działalności gospodarczej, należy przez to rozumieć "zezwolenie" w rozumieniu niniejszej ustawy.

7. Inne regulacje

Ustawa zawiera również regulacje dotyczące samorządu gospodarczego oraz zadań organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego w zakresie działalności gospodarczej.

Samorząd gospodarczy

Jego ustrój, zadania i sposób tworzenia oraz tryb powoływania władz organizacji określa odrębna ustawa. Jego zadaniem jest reprezentowanie środowiska przedsiębiorców i wspieranie rozwoju gospodarczego przez działania na rzecz przedsiębiorczości

• działa przez organizacje przedsiębiorców (organizacje samorządu gospodarczego);

• nie posiada uprawnień władczych w stosunku do przedsiębiorców w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej

• nie może podejmować działań ograniczających zakres wykonywanej przez przedsiębiorców działalności gospodarczej lub godzących w zasadę konkurencji.

Zadania organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego w zakresie działalności gospodarczej

ogólne - wspieranie działalności gospodarczej, w szczególności poprzez:

1) promowanie przedsiębiorczości na terenie gminy, powiatu i województwa,

2) prowadzenie działalności informacyjnej i oświatowej, w tym organizowanie szkoleń w zakresie rozwoju przedsiębiorczości,

3) współdziałanie z samorządem gospodarczym, organizacjami pracodawców oraz innymi organizacjami przedsiębiorców.

Szczegółowe zadania organów gminy:

• wydawanie, odmowa wydania i cofanie zezwoleń i koncesji, o ile przepisy odrębnych ustaw tak stanowią,

• kontrola przestrzegania przepisów prawa przez przedsiębiorców w zakresie obowiązków dotyczących oznaczeń, informacji i posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych

• w razie powzięcia wiadomości o wykonywaniu działalności gospodarczej niezgodnie z przepisami ustawy, a także w razie stwierdzenia zagrożenia życia, zdrowia ludzkiego i moralności publicznej, niebezpieczeństwa powstania szkód majątkowych w znacznych rozmiarach lub naruszenia środowiska w wyniku wykonywania tej działalności, wójt, burmistrz lub prezydent miasta niezwłocznie zawiadamia właściwe organy administracji rządowej lub właściwe organy jednostek samorządu terytorialnego.

1

02-04-02

---