Kabel koncentryczny, często nazywany "koncentrykiem", składa się z dwóch koncentrycznych (czyli współosiowych) przewodów. Kabel ten jest dosłownie współosiowy, gdyż przewody dzielą wspólną oś. Najczęściej spotykany rodzaj kabla koncentrycznego składa się z pojedynczego przewodu miedzianego, znajdującego się w materiale izolacyjnym. Izolator (lub inaczej dielektryk) jest okolony innym cylindrycznie biegnącym przewodnikiem, którym może być przewód lity lub pleciony, otoczony z kolei następną warstwą izolacyjną.
Kabel koncentryczny, który używany jest np. w topologii magistrali. Składa się z pojedynczego przewodu i osłony przewodzącej (oddzielone od siebie izolatorami).Istnieją dwa rodzaje tego kabla: gruby i cienki Ethernet. Gruby pozwala na transmisję bez wzmacniania na odległości do 500 metrów, a cienki na 185 metrów. Gruby Ethernet jest już praktycznie nie używany (instalacje tylko w specjalnych celach). W przypadku kabla koncentrycznego ważne jest sprawdzanie czy na obu końcach kabla są odpowiednie połączenia oraz należy poświęcić wiele uwagi odpowiedniemu uziemieniu. Niewłaściwe połączenie jest najczęstszym problemem związanym z kablem koncentrycznym. Z tego względu również cienki Ethernet też wychodzi z użycia.
Typowe wartości impedancji dla tych kabli wynoszą 75Ω i 50Ω odpowiednio dla zastosowania w telewizji kablowej i w sieciach Thick/Thin Ethernet. Maksymalna prędkość transmisji w kablu koncentrycznym wynosi 10 Mbit/s. Występują trzy rodzaje kabli koncentrycznych:
RG-8 i RG-11 (stosowane w sieciach Thick Ethernet, grubość 1/2", maksymalna długość kabla do 500m)
RG-58 (stosowany w sieciach Thin Ethernet, grubość: 1/4", maksymalna długość kabla do 185m).
Zalety kabla koncentrycznego
Potrafi obsługiwać komunikację w pasmach o dużej szerokości bez potrzeby instalowania wzmacniaków. Kabel koncentryczny był pierwotnym nośnikiem sieci Ethernet.
Wady kabla koncentrycznego
Kabel koncentryczny jest dość wrażliwą strukturą. Nie znosi ostrych zakrętów ani nawet łagodnie przykładanej siły gniotącej. Jego struktura łatwo ulega uszkodzeniu, co powoduje bezpośrednie pogorszenie transmisji sygnału.
Dodatkowymi czynnikami zniechęcającymi do stosowania kabli koncentrycznych są ich koszt i rozmiar. Okablowanie koncentryczne jest droższe aniżeli skrętka dwużyłowa ze względu na jego bardziej złożoną budowę. Gruby koncentryk ma 12 mm średnicy. W związku z tym, zużywa on olbrzymią ilość miejsca w kanałach i torowiskach kablowych, którymi prowadzone są przewody. Niewielka nawet koncentracja urządzeń przyłączonych za pomocą kabli koncentrycznych zużywa całe miejsce, którym przewody mogą być prowadzone.