ZABAWY W OGRODZIE - 3 latek Razem w przedszkolu
Zabawy orientacyjno-porządkowe:
„Pociąg”
Przed N. ustawia się pociąg - dzieci, jedno za drugim, trzymają się za bluzki, N. prowadzi. Pociąg zatrzymuje się na stacji Piłeczki - dzieci podskakują. Ponownie wsiadają do pociągu i jadą do stacji Samochody - dzieci biegają.
„Biegnij - ukucnij”
Dzieci biegają na wyznaczonym terenie. Na sygnał - klaśnięcie, zatrzymują się i przykucają. Pozostają w tej pozycji przez chwilę. Ponowne klaśnięcie zaprasza do biegania.
„Liście na wietrze”
N. trzyma w dłoni patyczek i poruszając nim, robi wiatr - dzieci - listki, biegają. Patyczek nieruchomieje - listki opadają na ziemię - dzieci kucają. N. potrząsa patyczkiem - dzieci wstają.
Środki dydaktyczne: paski kolorowej krepiny przyczepione do patyczka - wiatr
„Ptaki na gałęzi”
N. wyznacza teren zabawy oraz oznacza linię, na której ustawią się dzieci. Dzieci - ptaki, biegają na wyznaczonym terenie. Na hasło: Ptaki siadają na gałęzi - ustawiają się na wyznaczonej linii, jedno dziecko obok drugiego. Po chwili odpoczynku biegają dalej.
„Z gałęzi spada śnieg”
N. potrząsa gałęzią drzewa i pokazuje dzieciom jak z niej spada śnieg. Dzieci biegają na wyznaczonym wcześniej terenie. Na hasło: Z gałęzi spada śnieg - szybko zatrzymują się i przykucają.
„Samochody”
Dzieci trzymają kółka ringo, jak kierownice i biegną w jedną stronę i kręcą kierownicami. N. pokazuje krążki: zielony - samochody jadą, czerwony - zatrzymują się.
Środki dydaktyczne: kółka ringo, krążek czerwony i zielony
„Samochody w tunelu”
N. wybiera 2-3 pary dzieci, które robią tunel - dzieci w parach stoją zwrócone przodem do siebie, podają sobie ręce i unoszą je wysoko. Dzieci - samochody, biegają swobodnie, ostrożnie się wymijając. Na hasło: Samochody w tunelu - przebiegają kolejno przez tunel zrobiony przez kolegów. Przy powtórzeniu N. zmienia dzieci, które robiły tunel.
„Duży kwiat - mały kwiatek”
Dzieci biegają na wyznaczonym terenie. Na sygnał - klaśnięcie, zatrzymują się. Na hasło: Duży kwiat - wyciągają się mocno w górę. Na hasło: Mały kwiatek - przykucają.
„Dzieci do domu - dzieci na spacer”
Dzieci stoją w gromadce przed N. Na hasło: Dzieci na spacer - poruszają się swobodnie: chodzą, biegają, podskakują. Na hasło: Dzieci do domu - przybiegają do N. i stają w gromadce.
„Motylki siadają na kwiatach”
Dzieci - motylki, biegają na wyznaczonym terenie. Na sygnał - klaśniecie, zatrzymują się i przykucają - siadają na kwiatku.
Zabawy bieżne:
„Kotek i myszki”
N. wyznacza miejsce, które będzie norką myszek. Dzieci - myszki, biegają cicho i delikatnie tak, aby nie zbudzić kota. Na hasło: Kot - myszki uciekają i chowają się w swojej norce. Po chwili znowu biegają.
„Samochody”
N. mówi dzieciom, że samochody na ulicy jadą, kiedy jest zielone światło i pokazuje zielony krążek. Stoją, kiedy jest czerwone i pokazuje czerwony krążek. Dzieci stoją spokojnie i patrzą, jakie światło się zapali. N. pokazuje zielony krążek - dzieci biegną w jedną stronę. Pokazuje czerwony krążek - dzieci zatrzymują się. Znowu zielony - biegną. Zatrzymują się, trąbią głośno i jadą dalej.
Środki dydaktyczne: krążek czerwony i zielony
„Kto pierwszy dobiegnie do…”
N. wybiera krótkie, proste i bezpieczne odcinki do przebiegnięcia dla dzieci. Dzieci stoją w gromadce. N. mówi: kto pierwszy dobiegnie do, np. piaskownicy, drzewa, domku, lub innych obiektów znajdujących się na terenie zabaw.
Dla większego bezpieczeństwa zabawę prowadzimy w małych grupkach.
„Biegnij za obręczą”
N. pokazuje, w jaki sposób wprawić w ruch obręcz, tak aby się toczyła. Następnie dzieci popychają obręcze i biegną za nimi, próbując je złapać zanim się przewrócą.
Środki dydaktyczne: obręcze średniej wielkości
„Gonimy Panią Jesień”.
N. trzyma w ręku bukiet kolorowych liści - to Pani Jesień. Kto ją załapie, dostanie w nagrodę ten bukiet. Dzieci gonią N. po prostej i bezpiecznej drodze. Po krótkim biegu, odwraca się do dzieci, pozwala się złapać.
Środki dydaktyczne: bukiet jesiennych liści
„Wiatr i chmurka”
N. wybiera dziecko, które będzie wiatrem. Dzieci ustawione w kole. Dziecko - wiatr, chodzi dookoła i wybiera sobie chmurkę. Ten, kogo wiatr dotknie, ucieka, a wiatr go goni (bez łapania). Po jednym okrążeniu koła wiatr staje na miejscu chmurki.
„Misie do domu”
N. wyznacza miejsce, które będzie domem misiów. Dzieci poruszają się swobodnie. Na hasło: Misie do domu - dzieci biegną do wyznaczonego wcześniej miejsca.
Podobne zabawy, to: „Dzieci do domu”, „Wiewiórki do dziupli”, „Ptaszki do gniazda”, „Kurki do kurnika”
„Goście w karmniku”
N. wyznacza miejsce zabawy oraz oznacza karmnik. Dzieci - ptaszki, biegają swobodnie na wyznaczonym terenie. Na hasło: Goście w karmniku - biegną do wyznaczonego miejsca, przykucają i naśladują dziobanie pokarmu. Po chwili odpoczynku biegają dalej.
„Kto pierwszy dobiegnie do mamy”
N. przyjmuje rolę mamy i wyznacza trasę, którą będą biegły dzieci. Dzieci stoją na jednej linii, naprzeciwko, na drugiej stoi N. Na hasło: Dzieci do mamy - biegną szybko w stronę N. Kto pierwszy dobiegnie zostaje mamą.
Podobne zabawy to: „Kwoka i kurczęta”, Kaczka i kaczęta”, „Niedźwiedzica i niedźwiadki”.
„Kto pierwszy”
N. wybiera bezpieczne miejsce do biegania i wyznacza obiekty, do których będą dobiegały dzieci. Dzieci stoją w gromadce. Na hasło N.: Kto pierwszy dobiegnie do…(np. piaskownicy, do altanki, do drzewa). Po biegu dzieci wracają do miejsca startowego. N. chwali dzieci za bieg bez potrąceń.
„Wyścigi samochodów”
N. wyznacza linię startu i mety. Dzieci ustawione na linii startu. N. macha chorągiewką i dzieci samochody biegną do linii mety. Zatrzymują się, odwracają w drugą stronę i na sygnał chorągiewką biegną z powrotem. N. chwali dzieci za bieg bez potrąceń.
Środki dydaktyczne: chorągiewka
„Wyścigi w parach”
N. wyznacza linię startu i mety. Dzieci ustawione parami. N. wypuszcza po kolei pary dzieci, które szybko biegną do mety. Każda para otrzymuje brawa od grupy. Dzieci dopingują kolegów okrzykami, klaskaniem itp.
Zabawy z elementem rzutu i celowania:
„Oddaj mi piłkę”
Dzieci ustawione w dużym kole, każde trzyma w rękach piłkę. N. stoi w środku koła. Dzieci po kolei rzucają piłkę do N., który odkłada je do pojemnika. Po oddaniu wszystkich rzutów, dzieci wyjmują piłki z pojemnika i zabawa zaczyna się od nowa. Powtarzamy kilka razy.
Środki dydaktyczne: piłka średniej wielkości dla każdego dziecka, pojemnik na piłki
„Rzuć do mnie piłkę”
Dzieci ustawione w kole, w środku N. trzyma piłkę. N. rzuca piłkę po kolei do każdego dziecka i prosi, aby odrzuciło do niej z powrotem. Pokazuje dzieciom, jak należy łapać i rzucać.
Środki dydaktyczne: duża lekka piłka
„Rzuć piłkę jak najdalej”
Dzieci stoją w szeregu, trzymają w rękach piłki. Na hasło: Rzuć piłkę - rzucają piłki do przodu, starając się rzucić jak najmocniej. Obserwują toczące się piłki. Podnoszą je z podłogi i rzucają ponownie.
Środki dydaktyczne: piłki średniej wielkości
„Celuj szyszką”
Dzieci ustawione w kole, każde trzyma szyszkę, w środku stoi kosz. Na sygnał dzieci celują i próbują wrzucić szyszki do kosza. Powtarzamy kilka razy.
Środki dydaktyczne: szyszki, duży płaski kosz
Rzuć śnieżką”
N. pokazuje dzieciom, jak lepić śniegowe kule i wyznacza cel, do którego będą rzucać śnieżkami. Dzieci lepią kule, rzucają, komu uda się trafić dostaje brawa i okrzyki uznania.
„Rzuty śnieżkami”
Dzieci lepią kule śniegowe, stają na wyznaczonej linii i na hasło: Rzuć śnieżkę - rzucają kulę jak najdalej. N. pokazuje dzieciom prawidłowy sposób rzucania - zamach ręką, wykrok i rzut.
„Gra w kolory”
Dzieci stoją w szeregu jedno obok drugiego. N. rzuca piłkę kolejno do każdego dziecka, wymieniając nazwę koloru. Dzieci łapią piłkę i odrzucają do N. powtarzając to samo słowo.
Środki dydaktyczne: piłka
Zabawy z elementem równowagi:
„Idź po dróżce”
N. rysuje kredą dróżkę - proste i kręte odcinki. Dzieci przechodzą kolejno po dróżce tak, aby nie nadepnąć na linię. Wracają na swoje miejsce w rzędzie.
Środki dydaktyczne: kreda
„Przejdź przez mostek”
N. rysuje kredą wąski mostek - dwie linie równoległe. Dzieci przechodzą kolejno przez mostek, starając się nie nadepnąć na linię.
„Ścieżka w śniegu”
N. wybiera w ogrodzie miejsce dobrze ośnieżone i płaskie. N. idzie przodem, stawiając stopy blisko siebie, udeptuje wąską ścieżkę. Dzieci idą po tej ścieżce, starają się stawiać nogi tak, aby iść tym samym śladem.
„Ścieżki na śniegu”
N. wyznacza na terenie ogrodu miejsce płaskie i dobrze ośnieżone. Dzieci wchodzą na ośnieżony teren i udeptują ścieżki prowadzące w różne strony. Stawiają stopy jedna przy drugiej i poruszają się drobnymi kroczkami.
„Idź po moich śladach”
N. wybiera ośnieżony, niezadeptany teren do zabawy. Dzieci ustawione w rzędzie jedno za drugim. N. idzie przodem, za N. dzieci poruszają się tak ostrożnie, aby iść tylko po śladach.
„Przejdź po wyznaczonej linii”
N. rysuje patykiem na śniegu długą linię. Dzieci ustawiają się w rzędzie i przechodzą kolejno po linii krokiem mierniczym (stopa za stopą). Wracają na koniec rzędu i przechodzą jeszcze raz.
„Jedna nóżka”.
Dzieci biegają na wyznaczonym terenie. Na sygnał - klaśnięcie, zatrzymują się i stoją na jednej nodze. Liczą do 4 i zmieniają nogę, znowu liczą i biegają dalej.
Zabawy z elementem podskoku:
„Po kamykach”
Dzieci maszerują w rytmie wyklaskiwanym przez N. Na hasło: Skaczemy po kamykach - dzieci skaczą obunóż do przodu. Po wykonaniu kilku skoków maszerują dalej. Zabawę powtarzamy kilka razy.
„Piłeczki” -
N. mówi dzieciom, że będą skakały jak piłeczki i pokazuje, jak odbija się piłka. Dzieci stoją prosto, mają złączone nogi i ręce ułożone wzdłuż tułowia. N. odbija piłkę - dzieci podskakują. Zatrzymuje piłkę w dłoniach - dzieci stoją prosto. (Po serii skoków - odpoczynek).
Środki dydaktyczne: piłka
„Przeskocz przez linię”
N. układa długą linię ze skakanek lub linki. Dzieci ustawione wzdłuż tej linii. Na hasło: Przeskocz linię - dzieci wykonują skok do przodu, odwracają się i przeskakują linię w drugą stronę. N. pokazuje dzieciom, jak należy amortyzować skok - stopy na palcach, ugięte kolana.
Środki dydaktyczne: długa linka lub kilka skakanek
„Przez kałuże”
N. rysuje kredą kałuże. Dzieci biegają swobodnie w różnych kierunkach, na hasło: Przeskocz przez kałużę - wykonują większe susy naśladujące przeskakiwanie. Zatrzymują się, sprawdzają czy nie wpadły do kałuży i biegają dalej.
Środki dydaktyczne: kreda
„Pociąg z pajacykami”
Dzieci ustawione w pociąg przed N. Wykonują wspólnie serię swobodnych podskoków, na stacji zatrzymują się - odpoczynek. Po czym podskakują dalej.
„Przeskocz przez śnieżna zaspę”
N. wybiera (lub usypuje) małą śnieżna zaspę. Dzieci ustawiają się w rzędzie przed zaspą i przeskakują po kolei. Wracają na koniec rzędu i przeskakują jeszcze raz.
„Przeskakuj kałuże”
N. wybiera odpowiedni teren do zabawy, taki gdzie jest kilka małych kałuż. Dzieci biegają na wyznaczonym terenie i przeskakują przez małe kałuże. N. chwali dzieci za bieg bez potrąceń.
Zabawy w piaskownicy:
„Babki z pisaku”
Zapoznanie ze sposobami wykorzystywania piasku: przesypywanie przez sitka, formowanie babek przy użyciu foremek i wiaderek. Wprowadzenie zakazu wysypywania piasku z piaskownicy. Przypominanie o odkładaniu zabawek na wyznaczone miejsce, np. do kosza.
Środki dydaktyczne: zabawki do piaskownicy
„Babki duże i małe”
Formowanie przy użyciu foremek i wiaderek babek z piasku. Określanie które są duże, a które małe.
Środki dydaktyczne: foremki, wiaderka, łopatki
„Babki, w różnych kształtach”
Formowanie babek z piasku i nazywanie ich kształtów, np. rybka, jabłuszko, gwiazdka…
Środki dydaktyczne: zabawki do piaskownicy
„Zamek z piasku”
N. polewa piasek wodą i zaprasza do budowania zamku. Wspólnie z dziećmi formuje budowlę, zachęca do tworzenia ogrodzenia z babek wykonanych przy użyciu łopatek i foremek. Po skończonej zabawie przypomina o oczyszczaniu odzieży z piachu.
Środki dydaktyczne: zabawki do piaskownicy, konewka z wodą
Rysowanie kolorową kredą:
„Owoce”
N. rysuje kontury owoców: jabłko - czerwone, zielone, żółte; gruszka - żółta, zielona; śliwka. Nazywanie owoców narysowanych przez N. Zapełnianie odpowiednią barwą ich kształtów.
Rysować można: warzywa, grzyby, kasztany, żołędzie, zabawki, kwiaty, zwierzęta
„Zgadnij, co rysuję?”
N. rysuje kredą wiewiórkę, jeża, niedźwiedzia, a dzieci próbują odgadnąć, co rysuje. Po odgadnięciu, dzieci dopowiadają, co jeszcze trzeba narysować, np. nos, ogon, kolce… Wspólne kolorowanie rysunków.
Rysować można: postać człowieka, psa, kota, kwiaty, dom, tęczę.
„Kolorowe rysunki”
Samodzielne rysowanie: słońca, kwiatów, ślimaków, motyli, domów, postaci człowieka.
„Ulica”
Rysowanie trasy, po której będą poruszały się zabawki - małe samochodziki. Wdrażanie do swobodnego operowania różnego rodzaju liniami.
„Droga pszczoły”
Rysowanie kwiatów i drogi (linie proste, faliste), którą lata pszczoła z kwiatka na kwiatek.
Ćwiczenia oddechowe:
„Bańki mydlane”
N. pokazuje, w jaki sposób puszczamy bańki. Przypomina o nabieraniu powietrza nosem i powolnym wydechu ustami. Zwracanie uwagi na umiejętne posługiwanie się pojemnikiem z płynem, tak aby płyn się nie wylewał.
Środki dydaktyczne: pojemniki z płynem do puszczania baniek
„Liście na wietrze”
Dmuchanie na liście zawieszone na nitkach. Dzieci dmuchają na liście - nabierają powietrze nosem i wykonują powolny wydech ustami.
Środki dydaktyczne: liście na nitkach - prawdziwe, wysuszone lub wycięte z kartonu
Dmuchać można na zawieszone na nitkach: balony, chmurki, śnieżynki, kwiaty…
„Wiatraczki”
N. pokazuje, w jaki sposób wprawić w ruch skrzydełka wiatraczka - nabiera powietrze nosem i wypuszcza ustami. Wręcza wiatraczki dzieciom, które wprawiają je w ruch.
Jeżeli ćwiczenie nie sprawia dzieciom trudności, można je utrudnić. N.:
- delikatnie dmucha na wiatraczek i wyjaśnia: Tak wieje wietrzyk;
- dmucha mocno i wyjaśnia: Tak wieje wiatr;
Następnie na hasła wietrzyk - wiatr, dzieci w odpowiedni sposób dmuchają na wiatraczki.
Środki dydaktyczne: wiatraczki
„Zabawy z wodą”
Każde dziecko ma kubek z małą ilością wody oraz słomkę. Dzieci robią bąbelki w wodzie, dmuchając przez słomkę delikatnie, a potem mocno. Zwracanie uwagi na nabieranie powietrza nosem i wypuszczanie ustami.
Środki dydaktyczne: kubki z małą ilością wody, słomki
Zabawy terenowe:
„Jedzie pociąg”
Dzieci ustawiają się w pociąg, trzymając kolegę za dolną część bluzy (koszulki). N. ustawia się przodem do dzieci na początku pociągu. Dzieci poruszają się, podnosząc wysoko kolana w rytmie śpiewanego tekstu (melodia własna). Je-dzie-po-ciąg-co-raz-prę-dzej-co-raz-prę-dzej-co-raz-prę-dzej. Potem zwalnia co-raz-wol-niej-co-raz-wol-niej-co-raz-wol-niej-psssss - pociąg staje. Powtarzamy kilka razy.
„Idzie wąż”
Dzieci chwytają linkę z jednej i z drugiej strony. N. prowadzi węża slalomem między zabawkami ogrodowymi. Na zakrętach wąż porusza się powoli. Zatrzymuje się, syczy sssss i idzie dalej.
Środki dydaktyczne: długa linka lub skakanka
„Misie na zjeżdżalni”
Dzieci stoją w rzędzie przed zjeżdżalnią. Po kolei wspinają się po drabince i zjeżdżają w dół, lądując na stopach. Wracają na koniec i spokojnie czekają na swoją kolej. N. pilnuje, aby dzieci nie zmieniały miejsc.
„Miś i dzieci”
N. wyznacza teren do zabawy i wybiera dziecko, które będzie misiem (np. za pomocą prostej wyliczanki). Miś śpi w swojej gawrze - siad na piętach, głowa ułożona na dłoniach nisko na podłodze. Dzieci podchodzą do misia i mówią słowa rymowanki (lub: dzieci ustawione w kole mówią wiersz - w środku wybrane dziecko miś):
Miś i dzieci Joanna Wasilewska
A ten misio nieboże,
to się wyspać nie może.
Przyszły dzieci do lasu,
narobiły hałasu.
Misiu, misiu obudź się,
misiu, misiu dogoń mnie.
Miś budzi się i goni dzieci. Kto przykucnie tego miś nie może złapać. Złapane dziecko zostaje misiem. Dzieci biegają tylko na wyznaczonym terenie.
„Kręgle”
N. ustawia kręgle i wyznacza miejsce z którego dzieci będą turlały piłkę. Dzieci stają w wyznaczonym miejscu i kolejno starają się tak potoczyć piłkę, aby trafiła w kręgle. Jeżeli to się uda, bijemy brawo i liczymy, ile kręgli się przewróciło.
Środki dydaktyczne: kręgle, mała piłka
„Rozwozimy warzywa”
N. wyznacza miejsce, w którym jest sklep z warzywami - kosz z plastikowymi warzywami. Prosi o przywiezienie ze sklepu, np. marchewek. Dzieci jadą do sklepu, wybierają odpowiednie warzywa i przywożą do N., który sprawdza, czy zadanie zostało wykonane poprawnie. Następnie prosi o przywiezienie, np. pomidorów, itd.
Środki dydaktyczne: samochody, taczki, kosz z plastikowymi warzywami
Podobne zabawy, to „Rozwozimy owoce”, „Rozwozimy dary przyrody”
„Chowamy się przed deszczem”
N. wyznacza miejsca, w których dzieci mogą się chować. Dzieci poruszają się swobodnie i obserwują N. Kiedy pokaże ruchem padający deszcz, szybko uciekają i chowają się w wybranych miejscach.
Chować można się przed: wiatrem, śniegiem, słońcem.
„Ścieżka zdrowia”
N. wybiera łatwą trasę do pokonania dla dzieci np. bieg slalomem między zabawkami, skoki do piaskownicy, wejście i zjazd na zjeżdżalni. Dzieci ustawiają się w pociąg i pokonują po kolei wyznaczoną trasę.
„Omiń przeszkody”.
N. wyznacza teren zabawy. Dzieci biegają swobodnie, omijając przeszkody: drzewa, sprzęty terenowe, piaskownicę itp. Po krótkim biegu odpoczynek - zbiórka w gromadce przed N.
„Wiewiórki chowają się przed lisem”
N. wyznacza teren do zabawy. Dzieci - wiewiórki, biegają swobodnie, na hasło: Lis - uciekają i chowają się za drzewa. Lisa nie ma - dzieci biegają dalej.
Podobne zabawy, to: „Zajączki i lis”, „Kury i jastrząb”, Pająk i muchy”, Rybki i rekin”
„Szukamy choinki”
N. wybiera dziecko, które będzie choinką i zakłada mu zieloną szarfę. Dziecko - choinka, przy pomocy osoby dorosłej chowa się. Reszta grupy razem z N. chodzi po ogrodzie, a dzieci wołają: Choineczko gdzie jesteś?. Kiedy usłyszą odpowiedź: Tu jestem - biegną i prowadzą choinkę do N.
Środki dydaktyczne: zielona szarfa
Szukać można: misia, kukułki, kaczki…
„Ścigamy się z ptakami”
N. przyjmuje rolę dużego ptaka. Biegnie, naśladując ruchy lecącego ptaka, dzieci poruszają się za nią. Po krótkim locie duży ptak przykuca i odpoczywa, małe ptaki naśladują wszystkie czynności wykonywane przez N. Po krótkim odpoczynku ptaki biegną dalej.
Ścigać można się z: motylami, pszczołami…
„Ślady na śniegu”
N. pokazuje dzieciom ślady ptaków na śniegu, zwraca uwagę na udeptane przez nie ścieżki.
Dzieci chodzą po ośnieżonym terenie starając się utworzyć ścieżkę wyznaczoną śladami swoich stóp. Ścieżki przecinają się w różnych miejscach.
„Saneczki”
N. wyznacza teren do ślizgania się i organizuje drugą dorosłą osobę do pomocy. Dzieci ustawione w rzędzie. N. i druga dorosła osoba chwytają za ręce dziecko, które robi przysiad. Ciągną saneczki po wyznaczonej wcześniej trasie. Wracają po następną osobę i przeciągają po kolei wszystkie dzieci.
„Narciarze”
N. wyznacza teren do zabawy (najlepiej taki, gdzie jest udeptany śnieg). Dzieci naśladują jazdę na jednej narcie - wysuwają do przodu jedną nogę, druga z tyłu odpycha. Po kilku ruchach zmiana nogi.
„Wyścigi”
N. wyznacza trasę wyścigu - start i metę. N. stoi na linii mety, dzieci na linii startu. Na hasło: Start - dzieci biegną w stronę N. i zatrzymują się . N. chwali dzieci za bieg bez potrąceń. Dzieci wracają na linię startu i bieg powtarza się.
„Wyścig koników”
N. wyznacza teren do zabawy i oznacza linię startu i mety. Dzieci koniki ustawione na linii startu. Na hasło: Start - biegną do linii mety i zatrzymują się. N. chwali wszystkie dzieci koniki za bieg bez potrąceń.
Ścigać mogą się: zajączki, pieski, koty…
„Zgaduj - zgadula” - zabawa z rymowanką.
Zgaduj - zgadula popularna rymowanka
Zgaduj zgadula,
w której ręce złota kula?
Ence-pence, w której ręce?
N. mówi rymowankę i za plecami chowa w jednej dłoni małą szklaną kulkę. Wyciąga przed siebie zaciśnięte pięści, a wybrane dziecko wskazuje, w której dłoni jest kulka. Jeśli zgadnie dostaje kulkę i kontynuuje zabawę. Jeśli nie zgadnie, to wykonuje zadanie, które wyznacza N. np. podskakuje, robi przysiady, staje na jednej nodze, skacze jak pajacyk.
Środki dydaktyczne: mała szklana kulka
„Wyścigi z jajkiem”
N. wyznacza linię startu i mety. Dzieci stoją na linii startu trzymając na łyżkach styropianowe jajka. Na hasło: Start - idą, niosąc ostrożnie jajka. Zatrzymują się na linii mety. N. chwali dzieci za zręczność i sprawność.
Środki dydaktyczne: styropianowe jajka, duże łyżki
Ścigać się można z: piłeczkami pingpongowymi, papierowymi kulkami.
„Zajączki wielkanocne”
N. wyznacza trawiasty teren do zabawy. Dzieci - zajączki przykucają - chowają się w trawie. N. chodzi między dziećmi i którego zajączka dotknie, ten wstaje i ustawia się za N. w pociąg. Przy powtórzeniu N. wybiera na szukającego zajączków jakieś dziecko.
Podobne zabawy, to: „Korale jarzębiny”, „Sznur suszonych grzybków”, „Wianek z kwiatów”
„Szukaj kreciego kopczyka”
N. usypuje w ogrodzie mały kopczyk i kładzie na nim krecika-zabawkę. Opowiada dzieciom o kreciku, który zamieszkał w ogrodzie i chciałby pobawić się z nimi, ale najpierw trzeba go znaleźć. Dzieci wychodzą do ogrodu i szukają kreciego kopca według wskazówek N. Kto pierwszy odnajdzie kopczyk i kreta dostaje brawa.
Środki dydaktyczne: zabawka krecik
Podobne zabawy, to: „Szukaj gniazdka”, „Szukaj mysiej morki”
„Jedzie pociąg”
Dzieci ustawione w rzędzie jedno za drugim, na przedzie stoi N. Prowadzi pociąg po terenie, a dzieci bucikami wystukują rytm, w jakim jedzie pociąg … … …
„Omijaj przeszkody”
N. wybiera miejsce do bezpiecznej zabawy, wyznacza zabawki i sprzęty, które trzeba będzie omijać. Dzieci stoją w gromadce. Na hasło: Omijaj przeszkody - dzieci biegają, omijając starannie znajdujące się tam zabawki i sprzęt terenowy.
„Psy i koty”
N. wyznacza teren do zabawy. Dzieci biegają swobodnie na wyznaczonym terenie. Zatrzymują się i na hasło: Pieski - naśladują szczekanie psów. Na hasło: Koty - naśladują miauczenie kotów.
Podobne zabawy, to: „Kaczki i kury”, „Krowy i kozy”, „Pszczoły i świerszcze”, „Bocian i żaby”.
„Zaczarowana piłka”
N. wyznacza teren do zabawy oznaczony dwiema liniami. Na jednej linii stoją dzieci na drugiej N. trzyma piłkę. N. turla piłkę w stronę dzieci. Dzieci uciekają i starają się uniknąć dotknięcia piłki. Kogo piłka dotknie, ten stoi jak zaczarowany, nie porusza się. Przy powtórzeniach N. wybiera do turlania piłki pomocników.
Środki dydaktyczne: piłka
„Gra w zielone”
N. rozdaje dzieciom źdźbła zielonej trawy i wyznacza teren do zabawy. Dzieci biegają na wyznaczonym terenie. Na sygnał - klaśnięcie w ręce, zatrzymują się, pokazują w górze źdźbła trawy i odpowiadają na pytania N.:
- Grasz w zielone?
- Gram.
- Masz zielone?
- Mam.
„Kolorowa piłka”
Dzieci ustawione w kole blisko siebie. N. stoi razem z dziećmi, trzyma piłkę i mówi rymowankę: Nasza piłka kolorowa do zabawy jest gotowa - i toczy piłkę do przodu. Dziecko, do którego potoczy się piłka, szybko odpycha ją od siebie. N. zwraca uwagę, aby dzieci nie odbijały piłki tylko toczyły ją po ziemi.
Środki dydaktyczne: kolorowa piłka
„Złap piłkę”
Dzieci ustawione w kole, w środku N. trzyma piłkę. Rzuca piłkę kolejno do dzieci, wymieniając ich imiona. Mówi: Złap piłkę…(imię dziecka) wywołane dziecko łapie piłkę.
Środki dydaktyczne: duża piłka
„Małpki”
N. wyznacza sprzęty terenowe, na które będą wspinać się małpki. Dzieci - małpki podchodzą do wyznaczonych zabawek i wspinają się po nich. N. zwraca uwagę na prawidłowy chwyt - cztery palce na górze, kciuk na dole obejmuje drabinkę.
„Piłka w tunelu”
Dzieci ustawione w rzędzie jedno za drugim, nogi w rozkroku. N. stoi z przodu, pochyla się i toczy piłkę tak, aby przeturlała się przez cały tunel. Ostatnie dziecko łapie piłkę i staje z przodu, toczy piłkę tak jak N.
Środki dydaktyczne: piłka
„Łowimy ryby”
N. wkłada do dużej miski z wodą plastikowe rybki z magnesami i wręcza dzieciom wędki z magnesami. Każde stara się wyłowić z wody jak najwięcej ryb, w czasie odmierzanym przez minutnik. Liczenie wyłowionych ryb i określanie ich liczby liczebnikiem.
Środki dydaktyczne: plastikowe rybki i wędki z magnesami, miska z wodą, minutnik
Zabawy z wykorzystaniem materiału przyrodniczego:
„Obrazki”
Tworzenie dowolnych kompozycji z materiału przyrodniczego: patyków, kamyków, listków, kasztanów, żołędzi, szyszek… Nazywanie własnych wytworów.
Środki dydaktyczne: materiał przyrodniczy
„Gotujemy zupę”
Dzieci przygotowują produkty, np. ziemniaki - kamyki, ogórki - kawałki patyków, kapusta - zebrane listki… Dzieci gotują zupę w wiaderkach, mieszają łopatkami, nakładają w foremki i częstują N. - mówią, jaką zupę ugotowały.
Środki dydaktyczne: wiaderka, łopatki, foremki, materiał przyrodniczy
Podobne zabawy, to „Gotujemy obiad”, „Pieczemy ciasto”
„Znajdź i przynieś”
N. prosi o przyniesienie, np. trzech liści, dwóch kasztanów, dwóch liści kasztanowca, jednego liścia kasztanowca i jednego kasztana…
Środki dydaktyczne: materiał przyrodniczy
„Śniegowe babki”
Dzieci tworzą babki ze śniegu przy użyciu, łopatek, wiaderek i foremek.
Środki dydaktyczne: łopatki, wiaderka, foremki
„Pływa, czy tonie?”
Oglądanie i nazywanie zabawek, np. piłka, samochód metalowy, łódka plastikowa, gumowa kaczuszka. Dzieci wkładają zabawki do basenu z wodą, bawią się nimi i sprawdzają, które z nich toną, a które utrzymują się na powierzchni wody.
Środki dydaktyczne: mały basen z wodą, piłka, zabawki - plastikowe, gumowe, metalowe
Zabawy w kole:
„Mydlana bańka”
Dzieci ustawione w kole zbliżają się do siebie i stają w ciasnej gromadce. Powoli odchodzą do tyłu, mówiąc słowa rymowanki:
Mydlana bańka Joanna Wasilewska
Rośnij, rośnij nam banieczko,
Będziesz wielka jak słoneczko
I tęczowy zalśni blask.
Pryśniesz, gdy zrobimy - plask. Klaśnięcie.
Mówiąc ostatnie słowa, podskakują w górę klaszcząc w ręce. Powtarzamy 3,4 razy.
„Skacząca wiewióreczka”
Dzieci stoją w kole, w środku wybrana przez N. wiewiórka.
Skacząca wiewióreczka Joanna Wasilewska
Wiewióreczka mała, Dzieci maszerują w kole, wiewiórka kuca w środku koła.
w dziupli siedzi sama.
Chciałaby się bawić,
kogoś by wybrała.
Wybierz wiewióreczko Dzieci stoją i klaszczą rytmicznie, a wiewiórka wybiera dziecko
dziewczynkę lub chłopca, - trzymając się za ręce, podskakują dookoła.
Poskaczecie sobie
hopsa, hopsa, hopsa.
„Choineczka”
Dzieci ustawione w kole. N wybiera do środka dziecko, które będzie choinką. Mówią rymowankę:
Choineczka Joanna Wasilewska
Hej choinko, choineczko, Dzieci chodzą w koło.
Baw się z nami, baw w kółeczko.
Podskocz w górę hejże - ha, Jeden podskok.
Tupnij nóżką raz i dwa. Dwa tupnięcia.
Klaśnij w ręce, obróć się Klaśnięcie i obrót dookoła.
I wybieraj kogo chcesz.
Następne wybrane dziecko wchodzi do środka koła.
„Z misiem Anatolem”
N. wybiera misia Anatola, który wchodzi do środka koła. Dzieci chodzą w kole, mówiąc rymowankę:
Z misiem Anatolem Joanna Wasilewska
Miś Anatol w kole stoi
I nikogo się nie boi.
Klaszcze w ręce raz i dwa,
Skacze w górę hopsasa.
Głową kręci tak i nie
I wybiera kogo chce.
Dziecko w środku naśladuje ruchem słowa rymowanki i na koniec wybiera kogoś, kto teraz będzie misiem Anatolem.
„Nadmuchiwanie balonika”
Nadmuchiwanie balonika Joanna Wasilewska
Mały balon mam, Dzieci robią koło, trzymają się za ręce i zbijają w ciasną
Nadmucham go sam. gromadkę.
Noskiem wdech Wdech nosem, wydech ustami, za każdym oddechem
Buźką ffffuuu powiększają koło.
Dmucham balon ile tchu.
Już balonik kolorowy
Do zabawy jest gotowy.
Coraz wyżej w górę leci Unoszą podane ręce, puszczają,
Pękł i spadł na głowy dzieci. podskok, klaśnięcie przysiad.
„Bawię się balonem”
Dzieci ustawione w kole, jedno w środku trzyma balonik za sznurek i bawi się nim: wymachuje, podbija do góry. Dzieci chodzą w kole, mówiąc rymowankę:
Bawimy się balonem Joanna Wasilewska
A ja chodzę sobie w kole,
Bawić się balonem wolę.
A jak już pochodzę sobie,
To balonik oddam tobie.
Po tych słowach dziecko z koła wybiera kogoś i podaje mu balonik.
Środki dydaktyczne: napompowany balon
„Słoneczko”
Dzieci ustawione w kole, w środku słoneczko przykuca. Dzieci trzymają się za ręce, chodzą dookoła i mówią wierszyk:
Słoneczko Joanna Wasilewska
Słonko sobie słodko śpi,
Coś miłego mu się śni. Zatrzymują się i klaszczą w ręce.
Słonko, słonko, obudź się
I chodź z nami bawić się. Dziecko - słoneczko, wstaje i wybiera kogoś innego do środka.
Zabawy ze śpiewem:
„Paluszek” - zabawa ze śpiewem. N. ilustruje ruchem treść piosenki, a dzieci naśladują.
Paluszek melodia popularna
Tu paluszek, tu paluszek, Dzieci pokazują wskazujący palec jednej, potem drugiej reki.
teraz pokazuję brzuszek. Kładą ręce na brzuchu.
Tutaj rączka, a tu druga, Pokazują jedną, potem drugą rękę.
a tu oczko do mnie mruga. Pokazują oko.
Tu jest buźka, tu ząbeczki, Palcem wskazującym rysują koło wokół twarzy, myją zęby.
tu wpadają cukiereczki. Palcem wskazującym pokazują usta.
Tu jest nóżka i tu nóżka, Wysuwają do przodu jedną, potem drugą nogę.
Chodź zatańczyć jak kaczuszka. Robią z rąk skrzydełka i poruszają się jak kaczuszki.
„Krasnoludki” - zabawa ze śpiewem.
Krasnoludki melodia popularna
My jesteśmy krasnoludki, Dzieci obiema rękami wskazują siebie.
hop sa sa, hop sa, sa. Podskakują.
Pod grzybkami nasze budki, Jedna dłoń położona na palcach drugiej - grzybek.
hop sa sa, hop sa, sa. Podskakują.
Jemy mrówki, żabie łapki, Unoszą na zmianę ręce do ust.
oj tak tak, oj tak tak. Dłonie na biodrach, poruszają głową w geście przytakiwania.
A na głowach krasne czapki, Łączą dłonie nad głową - czapeczka.
to nasz znak, to nasz znak. Obiema rękami wskazują siebie.
Gdy ktoś skrzywdzi krasnoludka, Dłonie na biodrach.
o jo joj, o jo joj. Grożą palcem.
Płacze nawet niezabudka, Zwiniętymi dłońmi zasłaniają oczy.
o jo joj, o jo joj. Wycierają łzy.
Gdy ktoś zbłądzi, to trąbimy, Naśladują granie na trąbce.
Tru tu tu, tru tu tu.
Gdy ktoś senny, to uśpimy, Łączą dłonie i układają na nich policzek - poduszeczka.
Lu lu lu, Lu Lu lu. Kołyszą się.
„Stoi różyczka” - zabawa ze śpiewem. Dzieci ustawione w kole. Do środka koła wchodzi wybrane dziecko różyczka.
Stoi różyczka
Stoi różyczka w czerwonym wieńcu, Dzieci maszerują po obwodzie koła.
my się kłaniamy jako książęciu. Zatrzymują się, stają twarzami do środka koła i kłaniają.
Ty, różyczko, dobrze wiesz, Klaszczą rytmicznie
dobrze wiesz, dobrze wiesz,
kogo kochasz, tego bierz, tego bierz. Różyczka wybiera dziecko, z którym zamienia się
miejscami
„Ojciec Wirgiliusz” - zabawa ze śpiewem. Dzieci stoją w kole, do jego środka wchodzi wybrane dziecko.
Ojciec Wirgiliusz melodia popularna
Ojciec Wirgiliusz uczył dzieci swoje, Dzieci, trzymając się za ręce, maszerują po
a miał ich wszystkich sto dwadzieścia troje. obwodzie koła.
Ref: Hejże, dzieci , hejże ha! Zatrzymują się, stają zwrócone twarzami do
Róbcie wszystko to, co ja. środka koła i klaszczą rytmicznie.
Hejże, dzieci , hejże ha!
Róbcie wszystko to, co ja. (x2)
Dziecko w kole pokazuje czynność, którą pozostali naśladują, np. podskoki, przysiady, stanie na jednej nodze.
„Mało nas” - zabawa ze śpiewem.
Mało nas
Mało nas, mało nas
do pieczenia chleba,
tylko nam, tylko nam
… (imię) tu potrzeba.
Przebieg: Dzieci trzymają się za ręce i poruszają po obwodzie koła. W środku wybrane dziecko podskakuje i po słowach: tylko nam, tylko nam - mówi imię kolegi, który wchodzi do środka koła, podaje mu ręce i przy powtórzeniu piosenki tańczą razem. Dziecko, które doszło zaprasza kolejne. Kiedy w środkowym kole tańczy już 5 , 6 dzieci, rozpoczynamy zabawę od początku i wybieramy do środka dzieci, które jeszcze w nim nie były.
Obserwacje przyrodnicze:
„Jesień dookoła”
- Obserwowanie jesiennych drzew. Nazywanie drzew, np. dąb, kasztanowiec, jarzębina.
- N. pokazuje liść, np. kasztanowca/dębu i prosi dzieci o zebranie takich samych liści. Zbieranie liści i tworzenie z nich bukietu, który ozdobi salę. Nazywanie kolorów liści.
- „Jesienne skarby”
Zbieranie kasztanów, żołędzi do kącika przyrody. Dostrzeganie różnic w ich wyglądzie i posługiwanie się ich nazwami.
„Wiatr i wiaterek”
Obserwowanie i odczuwanie siły wiatru, np. słaby wiatr: poruszające się gałązki, spadające liście; silny wiatr: tańczące liście, chmury płynące po niebie, spadające nakrycia głowy.
„Chmury i chmurki”
Zwracanie uwagi na wielkość, kształt i kolory chmur. Rozumienie zależności koloru nieba od pogody.
„Jesienne pogoda”
Określanie pogody i zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla jesieni: deszcz, błoto, kałuże, dni coraz krótsze - szybko robi się ciemno.
„Zima dookoła”
- Zwrócenie uwagi na dominujący wokół biały kolor - śnieg na chodnikach, dachach, drzewach oraz na piękno zimowego krajobrazu.
- Obserwowanie płatków śniegowych. Zwrócenie uwagi na to, jak „tańczą na wietrze” - unoszą się do góry, opadają na dół, wirują w koło.
- Określanie pogody i zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla zimy: śnieg, mróz, silny wiatr, zamarznięta woda w kałużach - ślisko, sople zwisające z dachów.
- Zapoznanie ze sposobami przeciwdziałania marznięciu: klaskanie, pocieranie dłońmi, tupanie nogami, podskoki, bieganie.
„Lepimy bałwana”
Dzieci wspólnie z N. toczą kule śniegowe i ustawiają je jedna na drugiej. N. pokazuje marchewkę, duże i czarne guziki i pyta Co z nich zrobimy bałwankowi? Przyczepia bałwanowi nos i oczy. Pokazuje garnek i pyta Gdzie założymy bałwankowi garnek? Zakłada garnek na głowę bałwana.
Środki dydaktyczne: marchewka, czarne guziki, garnek
„Choinka”
Poznanie drzewa iglastego. Zwracanie uwagi na jego charakterystyczny wygląd - igły.
„Ptaki w ogrodzie”
- Obserwowanie: wróbli, gołębi, sikorek, wron - zwrócenie uwagi na ich wygląd, sposób poruszania, zachowania, słuchanie odgłosów jakie wydają.
- Wsypywanie pokarmu i obserwowanie ptaków - rozpoznawanie i nazywanie wróbla, sikorki, gołębia i wrony.
„Wiosna dookoła”
- Dostrzeganie oznak zbliżającej się wiosny: roztapiający się śnieg, topniejące sople, kolory wiosennego nieba, pojawiająca się trawa, pączki na drzewach i krzewach, pierwsze kwiaty: przebiśniegi, krokusy.
- Zwracanie uwagi na działanie słońca: topniejący śnieg - błoto, kałuże, sople - kapiąca z nich woda.
- Obserwowanie prac wykonywanych na działce przedszkolnej przez dzieci ze starszej grupy. Określanie, co dzieci robią i jakich narzędzi używają.
- Obserwowanie: mrówek, ślimaków, motyli, biedronek. Zwracanie uwagi na ich wygląd, sposób poruszania się. N. pokazuje w jaki sposób można wziąć biedronkę na liść i przenieść ją w bezpieczne i wygodne dla niej miejsce.
„Letnia pogoda”
- Określanie pogody i zjawisk charakterystycznych dla lata: ciepło, gorąco, świeci słońce - pada deszcz - pojawia się tęcza.