Deskryptory: 0156705 - zakres; 0000000 - wiedza; 0000000 - obrona.
PRZEDMOWA
Norma została uzgodniona z Zarządem Obrony Terytorialnej Sztabu Generalnego WP, Zarządem Operacji Lądowych Dowództwa Wojsk Lądowych, Szefostwem Wojsk Inżynieryjnych Dowództwa Wojsk Lądowych, Szefostwem Wojsk Obrony Przeciwchemicznej Dowództwa Wojsk Lądowych, Dowództwem Marynarki Wojennej RP, Dowództwem Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej, Dowództwem Pomorskiego Okręgu Wojskowego, Dowództwem Śląskiego Okręgu, Dowództwem Korpusu Powietrzno-Zmechanizowanego, Wojskowym Instytutem Techniki Inżynieryjnej.
Postanowienia normy są zgodne z wymaganiami STANAG-u nr 2143 (ENGR), wydanie 3 - EXPLOSIVE ORDNANCE RECONNAISSANCE / EXPLOSIVE ORDNANCE DISPOSAL (EOR/EOD).
Norma zawiera trzy załączniki:
załącznik A (normatywny) Wzory dokumentów planistycznych, meldunków, sprawozdań i upoważnień,
załącznik B (normatywny) Zasady działania pododdziałów EOR/EOD,
załącznik C (informacyjny) Wykaz polskich tytułów powołanych dokumentów standaryzacyjnych NATO.
Uwagi dotyczące treści normy mogą być zgłaszane do Biura Wojskowej Służby Normalizacyjnej MON, Al. Niepodległości 218, 00-911 Warszawa tel. 6942850.
nr ref. Pr NO-
SPIS TREŚCI
Wstęp
1.1 Zakres normy
1.2 Normy i dokumenty powołane
1.3 Definicje
2 Wymagania ogólne
2.1 Organizacja rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu (obiektów) na obszarze kraju
2.2 Przeznaczenie pododdziałów rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu (obiektów) na obszarze kraju oraz zgłoszonych do współpracy z NATO
2.3 Możliwości wykonania zadań przez pododdziały rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu (obiektów) na obszarze kraju oraz zgłoszonych do współpracy z NATO
2.4 Wyposażenie pododdziałów rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu (obiektów) na obszarze kraju oraz zgłoszonych do współpracy z NATO
2.5. Szkolenie pododdziałów rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu (obiektów) na obszarze kraju oraz zgłoszonych do współpracy z NATO
2.6. Kierowanie działaniami minersko-pirotechnicznymi na obszarze kraju i poza jego granicami
2.7 Zasady prowadzenia działań minersko-pirotechnicznych na obszarze kraju
2.8. Zasady realizacji zgłoszenia na obszarze kraju
2.9 Zasady współdziałania z wojskami sojuszniczymi NATO
2.10 Zasady współpracy cywilno-wojskowej na obszarze kraju
2.11 Zasady współpracy cywilno-wojskowej w działaniach sojuszniczych NATO
2.12 Zbieranie, otrzymywanie i prowadzenie wymiany informacji w działaniach sojuszniczych NATO
2.13 Kontrola działań minersko-pirotechnicznych
2.14 Dokumentacja działań minersko-pirotechnicznych na obszarze kraju oraz w działaniach koalicyjnych z NATO
2.15 Sprawozdawczość z działań minersko-pirotechnicznych
3 Wymagania szczegółowe
3.1 Minerskie patrole oczyszczania
3.1.1 Rodzaje wykonywanych zadań
3.1.1.1 Rozpoznanie terenu (obiektu) na występowanie przedmiotów niebezpiecznych
3.1.1.2 Oczyszczanie terenu (obiektu) z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych
3.1.1.3 Przewożenie przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych do rejonów ich niszczenia
3.1.1.4 Niszczenie materiałów wybuchowych i amunicji
3.1.2 Szkolenie minerskich patroli oczyszczania
3.1.3 Wymagania sprzętowe i wyposażenie minerskich patroli oczyszczania
3.1.4 Wymagania w stosunku do personelu
3.1.5 Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa podczas oczyszczania terenu
3.2 Pododdziały rozpoznania i rozminowania terenu (obiektów) EOR/EOD wydzielone do współpracy z NATO
3.2.1 Rodzaje wykonywanych zadań w działaniach minersko-pirotechnicznych
3.2.1.1 Rozpoznanie zaminowanego terenu (obiektów)
3.2.1.2 Rozminowanie terenu (obiektów) z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych
3.2.1.3 Przewożenie (przenoszenie) materiałów wybuchowych i niebezpiecznych do rejonów ich niszczenia i łagodzenie oddziaływania odłamków
3.2.1.4 Niszczenie materiałów wybuchowych i amunicji
3.2.2 Szkolenie
3.2.3 Wymagania sprzętowe pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD oraz ich przeznaczenie
3.2.3.1 Wymagania konstrukcyjne
3.2.3.2 Przeznaczenie sprzętu
3.2.3.3 Należności sprzętu ochronnego
3.2.3.4 Wymagania diagnostyczne sprzętu i wyposażenia
3.2.3.5 Należności sprzętu do wysadzania
3.2.3.6 Należności dodatkowego wyposażenia pododdziałów EOR/EOD
3.2.4 Wymagania w stosunku do personelu
3.2.5 Minimalne standaryzacyjne sprawności personelu realizującego prace minersko-pirotechniczne w środowisku wodnym
3.2.6 Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa podczas rozpoznania i rozminowania terenu (obiektów)
3.2.7 Kryteria naboru personelu do pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD i minerskich patroli oczyszczania
4. Rozminowanie i oczyszczanie dużych obszarów
4.1 Rozpoznanie zaminowanego terenu
4.2 Likwidacja pól minowych
4.3 Oczyszczanie dużych obszarów z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych
4.4 Sprawdzenie terenu na zaminowanie
4.5 Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa podczas rozminowywania i oczyszczania dużych obszarów
5 Obowiązki osób funkcyjnych
5.1 Obowiązki oficera sztabu wyznaczonego do kierowania działaniem minersko-pirotechnicznym na obszarze Polski
5.2 Obowiązki oficera sztabu do kierowania działaniem minersko-pirotechnicznym wyznaczonego do współpracy z NATO
5.3 Obowiązki oficera sztabu wyznaczonego do kierowania działaniem minersko-pirotechnicznym na obszarze okręgu wojskowego i w rodzajach Sił Zbrojnych
5.4 Obowiązki oficera sztabu jednostki odpowiedzialnej za oczyszczanie powierzonego terenu
5.5 Obowiązki dowódcy pododdziału rozpoznania i rozminowania EOR/EOD
5.6 Obowiązki dowódcy minerskiego patrolu oczyszczania
Załącznik A (normatywny) Wzory dokumentów planistycznych, meldunków, sprawozdań i upoważnień
Załącznik B (informacyjny) Zasady działania pododdziałów EOR/EOD
Załącznik C (informacyjny) Wykaz polskich tytułów powołanych dokumentów standaryzacyjnych NATO
1 Wstęp
1.1 Zakres normy
Normę stosuje się w działaniach lądowych podczas rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu (obiektów) z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych w okresie pokoju, jak i w czasie działań wojennych na obszarze kraju oraz poza jego granicami.
Niniejsza norma określa wymagania w zakresie organizacji rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu (obiektów) z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych oraz zadania wykonywane przez specjalistyczne pododdziały inżynieryjne. Podaje również zasady ich szkolenia, kierowania rozpoznaniem, rozminowaniem i oczyszczaniem terenu (obiektów) z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych na obszarze kraju i poza granicami państwa, a także zasady współdziałania z wojskami sojuszniczymi NATO. Określa niezbędne wyposażenie pododdziałów rozpoznania, rozminowani i oczyszczania, prowadzących działania minersko-pirotechniczne na obszarze kraju oraz zgłoszonych do współpracy z NATO.
1.2 Normy i dokumenty powołane)
Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym
Pr NO-01-A001 Sprzęt inżynieryjny - Klasyfikacja i terminologia)
Pr PN-V-01004 Amunicja saperska3)
Pr NO-02-A016 Metodyka oznakowania rejonów niebezpiecznych. Znaki ostrzegawcze do oznakowania obszarów niebezpiecznych oraz skażonego uzbrojenia, sprzętu i innych środków materiałowych4)
Pr NO-02-A027 Zapory minowe. Zasady zakładania oznakowania, sporządzania planów oraz składania meldunków5)
1.3 Definicje
Terminy i definicje według Pr NO-01-A001 i Pr PN-V-01004, a w niniejszej normie ponadto:
1.3.1
przedmioty wybuchowe
wszelkiego rodzaju przedmioty, które ze względu na swoje właściwości wybuchowe grożą niebezpieczeństwem przy niewłaściwym obchodzeniu się z nimi (ruszanie, rozkręcanie, rzucanie itp.) albo w razie zetknięcia się z wysoką temperaturą.
Uwaga - Przedmioty wybuchowe są pochodzenia wojskowego i niewojskowego. Przedmiotami wybuchowymi pochodzenia wojskowego są: zapalniki, środki inicjujące, środki pirotechniczne, pociski, bomby lotnicze, pancerzownice, granaty, miny, naboje artyleryjskie i karabinowe, ładunki wybuchowe, materiały wybuchowe, czerepy pocisków, złom metalowy zawierający resztki materiałów wybuchowych oraz niewybuchy i niewypały. Przedmiotami wybuchowymi pochodzenia niewojskowego są prowizoryczne urządzenia wybuchowe i inne ładunki nie wykorzystywane przez wojsko
1.3.2
przedmioty niebezpieczne
wszelkiego rodzaju urządzenia (materiały) pochodzenia wojskowego, przemysłowego lub innego, które mając właściwości łatwopalne, żrące, trujące albo, które znajdując się w stanie sprężenia (skroplenia), grożą niebezpieczeństwem przy manipulowaniu (rzucaniu, rozkręcaniu) lub zetknięciu się z powietrzem albo wysoką temperaturą
Uwaga - Przedmiotami niebezpiecznymi są: płyn łatwopalny, żrący i trujący lub jego pozostałości w beczkach i pojemnikach, zawartość butli stalowych, gaśnic, resztki rozmaitych substancji w aparaturze laboratoryjnej, a także inne materiały o szkodliwych i niebezpiecznych właściwościach
1.3.3
rozpoznanie terenu i obiektów
sprawdzenie określonej powierzchni terenu lub obiektu i identyfikacja zlokalizowanego przedmiotu wybuchowego (1.3.1) lub niebezpiecznego (1.3.2) np. za pomocą technicznych środków rozpoznawczych
1.3.4
lokalizacja
umiejscowienie wykrytych przedmiotów wybuchowych (1.3.1) i innych przedmiotów niebezpiecznych (1.3.2)
1.3.5
rozminowanie terenu i obiektów
rozpoznanie (1.3.3), zlokalizowanie (1.3.4), zabezpieczenie, zneutralizowanie (unieszkodliwienie) i zniszczenie znalezionych przedmiotów wybuchowych (1.3.1) i innych przedmiotów niebezpiecznych (1.3.2) na lądzie, w wodach śródlądowych oraz w obszarze wód morskich
1.3.6
oczyszczanie terenu i obiektów
zabezpieczenie, zneutralizowanie (unieszkodliwienie) i zniszczenie znalezionych przedmiotów wybuchowych (1.3.1) i innych przedmiotów niebezpiecznych (1.3.2) na lądzie, w wodach śródlądowych oraz w obszarze wód morskich
1.3.7
rejon odpowiedzialności
obszar działań (interwencji) minersko-pirotechnicznych (1.3.12) realizowanych przez pododdziały rozpoznania i rozminowania (EOR/EOD), grupy minersko-morskie i minerskie patrole oczyszczania
1.3.8
obszar odpowiedzialności
terytorialny zasięg działania okręgów wojskowych i marynarki wojennej
1.3.9
niewybuch
ogólnie pocisk, granat, bomba lub ładunek kruszący, w którym mimo stworzonych warunków do wybuchu (uderzenie w przeszkodę, uzbrojenie zapalnika itp.) nie nastąpiła przemiana energii potencjalnej materiału kruszącego w energię mechaniczną na skutek zmian chemicznych w materiale kruszącym, błędów technicznych wykonania itp.
1.3.10
niewypał
nabój, który nie został odpalony na skutek zacięcia się broni lub usterek amunicji
1.3.11
materiał wybuchowy
ciało stałe, ciekłe lub gazowe, które pod działaniem bodźców fizycznych lub chemicznych zdolne jest do przemiany wybuchowej, a w wyniku jej do niszczącego oddziaływania na otoczenie
1.3.12
działanie minersko-pirotechniczne
ogół czynności zmierzających do zlokalizowania (1.3.4), rozpoznania (1.3.3), zneutralizowania (unieszkodliwienia), usunięcia, transportu i zniszczenia przedmiotów wybuchowych (1.3.1) i innych przedmiotów niebezpiecznych (1.3.2) przez wyspecjalizowane pododdziały inżynieryjne Sił Zbrojnych RP
1.3.13
nadzór saperski
działanie minersko-pirotechniczne (1.3.12) polegające na ciągłej obecności w wyznaczonym miejscu specjalistycznych pododdziałów inżynieryjnych i ich gotowości do natychmiastowego przystąpienia do oczyszczania terenu lub obiektu (1.3.6)
1.3.14
prowizoryczne urządzenie wybuchowe
urządzenie sporządzone w sposób prowizoryczny zawierające niszczące, śmiertelne, szkodliwe środki pirotechniczne lub zapalające środki chemiczne przeznaczone do niszczenia, uczynienia niezdolnym, nękania lub odwrócenia uwagi przeciwnika.
Uwaga - Może zawierać materiały wojskowe, ale zwykle skonstruowany jest z elementów niewojskowych
1.3.15
amunicja
techniczne środki bojowe wypełnione materiałami wybuchowymi, miotającymi, pirotechnicznymi, mieszaninami inicjującymi lub ładunkami jądrowymi, środkami biologicznymi albo chemicznymi stosowane w działaniach wojskowych, włącznie z wyburzaniem.
Uwaga - Odpowiednio przystosowana amunicja może być używana do szkolenia, ceremoniału wojskowego lub innych celów
1.3.16
środki pirotechniczne
mieszaniny środków chemicznych, które po zapaleniu są zdolne do reakcji egzotermicznej, w celu wytworzenia światła, ciepła, dymu, sygnału lub gazu.
Uwaga - Mogą być użyte jako opóźniacz w ścieżce wybuchowej ze względu na znany czas spalania. Termin ten nie obejmuje ładunków miotających i wybuchowych
1.3.17
bezpieczna odległość
w działaniach lądowych jest to odległość (w poziomie) od źródła zagrożenia, która daje pewność, że specyficzny stopień ryzyka nie będzie przekroczony
1.3.18
strefa bezpieczeństwa
w działaniach lądowych jest to strefa wokół źródła zagrożenia, w obrębie której ma się pewność, że specyficzny stopień zagrożenia nie zostanie przekroczony
2 Wymagania ogólne
2.1 Organizacja rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu (obiektów) na obszarze kraju
Siły Zbrojne RP odpowiadają za rozpoznanie, rozminowanie i oczyszczanie terenu (obiektów) z przedmiotów wybuchowych i innych przedmiotów niebezpiecznych, pochodzących z okresu minionych wojen oraz działalności wojsk na poligonach i placach ćwiczeń na obszarze kraju. W ramach działań koalicyjnych, w wypadku ratyfikowania przez Polskę STANAG-u 2143, będą również zobowiązane do wydzielenia specjalistycznych pododdziałów inżynieryjnych EOR/EOD do wspólnych działań rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu i obiektów poza granicami państwa.
Rozpoznanie, rozminowanie i oczyszczanie terenu (obiektów) na obszarze kraju organizują dowódcy rodzajów sił zbrojnych, natomiast w działaniach koalicyjnych z NATO - Dowódca Wojsk Lądowych.
Rejony odpowiedzialności powinny być wyznaczane przez dowódców okręgów wojskowych w porozumieniu z Szefem Wojsk Inżynieryjnych Dowództwa Wojsk Lądowych jednostkom wojskowym, w dyspozycji których znajdują się specjalistyczne pododdziały inżynieryjne, w tym minerskie patrole oczyszczania.
2.2 Przeznaczenie pododdziałów rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu (obiektów) na obszarze kraju oraz zgłoszonych do współpracy z NATO
Zgodnie ze specyfiką szkolenia i wyposażenia specjalistyczne pododdziały inżynieryjne mogą być kierowane tylko do tych technicznych działań, do wykonywania których byli szkoleni i w których, podczas treningów, ćwiczeń i egzaminów końcowych, uzyskały określone umiejętności i pozytywne wyniki.
W oparciu o powyższe, działanie w zakresie rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu i obiektów na obszarze kraju mogą podejmować:
minerskie patrole oczyszczania;
grupy minersko-morskie Marynarki Wojennej RP;
pododdziały rozpoznania i rozminowania EOR/EOD;
inne pododdziały inżynieryjne w ramach odbytego przeszkolenia.
Zasadnicze zadania związane z oczyszczaniem terenu (obiektów) z materiałów wybuchowych i innych przedmiotów niebezpiecznych na obszarze kraju na lądzie i w wodach śródlądowych wykonują metodą interwencyjną minerskie patrole oczyszczania Wojsk Lądowych i Marynarki Wojennej RP.
Grupy minersko-morskie Marynarki Wojennej RP prowadzą rozpoznanie, rozminowanie i oczyszczanie wód terytorialnych kraju oraz biorą udział w działaniach koalicyjnych NATO (w oparciu o decyzje Dowódcy Marynarki Wojennej RP).
Pododdziały rozpoznania i rozminowania EOR/EOD przeznaczone są do prowadzenia działań minersko-pirotechnicznych w ramach NATO (według wymagań określonych w STANAG-u 2143) oraz udzielania pomocy technicznej i fachowej innym pododdziałom inżynieryjnym wykonującym prace oczyszczania terenu (obiektów) na obszarze kraju.
Do oczyszczania poligonów i placów ćwiczeń z niewybuchów i niewypałów dowódcy rodzajów sił zbrojnych powinni wydzielać pododdziały inżynieryjne przeszkolone z tematyki oczyszczania terenu.
Ponadto dowódcy rodzajów sił zbrojnych RP do zadań związanych z oczyszczeniem dużych obszarów terenu mają uprawnienia do powoływania doraźnych pododdziałów inżynieryjnych o składzie wyznaczonym do zaistniałych potrzeb.
2.3 Możliwości wykonania zadań przez pododdziały rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu (obiektów) na obszarze kraju oraz zgłoszonych do współpracy z NATO
Minerskie patrole oczyszczania powinny mieć możliwości:
podjęcia, transportu i zniszczenia przedmiotu wybuchowego lub niebezpiecznego pochodzenia wojskowego;
działania w środowisku skażonym substancjami łatwopalnymi, żrącymi i trującymi;
integracji działań z pododdziałami rozpoznania i rozminowania (EOR/EOD) i grupami minersko-morskimi;
otrzymywania informacji i prowadzenia wymiany informacji z innymi pododdziałami (grupami, patrolami) i sztabem;
szkolenia personelu zgodnie z przeznaczeniem i wyposażeniem pododdziału.
Grupy minersko-morskie powinny mieć możliwość:
podjęcia, transportu i zniszczenia przedmiotu wybuchowego i innego przedmiotu niebezpiecznego w obszarze wód terytorialnych kraju;
działania w środowisku skażonym substancjami łatwopalnymi, żrącymi i trującymi;
integracji działań z pododdziałami rozpoznania i rozminowania (EOR/EOD) i minerskimi patrolami oczyszczania;
otrzymywania informacji i prowadzenia wymiany informacji z innymi pododdziałami (grupami, patrolami) i sztabem;
szkolenia personelu zgodnie z przeznaczeniem i wyposażeniem pododdziału.
Pododdziały rozpoznania, rozminowania (EOR/EOD) powinny mieć możliwości:
prowadzenia rozpoznania zgodnie z wymaganiami określonymi w STANAG-u 2389;
działania w środowisku skażonym toksycznymi substancjami chemicznymi oraz bronią chemiczną i biologiczną;
rozminowania zapór ustawionych z amunicji saperskiej (w tym min pułapek);
rozpoznania i transportu niewybuchów i niewypałów broni chemicznej i biologicznej;
oczyszczania terenu i obiektów z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych (pochodzenia wojskowego i niewojskowego);
transportu i zniszczenia przedmiotów wybuchowych i innych przedmiotów niebezpiecznych;
integracji działań z pododdziałami rozpoznania i rozminowania (EOR/EOD) państw NATO według zasad określonych w STANAG-u 2377 oraz grupami minersko-morskimi Marynarki Wojennej i minerskimi patrolami oczyszczania;
otrzymywania informacji i prowadzenia wymiany informacji z innymi pododdziałami państw NATO i sztabem NATO;
szkolenia personelu zgodnie z przeznaczeniem i wyposażeniem pododdziału według wymagań określonych w STANAG-ach 2389 i 2897.
2.4 Wyposażenie pododdziałów rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu (obiektów) na obszarze kraju oraz zgłoszonych do współpracy z NATO
Wyposażenie minerskich patroli oczyszczania powinno zapewnić:
ochronę personelu przed oddziaływaniem środków wybuchowych, trujących, chemicznych i zapalających;
bezpieczny transport personelu oraz podjętych przedmiotów wybuchowych pochodzenia wojskowego do określonych rejonów ich niszczenia.
Ponadto umożliwić:
niszczenie znalezionych przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych pochodzenia wojskowego;
pracę we wszystkich warunkach pogodowych;
kopanie gruntu;
wykrycie przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych pochodzenia wojskowego w obrębie znaleziska na głębokość minimum 1,5 m z określeniem kształtu i wielkości przedmiotu;
utrzymanie ciągłej łączności z jednostką nadrzędną oraz w systemie dowodzenia.
Wyposażenie pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD powinno zapewnić:
ochronę personelu przed oddziaływaniem środków wybuchowych, trujących, chemicznych i zapalających;
warunki do zdalnego przesuwania, przeciągania, pchania, obracania przedmiotów wybuchowych i innych przedmiotów niebezpiecznych po powierzchni;
bezpieczny transport personelu oraz podjętych przedmiotów wybuchowych pochodzenia wojskowego do określonych rejonów ich niszczenia.
Ponadto powinno umożliwić:
pracę we wszystkich warunkach pogodowych;
drążenie i kopanie gruntu;
prowadzenie rozpoznania przedmiotów wybuchowych i innych przedmiotów niebezpiecznych;
usuwanie broni chemicznej i biologicznej;
niszczenie prowizorycznych ładunków wybuchowych;
prowadzenie rozpoznania i rozminowania zapór inżynieryjnych i obiektów przygotowanych do niszczenia;
udzielanie pomocy medycznej i transportu rannych.
Wyposażenie, szkolenie oraz zasady i zasięg działania grup minersko-morskich regulują odrębne przepisy określone przez Dowódcę Marynarki Wojennej RP.
2.5. Szkolenie pododdziałów rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu (obiektów) na obszarze kraju oraz zgłoszonych do współpracy z NATO
Proces szkolenia pododdziałów rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu (obiektów) z przedmiotów wybuchowych i innych przedmiotów niebezpiecznych powinien być prowadzony w oparciu o wszystkie dostępne metody szkolenia:
wykłady prowadzone przez specjalistów (wojskowych i cywilnych);
szkolenie praktyczne w laboratoriach i w terenie;
ćwiczenia w warunkach występowania niejednorodnego zagrożenia;
pokazy, filmy itd;
symulacje komputerowe;
studiowanie literatury fachowej (polskiej i zagranicznej);
nauka własna.
Personel specjalistycznych pododdziałów inżynieryjnych rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu (obiektów) z przedmiotów wybuchowych i innych przedmiotów niebezpiecznych powinien być szkolony w taki sposób, żeby osiągnął standard sprawności określony dla:
minerskich patroli oczyszczania w instrukcji "Oczyszczanie terenu z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych";
pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD w STANAG-u 2389;
pododdziałów oczyszczających poligony, place ćwiczeń oraz duże obszary w rozkazach dowódców rodzajów sił zbrojnych.
2.6. Kierowanie działaniami minersko-pirotechnicznymi na obszarze kraju i poza jego granicami
Pododdziałom wyznaczonym do prowadzenia działania minersko-protechnicznego na obszarze kraju przydziela się:
minerskiemu patrolowi oczyszczania - rejon odpowiedzialności;
pododdziałowi rozpoznania i rozminowania EOR/EOD - rejon odpowiedzialności z zasady równy obszarowi okręgu wojskowego.
Ogólne kierownictwo działaniami minersko-pirotechnicznymi na obszarze kraju i poza jego granicami z rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej sprawuje Dowódca Wojsk Lądowych wydzielając do dyspozycji podległych organów odpowiednie siły i środki. Całokształtem spraw związanych z działalnością minersko-pirotechniczną w Siłach Zbrojnych RP w imieniu Dowódcy Wojsk Lądowych koordynuje Szef Wojsk Inżynieryjnych.
W okręgach wojskowych (korpusach), w dowództwach rodzajów wojsk bezpośrednie kierownictwo nad działaniem minersko-pirotechnicznym sprawują szefowie komórek inżynieryjnych (wyznaczeni oficerowie). Wymienieni szefowie w oparciu o aktualne potrzeby obszarów odpowiedzialności określanych na podstawie liczby zgłoszeń przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych powinni wyznaczyć rejony odpowiedzialności (działania) minerskim patrolom oczyszczania, pododdziałom rozpoznania i rozminowania EOR/EOD oraz pododdziałom inżynieryjnym prowadzącym oczyszczanie poligonów i placów ćwiczeń.
Dowódcy jednostek wojskowych, do których przydzielone są etatowe minerskie patrole oczyszczania wyznaczają im rejony oczyszczania i dowodzą ich działaniem minersko-pirotechnicznym, szkoleniowym oraz zabezpieczeniem logistycznym. Wyznaczeni dowódcy do bezpośredniego kierowania działaniem patrolu mogą wyznaczyć rozkazem oficera sztabu jednostki, który jest bezpośrednio przełożonym dowódcy patrolu.
Dowódcy specjalistycznych pododdziałów inżynieryjnych prowadzących działania minersko-pirotechniczne powinny mieć przy sobie upoważnienia (według wzoru załącznika B do niniejszej normy) wydane przez dowództwo jednostki wojskowej odpowiedzialnej za oczyszczanie powierzonego obszaru, potwierdzające jego uprawnienia do żądania pomocy na danym obszarze w zakresie podanym w odpowiednich dokumentach prawnych.
2.7 Zasady prowadzenia działań minersko-pirotechnicznych na obszarze kraju
Minerskie patrole oczyszczania podejmują działania minersko-pirotechniczne po nadesłaniu zgłoszenia przez terenową administrację państwową, samorządową lub policję o wykryciu i miejscu znajdowania się przedmiotu wybuchowego i niebezpiecznego pochodzenia wojskowego.
Podstawą do rozpoczęcia oczyszczania terenu dla dowódcy minerskiego patrolu oczyszczania jest wykaz (załącznik A.13) sporządzony przez oficera sztabu bezpośrednio kierującego działaniem patrolu.
Minerskie patrole oczyszczania mają obowiązek zrealizować zgłoszenie najpóźniej w ciągu 3 dni od daty zgłoszenia (zgłoszenia pilne powinny być zrealizowane w ciągu 24 godzin od momentu zgłoszenia).
Za pilne należy uważać takie zgłoszenia, które donoszą o wykryciu przedmiotów wybuchowych lub innych przedmiotów niebezpiecznych pochodzenia wojskowego w miejscach stwarzających szczególne niebezpieczeństwo dla ludzi, tzn. w szkołach, urzędach państwowych i publicznych, obiektach służby zdrowia, na ulicach aglomeracji miejskich, w zakładach pracy.
W ramach rozminowania terenu i obiektów może być realizowany nadzór saperski przez wydzielone pododdziały wojsk inżynieryjnych. Prowadzi się go za zgodą przełożonych po zawarciu stosownej umowy. Jednorazowo czas prowadzenia nadzoru saperskiego nie powinien przekraczać 30 dni.
Minerski patrol oczyszczania podczas realizacji zgłoszenia w uzasadnionych przypadkach, na podstawie meldunku dowódcy patrolu, może być wzmocniony ekspertami z pododdziałów EOR/EOD z dziedziny chemii lub elektroniki itp., grup minersko-morskich oraz innymi, którzy powinni ustalić sposób usunięcia lub zniszczenia wykrytych przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.
Pododdziały rozpoznania i rozminowania EOR/EOD przeznaczone do współpracy z NATO mogą być wykorzystywane w działaniach minersko-pirotechnicznych na obszarze kraju całością pododdziału lub jego wydzielonymi specjalistami w sytuacjach, w których zakres przewidywanych prac przekracza możliwości w zakresie wyszkolenia i sprzętu innych specjalistycznych pododdziałów inżynieryjnych.
2.8. Zasady realizacji zgłoszenia na obszarze kraju
Realizację zgłoszenia przez specjalistyczne pododdziały inżynieryjne, prowadzące działania minersko-zaporowe, powinno organizować się w następujących etapach:
ETAP I:
przyjęcie zgłoszenia;
analiza zgłoszeń pod kątem zaliczenia ich do zgłoszeń zwykłych lub pilnych i kierunku działania patrolu;
postawienie zadań dowódcy pododdziału (minerskiego patrolu oczyszczania) z jednoczesnym określeniem sił i środków (opracowanie „Wykazu zgłoszeń dla dowódcy minerskiego patrolu oczyszczania”);
zorganizowanie zabezpieczenia działań.
ETAP II:
wyjazd do rejonu zgłoszenia;
nawiązanie kontaktu z urzędem lub osobami zgłaszającymi znaleziony przedmiot wybuchowy lub niebezpieczny w celu dokładnej jego lokalizacji oraz uzyskania pomocy w wykonaniu prac pomocniczych (jeżeli taka potrzeba występuje);
ewakuacja osób, mienia z zagrożonego terenu lub obiektu (jeżeli taka potrzeba występuje);
zabezpieczenie obiektu, terenu przed dostępem osób postronnych;
przeprowadzenie rozpoznania terenu (obiektu).
ETAP III - realizacja zadań związanych z likwidacją przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.
ETAP IV:
odwołanie sił zabezpieczających działanie;
powrót do miejsca stałej dyslokacji;
rozliczenie z wykorzystania materiałów i środków.
2.9 Zasady współdziałania z wojskami sojuszniczymi NATO
Pododdziały EOR/EOD wyznaczone do realizacji zadań rozpoznania i rozminowania terenu poza granicami kraju powinny realizować zadania w ścisłej współpracy i koordynacji z Centrum Kontroli EOD NATO. Centrum Kontroli EOD jest odpowiedzialne za realizację zadań minersko-pirotechnicznych przez pododdziały EOR/EOD państw koalicyjnych. Zadania te obejmują:
określenie kategorii zagrożenia oraz precyzyjne sformułowanie zadań bojowych dla personelu bazując na priorytetach ustanowionych przez sztab EOD;
rozśrodkowanie personelu i wyposażenie pododdziałów EOD;
zabezpieczenie logistyczne realizacji działań operacyjnych;
kierownictwo techniczne, koordynowanie zaopatrzeniem w sprzęt i środki;
współpracę z cywilnymi służbami porządkowymi i drużynami technicznymi;
rozwijanie działalności pododdziałów EOD oraz rekomendacja rozdziału personelu i sprzętu w celu równowagi obciążenia realizacją zadań;
utrzymywanie łączności z tyłowymi rejonami operacyjnymi i Centrum Kontroli Niszczeń oraz z lokalnymi służbami porządkowymi i cywilnymi organizacjami obronnymi;
ogłaszanie alarmów dla pododdziałów EOD w razie zagrożeń oddziaływania broni nuklearnej, biologicznej lub chemicznych materiałów wybuchowych w rejonach ich działań.
2.10 Zasady współpracy cywilno-wojskowej na obszarze kraju
Zasady współpracy cywilno-wojskowej na obszarze kraju określa Zarządzenie Prezesa Rady Ministrów w zakresie:
zgłaszania i zabezpieczenia przez administrację terenową i policję miejsc znalezienia wykrytych przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych;
wyznaczenia przez administrację powiatową, w porozumieniu z organami wojskowymi, rejonów (miejsc) do niszczenia znalezionych przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych;
udzielenia pomocy przez administrację terenową specjalistycznym pododdziałom inżynieryjnym, prowadzącym działania minersko-pirotechniczne;
zapewnienia przez administrację terenową personelowi specjalistycznych pododdziałów inżynieryjnych, prowadzącemu działania miersko-pirotechniczne, zakwaterowania;
prowadzenia przez agendy Ministerstwa Edukacji Narodowej i władze terenowe akcji edukacyjnej o skutkach lekkomyślnego obchodzenia się ze znalezionymi przedmiotami wybuchowymi i niebezpiecznymi;
2.11 Zasady współpracy cywilno-wojskowej w działaniach sojuszniczych NATO
Podstawowe zasady współpracy cywilno-wojskowej w działaniach koalicyjnych powinny polegać na zapewnieniu współdziałania między siłami międzynarodowymi oraz cywilnymi władzami narodowymi. Współpraca ta powinna być skoncentrowana na specyfice realizacji zadań związanych z działalnością minersko-zaporową i odpowiedzialnością pododdziałów EOR/EOD w obszarze działania.
Ustanowione procedury bezpiecznego postępowania z przedmiotami niebezpiecznymi powinny być znane wszystkim wojskowych i cywilnym władzom terenowym w celu koordynacji zadań rozpoznania i rozminowania.
W celu koordynacji wykonywanych zadań oraz kontroli przestrzegania określonych procedur współdziałanie między własnymi pododdziałami EOR/EOD poza granicami państwa a cywilnym organizacjami EOD państwa - gospodarza powinno być kierowane przez sztab EOD NATO.
2.12 Zbieranie, otrzymywanie i prowadzenie wymiany informacji w działaniach sojuszniczych NATO
Proces zbierania i wymiany informacji w działaniach sojuszniczych powinien przebiegać zgodnie zasadami postępowania z materiałami niebezpiecznymi przedstawionymi w załączniku B niniejszej normy.
Koordynatorami w procesie zbierania, otrzymywania i prowadzenia wymiany informacji w działaniach sojuszniczych powinni być:
sztab EOD;
oficerowie operacyjni umiejscowieni w strukturach operacyjnych S3.
Sztab EOD oficerowie operacyjni (S3) powinni:
znać aktualną sytuację zagrożenia przedmiotami niebezpiecznymi;
posiadać uprawnienia do kierowania realizacją zadań pododdziałami EOR/EOD;
posiadać wyczerpujące informacje na temat występujących przedmiotów niebezpiecznych w rejonie realizacji zadań minersko-pirotechnicznych.
Oficerowie operacyjni w strukturach S3 powinni być odpowiedzialni za koordynację i pomoc w realizacji zadań przez pododdziały EOR/EOD.
2.13 Kontrola działań minersko-pirotechnicznych
Z uwagi na specyfikę wykonywanych zadań, ich możliwe oddziaływanie na otoczenie oraz wysoki stopień zagrożenia personelu specjalistycznych pododdziałów inżynieryjnych kontrolą działań minersko-pirotechnicznych w kraju oraz pododdziałów, biorących udział w działaniach koalicyjnych, należy objąć:
proces planowania działaniami minersko-pirotechnicznymi;
wyszkolenie personelu;
wyposażenie personelu w sprzęt ochronny;
sprawność techniczną sprzętu specjalistycznego i stopień jego ukompletowania;
stosowane sposoby niszczenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.
2.14 Dokumentacja z działań minersko-pirotechnicznych na obszarze kraju oraz w działaniach koalicyjnych z NATO
Każdy pododdział wyznaczony do prowadzenia działań minersko-pirotechnicznych powinien posiadać i prowadzić dokumentację według wzorów przedstawionych w załączniku A niniejszej normy.
Obowiązującą dokumentację działań minersko-pirotechnicznych minerskiego patrolu oczyszczania powinny stanowić:
"Plan-dziennik pracy minerskiego patrolu oczyszczania";
"Protokół z oczyszczania terenu i obiektu z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych oraz ze zużycia materiałów i środków";
"Książka ewidencji materiałów wybuchowych i środków zapalających";
mapa przydzielonego terenu oczyszczania z naniesionymi danymi.
Obowiązującą dokumentacją działań minersko-pirotechnicznych pododdziału rozpoznania i rozminowania EOR/EOD powinny stanowić:
rozkaz do przeprowadzenia rozpoznania przedmiotów niebezpiecznych;
meldunek z rozpoznania przedmiotów niebezpiecznych /NATO/;
zbiór informacji uzyskanych od informatora.
Zasady rozliczania materiałów wybuchowych i środków zapalających oraz protokoły z oczyszczania terenu i obiektów z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych powinny być zgodne zasadami obowiązującymi w danym kraju.
Sztab jednostki wojskowej odpowiedzialnej za prowadzenie działań minersko-pirotechnicznych w wyznaczonym rejonie odpowiedzialności powinien prowadzić następującą dokumentację:
"Książkę ewidencji zgłoszeń";
"Plan-mapę oczyszczania z zaznaczonymi rejonami do niszczenia materiałów wybuchowych i niebezpiecznych i innymi niezbędnymi danymi";
teczkę protokołów wykonanych zgłoszeń;
dokumentację z oczyszczania dużych obszarów.
Sztaby dowództw okręgów wojskowych i rodzajów sił zbrojnych powinny prowadzić następującą dokumentację:
"Plan-mapę oczyszczania z naniesionymi rejonami odpowiedzialności poszczególnych minerskich patroli oczyszczania i innymi niezbędnymi danymi";
załącznik do planu w formie pisemnej ze szczegółowymi danymi dotyczącymi rejonów odpowiedzialności patroli;
schemat łączności z poszczególnymi patrolami.
Obowiązującą dokumentację działań minersko-pirotechnicznych pododdziału prowadzącego oczyszczanie dużych obszarów powinny stanowić:
plan całkowitego rozminowania i oczyszczania terenu, zawierający:
mapę rejonu,
wykaz zapór minowych,
dane dotyczące rodzaju zapór minowych, ich wymiarów oraz przedmiotów niebezpiecznych,
nazwy miejscowości, w rejonie których znajdują się zapory minowe i przedmioty niebezpieczne,
określenie grup/zespołów i ich skład,
wykaz rodzajów i ilości przydzielonych środków i materiałów do rozpoznania i rozminowania;
rozkaz organizacyjny zawierający:
terminy rozpoczęcia i zakończenia prac,
podział na grupy/zespoły oraz miejsca ich rozmieszczenia w terenie,
wykaz zasadniczego wyposażenia pododdziałów,
dane dotyczące zabezpieczenia medycznego i sanitarnego,
sposób dowodzenia i kierowania grupami/zespołami,
inne szczegóły organizacyjne.
Podczas wykonywania prac każda grupa/zespół powinna prowadzić dokumentację uzupełniającą, np.:
wykres postępu prac;
książkę ewidencji MW i środków zapalających itp.
Po zakończeniu prac sztaby wszystkich szczebli powinny sporządzić szczegółowe sprawozdania, do których należy dołączyć mapy z zaznaczonymi rejonami wykonywanych prac oraz protokół przekazania terenów rozminowanych i oczyszczonych.
2. 15 Sprawozdawczość z działań minersko-pirotechnicznych
Wszystkie sztaby powinny sporządzać sprawozdania według wzorów załącznika A do niniejszej normy.
Sztaby sporządzają sprawozdania na podstawie dokumentacji minerskich patroli oczyszczania i innych specjalistycznych pododdziałów inżynieryjnych, wykonujących zadania minersko-pirotechniczne w okresie sprawozdawczym.
Sprawozdania powinny być wykonywane w następujących okresach:
sztaby jednostek wojskowych do sztabów okręgów wojskowych lub sztabów rodzajów sił zbrojnych co kwartał oraz za bieżący rok do 10 stycznia roku następnego;
sztaby okręgów wojskowych i sztaby rodzajów sił zbrojnych do Szefostwa Wojsk Inżynieryjnych Dowództwa Wojsk Lądowych co kwartał oraz za bieżący rok do 30 stycznia roku następnego;
Szefostwo Wojsk inżynieryjnych Dowództwa Wojsk Lądowych do Dowódcy Wojsk Lądowych co pół roku oraz roczne sprawozdanie do 15 lutego roku następnego;
pododdziały EOR/EOD poprzez przełożonych do Szefostwa Wojsk Inżynieryjnych Dowództwa Wojsk Lądowych po zakończeniu każdego działania minersko-pirotechnicznego w ramach NATO.
3 Wymagania szczegółowe
3.1 Minerskie patrole oczyszczania
Minerskie patrole oczyszczania są zasadniczymi pododdziałami inżynieryjnymi Sił Zbrojnych RP prowadzącymi oczyszczanie terenu z przedmiotów wybuchowych
i niebezpiecznych na obszarze kraju.
3.1.1 Rodzaje wykonywanych zadań
Do zasadniczych zadań minerskich patroli oczyszczania należy:
rozpoznanie terenu (obiektu) na występowanie przedmiotów niebezpiecznych;
oczyszczanie terenu (obiektu) z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych;
przewożenie przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych do rejonów ich niszczenia;
niszczenia (neutralizacja) przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.
3.1.1.1 Rozpoznanie terenu (obiektu) na występowanie przedmiotów niebezpiecznych
Wszelkie prace wykonywane przez minerskie patrole oczyszczania powinno poprzedzać dokładne rozpoznanie prowadzone pod kierownictwem dowódcy patrolu.
Rozpoznanie powinno ustalić:
wielkość powierzchni terenu podlegającego oczyszczaniu (sprawdzeniu);
rodzaj terenu;
charakterystykę dróg dojazdowych;
odległość od terenu zanieczyszczonego do najbliższego terenu zabudowanego;
ogólną liczbę przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych podlegających zniszczeniu;
podstawową charakterystykę znalezionych przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych;
stan zapalników i ogólny stan techniczny przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych;
sposób i miejsce niszczenia wykrytych przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych;
ilość materiałów wybuchowych, środków zapalających i innych materiałów potrzebnych do zniszczenia znalezionych przedmiotów;
sposób zabezpieczenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych, organizację i ubezpieczenie prac związanych z oczyszczaniem.
3.1.1.2 Oczyszczanie terenu (obiektu) z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych
Oczyszczanie terenu z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych prowadzi się w celu usunięcia wykrytych przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych pochodzenia wojskowego ustawionych lub pozostawionych na niedużym obszarze w sposób niezamierzony bez określonego schematu.
Zasadą działania minerskiego patrolu oczyszczania jest podejmowanie już znalezionego przedmiotu wybuchowego.
Rejon znalezienia przedmiotu wybuchowego należy sprawdzić na występowanie w obrębie znalezionego przedmiotu innych przedmiotów niebezpiecznych. Wielkość obszaru do sprawdzenia powinien określić dowódca minerskiego patrolu oczyszczania.
Informację o znalezieniu przedmiotu wybuchowego lub innego przedmiotu niebezpiecznego minerski patrol oczyszczania (jednostka wojskowa odpowiedzialna za prowadzenie oczyszczania danego obszaru) otrzymuje od władz terenowych, samorządowych lub policji.
Powyższe instytucje powinny, przekazując zgłoszenie odpowiedniej terytorialnie jednostce odpowiedzialnej za oczyszczanie danego rejonu, podać dokładne miejsce wykrycia oraz adresy i formy kontaktu z instytucjami (informatorami), mogącymi wskazać miejsce znajdowania się przedmiotu wybuchowego lub niebezpiecznego.
Każde zgłoszenie powinno być ewidencjonowane w książce ewidencji zgłoszeń według wzoru określonego w załączniku A niniejszej normy.
O kolejności realizacji zgłoszeń decyduje oficer sztabu jednostki wyznaczony do kierowania działaniem minersko-pirotechnicznym na wyznaczonym obszarze.
Oczyszczony teren należy przekazać protokolarnie właściwym władzom terenowym wg załącznika A niniejszej normy.
3.1.1.3 Przewożenie przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych do rejonów ich niszczenia
Przedmioty wybuchowe i niebezpieczne przewozi się specjalnie do tego przystosowanymi samochodami.
Wymagania dotyczące pojazdów przewożących materiały niebezpieczne, ich dodatkowe wyposażenie oraz szczegółowy sposób oznakowania tych pojazdów określa ustawa - Prawo o ruchu drogowym oraz Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej.
Samochody osobowo-terenowe przeznaczone do przewozu żołnierzy patrolu, oprócz obowiązkowego oznakowania, powinny mieć na dachu kabiny kierowcy pomarańczowe migające światła, które włącza się w czasie przewożenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.
Pojazdy przed każdym wyjazdem na interwencję powinny być sprawdzone przez obsługę techniczną oraz skompletowane i prawidłowo oznakowane.
Ładowanie, wyładowanie i przewóz przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych powinny odbywać się przy świetle dziennym. Podczas ładowania i wyładowania przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych powinien być obecny dowódca patrolu lub zastępca. Zabrania się przebywania osobom postronnym i zbędnym w miejscu załadunku i wyładunku przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.
Pojedyncze pociski z zapalnikami i inne przedmioty wybuchowe należy układać na warstwie przeciwwstrząsowej osią podłużną równolegle do kół środka transportu. Poszczególne przedmioty powinny być układane na pojeździe w taki sposób, aby podczas transportu nie były narażone na nadmierne wstrząsy, tarcie, przewracanie i przemieszczanie.
Przedmioty wybuchowe i niebezpieczne pochodzące z okresu wojny należy przenosić i przewozić ostrożnie, unikając uderzeń i gwałtownych wstrząsów. Wyjątkową ostrożność należy zachować podczas przenoszenia i przewożenia przedmiotów szczególnie wrażliwych na wstrząsy takich, jak: skorodowane bomby i pociski.
Pojazd przewożący przedmioty wybuchowe szczególnie wrażliwe na wstrząsy powinien być pilotowany przez policję.
Podczas przenoszenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych należy przestrzegać następujących zasad:
przedmioty wybuchowe należy przenosić na noszach;
nie wolno dopuszczać do upadku przenoszonych przedmiotów niebezpiecznych;
nie należy przenosić przedmiotów (amunicji) na ramionach lub plecach;
nie należy przenosić w rękach bez użycia nosiłek pocisków o kalibrze ponad 130 mm oraz innych przedmiotów o ciężarze ponad 20 kg.;
nosiłki powinny mieć pasy nośne i burty.
Nie należy przewozić z przedmiotami wybuchowymi i niebezpiecznymi w tej samej skrzyni ładunkowej pojazdu:
ludzi;
beczek i kanistrów z paliwem lub smarem;
niebezpiecznych środków zapalających z materiałem wybuchowym i innymi przedmiotami niebezpiecznymi;
innych przedmiotów nie wchodzących w skład wyposażenia patrolu oczyszczania.
Podczas przewożenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych zabrania się:
używania otwartego ognia;
postoju pojazdów w terenie zabudowanym;
pozostawiania załadowanych pojazdów na postoju bez ochrony.
Pojazdy załadowane przedmiotami wybuchowymi lub niebezpiecznymi można zatrzymywać nie bliżej niż 300 m od osiedli i pojedynczych budynków.
3.1.1.4 Niszczenie materiałów wybuchowych i amunicji
Przedmioty wybuchowe i niebezpieczne pochodzenia wojskowego usuwa i niszczy minerski patrol oczyszczania. Inne przedmioty, szczególnie gazy techniczne bieżącego użytku, powinny być niszczone lub co najmniej przygotowane do zniszczenia przez specjalistów wykorzystujących substancje niebezpieczne lub specjalistów z EOR/EOD.
Wszelkie rozpoznane przedmioty wybuchowe i niebezpieczne wykryte w terenie (obiektach) niszczy minerski patrol oczyszczania w miejscach ich znalezienia, doraźnie wyznaczonych lub w miejscach specjalnie przygotowanych do ich niszczenia przez wysadzenie lub spalenie. Miejsca doraźnego niszczenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych powinny odpowiadać warunkom określonym przez dowódcę kierującego pracami niszczenia.
Należy stosować następujące sposoby niszczenia:
przez wysadzenie ładunków materiału wybuchowego - w ten sposób niszczy się wszelkiego typu miny, bomby lotnicze, amunicję artyleryjską i moździerzową, granaty, pancerzownice, zapalniki i detonatory, czerepy pocisków, materiały wybuchowe, zagwożdżone lufy;
przez spalenie - w ten sposób niszczy się amunicję karabinową, pistoletową, sygnałową, proch dymny i bezdymny, ładunki prochowe, lont prochowy, przedmioty łatwopalne oraz inne rozpoznane przedmioty niebezpieczne, które nadają się do zniszczenia przez spalenie.
Nie należy niszczyć przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych przez zakopywanie ich w ziemi, zatapianie lub strzelanie do nich z broni ręcznej.
Przedmioty wybuchowe i niebezpieczne, które można przewozić, należy niszczyć w miejscu uprzednio wyznaczonym przez wojewodę na wniosek Dowódcy Okręgu Wojskowego organizującego oczyszczanie.
Liczba wyznaczonych miejsc niszczenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych na terenie województwa powinna zależeć od stopnia zanieczyszczenia danego terenu. Stałe miejsce do niszczenia powinno być oddalone od zabudowań, dróg kolejowych i drogowych nie mniej niż 1,5 km, a od krańców osiedli, fabryk, zakładów, stacji (podstacji) elektrycznych nie mniej niż 3 km. Nie powinno być torfiaste lub kamieniste. Najbardziej nadającym się miejscem do neutralizacji przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych są nieużytki, tereny piaszczyste, nieporośnięte trawą i krzakami oraz niezalesione.
Plac do wysadzania powinien mieć powierzchnię 25 ha. Na terenach zurbanizowanych, gdzie nie występują tereny o dostatecznej wielkości na urządzenie typowych placów wysadzania przygotowuje się zmniejszone place wysadzania o powierzchni 10 ha.
Miejsce niszczenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych powinno być zabezpieczone w celu ochrony ludzi i zwierząt przed rażeniem odłamkami oraz oparzeniami i pożarami podczas neutralizacji.
W przypadku objęcia strefą niebezpieczeństwa terenów zurbanizowanych o zamierzonym niszczeniu przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych powinno się powiadomić miejscowe władze, podając dzień, godzinę, wielkość strefy niebezpiecznej, niezbędne środki ostrożności oraz potrzeby w zabezpieczeniu terenu.
Minerski patrol oczyszczania podczas zabezpieczenia miejsca wysadzania powinien:
sprawdzić, czy ze strefy zagrożenia zostały usunięte osoby postronne i zwierzęta hodowlane;
wystawić wartowników w bezpiecznej odległości od miejsca wysadzania;
podać sygnał dźwiękowy na 3-5 minut przed wysadzeniem.
Miejscowe władze administracyjne w ramach zabezpieczenia terenu (obiektu) niszczenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych powinny:
powiadomić miejscową ludność o wyznaczonym miejscu (obiekcie), sygnałach dźwiękowych podczas prowadzenia niszczenia;
zakazać okolicznym mieszkańcom zbliżania się do terenu (obiektu), na którym prowadzi się niszczenia;
pouczyć miejscową ludność o niezbędnych środkach ostrożności, które powinny być zachowane w czasie niszczenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych;
usunąć ze strefy niebezpiecznej osoby postronne i zwierzęta hodowlane;
ustawić na wszystkich drogach i ścieżkach prowadzących do strefy zagrożenia zagrody i szlabanu;
ustawić widoczne tablice ostrzegawcze z napisem „WEJŚCIE NA TEREN WZBRONIONE - GROZI ŚMIERCIĄ”;
w miarę możliwości ogrodzić miejsce (plac, obiekt) do prowadzenia niszczenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.
W czasie niszczenia wstęp na plac niszczeń jest dozwolony tylko dla personelu patrolu.
3.1.2 Szkolenie minerskich patroli oczyszczania
Personel minerskich patroli oczyszczania oraz oficerowie sztabów wyznaczeni do kierowania działaniem minersko-pirotechnicznym powinni być szkoleni na specjalnych kursach.
Dowódcy minerskich patroli oczyszczania i oficerowie sztabów powinni być szkoleni:
na kursach centralnych organizowanych raz na dwa lata przez Szefostwo Wojsk Inżynieryjnych Dowództwa Wojsk Lądowych;
na kursach okręgowych organizowanych raz na rok przez komórkę inżynieryjną Dowództwa Okręgu Wojskowego i Rodzajów Sił Zbrojnych;
Pozostały personel patroli powinien być szkolony - na kursach organizowanych dwa razy na rok przez jednostkę wojskową, przy której znajduje się etat patrolu.
Na szkoleniach tych należy zapoznać:
żołnierzy zawodowych i nadterminowych:
z obowiązującymi aktami prawnymi (ustawą, zarządzeniami, rozkazami i wytycznymi przełożonych itp.),
z postanowieniami obowiązujących instrukcji,
z przepisami bezpieczeństwa pracy w zakresie prac związanych z oczyszczaniem terenu,
z konstrukcją przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych oraz sposobami postępowania z przedmiotami wybuchowymi i niebezpiecznymi,
z zasadami prowadzenia dokumentacji i sprawozdawczości,
z zakresem wymagalności w stosunku do władz terenowych;
żołnierzy zasadniczej służby wojskowej:
z rodzajami i konstrukcją przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych z jakimi najczęściej mogą mieć styczność podczas prowadzenia prac oczyszczania,
z zasadami wykrywania, usuwania i niszczenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych,
z zasadami przenoszenia i przewożenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych,
z przepisami bezpieczeństwa obowiązującymi podczas rozpoznania, oczyszczania, rozminowania, przewożenia i niszczenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych,
z zasadami obsługiwania sprzętu wykorzystywanego przez minerski patrol oczyszczania.
Po zakończeniu każdego szkolenia należy przeprowadzić egzaminy oraz sporządzić odpowiedni protokół. Kopię protokołu należy dołączyć do akt oczyszczania terenu.
Powołana rozkazem dowódcy jednostki komisja raz na kwartał powinna przeprowadzić egzaminy kontrolne minerskich patroli oczyszczania, a wyniki egzaminów podać w rozkazie dziennym.
3.1.3 Wymagania sprzętowe i wyposażenie minerskich patroli oczyszczania
Minerskie patrole oczyszczania terenu powinny dysponować wyposażeniem zapewniającym możliwość prowadzenia prac w zakresie oczyszczania terenu z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych pochodzenia wojskowego.
Wyposażenie minerskich patroli oczyszczania terenu powinno obejmować:
sprzęt do transportu stanu osobowego patrolu;
sprzęt do transportu przedmiotów niebezpiecznych:
pojazdy specjalne do przewozu przedmiotów niebezpiecznych o dużych gabarytach,
pojazdy specjalne do przewozu przedmiotów niebezpiecznych o małych gabarytach;
sprzęt do rozpoznania:
zestawy do rozpoznania,
zestawy rozpoznania pirotechnicznego,
zastawy hakowo-linowe,
zestawy narzędzi niemagnetycznych,
detektory metali;
sprzęt do niszczenia przedmiotów niebezpiecznych:
materiały wybuchowe i środki zapalające,
wyrzutniki pirotechniczne;
sprzęt i środki do udzielania pierwszej pomocy medycznej;
środki łączności:
do łączności z bazą,
do utrzymania łączności podczas transportu materiałów niebezpiecznych,
do utrzymania łączności podczas zabezpieczania miejsc neutralizacji przedmiotów niebezpiecznych;
sprzęt do kopania;
sprzęt ochrony osobistej:
indywidualne środki ochrony przeciwchemicznej,
lekkie skafandry przeciwwybuchowe,
kamizelki kuloodporne,
kontenery materiałów wybuchowych i amunicji (przenośne i na pojazdach).
W wypadku podejmowania przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych o dużych gabarytach i masie dowódca jednostki odpowiedzialnej za oczyszczanie danego obszaru powinien zabezpieczyć podległy minerski patrol oczyszczania w dodatkowy sprzęt umożliwiający bezpieczne podjęcie, transport, wyładowanie i neutralizację tych przedmiotów.
3.1.4 Wymagania w stosunku do personelu
Do minerskiego patrolu oczyszczania należy przydzielać odpowiednio wyszkolonych i zdyscyplinowanych żołnierzy.
Żołnierze zasadniczej służby wojskowej powinni być wyznaczani do minerskiego patrolu oczyszczania po półrocznym przeszkoleniu wojskowym.
Chorąży wyznaczony na stanowisko dowódcy patrolu powinien mieć co najmniej półroczną praktykę w dowodzeniu plutonem.
Podoficer wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy patrolu powinien mieć co najmniej kwartalną praktykę w pracy minerskiego patrolu oczyszczania.
3.1.5 Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa podczas oczyszczania terenu
Zabrania się dopuszczania do wykonywania prac związanych z oczyszczaniem terenu osób nieprzeszkolonych w tym zakresie.
Za organizację i bezpieczeństwo pracy personelu jest odpowiedzialny dowódca minerskiego patrolu oczyszczania.
Każdorazowo przed rozpoczęciem prac dowódca powinien udzielić instruktażu całemu składowi pododdziału (grupy, patrolu) rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu.
Podczas wykonywania prac związanych z rozpoznaniem i oczyszczaniem powinny być ustalone jednolite i jednoznaczne sygnały i komendy.
Dowódca patrolu (zastępca), wykonując prace lub niszczenia, powinien każdorazowo przed przystąpieniem do wysadzania określić strefę niebezpieczną.
Organizacja prac powinna uwzględnić i zapewnić możliwość odejścia w bezpieczne miejsce przed wybuchem oraz bezpieczeństwo przed jego skutkami.
W rejonie prac związanych z oczyszczaniem terenu zabrania się używania otwartego ognia.
Zabrania się używać prochu, środków zapalających i oświetlających do rozniecania ognia oraz granatów i innych przedmiotów wybuchowych do podawania sygnałów dźwiękowych.
Wszelkie wykryte miny, niewybuchy, porzuconą amunicję i inne przedmioty wybuchowe i niebezpieczne powinny podlegać zniszczeniu. Użycie ich do innych celów jest zabronione.
Wszelkie przedmioty wybuchowe i niebezpieczne należy niszczyć w miejscu ich wykrycia, a jeżeli jest to niemożliwe ze względu na warunki miejscowe, należy je usuwać z miejsca wykrycia i niszczyć w wyznaczonych do tego miejscach.
Szczególne środki ostrożności należy stosować podczas niszczenia amunicji oświetlającej, zapalającej zwykłej i o napędzie rakietowym.
Pociski rakietowe powinno niszczyć się w dołach usytuowanych w terenie otwartym o promieniu nie mniejszym niż 300 m, nieporośniętym trawą ani krzewami. W dole układa się nie więcej niż dwie rakiety głowicami skierowanymi w dół. Głębokość dołu powinna umożliwić przysypanie części napędowej rakiety warstwą ziemi grubości nie mniejszej niż 1,5 m. Ładunki MW zakłada się na głowicę rakiety i jej część napędową (ładunki nie powinny bezpośrednio przylegać do niszczonego przedmiotu niebezpiecznego). Po zasypaniu warstwą gruntu ładunki materiału wybuchowego wysadza się jednocześnie.
Szczególne środki ostrożności należy zachować podczas spalania prochów. Prochy przygotowane do transportu w celu zniszczenia należy zwilżyć wodą, aby obniżyć ich wrażliwość na iskrę i tarcie.
Niewybuchy pocisków artyleryjskich i bomb lotniczych przeciwbetonowych i przeciwpancernych, mających grube ścianki (czerepy) i zawierających małą ilość materiałów wybuchowych, niszczy się następującymi sposobami:
przez ich grupowe wysadzenie wraz z inną amunicją;
przez wysadzenie pojedyncze.
Amunicję można niszczyć pojedynczo lub w grupach w zależności od ilości, kalibru i miejsca wysadzania. Amunicję o dużych kalibrach, bomby lotnicze oraz pociski rakietowe, których masa materiału wybuchowego przekracza 120 kg należy niszczyć w dołach pojedynczo.
Materiały wybuchowe niszczy się w dołach. Podczas niszczenia dużej ilości materiału wybuchowego należy mieć na względzie czynniki rażenia wybuchu ładunku materiału wybuchowego w gruncie. Do najniebezpieczniejszych z nich należą:
rozrzut gruntu i kamieni;
fala sejsmiczna rozchodząca się w ośrodku gruntowym.
Po zakończeniu niszczenia miejsce (plac) wysadzania powinno być sprawdzone, czy nie pozostawiono żadnych niewybuchów i innych środków minerskich.
Zabrania się wnosić minerskie środki bojowe oraz przedmioty wybuchowe i niebezpieczne do pomieszczeń zamieszkałych. Klucze do kontenerów ze środkami zapalającymi i materiałem wybuchowym powinien stale mieć przy sobie dowódca patrolu lub jego zastępca.
3.2 Pododdziały rozpoznania i rozminowania terenu (obiektów) EOR/EOD wydzielane do współpracy z NATO
Pododdziały rozpoznania i rozminowania terenu (obiektów) EOR/EOD są zasadniczymi pododdziałami inżynieryjnymi Sił Zbrojnych RP prowadzących działania minersko-pirotechniczne poza granicami kraju.
3.2.1 Rodzaje zadań wykonywanych w działaniach minersko-pirotechnicznych
Do zasadniczych zadań pododdziałów EOR/EOD należy:
rozpoznanie zaminowanego terenu (obiektu);
rozminowanie terenu (obiektu) z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych;
przewożenie przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych do rejonów ich niszczenia i łagodzenie oddziaływania odłamków;
niszczenia (neutralizacja) przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.
3.2.1.1 Rozpoznanie zaminowanego terenu (obiektu)
Rozpoznanie terenu (obiektu) na występowanie przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych z zasady prowadzi personel EOR. Zakres uzyskanych z rozpoznania informacji powinien umożliwić podjęcie późniejszych działań związanych z podjęciem i zniszczeniem przedmiotu niebezpiecznego przez grupy EOD. Personel EOR, zależnie od zaistniałej sytuacji, oprócz czynności w zakresie rozpoznania, powinien również udzielać fachowych porad odpowiednim władzom terenowym i samorządowym w zarządzaniu, wstępnej ewakuacji z zagrożonego rejonu oraz w podejmowaniu odpowiednich środków zabezpieczających rejony występowania przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.
Każde działanie minersko-pirotechniczne powinno być sklasyfikowane. Zakwalifikowanie zagrożenia do odpowiedniej kategorii, zależnie od zaistniałej sytuacji, należy do obowiązku dowódcy EOR.
W działaniach minersko-pirotechnicznych pododdziałów EOR/EOD występują następujące kategorie zagrożenia:
typu A - rozpoznane przez EOR przedmioty wybuchowe i niebezpieczne stanowią bezpośrednie zagrożenie dla personelu EOD podczas podejmowanych natychmiastowych czynności w celu ich usunięcia (neutralizacji);
typu B - rozpoznane przez EOR przedmioty wybuchowe i niebezpieczne stanowią pośrednie niebezpieczeństwo dla personelu EOD. Rozpoczęcie realizacji zadań usunięcia (neutralizacji) przez personel EOD przedmiotu wybuchowego i niebezpiecznego może być poprzedzone okresem jego obserwacji w celu zredukowania do minimum stopnia zagrożenia dla personelu EOD;
typu C - rozpoznane przez EOR przedmioty wybuchowe i niebezpieczne stanowią znikome zagrożenie dla personelu EOD. Zadania związane z usuwaniem niebezpiecznych przedmiotów tej kategorii będą realizowane przez personel EOD po usunięciu niebezpiecznych przedmiotów kategorii A i B, zachowując maksymalne bezpieczeństwo dla personelu;
typu D - rozpoznane przez EOR przedmioty wybuchowe i niebezpieczne nie stanowią zagrożenia dla personelu EOD w momencie rozpoczęcia prac związanych z ich usunięciem.
Personel EOR/EOD po przyjeździe do rejonu prowadzenia rozpoznania na występowanie przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych powinien:
przeprowadzić wywiad ze świadkiem (świadkami) zdarzenia (zgodnie
z załącznikiem A);przeprowadzić rozpoznanie oraz oszacować ilość i rodzaj przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych;
udzielić wskazówek dowódcy organizującemu ochronę niebezpiecznego rejonu;
przeanalizować sytuację i podjąć decyzje co do planu przeprowadzenia rozbrojenia, usunięcia przedmiotów niebezpiecznych;
zameldować przełożonym o zaistniałej sytuacji oraz przedstawić propozycję decyzji zadań dla zespołu EOD.
Zgodnie z określonymi w państwach członkowskich NATO uwarunkowaniami realizacja zadań związanych z rozpoznaniem przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych powinna być nie tylko zadaniem pododdziałów EOR/EOD, ale również cywilnych władz terenowych i samorządowych oraz wojskowych danego rejonu.
Terenowa administracja wojskowa i rządowa powinna być odpowiedzialna za:
potwierdzenie obecności i lokalizację każdego przedmiotu niebezpiecznego poprzez zorganizowanie przeszukania rejonów;
podjęcie kroków zmierzających do dokładnego opisania niebezpiecznych przedmiotów i jeśli to możliwe okoliczności ich wystąpienia;
złożenie meldunku (sprawozdania) o zdarzeniu do przełożonych;
przeprowadzenie ewakuacji żołnierzy i obserwatorów z niebezpiecznego rejonu;
efektywne zabezpieczenie rejonu poprzez wystawienie posterunków;
kontrolowanie dostępu do niebezpiecznych rejonów oraz punktów kontroli realizacji prac minersko - pirotechnicznych.
3.2.1.2 Rozminowanie terenu (obiektu) z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych
Dowódca EOD (lub jego zastępca) powinien przestrzegać ustalonych procedur postępowania podczas rozminowywania. Czynności związane z rozminowaniem powinny być realizowane tylko przez pododdziały EOD. Po zakończeniu zadań rozminowania, podjęcia i transportu przedmiotu wybuchowego i niebezpiecznego personel EOD powinien sporządzić meldunek oraz przesłać go do Centrum Informacyjnego EOR/EOD.
Zadania personelu EOD związane z rozminowaniem, podjęciem i transportem przedmiotu wybuchowego i niebezpiecznego powinny być poprzedzone przedsięwzięciami realizowanymi przez terenową administrację wojskową i cywilną, polegającymi na:
rozpoznaniu zagrożenia;
wyznaczeniu dowódcy kierującego akcją;
postawieniu zadania pododdziałom EOR/EOD do przeprowadzenia działań minersko-pirotechnicznych;
ustanowieniu punktu kontaktowego, w którym będą podejmowane niezbędne działania ostrzegawcze:
ze służbami alarmowymi, np. strażą pożarną, pogotowiem ratunkowym, szpitalami itp.,
z przedsiębiorstwami użyteczności publicznych, np. woda, gaz, elektryczność i kanalizacji,
odpowiednimi władzami cywilnymi lub wojskowymi.
W oczekiwaniu na przyjazd personelu EOR/EOD dowódca kierujący akcją powinien:
usunąć z drogi pojazdy w celu uniknięcia zatłoczenia do czasu przyjazdu policji lub żandarmerii wojskowej;
wybrać punkt kierowania akcją oraz rejon spotkania z operatorami EOR/EOD;
przedsięwziąć środki zmierzające do likwidacji szkodliwego oddziaływania zagrożenia na ludność miejscową oraz środowisko naturalne;
asystować w czasie realizacji podejmowanych działań przez władze cywilne;
ustalić z głównymi właścicielami dostęp do zagrożonych obiektów;
utrzymywać dyskrecję w kontaktach z przedstawicielami prasy, radia i telewizji.
Personel EOD po wykonaniu zadań związanych z rozminowaniem, podjęciem i transportem przedmiotu wybuchowego i niebezpiecznego zobowiązany jest do
gromadzenia fragmentów przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych w celu przeprowadzenia szczegółowego rozpoznania lub późniejszego szkolenia;
sprawdzać rejon prowadzenia prac niszczenia przedmiotów niebezpiecznych;
udzielenie wyczerpujących odpowiedzi odpowiednim władzom wojskowym i cywilnym na temat stopnia zagrożenia i rodzaju przedmiotu niebezpiecznego.
Podjęte podczas akcji środki bezpieczeństwa oraz zabezpieczenie rejonu działania należy utrzymywać do momentu całkowitego zakończenia zadań związanych z rozbrojeniem, podjęciem, transportem przedmiotu wybuchowego i niebezpiecznego oraz sprawdzeniem rejonu przez personel EOR/EOD.
3.2.1.3 Przewożenie (przenoszenie) przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych do rejonów ich niszczenia i łagodzenie oddziaływania odłamków
We wszystkich wypadkach przewożenia materiałów niebezpiecznych obowiązkowo należy przestrzegać następujących ustaleń:
materiały niebezpieczne załadowane na środki transportu powinny być zabezpieczone przed przemieszczaniem bądź upadkiem w czasie przewożenia;
pojazdy mechaniczne do przewozu materiałów niebezpiecznych muszą być technicznie sprawne, posiadać kompletne wyposażenie oraz być odpowiednio oznakowane;
materiały niebezpieczne przewozić powinno się na oddzielnych samochodach;
w każdym pojeździe powinno znajdować się dwóch ludzi - kierowca i dysponent, dodatkowe osoby potrzebne do prac z materiałami niebezpiecznymi powinno przewozić się osobnymi pojazdami;
prędkość jazdy samochodów przewożących materiały niebezpieczne w dobrych warunkach drogowych (dobra widoczność, nawierzchnia itp.) nie powinna przekraczać 40 km/h na obszarach niezabudowanych i 20 km/h na obszarach zabudowanych;
postój pojazdów przewożących materiały niebezpieczne powinien być realizowany wyłącznie w terenie niezabudowanym;
ilość materiałów niebezpiecznych załadowanych na środki transportowe nie powinna przekraczać norm załadowczych;
do przewozu materiałów niebezpiecznych powinno wyznaczać się ochronę (konwój).
Podczas przenoszenia materiałów niebezpiecznych należy przestrzegać następujących zasad:
przedmioty te, a szczególnie bomby i pociski ze śladami korozji itp. przenosić ostrożnie, bez uderzeń i raptownych wstrząsów;
materiały te przenosić powinny dwie osoby na noszach;
małokalibrową amunicję można przenosić na niedużą odległość w rękach;
zabrania się przenoszenia spłonek, zapalników i zapłonów luzem w kieszeniach, torbach polowych itp.;
omijać obszary zabudowane oraz skupiska ludzi;
nie dopuszczać do upadku przedmiotów (amunicji) lub do jego uderzenia;
nie przenosić w rękach bez użycia nosiłek pocisków o kalibrze ponad 130 mm oraz bomb lotniczych i innych niebezpiecznych przedmiotów o masie ponad 20 kg.
W celu łagodzenia oddziaływania odłamków niszczonych materiałów niebezpiecznych decydującym powinien być odpowiedni wybór miejsca. Miejsce niszczenia powinno być odpowiednio zabezpieczone przed rażeniem odłamków oraz oparzeniem i pożarami podczas wysadzania (np. amunicji zapalającej).
Wykryte miny, amunicję i inne przedmioty niebezpieczne powinno niszczyć się w wykopanych dołach, zagłębieniach terenowych, wąwozach itp. W celu łagodzenia oddziaływania odłamków wskazane jest stosowanie różnego rodzaju mat i ekranów.
3.2.1.4 Niszczenie materiałów wybuchowych i amunicji
Materiały wybuchowe i amunicję pododdziały EOR/EOD powinny niszczyć przez wysadzanie, palenie oraz deformację. Wybierając sposób niszczenia, należy obowiązkowo uwzględniać ilość, wygląd, właściwości niszczonych przedmiotów oraz warunki terenowe.
Przedmioty wybuchowe i niebezpieczne pochodzenia wojskowego pododdziały EOR/EOD powinny niszczyć sposobami wymienionymi w pkt 3.2.1.4 niniejszej normy.
Po zakończeniu niszczenia materiałów wybuchowych i amunicji dowódca pododdziałów EOR/EOD powinien sporządzić protokół, w którym podaje:
skład, nazwę pododdziału;
podstawę do przeprowadzenia niszczenia;
wyszczególnienie i ilość zniszczonych materiałów wybuchowych i amunicji;
sposób niszczenia;
miejsce niszczenia;
stwierdzenie doprowadzenia do stanu bezpiecznego miejsca (placu), na którym prowadzono prace niszczenia materiałów wybuchowych i amunicji;
ilość amunicji saperskiej zużytej do niszczenia.
Jeden egzemplarz tego protokołu powinien być przesłany do sztabu nadrzędnego.
3.2.2 Szkolenie
System szkolenia powinien się charakteryzować:
etapowością przygotowania kandydatów opartą o zasadnicze ogniwa szkoleniowe wojsk inżynieryjnych (oddziały inżynieryjne, Centrum Szkolenia Inżynierii Wojskowej, ośrodki szkolenia specjalistów wojsk inżynieryjnych, Wojskowe Centrum Szkolenia oraz kontyngenty w miejscu pełnienia służby);
możliwość weryfikacji kandydatów na poszczególnych etapach szkolenia w aspekcie nabytych uprawnień, poziomu wiedzy teoretycznej, profesjonalnego przygotowania do wykonywania obowiązków w misjach, a także cech psychofizycznych.
Przygotowanie żołnierzy specjalności inżynieryjnych do pododdziałów EOR/EOD powinno być realizowane w trzech etapach:
ETAP I - szkolenie wstępne żołnierzy zasadniczej służby wojskowej w specjalistycznych jednostkach wojskowych lub ośrodkach szkolenia. Etap ten powinien być zasadniczym okresem przygotowania specjalistycznego żołnierzy wojsk inżynieryjnych prowadzonym w okresie sześciu miesięcy według programu określonego STANAG-iem i ukierunkowanym głównie na naukę przedmiotów z minerstwa i zapór. Szkolenie powinno przede wszystkim obejmować specyfikę wykonawstwa zadań w rejonach możliwych konfliktów, tj. poza granicami kraju.
Po zakończeniu szkolenia żołnierze zawodowi i zasadniczej służby wojskowej powinni być poddani egzaminowi określającemu stopień ich przygotowania fachowego do realizacji zadań w składzie pododdziału EOR/EOD. Żołnierzy, którzy zdadzą egzamin na ocenę minimum dobrą należy przydzielać do pododdziałów EOR/EOD, a pozostali żołnierze powinni być skierowani do pełnienia dalszej służby zgodnie ze specjalnością.
ETAP II - szkolenie zgrywające pododdziały EOR/EOD. Należy organizować przed każdym wyjazdem pododdziału poza granice państwa. Powinno trwać 6 tygodni i obejmować:
szkolenie specjalistyczne (zgrywające);
szkolenie językowe;
zapoznanie z podłożem i tłem konfliktu w obszarze wykonywanego zadania;
zasadami pełnienia służby (zależnie od przewidywanej funkcji w misji);
zasady i sposób organizacji wyjazdu kontyngentu do rejonu misji.
ETAP III - szkolenie doskonalące w rejonie pobytu kontyngentu. Zakres szkolenia oraz organizację jego przebiegu powinni określać dowódcy kontyngentów.
3.2.3 Wymagania sprzętowe pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD oraz ich przeznaczenie
Bezpieczeństwo żołnierzy pododdziałów (grup, patroli) rozpoznania i rozminowania terenu i obiektów w działaniach minersko-pirotechnicznych jest jednym z najważniejszych elementów realizacji ww. prac przez pododdziały rozpoznania i rozminowania NATO. Cały sprzęt i wyposażenie grup EOD/EOR do działań we współpracy z NATO są określone i znormalizowane. Niedopuszczalne są żadne odstępstwa od obowiązujących przepisów i uzgodnień zawartych w STANAG-ach i porozumieniach, dotyczących wyposażenia oraz przeszkolenia personelu obsługującego dany rodzaj sprzętu.
3.2.3.1 Wymagania konstrukcyjne
Sprzęt dla pododdziałów EOR/EOD powinien charakteryzować się następującymi wymaganiami konstrukcyjnymi:
musi być skonstruowany zgodnie ze znormalizowanymi w standardach międzynarodowych jednostkami;
wszelkiego rodzaju połączenia, podłączenia oraz otwory w sprzęcie EOD powinny być określone i znormalizowane w standardach międzynarodowych;
sprzęt wyposażony w źródła zasilania powinien być zasilany zarówno z baterii, jak i źródeł stałego zasilania produkujących prąd zmienny od 105 - 128 V (60Hz) lub 208 -240 V (50-60 Hz);
materiały użyte do produkcji powinny być wyselekcjonowane na podstawie minimalnej stałej lub zmiennej emisji pola magnetycznego;
elektryczne, hydrauliczne, mechaniczne lub pneumatyczne źródła zasilania musza mieć minimalne promieniowanie elektromagnetyczne, akustyczne lub sejsmiczne pola magnetycznego;
poszczególne części sprzętu do wykrywania i lokalizacji zawierające źródła prądu powinny być oddzielone w celu uniknięcia dodatkowego promieniowania pola elekromagnetycznego;
wyposażenie powinno być tak zaplanowane, aby personel obsługujący nie był narażony na oddziaływanie akustyczne przekraczające 90 dB.
3.2.3.2 Przeznaczenie sprzętu
Zależnie od odległości prowadzonych prac z użyciem sprzętu od zapalnika należy określić jego przeznaczenie:
narzędzia i wyposażenie klasy A służą do używania w bezpośredniej bliskości od zapalnika mniejszej niż 0,3 m. Sprzęt tej klasy wykorzystuje się do rozpoznania, neutralizacji i oznakowania przedmiotów niebezpiecznych o małych gabarytach;
narzędzia i wyposażenie klasy B używane są w odległości od zapalnika od 0,3 m do 1,5 m. Sprzęt tej klasy jest przeznaczony do rozpoznania, neutralizacji i oznakowania przedmiotów niebezpiecznych o dużych gabarytach.
3.2.3.3 Należności sprzętu ochronnego
Wszystkie pododdziały (grupy, patrole) rozpoznania i rozminowania powinny być wyposażone w następujący sprzęt ochronny:
osobisty dozymetr promieniowania przenikliwego - klasy A;
EOD zestaw odkażania;
kamizelkę ochronną przeciwodłamkową;
kontenery materiałów wybuchowych i amunicji:
przenośne - do stosowania w budynkach z możliwościami umieszczania do 0,5 kg trotylu,
na pojazdach z możliwością umieszczenia do 10 kg trotylu;
kombinezony kuloodporne;
specjalną dla personelu EOD odzież ochronną NBC.
3.2.3.4 Wymagania diagnostyczne sprzętu i wyposażenia
Sprawdzeniom diagnostycznym i legalizacji zgodnie z instrukcjami powinien podlegać następujący sprzęt:
elektroniczny;
do pomiaru promieniowania przenikliwego;
do wykonywania zdjęć rentgenowskich;
do wykonywania zdjęć fotograficznych;
do ochrony przed środkami NBC;
zespoły prądotwórcze.
3.2.3.5 Należności sprzętu do wysadzania
Wszystkie pododdziały (grupy, patrole) rozpoznania i rozminowania powinny być wyposażone w następujący sprzęt do wysadzania:
zmodyfikowany zestaw do wysadzania metodą wybuchową;
zmodyfikowany zestaw do rozbrajania;
zmodyfikowany zestaw do rozrywania (odłączania) metodą wybuchową.
Należności dodatkowego wyposażenia pododdziałów EOR/EOD
W celu zapewnienia pododdziałom EOR/EOD możliwości prowadzenia samodzielnie zadań rozpoznania i rozminowania należy je wyposażyć w następujące dodatkowe wyposażenie:
narzędzia ręczne do prowadzenia prac ziemnych;
sondę pozwalająca na ustalenie położenia metalowych bomb o wadze 250 kg na głębokości do 6 metrów.
sprzęt do wykonywania prac ziemnych do głębokości 6 metrów i szerokości podstawy do 1,5 metra;
specjalistyczny sprzęt do prowadzenia prac pod wodą dla personelu EOD;
zestaw specjalistycznych narzędzi EOD do:
zdejmowania części składowych przedmiotów niebezpiecznych klasy A,
realizacji zadań związanych z rozpoznaniem i rozminowaniem rożnego rodzaju niewybuchów/niewypałów takich, jak: rakiet, bomb, min itp.,
zamrażania;
zestaw lin do podnoszenia 1000 kg bomb o szerokości do 4 metrów kwadratowych;
podnośnik do podejmowania zakopanych niewybuchów/niewypałów;
urządzenia do podnoszenia 1000 kg niewybuchu z magnetycznymi zapalnikami i głębokości do 50 metrów;
urządzenia zdalnie sterowane do prowadzenia rozpoznania i niszczenia materiałów niebezpiecznych;
urządzenie, obsługiwane ręcznie, posiadające możliwości realizacji zadań z odległości 3 m - klasy A (manipulatory);
urządzenie zdalnie sterowane, posiadające możliwości kierowania pracami z odległości 10 metrów i w otworach o szerokości 0,75 metra;
urządzenie zdalne sterowane, posiadające możliwości sterowania pracami wewnątrz autobusów, samolotów itp., samodzielnie poruszające się po obiekcie z możliwościami realizacji zadań w miejscach przeznaczonych na bagaże.
3.2.4 Wymagania w stosunku do personelu
Personel EOR/EOD powinien:
umieć przeprowadzać wywiad z informatorem (zgodnie z załącznikiem A);
umieć dokładnie rozpoznawać ukryte niewybuchy i niewypały sposobem ręcznym
i elektrycznym;
umieć lokalizować i określać niewybuchy i niewypały poprzez oględziny wzrokowe;
znać promień niszczenia oraz oddziaływania fali uderzeniowej na lądzie i w środowisku wodnym;
być w stanie określić kształt dużych (obszernych) przedmiotów niebezpiecznych;
udzielać specjalistycznych porad dla personelu i osób przygotowujących ochronę rejonu zagrożeń;
udzielać rad dotyczących ewakuacji ludności, personelu zakładu i materiałów;
znać i przestrzegać zasady bezpieczeństwa podczas realizacji prac przygotowawczych;
powinien posiadać ogólne wiadomości dotyczące konstrukcji statków, samolotów, pojazdów;
być w stanie udzielać rad i kontrolować prace rozpoznawcze innych płetwonurków;
znać zasady prowadzenia narodowej operacji rozminowania, usuwania materiałów wybuchowych i amunicji oraz zapoznać się ze stosowanymi metodami i sprzętem;
znać wojskowe rodzaje materiałów wybuchowych i sprzętu do wysadzania;
być w stanie zidentyfikować amunicję, jej rodzaj i stan potencjalnego zagrożenia;
być w stanie zidentyfikować zapalniki i urządzenia zapalające, typ (rodzaj) oraz określać metodę ich działania;
posiadać umiejętności opisywania (w szczegółach) nieznanych materiałów wybuchowych i amunicji;
umieć posługiwać się radiogramem oraz sprzętem do wykonywania zdjęć;
posiadać umiejętności interpretacji odczytów z radiogramu;
znać organizację EOR/EOD i sposoby działania pododdziału;
odróżniać przedmioty zdetonowane od niezdetonowanych;
znać zasady oraz efekty wybuchu;
rozpoznawać amunicję - rodzaj i stan zagrożenia;
znać konstrukcję i przeznaczenie zapalników różnych typów;
rozpoznawać charakterystyczne rodzaje bomb oraz być w stanie określić ich pochodzenie (państwo produkujące);
posiadać umiejętności szacowania rozmiarów zagłębionych materiałów wybuchowych lub amunicji na podstawie istniejących otworów lub kraterów powstałych po wybuchach;
określać i charakteryzować rejon występowania niebezpiecznego przedmiotu oraz znać sposób ich oznakowywania;
rozpoznawać oraz być w stanie usuwać ładunki materiałów wybuchowych i amunicji;
wypełniać oraz znać procedury wysyłania meldunków z przeprowadzonego rozpoznania lub niszczenia materiałów wybuchowych i amunicji;
przygotować i umieć stosować sprzęt do wysadzania;
posiadać wiedzę i umiejętności wyboru odpowiednich metod usuwania przedmiotów niebezpiecznych;
posiadać umiejętności obliczania i realizacji rozrywania (rozłączenia) niewybuchów i niewypałów;
znać zasady wyboru rejonu, miejsca prowadzenia prac niszczenia przedmiotów niebezpiecznych;
znać zasady przekazywania nieznanych przedmiotów lub części do analizy oraz badania.
3.2.5 Minimalne standaryzacyjne sprawności personelu realizującego prace minersko-pirotechniczne w środowisku wodnym
Personel EOR/EOD powinien:
znać organizację, zadania i przeznaczenie pododdziałów EOR/EOD;
znać kategorie występujących incydentów i zdarzeń;
znać zadania oraz metody pracy narodowego centrum usuwania materiałów wybuchowych i amunicji;
być w stanie przygotować raport niewybuchu, niewypału i przesłać go do odpowiednich osób zgodnie z narodowymi procedurami;
udzielać rad i asystować w określaniu zasad usuwania materiałów wybuchowych i amunicji;
określać zadania administracyjne usuwania materiałów wybuchowych i amunicji oraz wykonywać mapy sytuacyjne ich usuwania;
posiadać umiejętności realizacji zadań związanych z rozpoznaniem i usuwaniem niewybuchów, niewypałów pod wodą używając sprzętu do prac podwodnych;
posiadać ogólne wiadomości na temat budowy oraz konstrukcji statków;
być w stanie udzielać rad i kontrolować prace innych płetwonurków;
przygotować i umieć stosować sprzęt do wysadzania;
posiadać wiedzę i umiejętności co do wyboru stosowania metody usuwania przedmiotów niebezpiecznych;
posiadać umiejętności obliczania i realizacji rozrywania (rozłączenia) niewybuchów i niewypałów pod wodą;
znać zasady wyboru rejonu, miejsca prowadzenia prac niszczenia przedmiotów niebezpiecznych;
znać zasady przekazywania nieznanych przedmiotów lub części do analizy i badania.
3.2.6 Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa podczas rozpoznania i rozminowania terenu (obiektów)
Personel pododdziałów EOR/EOD, prowadzący działania minersko-pirotechniczne, powinien dokładnie znać materiał wybuchowy, środki zapalające, środki i sprzęt służący do rozpoznania i rozminowania oraz swoje obowiązki.
W czasie wykonywania prac rozminowania należy bezwzględnie wymagać dyscypliny, przestrzegania ustalonych zasad organizacyjnych i przepisów bezpieczeństwa określonych w pkt.3.1.6 oraz 4.5 niniejszej normy.
Szczególne środki ostrożności należy stosować podczas niszczenia prowizorycznych urządzeń wybuchowych. Ich niszczenie należy przeprowadzać w obecności specjalistów uzbrojenia i elektroniki.
Przystępując do neutralizacji lub niszczenia prowizorycznych urządzeń wybuchowych należy ocenić, w miarę możliwości:
kiedy przypuszczalnie został podłożony ładunek (od kiedy znajduje się na danym obszarze?);
czy otoczenie wykrytego ładunku wybuchowego zostało dokładnie sprawdzone i czy możliwe jest wystąpienie innych niewykrytych dotąd materiałów i urządzeń wybuchowych?
jaki rodzaj prowizorycznego urządzenia wybuchowego zlokalizowano (ilość materiału wybuchowego) i jakie skutki może wywołać jego wybuch?
czy w pobliżu zlokalizowanego prowizorycznego urządzenia wybuchowego znajdują się dodatkowe grożące eksplozją materiały i urządzenia, np: przewody lub zbiorniki z gazem, z paliwem itp.?
jakie środki bezpieczeństwa należy przedsięwziąć w celu zminimalizowania lub wyeliminowania skutków wybuchu?
gdzie znajduje się najbliższe miejsce (rejon) wyznaczone do niszczenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych?
sposób usunięcia i transportu prowizorycznego urządzenia wybuchowego.
Podczas niszczenia prowizorycznego urządzenia wybuchowego należy przestrzegać następującej kolejności postępowania:
ocena rodzaju ładunku;
zabezpieczenie osobiste i otoczenia przed skutkami niekontrolowanego wybuchu prowizorycznego urządzenia wybuchowego;
próba zdalnego poruszania wykrytego prowizorycznego urządzenia wybuchowego;
rozbrojenie prowizorycznego urządzenia wybuchowego na miejscu przez uprawnionego pirotechnika z EOD, w wypadku rozpoznania przez niego budowy prowizorycznego urządzenia wybuchowego oraz sposobu działania urządzeń nicujących wybuch;
zniszczenie prowizorycznego urządzenia wybuchowego na miejscu, jeżeli nie można go rozbroić;
sprawdzenie rejonu po zniszczeniu prowizorycznego urządzenia wybuchowego.
3.2.7 Kryteria naboru personelu do pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD i minerskich patroli oczyszczania
W skład personelu pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD i minerskich patroli oczyszczania mogą wchodzić - po wyrażeniu pisemnej zgody - żołnierze zawodowi pełniący służbę stałą i kontraktową służbę wojskową, a także żołnierze odbywający zasadniczą służbę wojskową posiadający:
specjalność wojskową wymaganą na zajmowanym stanowisku w pododdziale;
ważne specjalistyczne orzeczenie lekarskie;
ukończone przeszkolenie specjalistyczne potwierdzone świadectwem z wynikiem pozytywnym do minerskich patroli oczyszczania, a minimum dobrym do pododdziałów EOR/EOD;
żołnierze zawodowi posiadający aktualne uprawnienia do samodzielnego kierowania pracami inżynieryjnymi z użyciem bojowych środków minerskich;
żołnierze zawodowi wyznaczeni na dowódców pododdziałów specjalistycznych z co najmniej półroczną praktykę w specjalistycznych pododdziałach inżynieryjnych prowadzących działania minersko-pirotechniczne.
4. Rozminowanie i oczyszczanie dużych obszarów
Rozminowanie i oczyszczanie dużych obszarów powinno być realizowane w zasadzie w okresie pokoju, a w czasie wojny może być prowadzone w rejonach wyłączonych spod bezpośrednich działań bojowych w zakresie ograniczonym do niezbędnych potrzeb. Rozminowanie dużych obszarów powinno być realizowane przez oddziały, pododdziały inżynieryjne.
Pododdziałów EOR/EOD w zasadzie nie powinno się wyznaczać do realizacji zadań rozminowania (oczyszczania) dużych obszarów.
Ze względów organizacyjnych całość prac nad rozminowaniem (oczyszczaniem) dużych obszarów powinno dzielić się na dwa okresy:
okres przygotowawczy - wykonuje się wszystkie prace związane z przygotowaniem pododdziału i terenu do rozminowania, a mianowicie: rozpoznanie i szkolenie;
okres wykonawczy, obejmujący właściwe rozminowanie i oczyszczanie terenu.
Całkowite rozminowanie i oczyszczanie terenu obejmuje:
rozpoznanie zaminowanego terenu;
likwidację pól minowych;
oczyszczanie terenu z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych;
sprawdzenie terenu na zaminowanie.
Rozminowany i oczyszczony teren powinno się przekazać właściwym władzom terenowym protokolarnie.
4.1. Rozpoznanie zaminowanego terenu
Teren rozpoznaje się w celu określenia granic obszaru zaminowanego i zlokalizowania rodzaju występujących przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.
W celu opracowania optymalnej organizacji prac i zapewnienia pełnych warunków bezpieczeństwa pododdziały w czasie rozpoznania powinny wykonać przejścia główne
i pomocnicze.
Przejścia główne o szerokości 6 - 8 m należy wykonywać co 800 - 1000 m. Stanowią one rubieże (linie) wyjściowe, z których pododdziały (grupy, patrole) rozpoczynają rozpoznawanie (rozminowanie) terenu.
Przejścia pomocnicze o szerokości 4 - 5 m należy wykonywać równolegle lub prostopadle do przejść głównych w odstępach 180 - 200 m, które stanowią drogi poruszania się (granice) między odcinkami prac. Jako przejścia z zasady powinno wykorzystywać się istniejącą w terenie sieć drogową.
Wszystkie przejścia (główne i pomocnicze) powinno numerować się i oznakowywać według zasad określonych w NO-02-A027. Numery przejść umieszcza się na tabliczkach.
Wykryte w czasie rozpoznania miny i inne przedmioty wybuchowe i niebezpieczne należy oznaczać chorągiewkami czerwonymi.
Rezultaty rozpoznania dowódcy pododdziałów powinni nanieść na mapy w celu określenia granic obszaru niebezpiecznego.
Rozpoznany obszar, jeżeli nie można przystąpić do jego rozminowania lub oczyszczenia, należy ogrodzić zgodnie z wymaganiami określonymi w NO-02-A016.
Kolejne rozpoznanie terenu organizuje się w zależności od rezultatów uzyskanych w czasie wykonywania przejść głównych i pomocniczych. W wypadku wykrycia na przejściach przedmiotów niebezpiecznych nie rozpoznaje się terenu między tymi przejściami. Teren ten podlega całkowitemu rozminowaniu.
Jeżeli podczas wykonywania przejść głównych i pomocniczych nie wykryto przedmiotów niebezpiecznych, to należy rozpoznać odcinki terenu między nimi.
4.2 Likwidacja pól minowych
Rozminowanie rozpoznanych zapór minowych należy z zasady wykonywać ręcznie. W tym celu w polu minowym wykonuje się przejścia szerokości 2,0 - 2,5 m co 40 - 50 m, które dzielą pole minowe na odcinki pracy. Do rozminowania jednego odcinka należy wydzielić jednego żołnierza.
Granice sprawdzonego pasa oznakowuje się chorągiewkami białymi, ustawionymi w odstępach 5 - 6 m. Wykryte miny oznacza się chorągiewkami czerwonymi.
Wykryte miny i inne przedmioty wybuchowe i niebezpieczne, po zakończeniu każdego dnia pracy, należy niszczyć na miejscu. Powinien je niszczyć pododdział inżynieryjny specjalnie wyznaczony do tego zadania.
Czas i kolejność niszczenia min i innych przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych ustala dowódca z uwzględnieniem warunków miejscowych, charakteru i zakresu prac oraz warunków bezpieczeństwa pracy.
4.3 Oczyszczanie dużych obszarów z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych
Teren, na którym nie wykryto min, lecz inne przedmioty wybuchowe i niebezpieczne należy oczyścić.
W tym celu w terenie wyznacza się każdemu żołnierzowi odcinek pracy szerokości nie mniejszej niż 50 m i głębokości do 200 m.
Granice sprawdzonego pasa oznakowuje się chorągiewkami białymi, ustawionymi w odstępach 5 - 6 m. Wykryte przedmioty wybuchowe i niebezpieczne oznacza się chorągiewkami czerwonymi.
Wykryte przedmioty wybuchowe i niebezpieczne, po zakończeniu każdego dnia pracy, należy niszczyć na miejscu. Powinien je niszczyć pododdział inżynieryjny specjalnie wyznaczony do tego zadania.
Czas i kolejność niszczenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych ustala dowódca z uwzględnieniem warunków miejscowych, charakteru i zakresu prac oraz warunków bezpieczeństwa pracy.
4.4 Sprawdzenie terenu na zaminowanie
Jakość prac związanych z całkowitym rozminowaniem powinny sprawdzić grupy kontrolne.
Personel grup kontrolnych powinni stanowić najbardziej doświadczeni żołnierze- specjaliści z zakresu prowadzenia rozpoznania i rozminowania. Wykorzystywanie grup kontrolnych do wykonywania prac niezwiązanych ze sprawdzeniem terenu jest niedozwolone.
Grupy kontrolne powinny sprawdzać jakość rozminowania zarówno w terenie, na którym prowadzono prace związane z niszczeniem wykrytych min i innych przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych, jak również terenu, na którym w czasie rozpoznania nie wykryto żadnych przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.
Sprawdzianem należy objąć 10 procent rozminowanego (oczyszczonego) terenu. Teren należy sprawdzać odcinkami lub sposobem wykonywania kontrolnych przejść szerokości 4 - 6 m w odległości 50 - 100 m jeden od drugiego.
Powtórnie rozminowuje się (oczyszcza) cały obszar, na którym grupy kontrolne stwierdziły obecność min lub innych przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.
4.5 Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa podczas rozminowywania i oczyszczania dużych obszarów
W czasie prowadzenia całkowitego rozminowania i oczyszczania terenu należy przestrzegać przepisów bezpieczeństwa określonych w pkt. 3.1.5 i 3.2.6 oraz zabrania się:
wykręcać zapalniki z pocisków artyleryjskich, granatów moździerzowych, granatów ręcznych, bomb lotniczych i innych niewypałów amunicji;
ruszać z miejsca lub usuwać zapory drutowe lub inne zapory fortyfikacyjne bez uprzedniego sprawdzenia ich zaminowania;
wypalać materiał wybuchowy z niewypałów;
wykorzystywać niezgodnie z przeznaczeniem materiały wybuchowe i środki zapalające, amunicję oraz inne środki i sprzęt stosowany w pracach rozminowania;
rozniecać ognisk w terenie uprzednio niesprawdzonym pod względem znajdowania się przedmiotów wybuchowych;
zakopywać w ziemi lub zatapiać w rzekach i innych akwenach wodnych wykrytych min, amunicji i innych przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych;
Rozminowując teren sposobem wybuchowym, należy przestrzegać następujących zasad:
podczas wysadzania ładunków punkty kierowania wybuchami oraz żołnierze powinni znajdować się w bezpiecznej odległości;
zdeformowane lub częściowo zniszczone materiały niebezpieczne należy zniszczyć na miejscu ładunkiem bezpośrednim;
pociski rakietowe należy zniszczyć pojedynczo bezpośrednimi ładunkami MW zakładanymi na głowice; pociski do niszczenia w terenie otwartym należy umieszczać w dołkach, głowicami skierowanymi w dół i przed odpaleniem przykryć warstwą gruntu.
Podczas rozminowania sposobem ręcznym powinny być przestrzegane następujące środki ostrożności:
przesuwać się tylko po wyznaczonych przejściach;
każde podejrzane miejsce, minę lub inny przedmiot wybuchowy dokładnie obejrzeć;
nie należy manipulować przy wykrytych minach, pociskach i innych nieznanych przedmiotach wybuchowych;
należy dokładnie sprawdzać przewody izolowane, przecinać je tylko pojedynczo, aby nie spowodować zamknięcia obwodu;
pozostawionego uzbrojenia, przedmiotów ogólnie nazywanych wojskowych, osobistych itp. niewiadomego pochodzenia nie powinno się ruszać z miejsca bez uprzedniego dokładnego ich sprawdzenia;
środki te należy ściągać kotwiczkami z linkami z bezpiecznej odległości lub z ukrycia.
5. Obowiązki osób funkcyjnych
5.1 Obowiązki oficera sztabu wyznaczonego do kierowania działaniem minersko-pirotechnicznym na obszarze Polski
Do obowiązków oficera sztabu wyznaczonego do kierowania rozpoznaniem, rozminowaniem i oczyszczaniem terenu na obszarze kraju należy:
dowodzenie systemem rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu na obszarze Polski;
planowanie rozwoju pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD, grup minersko-morskich oraz minerskich patroli oczyszczania;
planowanie zadań rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu zaliczanych do kategorii A ;
wyposażanie pododdziałów w niezbędny sprzęt specjalistyczny;
przygotowanie bazy szkoleniowej i jej wyposażenie;
organizacja systemu w strefach odpowiedzialności;
prowadzenie analiz i ocen działań pododdziałów w strefach odpowiedzialności;
przyjmowanie raportów i sprawozdań;
koordynowanie działań z policją i administracją terenową;
nadzorowanie szkolenia i prowadzenie nadzorów służbowych;
nadzorowanie koordynacji działań z pododdziałami rozpoznania i rozminowania EOR/EOD w operacjach NATO oraz z jego Centrum Dowodzenia Rejonami Niszczeń, Centrum Kontroli Rejonów Niszczeń oraz Centrum Informacyjnym;
urządzenie i funkcjonowanie w Siłach Zbrojnych RP Centrum Informacyjnego o zdarzeniach i operacjach rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu w kraju
i poza jego granicami.
5.2 Obowiązki oficera sztabu do kierowania działaniem minersko-pirotechnicznym wyznaczonego do współpracy z NATO
Do obowiązków oficera sztabu wyznaczonego do współpracy z NATO należą:
dowodzenie i kontrola działalności pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD w operacjach NATO;
szkolenie pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD w zakresie rozminowania i rozpoznania oraz sprawdzenie ich możliwości;
zbieranie informacji z rozpoznania technicznego i natychmiastowe ich przekazanie do Centrum Informacyjnego w kraju;
współuczestnictwo w planowaniu rozwoju pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD;
prowadzenie analiz i ocen działań pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD i grup minersko-morskich w strefach odpowiedzialności;
sporządzanie raportów i sprawozdań;
opracowanie zasad działania pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD i grup minersko-morskich w oparciu o porozumienia standaryzacyjne NATO.
5.3 Obowiązki oficera sztabu wyznaczonego do kierowania działaniem minersko-pirotechnicznym na obszarze okręgu wojskowego i w rodzajach sił zbrojnych
Do obowiązków oficera sztabu wyznaczonego do kierowania działaniem minersko-pirotechnicznym na obszarze okręgu wojskowego i w rodzajach sił zbrojnych należy:
dowodzenie systemem rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu w obszarze odpowiedzialności;
współudział w planowaniu rozwoju minerskich patroli oczyszczania oraz pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD;
planowanie zadań rozpoznania, rozminowania i oczyszczania terenu zaliczanych do kategorii B i C;
wyposażanie pododdziałów w niezbędny sprzęt specjalistyczny;
przygotowanie bazy szkoleniowej i jej wyposażenie;
podział obszaru odpowiedzialności na rejony działania poszczególnych pododdziałów;
prowadzenie analiz i ocen działań pododdziałów w rejonach odpowiedzialności;
przyjmowanie raportów oraz wykonywanie sprawozdań dla sztabu nadrzędnego;
koordynowanie działań z policją i administracją terenową w obszarze odpowiedzialności;
kierowanie szkoleniem i prowadzenie nadzorów służbowych;
zbieranie danych z rozpoznania technicznego oraz natychmiastowe ich przekazanie do Centrum Informacyjnego.
5.4 Obowiązki oficera sztabu jednostki odpowiedzialnej za oczyszczanie powierzonego terenu
Do bezpośredniego kierowania pracami oczyszczania terenów dowódca jednostki odpowiedzialnej za oczyszczanie powierzonego terenu wyznacza rozkazem oficera sztabu, którego zadaniem jest:
utrzymywanie stałego kontaktu oraz współpraca z właściwymi władzami terenowej administracji państwowej i samorządowej oraz jednostkami Policji na obszarze odpowiedzialności;
kierowanie całokształtem działalności patrolu jako podległego pododdziału;
prowadzenie dokumentacji ewidencyjno-sprawozdawczej i załatwianie korespondencji bieżącej;
współudział w ustalaniu i wyznaczaniu stałych obszarów terenu wyznaczonych wyłącznie do niszczenia przez minerski patrol oczyszczania przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych, zapewniającego zachowanie pełnego bezpieczeństwa ludzi i zwierząt przed rażeniem odłamkami oraz oparzeniem ludzi i zapaleniem zabudowań;
ustalanie spraw związanych z zakwaterowaniem patroli i wyposażeniem logistycznym;
nadzorowanie pracy patroli;
ustalanie kolejności realizacji zgłoszeń i przekazywanie ich dowódcy minerskiego patrolu oczyszczania oraz załatwianie różnego rodzaju roszczeń z terenu;
organizowanie i sprawowanie nadzoru nad szkoleniem, egzaminami i zaopatrzeniem patroli oczyszczania;
prowadzenie kontroli i kierowanie pracującymi w terenie patrolami oczyszczania;
okazywanie w razie potrzeby pomocy w prowadzeniu pogadanek dla młodzieży szkolnej lub miejscowej ludności w zakresie obowiązku zgłaszania właściwym organom znalezionych przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych, sposobów ich zabezpieczania do czasu usunięcia przez minerskie patrole oczyszczania, tj. ogrodzenia, wystawienia znaków ostrzegawczych i posterunków ochronnych;
opracowanie punktu do rozkazu dziennego jednostki po zakończeniu roku kalendarzowego, stwierdzającego liczby miesięcy i dni przepracowanych przez żołnierzy zawodowych podczas oczyszczania terenów oraz dopilnowanie, aby wyciągi z rozkazu dziennego jednostki zostały przekazane do odpowiednich komórek w celu włączenia ich do akt personalnych żołnierzy zawodowych;
dopilnowanie, aby dowódca minerskiego patrolu oczyszczania po zakończeniu roku kalendarzowego przekazał wszystką dokumentację z jego działalności;
załatwianie i uzgadnianie innych spraw związanych z prowadzeniem oczyszczania.
5.5 Obowiązki dowódcy pododdziału rozpoznania i rozminowania EOR/EOD
Do obowiązków dowódcy pododdziału rozpoznania i rozminowania EOR/EOD należy:
organizowanie pracy grupom/zespołom EOR/EOD oczyszczania terenu w strefie odpowiedzialności oraz niszczenia amunicji i przedmiotów wybuchowych;
udzielanie pomocy grupom/zespołom EOR/EOD w uzgadnianiu z władzami terenowymi i samorządowymi, policją oraz zainteresowanymi podmiotami gospodarki państwowej, uspołecznionej i prywatnej planu organizacji i kolejności wykonywania prac pomocniczych oraz zasad ewakuacji ludności ze strefy niebezpiecznej;
zbieranie i prowadzenie ewidencji zrealizowanych prac rozminowania;
prowadzenie analiz i ocen działań grup/zespołów EOR/EOD w swojej strefie odpowiedzialności;
nadzorowanie szkolenia i prowadzenie nadzorów służbowych;
współpraca z oficerami operacyjnymi sztabu (S) oraz logistyką w kwestii realizacji zadań i zabezpieczenia logistycznego;
we współpracy ze sztabem odpowiedzialność za szkolenie pododdziałów rozpoznania i rozminowania EOR/EOD w zakresie prowadzenia rozpoznania, rozminowania oraz sporządzania obowiązującej dokumentacji;
wykonywanie zamówień oraz rozdział niezbędnego specjalistycznego wyposażenia;
udzielanie pomocy grupom/zespołom EOR/EOD w ustalaniu wielkości stref niebezpiecznych i jej granic odpowiednio do warunków miejscowych i rodzaju przedmiotów wybuchowych.
5.6 Obowiązki dowódcy minerskiego patrolu oczyszczania
Do obowiązków dowódcy minerskiego patrolu oczyszczania należy:
decydowanie o sposobie usunięcia i zniszczenia wykrytych w terenie przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych;
organizowanie pracy oczyszczania terenu w strefie odpowiedzialności oraz niszczenia amunicji i przedmiotów wybuchowych;
zapewnienia bezpieczeństwa pracy personelowi patrolu oraz osób zatrudnionych przy pracach pomocniczych, jak również zapewnienie bezpieczeństwa na terenach otaczających strefę niebezpieczną;
ustalanie wielkości stref niebezpiecznych i jej granic odpowiednio do warunków miejscowych i rodzaju przedmiotów wybuchowych;
uzgadnianie z władzą terenową i samorządową, policją oraz zainteresowanymi podmiotami gospodarki państwowej, uspołecznionej i prywatnej planu organizacji i kolejności wykonania prac pomocniczych oraz zasad ewakuacji ludności ze strefy niebezpiecznej;
poinformowanie władz terenowych, samorządowych i policji o potrzebie poinformowania okolicznych mieszkańców o miejscu i czasie wykonywanych prac, o granicach strefy niebezpiecznej oraz o znaczeniu sygnałów (dźwiękowych lub innych), sposobie i kolejności ich podawania;
określenie konkretnych obowiązków urzędom władzy terenowej, samorządowej, policji i innym osobom biorącym udział w pracach pomocniczych;
dowodzenie personelem patrolu podczas wykonywania zadań zasadniczych (usuwania i niszczenia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych);
sporządzenie protokołu z wykonanych prac według załącznika A niniejszej normy.
Załącznik A
(normatywny)
WZORY DOKUMENTÓW PLANISTYCZNYCH, MELDUNKÓW, SPRAWOZDAŃ I UPOWAŻNIEŃ
A.1 Protokół z oczyszczania terenu (obiektu) z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych oraz z zużycia materiałów wybuchowych i środków zapalających
Zgłoszenie nr ...................... lp .....................
P R O T O K Ó Ł
z oczyszczania terenu z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych
oraz z zużycia materiałów i środków, spisany w dniu
...............................................................................
przez JW nr ...................... w miejscowości ...................................................................
gmina ............................................. województwo ........................................................
Komisja w składzie:
dowódca minerskiego patrolu oczyszczania .................................................................
przedstawiciel władz terenowych ..................................................................................
właściciel gruntów .........................................................................................................
stwierdza, że zgłoszony do oczyszczenia (sprawdzenia) teren, ujęty
w planie pod nr .........................., oczyszczono dnia .......................... 20.......... r.
W wyniku prac oczyszczono i zniszczono:
bomby lotnicze .................................. szt. granaty moździerzowe ...................... szt. pociski artyleryjskie ........................... szt. granaty ręczne .................................. szt. |
pięści pancerne ................................. szt. miny lotnicze ..................................... szt. miny ppanc i ppiech .......................... szt. różne ................................................. szt. |
Krótka charakterystyka zniszczonej amunicji (opis miejsca wykrycia amunicji)
...............................................................................................................................................................................................
Przy oczyszczaniu (sprawdzeniu) terenu zużyto następujące ilości materiałów i środków:
materiał wybuchowy ........................... kg spłonki pobudzające ........................... kg lont prochowy .................................... mb lont detonujący .................................. mb zapalniki elektryczne .......................... szt |
zapałki ................................................ szt inne .................................................... szt przebyto ............................................. km etyliny .................................................. kg oleju napędowego .................................kg |
Komisja stwierdza, że podczas oczyszczania terenu, które trwało od godz. .............. dnia ..................... do godz. ...................... dnia .....................................................................
żadnych szkód nie wyrządzono. Nie było wypadków (jeżeli były to jakie) ........................................................................ ...............................................................................................................................................................................................
Teren oczyszczony zdali:
DOWÓDCA JW nr ...............
MINERSKIEGO PATROLU OCZYSZCZANIA
............................................................... ...........................
mp
Teren oczyszczony przyjęli:
WŁAŚCICIEL GRUNTU PRZEDSTAWICIEL
WŁADZ TERENOWYCH
................................. .................................
A.2 Sprawozdanie z oczyszczania terenu i obiektów z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych
S P R A W O Z D A N I E
z oczyszczania terenów z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych
przez ......................................................................... w ............................ roku.
(nazwa jednostki wojskowej lub okręgu wojskowego)
ZESTAWIENIE
min ppiech i ppanc
bomb lotniczych
poc. art. i min moź.
gran. ręcz. i ppanc
innej amunicji
CZĘŚĆ OPISOWA
Ważniejsze prace przy likwidacji większych skupisk przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych, jak: stare magazyny, tereny silnie zanieczyszczone, wymagające utrzymywania grup oczyszczania przez długi czas.
Napotkane trudności - podać konkretne przykłady nie wywiązywania się władz terenowych i policji z nałożonych na nie obowiązków w tym względzie.
Nieszczęśliwe wypadki wśród patroli oczyszczania, ich przyczyny.
Wnioski wpływające na usprawnienie prac oczyszczania terenu z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.
Współrzędne miejsca znalezienia przedmiotu niebezpiecznego:
Możliwości zbliżania:
pieszo dobre możliwe niemożliwe
pojazdami dobre możliwe niemożliweRozpoznany przedmiot niebezpieczny
Nazwa:
Numer:
Nierozpoznany przedmiot niebezpieczny
Kształt G. Kolor
Całkowita długość H. Znaki
Długość korpusu I. Widzialne uzbrojenie
Średnica K. Związek z otoczeniem
Inna charakterystyka
Przedmiot niebezpieczny pod powierzchnią ziemi
Charakterystyczne znaki w sprawdzanym miejscu:
Średnica punktu lub otworu:
Dostępne informacje chemiczne:
Czy wymagana jest ewakuacja? (tak / nie)
Czy należy podjąć inne warunki bezpieczeństwa?
nazwę grupy/zespołu realizującej rozpoznanie;
termin rozpoczęcia rozpoznania;
kolejność wykonania prac;
miejsce i czas znalezienia przedmiotu niebezpiecznego;
współrzędne miejsca znalezienia przedmiotu niebezpiecznego;
nazwisko, adres, nr telefonu informatora;
sposób dowodzenia i kierowania;
dane dotyczące zabezpieczenia medycznego i sanitarnego;
inne szczegóły organizacyjne.
adres
numer telefonu
gdzie się znajduje
droga, sposób transportu
czy to jest mina tak/nie
rozmiar
kolor
napisy
numer
inne informacje
Lp |
Wyszczególnienie |
Jm. |
Patrole oczyszczania terenu |
Kontrola pirotechniczna |
Nadzór saperski |
Razem |
1 |
Liczba pracujących: patroli żołnierzy |
szt. osób |
|
|
|
|
2 |
Wykonano zgłoszeń |
szt. |
|
|
|
|
3 |
Przepracowano |
rd |
|
|
|
|
4 |
Przejechano |
km |
|
|
|
|
5 |
Wykryto i zlikwidowano: |
szt. szt. szt. szt. szt. |
|
|
|
|
RAZEM |
szt. |
|
|
|
|
|
6 |
Z u ż y t o: - materiału wybuchowego - lontu prochowego - lontu detonującego - spłonek - zapalników elektrycznych - etyliny - oleju napędowego |
kg mb mb szt. szt. t t |
|
|
|
|
7 |
Nieszczęśliwe wypadki: zabici ranni |
osób osób |
|
|
|
|
.........................................
(podpis dowódcy, szefa)
A.3 Upoważnienie do prowadzenia działań minersko-pirotechnicznych
/Strona 1/
Pieczęć
podłużna
jednostki
Mp, Dnia ....................... 20........ r.
Upoważnienie
do prowadzenia działań minersko - pirotechnicznych
Na podstawie rozkazu dziennego JW ........... Nr .......................... z dnia .......... ......................... ....................................................................................................... po
(stopień, imię i nazwisko)
dodatkowym przeszkoleniu i zdaniu egzaminów został wyznaczony na ........................................................................................................................................
(podać stanowisko)
minerskiego patrolu oczyszczania terenów na obszar .................................................. ....
.......................................................................................................................................
(podać rejon działania)
......................................
(imię i nazwisko)
.............................................
mp. (stopień)
DOWÓDCA
JEDNOSTKI WOJSKOWEJ
.............................................
/Strona 2/
Praktyczna praca w terenie uprawniająca do zaliczenia w wyższym wymiarze do wysługi lat trwała w terminie od ...................................... do ....................................
to znaczy ................................................. miesięcy ................................................. dni
Podstawa wypełnienia - rozkaz dzienny jednostki Nr ........................................ z dnia ........................................................... 20 ............... roku.
......................................
(imię i nazwisko)
.............................................
(stopień)
mp.
DOWÓDCA
JEDNOSTKI WOJSKOWEJ
UWAGA:
Strona 1 - upoważnia do podejmowania przedmiotów wybuchowych i ich neutralizację na danym terenie.
Strona 2 - wypełnia się po każdym roku kalendarzowym
A.4 Schemat łączności z pododdziałami prowadzącymi działania minersko-pirotechniczne
A.5 MELDUNEK Z ROZPOZNANIA PRZEDMIOTÓW NIEBEZPIECZNYCH /NATO/
ALFA
1. Nazwisko: Stopień:
Numer jednostki: Nazwa jednostki:
2. Data upadku/ ustawienia:
3. Data znalezienia:
4. Punkt spotkania:
BRAVO
CHARLIE
DELTA
Jeśli tak to jakie?
ECHO
1. Inne stosowne informacje?
A.6 Rozkaz do przeprowadzenia rozpoznania przedmiotu niebezpiecznego
Rozkaz do przeprowadzenia rozpoznania przedmiotu niebezpiecznego powinien zawierać:
A.7 Podstawowe pytania do informatora zadawane podczas przeprowadzania wywiadu przez personel EOR/EOD
Kto: - nazwisko
Gdzie: - miejsce występowania
Co to jest - Kształt
Szkic - wykonany przez informatora znalezionego przedmiotu
Czas - data znalezienia
Otoczenie - rezultaty zdarzenia (zabici/ranni) - ludzie, zwierzęta
Zniszczenia - budynki, pojazdy, drzewa, itp.
Infrastruktura - gaz, woda, elektryczność, itp.
Załącznik B
(normatywny)
ZASADY DZIAŁANIA
PODODDZIAŁÓW EOR/EOD
Załącznik C
(informacyjny)
WYKAZ POLSKICH TYTUŁÓW POWOŁANYCH
DOKUMENTÓW STANDARYZACYJNYCH NATO
C.1 STANAG 2143, wydanie 4, Rozpoznanie /rozminowanie
C.2 STANAG nr 2036, wydanie 4, Ustawianie pól minowych, ich oznakowanie i dokumentowanie oraz zasady meldowania.
C.3 STANAG nr 2017, wydanie 3, Rozkaz dla dowódcy pododdziału niszczeń i dowódcy ogniowej grupy niszczeń.
C.4 STANAG 2889, wydanie 2, Oznakowanie rejonów niebezpiecznych i przejść przez nie prowadzących.
C.5 STANAG 2897, Standaryzacja wyposażenia EOR/EOD.
C.6 STANAG 2389, Minimum standaryzacji szkolenia personelu EOR/EOD.
A.8 PLAN - DZIENNIK PRACY MINERSKIEGO PATROLU OCZYSZCZANIA JW nr ............................
Lp. |
Data |
Miejsce zgłoszenia, adresy osób wskazujących |
Co podlega oczyszczaniu lub sprawdzeniu |
Zgłoszenie |
Nr protokołu |
Zniszczono |
Zużyto |
Ilość przejechanych kilometrów |
Zużyto (kg) |
|
||||||||||||
|
|
|
|
wpłynęło |
wykonano |
|
min ppiech i ppanc |
bomb lotniczych |
pocisków artyleryjskich |
min moździerzowych |
granatów ręcznych |
pięści pancernych |
innej amunicji |
R A Z E M |
MW (kg) |
lontu prochowego i detonującego (m) |
spłonek (szt.) |
zapalników elektrycznych (szt.) |
|
etyliny |
oleju napędowego |
U W A G I |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A.9 KSIĄŻKA EWIDENCJI MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH I ŚRODKÓW ZAPALAJĄCYCH
Lp. |
Data |
Nr asygnaty
|
O t r z y m a n o |
Z u ż y t o |
S t a n |
|||||||||
|
|
|
MW (kg) |
spłonki, zapalniki elektryczne (szt.)
|
lont prochowy (m) |
lont detonujący (m) |
MW (kg) |
spłonki, zapalniki elektryczne (szt.) |
lont prochowy (m) |
lont detonujący (m) |
MW (kg) |
spłonki, zapalniki elektryczne (szt.) |
lont prochowy (m) |
lont detonujący (m) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A.10 PLAN - MAPA OCZYSZCZANIA TERENU I OBIEKTÓW Z PRZEDMIOTÓW WYBUCHOWYCH I NIEBEZPIECZNYCH
SZTABU OKRĘGU WOJSKOWEGO/KORPUSU I SZTABU RODZAJU SIŁ ZBROJNYCH
A.11 ZAŁĄCZNIK DO PLANU-MAPY OCZYSZCZANIA TERENÓW Z PRZEDMIOTÓW WYBUCHOWYCH I NIEBEZPIECZNYCH
Nr patrolu |
Jednostka wojskowa wydzielająca minerski patrol oczyszczania |
Rodzaj patrolu. Wyszczególnienie przydzielonego terenu |
Miejsce stacjonowania patrolu |
Adres, nr telefonu przyjmowania zgłoszeń |
Rejony neutralizacji przedmiotów niebezpiecznych |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A.12 KSIĄŻKA EWIDENCJI ZGŁOSZEŃ
Lp. |
Data i godz. zgłoszenia |
Miejsce zgłoszenia (miejscowość, gmina, województwo, adresy osób wskazujących) |
Co podlega oczyszczeniu i sprawdzeniu |
Zgłoszenie (stopień, imię i nazwisko) |
Zgłoszenie (stopień, imię i nazwisko) |
Data i |
Numer protokołu |
MARZEC 2000 r. - Wzór |
|||||||
57 |
02.03.2000 godz. 6.10 |
m. GRANICA, gm. STRZEGOM, woj. DOLNOŚLĄSKIE, Pan Jan NOWAK zam. GRANICA 5. |
Znaleziono na polu uprawnym |
Oficer dyżurny |
D-ca patrolu Z-ca d-cy patrolu |
02.03.2000 godz. 10.00 - 14.20 |
1/03/2000 |
58 |
03.03.2000 godz. 8.50 |
m. LEŚNICA, gm. LEŚNICA, woj. OPOLSKIE, Pan Joachim LEŚNIAK, zam. LEŚNICA ul Wiejska 4/5 |
Znaleziono na |
Oficer dyżurny JW. 2796 |
D-ca patrolu Z-ca d-cy patrolu |
04.03.2000 godz. 7.30 - 11.30 |
2/03/2000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1) Niżej wymienione dokumenty powołane są dostępne w Biurze Wojskowej Służby Normalizacyjnej, Aleje Niepodległości 218, 00-911 Warszawa, tel.6842850
) Planowany termin ustanowienia normy - maj 2000 r.
3) Planowany termin ustanowienia normy - maj 2000 r.
4) Planowany termin ustanowienia normy - styczeń 2001 r.
5) Planowany termin ustanowienia normy - styczeń 2001 r.
2
Pr NO
MINISTERSTWO
OBRONY
NARODOWEJ
Pr NO -
NORMA OBRONNA
Wojska Inżynieryjne.
Rozpoznanie, rozminowanie
i oczyszczanie terenów
(obiektów) z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych
Zamiast
ICS 95.020
Ustanowiona przez Ministra Obrony Narodowej zarządzeniem nr ...................../ MON z dnia .......................2000 r. w sprawie ustanawiania norm obronnych (Dz. Roz. MON 2000 r. poz. .......), z terminem obowiązywania od dnia ................................
SZEFOSTWO WOJSK INŻYNIERYJNYCH
DWLąd
SZEFOSTWO WOJSK INŻYNIERYJNYCH
OW/KORPUSU
JEDNOSTKA
WOJSKOWA
(oddział gospodarczy)
MINERSKI
PATROL
OCZYSZCZANIA
MINERSKI
PATROL
OCZYSZCZANIA
Pododdziały
EOR/EOD
GRUPA
EOR
GRUPA
EOD
INFORMATOR
SZTAB EOR/EOD
OFICER OPERACYJNY S3
wymiana informacji
Wydzielenie i wysłanie
grupy/zespołu EOR
Przeprowadzenie rozpoznania i podjęcie decyzji o potrzebie ingerencji zespołu EOD. Jeśli nie niebezpieczny przedmiot usuwają samodzielnie
Wydzielenie i postawienie zadań dla grupy/zespołu EOD
Określenie rodzaju niebezpiecznego przedmiotu, oraz wybór metody i sposobu likwidacji
Złożenie meldunku, sprawdzenie rejonu realizacji zadania oraz sporządzenie wymaganej dokumentacji
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
PTS-M, WAT-materiały, saper
KMT-5M, WAT-materiały, saper
BLG-67M, WAT-materiały, saper
Zakładanie ppanc grupy min. PP, WAT-materiały, saper
Kuter holowniczy KH, WAT-materiały, saper
ZSW-15, WAT-materiały, saper
MDK-2M, WAT-materiały, saper
FPW-300, WAT-materiały, saper
DE-45D~1, WAT-materiały, saper
K-407C, WAT-materiały, saper
SG-15, WAT-materiały, saper
SDM-2, WAT-materiały, saper
SŁ-34, WAT-materiały, saper
KMT-6, WAT-materiały, saper
RMK-3, WAT-materiały, saper
dane - polowa rampa kolejowa, WAT-materiały, saper
P-PTS, WAT-materiały, saper
EO-1 agr, WAT-materiały, saper
Zabezpieczenie inżynieryjne forsowania przeszkód wodnych przez oddział (ZT), WAT-materiały, saper
więcej podobnych podstron