Wyznaczanie stałej Michaelisa-Menten (Km), Vmax oraz określanie typu inhibicji aktywności fosfatazy kwaśnej.
Wykonanie:
Celem ćwiczenia jest poznanie kinetyki enzymów (V0, stałej Km i Vmax), a także określenie wpływu inhibitorów na szybkość reakcji enzymatycznej.
Różne typy inhibicji można określić przeprowadzając reakcje enzymatyczne przy różnych stężeniach substratu i inhibitora, a następnie przedstawiając graficznie wyniki analiz.
Część I:
Reakcja bez inhibitora
Do 6 ponumerowanych probówek odmierzamy kolejno 0,05; 0,1; 0,2; 0,3; 0,4 i 0,5 ml p-nitrofenylofosforanu, dodajemy po 0,75 ml buforu octanowego i uzupełniamy wodą do objętości 2,0 ml, a do siódmej probówki będącej próbą kontrolną odmierzamy 0,75 ml buforu octanowego i 1,25 ml wody destylowanej. Wszystkie probówki wstawiamy do łaźni wodnej o temp. 30°C i po ok. 5 min nie wyjmując prób z łaźni, dodajemy kolejno do każdej probówki po 0,5 ml wyciągu enzymu, mieszamy i prowadzimy reakcję jeszcze przez 15 min.
Po 15 minutach przerywamy działanie enzymu, dodając kolejno do probówek po 2,5 ml węglanu sodowego, mieszamy i oznaczamy absorbancję w fotometrze dla 420 nm.
Część II:
Reakcja z inhibitorem
Do 6 ponumerowanych probówek odmierzamy kolejno 0,05; 0,1; 0,2; 0,3; 0,4; 0,5 ml p-nitrofenylofosforanu, dodajemy po 0,75 ml buforu octanowego, po 0,05 ml 1mM molibdenianu amonu i uzupełniamy wodą do objętości 2,0 ml, a do siódmej probówki będącej próbą kontrolną odmierzamy 0,75 ml buforu octanowego o pH 5,3 i 1,25 ml wody destylowanej. Wszystkie probówki wstawiamy do łaźni wodnej o temp. 30°C i po 5 minutach nie wyjmując prób z łaźni, dodajemy kolejno do każdej probówki po 0,5 ml wyciągu enzymu, mieszamy i prowadzimy reakcję przez 15 minut. Po tym czasie przerywamy działanie enzymu, dodając kolejno do probówek po 2,5 ml węglanu sodowego, mieszamy i oznaczamy absorbancję w spektrofotometrze przy 420 nm.
Wyniki i obliczenia:
Wyniki dla reakcji bez inhibitora:
|
|
|
Szybkość reakcji = ilość produktu |
||
L.p. |
Substrat [ml] |
1/[S] |
A420 |
V0= A420/0,002*139 |
1/V0 |
1. |
0,05 |
6666 |
0,112 |
0,403 |
2,482 |
2. |
0,1 |
3333 |
0,150 |
0,539 |
1,855 |
3. |
0,2 |
1666 |
0,224 |
0,806 |
1,241 |
4. |
0,3 |
1111 |
0,270 |
0,971 |
1,030 |
5. |
0,4 |
833 |
0,312 |
1,122 |
0,891 |
6. |
0,5 |
666 |
0,324 |
1,165 |
0,858 |
Wykres zależności szybkości reakcji od stężenia substratu (wartości bez inhibitora):
Z wykresu i linii regresji wynika, że:
-1/Km = - 2456 Km = 0,0004
1/Vmax = 0,7368 Vmax = 1,357
Obliczanie wartości Vmax ze wzoru:
Vmax= Vo*(1+Km/[S])
Vmax= 1,165 *(1+0,0004/0,0015)
Vmax= 1,475
Wyniki dla reakcji z inhibitorem:
|
|
|
Szybkość reakcji = ilość produktu |
||
L.p. |
Substrat [ml] |
1/[S] |
A420 |
Vi= A420/0,002*139 |
1/Vi |
1. |
0,05 |
6666 |
0,028 |
0,101 |
9,901 |
2. |
0,1 |
3333 |
0,044 |
0,158 |
6,329 |
3. |
0,2 |
1666 |
0,090 |
0,324 |
3,086 |
4. |
0,3 |
1111 |
0,100 |
0,360 |
2,778 |
5. |
0,4 |
833 |
0,144 |
0,518 |
1,930 |
6. |
0,5 |
666 |
0,168 |
0,604 |
1,656 |
Wykres zależności szybkości reakcji od stężenia substratu (wartości z inhibitorem):
Z wykresu i linii regresji wynika, że:
-1/Km = - 720,215 Km = 0,0014
1/Vmax = 1,0083 Vmax = 0,992
Obliczanie wartości Vmax ze wzoru:
Vmax= Vo*(1+Km/[S])
Vmax= 0,604*(1+0,0014/0,0015)
Vmax= 1,167
Porównanie obu wykresów:
Aktywność fosfatazy kwaśnej [μmol p-nitrofenolu/1g liści pszenżyta*1min]:
Do obliczeń biorę wynik 6., gdzie A= 0,324, a V0= 1,165
0,5 ml 1,165 μmola
10 ml x
x = 23,3 μmola
10 ml 23,3 μmola
2,5 ml y
y = 5,825 μmola
2,5 ml 5,825 μmola
500 ml z
z = 1165 μmola
z / 10 g * 15 min = 7,767 [μmol/g*min]
Wnioski :
Aktywność fosfatazy kwaśnej wyniosła w tym doświadczeniu 7,767 μmola/g*min.
W części bez inhibitora uzyskaliśmy wartości Km = 0,0004, Vmax = 1,357 , a w części z inhibitorem wartości Km = 0,0014, V max= 0,992. Z obliczeń w pierwszym przypadku otrzymaliśmy Vmax= 1,475, a w drugim Vmax= 1,167, wartości te cechuje więc niewielki błąd pomiarowy. Z otrzymanych wartości wynika, że inhibitor wpłynął i na Km podwyższając ją i na Vmax obniżając ją - była to więc inhibicja mieszana, cechująca się działaniem częściowo jak inhibicja kompetycyjna, a częściowo jak niekompetycyjna.
4