Opiekujemy się ptakami.

Zadania programowe	Realizacja poprzez różnorodne metody i formy pracy	Data realizacji
Obszar 1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych. (PP) Motywowanie do zgodnego udziału w życiu grupy, przedszkola- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Inspirowanie do działań konstrukcyjnych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Obszar 10.Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych. (PP) Obszar 3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci.	I. Zabawy swobodne przy niewielkim udziale nauczyciela Zabawa ,,Co by było, gdyby ptaki zaczęły mówić?” - rozwijanie myślenia dedukcyjnego. Technika twórczego myślenia- burza mózgów ,,Ptasia narada” - nabywanie umiejętności rozwiązywania problemów. Zabawa dydaktyczna ,,Zgadnij, jaki to ptak i co lubi jeść?”- nabywanie umiejętności wypowiadania się na różne tematy z właściwym wykorzystaniem posiadanej wiedzy. Zabawa metodami psychoaktywnymi: - ,,Przekazywanie bardzo delikatnej rzeczy (ptaszka) - rozwijanie ekspresji głosu i ciała stosując ćwiczenia z obfitą mimiką, gestykulacją i dialogiem. - ,,Snucie bajki o ptaku” - zdobywanie doświadczeń w mówieniu, słuchaniu i byciu słuchanym poprzez kontynuowanie fantazji. Zrozumienie przez dziecko, że posiada takie samo prawo do wypowiadania się jak inne dzieci. Zabawy w kąciku budownictwa - konstruowanie budowli z klocków plastikowych i drewnianych z zastosowaniem różnorodnych sposobów łączenia poszczególnych elementów, zwracanie uwagi na cichą i zgodną zabawę. Zabawa z zastosowaniem techniki twórczego myślenia - przekształcenia - przekształcanie litery ,,u” w dowolny obrazek. ,,Co to jest?” - dorysowywanie szczegółów do dziwnych rysunków ( wg Programu PKD, s.85) Zabawy tematyczne w kącikach zainteresowań - wdrażanie do przestrzegania regulaminu grupy ustalonego wspólnie z dziećmi. Zabawa twórcza ,,Inne zastosowanie przedmiotów”- wymyślanie jak największej ilości zastosowań pokazanego dzieciom przedmiotu
Obszar 3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci. (PP) Obszar 12. Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt. .(PP) Obszar 13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną. (PP) Obszar 9. Wychowanie przez sztukę - różne formy plastyczne. (PP) Motywowanie do wypowiadania się w różnych technikach plastycznych i rozwijanie wrażliwości na kształty i kolory- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Obszar 8. Wychowanie przez sztukę - muzyka i śpiew, pląsy i taniec. (PP) Rozwijanie zainteresowań muzycznych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Rozwijanie zainteresowań tanecznych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Podejmowanie zintegrowanych działań w celu przygotowania dziecka do podjęcia nauki w szkole: - usprawnianie narządów mowy i doskonalenie sprawności artykulacyjnej(PR)	II. Zajęcia dydaktyczne Rozmowa z dziećmi na temat dokarmiania ptaków zimą na postawie historyjki obrazkowej ,,Pomagamy ptakom”, zapoznanie z literą ,,u”- praca z dzieckiem zdolnym. Porównuje własne spostrzeżenia z omawianą tematyką. Dzieli się z innymi własnymi wnioskami. Zabawy tropiące w ogrodzie przedszkolnym: rozpoznawanie ptaków zimujących w Polsce oraz ulubionych pokarmów, rozpoznawanie śladów ptaków na śniegu, zaopatrzenie karmników w świeży pokarm. Rozpoznaje i nazywa ptaki zimujące w Polsce, rozpoznaje ślady ptaków na śniegu. Pogadanka i pokaz multimedialny na temat,,Dokarmianie ptaków zimą, ochrona środowiska” przez przedstawiciela Nadnidziańskiego Parku Narodowego. Wycieczka do gospodarstwa agroturystycznego do Starej Dębowej Woli-wyłożenie świeżego pokarmu dla zwierząt i ptaków w lesie, kulig po lesie , zjeżdżanie z górki, ciepły poczęstunek. Zwrócenie uwagi na bezpieczeństwo dzieci podczas wycieczki. Spotkanie z przedstawicielami Straży Miejskiej - rozmowa na temat ,,Bezpieczne zabawy zimowe”. Uświadamianie dzieciom niebezpieczeństw i skutków wynikających z nie przestrzegania zasad bezpieczeństwa podczas zabaw na śniegu i lodzie. Uczenie dzieci przewidywania skutków swoich zachowań. Utrwalenie nazw figur geometrycznych ,wykorzystanie utworu W. Chotomskiej,, Spotkanie z kwadratem”, ,,Trójkątna bajka”- określanie charakterystycznych cech kwadratu, trójkąta, prostokąta, koła, układanie kompozycji z figur na kartonach, nazywanie swoich prac. Wypełnianie konturów ptaków mozaiką wydzierankową z papieru kolorowego- zwracanie uwagi na estetyczne wykonanie swojej pracy i doprowadzenie jej do końca Wykonanie z kartonu i pudełek po zapałkach karmników dla ptaków- zwrócenie uwagi na dokładne i estetyczne wykonanie prac. Zwrócenie uwagi na bezpieczne posługiwanie się nożyczkami. Nauka piosenki ,,Biała zima ”. Zabawa rytmiczna przy muzyce ,,Wróbelki zimą”. Słuchanie piosenki ,,Gawron”, ,, Wróbelek” śpiew piosenki ,,Odleciały ptaszki ”, ,, Zimowa wyliczanka”, układanie melodii do krótkich tekstów, zabawa słuchowa ,,Ile śnieżek uderzyło w drzewo?”, taniec ,,Kujawiak” , ćwiczenia inhibicyjno- incytacyjne, zagadki muzyczne, gra na instrumentach perkusyjnych znanych piosenek o tematyce zimowej. Gimnastyka buzi i języka - ćwiczenia artykulacyjne , doskonalenie prawidłowej wymowy głoski ,,r”
Obszar 5. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci. (PP) Motywowanie do dbałości o sprawność fizyczną- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Systematyczne organizowanie zabaw i zajęć ruchowych w sali lub na powietrzu, organizowanie gier i zawodów sprawnościowych.( PWP) Aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu - zabawy z wykorzystaniem urządzeń terenowych i przyborów sportowych.( PWP) Rozwijanie umiejętności zapewniających bezpieczeństwo sobie i innym- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Obszar 6. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych. (PP) Wdrażanie dzieci do kierowania się zasadami bezpieczeństwa na terenie przedszkola i poza nim. ( PR)	III. Zajęcia na świeżym powietrzu lub w sali Zabawy ruchowe do powtórzenia wg K, Wlaźnik ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu”: - z elem. rzutu ,,Kto dalej rzuci” - z elem. czworakowania „ Tunel” - z elem. ,,Samochody” Zabawy ruchowe do wprowadzenia wg K. Wlaźnik ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu” - orientacyjno-porządkowa ,,Wiatr i śnieżynki”, s.57 Poranne ćwiczenia gimnastyczne wg K. Wlaźnik ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu”: - zestaw III, s. 130 K.Wlaźnik Ćwiczenia gimnastyczne: - zestaw 5 s.151 przybory: szarfy w dwóch kolorach, piłka instrumenty perkusyjne.Kształtowanie motoryki w zakresie zwinności, siły, skoczności. Zabawy w ogrodzie przedszkolnym- zabawy na śniegu; rzucanie śnieżkami, lepienie bałwana - zwrócenie uwagi na bezpieczeństwo dzieci. Zabawy o charakterze sportowym w sali. Spacery: Do ogrodu przedszkolnego w celu wyłożenia zmarzniętym ptakom pokarmu - obserwacja ptaków korzystających z ,,ptasiej stołówki”. Po osiedlu w celu obserwacji ptaków: ich wyglądu, sposobu zachowania się, próba rozpoznawania i nazywania ich. Zabawa badawcza w kąciku przyrody - obserwacja przez lupę wyglądu piórka ptasiego. Wypowiadanie się na temat dokonanych obserwacji.
Obszar 3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci. (PP) Wdrażanie do samodzielnego i kulturalnego zachowania się- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Obszar 14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.(PP) Obszar 3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci. .(PP) Obszar 2. Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywaniu ładu i porządku. (PP)	IV. Czynności opiekuńcze, samoobsługowe, organizacyjne i inne Poznanie zimowych zwyczajów ptaków na podstawie opowiadanie H. Zdzitowieckiej ,,Huśtawka sikorek”. Wiersz do słuchania I. Salach ,, Głodny ptaszek” - ukazanie dzieciom warunki bytowania ptaków zimą. Zachęcanie dzieci do pomagania ptakom w przetrwaniu trudnego okresu zimy. Rozpoznawanie dźwięków i przeliczanie liczby odgłosów oraz odtwarzanie tej liczby za pomocą umownych znaków: kresek kółek. Próba samodzielnego układania podpisów do obrazków oraz odczytywania prostych wyrazów w obrębie poznanych liter - wykorzystanie rozsypanki literowej i sylabowej. Zabawa ,,Dobieranka obrazkowa” - dobieranie par obrazków, które do siebie pasują. Zabawa ,, Co mam na obrazku?” synteza i analiza dźwiękowa wyrazów, wyodrębnianie głosek w nagłosie, wygłosie i śródgłosie. Porównywanie obrazków różniących się szczegółami - wyrabianie spostrzegawczości i logicznego myślenia. Identyfikowanie takich samych liter poprzez łączenie ich w pary - utrwalenie znajomości poznanych liter. Zabawa w słowa ,,Łańcuszek słów” - podawanie wyrazu na ostatnią głoskę słowa podanego przez kolegę . Bajka terapeutyczna "Stracholubek"- Elżbieta Janikowska. Bajka może pomóc zrozumieć dzieciom, że często strach jest tylko wytworem ich wyobraźni a wykonanie ćwiczenia nie sprawi im najmniejszej trudności. Prace porządkowo-gospodarcze w kącikach zainteresowań- ścieranie kurzu, porządkowanie w szufladach indywidualnych, w półeczkach indywidualnych, segregowanie klocków. Podczas posiłków zwracanie uwagi na kulturalne zachowanie się przy stole, zjadanie całych porcji, nie rozmawianie. Praca wyrównawcza w zakresie: doskonalenia sprawności manualnej rozwijania syntezy i analizy wzrokowo-słuchowej

Elżbieta Janikowska "Stracholubek"

Bajka może pomóc zrozumieć dzieciom, że często ten strach jest tylko wytworem ich wyobraźni a wykonanie ćwiczenia nie sprawi im najmniejszej trudności.

Małgosia bardzo lubiła gimnastykę. Uwielbiała zabawy ze śpiewem, rzuty woreczkami do kosza czy czworakowanie. Nie mogła się doczekać lekcji wychowania fizycznego, to były jej ulubione zajęcia.

Pewnego dnia pani przyniosła na lekcje dwa drewniane płotki.

- Niedługo będą zawody. - powiedziała - Jedną z konkurencji będzie skok przez płotek. Musimy solidnie się przygotować.

Wszyscy bardzo się ucieszyli. Najgłośniej krzyczeli chłopcy:

- Super! Pokonamy wszystkich! Płotki to dla nas pestka!

I zaczęły się skoki przez płotki. Krzyś przeskoczył jak prawdziwy sportowiec, Marta trochę zaczepiła jedną nóżką, ale jakoś sobie poradziła, później skakał Maciek - on również nie miał kłopotu z pokonaniem płotka.

Wreszcie przyszła kolej na Małgosię. Dziewczynka zaczęła biec przed siebie w kierunku przeszkody i już, już miała podnieść wysoko w górę nóżkę, żeby przeskoczyć, kiedy nagle wydało się jej, że przed nią stoi nie drewniany płotek, lecz wielka, stroma góra. W żaden sposób nie uda się jej pokonać. Małgosia gwałtownie zwolniła, ale było już za późno, wpadła z impetem na stojącą przeszkodę, płotek przewrócił się, a dziewczynka razem z nim.

- Cha, cha, cha ! - rozległy się śmiechy - Ale łamaga! Takiego niskiego płotka nie potrafi przeskoczyć!

Małgosia leżała na podłodze i chociaż za bardzo się nie potłukła z jej oczu popłynęły łzy. Było jej wstyd, że dzieci śmieją się z niej, że wszyscy jakoś sobie poradzili, a ona wyłożyła się jak długa na podłogę.

- Co się stało?! - podbiegła do niej przerażona pani - Boli cię coś?

- Taaakkk… - skłamała dziewczynka - Chyba skręciłam nogę…

Ola i Madzia pomogły Małgosi dojść do pokoju pani pielęgniarki. Dziewczynka ciągnęła nogę za sobą, jakby rzeczywiście bardzo ja bolała.

Pani pielęgniarka pokręciła głową:

- Aż tak cię boli? Może zadzwonimy po pogotowie…

- Nie! - przestraszyła Małgosia - Już prawie nie boli!

Posiedziała trochę z okładem lodu na nodze i kiedy wróciła do klasy było już po lekcji wychowania fizycznego.

Następnego dnia był piątek, a w tym dniu dzieci nie miały w planie gimnastyki, więc Małgosia odetchnęła z ulgą. Już nie czekała na te lekcje z utęsknieniem. Bała się, że pani znowu każe skakać przez płotki.

Ale w poniedziałek dziewczynka musiała stawić czoła kolejnej lekcji wychowania fizycznego.

- Mamo! - poprosiła rano - Napisz mi zwolnienie z wuefu. Trochę boli mnie gardło…

Mama z niepokojem sprawdziła czoło Małgosi, czy przypadkiem nie ma temperatury i nie zaczyna się jakaś angina, ale ponieważ nic na to nie wskazywało, po prostu napisała karteczkę ze zwolnieniem.

Następnego dnia znowu był wuef i znowu Małgosia poprosiła mamę o zwolnienie.

- Chyba po lekcjach przejdziemy się do przychodni. - zdenerwowała się mama - Już drugi dzień boli cię gardło. Może to jakaś infekcja?

- Nie, nie, mamo - krzyknęła Małgosia - To tylko zwykły katar… Nic mi nie będzie…

Na następnej lekcji gimnastyki nie mogła już wykręcić się od ćwiczeń. Na szczęście okazało się, że tym razem będzie aerobic. Małgosia była wniebowzięta. Ćwiczyła tak solidnie i wytrwale, że pani ją pochwaliła i kazała przygotować ćwiczenia przy muzyce na następną gimnastykę. Wszystkie dzieci po lekcji podchodziły do dziewczynki i mówiły:

- Ale ty to masz szczęście! Na następnym wuefie zastąpisz panią!

A Małgosia rosła z dumy i ze szczęścia.

Po lekcjach dziewczynka wybrała się do parku na spacer ze swoim pieskiem - małym kundelkiem Rafikiem. Rafik bardzo lubił obwąchiwać wszystkie zakamarki po drodze, zaglądać w każdy kącik. Małgosia bała się, żeby piesek jej nie uciekł, więc prowadziła go na smyczy. Przechodzili właśnie koło sklepu z zabawkami i na wystawie dziewczynka zobaczyła wspaniały domek dla lalek. Przystanęła przed wystawą, choć Rafik próbował zmusić ją szarpaniem za smycz, aby iść dalej.

- Może poprosiłabym Świętego Mikołaja, żeby przyniósł mi taki domek na gwiazdkę? - pomyślała Małgosia - Jakby to było wspaniale gdyby moje lalki mogły w nim zamieszkać…

W tej chwili Rafik szarpnął mocniej za smycz, wyrwał ją z rąk Małgosi i pobiegł przed siebie.

- Rafik! Wracaj! - krzyknęła przerażona dziewczynka i rzuciła się w pogoń za swym ulubieńcem.

Ale piesek ani myślał się zatrzymać. Biegł przed siebie ile tchu w łapkach, tylko kosmate uszy trzęsły mu się na wszystkie strony. Minął przystanek, kiosk, mostek i skręcił w stronę rzeki. Małgosia biegła za nim, wciąż krzycząc głośno:

- Rafik! Rafik!

Nagle piesek wyskoczył w górę i jednym skokiem pokonał murek, który był na jego drodze. Małgosia nie zastanawiając się ani chwili wyskoczyła w górę, a kiedy była już po drugiej stronie murku szybko chwyciła smycz Rafika. Udało się, piesek był bezpieczny. Dziewczynka odetchnęła z ulgą i otarła dłonią spocone czoło.

Nagle:

- Buuu! Buuuu… - usłyszała za sobą cieniutki głosik.

Odwróciła się i zobaczyła siedzącego na murku małego skrzata. Włoski miał potargane, jakby nigdy w życiu nie używał grzebienia, ubrany był a zielony serdaczek i szerokie spodenki.

- Kim jesteś? - zainteresowała się Małgosia, bo po raz pierwszy w życiu zobaczyła kogoś takiego - I dlaczego płaczesz?

Mały skrzat wytarł rękawem nosek i wybąkał:

- Jestem Stracholubek. Mieszkałem sobie spokojnie za twoim kołnierzem od czasu, kiedy przestraszyłaś się skoku przez plotek…Tak mi tam dobrze było… A dzisiaj, proszę, przeskoczyłaś murek zupełnie bez odrobiny lęku, chociaż jest on dużo wyższy od tego płotka w szkole. Już nie będę mógł mieszkać za twoim kołnierzykiem! Buuuu!

Małgosia popatrzyła na murek i z przerażeniem stwierdziła, że murek rzeczywiście jest o wiele wyższy od płotka, a ona przed chwilą przeskoczyła go, jakby był niewielkim progiem. I nawet się ani trochę nie bała. Kiedy po raz kolejny spojrzała na murek zauważyła, że zniknął też Stracholubek, tak jak jej lęk przed skokami.

Na następnej lekcji gimnastyki Małgosia sama poprosiła panią o skoki przez płotki. Pani wprawdzie trochę się zdziwiła, ale pozwoliła ustawić płotki. Małgosia wzięła rozbieg i ruszyła w stronę przeszkody. Kiedy była już bardzo blisko jej serduszko znowu ścisnęło jakieś dziwne uczucie i miała wrażenie, że znowu się boi. I wtedy wydało się jej, że widzi za płotkiem uciekającego Rafika, że słyszy jego głośne ujadanie. Zamknęła oczy, podskoczyła i… Była po drugiej stronie płotka!

- Brawo! - krzyknęła pani, klaszcząc w dłonie.

- Brawo! - krzyczały dzieci.

A Małgosia miała wrażenie, że przez moment widzi rozczochranego Stracholubka, jak zmyka pomiędzy płotkami gdzie pieprz rośnie.Przedstawiamy wierszowany tekścik o charakterze psychoedukacyjnym i choć wydaje się, iż w bajkoterapii najlepsze są teksty prozą, warto zapoznać się z taką propozycją.

Zwierzęta dalekiej północy.

Zadania programowe	Realizacja poprzez różnorodne metody i formy pracy	Data realizacji
Obszar 1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych. (PP) Obszar 12. Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt. (PP) Obszar 4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia. .(PP) Obszar 10.Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych. (PP) Motywowanie do zgodnego udziału w życiu grupy, przedszkola- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Inspirowanie do działań konstrukcyjnych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka.	I. Zabawy swobodne przy niewielkim udziale nauczyciela Zabawa z wykorzystaniem metody pedagogiki zabawy ,,Zapraszam na wolne miejsce ... w roli ... (zwierzęcia)” - naśladowanie ruchem i głosem wybranych zwierząt. Zabawa z wykorzystaniem dramy ,,Co robi Eskimos?” - rozwijanie inwencji twórczej dziecka poprzez naśladowanie różnych czynności wykonywanych przez Eskimosów. Zabawa dydaktyczna „Jakie to zwierzę?”. Składanie pociętego obrazka w całość. Prawidłowe nazywanie zwierząt, które dzieci ułożyły. Zabawa z wykorzystaniem technik twórczego myślenia: lista atrybutów ,, Zima jest ... ( jaka?)” - rozwijanie myślenia dedukcyjnego. Zabawa dydaktyczna ,,Pasujemy do siebie”- zabawa rozwijająca zdolność logicznego dopasowywania przedmiotów oraz określania ich funkcji Gra dydaktyczna ,,Dobieranka"- ćwiczenia w porządkowaniu przedmiotów, wyrabianie umiejętności łączenia w logiczną całość. Zabawa dydaktyczna ,, Ciepło - zimno - zabawa , która  pozwala odróżnić czy ktoś jest bliżej czy dalej od przedmiotu. ,,Co to jest?” - dorysowywanie szczegółów do dziwnych rysunków( wg Programu PKD, s.85 Zabawy konstrukcyjno- manipulacyjne z wykorzystaniem klocków różnej wielkości i różnych łączeń nazywanie swoich prac dzielenie się uwagami z kolegami . Zabawa twórcza rozwijająca pamięć ,, Podaj kolejność” Za parawanem jest zgromadzonych kilka przedmiotów. Nauczyciel odsłania parawan, dzieci przyglądają się przedmiotom zapamiętując ich kolejność. Nauczyciel ponownie zasłania parawan a zadaniem dzieci jest wymienić przedmioty w kolejności. Utrudnieniem może być podanie koloru każdego z przedmiotów. Ćwiczenia z kinezjologii edukacyjnej ,,Leniwe ósemki”- ćwiczenie rozwijające ruch gałki ocznej, koordynację ręka-oko i oko-ręka.
Obszar 4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia. .(PP) Obszar 12. Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt. .(PP) Obszar 13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną. Obszar 9. Wychowanie przez sztukę - różne formy plastyczne. Motywowanie do wypowiadania się w różnych technikach plastycznych i rozwijanie wrażliwości na kształty i kolory- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Obszar 8. Wychowanie przez sztukę - muzyka i śpiew, pląsy i taniec. .(PP) Rozwijanie zainteresowań muzycznych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Rozwijanie zainteresowań tanecznych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka Podejmowanie zintegrowanych działań w celu przygotowania dziecka do podjęcia nauki w szkole: - usprawnianie narządów mowy i doskonalenie sprawności artykulacyjnej(PR)	II. Zajęcia dydaktyczne Budzenie zaciekawienia otaczającym światem, przybliżenie tradycji i kultury ludzi żyjących w innym kraju i obszarach klimatycznych, w oparciu o utwór A. C. Centkiewiczów ,,Odarni syn Egigwy” -poznanie pojęcia igloo, renifer, Grenlandia, Noc polarna zapoznanie z literą ,,p” małą i wielką (dzieci zdolne) Swobodnie i śmiało wypowiada się na temat poznanego utworu. Trafnie ocenia postępowanie innych, rozumie znaczenie wprowadzonych pojęć. Nauka wiersza ,,Eskimosek” - utrwalenie wiadomości na temat ubierania się i życia ludzi na Dalekiej Północy. Wykazuje zainteresowanie warunkami życia w innej strefie klimatycznej. ,,Zwierzęta mieszkające na Dalekiej Północy”: oglądanie serii obrazków o zwierzętach żyjących w krainie lodów. Nazywanie i określanie wyglądu tych zwierząt , przyporządkowywanie nazw zwierzętom. Nazywa zwierzęta żyjące w zimnym klimacie. Rozpoznaje je wśród innych. Historyjka obrazkowa ,,Trzy pingwiny” - wiązanie przyczyny i skutku danej sytuacji oraz wyciąganie końcowych wniosków. Podkreślenie ważności takich wartości jak przyjaźń, dobro, tolerancja, akceptacja innych. Próba samodzielnego przedstawienia treści historyjki w formie opowiadania. Prawidłowo łączy przyczynę i skutki powstałej sytuacji, wyciąga z tego właściwe wnioski. Rozumie znaczenie wartości tj. przyjaźń, dobro, tolerancja, akceptacja innych. Segregowanie zbiorów zwierząt ze względu na gatunek, utrwalenie umiejętności porównywania i przeliczania w zakresie 1 - 6 . Próba układania i rozwiązywania prostych zadań matematycznych z zastosowaniem poznanych znaków matematycznych: <,>,=,+.(praca z dzieckiem zdolnym). Prawidłowo przelicza i porównuje liczebność poszczególnych zbiorów zwierząt. Rozwiązuje proste zadania matematyczne z wykorzystaniem poznanych znaków matematycznych. Wydzieranka z papieru gazetowego na temat,,Foka”-zwrócenie uwagi na doprowadzenie pracy do efektu końcowego, doskonaleniesprawności manualnych. Malowanie białą farbą na niebieskim kartonie na temat ,,Zima na Dalekiej Północy”- zwrócenie uwagi na estetyczne wykonanie pracy. Nauka piosenki ,,Zła zima”. Zabawa inscenizowana przy w/w piosence. Słuchanie piosenki ,,Eskimosek”. Zabawa rytmiczna ,,Zabawy na śniegu”. Próba tworzenia własnego rytmu do słów powtarzających się w piosence: ,, Hu - hu, ha! Nasza zima zła!”. Słuchanie piosenki ,,Kulig pani zimy” ,,Jedzie pani zima”,śpiew indywidualny piosenki ,,Zima” ,, Bałwankowa rodzina”. Próba wykonania ilustracji do piosenki ,,Zła zima”, gra na instrumentach perkusyjnych indywidualnie podczas śpiewania piosenek o zimie, taniec ,,Kujawiak”. Praca wyrównawcza - doskonalenia sprawności manualnej - rozwijania syntezy i analizy wzrokowo-słuchowej Gimnastyka buzi i języka - ćwiczenia artykulacyjne , ćwiczenia języka.
Obszar 5. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci. Obszar 6. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych. .(PP) Systematyczne organizowanie zabaw i zajęć ruchowych w sali lub na powietrzu, organizowanie gier i zawodów sprawnościowych.( PWP) Obszar 12. Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt. .(PP)	III. Zajęcia na świeżym powietrzu lub w sali Zabawy ruchowe do powtórzenia wg K, Wlaźnik ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu”: z elementem rzutu ,,Kto dalej rzuci” bieżna ,,Dogoń swoją parę”, s.83 ● orientacyjno-porządkowa ,,Wiatr i śnieżynki”, s.57 Zabawy ruchowe do wprowadzenia wg K. Wlaźnik ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu” - z elem. równowagi ,, Przekraczanie linki”, s. 59 Poranne ćwiczenia gimnastyczne - ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu” K. Wlaźnik zestaw IV s.130 Ćwiczenia gimnastyczne: - zestaw 5 s.151 przybory: szarfy w dwóch kolorach, piłka instrumenty perkusyjne.Kształtowanie motoryki w zakresie zwinności, siły, skoczności. Spacery: - przyzwyczajanie dzieci do częstego przebywania na świeżym powietrzu i odpowiedniego ubierania się - oglądanie śladów pozostawionych na śniegu i próby określania do kogo należą; - oglądanie drzew i krzewów pokrytych szronem lub śniegiem - wyrabianie u dzieci poczucia piękna. Zabawy na śniegu- lepienie bałwana, rzucanie śnieżkami- zwracanie uwagi na bezpieczeństwo dzieci. Zabawy o charakterze sportowym w sali - wykorzystanie przyborów gimnastycznych oraz chusty animacyjnej. Zabawy, prace i doświadczenia prowadzone w kąciku przyrody: a) okresowe prowadzenie kalendarza pogody - określanie pogody i zapisywanie zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla zimy występujących w poszczególnych dniach tygodnia za pomocą umownych znaków,
Obszar 3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci. .(PP) Obszar 12. Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt. .(PP) Podejmowanie zintegrowanych działań w celu przygotowania dziecka do podjęcia nauki w szkole: - usprawnianie narządów mowy i doskonalenie sprawności artykulacyjnej(PR) Obszar 14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.(PP) Obszar 2. Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywaniu ładu i porządku. .(PP)	IV. Czynności opiekuńcze, samoobsługowe, organizacyjne i inne Rozmowy przy obrazkach na temat różnych form spędzania czasu na świeżym powietrzu. Rozumienie znaczenia świeżego powietrza oraz potrzeby aktywnego wypoczynku. Kształcenie poczucia humoru i umiejętności rozumienia konsekwencji swojego postępowania Próba samodzielnego rysowania zwierząt mieszkających na Dalekiej Północy - zwracanie uwagi na zachowanie właściwego kształtu i proporcji. Ćwiczenie graficzne: ,,Ubranie dla Eskimosa” - ozdabianie konturów narysowanego ubrania wzorkami litero podobnymi. ,,Którą drogą foczka dotrze do mamy?” - wodzenie palcem a następnie kredką po śladach spętanych linii. Oglądanie obrazków w albumach przyrodniczych przedstawiających zwierzęta Dalekiej Północy. Wzbogacenie słownika dziecięcego - nazywanie i określanie wyglądu zwierząt. Zwrócenie uwagi na prawidłowe używanie form fleksyjnych we wszystkich odmieniających się częściach mowy. Kalkowanie i kolorowanie prostych obrazków o tematyce zimowej - doskonalenie sprawności manualnej, wyrabianie cierpliwości i umiejętności koncentracji uwagi na wykonywanej pracy. Zabawa w wyszukiwanie obrazków , w nazwie których podana głoska występuje w nagłosie, wygłosie i śródgłosie; ,,Zabawa w słowa” - tworzenie liczby mnogiej słów 4 -5 głoskowych poprzez zmianę ostatniej głoski na inną, np. pomnik - pomniki, miasto - miasta, mapa - mapy, itp. Porównywanie par obrazków, wskazywanie podobieństw i róż­nic; Porównywanie par wyrazów, wskazywanie i nazywanie różnią­cych je liter; Uzupełnianie braków na obrazkach; Uzupełnianie brakujących elementów na rysunkach, obrazkach; Doskonalenie słuchu fonematycznego poprzez dobieranie rymów do podanych wyrazów. Rozwiązywanie zagadek rysunkowych poprzez kolorowanie pól oznaczonych cyframi 1-6 na podany kolor - utrwalenie cyfr, doskonalenie sprawności manualnej. Zabawa ,, Gdzie schowana jest zabawka?” - kształtowanie pojęć dotyczących położenia przedmiotów z użyciem określeń: na, pod, za, obok, nad. Ćwiczenia słownikowe- podawanie słów przeciwstawnych do wymawianych przez nauczyciela, np.: miękki -twardy, mały-duży, wysoki-niski. Realizacja programu ,,Ratowniczek pomaga ci pomagać”- Historyjka obrazkowa,, Użądlenie przez owada na basenie”- możliwe skutki obrażenia, sposób udzielania pierwszej pomocy, możliwości zapobiegania wypadkowi. Bajka terapeutyczna ,,Jak Mrówek stał się odważny” Podczas posiłków zwracanie uwagi na kulturalne zachowanie się przy stole, zjadanie całych porcji oraz odnoszenie naczyń na umówione miejsce. Codzienne mycie zębów po posiłkach- zwracanie uwagi na dokładne szczotkowanie i płukanie jamy ustnej.

Poranne ćwiczenia gimnastyczne

Zestaw 4 str. 130 „Wychowanie fizyczne w przedszkolu” Kazimiera Wlaźnik

1. Marsz: Dzieci wiążą Kolo i rytmicznie maszerują w lewo i w prawo, a na hasło; HOP!- dobierają się parami.

2. Ćwiczenie nóg: Huśtawka. Dzieci stoją parami w rozsypce, twarzami do siebie i podają sobie ręce wyprostowane w łokciach. Jedno dziecko wykonuje przysiad, drugie- wspięcie na palce. Potem następuje zmiana.

3. Ćwiczenia tułowia (skręty): Uderzenie dłońmi w dłonie partnera. Ustawienie się parami tyłem do siebie w rozkroku. Skręt tułowia i klaśnięcie otwartymi dłońmi w dłonie partnera- to samo w stronę przeciwną( w czasie ćwiczenia stopy przywarte do podłoża).

4. Czworakowanie: Jedno dziecko z pary w siadzie skrzyżnym, drugie obchodzi je na czworakach w około w jedną i drugą stronę. Zamiana ról i zabawa trwa dalej.

5. Bieg cwałem: Dzieci stoją parami i podają sobie ręce skrzyżnie, a następnie wirują wokół w lewo i w prawo (prowadząca podpowiada o częstej zmianie kierunku wirowania).

6. Marsz parami: Marsz luźny, niedbały i marsz poprawny (człowiek zmęczony i człowiek wypoczęty).

Bajka terapeutyczna -

"Jak Mrówek stał się odważny”

Bajka terapeutyczna, która pomaga nieśmiałemu dziecku uwierzyć w
siebie

Dawno, dawno temu, na niewielkim wzniesieniu, z dala od ruchliwych i głośnych ulic wielkich miast, rozciągała się soczyście zielona łąka.Można było na niej zobaczyć, jak wiatr kołysze trawą, a kolorowe kwiaty kłaniają się listkom. Między zielonymi listkami traw malutkie białe dzwoneczki konwalii przygrywały motylkom do tańca.
Każdy mieszkaniec tej uroczej łąki krzątał się zajęty swoją pracą. Pszczółki wesoło brzęczały, zbierając z kwiatów pachnący i pyszny nektar, koniki polne cierpliwie stroiły swoje skrzypce, a trzmiele mozolnie zapylały każdy, nawet najmniejszy kwiat.
Promyki słońca radośnie zaglądały w każdy zakątek tej bajecznie kolorowej krainy i jasno rozświetlały kępkę jaskrawo błękitnych niezapominajek, obok której znajdowało się wielkie mrowisko.W mrowisku był tego dnia wielki gwar i hałas, bo niedługo królowa mrówek miała obchodzić swoje urodziny i właśnie trwały przygotowania do wielkiego balu.Mrówek - najmłodszy mieszkaniec mrowiska - tego samego dnia po raz pierwszy wraz ze swoimi przyjaciółmi wybierał się na łąkę w poszukiwaniu słomek, płatków kwiatów i innych ozdób do dekoracji sali balowej.Mrówki radosne, wesołe wyszły z mrowiska, a Mrówek?... wlókł się nóżka za nóżką, a jego małe ciałko przepełniał strach. Drżał biedaczek jak listki osiki. Rozglądał się niepewnie, wszędzie podejrzewał kłopoty i wszystko wydawało się takie straszne. Nie wiedział, co ma ze sobą zrobić. Gdy tak stał, nagle obok niego poruszyła się trawka, na której usiadła mała biedronka. Mrówek bardzo się przestraszył i szybciutko schował pod kamykiem. Skulony z mocno bijącym sercem czekał, co wydarzy się dalej...Wyobrażał sobie, że to wielki smok, który zionie ogniem. Mocno zaciskał oczka, żeby nie widzieć, jak płonie cała łąka. Serduszko tak mocno mu biło, że słyszał jego kołatanie w całym mrówczym ciałku.A w głowie wciąż słyszał głos: „Pokonaj strach! Pokonaj strach!”.
Wiedział, że dłużej tak nie wytrzyma, że dłużej nie może tak stać. Pełen obaw i przerażenia powolutku otworzył jedno oko, za chwilkę powolutku drugie oko i nic! Żadnego smoka już nie było - zniknął gdzieś! Pozostało tylko przerażenie i zadanie do wykonania. Miał przecież uzbierać słomek na bal królowej.Kiedy uspokoił się trochę i już prawie odważył się wyjść spod kamyka, ujrzał ponad trawami ogromny - jak mu się wydawało - cień, który prawie przysłonił jego małą, trzęsącą się postać. Mrówkowi ugięły się nóżki, a strach nie pozwolił się ruszyć. Nie mógł zrobić ani kroku w przód ani - nawet najmniejszego - kroku w tył. Miał ochotę krzyczeć na całe mrówcze gardziołko:„Pomocy! Ratunku!”. Zebrał wszystkie swoje siły i ostatnim tchem wskoczył pod znajomy kamyk. Przesiedział tam nie wiadomo ile,
skulony biedaczek,w bezruchu, ciężko oddychając ze strachu i niemocy. „Wielki cień”, który spowił łąkę, to barwny motylek, który wesoło tańczył między stokrotkami, które swymi żółtymi oczami spoglądały z uśmiechem na Mrówka, dla którego motyl stał się wielka przeszkodą. Tak wielką, że mały Mrówek nie mógł jej pokonać.Mrówek wyszedł spod kamyka dopiero wtedy, kiedy usłyszał rozśpiewane głosy swoich towarzyszy. Mrówki chwaliły się między sobą zdobyczami, a Mrówek? ... cóż, spuścił głowę i był smutny, że nie umiał pokonać lęku przed nieznanym i nie zdobył żadnych ozdób na bal.Następna wyprawa dla Mrówka była tak samo trudna i straszna jak pierwsza. Przesiedział pod znajomym kamykiem cały czas. Czuł się
niepewnie, bał się wszystkiego, co się tylko poruszyło w okolicy.Nazajutrz miał odbyć się wielki bal na cześć królowej mrowiska. Królowa z tej okazji zaprosiła do mrowiska wielu mieszkańców łąki, by razem z nimi uczcić swoje święto.A sala wyglądała przepięknie. Na ścianach upięte były kolorowe słomki z różnych traw. U sufitu zwisały kolorowe girlandy z płatków dzikich róż. Na każdym stoliczku stały lampiony z chabrów, maków i niezapominajek. A w każdym rogu sali balowej wisiały warkocze delikatnych dzwoneczków kwiatu konwalii, które przy lekkim nawet powiewie wiatru przygrywały tancerzom do taktu. Całą zaś salę rozświetlały wielkie kwiatysłonecznika, które kołysały się do muzyki na przemian raz w prawo, raz w lewo.
Wszystkie mrówki były bardzo zadowolone ze swojej pracy i nie mogły się już doczekać momentu, kiedy orkiestra koników polnych zacznie grać. Tylko mały Mrówek nie cieszył się z balu. Siedział pod ścianą pełen obaw, niepokoju i tylko czasami spoglądał, jak goście się bawią. Można już było słyszeć pierwsze takty muzyki. To orkiestra koników polnych rozpoczęła swój koncert. Pary ruszyły do tańca, sala wirowała od rozbawionych towarzyszy zabawy. Mrówek podglądał wszystkich z niedowierzaniem, powtarzając wciąż sobie: „Jacy oni weseli, jak ładnie się bawią!”W tym momencie królowa podeszła do Mrówka, wzięła go za rękę i zaprosiła do tańca. Nie mógł odmówić. Ale taniec nie wyglądał najlepiej. Mrówek tańczył niepewnie, niezdarnie depcząc królowej po stopach. Cały drżał z niepokoju - tyle obcych owadów było wokoło. Bardzo mocno ściskał królową za ręce, aż jego łapki stały się wilgotne. Nareszcie muzyka ustała. Kiedy taniec dobiegł końca,
szybciutko uciekł do swojego kącika, w którym czuł się najpewniej.Wszyscy wokoło świetnie się bawili, głośno przyśpiewywali muzykom i nikt nie zauważył, że nagle do sali balowej wleciał rozwścieczony bąk, którego królowa nie zaprosiła na bal. Brzęczał bardzo głośno i złowieszczo trzepotał skrzydłami. Mrówek ukradkiem obserwował nieproszonego gościa, który właśnie szykował się do ataku na królową. Już do niej dolatywał... gdy nagle na jego drodze pojawił się roztańczony motylek. Bąk zachwiał się przez chwilę i o mały włos nie potrąciłby z impetem kolorowego tancerza. W tej właśnie chwili Mrówek poczuł, że musi coś zrobić. Zebrał wszystkie swoje siły, nabrał powietrza, zerwał dużą słomkę ze ściany i ruszył w kierunku nieproszonego gościa. I tak bąk na swojej drodze napotkał przeszkodę i przewrócił się nieporadnie. Dopiero wtedy, gdy bąk upadł na podłogę, królowa, jej świta i goście zauważyli, jakie niebezpieczeństwo im groziło. Wszyscy zebrani na sali podeszli do
Mrówka i zaczęli mu dziękować, gratulować i ściskać, za to, że uratował życie królowej, a przede wszystkim motylka. Na końcu do Mrówka podszedł sam motylek. Uścisnął mu dłoń i krzyknął: „Niech żyje Mrówek, mój wybawiciel!”, a wszyscy inni wtórowali: „Niech żyje, niech żyje!”.Do końca balu Mrówek nie siedział już cichutko w kątku sali, tylko bawił się i tańczył ze swoim nowo poznanym przyjacielem. Następnego dnia Motylek z wdzięczności do Mrówka zaprosił go na długi spacer po łące. Chciał Mrówkowi pokazać, jaki świat jest piękny i ciekawy i że nie wszystko, czego nie znamy, jest straszne. I tak chodzili po porannej rosie, trzymając się za ręce. Teraz Mrówkowi nic nie wydawało się straszne. Widział spacerujące po trawkach biedronki, fruwające motyle i innych mieszkańców łąki i wcale się ich nie bał jak kiedyś. Nikt z nich już nie przypominał strasznego, ziejącego ogniem smoka, a wszystko wokół było kolorowe i radosne.A kiedy przyjaciele przechodzili obok znajomego kamyka, Mrówek leciutko ścisnął rączkę przyjaznego motylka i uśmiechnął się cichutko do siebie.

Woda - niezwykła ciecz

Zadania programowe	Realizacja poprzez różnorodne metody i formy pracy	Data realizacji
Obszar 1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych. (PP) Inspirowanie do działań konstrukcyjnych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Obszar 10.Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych. (PP) Obszar 3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci. .(PP) Obszar 7. Wychowanie przez sztukę - dziecko widzem i aktorem. .(PP) Akceptacja uczestnictwa w grupie, wynikająca z poczucia przynależności i solidarności Jestem członkiem grupy przedszkolnej.(PWP) Motywowanie do zgodnego udziału w życiu grupy, przedszkola- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka.	I. Zabawy swobodne przy niewielkim udziale nauczyciela Ćwiczenia dramowe,, W moim domu od kilku dni brakuje wody”- dzieci indywidualnie lub w grupach przygotowują scenki i prezentują je. Oglądanie wód na globusie i mapach- rozpoznawanie rzek,jezior,mórz.Próby odczytywania ich nazw. Rozmowa na temat środków transportu, którymi możemy się poruszać szlakami wodnymi: kajak, motorówka, rower wodny, statek, kuter, prom, wodolot. Gra dydaktyczna wg Z. Bogdanowicz (s.150) ,,Kto szybciej i lepiej buduje” szybkie rozpoznawanie różnic w kształtach i ilości klocków. Wdrażanie do poprawnego odtwarzania układu klocków w określonym czasie. Zabawa dydaktyczna ,,Z lewej czy z prawej strony”- utrwalanie stron ciała. Gra dydaktyczna „ O którym koledze mówimy?"- wdrażanie do uważnego słuchania wypowiedzi innych.. Zabawy tematyczne w kącikach zainteresowań - wdrażanie do przestrzegania regulaminu grupy ustalonego wspólnie z dziećmi. Zabawy w kąciku budownictwa - konstruowanie budowli z klocków plastikowych i drewnianych z zastosowaniem różnorodnych sposobów łączenia poszczególnych elementów, zwracanie uwagi na cichą i zgodną zabawę. Rozmowy indywidualne na temat dowolny wg bieżących potrzeb dzieci - stwarzanie atmosfery sprzyjającej ufnemu, bezpośredniemu zwracaniu się dzieci do nauczycielki. Wprawki pantomimiczne- inscenizowanie różnych scenek rodzajowych, np. przechodzimy ostrożnie przez kładkę na rzece, wspinamy się na wysoką skałę, chodzimy po kamieniach, dekorujemy tort, omijamy kałuże itp. Zabawa wg. programu PKD pt. „Czasem jest mi dobrze, czasem jest mi źle”- identyfikowanie i nazywanie różnych stanów emocjonalnych, uświadomienie dzieciom, że mogą przeżywać miłe i przykre uczucia. Zabawa pt. „Tajemnice wody” wg. programu PKP - kształtowanie postawy twórczej poprzez rozwijanie myślenia twórczego i pomoc w odkrywaniu własnych możliwości twórczych „ Ekspresja ruchowa i dźwiękowa w parach” aktywizacja grupy, rozwijanie wyobraźni twórczej , pomysłowości i świadomości własnego ciała , koncentracji uwagi oraz ilustrowania ruchem i dźwiękiem określonych czynności . Zabawa według Programu PKP pod hasłem ,, Bawmy się i pracujmy w grupach”- tworzenie dobrego klimatu w grupie, współdziałanie w sytuacjach zabawowo - zadaniowych, przełamywanie barier.
Obszar 3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci. (PP) Obszar 12. Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt. .(PP) Obszar 1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych. (PP) Obszar 13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną. Obszar 9. Wychowanie przez sztukę - różne formy plastyczne. (PP) Motywowanie do wypowiadania się w różnych technikach plastycznych i rozwijanie wrażliwości na kształty i kolory- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Obszar 8. Wychowanie przez sztukę - muzyka i śpiew, pląsy i taniec. (PP) Rozwijanie zainteresowań muzycznych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Rozwijanie zainteresowań tanecznych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka.	II. Zajęcia dydaktyczne Rozmowa przy ilustracjach „Różne zbiorniki wodne” - rozpoznawanie zbiorników wodnych: rzeka, jezioro, staw, morze i wskazywanie różnic między nimi; rozpoznawanie i nazywanie charakterystycznych roślin i zwierząt żyjących w poszczególnych zbiornikach. Podnoszenie świadomości ekologicznej ,zapoznanie z literą ,,w” małą i wielką ( dzieci zdolne) . Rozpoznaje i nazywa poszczególne zbiorniki wodne, charakterystyczne zwierzęta i rośliny żyjące w wodzie i jej pobliżu. Rozumie konieczność ochrony przyrody, podaje rzeczowe przykłady. Rozpoznaje literę „w” wśród innych liter. Wiersz H. Zdzitowieckiej,,Na wodzie”- omówienie różnych stanów wody „Woda….jest” rozwijanie twórczego myślenia ( analogia personalna)PKP- pomoc w odkrywaniu własnych możliwości twórczych, rozwijanie twórczej ekspresji słownej; zastosowanie analogii personalnej dotyczącej identyfikowania się ze złożonymi zjawiskami. Droga wody do mieszkań- wykorzystanie wiersza T. Fiutowskiej ,, Rozmowa z kroplą wody” zapoznanie dzieci z drogą wody od zbiorników wodnych do mieszkań, uświadomienie dzieciom, że woda jest niezbędna dla życia na ziemi. Wie, w jaki sposób woda dociera do mieszkań, że jest niezbędna do życia zarówno ludzi i zwierząt. Tworzenie, porządkowanie i klasyfikowanie zbiorów przedmiotów na podstawie cech jakościowych: wyodrębnianie zwierząt żyjących w wodzie i w pobliżu zbiorników wodnych,porównywanie liczebności zbiorów poprzez łączenie ich w pary; poprzez przeliczanie oraz ocenianie „na oko”,poprawne używanie określeń: więcej, mniej, tyle samo,poprawne stosowanie znaków <,>,= Malowanie,, mokre w mokrym farbami plakatowymi, akwarelowymi - na zmoczonym, zgniecionym kartonie n/t „Podwodny świat”- rozwijanie inwencji twórczej, poznanie techniki plastycznej „mokre w mokre”. Wykonywanie wycinanek płaskich i przestrzennych z wykorzystaniem różnych materiałów i faktur n/t „Zwierzęta wodne”. Wykorzystanie plasteliny, folii samoprzylepnej, papieru kolorowego, konfetti. Utrzymanie ładu i porządku podczas pracy. Nauka piosenki „Zima zła”, zabawa ruchowo-graficzna „Bałwany”, słuchanie piosenki z kasety „Żyj z przyrodą w zgodzie”, układanie melodii do krótkiego tekstu, taniec z parasolami przy piosence „Zła pogoda”. Śpiew indywidualny i zbiorowy piosenki „Sanna”, ćwiczenia inhibicyjno-incytacyjne, zabawa ze śpiewem ,,Po szerokim stawie” Słuchanie piosenki z kasety „SOS dla Ziemi”,zabawa taneczna przy w/w piosence, nauka piosenki „Zima zła”, zabawa rytmiczna „Krople wody”,wygrywanie prostych rytmów na instrumentach perkusyjnych, śpiew indywidualny i zbiorowy piosenki „Zima”. Praca wyrównawcza - doskonalenia sprawności manualnej - rozwijania syntezy i analizy wzrokowo-słuchowej
Obszar 5. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci. (PP) Motywowanie do dbałości o sprawność fizyczną- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Systematyczne organizowanie zabaw i zajęć ruchowych w sali lub na powietrzu, organizowanie gier i zawodów sprawnościowych.( PWP) Rozwijanie umiejętności zapewniających bezpieczeństwo sobie i innym- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Obszar 6. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych. (PP) Wdrażanie dzieci do kierowania się zasadami bezpieczeństwa na terenie przedszkola i poza nim. ( PR)	III. Zajęcia na świeżym powietrzu lub w sali Ćwiczenia gimnastyczne Zestaw 6 str. 153 „Wychowanie fizyczne w przedszkolu” Kazimiera Wlaźnik- wyrabianie umiejętności łączenia ruchu z muzyką, kształtowanie motoryki w zakresie szybkości i zwinności, współdziałanie w grupie. Poranne ćwiczenia gimnastyczne Zestaw nr. 5 str. 131 „Wychowanie fizyczne w przedszkolu” Kazimiera Wlaźnik Zabawy ruchowe do powtórzenia wg K, Wlaźnik ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu”: - z elem. rzutu ,,Kto dalej rzuci” - z elem. czworakowania „ Tunel” - z elem. ,,Samochody” - z elementem równowagi ,, Marsz z przeszkodami” s.84 Zabawa ruchowa do wprowadzenia - według K. Wlaźnik - „Wychowanie fizyczne w przedszkolu”. - orientacyjno-porządkowa„Zapamiętaj swoją parę”s.58 Spacery- Przyzwyczajanie do częstego przebywania na powietrzu, zwracanie uwagi na odpowiednie ubieranie się i zachowanie w zależności od pogody i pory roku. Zabawy o charakterze sportowym w sali - wykorzystanie przyborów gimnastycznych oraz chusty animacyjnej. Zabawy badawcze w kąciku przyrody - wykonywanie przez dzieci prostych doświadczeń i eksperymentów n/t -„Co tonie, a co pływa w wodzie?”- wykorzystanie przedmiotów z plastiku, stali, szkła, drewna, papieru itp. -„Co rozpuszcza się w wodzie?”- wykorzystanie produktów spożywczych: soli, cukru, kaszy, ryżu, mąki itp.
Obszar 3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci. (PP) Obszar 12. Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt. .(PP) Obszar 2. Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywaniu ładu i porządku. (PP) Obszar 4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia. .(PP) Obszar 14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania. (PP)	IV. Czynności opiekuńcze, samoobsługowe, organizacyjne i inne Wiersze do słuchania: -M. Jackowicz pt. „Kropla” - uświadomienie dzieciom, że woda to niezbędny czynnik dla życia na Ziemi. - W. Ścisłowski pt. „Koncert” - poszerzanie wiadomości na temat zwierząt i roślin żyjących w pobliżu zbiorników wodnych, podkreślenie wartości życia każdej istoty, rozbudzenie zainteresowania trybem życia wybranych zwierząt. Rozmowy w małych zespołach n/t „Ścieki trujące nasze rzeki” - uświadomienie dzieciom przyczyn i skutków zanieczyszczenia wód. Zabawa dydaktyczna „Jak oszczędzać wodę” z wykorzystaniem gotowych zestawów obrazków z kompletu „Ekologia ...” zapoznanie ze sposobami racjonalnego i oszczędnego korzystania z wody. Identyfikowanie takich samych liter lub zespołów znaków poprzez łączenie ich w pary - utrwalanie wprowadzonych liter, ćwiczenia spostrzegawczości wzrokowej. Podczas posiłków zwracanie uwagi na kulturalne zachowanie się przy stole, zjadanie całych porcji oraz odnoszenie naczyń na umówione miejsce. Codzienne mycie zębów po posiłkach- zwracanie uwagi na dokładne szczotkowanie i płukanie jamy ustnej. Zabawa ,,Czyj to głos?” - rozpoznawanie i różnicowanie dźwięków słyszanych w otoczeniu, rozwijanie spostrzegawczości słuchowej. Zabawa ,, Co jest na obrazku?” - synteza i analiza wyrazów , wyodrębnianie sylab , głosek, określenie położenia danej głoski w wyrazie. Zagadki graficzne - łączenie linią ciągłą wykropkowanych punktów, kolorowanie powstałych obrazków. Porównywanie obrazków różniących się szczegółami - rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej. Bajka terapeutyczna - "Jak Kropeczka uwierzyła w siebie - o tym, jak przezwyciężyć nieśmiałość i uwierzyć w siebie. Realizacja programu ,,Ratowniczek pomaga ci pomagać”- ,,Zwichnięcie stawu podczas jazdy na deskorolce”- układanie historyjki w odpowiedniej kolejności na podstawie opowiadania nauczycielki, kolorowanie obrazka przedstawiającego chłopca na deskorolce.

Poranne ćwiczenia gimnastyczne

Zestaw nr. 5 str. 131 „Wychowanie fizyczne w przedszkolu” Kazimiera Wlaźnik

1. Zabawa orientacyjno- porządkowa: leci samolot. Bieg w rozsypce z ramionami wzniesionymi w bok w różnych kierunkach z mijaniem.

2. Ćwiczenie nóg: Samolot wznosi się i ląduje. Z niskiej pozycji wspięcie na palce, ramiona w bok, a następnie przysiad podparty wolno wykonywany.

3. Ćwiczenie dużych grup mięśni: Spadochron. W staniu dłonie zwinięte w pięści, wymachy ramion w przód i w tył z lekkim ugięciem kolan i wahaniem tułowia w lewo i prawo, w przód i w tył.

4. Czworakowanie: Skoczek ląduje. Po wysokim skoku, chód na czworakach.

5. Ćwiczenie tułowia ( skłony w przód): Składanie spadochronu. Mały rozkrok - skłony w przód z ciągnięciem linek spadochronu i wyprosty.

6. Skoki: Pokonujemy przeszkody. Odbijając się na zmianę raz jedną raz drugą nogą skoczkowie pokonują różne, wybrane przez prowadzącą, przeszkody terenowe.

7. Marsz parami.

Ćwiczenia gimnastyczne.

Zestaw 6 str. 153 „Wychowanie fizyczne w przedszkolu” Kazimiera Wlazik

Miejsce ćwiczeń: Sala zabaw.

Przybory: Laska dla każdego dziecka, 3 piłki, 3 obręcze, taka sama liczba szarf i chorągiewek oraz instrumenty perkusyjne i podkład muzyczny.

Metody: R. Labana, C. Orffa, zadaniowa- tor przeszkód, zabawowa.

Zadania: 1.Wyrabianie umiejętności łączenia ruchu z muzyką.

2. Kształtowanie motoryki w zakresie szybkości i zwinności.

3. Współdziałanie w grupie.

Część I

1. Zabawa ożywiająca, reagowanie na przerwę w muzyce. Dzieci biegają, podskakują omijając się zręcznie, a na przerwę w muzyce zatrzymują się i przyjmują taką pozycję, aby jedna część ciała kontaktowała się z drugą (łokieć z kolanem, nos z kolanem, dłoń ze stopą).

2. Wyczucie płynności ruchu i przestrzeni. Taniec w rytmie słyszanej melodii, zajmując na przemian jak największą i jak najmniejszą przestrzeń wokół siebie.

3. Ćwiczenie kształtujące z laskami. Dzieci biorą laski, które nauczycielka rozłożyła w kilku miejscach na sali i idąc we wspięciu z laską na głowie, podtrzymywaną za końce oburącz, zajmują wygodne miejsce do ćwiczeń.

4. Siad skrzyżny, laska na kolanach trzymana oburącz- wznos laski w górę na zapowiedź „sufit!”, głęboki skłoń w przód z dotknięciem laską podłogi na zapowiedź „podłoga”. Prowadząca często zmienia hasła, a dla urozmaicenia i zmuszenia dzieci do uwagi może powtórzyć to samo hasło.

5. Pozycja jw., laska trzymana oburącz w górze - skłony boczne tułowia w lewo i w prawo, rysowanie tęczy.

6. W leżeniu tyłem przekładanie nóg przez laskę trzymaną w górze.

7. W siadzie skulnym, laska pod kolanami trzymana za końce- kołyska.

8. Podskoki na jednej nodze, z podtrzymaniem laską drugiej nogi wzniesionej i zgiętej w miejscu i po całej sali.

Część II

9. Kształtowanie szybkiej reakcji i orientacji.

W czasie trwania muzyki dzieci biegają naśladując jazdę na rowerze ( laska trzymana z przodu oburącz to kierownica), na przerwę w muzyce zatrzymują się i przyjmują jedną z wymienionych pozycji: szermierza, flecisty pozostając w bezruchu. Oczywiście dzieci wraz z prowadzącą mogą mieć inne pomysły na przyjmowanie pozycji.

10. . Wyczucie własnego ciała, przestrzeni, kształcenie równowagi. Laska na podłodze- próba przejścia po lasce (pomogą rożne ruchy balansowania ciałem oraz ręce wzniesione w bok).

11. Czworakowanie za przesuwaną laską w dowolnym tempie. Po zakończeniu ćwiczenia rytmiczny marsz z laską trzymaną za plecami, odłożenie przyboru na wyznaczone miejsce oraz pobranie instrumentów perkusyjnych.

12. Kształcenie słuchu, wyrabianie poczucia rytmu. Dzieci pod kierunkiem prowadzącej przypominają sobie różne przysłowia związane z porami roku i wybierają jedno z nich: kwiecień plecień, bo przeplata trochę zimy trochę lata. Dzieci wystukują rytm z równoczesnym wypowiadaniem tekstu. Jeśli nie ma instrumentów, rytm można wyklaskiwać lub wystukiwać o podłogę.

13. Poruszanie się na sali w rytmie wystukiwanym na swoim instrumencie, a następnie odłożenie go na swoje miejsce.

14. Kształtowanie motoryki na torze przeszkód, współdziałanie w grupie. Podział na trzy zastępy. Każdy zastęp pod kierunkiem nauczycielki przygotowuje tor przeszkód (wszystkie tory są identyczne)

Opis ćwiczeń na torze przeszkód.

- bieg od szarfy ułożonej w kółeczko i przewleczenie się przez jej środek od dołu

- czworakowanie do chorągiewki, okrążenie jej biegiem

- bieg po obręczy z piłką, odbicie piłki w środku obręczy i chwyt. Rzut i chwyt powtórzyć kilka razy.

- po wykonaniu zadań powrót biegiem do swojego rzędu.

Uwaga! Można wprowadzić współzawodnictwo indywidualne (kto pierwszy z każdej trójki wykonał zadanie?) lub zespołowe (który zastęp pierwszy pokonał przeszkody na torze przeszkód?). Długość toru zależy id wielkości sali. Liczbę powtórzeń ustala nauczycielka biorąc pod uwagę stopień zainteresowania dzieci oraz ich możliwości sprawnościowe. Po zakończeniu toru, zastępy sprzątają przybory i zajmują miejsca na sali tworząc rozsypkę.

Część III

15. Wyczucie przestrzeni, reagowanie na dźwięki o różnej tonacji. Na dźwięki wysokie wyciąganie się ku górze, jak kwiatek, który pnie się ku górze, na dźwięki średnie i niskie- powolne przejście do siadu, leżenia, kwiaty więdną.

16. Rytmiczny marsz, naśladowanie ruchów lekkich, miękkich- człowiek lekki jak ptak oraz ruchów elastycznych- człowiek guma.

Bajka Terapeutyczna -

"Jak Kropeczka uwierzyła w siebie”

O tym, jak przezwyciężyć nieśmiałość i uwierzyć w siebie.

Za siedmioma górami i wieloma rzekami, na pięknej łące otoczonej lasem żyła rodzina Biedronek. Mieszkali wśród zielonych traw, pachnących ziół i kolorowych kwiatów, w domku „Pod zielonym listkiem”, w którym zawsze było bardzo wesoło i przyjemnie. Słoneczko często tu zaglądało, ogrzewając swoim ciepłem mamę, tatę
oraz troje rodzeństwa. Codziennie rano, mama z uśmiechem na twarzy budziła swoje skarby: najstarszą córkę Pięciokropkę, synka Trzykropka oraz najmłodszą Kropeczkę. W tym czasie tata krzątał się po kuchni, przygotowując smaczne śniadanko, po którym dzieci nabierały ochoty do zabawy. Dużo psociły, baraszkując pomiędzy trawami, przeskakując z kwiatka na kwiatek i śmiejąc się przy tym radośnie. Nawet chłodne kropelki rosy błyszczące na trawie nie potrafiły im w tym przeszkodzić. Bardzo lubiły bawić się ze sobą, ale jeszcze bardziej z Pszczółkami, które mieszkały w pobliżu. Kiedy rodzeństwo baraszkowało z przyjaciółmi, Kropeczka stała z boku, przyglądając się ich zabawie. Była smutna, zamyślona i marzyła o chwili, kiedy Pszczółki odlecą do
swojego domku. Pszczółki były takie odważne, pomysłowe w zabawie i tak głośno się śmiały. A ona była przecież taka malutka i słaba, nie potrafiła latać tak szybko jak Pszczółki. Pewnego razu Pszczółki wymyśliły nową zabawę. Z pyłku kwiatów lepiły
duże kule, po czym z salwami śmiechu rzucały je w siebie. Należało zwinnie omijać kule tak, aby nie zostać trafionym, co wymagało dużej sprawności i sprytu. Kropeczka starała się unikać pyłkowych kul, jak mogła, ale wszystkie trafiały prosto w nią. Jej skrzydełka lepiły się i czuła, że jest coraz słabsza. Niepostrzeżenie wycofała się z pola bitwy i niepewnym krokiem podążyła do domu. Było jej smutno, łezki cisnęły się jej do oczu i bardzo pragnęła przytulić się do mamy. Wiedziała, że nie poradziła sobie w zabawie. Bała się, że zostanie wyśmiana, więc wolała zrezygnować z zabawy i wrócić tam, gdzie było tak dobrze i gdzie zawsze mama mogła jej pomóc. Kropeczka cichutko łkając, poruszała powolutku nóżkami, to znów zatrzymywała się, oglądając się za siebie. Wreszcie zmęczona i smutna dotarła do domu. Z pomocą mamy obmyła swoje skrzydełka i z niecierpliwością czekała na powrót rodzeństwa.Bardzo kochała Pięciokropkę i Trzykropka, i wybaczyła im nawet to, że śmiali się z niej na łące. Kiedy usłyszała kroki Trzykropka, na jej twarzy pojawił się uśmiech.
- Mamo, mamo! - wołał Trzykropek, wbiegając do pokoju. Pięciokropka była tuż za nim.
- Mamo, mamo! - wołali już razem.
- Słucham was, moje dzieci - odpowiedziała mama.
- Mamy świetny pomysł, zaprośmy Pszczółki na moje urodzinowe przyjęcie - powiedział przejętym głosem Trzykropek i spojrzał błagalnym wzrokiem na mamę.
- No, muszę się zastanowić - powiedziała mama i zamyśliła się.
- Mamo, proszę cię. Będzie bardzo wesoło!
Kropeczka, która cały czas przysłuchiwała się tej rozmowie, z każdą chwilą stawała się bledsza, a po jej głowie kołatały się myśli: - Ojej, znowu te Pszczoły w moim domu, dlaczego? Ja się ich boję, one tak na mnie patrzą...
Rozmyślania Kropeczki przerwał okrzyk Trzykropka: - Hura, hura! Kropeczka się domyśliła. Te hałasy oznaczać mogły tylko jedno - mama zgodziła się na zaproszenie Pszczółek na urodzinowe przyjęcie Trzykropka. Przez najbliższe dni cała rodzina planowała urodziny Trzykropka, które miały się odbyć już za pięć dni. Mama obiecała upiec ogromny tort i przygotować kolorowe kanapki. Miały być też tańce i konkursy, a dekoracją pokoju miał zająć się tata razem z dziećmi. W domu państwa Biedronek panowało zamieszanie i gwar. Wszystko musiało być przecież gotowe na przyjęcie gości. O umówionej godzinie przed domkiem "Pod zielonym listkiem" pojawili się goście. Mama Biedronka zapraszała wszystkich do środka, tata zapalił świeczki na torcie i rozpoczęło się przyjęcie. Nad łąką unosiły się odgłosy śmiechu i głośnych rozmów, no i oczywiście wesołej muzyki. Wszyscy bawili się doskonale. Wszyscy oprócz... Kropeczki, której serduszko coraz mocniej biło, a nogi się trzęsły. Właśnie ogłoszono konkurs piosenki i już pierwsi wykonawcy rozpoczęli swoje występy. Czas biegł bardzo szybko, jak dla Kropeczki - za szybko, wiedziała, że wkrótce to właśnie ona będzie musiała wystąpić. Kropeczka lubiła śpiewać i nawet wszyscy mówili, że ma ładny głos, ale co innego śpiewać dla mamy, taty i rodzeństwa, a co innego dla tylu gości. Kiedy wywołano ją na środek stanęła i... już miała otworzyć buzię i zacząć śpiewać, gdy zobaczyła te duże oczy Pszczółek, które patrzyły na nią. W tej samej chwili Kropeczka zapomniała, co chciała zaśpiewać, a w buzi zrobiło się tak dziwnie sucho i głos wcale nie chciał się wydostać z gardła. Opuściła głowę i szybko uciekła do swojego pokoju. Wyszła z niego dopiero, gdy wszyscy goście już wyszli i w domu zrobiło się zupełnie cicho. Chwilkę odczekała i ze smutną miną podeszła do brata.
- Przepraszam cię, Trzykropku - powiedziała. Ja naprawdę chciałam zaśpiewać dla ciebie piosenkę, ale nie potrafiłam, moje gardło zamilkło.
- Nie martw się, Kropeczko, wcale się na ciebie nie gniewam - odparł Trzykropek, tuląc siostrę. Mimo słów Trzykropka, Kropeczka cały czas była smutna i zła na siebie za to, że ciągle się czegoś boi.
Stanęła przy otwartym oknie swojego pokoju i zamyśliła się. Ach, jak dobrze byłoby być taką odważną jak Pięciokropka, tak silną i sprytną jak Trzykropek. Popatrzyła w gwiazdy, gdy wtem jedna z nich zaczęła lecieć w stronę domku Biedronek, wprost do okna Kropeczki. Była coraz bliżej i bliżej. Kropeczka ze zdziwienia aż otworzyła buzię i wystraszona już miała odejść od okna, gdy usłyszała ciepły, cichutki głos:
- Kropeczko, Kropeczko, nie bój się, ja jestem twoją przyjaciółką, nazywam się Gwiazdeczka. Już od dłuższego czasu, obserwuję cię z góry i bardzo cię polubiłam. Przyniosłam ci prezent. Czarną jak noc kropkę, którą jednak będziesz widziała tylko ty. Zawsze kiedy będziesz miała jakiś i problem, będziesz się czegoś bała, będziesz przerażona dotknij jej, a wtedy niezwykła moc kropki pomoże ci pokonać strach i rozwiązać wszystkie problemy. Na twarzy Kropeczki pojawił się uśmiech.

Podziękowała Gwiazdeczce i poszła spać. Tej nocy śniły się jej same miłe rzeczy: że ulepiła z pyłku kwiatów największą kulę, że wygrała konkurs piosenki, że sama odwiedziła Pszczółki i tak śniła aż do rana. Następnego dnia mama trochę źle się czuła, więc poprosiła Pięciokropkę o pomoc w porządkach domowych, w domu zawsze było dużo pracy.Tymczasem Trzykropek wpadł na pomysł, iż razem z Kropeczką wybiorą się po ulubione kwiaty mamy, które rosły na polanie w lesie. Po
dotarciu na miejsce, po krótkim odpoczynku, zajęli się zrywaniem kwiatów. Ich cudowny zapach unosił się nad całą polaną. Już mieli wielki bukiet i zamierzali wracać do domu, kiedy noga Trzykropka utkwiła w kawałku kory leżącej obok ogromnego drzewa. Trzykropek próbował wydostać nogę, ciągnął i ciągnął i nic. Poprosił o pomoc Kropeczkę, ale i ona nie dała rady, choć bardzo się starała.
- Sprowadź szybko pomoc, bo bardzo boli mnie noga - pojękiwał Trzykropek, a z oczu zaczynały płynąć mu łzy.
- Trzymaj się, braciszku, wszystko będzie dobrze! - powiedziała Kropeczka. Już pędzę po pomoc - dodała przejęta.
Nie dała bratu poznać, jak bardzo się boi. Łatwo powiedzieć - pędzić po pomoc, ale jak tu samej pokonać tą olbrzymią łąkę? Ich dom był przecież tak daleko... Przeleciała już spory kawałek drogi, kiedy poczuła się zmęczona. Odpocznę chwilkę na listku i zaraz lecę dalej - pomyślała. Gdy uniosła głowę, nagle zobaczyła jakiś domek. Czyj to dom, może tu znajdę pomoc dla Trzykropka? W tym momencie obok domku ujrzała bawiące się Pszczółki. Aha, ten domek należy do Pszczółek - pomyślała. Poproszę je o pomoc. W tej samej chwili przypomniała sobie o strachu, który towarzyszył jej, gdy tylko na swojej drodze spotkała Pszczółki. Wzięła głęboki oddech i powiedziała sama do siebie:
- Nie zawiodę Trzykropka, muszę mu jak najszybciej pomóc.
Dotknęła kropki podarowanej przez Gwiazdeczkę (tej, której nikt oprócz Kropeczki nie widział) i ruszyła w stronę domku Pszczółek.
- Dzień dobry - powiedziała drżącym głosem - Trzykropkowi noga utknęła w korze i bardzo go boli. Próbowaliśmy, ale sami nie możemy sobie poradzić. Proszę, pomóżcie mojemu bratu - dodała błagalnym głosem. Gdy skończyła mówić, ledwo mogła złapać oddech. Pszczółki nie zastanawiały się długo. Szybko wyruszyły we wskazane przez Kropeczkę miejsce, wydostały Trzykropka i zaniosły go do domu. Kropeczka była im bardzo wdzięczna. Z uśmiechem na ustach podziękowała im za pomoc.
Trzykropkiem zajęła się mama. Zabandażowała mu nóżkę i stwierdziła, że przez kilka dni musi poleżeć w łóżku. Gdy cała rodzina zasiadła wieczorem przy kominku, Trzykropek opowiedział wszystkim swoją przygodę. Na końcu dodał:
- Gdyby nie Kropeczka, jeszcze długo bym cierpiał. Dziękuję ci, siostrzyczko, że mi pomogłaś. Wiedziałem, że na ciebie mogę liczyć! -i uściskał Kropeczkę z całych sił.
Kropeczka była bardzo dumna z siebie, ale nie zapomniała, kto jej w tym pomógł. Dotknęła kropki podarowanej przez Gwiazdeczkę (tej, którą tylko ona widziała) i szeptem powiedziała: - Dziękuję.

Dbamy o swoje zdrowie

Zadania programowe	Realizacja poprzez różnorodne metody i formy pracy	Data realizacji
Obszar 1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych. (PP) Obszar 4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia. .(PP) Organizowanie sytuacji podnoszących samoświadomość i samoocenę dziecka: w oparciu o literaturę oraz wykorzystanie scenariuszy zawartych w programie Przedszkolaki Krok Drugi,(PWP) Obszar 10.Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych. (PP) Zabawy w teatr połączone z tworzeniem własnych tekstów i scenek rodzajowych przez dzieci. (PWP) Obszar 7. Wychowanie przez sztukę - dziecko widzem i aktorem. .(PP)	I. Zabawy swobodne przy niewielkim udziale nauczyciela Zabawa rozwijająca umiejętność słuchania i rozpoznawania kolegów za pomocą dotyku ,,Kim jesteś?” Zabawa dydaktyczna ,,Czy znam moje ciało?”- wykorzystanie wiersza E. Chilińskiej- Karpowicz,, Moje ciało”- wskazywanie wymienionych w nim części ciała. Zabawa ,,Parzyste czy nieparzyste”- zwrócenie uwagi ,że niektóre części ciała występują parami, a inne nie; wskazanie ich przez dzieci. Zabawa rozwijająca zmysł dotyku ,,Odszukaj ukryty przedmiot Zabawa według programu PKD pt. „Po mojej prawej stronie jest wolne miejsce, zapraszam na nie kogoś, kto tak jak ja lubi ......” - odnajdywanie osób o podobnych zainteresowaniach, integrowanie grupy. Zabawa według programu profilaktycznego „Zdrowiej i świadomiej żyć” pt. Odgadywanie uczuć” na podstawie oglądanych obrazków i opowiadanie krótkich historyjek. Zabawa według programu PKP pt. „Wizytówki” - bliższe poznawanie się dzieci, ćwiczenia umiejętności komunikowania się. Technika twórczego myślenia,, Przekształcenia”- przekształcenie litery ,,N „ w ,, coś innego”. Zabawa z zastosowaniem techniki twórczego myślenia ,,Czasem jest mi dobrze, czasem jest mi źle” - uświadomienie dzieciom, że mogą przeżywać miłe i przykre uczucia. (Program PKD, s. 47). Zabawy konstrukcyjne w kąciku budownictwa: - konstruowanie budowli z różnorodnych klocków; - porównywanie wielkości wykonanych budowli; - segregowanie klocków wg kształtu. Zabawa twórcza wspomagająca wyobraźnię i rozwój mowy ,,Snuj się, snuj bajeczko”.Nauczyciel wprowadza nastrój i zaczyna opowiadać wymyśloną bajkę np. dawno, dawno temu, za lasem, w maleńkiej chatce mieszkała dziewczynka… Kolejne dziecko opowiada dalej dodając jedno swoje zdanie itd. Na zakończenie dzieci podejmują próbę odtworzenia całej bajki. Mogą odegrać ją w formie dramy, scenki rodzajowej lub pantomimy Zabawa pantomimiczna ,,Jak dbam o swoje zdrowie”- dzieci łączą się w pary jedno jest mamą ,drugie dzieckiem, naśladowanie ruchem i gestem różnych czynności. ,,Co to jest?” - dorysowywanie szczegółów do dziwnych rysunków ( wg Programu PKD, s.85).
Obszar 4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia. .(PP) Rozumienie dobrych i złych stron obcowania z telewizorem i komputerem,(PWP) Podejmowanie zintegrowanych działań w celu przygotowania dziecka do podjęcia nauki w szkole: kształtowanie pojęć matematycznych ,motywowanie do systematycznej pracy i ćwiczeń. (PR Obszar.13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną. Obszar 9. Wychowanie przez sztukę - różne formy plastyczne. Włączanie rodziców w życie przedszkola poprzez organizowanie sytuacji sprzyjających częstym kontaktom: dni otwarte, kontakty indywidualne. (PR) Motywowanie do wypowiadania się w różnych technikach plastycznych i rozwijanie wrażliwości na kształty i kolory- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Obszar 8. Wychowanie przez sztukę - muzyka i śpiew, pląsy i taniec. .(PP) Rozwijanie zainteresowań muzycznych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Rozwijanie zainteresowań tanecznych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Podejmowanie zintegrowanych działań w celu przygotowania dziecka do podjęcia nauki w szkole: usprawnianie narządów mowy i doskonalenie sprawności artykulacyjnej(PR) Gimnastyka buzi i języka - zabawy i ćwiczenia artykulacyjne rozwijające mięśnie narządów mowy. (PWP)	II. Zajęcia dydaktyczne Rozmowa inspirowana opowiadaniem A. Sójki,,Czarodziejska kasza”- zwrócenie uwagi na to , jaki zmysł odegrał w nim najważniejszą rolę, skierowanie uwagi dzieci na zmysł smaku, czy jedzenie ciągle tych samych potraw jest dobre dla zdrowia , zapoznanie z literą ,,n”. Historyjka obrazkowa ,,Nie przeszkadzaj nie hałasuj”- wypowiedzi dzieci na temat jakich dźwięków lubią słuchać, a jakie są dla nich nieprzyjemne, zabawa,,Spacer wśród dźwięków” Opowiadania I. Landau „Video”-rozmowa z dziećmi na temat treści opowiadania, ustalenie, iż nie powinno się oglądać za dużo filmów. Szukanie odpowiedzi na pytanie: jakie znamy inne sposoby spędzania czasu wolnego? „Zimowe zabawy matematyczne-doskonalenie umiejętności prawidłowego rozróżniania strony lewej i prawej oraz prawidłowego określania kierunków i położenia obiektów na podstawie opowiadania "Jak bałwanek z zajączkiem bawili się w chowanego",zabawa ze śpiewem "Pingwin",zabawa badawcza "Posłuchaj bicia własnego serca",burza mózgów "Co potrafi moja prawa ręka", "Nakrywamy do stołu" - zwrócenie uwagi na prawidłowe ułożenie łyżeczki i kulturalne zachowanie się przy stole. Praca przy stolikach." Wykonanie plakatu ,,Dbamy o zdrowie”( praca w grupach)- ukazanie w formie plastycznej ,jak należy dbać o zdrowie, wykorzystanie papieru kolorowego i gazetowego, kredek pastelowych, farb plakatowych, zwrócenie uwagi na estetyczne wykonanie pracy. Malowanie farbami klejowymi na temat,, Moje ulubione sporty zimowe”- uczulenie dzieci na wykorzystanie całej powierzchni kartonu oraz doprowadzenie pracy do końca. I Przedszkolna Olimpiada Zimowa- zabawy i gry sportowe z elementem współzawodnictwa wspólnie z grupą V i Rodzicami - wyrabianie u dzieci tężyzny fizycznej i zamiłowania do sportów zimowych. Piosenka do nauki,, Piłka Oli”,piosenka do słuchania ,,Rada pana doktora” ,,Czyścioszki”, piosenki do śpiewania ,, Zima zła” ,, Zimowa wyliczanka”, zabawa ruchowa ,, Wiatr i śnieżynki”, ćwiczenia rytmiczne, zagadki muzyczne, taniec ,,Kujawiak” Gimnastyka buzi i języka- zabawa ,,Rodziny słów”- rozwijanie świadomości fonologicznej, utrwalanie prawidłowego toru oddechu, wdrażanie do prawidłowej artykulacji poprzez zwracanie uwagi na wyrazistość pracy narządów mowy.(Logopedyczne zabawy grupowe- R.Sprawka,J. Graban s.105). Praca wyrównawcza - doskonalenia sprawności manualnej - rozwijania syntezy i analizy wzrokowo-słuchowej
Obszar 5. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci. Organizowanie zajęć poświeconych bezpieczeństwu dzieci w ruchu drogowym: - przestrzeganie zasad ruchu drogowego w czasie spacerów i wycieczek, - ćwiczenia praktyczne w przekraczaniu jezdni.(PWP) Obszar 6. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych. .(PP) Kształtowanie umiejętności świadomego przestrzegania zasad ruchu drogowego dla pieszych. (PR) Wdrażanie dzieci do kierowania się zasadami bezpieczeństwa na terenie przedszkola i poza nim. (PR) Systematyczne organizowanie zabaw i zajęć ruchowych w sali lub na powietrzu, organizowanie gier i zawodów sprawnościowych.(PWP) Promowanie zdrowego stylu życia: czynny wypoczynek na powietrzu, częste wietrzenie sali, ubieranie się stosownie do temperatury, dbanie o higienę ciała, odzieży (PWP)	III. Zajęcia na świeżym powietrzu lub w sali Ćwiczenia gimnastyczne Zestaw 6 str. 153 „Wychowanie fizyczne w przedszkolu” Kazimiera Wlaźnik- wyrabianie umiejętności łączenia ruchu z muzyką, kształtowanie motoryki w zakresie szybkości i zwinności, współdziałanie w grupie. Poranne ćwiczenia gimnastyczne zestaw nr. 5 str. 131 „Wychowanie fizyczne w przedszkolu” Kazimiera Wlaźnik Zabawy ruchowe do powtórzenia wg K, Wlaźnik ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu”: - z elementem równowagi „Winda w górę, winda w dół” - z elem. czworakowania „ Tunel” - orientacyjno-porządkowa„Zapamiętaj swoją parę”s.58 Zabawa ruchowa do wprowadzenia - - z elem biegu ,, Kto pierwszy?”s.69 wg K. Wlaźnik - „Wychowanie fizyczne w przedszkolu”. Spacery- przyzwyczajanie do częstego przebywania na powietrzu, zwracanie uwagi na odpowiednie ubieranie się i zachowanie w zależności od pogody i pory roku - zwracanie uwagi na prawidłowe zachowanie się podczas przejść przez ulicę, zwracanie uwagi na sygnalizacje świetlną oraz pasy dla pieszych. Zabawy o charakterze sportowym w sali - wykorzystanie przyborów gimnastycznych oraz chusty animacyjnej. Dzień Sportu- zabawy i gry sportowe z elementami współzawodnictwa
Obszar 3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci. .(PP) Obszar 14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.(PP) Wzmocnienie działań przygotowujących dzieci do nauki szkolnej poprzez inicjowanie sytuacji stymulujących spontaniczną aktywność poznawczą, dzięki której dziecko gromadzi własne doświadczenia i zdobywa wiedzę o świecie. (PR) Zdrowe odżywianie: wdrażanie dzieci do codziennego spożywania owoców i warzyw, (PWP)	IV. Czynności opiekuńcze, samoobsługowe, organizacyjne i inne Opowiadanie wg utworu E. Burakowskiej pt. „O Kasi, co się grzebienia bała” - zachęcanie dzieci do dbania o swój wygląd i czystość osobistą. Uczenie i przyzwyczajanie dzieci do kontrolowania własnego wyglądu - przeglądanie się w lustrze. Porównywanie obrazków różniących się szczegółami, dorysowywanie brakujących elementów, kolorowanie obrazków - doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej i sprawności manualnej. Zabawa dydaktyczno- ruchowa ,,Domy z literami”- utrwalenie poznanych liter. Zabawa relaksacyjna Rozpoznawanie dźwięku . Jedno z dzieci uderza ostrożnie widelcem w szklankę i inne przed- mioty oraz słucha uważnie dobywających się dźwięków. Szczególną uwagę powinno zwrócić na wysokie tony pustej szklanki. Potem zamy- ka oczy. Teraz inne dziecko uderza ostrożnie w różne przedmioty. Gdy tylko zgadujące dziecko uważa, że słyszy wysoki ton pustej szklanki, podnosi rękę. Opowieść relaksacyjna ,,Płatki śniegu” Ćwiczenia relaksacyjne w formie masażu Dzieci siedzą w kole jedno za drugim, tak aby mogły wykonywać ruchy na plecach kolegi: - Mama córkę myła (głaszczemy plecy dziecka), - Żeby czysta była (rozcieramy plecy okrężnym ruchem dłoni), - Myła długie włosy (dwoma palcami kreślimy linie wzdłuż pleców), - Plecy szorowała (przesuwamy czubki palców w poprzek całych pleców     zaczynając od góry), - Gdy wszystko umyła (przesuwamy otwarte dłonie po całych plecach), - Brzuszek masowała (od tyłu obejmujemy dziecko i masujemy brzuch), - Chociaż piana szczypie (lekko szczypiemy całe plecy), - Trochę w małe oczy (na plecach rysujemy małe kółeczka), - Dziewczynka nie płacze (delikatnie opłukujemy plecy opuszkami palców) - Tylko rączki moczy (opłukujemy plecy otwartymi dłońmi), - Żeby były czyste prania się nie bały (trzymamy dziecko za nadgarstki    i klaszczemy jego dłońmi), - Mamusi w sprzątaniu zawsze pomagały (klaszczemy swoimi dłońmi    w dłonie dziecka). Wyszukiwanie poznanej litery ,,n” w tekście gazetowym i zaznaczanie kółeczkiem Bajka terapeutyczna - "O kotku Puszku"- o tym, jak pokonać lęk przed lekarzem, dentystą, szczepieniem... Zabawa relaksacyjna ,, Łańcuch całusów” W kole - dziecko podaje swoje imię i przesyła całusek do osoby, która siedzi obok z prawej strony. Ćwiczenia intonacji wypowiedzi- wypowiadanie zdania,, Nadeszła jesień” różnymi emocjami: smutno, wesoło, ze złością, ze strachem. Zabawa ,, Jak wyglądam”- wzbogacanie słownictwa i uściślanie pojęć, polegające na łączeniu rzeczownika z przymiotnikiem. ( s.87,, W co i jak się bawić” I. Dudzińska, T. Fiutowska) ,,Krąg słów”- aktywizacja grupy kształcenie i usprawnianie analizy i syntezy dźwiękową , rozwijanie pamięci słuchowej , słuch fonematyczny i umiejętność artykulacji poszczególnych głosek, a także czynne słownictwo. Realizacja programu ,,Ratowniczek pomaga ci pomagać”- pogadanka na temat pierwszej pomocy podczas krwawienia z nosa, wykorzystanie historyjki obrazkowej, układanie obrazków historyjki w prawidłowej kolejności, sposoby udzielania pierwszej pomocy.  Zwracanie uwagi na mycie rąk przed posiłkami oraz po wyjściu z toalety celem uniknięcia zachorowania. Zachęcanie dzieci do zjadania surówek i sałatek jako źródła witamin. Prace porządkowo-gospodarcze pod hasłem,, Zawsze w piątki robimy porządki'- segregowanie klocków, ścieranie kurzu w półeczkach indywidualnych oraz w kącikach zainteresowań.

Bajka terapeutyczna -

"O kotku Puszku"

O tym, jak pokonać lęk przed lekarzem, dentystą, szczepieniem...

Dawno, dawno temu w małym przytulnym domku pod lasem mieszkał wraz z
rodzicami kotek o imieniu Puszek. Wokół domku rozpościerał się przepiękny widok na ogród, w którym rosło mnóstwo kwiatów. Za domkiem znajdowało się niewielkie jeziorko z czystą, lazurową wodą, w której wesoło pluskały się kolorowe rybki.
Puszek bardzo lubił wyprawy nad jeziorko i lubił przyglądać się pływającym rybkom. Drugim z ulubionych zajęć kotka były zabawy w kolorowym ogrodzie. W tych zabawach brali udział przyjaciele kotka: niedźwiadek, żabka i motylek.Pewnego pięknego i słonecznego dnia Puszek obudził się, przetarł oczy, zjadł szybko śniadanko przygotowane przez mamę, wypił kubek mleka i nagle, w otwartym oknie kuchennym ujrzał zbliżających się przyjaciół. Postanowił szybko do nich dołączyć. Uradowany wybiegł tak szybko, że nie zauważył leżącego na schodach autka… potknął się
i bęc! Upadł. Kiedy wstał, to poczuł, że bardzo piecze, boli i puchnie mu prawa przednia łapka. Wielkie łzy napłynęły mu do oczu; zrobiło mu się gorąco i niedobrze.
Na szczęście w drzwiach domku stanęła mama. Podniosła płaczącego synka, zaniosła do pokoju i postanowiła zadzwonić po pana doktora.Puszek poczuł, że ze strachu nastroszyło mu się futerko i drżało całe jego ciałko. Przypomniało mu się jak niedźwiadek opowiadał, że gdy był chory, to pan w białym fartuchu dał mu gorzkie niedobre lekarstwo do picia, a pani pielęgniarka kłuła go długą igłą w łapkę. Strasznie go bolało i miś bardzo rozpaczał.Kotek pomyślał, że teraz to wszystko przydarzy się jemu. Z tego strachu kotek schował się głęboko pod kołdrę i cicho płakał. Co jakiś czas wyglądał niespokojnie spod kołderki i sprawdzał, czy nie nadchodzi doktor. I oto spostrzegł, że blisko niego siada jego przyjaciel motylek.
- Dlaczego tak płaczesz Puszku?
- Bo mama powiedziała, że zaraz przyjdzie do mnie pan doktor.
- Dlaczego tak się go boisz?
Puszek powtórzył motylkowi, jak niedźwiadek opowiadał o swoich przeżyciach - o lekarzu, o gorzkim lekarstwie i o zastrzykach.Motylek zaczął się uśmiechać i powiedział do kotka:
- Oj, ty głuptasku, nie masz się czego bać!!!
Ja też miałem złamane skrzydełko, spadły z niego dwie kropeczki, też poszedłem do doktora. Pan doktor dotknął mojego skrzydełka, obejrzał, zabrał mnie na prześwietlenie do szpitala. Wcale nie było to takie straszne, a za to bardzo potrzebne. Gdybym się bał i nie pozwoliłbym się dotknąć lekarzowi, dziś nie mógłbym poruszać
skrzydełkiem ani fruwać.Puszek nie do końca uwierzył motylkowi, ale jego strach całkiem zniknął.Usłyszał, że pod dom podjechało leśne pogotowie, wysiadł doktor
Puchacz. Miłym ciepłym głosem zapytał: - Gdzie kotek? Puszek z ciekawości wysunął łebek spod kołdry i zobaczył miłego pana, który trzymał w ręce kolorową książeczkę. Podał ją Puszkowi, a ten z zaciekawieniem zaczął ją oglądać.W tym czasie doktor dokładnie obejrzał chorą łapkę i stwierdził, że trzeba jechać do szpitala na prześwietlenie. Mama z Puszkiem wsiadła do samochodu i pojechała do szpitala. Leśny szpital nie był wcale taki straszny, jak się Puszkowi wydawało. Na ścianach były wymalowane obrazki, wszędzie było miło i przytulnie.Po Puszka przyszła uśmiechnięta miła Lisiczka, która była pielęgniarką i zabrała go ze sobą. Powiedziała, że zrobi zdjęcie jego chorej łapki. Puszek rozglądał się po gabinecie, w którym na
ścianach wisiały obrazki w pięknych kolorowych ramkach i nawet nie zauważył, kiedy zdjęcie było gotowe. Teraz należało tylko założyć gips na złamana łapkę.Pani Lisiczka zaprowadziła Puszka do pokoju, który okazał się jak z bajkowego snu. Ściany przypominały barwną łąkę, na której bawił się z przyjaciółmi. Puszek poczuł się bezpiecznie i nawet nie wiedział, kiedy doktor Puchacz założył mu gips na łapę.
Mógł już spokojnie wrócić z mamą do domu. Mama w nagrodę za jego odwagę kupiła synkowi zestaw „małego doktora”. Puszek był bardzo zadowolony i od tej pory wraz
przyjaciółmi często bawił się w „leśne pogotowie”. A strach przed lekarzem zniknął na zawsze.

Płatki śniegu (Opowieść relaksacyjna)

Idziesz do lasu na spacer. Jest zima. Drzewa liściaste są ogołocone.Możesz dostrzec jedynie zieleń jodeł. Idziesz przez chwilę, aż odczujesz na nosie płatki śniegu. Spoglądasz w niebo i zauważasz, że ku zie-mi szybują białe płatki śniegu. Nasłuchujesz, o czym opowiadają. Chcą one ci powiedzieć, że pragną pokryć ziemię delikatną warstwą śniegu.Pod tym śnieżnym przykryciem może ona odpoczywać w ciszy i obudzić się na wiosnę do nowego życia. Zamykasz oczy i przysłuchujesz siępłatkom śniegu. Cicho, zupełnie cicho spadają one na ziemię. Robisz wdech i wydech, wdech i wydech. Oddychasz bardzo regularnie i sa-modzielnie. Od czasu do czasu możesz usłyszeć wycie zimnego wiatru. Ale wiesz, że ogrzewa się twój wełniany szal i zrobiona na drutachczapka. Twoje ubranie chroni cię od zimna i opadów. W rękawiczkachi w butach zimowych jest ci bardzo ciepło. Idziesz więc dalej i przysłu-chujesz się płatkom śniegu. Wgłębi duszy odczuwasz ciszę i czerpiesz z niej nową siłę. Robisz wdech i wydech. Oddychasz bardzo regularniei samodzielnie. Obserwujesz, jak płatki śniegu pokrywają powoli drzewa, krzaki i trawę. Słyszysz, jak opowiadają o dzieciach na wsiachi w miastach, które cieszą się z białego przepychu i lepią bałwany. Mó-
wią o jeżach i świstakach, które ułożyły się do snu w swoich kryjówkachprzypudrowanych bielą mrozu. Opowiadają też o lisie, który z powodu nagłej burzy śnieżnej uciekł do jaskini niedźwiedzia. Uważnie przysłu-chujesz się płatkom śniegu. Każdy z nich, który spada na ziemię, pozwala ci odczuć spokój. Robisz wdech i wydech, wdech i wydech.Oddychasz bardzo regularnie i samodzielnie. Powoli idziesz dalej.

Literatura:

1.,,W co i jak się bawić”- Irena Dudzińska, Teresa Fiutowska

2.,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu”- Kazimiera Wlaźnik

3.,,Zabawy i gry dydaktyczne dla przedszkoli”- Zofia Bogdanowicz

4.,,Kalendarz muzyczny w przedszkolu”- Urszula Smoczyńska- Nachtman

5.,,Wychowanie muzyczne w przedszkolu” - Krystyna Przybylska;

Skróty:

(PP)- Podstawa programowa

(PR)- Program Rozwoju)

(PWP)- Program Wychowawczo-Profilaktyczny

Opracowała: Zofia Kocjan.

48

---