6. Rzut piłeczką palantową.

        Rzut piłeczka palantową należy do rzutów zamachowych. Przybór wyrzucany jest ponad barkiem ruchem przyspieszonym po możliwie najdłuższej drodze. Rozbieg odbywa się po linii prostej. Przy wyrzucie bierze udział całe ciało.
        W klasach nauczania początkowego, przy rzutach na odległość, uczniowie częściej będą uzyskiwali lepsze wyniki rzucając z miejsca niż z rozbiegu. Z tego powodu wprowadzenie rzutu w pełnej formie można rozpocząć pod koniec III klasy, a najlepiej na początku klasy IV.
            Zabawy i gry powinny uwzględniać rzuty do różnego celu: zmniejszonego, nieruchomego, podwyższonego lub obniżonego, przesuwanego na różne odległości w przód, w tył, na boki. Szybkość rzutu piłki palantowej kształtujemy przez zabawy i gry w których występuje rzut do celu ruchomego.

Fazy rzutu:

•  rozbieg,

• przyjęcie pozycji wyrzutnej,

• wyrzut,

Rozbieg:

• długość rozbiegu 10 - 15 m,

• szybkość na rozbiegu uwarunkowana jest umiejętnością prawidłowego przyjęcia pozycji wyrzutnej (rys. 3),

•  pierwszy etap - nauka rozbiegu z odprowadzoną ręką rzutną do tyłu 
  (z egzekwowaniem wyraźnego postawienia nogi wykrocznej w przodzie),

• w drugim etapie wprowadzamy pojęcie kroku skrzyżnego (rys. 5 i 6) oraz odprowadzenia ręki.

 Zwracaj uwagę na przyspieszenie w końcowej fazie rozbiegu.

Ćwiczenia:

• marsz, bieg z odprowadzoną ręką do tyłu (bez i ze sprzętem),

• odprowadzenie ręki rzutnej w miejscu, w marszu i w biegu.

Nauka trzech ostatnich kroków rzutu: lewa - prawa - lewa (krok skrzyżny - rys. 5):

•  z miejsca (bez odprowadzenia ręki - praca nóg),

• z miejsca (z odprowadzeniem ręki rzutnej),

• z miejsca (bez sprzętu i ze sprzętem),

• z marszu - stosując znaczniki postawienia stóp,

• z biegu - 3 - 5 metrowego oraz pełnego rozbiegu 10 - 15 m (bez sprzętu i ze sprzętem

Zwracamy uwagę na obrót tułowia o 90^o w momencie postawienia lewej nogi na znaku kontrolnym z jednoczesnym odprowadzaniem ręki do tyłu.

Wielokrotność powtórzeń kroku skrzyżnego powoduje iż dzieci i młodzież szybko opanowują ten najważniejszy element rzutu.

Pozycja wyrzutna (rys. 3)

• nauka pozycji wyrzutnej - w miejscu (ustawienie stóp, obciążenie nogi zakrocznej, odprowadzenie ręki rzutnej, ustawienie bioder),

• nauka przyjmowania pozycji wyrzutnej w marszu i biegu stosując formy zabawowe i ścisłe.

Zwracamy uwagę na wyprost ręki rzutnej w stawie łokciowym oraz ustawienie lewego (dla praworęcznych) barku i biodra w kierunku rzutu.

Wyrzut (rys. 4 i 6)

• rzuty z miejsca z przyjętej pozycji wyrzutnej (rys. 4) z zastosowaniem:

•  piłeczek palantowych, tenisowych, kawałków pociętego węża gumowego, dętki rowerowej wypełnionej piaskiem,

• drewnianych pałeczek (20 - 30 cm),

• rzuty terenowe - szyszkami, kamieniami, itp.,

Zwracamy uwagę aby pałeczka wykonywała obroty pionowe (jak najszybsze).

• rzuty z miejsca - seryjne (5 - 8 razy)

• biorąc piłeczki, woreczki z pojemnika ustawionego z tyłu,

• biorąc piłeczki, woreczki, itp., od partnera ustawionego z tyłu,

• biorąc piłeczki, woreczki, itp., ustawione z tyłu na ławeczce, skrzyni, parapecie okna, itp.

Egzekwujemy każdorazowe przyjęcie pozycji wyrzutnej.

• rzuty z marszu, biegu z odprowadzoną ręką do tyłu,

•  rzuty z zastosowaniem kroku skrzyżnego: lewa - prawa - lewa z jednoczesnym odprowadzeniem ręki rzutnej do tyłu:

• rozpoczęcie kroku skrzyżnego z miejsca,

• po wykonaniu kroku skrzyżnego z marszu

Pierwsze rzuty wykonywane są lekko nie na odległość, zwracamy uwagę na koordynacyjne łączenie w całość omawianych faz ruchu.

• po wykonaniu kroku skrzyżnego z biegu:

• z rozbiegu skróconego (3 - 5 m),

• z pełnego rozbiegu (10 - 15 m).

Stwierdzając poprawność wykonania, zwiększamy siłę wyrzutu oraz szybkość rozbiegu.

 

6.1 Metodyka nauczania rzutu piłeczka palantową.

1. Pokaz oraz omówienie poszczególnych elementów ruchu.
2. Nauczanie pozycji wyrzutnej (rys. 2 i 3).
3. Nauczanie kroku skrzyżnego: lewa - prawa - lewa (dla praworęcznych).
4. Nauczanie rozbiegu:

• z odprowadzona ręką rzutną do tyłu,

• z zastosowaniem kroku skrzyżnego.

         5. Nauczanie (pokaz) chwytu piłeczki (rys. 1).
   6. Nauczanie rzutu z miejsca.
   7. Nauczanie rzutu z marszu i biegu.

Postęp w uzyskaniu dobrych rezultatów w rzucie piłeczka palantową u dzieci warunkuje często stosowanie ćwiczeń w lekcjach wychowania fizycznego.

Pamiętaj:

Rzucać przyborami wolno tylko tam, gdzie nie grozi to wypadkiem, a więc: na boiskach sportowych, dużych terenach do gier oraz innych otwartych terenach na których można dokładnie obserwować czy tor rzutów jest wolny.

 

Ilustracyjna analiza ruchu (dla praworęcznych)
Rys 1. Trzymanie piłeczki
Rys 2. Ustawianie stóp - pozycja wyrzutna
Rys 3. Pozycja wyrzutna: ręka rzucająca cofnięta jak najdalej do tyłu prawa noga ugięta, boczne ustawienie do kierunku rzutu, szeroki rozkrok nóg (do 50% wzrostu rzucającego).
Rys 4. Wyrzut
noga wykroczna wyprostowana	skręt stopy prawej nogi w kierunku rzutu  z jednoczesnym wypychaniem prawego biodra do przodu	łokieć na wysokości barku	wyrzut do góry w przód
Rys 5. Rozbieg
Ostatnie trzy kroki w rzucie: lewa - prawa - lewa krok lewą nogą: kl. Piersiowa ustawiona przodem do kierunku rzutu, krok prawą nogą: ręka rzucająca cofana (odprowadzana) jest do tyłu z jednoczesnym skrętem tułowia o 90^ow kierunku ręki rzutnej, krok lewą nogą (pozycja wyrzutna): dłuższy od poprzednich, ręka rzutna wyprostowana do tyłu, prawa noga ugięta.
Rys 6. Fazy rzutu
krok skrzyżny		wyrzut	zakończenie rzutu

NAUKA ROZBIEGU I PRZYJMOWANIE POZYCJI WYRZUTNEJ

14. Rzuty zamachowe z postawy wykrocznej z zaznaczeniem kroku:

- rzut zamachowy z jednym krokiem ( PN znajduje się w wykroku - z przodu),

- rzut zamachowy z przekładanką, przed wyrzutem 1 płaski, sprężysty krok PN, zamach ręki do tylu, wyrzut, noga lewa w przedzie,

- lekki rozkrok, 3 kroki marszu (LN rozpoczyna), odprowadzenie piłki w tył, odchylenie T, lekki wyrzut w przód w górę, marsz w kierunku piłki,

- rozkrok, 5 kroków marszu ( początek LN), w pierwszych3 krokach odprowadzenie piłki, 4,5 krok skręt górnej części T bokiem do kierunku rzutu oraz lekkie obniżenie ciała, lekki wyrzut piłki w przód i w górę, to samo w lekkim truchcie.

15. Rzuty zamachowe w biegu, najpierw opanowanie biegu z rytmem 5 kroków, potem z rzutem.

- rzuty do celu w kierunku biegu, początkowo cele szerokie, potem coraz węższe.

- rzuty na odległość z biegu. Ustalamy cel i staramy się go przerzucić.

16. W dwójkach ustawienie naprzeciw siebie na szerokości 10 m. Rzut piłki dowolnym sposobem do współćwiczącego (obaj ćwiczący rzucają piłki jednocześnie).

17. Ustawienie jak przedtem. Jedynka  wykonuje marsz w kierunku środka sali, wyprowadza w czasie marszu rękę z piłką poza linię barków i ze środka sali z pozycji wykrocznej do swego partnera. Dwójka po otrzymaniu piłki wykonuje ten sam element co jedynka, która cofa się na pozycję wyjściową.

18. Marsz zastępujemy truchtem, ręka w truchcie wykonuje ruch wahadłowy.

19. UU ustawieni w 2 rzędy dwójkami. Kolejno pierwsza dwójka w truchcie biegnie do przodu rzucając do siebie piłkę w odległość 4 - 6 m. ćwiczenie to wykonujemy na całej długości boiska. Następna para rzuca i rusza w momencie, kiedy poprzednia jest w połowie drogi.

20. Ustawienie w 2 rzędy, rzuty piłką z przeskokiem jak najdalej.

Rozbieg i przyjmowanie pozycji przy rzucie :

1.Niewielki rozkrok, marsz z lewej nogi ,trzy kroki z odprowadzeniem piłki daleko w tył, połączone z odchyleniem tułowia. Z tej pozycji wyrzut piłki (szybkość marszu wzrasta ).

2.Z kilku kroków marszu wejście lewą nogą na wyrysowaną linię wyrzutu. Wraz z narastająca liczbą powtórzeń wykonać ćwiczenie w truchcie.

3.Niewielki rozkrok, marsz z lewej nogi, pięć kroków, w pierwszych trzech odprowadzenie ręki , w czwartym kroku skręt tułowia w prawo, piąty krok i wyrzut piłki w górę w przód (przejście na prawą nogę zastąpić przeskokiem).

Wymierzanie rozbiegu, doskonalenie elementów techniki rzutu.

Długość rozbiegu w rzucie piłką palantową wynosi 15-20m.

Sprawniejsi uczniowie powinni mieć rozbieg, który swoją

długością będzie się zbliżał do górnej granicy. Słabsi muszą raczej rzucać z krótszego rozbiegu. Rozbieg do rzutu wykonujemy swobodnie w linii prostej ze stopniowo wzrastającą szybkością. Na rozbiegu mamy dwa znaki. Pierwszy to początek rozbiegu, drugi to początek strefy wyrzutu (7 m).

rozbieg                                                   

7 m

strefa wyrzutu

Na tym odcinku rozbiegu następuje odprowadzenie piłki i przyjęcie pozycji wyrzutnej. Szybkość na rozbiegu powinna stopniowo narastać. Przeskok z chwilą wykonania wyrzutu hamuje dalsze przesuwanie się ciała do przodu. Po wykonaniu przeskoku na nodze prawej, rzucający wykonuje na niej kilka podskoków w miejscu z jednoczesnym pochyleniem tułowia do przodu, aż do wytracenia szybkości. Dalsze doskonalenie techniki będzie się odbywało na zawodach szkolnych i międzyszkolnych.

RZUT PIŁECZKĄ PALANTOWĄ

 
 

1. Podrzuty piłeczką palantową PR w górę i chwyt LR.

2. Ćwiczący trzymają piłeczkę palantową w dole w prawej dłoni: wypuścić piłeczkę z ręki i chwycić ją w powietrzu tą samą dłonią.

3. Ćwiczący ustawieni w wykroku w P i LR piłki palantowe: naprzemianstronne krążenie RR w przód i w tył..

4. Ćwiczący ustawieni dwójkami naprzeciwko siebie, NN w rozkroku, piłeczka palantowa w PR: obaj ćwiczący przenoszą piłkę poza linię barków i wyrzucają ją w kierunku współćwiczącego, który chwyta piłkę LR.

5. Ćwiczący ustawieni dwójkami naprzeciwko siebie:

• 1-ka trzyma piłeczkę palantową w PR poza linią barków, LN w wykroku, wyrzuca piłkę do partnera, a następnie wykonuje krok na PN

• 2-ka chwyta piłkę i przenosi poza linię barków, cofa PN w tył.

Trucht na wysokości chorągiewki, drzewa, itp. Odprowadzenie PR w tył poza linię barków.

Ustawienie w pozycji wykrocznej, podrzucić jednorącz piłkę w górę w przód, a następnie wykonać szybki start starając się ją chwycić prawą lub lewą dłonią ponad linią barku i odprowadzić w tył.

Ćwiczący ustawieni w dwójkach naprzeciwko siebie w wykroku rzucają piłkę palantową do siebie z jednoczesnym zwiększaniem odległości po każdym rzucie.

Klęk jednonóż, T odchylony w tył: naprzemianstronne krążenie RR w przód i w tył - w dłoniach piłeczki palantowe.

Klęk jednonóż, skręt T w lewo lub w prawo z jednoczesnym naprzemianstronnym krążeniem PR w przód i LR w tył - w dłoniach ściskamy piłeczki palantowe.

Klęk jednonóż, PR poza linią barku: wyprost NN w stawach kolanowych połączony z przeniesieniem PN do zakroku, a następnie wyrzut piłki w dół na podłoże (piłka wykonuje kozła).

Ustawienie w PZ z piłeczką palantową w PR poza linią barku, cofnąć PN w tył do zakroku z jednoczesnym skrętem T w prawo, a następnie wyrzut piłki w górę w przód. Po wyrzucie przeskok na PN.

Klęk obunóż, PR z piłeczką palantową na wysokości prawego barku: odprowadzić piłkę w tył, a następnie szybkim ruchem wyrzucić ją.

Siad klęczny: przejść do klęku jednonóż z jednoczesnym rzutem piłki.

Trucht, ćwiczący poruszają się krokiem skrzyżnym z odwiedzoną PR.

Trucht, odprowadzenie w rytmie trzech kroków piłeczki palantowej trzymanej w PR w tył poza linię barków, zatrzymanie się w wykroku na LN, a następnie powrót do truchtu.

Strzelec

Liczba uczestników - dowolna.

Boisko - ograniczone, o wymiarach 30 x 40 kroków.

Przybory - piłka, najlepiej ręczna oraz szarfy.

Ustawienie - luźna gromadka jako zwierzyna oraz strzelec oznaczony szarfą.

Przebieg zabawy. Strzelec rozpoczyna zabawę, rzucając piłkę w najbliżej stojącego. Jeśli rzuci celnie, wówczas trafiony zostaje strzelcem. W miarę przybywania strzelców polowanie staje się coraz łatwiejsze. Ustawiają się oni teraz w różnych miejscach pola zabawowego i podają między sobą piłkę, szybko wybijają uciekających. Z piłką biegać nie wolno, a tylko można ją podawać. Natomiast może biegać strzelec bez piłki, gdy pragnie zbliżyć się do uciekającej zwierzyny. Jeśli ktoś z uciekających przekroczy zakreślony teren zabawy lub dotknie piłki, wówczas także zostaje strzelcem. 

ĆWICZENIA SPECJALNE DO NAUCZANIA POSZCZEGÓLNYCH KONKURENCJI LEKKOATLETYCZNYCH 
 

BIEGI KRÓTKIE  

1. Marsz w miejscu: na sygnał przechodzi się w bieg w miejscu z wysokim unoszeniem kolan i obszerną naprzemianstronną pracą RR.

2. Trucht w przód połączony z rytmicznym i energicznym podciąganiem pięt w kierunku pośladków.

3. Trucht nad piłkami lekarskimi (odstępy 2-3 metry), pięty w kierunku pośladków, RR z tyłu splecione.

4. Trucht wokół piłki lekarskiej z podciąganiem kolana nogi zewnętrznej.

5. Trucht wokół piłki lekarskiej, noga zewnętrzna uderza o pośladek.

6. Trucht między piłkami lekarskimi (ułożonymi jedna za drugą w odległości 3 metrów) z podciąganiem nogi zewnętrznej.

7. Trucht między piłkami lekarskimi, skip C.

8. Slalom między piłkami lekarskimi (piłki w odstępach 2 metry) na zmianę z uderzaniem piętą o pośladek i podciąganie kolana nogi zewnętrznej.

9. Bieg w rytmie jednego kroku nad piłkami lekarskimi.

10. Ćwiczący ustawieni do siebie twarzą w odległości 3-4 metrów. Bieg w miejscu - Skip C połączony z wypychaniem do partnera z wysokości klatki piersiowej piłki lekarskiej.

11. Ćwiczący ustawieni jeden z a drugim, RR w dole podane współćwiczącemu:

• 1-ka - Skip A

• 2-ka - porusza się w truchcie

Bieg - co kilka kroków energiczne podciągnięcia w górę raz prawego raz lewego kolana.

Podpór leżąc przodem: rytmiczne podciąganie na zmianę kolana PN i LN w kierunku klatki piersiowej.

Ćwiczący ustawiony w lekkim rozkroku: skłon opad T w przód, a następnie wytrącenie równowagi i bieg.

Bieg pod rozciągniętymi przez współćwiczących skakankami.

Leżenie tyłem, RR w dole daleko na zewnątrz, NN imitują jazdę na rowerze.

Ćwiczenie w leżeniu przerzutnym RR na biodrach, NN imitują jazdę na rowerze.

---