1. Sporządzenie prospektu

[Sonia Kornek] Prospekt emisyjny jest głównym źródłem informacji dla inwestorów i stanowi podstawę przeprowadzenia oferty publicznej. Jego forma powinna być jak najbardziej przystępna dla inwestorów i zachęcać ich do inwestowania. Pożądane jest, aby treść oraz forma tego dokumentu odpowiadała wymogom prawnym oraz zawierała rzetelne informacje, co przekłada się na zatwierdzenie takiego prospektu przez KNF a tym samym nabycie przez inwestorów oferowanych papierów wartościowych.

Artykuł 22 Ustawy o ofercie publicznej głosi, że: „prospekt emisyjny powinien zawierać prawdziwe, rzetelne i kompletne informacje, przy uwzględnieniu rodzaju emitenta i papierów wartościowych mających być przedmiotem oferty publicznej lub dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym, istotne dla oceny sytuacji gospodarczej, finansowej i majątkowej oraz perspektywy rozwoju emitenta (…) a także powinny jasno określać prawa i obowiązki związane z akcjami”. Informacje te powinny być przedstawione językiem zrozumiałym dla inwestorów oraz umożliwiać im ocenę sytuacji tych podmiotów.

Podmiotem odpowiedzialnym za prawdziwość, rzetelność i kompletność informacji zamieszczonych w prospekcie emisyjnym jest:

• emitent - wszystkie informacje

• sprzedający - za informacje o sprzedającym oraz dokonywanej przez niego sprzedaży, a w przypadku gdy sprzedający jest wobec emitenta podmiotem dominującym lub wywierającym na emitenta znaczny wpływ w rozumieniu art. 96 ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi - za wszystkie informacje;

• podmiot zabezpieczający - za informacje o tym podmiocie oraz o ustanowionym zabezpieczeniu, a w przypadku gdy podmiot zabezpieczający jest wobec emitenta podmiotem dominującym lub wywierającym na emitenta znaczny wpływ w rozumieniu art. 96 ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi - za wszystkie informacje;

• subemitent usługowy - za informacje o subemitencie oraz dokonywanej przez niego subskrypcji lub sprzedaży papierów wartościowych;

• podmiot sporządzający informacje - za informację, którą sporządził lub w której sporządzeniu brał udział

Ocena sytuacji gospodarczej i majątkowej spółki opiera się na analizie historycznych danych o charakterze finansowym a wykorzystuje się do tego analizę finansową. Spółka powinna więc w prospekcie podać kluczowe wielkości opisujące jej sytuację majątkowo-finansową o charakterze bilansowym (aktywa, struktura finansowania, zobowiązania) a także o charakterze wynikowym (zysk netto, zysk operacyjny EBIT). Ocena sytuacji majątkowej i finansowej przedsiębiorstwa umożliwia dokonanie oceny aktualnej kondycji przedsiębiorstwa i jego wyników. Inwestorzy często biorą pod uwagę wskaźniki płynności, zadłużenia, aktywności, obrotowości oraz efektywności. Perspektywy rozwoju spółki oceniane są pod względem strategii działania przedsiębiorstwa, charakterystyki rynku na którym działa przedsiębiorstwo a także zależności jego funkcjonowania od aktualnych warunków makroekonomicznych (stopa inflacji, bezrobocia). W prospekcie emisyjnym powinny się również znaleźć informacje na temat liczby oferowanych akcji, ich wartość nominalna, typ i rodzaj. Powinno się także informować o prawach wynikających z posiadania akcji, takich jak:

1. Prawo do uczestnictwa w spółce

2. Prawo do udziału w zysku spółki, czyli prawo otrzymania dywidendy

3. Prawo głosu i udziału w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy

4. Prawo poboru, czyli pierwszeństwo w obejmowaniu nowych akcji

5. Prawo do udziału w kwocie likwidacyjnej

Do najważniejszych obowiązków akcjonariusza zaliczymy:

1) Obowiązek wniesienia pełnego wkładu na akcje

2) Obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych

3) Obowiązek zwrotu nieprawidłowo pobranych świadczeń

Ustawa o ofercie publicznej odwołuje się do Rozporządzenia Komisji Europejskiej nr 809/2004: „Szczegółowe warunki, jakim powinien odpowiadać prospekt emisyjny, sposób jego sporządzania oraz warunki żądania przez Komisję zamieszczenia w prospekcie emisyjnym dodatkowych informacji określają art. 2-26, 28 i 35 Rozporządzenia Komisji Wspólnot Europejskich nr 809/2004 z 29 kwietnia 2004 roku w sprawie implementacji Dyrektywy 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady odnośnie do informacji zamieszczanych w prospekcie emisyjnym, formy prospektu emisyjnego, zamieszczania informacji przez odwołania, publikacji prospektu emisyjnego oraz rozpowszechniania informacji o charakterze reklamowym, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 26². W ustawie podkreśla się, że podane w prospekcie emisyjnym informacje powinny umożliwić ocenę sytuacji ekonomiczno-finansowej spółki oraz perspektywy jej rozwoju. 

Obecnie sporządzający prospekt sami decydują o jego układzie. Jeżeli emitent uważa określone informacje za kluczowe z punktu widzenia prowadzonej działalności, to mogą one zostać przedstawione jako pierwsze. Na formę, w jakiej sporządzany jest prospekt emisyjny, miało wpływ dostosowanie polskiego prawa do dyrektyw Unii Europejskiej. Emitenci posiadają obecnie większą zdolność decyzyjną odnośnie materiałów, które są zamieszczane w prospekcie emisyjnym w myśl przepisu, że liberalizacja zasad dotyczących prac nad prospektem, a także jego kształtu powinna ułatwić emitentom dostęp do rynku publicznego.

Dyrektywa Komisji Europejskiej o prospekcie określa jego minimalną zawartość informacyjną, jednak istnieje możliwość jej rozszerzenia, jeśli emitent uzna, że dla pełnej prezentacji prowadzonej działalności. Można także zamieścić w prospekcie syntetyczny opis działalności spółki w estetycznej formie graficznej, by nabrał charakteru dokumentu typu ofertowego, zachęcając do zakupu papierów wartościowych emitowanych przez spółkę.

Informacje zawarte w prospekcie emisyjnym określone są według kombinacji schematów i modułów, które można znaleźć w załączniku do Dyrektywy 809/2004. Schematy to zestawy minimalnych wymogów informacyjnych, które są dostosowane do odpowiednich rodzajów papierów wartościowych i emitentów. Moduły są dodatkowymi wymogami informacyjnymi, które należy dołączyć do poszczególnych schematów dla odpowiednich emitentów papierów wartościowych. [Sonia Kornek]

[Katarzyna Muć, Michał Nowak] Prospekt emisyjny może zostać sporządzony w formie jednego dokumentu lub jako dokument składający się z trzech części. Wybór formy prospektu emisyjnego należy do emitenta.

1. Prospekt jednolity służy jedynie do przeprowadzenia oferty publicznej lub ubiegania się o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym papierów wartościowych opisanych w części ofertowej.

2. Prospekt trzyczęściowy składający się z trzech części: rejestracyjnej, ofertowej, podsumowującej może być podstawą do kilku ofert publicznych lub kilkukrotnego wprowadzenia papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym.

Część rejestracyjna koncentruje się na emitencie papierów wartościowych, jako podmiocie prawnym i biznesowym. W części rejestracyjnej przedstawiane są między innymi informacje dotyczące działalności i organizacji emitenta, posiadanego przez emitenta majątku, osiągniętych wynikach finansowych, osób zarządzających podmiotem.

Część ofertowa przedstawia papiery wartościowe oferowane lub wprowadzane do obrotu regulowanego. Głównymi informacjami, które znajdują się w tej części prospektu są informacje o warunkach oferty, zasadach dopuszczenia papierów wartościowych do obrotu regulowanego, kosztach oferty oraz o właścicielach sprzedających papiery wartościowe.

Część podsumowująca prospektu emisyjnego podsumowuje najważniejsze informacje przedstawione w części rejestracyjnej i ofertowej. Ta część prospektu emisyjnego jest niezwykle istotna, ponieważ większość inwestorów od tej właśnie części rozpocznie lekturę prospektu emisyjnego. Treść prospektu powinna być, więc przystępna dla inwestorów, syntetyczna, bez sformułowań technicznych i specjalistycznych. W dyrektywie 2003/71/WE sugeruje się, by podsumowanie nie składało się z większej liczby słów niż 2 500. W części tej powinno znaleźć się także zastrzeżenie informujące o konieczności dokładnego zapoznania się z informacji zawartymi w poprzednich częściach prospektu przed podjęciem decyzji o inwestycji

Zasada wyłączenia przez odniesienie oznacza, że w miejscu, w którym powinna znaleźć się dana informacja, będzie jedynie odsyłacz do odpowiedniego dokumentu. Zasady umieszczania informacji przez odniesienie są określone w art. 28 rozporządzenia 809/2004. Informacje, można włączać do prospektu emisyjnego lub prospektu emisyjnego bazowego przez odniesienie, zwłaszcza, jeśli są one zawarte w jednym z następujących dokumentów:

1) rocznych i śródrocznych informacjach finansowych;

2) dokumentach opracowanych dla celów konkretnej transakcji, takiej jak łączenie się przedsiębiorstw lub podział przedsiębiorstwa;

3) raportach biegłych rewidentów i sprawozdaniach finansowych;

4) umowie spółki i statucie;

5) uprzednio zatwierdzonym i opublikowanym prospekcie emisyjnym lub prospekcie emisyjnym podstawowym;

6) informacjach objętych obowiązkiem ujawnienia;

7) informatorach adresowanych do posiadaczy papierów wartościowych.

Emitent zobowiązany jest do zapewnienia, aby informacje włączone do prospektu emisyjnego były prawdziwe i aktualne. W przypadku zamieszczania informacji przez odniesienie do dokumentu zawierającego informacje, które uległy istotnym zmianom, prospekt emisyjny powinien przedstawić taką okoliczność i podawać aktualną informację. Jeżeli informacje są zamieszczone przez odesłanie, do prospektu emisyjnego załącza się wykaz tych odesłań. Dokument podsumowujący ani podsumowanie będące częścią prospektu emisyjnego sporządzonego w formie jednolitego dokumentu nie może zawierać informacji zamieszczonych przez odesłanie. Zamieszczanie informacji przez odesłanie pozwala na ograniczenie długości prospektu, gdyż nie są w nim powtarzane informacje, które zostały już wcześniej przekazane do publicznej wiadomości.

Informacje mogą być zamieszczane w prospekcie emisyjnym przez odesłanie do jednego lub więcej uprzednio lub równocześnie udostępnionych do publicznej wiadomości dokumentów, które zostały przekazane KNF lub zatwierdzone przez KNF. W prospekcie emisyjnym powinny być zawarte informacje, w jaki sposób udostępniono dokumenty i informacje zamieszczone przez odesłanie. Informacje, które są zawarte w prospekcie emisyjnym przez odniesienie najczęściej są upublicznione:

• w postaci elektronicznej na stronie internetowej emitenta, GPW lub KNF,

• w postaci drukowanej w siedzibie firmy. [Katarzyna Muć, Michał Nowak]

2. Procedura zatwierdzenia prospektu emisyjnego

[Aleksandra Mosakowska, Krzysztof Nowak] Zgodnie z ustawą o ofercie publicznej, w celu zatwierdzenia prospektu emisyjnego sporządzonego w formie jednolitego dokumentu, emitent lub sprzedający za pośrednictwem firmy inwestycyjnej składa odpowiedni wniosek do Komisji Nadzoru Finansowego. Wniosek powinien zawierać:

1. nazwę i siedzibę emitenta;

1a. nazwę i siedzibę sprzedającego, a w przypadku osoby fizycznej - imię, nazwisko i adres;

2. określenie rodzaju i oznaczenia papierów wartościowych objętych prospektem emisyjnym;

3. oznaczenie firmy inwestycyjnej, która będzie oferować papiery wartościowe objęte wnioskiem

4. dane kontaktowe emitenta i sprzedającego lub ustanowionego w sprawie pełnomocnika emitenta lub sprzedającego, a w szczególności numer telefonu, numer telefaksu i adres poczty elektronicznej.

Do wniosku załącza się również:

1. prospekt emisyjny sporządzony w języku polskim;

2. statut, umowę spółki lub inny przewidziany przepisami prawa kraju siedziby emitenta dokument dotyczący jego działalności i organizacji;

2a. akt założycielski lub inny równoważny dokument potwierdzający utworzenie emitenta, zgodnie z przepisami kraju jego siedziby, jeśli nie upłynęło 5 lat od dnia utworzenia emitenta;

3. uchwałę właściwego organu stanowiącego emitenta o emisji papierów wartościowych objętych prospektem emisyjnym

3a. uchwałę walnego zgromadzenia spółki w sprawie ubiegania się o dopuszczenie akcji objętych prospektem emisyjnym do obrotu na rynku regulowanym - w przypadku spółki, której akcje nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, a w przypadku emitenta z siedzibą poza terytorium Polski - uchwałę właściwego organu stanowiącego tego emitenta;

3b. uchwałę walnego zgromadzenia w sprawie upoważnienia do zawarcia umowy o rejestrację akcji objętych prospektem emisyjnym w depozycie papierów wartościowych, a w przypadku emitenta z siedzibą poza terytorium Polski - uchwałę właściwego organu stanowiącego tego emitenta, jeżeli emitent jest spółką, której akcje nie są jeszcze zarejestrowane w depozycie papierów wartościowych;

4. wykaz informacji, w odniesieniu do których emitent lub sprzedający wnosi zwolnienie z obowiązku zamieszczania w prospekcie emisyjnym, wraz z uzasadnieniem tego wniosku;

5. wykaz informacji, których przedstawienie w prospekcie emisyjnym nie jest możliwe, ze wskazaniem specyfiki lub okoliczności, które uzasadniają pominięcie ich w treści.

Celem uzyskania zatwierdzenia prospektu emisyjnego sporządzonego w formie zestawu dokumentów również należy złożyć wniosek do Komisji Nadzoru Finansowego korzystając z pośrednictwa firmy inwestycyjnej (np. domu maklerskiego, banku prowadzącego działalność maklerską). Dokumenty zgodnie z ustawą można składać korzystając z dwóch możliwych sposobów. W pierwszym przypadku firma inwestycyjna działająca w imieniu emitenta lub sprzedającego może przedłożyć Komisji dokument rejestrowy oraz wniosek o jego zatwierdzenie, zawierający takie same informacje jak wniosek o zatwierdzenie prospektu w formie jednolitego dokumentu, wraz z takimi samymi załącznikami. W celu uzyskania zatwierdzenia prospektu emisyjnego w terminie ważności zatwierdzonego uprzednio dokumentu rejestracyjnego, należy złożyć dokument ofertowy, podsumowujący, wniosek o ich zatwierdzenie zwierający informacje określone w art. 27 ust 1 wraz z dokumentami, o których mowa w art 27 ust. 2 pkt 3-5. Ważnym jest, iż do dokumentu ofertowego należy dołączyć informacje o czynnikach, okolicznościach lub zdarzeniach, które mogą wpłynąć na ocenę papieru wartościowego po zatwierdzeniu dokumentu rejestracyjnego lub jego zaktualizowaniu. W drugim przypadku ustawa przewiduje złożenie łącznie dokumentu rejestracyjnego, ofertowego i dokumentu podsumowującego wraz z wnioskiem o zatwierdzenie prospektu emisyjnego. Wniosek powinien również zawierać informacje określone w art. 27 ust. 1, oraz dokumenty o których mowa w art. 27 ust  2.

Jeżeli oferta publiczna lub dopuszczenie obrotu na rynku regulowanym ma mieć miejsce wyłącznie w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska, prospekt emisyjny dołączony do wniosku może być sporządzony w języku polskim lub angielskim. Pozostawione jest to do wyboru emitenta lub sprzedającego. Udział firmy inwestycyjnej nie jest wymagany w przypadku wniosku o zatwierdzenie prospektu emisyjnego w ofercie publicznej, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 4 i 5 oraz ust. 8.

Na wniosek emitenta Komisja Nadzoru Finansowego może zwolnić go z publikacji w prospekcie emisyjnym pewnych informacji. Dotyczy to przede wszystkim danych, które mogłoby być sprzeczne z interesem publicznym, mogłoby wyrządzić istotną szkodę emitentowi (o ile nie wprowadzi to w błąd ogółu inwestorów co do faktów i okoliczności, których znajomość jest istotna dla oceny papierów wartościowych lub sytuacji emitenta) lub są nieistotne z punktu widzenia danej oferty publicznej lub dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym, jeżeli nie wprowadzi to w błąd ogółu inwestorów co do faktów i okoliczności, których znajomość jest istotna dla oceny papierów wartościowych lub sytuacji finansowej i perspektyw rozwoju emitenta, sprzedającego lub podmiotu zabezpieczającego.

Komisja Nadzoru Finansowego zatwierdza prospekt emisyjny w przeciągu 10 dni roboczych od dnia złożenia wniosku. W sytuacji, gdy papiery wartościowe nie były dotychczas przedmiotem prospektu emisyjnego zatwierdzonego przez KNF termin ten może wynosić 20 dni roboczych. Jeśli złożona dokumentacja jest niekompletna lub niezbędne jest przedłożenie dodatkowych informacji, Komisja może zażądać jej uzupełnienia w terminie 10 dni roboczych od dnia złożenia dokumentacji, a w przypadku emitenta, którego papiery wartościowe nie były dotychczas objęte prospektem emisyjnym zatwierdzonym przez Komisję - w terminie 20 dni od dnia złożenia dokumentacji. Wówczas bieg terminów przeznaczonych na zatwierdzenie prospektu emisyjnego rozpoczyna się w dniu uzupełnienia, zmiany lub dostarczenia nowych informacji.

Termin ważności prospektu emisyjnego wynosi 12 miesięcy od dnia jego zatwierdzenia. W przypadku złożenia prospektu w postaci zestawu dokumentów, termin jego ważności wynosi 12 miesięcy od dnia zatwierdzenia ostatniego dokumentu. Ważność prospektu może wygasnąć z dniem:

1. przydziału papierów wartościowych w ostatniej z ofert publicznych przewidzianych przez emitenta lub sprzedającego do przeprowadzenia na podstawie prospektu emisyjnego lub

2. dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym wszystkich papierów wartościowych objętych prospektem emisyjnym.

(w zależności od tego, który z tych dni przypadnie później)

3. przekazania przez emitenta oraz sprzedającego do Komisji oświadczenia o rezygnacji odpowiednio z dokonania wszystkich ofert publicznych będących przedmiotem tego prospektu emisyjnego, oraz o rezygnacji z ubiegania się o dopuszczenie wszystkich papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym na podstawie tego prospektu, który nie został jeszcze podany do publicznej wiadomości lub

4. ogłoszenia przez emitenta oraz sprzedającego informacji odpowiednio o odwołaniu wszystkich ofert publicznych będących przedmiotem tego prospektu emisyjnego oraz o rezygnacji z ubiegania się o dopuszczenie wszystkich papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym, na podstawie tego prospektu, który już został udostępniony do publicznej wiadomości.

Termin ważności dokumentu rejestracyjnego wynosi 12 miesięcy od dnia jego zatwierdzenia. Termin ważności prospektu emisyjnego w przypadku, o którym mowa w art.21 ust.2 pkt.2, upływa z dniem zakończenia emisji papierów wartościowych emitowanych na podstawie tego prospektu. [Aleksandra Mosakowska, Krzysztof Nowak]

3. Publikacja prospektu emisyjnego

[Krzysztof Giel, Maciej Nowak, Sylwester Ochwatowski] Przepisy regulują, że prospekt emisyjny winien podlegać niezwłocznemu przekazaniu do Komisji oraz publicznej wiadomości. Wynika to z zasady, że prospekt emisyjny powinien być publikowany jak najszybciej po jego zatwierdzeniu, tak aby nie było odkładane rozpoczęcie biegu terminu jego ważności, a inwestorzy otrzymywali możliwie najbardziej aktualny dokument informacyjny. Trudno jest jednoznacznie ocenić jaki okres jest potrzebny, aby inwestorzy mogli zapoznać się z treścią prospektu. Ostateczna decyzja o terminie publikacji prospektu należy do emitenta lub sprzedającego. Warto zaznaczyć, iż ewentualne odłożenie w czasie publikacji prospektu musi każdorazowo być usprawiedliwione okolicznościami związanymi z daną ofertą oraz z sytuacją danego emitenta czy sprzedającego, co podlega również ocenie KNF.

Co prawda prospekt powinien zostać udostępniony do publicznej wiadomości w terminie umożliwiającym inwestorom zapoznanie się z jego treścią, nie później jednak niż w dniu rozpoczęcia subskrypcji lub sprzedaży, albo w dniu dopuszczenia papierów do obrotu na rynku regulowanym (jeżeli papiery wartościowe nie były uprzednio przedmiotem oferty publicznej). Dodatkowo w przypadku oferty akcji, które mają być dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, jeżeli inne akcje tego emitenta nie są tam dopuszczone do obrotu, prospekt emisyjny powinien być udostępniony nie później niż 6 dni roboczych przed dniem zakończenia ich subskrypcji lub sprzedaży.

Możliwe jest wykorzystanie różnych kanałów informacyjnych w celu publikacji prospektu emisyjnego, natomiast spółka zobligowana jest do zamieszczenia publikacji w co najmniej jednej z trzech form:

• w gazecie ogólnopolskiej (gazeta o tematyce ogólnej lub finansowej o zasięgu krajowym lub ponadregionalnym. Komisja może jednak uznać, że określona gazeta nie spełnia powyższych wymogów i wskazać taką gazetę, której nakład jest odpowiedni do tego celu, uwzględniając przy tym takie czynniki, jak obszar geograficzny, liczbę mieszkańców i zwyczaje czytelnicze w każdym państwie członkowskim);

• bezpłatnie w formie wydruku (dostępnej w siedzibie: emitenta, oferującego, podmiotu prowadzącego rynek regulowany oraz w punktach obsługi klienta biorących udział w subskrypcji lub sprzedaży);

• w formie elektronicznej w sieci Internet.

Publikacja elektroniczna natomiast może mieć miejsce na stronie internetowej:

• emitenta oraz na stronach podmiotów biorących udział w subskrypcji lub sprzedaży papierów wartościowych,

• podmiotu prowadzącego rynek regulowany, na którym papiery wartościowe mają być dopuszczane do obrotu

• na stronie organu nadzoru państwa macierzystego emitenta (w przypadku emitentów, dla których Rzeczpospolita Polska jest państwem przyjmującym).

Warto zaznaczyć, iż w przypadku, gdy debiut giełdowy jest poprzedzony ofertą publiczną, prospekt emisyjny powinien zostać opublikowany na stronach internetowych Spółki oraz firmy inwestycyjnej, będącej oferującym. Gdy debiut spółki natomiast nie jest poprzedzony ofertą publiczną, publikacja prospektu odbywa się na stronie internetowej giełdy. Należy dodać, że KNF zamieszcza na własnej stronie internetowej wyłącznie informacje o zatwierdzonym prospekcie i wskazuje odnośniki do stron (spółki, czy też giełdy), nie publikuje natomiast treści prospektu emisyjnego.

W przypadku publikacji wersji elektronicznej prospektu na stronach internetowych, przy jednoczesnej rezygnacji z upowszechniania wersji wydrukowanej, podmiot udostępniający prospekt jest zobowiązany na żądanie inwestora do nieodpłatnego dostarczenia wersji wydrukowanej. Warto dodać, iż prospekt emisyjny winien być łatwo dostępny po wejściu na wskazaną stronę internetową. Format pliku powinien pozwolić na jego przekopiowanie na dysk inwestora oraz wydrukowanie, przy jednoczesnym zablokowaniu możliwości wprowadzania jakichkolwiek zmian.

W przypadku formy drukowanej prospekt winien być udostępniany nieodpłatnie w nakładzie zapewniającym dostępność prospektu oraz sprawne przeprowadzenie subskrypcji, sprzedaży lub dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym. Wydaje się, że oznacza to konieczność zapewnienia nakładu prospektów drukowanych odpowiedniego do potencjalnego zainteresowania inwestorów. W przypadku, gdy mimo to nakład prospektów okaże się niewystarczający, emitent lub sprzedający obowiązani są niezwłocznie dostarczyć kolejne ich dodruki.

Emitent lub sprzedający jest zobligowany do udostępnienia do publicznej wiadomości prospektu emisyjnego, sporządzonego w języku polskim. W przypadku, gdy prospekt emisyjny dotyczy papierów wartościowych emitenta z siedzibą w państwie członkowskim, dla którego Rzeczypospolita Polska jest państwem przyjmującym, które to papiery mają być przedmiotem oferty publicznej lub dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do publicznej informacji udostępniany jest prospekt emisyjny sporządzony w języku polskim lub angielskim, w zależności od woli emitenta lub sprzedającego. W przypadku prospektu emisyjnego sporządzonego w języku angielskim, emitent lub sprzedający zobligowany jest do publikacji, wraz z prospektem emisyjnym, dokumentu podsumowującego lub podsumowania sporządzonego w języku polskim będącego częścią prospektu emisyjnego sporządzonego w formie jednolitego dokumentu. W przypadku papierów wartościowych o charakterze nieudziałowym, będących przedmiotem ubiegania się o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym, których jednostkowa wartość nominalna wynosi nie mniej niż 100.000 euro w dniu ustalenia wartości nominalnej tych papierów wartościowych, prospekt emisyjny powinien być sporządzony w języku uzgodnionym przez Komisję z właściwymi organami nadzoru państw członkowskich, w których nastąpi to ubieganie się, lub w języku angielskim, zgodnie z wolą emitenta lub sprzedającego.

Nie później niż w dniu roboczym, poprzedzającym dzień udostępnienia prospektu emisyjnego do publicznej wiadomości, emitent lub sprzedający przekazuje Komisji informację o formie i terminie udostępnienia prospektu emisyjnego do publicznej wiadomości. Jednak w przypadku udostępniania prospektu w formie elektronicznej emitent lub sprzedający informuje Komisję, na 2 dni robocze przed dniem udostępnienia prospektu emisyjnego do publicznej wiadomości, o terminie i miejscu tego udostępnienia w sieci Internet.

KNF na swojej stronie internetowej prowadzi rejestr zatwierdzonych prospektów emisyjnych wraz ze wskazaniem strony internetowej, na której prospekt emisyjny jest opublikowany (o ile nastąpiła jego publikacja w formie elektronicznej). [Krzysztof Giel, Maciej Nowak, Sylwester Ochwatowski]

4. Aktualizacja prospektu emisyjnego

[Klaudia Lara, Karolina Krenczyk] Emitent oraz sprzedający ma obowiązek powiadomić Komisję Nadzoru Finansowego o wszelkich zdarzeniach, zmianach, błędach lub niedoskonałościach, które mogą wpłynąć na ocenę papieru wartościowego, zaistniałych w okresie od dnia zatwierdzenia prospektu emisyjnego do dnia wygaśnięcia ważności prospektu emisyjnego. Odbywa się to w formie złożenia aneksu do prospektu emisyjnego wraz z wnioskiem o jego zatwierdzenie w terminie nie dłuższym niż 2 dni robocze od dnia zaistnienia tychże zdarzeń.

KNF zatwierdza aneks w terminie nie dłuższym niż 7 dni od jego otrzymania, ale może również tego odmówić, jeżeli aneks został sporządzony w sposób niezgodny z właściwymi przepisami prawa. Istotną konsekwencją tej odmowy jest związany z nią zakaz przeprowadzania oferty lub przerwania jej przebiegu.

Jeśli aneks do prospektu emisyjnego zostanie zatwierdzony przez KNF, emitent lub sprzedający ma obowiązek w ciągu 24 godzin udostępnić aneks do wiadomości publicznej, w ten sam sposób, w jaki był udostępniony prospekt emisyjny. Aneks może zostać przekazany, w celu rozpatrzenia, organom nadzoru w innym kraju członkowskim UE, pod warunkiem ze wcześniej został przekazany również prospekt emisyjny.

Niezwłocznie po zatwierdzeniu aneksu do prospektu emisyjnego Komisja przekazuje informację o jego zatwierdzeniu do Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych wraz z kopią zatwierdzonego aneksu.

Jeżeli inwestor złożył zapis przed publikacją aneksu do prospektu emisyjnego to ma prawo do jego anulowania, jeśli naturalnie uzna na przykład, że przedstawione przez spółkę zmiany negatywnie wpływają na wartość akcji lub zmniejszają się szanse na realizację przedstawionej w prospekcie emisyjnym strategii rozwoju emitenta. Musi to zrobić w ciągu 2 dni roboczych od dnia udostępnienia aneksu, o ile emitent lub sprzedający nie wyznaczy terminu dłuższego poprzez oświadczenie złożone na piśmie w dowolnym punkcie obsługi klienta firmy inwestycyjnej przyjmującej zapisy na określone papiery wartościowe. Aneks powinien zawierać informację o dacie, do której przysługuje prawo uchylenia się od skutków prawnych złożonego zapisu. Emitent lub sprzedający może dokonać przydziału papierów wartościowych nie wcześniej niż po upływie terminu do uchylenia się przez inwestora od skutków prawnych złożonego zapisu.

Termin ważności prospektu emisyjnego po zaktualizowaniu zależy od tego, czy prospekt został złożony w formie jednolitego dokumentu, czy w formie trzyczęściowej. W przypadku jednolitego dokumentu jest ważny nie dłużej niż 12 miesięcy od dnia udostępnienia go do wiadomości publicznej po raz pierwszy. W przypadku formy trzyczęściowej jest to okres 12 miesięcy od dnia zatwierdzenia dokumentu rejestracyjnego.

Treść i forma udostępnionego do publicznej wiadomości prospektu emisyjnego oraz aneksów powinny być zgodne z treścią i formą prospektu emisyjnego i aneksów zatwierdzonych przez Komisję.[Klaudia Lara, Karolina Krenczyk]

5. Sprawozdania finansowe zamieszczane w prospekcie emisyjnym

[Wszyscy] Sprawozdania finansowe, określane jako historyczne informacje finansowe za ostatnie dwa lata powinno się przedstawiać i sporządzać w formie zgodnej z formą, jaka zostanie przyjęta w kolejnym (ang. next) publikowanym sprawozdaniu finansowym emitenta, uwzględniając standardy, jak również zasady rachunkowości oraz przepisy prawne, mające swoje zastosowanie do takiego rocznego sprawozdania finansowego. „Opublikowane sprawozdanie finansowe” traktować należy jako udostępnienie akcjonariuszom rocznych, „statutowych” sprawozdań finansowych (zarówno jednostkowych jak i skonsolidowanych), zatwierdzanych na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy, a następnie składanych w rejestrze sądowym. Sprawozdanie to, w przypadku emitentów, których papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, stanowi również część składową raportu rocznego, udostępnianego do publicznej wiadomości.

W przypadku sporządzania i prezentacji w prospekcie emisyjnym sprawozdań finansowych przez emitentów, których papiery wartościowe mają zostać dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym po raz pierwszy, rozważając kwestię dotyczącą zasad rachunkowości mieć brać pod uwagę przepisy ustawy o rachunkowości w tym zakresie, mianowicie:

• art. 45 ust. 1a, stanowiący, że sprawozdania finansowe emitentów papierów wartościowych dopuszczonych, emitentów zamierzających ubiegać się lub ubiegających się o ich dopuszczenie do obrotu na jednym z rynków regulowanych krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego mogą być sporządzane zgodnie z MSR;

• art. 55 ust. 6, stanowiący, że skonsolidowane sprawozdania finansowe emitentów papierów wartościowych zamierzających ubiegać się lub ubiegających się o ich dopuszczenie do obrotu na jednym z rynków regulowanych krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego mogą być sporządzane zgodnie z MSR;

• art. 45 ust. 1c i art. 55 ust. 8, zgodnie z którymi decyzję w sprawie sporządzania sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych zgodnie z MSR, przez jednostki, o których mowa powyżej podejmuje organ zatwierdzający, zdefiniowany w tej ustawie.

Dokonując wyboru zasad rachunkowości stosowanych do sporządzenia historycznych informacji finansowych WZA powinno rozważyć, jakie zasady rachunkowości będą miały swoje zastosowanie do najbliższego udostępnianego publicznie „statutowego” sprawozdania finansowego danej jednostki. Te same zasady powinny mieć zastosowanie do informacji historycznych za ostatnie dwa lata obrotowe uwzględniane w prospekcie emisyjnym, jak również do sporządzenia sprawozdania finansowego, przekazywanego gdy emitent będzie podlegał obowiązkowi informacyjnemu.

W przypadku, gdy WZA nie podejmie decyzji o stosowaniu MSR, „statutowe” roczne sprawozdanie finansowe emitenta musi być sporządzone w zgodzie z polskimi zasadami rachunkowości (PZR), lecz w zakresie określonym w Rozporządzeniu 809/2004 w sprawie informacji bieżących i okresowych (reguła ta dotyczy zarówno sprawozdań „jednostkowych” jak i skonsolidowanych).

Historyczne informacje finansowe dotyczące ostatnich 3 lat obrotowych spółki oraz raport biegłego rewidenta za każdy rok obrotowy muszą być sporządzone zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002, lub, w sytuacji gdy nie ma ono zastosowania, zgodnie z krajowymi standardami rachunkowości Państwa Członkowskiego. Jeżeli chodzi o emitentów z państw trzecich informacje te powinny być sporządzone zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości przyjętymi zgodnie z procedurą określoną w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1606/2002 lub zgodnie z krajowymi standardami rachunkowości danego państwa trzeciego równoważnymi z tymi standardami. W sytuacji gdy informacje te nie są równoważne z tymi standardami, należy je przedstawić w postaci przekształconych sprawozdań finansowych. W sytuacji gdy sporządzone informacje finansowe są zgodne z krajowymi standardami rachunkowości, informacje obowiązkowe w tej sekcji muszą zawierać co najmniej:

a) bilans;

b) rachunek zysków i strat;

c) zestawienie pokazujące wszystkie zmiany w kapitale własnym lub

zmiany w kapitale własnym niewynikające z transakcji kapitałowych

dokonywanych z właścicielami ani z wypłat na ich rzecz;

d) rachunek przepływów pieniężnych;

e) zasady rachunkowości oraz noty objaśniające.

Historyczne informacje finansowe powinny zostać przeanalizowane i podlegać ocenie, czy dla potrzeb dokumentu rejestracyjnego oddają one prawdziwy i rzetelny obraz sytuacji.

W prospekcie emisyjnym historyczne informacje finansowe obejmujące sprawozdania finansowe za 2 lata ubiegłe powinny zostać sporządzone i przedstawione w formie zgodnej z formą jaka zostanie przyjęta w kolejnym (najbliższym ) opublikowanym sprawozdaniu finansowym emitenta, z uwzględnieniem standardów i zasad rachunkowości oraz przepisów prawnych mających zastosowanie do takiego rocznego sprawozdania finansowego. W związku z brakiem posiadania przez emitenta „statutowych” skonsolidowanych sprawozdań finansowych, a co za tym idzie koniecznością sporządzenia skonsolidowanych historycznych informacji finansowy ch na potrzeby prospektu emisyjnego, najlepszym rozwiązaniem byłoby zastosowanie w przypadku zmiany standardów rachunkowości w kolejnym (najbliższym) opublikowanym sprawozdaniu finansowym, tych samych standardów rachunkowości dla całego wymaganego okresu, chociaż możliwe jest również zastosowanie krajowych standardów rachunkowości dla najstarszego z okresów oraz przedstawienie „ pomostu”.

Artykuł 55 ust. 5 nowelizacji ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 roku, stwierdza, iż zgodnie z rozporządzeniem nr 1606/2002 z dnia 19 lipca 2002 roku w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (MSR), obowiązkiem sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych zgodnych z MSR objęci zostali ci emitenci, których papiery wartościowe na dzień bilansowy dopuszczone były do obrotu na rynku regulowanym.

Na pełne sprawozdanie finansowe, zarówno skonsolidowane, jak i jednostkowe sporządzane według MSR, składają się:

- sprawozdanie z sytuacji finansowej na koniec okresu,

- sprawozdanie z całkowitych dochodów za dany okres,

- sprawozdanie z przepływów pieniężnych za okres,

- sprawozdanie ze zmian w kapitale własnym za okres,

- informacje dodatkowe.

MSR kładą w porównaniu z przepisami ustawy o rachunkowości, regulującymi obecnie sprawozdawczość finansową polskich spółek giełdowych znacznie większy nacisk na wycenę pozycji bilansowych według ich aktualnej wartości godziwej. Sporządzając sprawozdanie finansowe po raz pierwszy, jednostka sprawozdawcza powinna stosować wszystkie obowiązujące MSR (z pewnymi ściśle określonymi wyjątkami) i z zachowaniem pełnej porównywalności danych finansowych prezentowanych za lata ubiegłe. Należy sporządzić tak zwany „Bilans Otwarcia” na dzień przejścia na MSR. Datą przejścia jest początek najwcześniejszego roku finansowego, za który prezentowane są pełne informacje porównawcze w myśl MSR. W bilansie otwarcia i późniejszym sprawozdaniach finansowych jednostka winna ująć wyłącznie aktywa i zobowiązania, które spełniają definicje tych składników określonych w MSR. Aktywa i pasywa należy wycenić zgodnie z zasadami wyceny składników bilansowych określonych w poszczególnych standardach. Dotyczy to także tak zwanych wartości szacunkowych, a do takich zaliczane są zasady amortyzacji, metody tworzenia rezerw, czy też wszelkiego rodzaju odpisy z tytuł utraty wartości. Ze względu na fakt, że jednostka sporządza bilans otwarcia z mocą wstecz, standardy zabraniają zastosowania wartości szacunkowych retroaktywnie. Skutki zamian w zastosowanych zasadach rachunkowości (metodach wyceny i wartościach szacunkowych) należy ująć w pozycjach kapitału bilansu otwarcia. Dane finansowe należy spełnić informacjami dodatkowymi w zakresie określonym przez indywidualne MSR. Dotyczy to zwłaszcza informacji omawiających ryzyko operacyjne i finansowe, jakiemu poddana jest działalność jednostki jak i też trudności z wyceną bilansową określonych pozycji bilansowych. W sprawozdaniu finansowym sporządzonym po raz pierwszy według MSSF należy zaprezentować skutki finansowe wynikające ze zmian w zastosowanych zasadach rachunkowości oraz wpływ tych zmian na wynik finansowy i kapitał własny jednostki. Celem tego postanowienia jest umożliwienie czytelnikowi sprawozdania finansowego wyłapania różnic wynikających ze zmian w zasadach rachunkowości, a nie wynikających z operacyjnej działalności jednostki.

Podstawowym założeniem MSR 8 jest to, że zmiany w polityce rachunkowości wynikające z pierwszego zastosowania Standardu lub Interpretacji powinny być wykazywane zgodnie ze szczególnymi przepisami przejściowymi tego Standardu lub Interpretacji, o ile takie przepisy istnieją. W przypadku, gdy podmiot dokonuje zmian polityki rachunkowości z chwilą pierwszego zastosowania Standardu lub Interpretacji, które nie przewidują szczególnych przepisów przejściowych lub, gdy podmiot dokonuje zmian polityki rachunkowości dobrowolnie, powinien on zastosować te zmiany retrospektywnie (MSR 8, par. 48 i kolejne). [Wszyscy]

Bibliografia:

1. Ustawa z dnia 29 lipca 2005r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych Dz.U. 2005 Nr 184 poz. 1539. z pozn. Zm.

2. Ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o zmianie ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych oraz niektórych innych ustaw

3. Poradnik inwestora „Jak czytać prospekt emisyjny”, dr Mariusz Poślad, Komisja Nadzoru Finansowego, Warszawa 2007.

4. Praca zbiorowa ekspertów BDO, Droga na giełdę. Jak przygotować spółkę do emisji publicznej, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2008.

5. https://www.knf.gov.pl/Images/akcje_06_tcm75-2457.pdf

6. www.ipo.pl; Prospekt emisyjny - zasady sporządzania i regulacje prawne

7. http://www.spolkigieldowe.bdo.pl; Przygotowanie prospektu emisyjnego

8. T. Sójka, Obowiązki informacyjne spółek publicznych i odpowiedzialność cywilna za ich naruszenie, wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa 2008.

9. Stanowisko urzędu Komisji Nadzoru Finansowego w sprawie terminu publikacji prospektu emisyjnego, kwiecień 2009, Warszawa

10. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/71/WE z dnia 4 listopada 2003

11. Rozporządzenie Komisji (WE) NR 809/2004 z dnia 29 kwietnia 2004

12. T. Sojka "Ustawa o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych. Komentarz" 2010, Lex

---