Metodyka nauczania i wychowania osób z lekką
niepełnosprawnością intelektualną
wykład 20.10.2009r.
EDUKACJA W MYŚL NOWYCH ZAŁOŻEŃ PROGRMOWYCH
Co to znaczy,
że polska edukacja ma być
skuteczna, przyjazna i nowoczesna ?
Skuteczna
Szkoła wymagająca od ucznia
Szkoła gwarantująca konkretne rezultaty
Szkoła, którą rozliczamy z efektów kształcenia
Przyjazna
Dobra opieka i wyposażenie szkół szczególnie dla uczniów najmłodszych
Stawianie wymagań w sposób przyjazny
Program „szkoła bezpieczna i przyjazna” (bezpieczeństwo wsparcie psychiczne, pedagogiczne)
Nowoczesna
Wprowadzenie do szkół nowoczesnych technologii
Wyposażenie ich w procesie kształcenia i administrowania szkoła (e-szkoła)
Dla uczniów gimnazjów i szkół ponad gimnazjalnych elektroniczne materiały edukacyjne, jak e-podręczniki, e-lektury, e-encyklopedie
JAK POPRAWIĆ JAKOŚĆ POLSKIEJ EDUKACJI
Proces kształcenia Efekty kształcenia
Jak uzyskać lepszą jakoś edukacji ?
Precyzyjny opis efektów kształcenia (Nowa podstawa programowa kształcenia ogólnego: Opis wymagań, jakie ma spełniać, przeciętnie uzdolniony uczeń na koniec każdego etapu kształcenia)
Odpowiednie kształcenie i doskonalenie nauczycieli
Większa autonomia szkół w kreowaniu procesu kształcenia
Nadzór pedagogiczny skoncentrowany na efektach pracy szkoły
Włączenie rodziców w podnoszenie jakości kształcenia
Od dnia 1 września 2009r. weszła w życie nowa podstawa programowa wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej i gimnazjum
Nową podstawę programową stosuję się od roku szkolnego 2009/2010 w przedszkolach w klasie pierwszej szkoły podstawowej i w klasie pierwszej gimnazjum.
W pozostałych klasach szkoły podstawowej tj. kl. II - VI, oraz II i III gimnazjum do zakończeni cyklu kształcenia w tej szkole stosuje się dotychczasową podstawę programową.
Jednakże w zależności od potrzeb i możliwości szkoły podstawowej, w latach szkolnych 2009/2010 - 2013/2014 w klasach IV - VI (w których stosuje się dotychczasową podstawę programową), dyrektor szkoły, po uzyskaniu pozytywnej opinii rady pedagogicznej, może postanowić o stosowaniu dla przedmiotów, język obcy nowożytny, wychowanie fizyczne i etyka „nowej” podstawy programowej
PODSTAWA PROGRAMOWA
KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO -
GŁÓWNE ZAŁOŻENIA
Reguluje realizowane w szkołach programy nauczania w zakresie kształcenia ogólnego oraz zawartość podręczników;
Wiadomości i umiejętności, które uczeń zdobywa opisane są zgodnie z ideą europejskiej struktury klasyfikacji, w języku efektów kształcenia;
Cele kształcenia sformułowane są w języku wymagań ogólnych, a treści nauczania oraz oczekiwane umiejętności uczniów w języku wymagań szczegółowych
PODSTAWA PROGRAMOWA
PROGRAM NAUCZANIA
PAKIET EDUKACYJNY
CO NOWEGO W PODSTAWIE PROGRAMOWEJ ?
Przedszkole
Płynny start szkolny
Diagnoza dojrzałości dziecka i wsparcie decyzji rodziców
Łagodne przechodzenie od metodyki przedszkolnej do szkolnej
Opieka jak w przedszkolu, przy wsparciu nauczycieli plastyki, muzyki, wf
Szkoła podstawowa
Zajęcia wyrównujące szanse edukacyjne
Zajęcia fizyczne z ofertą zajęć sportowych lub rekreacyjnych do wyboru
Od pierwszej klasy obowiązkowa nauka języka obcego
Gimnazjum
Rzetelne czteroletnie kształcenie ogólne z podstawowych dziedzin akademickich
Do wyrobu zajęcia artystyczne, techniczne, sportowe
Nauczanie z wykorzystaniem najnowszych technologii
Dwa języki obce w tym jeden kontynuowany
Liceum, Technikum
Język polski, 2 języki obce, matematyka, w-f
Blok zajęć przyrodniczych lub humanistycznych dopełniające wybór ucznia
Inne zajęcia do wyboru
Edukacja przedszkolna
+ = Kształcenie ogólne w szkole podstawowej
Edukacja wczesno szkolna
Szkoła dba o harmonijny rozwój
intelektualny, etyczny, emocjonalny,
społeczny i fizyczny ucznia.
CELE KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO W SZKOLE PODSTAWOWEJ
Przyswojenie przez uczniów podstawowego zasobu wiedzy na temat faktów, zasad, teorii, praktyki, dotyczącej przede wszystkim tematów, zjawisk bliskich doświadczeniom uczniów.
Zdobywanie przez uczniów umiejętności wykorzystywania posiadanych wiadomości podczas wykonywania zadań i rozwiązywania problemów
Kształtowanie u uczniów postaw warunkujących sprawne i odpowiedzialne funkcjonowanie we współczesnym świecie.
NAJWAŻNIEJSZE UMIEJĘTNOŚCI JAKIE ZDOBYWA UCZEŃ W SZKOLE PODSTWOWEJ
Czytanie - rozmieniane zarówno jako prosta czynność oraz jako umiejętność rozumienia, wykorzystania i przetwarzania tekstów w zakresie umożliwiającym zdobywanie wiedzy rozwój emocjonalny, intelektualny i moralny oraz uczestnictwo w życiu społecznym
Myślenie matematyczne - umiejętność korzystania z podstawowych narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz prowadzenia elementarnych rozumowań matematycznych
Myślenie naukowe - umiejętność formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych, z wykorzystaniem wiadomości dotyczących przyrody i społeczeństwa.\
Umiejętność komunikowania się - w języku ojczystym i w języku obcym, zarówno w mowie jak w piśmie.
Umiejętność posługiwania się nowoczesnymi technologiami - informacyjnymi i komunikacyjnymi, w tym także dla wyszukiwania i korzystania z informacji.
Umiejętność uczenia się - jako sposobu zaspokajania naturalnej ciekawości świata, odkrywanie swoich zainteresowań i przygotowania do dalszej edukacji;
Umiejętność pracy zespołowej
WAŻNE…!!!
Obowiązkiem każdego nauczyciela jest kształcenie umiejętności posługiwania się językiem polskim
Ważnym zadaniem szkoły jest przygotowanie dziecka do życia w społeczeństwie informacyjnym. Dziecko ma umieć wyszukiwać, porządkować i wykorzystywać informacje z różnych źródeł.
Dobrze wyposażona biblioteka szkolna z różnorodnym księgozbiorem i zasobami multimedialnymi.
Ważna rola edukacji medialnej, która przygotowuje uczniów do właściwego odbioru i wykorzystania mediów.
Ważna rola edukacji zdrowotnej, ukształtowanie u uczniów zdrowych nawyków żywieniowych.
KSZTAŁTOWANIE POSTAW SPRZYJAJĄCYCH DALSZEMU ROZWOJOWI INDYWIDUALNEMU I SPOŁECZNEMU UCZNIA
Uczciwość, wiarygodność, odpowiedzialność, wytrwałość, poczucie własnej wartości, szacunek dla innych ludzi, ciekawość poznawcza, kreatywność, przedsiębiorczość, kultura osobista, gotowość do uczestnictwa w kulturze, chęć podejmowania inicjatyw oraz umiejętność pracy zespołowej.
Kształtowanie postawy obywatelskiej, postawy poszanowania tradycji i kultury własnego narodu, a także postawy poszanowania dla innych kultur i tradycji
Szkoła podejmuje odpowiednie kroki w celu zapobiegania wszelkiej dyskryminacji
EDUKACJA WCZESNOSZKOLNA
Ma stopniowo łagodnie przeprowadzić dziecko z kształcenia zintegrowanego do nauczania przedmiotowego w klasach IV - VI szkoły podstawowej.
Opisana jest poprzez:
Zestaw celów kształcenia i wynikających z nich zadań szkoły
Wykaz wiadomości i umiejętności ucznia kończącego klasę I i ucznia kończącego klasę III;
Opis szczegółowych zadań szkoły związanych z realizacją poszczególnych obszarów treści nauczania.
CELE KSZTAŁCENIA - WYMAGANIA OGÓLNE
Wspomaganie dziecka w rozwoju intelektualnym, emocjonalnym, społecznym, fizycznym, i estetycznym.
Przygotowanie dziecka do życia w zgodzie z samym sobą; ludźmi i przyrodą
Nauczenie dziecka odróżniania dobra od zła
Rozwijanie świadomości przynależności społecznej do rodziny, grupy rówieśniczej i wspólnoty narodowej
Kształtowanie rozumienia konieczności dbania o przyrodę
Ukształtowanie systemu wiadomości i umiejętności potrzebnych dziecku do poznania i rozumienia świata, radzenie sobie w codziennych sytuacjach oraz do kontynuowania nauki w klasach IV-VI
ZADANIA SZKOŁY
Realizowanie programu nauczania skoncentrowanego na dziecku, na jego indywidualnym tempie rozwoju i możliwościach uczenia się'
Respektowanie trójpodmiotowości oddziaływań wychowawczych i kształcących : uczeń - szkoła - dom rodzinny
Rozwijanie predyspozycji i zdolności poznawczych dziecka
Kształtowanie u dziecka pozytywnego stosunku do nauki oraz rozwijania ciekawości w poznawaniu otaczającego świata i w dążeniu do prawdy
Poszanowanie godności dziecka; zapewnienie dziecku przyjaznych, bezpiecznych i zdrowych warunków do nauki i zabawy, działania indywidualnego i zespołowego, rozwijanie samodzielności oraz odpowiedzialności za siebie i najbliższe otoczenie, ekspresji plastycznej, muzycznej i ruchowej, aktywności badawczej, a także działalności twórczej.
Wyposażenie dziecka w umiejętności czytania i pisania, w wiadomości i sprawności matematyczne potrzebne w sytuacjach życiowych i szkolnych oraz przy rozwiązywania problemów
Dbałość o to aby dziecko mogło nabywać wiedzę i umiejętności potrzebne do rozumienia świata, w tym zagwarantowania mu dostępu do różnych źródeł informacji i możliwości korzystania z nich.
Sprzyjanie rozwojowi cech osobowości dziecka koniecznych do aktywnego i etycznego uczestnictwa w życiu społecznym
DLACZEGO PODSTAWA PROGRAMOWA
WYODRĘBNIA KLASĘ PIERWSZĄ ?
Podkreśla to ciągłość procesu edukacji rozpoczętego w przedszkolu i kontynuowanego w szkole podstawowej.
Uwzględnia przez to możliwości rozwojowe klasy I, a także właściwościowe rozmieszczenie treści kształcenia w ramach I etapu edukacyjnego.
ZAKRES WIADOMOŚĆI I UMIEJĘTNOŚĆI
PO KLASIE III
Ustalono go tak aby nauczyciel mógł je zrealizować z uczniem o przeciętnych możliwościach
Stanowią one też bazę i punkt wyjścia do nauki w kl. IV, V, VI
NAUCZYCIELE DZIECI W MŁODSZYM
WIEKU SZKOLNYM
Edukacje dzieci powierza się jednemu nauczycielowi
Prowadzi zajęcia w zakresie edukacji muzycznej, plastycznej, wychowania fizycznego
Ulegają zmianie również ramowe plany nauczania dla I etapu edukacyjnego (klasy I-III)
i III-ego etapu gimnazjum
WAŻNE
Program profilaktyki skierowany jest do uczniów, nauczycieli i rodziców
Nauczyciele wykonują również działania opiekuńcze
Nauczyciel i indywidualizuje, wspomaga rozwój każdego ucznia, stosownie do jego potrzeb i możliwości
Uczniowie niepełnosprawni realizują zindywidualizowany program nauczania dostosowany do ich możliwości psychofizycznych i tempa uczenia się
03-10-2009
Podejście do programu nauczania
Stare podejście |
Nowe podejście |
Centralne tworzenie programów nauczania do dyspozycji dyrektora |
Centralne ustalanie podstaw programowych oraz pomoc dla szkolnych twórców programów |
Dominująca pozycja treści nauczania (haseł programowych) |
Dominująca pozycja celów kształcenia (opis wyników) |
Ogólnikowość płaszczyzny celowościowo wynikowej programów |
Szczegółowość i operacjonalizacja celów i wyników |
Ogólna koncepcja programu wykaz treści |
Ogólna koncepcja programu : zestaw celów (kompetencji) |
Pionowy - przedmiotowy (szufladkowy) układ programu szkoły |
Krzyżowy (przenikający się) układ programu szkoły: programy blokowe, przedmiotowe, między przedmiotowe, zintegrowane |
Niedostosowanie programów do warunków lokalnych |
Dostosowanie programów do lokalnych uwarunkowań szkoły (nauczyciele, uczniowie, możliwości szkoły tradycje lokalne i strategia edukacyjna samorządu lokalnego) |
Wykonawcza (przedmiotowa) pozycja nauczyciela |
Podmiotowa rola szkoły i nauczyciela, twórczość i innowacyjność nauczyciela |
„nadrabianie” programu przez nauczyciela |
Osiąganie kompetencji przez uczniów |
MECHANIZM PROGRAMOWY: od podstawy programowej do klasy szkolnej
Etapy decyzji programowych |
Odpowiedzi |
Podstawa programowa |
Minister Edukacji Narodowej |
Dopuszczanie do użytku szkolnego programu nauczania |
Minister Edukacji Narodowej na podstawie określonej procedury |
Wykaz programów nauczania dopuszczonych do użytku szklonego |
MEN |
Dobranie programu nauczania do zajęć dydaktycznych |
Nauczyciel prowadzący zajęcia |
Szkolny zestaw programów, ma który składają się programy poszczególnych zajęć edukacyjnych. |
Zespół nauczyciel uczących w danym oddziale |
Dopuszczenie do użytku szkolnego „szkolnego zestawu programów” |
Dyrektor szkoły |
KSZTAŁCENIE UMIEJĘTNOŚCI KLUCZOWYCH
Zostało wyraźnie nakreślone w podstawie programowej szkół
Zadania ogólne:
W szkole uczniowie powinni kształcić swoje umiejętności. Nauczyciele stwarzają warunki do spełniania następujących umiejętności
Lista umiejętności:
Planowania, organizowania i oceniania własnej nauki, przyjmowanie za to coraz większej odpowiedzialności.
Skutecznego porozumiewania się w różnych sytuacjach prezentacji własnego punktu widzenia, brania pod uwagę zdania innych ludzi, poprawnego posługiwania się językiem ojczystym, przygotowanie do publicznych wystąpień
Efektywnego współdziałania w zespole i pracy w grupie, budowanie więzi międzyludzkich, podejmowanie indywidualnych i grupowych decyzji, skutecznego działania na granicy obowiązujących zachowań
Rozwiązywanie problemów w twórczy sposób
Poszukiwania, podporządkowania, i wykorzystania informacji z różnych źródeł orz efektywnego posługiwania się technologią informacyjną
Odnoszenie do praktyki, zdobytej wiedzy oraz mnożenie potrzebnych doświadczeń i nawyków
Rozwijania sprawności umysłowych oraz osobistych zainteresowań
Przyswajania sobie metod i technik negocjacyjnego rozwiązywania konfliktów i problemów społecznych
5 umiejętności kluczowych
Myślenie
Poszukiwanie (posługiwanie się technologią informacyjną)
Działanie (planowanie, organizowanie)
Komunikowanie się
Współpraca
4 Aspekty wg Wolana
Podmiotowy
Fe licytacyjny
Społeczny
Edukacyjny
Kształcenie umiejętności powinno sprzyjać rozwojowi wszechstronnych cech osobowości, samodzielności działania
Posiadanie tych umiejętności (umożliwia uczniowi zaspokajanie własnych potrzeb)
Przenosi akcent z ucznia na szkołę (efektywność edukacyjna, proces doskonalenia nauczycieli)
17-11-2009
Nauczyciele częściej wykorzystują metody poszukujące - kształcą one kluczowe umiejętności. Nauczyciele sytuują się, że dobrze znają metody aktywizujące. 100% uczniów zna metodę burzy mózgów.
Znajomość metod aktywizujących nauczycieli nie idzie w parze z wykorzystaniem tych metod. Wśród nauczycieli jest epos wobec zmian, nowych rozwiązań dydaktycznych.
Zasady i metody:
Pomocniczość kształcenia regularnego - kształcenie specjalne zakres jest między systemową zmienny - kształcenie specjalne różne w różnych krajach.
Różnic należy poszukiwać w rozwiązaniach systemowych.
Kształcenie specjalne - obowiązują te same metody co z normalnym uczniem, dobór dopasowany do możliwości uczniów, ich predyspozycji. Zasady pracy w pedagogice specjalnej obowiązują takie reguły które są nadrzędnymi. (zasady pracy z osobami niepełnosprawnymi).
Kirejczyk K. - osiągnięcia w zakresie systematyki w pedagogice specjalnej - metody, zasady pracy. Wyszedł z założenia - różnica obszaru pracy z osobami szkołach specjalnych, zostaje rozszerzony w swoisty proces nauczania, wychowania, interwencyjnego oddziaływania na dodatnie i ujemne odchylenia rozwojowe.
Zasady nauczania w dydaktyce ogólnej wyznaczone przez Kupisiewicza i Okonia.
W zakresie interwencyjnego oddziaływania pedagogicznego wyróżniane są:
- dokładnego poznania odchyleń, ich przyczyn
- indywidualizacji, - dostosowania metod, środków i organizacji i pracy do charakteru poznawczych odchyleń
- systematyczności oddziaływań na odchylenia
- trwałości wyników oddziaływań
- elastyczności poczynań (do zmian tych odchyleń i zmian w środowisku)
- współdziałania i współpracy rodziny i środowiska ze specjalistą porwadzącym oddziaływania interwencyjne
Ogólne zasady wg. O. Lipkowskiego:
- akceptacji
- pomocy
- indywidualizacji
- terapii pedagogicznej
- współpracy z rodziną
Ogólne zasady wg. Sękowskiej:
- zasady orkodydaktyki ( w zasadach nauczania) ogólne reguły postępowania dydaktycznego z osobami upośledzonymi (Lipkowski)
- życzenie pomocy
- ukształtowanie pozytywne i atmosfery pracy
- aktywności w nauce
- dominacji wychowania
- indywidualizacji
- treści kształcących
Ogólne zasady pracy z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie: (wg. Kirejczyka - ogólne zasady)
- racjonalnej pomocy dzieciom upośledzonym umysłowo
- gruntownej znajomości dziecka i jego życia
- indywidualnego dostosowania poczynań pedagogicznych do możliwości i potrzeb dziecka
- rehabilitującego nauczania i wychowania
- aktywnego i świadomego udziału wychowanka w procesie rehabilitacji , nauczania, wychowania
- wszechstronne, poglądowości i przykładu w pracy z upośledzonymi umysłowo
- trwałości osiągnięć, umiejętności korzystanie z nich i dalszego doskonalenia
Zasady (wg. Borzyszkowskiej):
- wszechstronnego poznania dziecka i jego środowiska
- całościowego usprawniania
- indywidualizacji
- profilaktyki pedagogicznej
- pożądanego aktywizowania
- ,,małymi kroczkami''
- przemienności oddziaływań
- aplikacji i stymulacji
Zasady pracy w pedagogice specjalnej (Kirejczyk) :
- zasady pracy z osobami niepełnosprawnymi
- zasady tyflopedagogiki
- zasady surdopedagogiki
- zasady resocjalizacji
Ogólne - proces nauczania, proces integracji, wychowania. Metody nauczania - uczenia się, wg. Okonia i Kupisiewicza.
Metody wg. Zaczyńskiego:
- Metody przekazywania zasad (oparte na obserwacji - pokaz, metody oparte na słowie, działaniu)
- Metody utrwalania materiału
- Metody kontroli i oceny (konwencjonalne testy)
- Nauczania programowe
Zaczyński
Ogólne metody nauczania
Przekazywania Utrwalania Kontroli i oceny
Problemowe Oparte na obserwacji Nieproblemowe
Oparte na słowie
Oparte na działaniu
Nauczanie programowe
01-12-2009r.
INTEGRACJA I INKLUZJA - RÓŻNE PODEJŚCIA DO PROBLEMU NIESEGRACYJNEGO KSZTAŁCENIA
Radykalizacja stanowisk w sprawie nie segregacyjnego kształcenia w dokumentach międzynarodowych:
1993 Standardowe Zasady Wyrównywania Szans Osób Niepełnosprawnych
1994 Deklaracja z Salamanki
Dopuszczają segregacyjne formy kształcenia. Postulat integracyjny w kształceniu
1996 Karta Luksemburska
2002 Deklaracja Madrycka Postulat integracji i włączanie (inkluzji)
Negatywna ocena segregacyjnego kształcenia.
Odrzucenie segregacyjnych form kształcenia
Integracja i inkluzja - pierwotnie służyła do stworzenia nowych treści kształcenia osób niepełnosprawnych. Obecnie kształtuje się ona jako nazwy odmian systemów kształcenie osób niepełnosprawnych.
Różnice między integracją a inkluzją
Integracja |
Inkluzja |
Teorie dwóch grup (niepełnosprawni i sprawni)
Strategie indywidualnych programów dla uczniów niepełnosprawnych |
Koncepcja różnorodnej grupy
Strategia zindywidualizowanego kształcenia |
Kształcenie specjalne - główny sposób radzenia sobie z zakłóceniami
Wtórna integracja szkolno - organizacyjna (poziom instytucjonalny) |
Maksymalna redukcja zakresu pomocy społecznej
Pierwotna integracja szkolno - organizacyjna (poziom pedagogiczny) |
Strategia bezpośredniej pracy pedagoga specjalnego z niepełnosprawnym uczniem |
Strategia pośrednia pracy pedagoga specjalnego |
Warunkowość kształcenia (autonomiczna decyzja władz szkolnych) |
Bezwarunkowe kształcenie w najbliższej szkole powszechnej |
Rozwiązania systemowe w Europie
System integracyjny - Dania, Finlandia, - kraje skandynawskie, (warto podkreślić, że także Stany zjednoczone)
System inkluzyjny - Włochy, Hiszpania, Portugalia
System segregacyjny - Niemcy, Ukraina
DANIA
Dominuje kształcenie niepełnosprawnych w szkołach ogólnodostępnych tylko 0,5% populacji uczniów uczy się poza szkołami ogólnodostępnymi.
Słabe wykorzystanie form uczęszczania do normalnej klasy
Szkoły specjalne - uczy się w nich 40% populacji ciężko niepełnosprawnych
Łatwy dostęp do specjalnej pedagogicznej pomocy (13% populacji objętej obowiązkiem kształcenie korzysta z pomocy specjalnej)
WŁOCHY
Dominuje kształcenie niepełnosprawnych w zwykłych szkołach zgodnie z ich miejscem zamieszkania.
Duże wykorzystanie form uczęszczania do normalnej klasy
Ograniczony dostęp do specjalnej pedagogicznej pomocy (1-2% populacji objętej obowiązkiem kształcenia korzysta z pomocy specjalnej)
Dopuszcza się organizowanie szkół dla uczniów głęboko niepełnosprawnych
Źródła ograniczeń w upowszechnianiu niesegregacyjnego kształcenia
Stopień i charakter niepełnosprawności
Strategia reform
Rozbudowa infrastruktury placówek specjalnych
Pedagogika specjalna a kształcenie niesegregacyjne
Tradycje myślowe pedagogiki specjalnej mogą ograniczać rozwój teorii i praktyki wspólnego nauczania
Potrzeba samoograniczenia pedagogiki specjalnej
15-12-2009
Poznawanie uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim. Głodkowska ,,poznawanie ucznia klasy I szkoły specjalnej. Wrażliwość edukacyjna dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim. Diagnoza i interpretacja, WSIP, Warszawa 1999r.
Wrażliwość edukacyjna:
- obszar, zakres wiedzy o uczniu jaki nauczyciel powinien posiadać rozpoczynając pracę z uczniem. Jest czymś co się staje, jest w procesie rozwoju i wymaga wsparcia. Wiedza o dziecku, jego możliwościach, nie przypisywanie go do innych grup ( Nie etykietowanie dziecka niepełnosprawnością).
Teoretyczne założenia diagnostyczne:
- jakie cechy powinna mieć diagnoza, przekłada je w konstrukcje nadrzędnej
Cecha diagnozy:
- powinna być pozytywna - ujawnia tylko to co jest słabą stronę, akcentować co jest mocną stroną dziecka
- diagnoza profilowa - żeby uzyskać profil rozwoju dziecka, musi zaobserwować funkcjonowanie dziecka w jakimś obszarze w stosunku do ogólnych danych o funkcjonowaniu, w postaci graficznej, zaprezentować wyniki
- diagnoza powinna być rozwojowa - powinna umożliwiać ocenę, dostrzec dynamikę rozwojową dziecka, jakie zmiany można dostrzec w rozwoju dziecka w naturalnych sytuacjach edukacyjnych
- kompleksowość diagnozy - należy tak myśleć o procesu diagnozy aby uzyskać maksymalne informacje o dziecku, o procesach intelektualnych, wychowawczych, nie koncentrować się tylko na aspekcie umiejętności szkolnej tylko całego funkcjonowania; ma ukierunkować i wspomagać proces edukacji i wspomaga podstawy do konstruowania programów o charakterze naprawczym
- prognostyczna- prognozowanie rozwoju za pomocą diagnozy przewidywać osiągnięcia uczniów
- nieinwazyjna - nie powinno stwarzać się sztucznych sytuacji badawczych, naturalne sytuacje procesu nauczania wykorzystywać, i z nich czerpać informację na temat wspomagania rozwoju
Nadrzędne badawcze : mocne i słabe strony, sprawność jedna w perspektywie reszty (profil rozwoju), dostrzeganie dynamiki zmian, umożliwienie konstrukcji, programu korygującego, naturalne sytuacje.
Cechy diagnozy wynikające z teoretycznych założeń diagnostycznych.
- możliwości intelektualne dziecka nie są jeszcze poznane
- poznanie dziecka - 2 procesy - kierunkowe (kompleksowość, postawa dziecka, chęci, motywy, zainteresowania, postawy)
- każde dziecko jest inne, mimo, że ma ten sam poziom inteligencji ogólnej (profil rozwojowy, wyniki testów inne dla każdego), ogólnej dojrzałości - wrażliwości edukacyjnej
- należy badać diagnostycznie przebieg wzrostu edukacji w środowisku dla niego harmonijnym
- człowiek stanowi pewną złożoną całość, nie można go dzielić
Ogólna wrażliwość edukacyjna: (ogólne warunki możliwości psychofizycznych ucznia) (III wymiar)
Procesy instrumentalne i kierunkowe (II wymiar)
ZADANIOWA WRAŻLIWOŚĆ EDUKACYJNA ( I wymiar)
(Właściwości uczniów w różnych zakresach), odnosi się ona do procesów instrumentalnych, stan umiejętności psychofizycznych. Szczegółowa zmienna ujęta w szersze kategorie np.: zapamiętywanie, szczegółowe zapamiętywanie nazw, kategorie rozumienia - ocena zakresu kategorii.
Aby uzyskać informacje o sytuacji maksymalnej edukacji w samodzielnej pracy w wymiarze kierunkowym i instrumentalnym.
Sytuacyjna wrażliwość edukacyjna procesów instrumentalnych - możliwości psychofizycznych ucznia w 4 sferach, praca indywidualna, manualna procesów.
Kierunkowych - chęci motywacji do tych 4 sfer pracy manualnej itd.
Ogólna wrażliwość edukacyjna:
Ogólna wrażliwość edukacyjna świadczy o całości możliwości sprostowania zadaniom szkolnym. (instrumentalna).
Świadczy o możliwości uczniów, stan gotowości ucznia (kierunkowe).
Technika diagnostyczna
A. Opis arkusza poznania ucznia ( narzędzie jakie autorka sformułowała).
B. Sposoby wyrażania i interpretowania wyników.
Ad. A część I
Umożliwia poznanie ucznia w naturalnych warunkach, ocena zachowań w pracy lekcyjnej części arkusza.
- wstępne informacje o dziecku
- zestawienie człowieka: dotychczasowe formy opieki innych
- poziom rozwoju intelektualnego i rozpoznanie etiologii
- rozwój fizyczny dziecka
- środowisko rodzinne
- środowisko rówieśnicze i najbliższe otoczenie)
Część II
- rozwój mowy i potrzeby kontaktu słownego
- percepcja wzrokowa
- percepcja słuchowa
- rozpamiętywanie
- wiedza o najbliższym otoczeniu
- dotychczasowe intuicje i doświadczenia matematyczne
Obliczanie sprawności intelektualnej w pracy zbiorowej -> obliczanie punktów zdobytych.
Ocena procesów kierunkowych -> gotowość i zaangażowanie w pracy zbiorowej.
Część III
Ocena zachowania ucznia podczas zabawy ruchowej. Procesy instrumentalne: sprawność psychomotoryczna, kierunkowe: gotowość i zaangażowanie w zabawę ruchową, ocena zachowania ucznia w sytuacyjnej wrażliwości podczas zabawy ruchowej.
Część IV
Ocena zachowania ucznia - instrumentalna -> samodzielna praca umysłowa.
- zadania do rozpoznania rozumowania ucznia, dojrzałość operacyjnego rozumowania.
- zaangażowanie w samodzielną pracą
- ocena ucznia podczas tej pracy
Część V
Samodzielna praca manualna:
- sprawność psychomotoryczna
- gotowość i zaangażowanie w samodzielną pracę manualnej (kierunkowe)
- ocena tej pracy
Prezentacja wyników:
- prezentacja różnicowa - najmniej doskonały sposób uzyskania wyników. Obliczamy najpierw różnicę co do maksymalnego wyniku osiągnięte punkty są odjęte od całości, nie pozwala porównywać ze sobą sprawności w różnych zakresach, można porównywać wzrost sprawności jednej funkcji w interpretacji dynamicznej. Jest najmniej informacji.
- prezentacja procentowa - stosunek punktów uzyskanych w stosunku do maksymalnej liczby punktów. Jest to porównywalne. Jest ona korzystna, że pozwala dookreślić, który zakres zadań wrażliwości edukacyjnej jest dla dziecka bardzo łatwy, łatwy, średnio łatwy, trudny, bardzo trudny. Wynik procentowy może być postawą do tego czy zadanie jest łatwe.
- profil rozwojowy
Interpretacja wyników:
Statyczna - pozwala by określić wyłącznie aktualne możliwości rozwojowe dziecka
Dynamiczna - możliwa, gdy nie uzyskujemy pierwszy raz informacji o dziecku, wyniki, badania po pewnym czasie, np. na koniec roku szkolnego
Bardzo łatwe -> więcej niż 0,90
Łatwy -> 0,70- 0,90
Średnio łatwy -> 0,40 - 0,70
Trudny -> 0,20 - 0,40
Bardzo trudny -> poniżej 0,20
2
Uczniowie z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim
- kl. I szkół podstawowych realizują od 1 września 2009r podstawę programową kształcenia ogólnego stanowiącą zał. nr 2 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U.z 2009r. Nr 4 , poz. 17)
- kl. I gimnazjalnych stanowiąca załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 Grudnia 2008r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego poszczególnych typach szkół (Dz.U.z 2009r Nr4, poz.17)
CEL KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO
POSTAWY
ZASÓB WIADOMOŚCI
UMIEJĘTNOŚCI
Co określa działalność edukacyjną szkoły
Program wychowawczy szkoły
Program profilaktyki
Szkolny zestaw programów nauczania
Sytuacyjna wrażliwość edukacyjna w pracy zbiorowej
Sytuacyjna wrażliwość edukacyjna w zabawie ruchowej
wrażliwość w samodzielnej pracy umysłowej
Wrażliwość w samodzielnej pracy moralnej
Ogólna wrażliwość procesów instrumentalnych
Np. rozwój mowy, percepcja słuchowa,
wiedza o otoczeniu, dojrzałość operacyjna,
rozumowanie, percepcja wzrokowa, koordynacja
wzrokowo - ruchowa, sprawność manualna.
Ogólna wrażliwość procesów kierunkowych
Koncentracja na czynnościach szkolnych,
motywacja do nauki, reagowanie na polecenia nauczyciela, stan kontroli emocjonalnej, przejawy, potrzeby osiągnięć.