I. Przyczyny zgonu we wczesnym okresie zawału serca
1. Migotanie komór
najczęstsza przyczyna zgonu we wczesnym okresie zawału serca
zagrożenie migotaniem jest spotęgowane tym, że 95-100% chorych
ma po zawale skurcze dodatkowe pochodzenia komorowego
migotanie może wystąpić bez żadnych „ostrzegawczych” zaburzeń rytmu
następuje poważny spadek pojemności minutowej serca
zatrzymanie krążenia w przebiegu migotania powoduje przede wszystkim objawy niedokrwienia mózgu po 10s występuje utrata przytomności po 30s pełne objawy śmierci klinicznej
rokowanie: migotanie kilkusekundowe może ustąpić samoistnie kilkanaście sekund - rokowanie zależy od szybkości podjęcia terapii ciężkie uszkodzenie serca i nawrotowe migotanie - rokowanie złe
Wstrząs kardiogenny (zniszczenie 35-75% masy mięśnia)
stan znacznie obniżonej pojemności minutowej serca i spadku ciśnienia tętniczego krwi (skurczowe <90mmHg) z niedostateczną perfuzją tkanek obwodowych
rozwija się, gdy zawał obejmuje ponad 40% masy mięśnia komory
początkowo normowolemiczny, potem na skutek zalegania krwi staje się hipowolemiczny (tylko u 20% chorych)
czynność prawej komory zależy od przyczyny wstrząsu:
po zawale może być prawidłowa ciśnienie wypełniania lewej komory też jest prawidłowe (lub podwyższone) obrzęk płuc
gdy przyczyną jest np. zator tętnicy płucnej ciśnienie późnorozkurczowe skurczowe komory prawej wzrasta dopływ krwi do serca lewego może być zmniejszony
w zawale serca spada ciśnienie spadek ciśnienia w aorcie upośledza przepływ wieńcowy wzrasta strefa niedokrwienia i rozległość martwicy zawału nasilenie objawów wstrząsu (gorsza kurczliwość lewej komory)
jest to druga co do częstości przyczyna zgonu w świeżym zawale serca
(występuje u 10% chorych, śmiertelność >70%)
przyczynami wstrząsu kardiogennego oprócz zwału serca są:
skrzeplina kulista LK
tamponada serca
tachykardia, bradykardia
zator tętnicy płucnej
pękniecie nici ścięgnistych zastawek
3. Ostra niewydolność LK z obrzękiem płuc w rozległym zawale
spowodowana upośledzeniem kurczliwości oraz podatności rozkurczowej LK
(w przypadku gdy przyczyną jest zawał)
następuje nagłe gromadzenie się znacznej ilości krwi w łożysku naczyniowym krążenia płucnego (duszność spoczynkowa, tachypnoe, orthopnoe, niepokój, czasem oddech Cheyne'a-Stokesa, sinica) w pęcherzykach płucnych i oskrzelikach pojawia się przesięk (kaszel, rzężenia głównie nad dolnymi polami płucnymi, odkrztuszanie pienistej różowawej wydzieliny) znaczne nagromadzenie przesięku (wydzielina wycieka
z gardła, jamy ustnej i nosowej chorego, rzężenia nad całymi polami płucnymi)
wtórnie ostra rozstrzeń PK i względna niewydolność zastawki trójdzielnej
spadek ciśnienia skurczowego i amplitudy ciśnienia tętniczego
obrzęk płuc może wystąpić nagle u osób, u których dotychczas nie obserwowano objawów choroby (zawał serca) lub u chorych z przewlekłą niewydolnością krążenia jeśli zadziałały czynniki usposabiające do rozwoju ostrej niewydolności
(np. metabolizmu, objętości krwi krążącej)
II. Przyczyny zgonu z powodu zawału w okresie późnym
1. Pęknięcie serca
Najczęściej w pierwszym tygodniu po zawale lub na początku drugiego; kończy się uprzątanie martwicy, a jeszcze nie jest utworzona blizna (małe ogniska zostają uprzątnięte w ciągu 2 tygodni, w przypadku większych mogą być potrzebna nawet 4 tygodnie);
A. pęknięcie zewnętrzne prowadzące do tamponady
pęknięcie wolnej ściany LK (częściej u kobiet i pacjentów z nadciśnieniem
w wywiadzie) tamponada gdy pęknięcie jest niecałkowite zakrzep „zatyka” otwór w mięśniu sercowym „bomba zegarowa”
B. pęknięcie wewnętrzne
mięśnia brodawkowatego ostra niedomykalność zastawki mitralnej
obrzęk płuc
(bardziej narażony na pęknięcie jest mięsień brodawkowaty tylno-przyśrodkowy LK ze względu na gorsze ukrwienie)
przegrody międzykomorowej przeciek z prawa na lewo, przeciążenie KP,
ostra rozstrzeń, duszność, sinica, wypełnianie się żył szyjnych, bardzo silny ból
w podżebrzu prawym
2. Epicarditis epistenocardiaca
włóknikowy odczyn zapalny nad tkanką martwą, który powstaje gdy zawał dochodzi
do nasierdzia
3. Pericarditis epistenocardiaca
zapalenie jałowe osierdzia
jak każde zapalenie osierdzia może prowadzić do tamponady
4. Tętniak serca (prawdziwy)
występuje w 5-10% przypadków, najczęściej po zawale ściany przedniej
osłabiona martwicą i zbliznowaciała ściana komory ulega rozciągnięciu i uwypukleniu podczas skurczu serca
występuje po tygodniach lub miesiącach od ostrego zawału
jego powikłaniem mogą być:
skrzeplina przyścienna - potencjalne źródło zatorów
komorowe zaburzenia rytmu
zastoinowa niewydolność krążenia
5. Przewlekła niewydolność krążenia
patologiczny przerost miocytów (cel: zwiększenie siły skurczu pozostałych przy życiu komórek) + wzrost ilości macierzy śródmiąższowej (fibryna i kolagen) rozlane włóknienie mięśnia sercowego zaburzenie parametrów elektrofizjologicznych niebezpieczne dla życia zaburzenia rytmu serca
6. Zespól Dresslera - nigdy nie jest bezpośrednią przyczyna zgonu w przebiegu zawału!!!!!
III. Diagnostyka wczesnego zawału serca w pierwszych 12h
1. Badania histochemiczne - glikogenu i dehydrogenaz
2. Odczyn na zawartość mioglobiny:
żywa się odczynnika z p/ciałami przeciwsercowymi
w mikroskopie fluorescenc obserwuje się zanik fluorescencji mioglobiny w miejscu zawału
można zaobserwować od 2h po zawale
3. Barwienie oranżem akrydynowym
obserwacja w mikroskopie fluorescencyjnym
mięsień niezmieniony jest pomarańczowy
ognisko zawałowe w pierwszych godzinach jest zielone, potem przyjmuje barwę żółtą
4. Zmiany w mikroskopie świetlnym:
falisty przebieg włókien
kwasochłonności włókien
od 5-6 godziny naciek z neutrofilów (zanika w 5-6 dniu)
po 6-12h zanik poprzecznego prążkowania
cechy uszkodzenia jąder komórkowych kariolysis, kariorrhexis, pycnosis
5. Badania immunohistochemiczne - przepojenie włóknikiem
W drugiej połowie pierwszej doby zawału ognisko zawałowe można dostrzec gołym okiem na sekcji - jest ono żółte
IV. Podaj przyczyny tamponady serca i opisz mechanizm tamponady
I. Przyczyny:
pęknięcie serca
zdarza się gdy mięsień sercowy jest osłabiony przez zmianę chorobową, najczęściej zawał, rzadziej ropień
worek osierdziowy jest wtedy nienaruszony
uszkodzona tkanka mięśniowa wokół pęknięcia nie kurczy się w czasie skurczu komory i nie zamyka otworu krew wypływa swobodnie do worka osierdziowego
do pęknięcia serca może dojść po tępym urazie klatki piersiowej, np. przy uderzeniu kierownicę samochodu w razie nagłego hamowania lub po upadku z dużej wysokości
pęknięcie przydanki w typie A tętniaka rozwarstwiającego aorty (blisko zastawki aortalnej, przed „wyjściem” aorty z worka osierdziowego)
każde ostre zapalenie osierdzia:
A. infekcyjne (bakteryjne, wirusowe, gruźlicze)
B. nieinfekcyjne (mocznica, pozawałowe, choroba nowotworowa, popromienne, choroby
tkanki łącznej, polekowe)
C. najczęściej: nowotworowe, idiopatyczne i mocznicowe
krytyczna ilość płynu przy szybkim gromadzeniu się go: 300-400ml
II. Patomechanizm:
W miarę zwiększania się ilości krwi w zdrowym = nierozciągliwym worku osierdziowym krew uciska żż. główne i płucne lub ich ujścia do przedsionków utrudniony dopływ krwi do serca serce pracuje jako pusta pompa tłocząca i po kilku bezowocnych skurczach zatrzymuje się
1. krwotok do nie pękniętego worka osierdziowego jest zawsze śmiertelny
2. na sekcji stwierdza się puste komory
W przypadku płynu w zapaleniu osierdzia ciśnienie rozkurczowe w każdej jamie serca podnosi się i zrównuje z kompresyjnym ciśnieniem śródosierdziowym upośledzenie napełniania komór i zmniejszony powrót krwi do serca zmniejszenie pojemności minutowej + wzrost ciśnienia w obwodowym układzie żylnym i w płucach objawy prawokomorowej niewydolności krążenia + zastój płucny spadek przepływu krwi przez ważne dla życia narządy zgon (o ile nie usunie się wysięku)
V. Omów rodzaje i czas pęknięć serca w przebiegu zawału
Patrz pyt.2
VI. Omów wysiękowe zapalenie osierdzia
Typy:
surowicze
surowiczo-włóknikowe
ropne
posokowate
krwotoczne
2. Surowicze:
dochodzi do niego w przebiegu choroby gośćcowej
charakteryzuje się małą liczbą złośliwego wielojądrzastych, złośliwego i histiocytów
wysięk wytwarzany przez komórki śródbłonka pokrywa cienką warstwą powierzchnię surowiczą osierdzia
Surowiczo-włóknikowe lub włóknikowe:
najczęściej w przebiegu mocznicy, gruźlicy, choroby gośćcowej i SLE
obraz w przypadku włóknikowego:
szarożółtawe masy włóknika zlepiają osierdzie z nasierdziem
ilość włóknika w worku osierdziowym waha się od ledwie widocznych nalotów do złogów grubości kilku mm - serce kosmate (cor villosum, cor hirsutum)
złogi te są zawsze na nasierdziu, w największej ilości u podstawy
czasem prowadzi to do powstania mocnych zrostów, ograniczających ruchy serca i jego napełnianie podczas rozkurczu (zaciskające zapalenie osierdzia)
Ropne:
następstwo zakażenia bakteriami ropotwórczymi z sąsiedztwa lub za pomocą krwi
polega na gromadzeniu się ropy lub posoki
zdarza się ropne zapalenie z odmą (pneumopyopericardium) wskutek połączenia ropnia płuca z workiem osierdziowym (jeśli ropień łączy się z oskrzelem)
Krwotoczne:
charakter krwotoczny wysięku lub włóknikowo-surowiczego przemawia za tym, że tłem zapalenia są przerzuty neo złośliwego
może mieć również tło gruźlicze
ZEJŚCIE ZAPALENIA:
rozległe lub ograniczone zrosty; śladem porozrywanych zrostów powrózkowatych bywają plamy mleczne
niekiedy organizacja wysięku włóknikowego powoduje znaczny rozrost tkanki łącznej
w worku osierdziowym worek zarasta, stanowi twardą powłokę serca grubości
ok. 1,5cm zapalenie zaciskające (pericarditis constrictiva) utrudniony rozkurcz komór, może dojść do zaciśnięcia ujść żż. głównych w PP (zapalenie zaciskające powstaje przeważnie na tle gruźlicy)
VII. Przyczyny i obraz morfologiczny krwiaka śródściennego aorty = tętniak rozwarstwiający aorty
1. Przyczyny:
miażdżyca
ważną rolę odgrywa nadciśnienie (zwłaszcza w połączeniu z częstymi wahaniami ciśnienia skurczowego)
medionecrosis aortae - zwyrodnienie śluzowate błony środkowej aorty (charakterystyczne w zespole Marfana)
2. Obraz morfologiczny:
typ A (ok.2/3 tętniaków rozwarstwiających)
rozwarstwienie rozpoczyna się 1-2 cm ponad zastawką aorty i rozwija się w kierunku tętnic biodrowych; zlokalizowany najczęściej w aorcie wstępującej lub łuku aorty
powstaje „rura w rurze”;
krew może dostać się w obręb rozwarstwienia i przebić się z powrotem do światła aorty.
może też dojść do pęknięcia przydanki - następuje wtedy wylew krwi na zewnątrz:
do worka osierdziowego (= tamponada), śródpiersia, przestrzeni zaotrzewnowej, jamy brzusznej
typ B - rozwarstwienie poniżej t. podobojczykowej (leczenie zachowawcze)
W patomechanizmie powstawania tętniaka rozwarstwiającego są brane pod uwagę
dwie możliwości:
1. wylew z vasa vasorum
2. uszkodzenie błony wewnętrznej od strony światła, prowadzące w głąb ściany tętnicy
3. Powikłania tętniaków rozwarstwiających:
pęknięcie (zwykle do worka osierdziowego lub jamy opłucnej)
zamknięcie odgałęzień aorty (np. tt. wieńcowych, szyjnych, nerkowych lub trzewnych)
niedomykalność aortalna spowodowana zniekształceniem pierścienia zastawki aorty
ucisk na sąsiednie narządy - zanik tkanek (np. zanik mostka)
zakrzepica - zatory
VIII. Podział zatorów - opisać zatory nietypowe
1. Podział zatorów ze względu na wędrówkę czopu:
A. Proste - czop jest niesiony zgodnie z kierunkiem przepływu krwi:
z żyły głównej dolnej przedsionek KP t. płucna zator w t. płucnej lub jej odgałęzieniach
LK aorta narządy wewnętrzne
B. Nietypowe
skrzyżowany- czop zatorowy pochodzący z układu żylnego znajdzie się
w układzie tętniczym z pominięciem płuc:
otwór w przegrodzie m/przedsionkowej - uszkodzenie lub obecność otworu owalnego
otwór w przegrodzie m/komorowej (defectus septi interatriali)
przetrwały przewód tętniczy (ductus arteriosus persistant)
wzrost ciśnienia w prawej połowie serca
wsteczny - czop spada pod prąd: ż. główna górna ż. główna dolna:
charakterystyczne dla zatorów nowotworowych(w ten sposób zachodzą przerzuty raka gruczołu krokowego do kręgosłupa lędźwiowego)
duży ciężki czop
zwolnienie prądu krwi
wahania ciśnienia w klatce piersiowej (np. podczas kaszlu)
IX. Co to jest zator? Wymień rodzaje materiału zatorowego
1. Definicja:
Zaburzenie w krążeniu krwi lub limfy polegające na zamknięciu światłą naczynia przez czop przyniesiony z innego miejsca
2. Rodzaje materiałów zatorowych:
A. Ciała stałe:
cząsteczki skrzepliny
cząsteczki skrzepliny obładowane bakteriami (czopy zakażone) czopy biologicznie
komórki nowotworowe czynne
masy kaszowate i kryształki cholesterolu
komórki wątrobowe po urazie wątroby
komórki szpiku
ciało obce
B. Ciała półpłynne i płynne:
płyn owodniowy - u wieloródek, przy powikłanym porodzie płyn owodniowy może dostać się do żż. macicy zawiera on dużą ilość tromboplastyny tkankowej aktywacja zewnątrzpochodnego układu krzepnięcia krwi DIC duszność, sinica, drgawki
tłuszcze
zator tłuszczowy
przyczyny: zamknięte złamania kości z uszkodzeniem naczyń u ludzi starszych, masywny uraz tkanki tłuszczowej (wstrząs - zaburzenia fizyko-chem)
zwykle w płucach i mózgu - purpura cerebri /liczne drobne krwawe wybroczynki w istocie białej/
dotyczy drobnych tętniczek i naczyń włosowatych,
powoduje zaburzenia odżywiania
wytrącają się nierozpuszczalne mydła, z których powstają skrzepy miejscowa
martwica ściany naczynia drobne wybroczynki w jej obrębie- na sekcji bierze się wycinek z najbardziej odpowietrznionych części płuc
wstrzyknięcia cieczy oleistej do żyły
C. Ciała gazowe:
powietrze
- uszkodzenie żył (szyjnych - uraz; macicy - poród, aborcja, zatoki opony twardej), operacje na otwartej czaszce w pozycji siedzącej, uszkodzenie płuc powietrze trafia do PK powstaje pienisty czop, który zatyka ujście pnia płucnego śmierć (powyżej 200-400ml powietrza w krwi)
postępowanie - należy ułozyć chorego na prawym boku czop przemieści się w kierunku koniuszka i odsłoni ujście pnia płucnego (czop miesza się z krwią i może się przemieścić do płuc, gdzie powietrze ulegnie wymianie)
azot (ch. kesonowa) - ilość gazu rozpuszczonego w cieczy jest wprost proporcjonalna do ciśnienia tego gazu. Jeśli ustrój znajdzie się nagle w środowisku o ciśnieniu powietrza mniejszym niż w środowisku, w którym znajdował się wcześniej, to nastąpi gwałtowne wyzwalanie gazu z cieczy. O2 i CO2 szybko się ponownie rozpuszczają, ale N2 walniany jest głównie z tkanki tłuszczowej rozerwanie adipocytów masowe uwalnianie lipidów zatory tłuszczowe
X. Omów bakteryjne zapalenie wsierdzia
1. Charakterystyka ogólna
bakterie dostają się do serca wraz z krwią i osiedlają się na zastawkach
może doprowadzić do poważnego uszkodzenia tkanek i często do zgonu
2. Patogeneza:
uszkodzenie powierzchni wsierdzia
utworzenie skrzepliny w miejscu uszkodzenia
przedostanie się bakterii do układu krwionośnego
przywieranie bakterii do uszkodzonego wsierdzia
Uszkodzenie powierzchni wsierdzia jest niezbędnym warunkiem rozwoju bakteryjnego zapalenia wsierdzia:
urazy jatrogenne (zbyt długo pozostawione cewniki dożylne)
zawirowania krwi spowodowane zaburzeniami hemodynamicznymi (zwężenia, niedomykalności zastawek) - częściej <PChS>
Uszkodzona powierzchnia przyleganie płytek krwi do tkanki podwsierdziowej tworzenie
się jałowego zakrzepu (odkładanie włóknika) jałowe zakrzepowe zapalenie wsierdzia
złogi włóknikowo-płytkowe tworzą powierzchnię umożliwiającą przyleganie drobnoustrojów
+ włóknik pokrywa drobnoustroje, które wcześniej się umiejscowiły i chroni je przed
mechanizmami obronnymi gospodarza <PChS>
3. Uszkodzenia serca predysponujące do zapalenia wsierdzia:
choroba reumatyczna z objęciem zastawek
inne nabyte wady zastawkowe
zwapniała stenoza aortalna
niedomykalność aortalna, mitralna
prolaps mitralny
kardiomiopatia przerostowa zwężająca
wrodzone wady serca
ubytek w przegrodzie m/komorowej
przetrwały przewód tętniczy
tetralogia Fallota
zwężenie cieśni aorty
dwupłatkowa zastawka aortalna
zwężenia zastawki t. płucnej
chirurgicznie wszczepione przedmioty
sztuczne zastawki serca
sztuczne przetoki płucno-systemowe
sztuczne przetoki komorowo-przedsionkowe w wodogłowiu
przebyte zapalenie wsierdzia <PChS>
4. Rodzaje zapaleń bakteryjnych:
A. Zapalenie polipowato-wrzodziejące
klinicznie bardzo ostre
czynnik etiologiczny: gronkowce, paciorkowce, bakterie G(-), C. albicans
dotyczy zastawek uprzednio nie zmienionych
na zastawkach (głównie mitralnej lub aortalnej) tworzą się duże, kruche, polipowate zakażone skrzepliny
na zastawce tworzą się ubytki wskutek martwicy; niszczenie zastawki prowadzi do jej niedomykalności
skrzepliny mogą zajmować struny ścięgniste i wsierdzie ścienne
powikłania: pęknięcie struny ścięgnistej, zakażenie ropne/nieropne m. sercowego
B. Zapalenie polipowate i włókniste:
przebieg kliniczny dłuższy
czynnik etiologiczny: Str. viridans
zakażenie dotyczy zwykle zastawek zmienionych uprzednio przez chorobę gośćcową, rzadziej zastawek serca z wadą wrodzoną na zastawkach tworzą się duże polipowate skrzepliny; zakażenie dotyczące sztywnych, twardych zastawek nie niszczy ich tak szybko i w takim stopniu jak to ma miejsce w postaci ostrej.
XI. Obraz kliniczno-morfologiczny niezakaźnego zapalenia wsierdzia
1. Zapalenie wsierdzia w chorobie gośćcowej:
dotyczy zwykle lewej połowy serca, najczęściej zajmując w kolejności:
zastawkę mitralną
zastawkę mitralną + zastawkę aortalną
obie zastawki lewego serca + jedna zastawkę połowy prawej
płatki zastawki stopniowo grubieją, tracą przejrzystość
na powierzchni zwróconej do prądu krwi tworzą się drobne, bladoróżowe skrzepliny w postaci brodawek
zastawka jest obrzmiała, wrastają do niej naczynia włosowate, pojawiają się nacieki z limfocytów i komórek plazmatycznych
tuz pod śródbłonkiem zrąb zastawki ulega zwyrodnieniu włóknikowatemu; skupiają się tu komórki nacieku zapalnego , czsem pwstaja twory przypominające guzki Aschoffa
skrzepliny pojawiają się w pobliżu brzegu wzdłuż linii styku zastawek
skrzepliny szybko ulegają organizacji, silnie przylegają do zastawki, dlatego rzadko staja się materiałem zatorowym
zmieniona zastawka bliznowacieje, grubieje
wskutek organizacji skrzepliny dochodzi do zarastania się z sobą płatków zastawki od strony spoideł, struny ścięgniste skracają się, grubieją i sztywnieją - nabyta wada serca
zmiany mogą zajmować także wsierdzie ścienne, najczęściej tylnej ściany LP, tuz ponad zastawką dwudzielną - tworzy się tu charakterystyczne zgrubienie wsierdzia w postaci białej plamy, tzw. plamy McCalluma
po 10-30 latach może dawać zwężenie zastawki mitralnej, może być przyczyną niedomykalności zastawki aorty
może przebiegać jako zapalenie suche (kilkudniowe tarcie osierdziowe, ból w okolicy serca, gorączka) lub wysiękowe (silna duszność)
2. Zapalenie wsierdzia w przebiegu SLE
jest to tzw. zapalenie Libmana-Sacksa
skrzepliny powstają na obu powierzchniach zastawek
zakrzepy są większe niż w chorobie gośćcowej, ale mniejsze niż w bakteryjnym zapaleniu wsierdzia
skrzepliny są płaskie, często dochodzą do podstawy zastawki, zajmują kieszonki zastawek półksiężycowatych (lokalizacja patognomoniczna), obejmują wsierdzie ścienne i struny ścięgniste
choroba dotyczy kilku zastawek: mitralnej, trójdzielnej, pnia płucnego, rzadziej aorty
skrzepliny ulegają organizacji, ale przeważnie nie powodują takiego zniekształcenia
jak w chorobie gośćcowej
3. Brodawkowate zapalenie wsierdzia proste:
A. skrzeplinowe brodawki na zastawce dwudzielnej i aortalnej w przebiegu ciężkich przewlekłych chorób (np. rak z przerzutami) <Herold>
4. Włókniejące zapalenie wsierdzia (choroba Lofflera) - charakteryzuje się eozynofilią
5. Zmiany niezapalne dotyczą wsierdzia ściennego i zastawek w przebiegu rakowiaka,
w skrobiawicy, krwiakach zastawek, otłuszczeniu
XII. Pericarditis - omów typy zapaleń, przyczyny i powikłania
1. Ostre zapalenie osierdzia
Infekcyjne:
wirusowe
gruźlicze
bakteryjne
Nieinfekcyjne:
mocznica
pozawałowe zapalenie osierdzia
choroba nowotworowa
popromienne
choroby tkanki łącznej
polekowe
2. Idiopatyczne i wirusowe zapalenie osierdzia:
najczęściej „samoistne” zapalenie osierdzia jest spowodowane przez wirusy
wirusy: echo, Coxsackie typu B
3. Gruźlicze zapalenie osierdzia:
częściej u osób z upośledzoną odpornością (np. AIDS)
zaczyna się od uaktywnienia prątków ww. chłonnych śródpiersia
zakażenie może przejść na osierdzie bezpośrednio z ogniska gruźliczego w płucach lub przez rozsiew krwiopochodny
4. Niegruźlicze bakteryjne zapalenie osierdzia (ropne zapalenie osierdzia):
etiologia: pneumokoki, gronkowce, rzadziej G(-)
mechanizmy doprowadzające:
zakażenie w czasie operacji torakochirurgicznej,
rozprzestrzenienie się infekcji wewnątrzsercowej (IZW),
zakażenie przez ciągłość z ogniska zapalnego w płucach,
zakażenie krwiopochodne z odległego ogniska bakteryjnego
uraz z przebiciem klatki piersiowej,
przebieg piorunujący, ale rzadko zdarza sie u osób dotychczasowo zdrowych
bardziej prawdopodobne w stanach upośledzonej odporności, np. ciężkie oparzenia, neo, AIDS)
5. Mocznicowe zapalenie osierdzia:
jako powikłanie pnp
patogeneza nieznana
brak związku między stężeniem związków azotowych we krwi a zapaleniem osierdzia
6. Zapalenie osierdzia w przebiegu zawału serca
2 postacie:
wczesna - pierwsze kilka dni zawału (10-15%), najczęściej u pacjentów z zawałem
pełnościennym; nie wpływa na rokowanie
z. Dresslera - 2 tygodnie do kilku miesięcy po ostrym zawale
7. Nowotworowe zapalenie osierdzia:
guz w osierdziu jest najczęściej wynikiem rozsiewu neo lub miejscowego nacieku raka płuc, raka sutka lub chłoniaka
pierwotne guzy w osierdziu są rzadkie
wysięk nowotworowy jest zwykle obfity, krwisty i często prowadzi do tamponady serca
8. Popromienne zapalenie osierdzia:
może wikłać radioterapię narządów klatki piersiowej
często konieczne jest cytologiczne badanie płynu z worka osierdziowego aby odróżnić ten typ zapalenia od nacieku neo
9. Polekowe zapalenie osierdzia:
wywoływanie najczęściej poprzez indukcje układowego zespołu toczniopodobnego
preparaty: prokainamid, hydralazyna
przeważnie cofa się po odstawieniu leku
Obraz anatomopatologiczny zależy od przyczyn i ciężkości zapalenia. Klinicznie rozróżniamy zapalenie suche lub zapalenie wysiękowe osierdzia (patrz pyt. 6)
POWIKŁANIA
1. Tamponada serca - patrz pyt. 4
2. Zaciskające zapalenie osierdzia
etiologia: kiedyś najczęściej jako powikłanie gruźlicy, obecnie idiomatyczne (prawdopodobni po wielu miesiącach lub latach od ostrego zapalenia wirusowego)
dochodzi do organizacji wysięku,
blaszki osierdzia zlepiają się z sobą przez formujące się włókniste zrosty
u niektórych pacjentów dochodzi do zwapnienia osierdzia, co prowadzi do zesztywnienia ścian worka osierdziowego
upośledzone napełnianie KP upośledzony powrót żylny wzrasta obwodowe ciśnienie żylne objawy prawokomorowej niewydolności krążenia
utrudnione napełnianie LK spadek pojemności minutowej spadek ciśnienia tętniczego
XII. Podaj wykładniki morfologiczne wstrząsu
1. Definicja:
Wstrząs - zespół objawów chorobowych stanowiących zagrożenie życia spowodowanych
hipoperfuzją tkanek i, w związku z tym, niedostateczną podażą tlenu do komórek.
2. Hemodynamika:
objętość krwi RR pobudzenie baroreceptorów [katecholamin] skurcz naczyń (bladość), pocenie przesunięcie wody z tkanek do naczyń RR
3. Metabolicznie:
Przesunięcie wody z tkanek do naczyń zagęszczenie jonów przesunięcie wody do tkanek gęstości krwi (tu kończą się reakcje odwracalne) powstają skrzepliny
4. Niedokrwienie:
mózgu - upośledzenie sprawności umysłowej i zaburzenia świadomości
nerek - objawy ostrej niezapalnej niewydolności nerek (hiperkaliemia, kwasica metaboliczna, hipokalcemia i hiperfosfatemia, hiperurykemia)
płuc - zespół zaburzeń oddechowych u dorosłych (ARDS)
jelit - prowadzi do wzrostu przepuszczalności nabłonka jelitowego oraz dostania się do krążenia zwiększonych ilości toksyn pochodzących ze światła przewodu pokarmowego (najczęściej produkty aktywności flory bakteryjnej)
wątroby - upośledzenie procesów detoksykacyjnych, ureogenezy, czynności syntetyzującej białek (albumin i fibrynogenu) oraz enzymatycznych czynników krzepnięcia (może być to przyczyną skazy krwotocznej)
5. Objawy kliniczne (wspólne dla wszystkich postaci etiologicznych wstrząsu):
krążeniowe - hipotensja, zmniejszenie amplitudy ciśnienia krwi, tachykardia, bardzo rzadko bradykardia, zapadnięcie żył
psychiczne - stany lękowe, pobudzenie psychomotoryczne, upośledzenie sprawności umysłowej, zaburzenia świadomości
płucne - płytki i przyspieszony oddech, sinica
nerkowe - skąpomocz/bezmocz
skórne - blada, zimna i wilgotna skóra, sinica warg i palców rąk i stóp (wyjątkiem jest wstrząs septyczny i toksyczny wywołany jadem - skóra sucha i dobrze ucieplona)
przewód pokarmowy - wzdęcia, nudności, biegunki
XIV. Tętniak, żylak, naczyniak - podaj definicje, przyczyny i miejsca występowania
1. Tętniak:
Definicja: odcinkowe poszerzenie światła tętnicy z uwypukleniem ściany w wyniku zmian patologicznych w obrębie ściany
Przyczyny:
prawdziwy:
miażdżyca
zapalenia
urazy
nadżarcie z zewnątrz/wewnątrz
zamknięcie naczyń odżywczych ściany tętnicy
rzekomy:
urazy uszkodzenie ściany naczynia wylew krwi d tkanki otaczającej ograniczenie tkanką łączną wylanej krwi powstaje rozszerzenie naczynia obejmujące wylaną krew
zapalenie okołotętnicze
rozwarstwiający:
miażdżyca
ważną rolę odgrywa nadciśnienie
medionecrosis aortae - zwyrodnienie śluzowate bł. środkowej aorty
Lokalizacja - najczęściej:
aorta
t. śledzionowa
koło tętnicze mózgu (w rozgałęzieniach; tu najczęstsza przyczyna u ludzi młodych wrodzone wady naczynia, u ludzi starszych - zmiany miażdżycowe)
2. Żylak
Definicja: ograniczone rozszerzenie żyły. Towarzyszy temu zwykle jej wydłużenie, co powoduje kręty przebieg. Żylaki mogą się łączyć w układ jam (żylak zespolony)
Przyczyny:
pierwotne = wrodzone:
wady rozwojowe w budowie ściany żyły i zastawek żylnych
wrodzona wiotkość otaczającej tkanki łącznej
wrodzone przetoki tętniczo-żylne podnoszące ciśnienie w układzie żylnym
wtórne:
uszkodzenie ściany/zastawek przez zapalenie/uraz
uszkodzenie ściany w zespole pozakrzepowym
niewydolność zastawek kończyn dolnych (ciąża)
wzrost ciśnienia w układzie żylnym
starczy zanik mięśni gładkich i włókien sprężystych
pozycja stojąca
Lokalizacja:
podudzia
przełyk
odbyt
3. Naczyniak:
A. Definicja: nowotwór naczyń krwionośnych, których elementem rozrostowym i
nowotworowym jest pączkująca komórka śródbłonka, tworząca zbite ogniska
komórkowe i pierwsze prymitywne naczynia ze światłem .
naczyniaki mogą być pojedyncze lub mnogie.
Przyczyny:
wrodzona wada rozwojowa (w dużym odsetku)
mogą powstawać przy znacznie upośledzonej odporności (mięsak Kaposiego)
Najczęstsza lokalizacja:
niezłośliwe:
naczyniak włośniczkowy - tkanka podskórna, błony śluzowe, mózg, opony (ale może być w każdym narządzie)
naczyniak jamisty - wątroba, kości, mięśnie szkieletowe, skóra
naczyniakomięśniak gładkokomórkowy - skóra okolicy przegubów i kostek
kłębczak - podskórnie, najczęściej w dystalnych odcinkach kończyn, zwłaszcza palców tuż przy brzegu paznokci; skóra twarzy i uszu
obłoniak - skóra i powierzchniowe tkanki miękkie
ziarniniak naczyniowy - dziąsła, błona śluzowa warg, języka, policzka
złośliwe:
śródbłoniak krwionośny złośliwy - tarczyca, wątroba, śledziona, sutek
mięsak Kaposiego - neo skóry, głównie kończyn dolnych
XV. Podaj rodzaje, przyczyny i następstwa przerostu mięśnia sercowego
1. Rodzaje:
A. Odśrodkowy przerost serca
powstaje na tle obciążenia objętościowego (wzrost dopływu krwi do jam serca)
makroskopowo: serce powiększone, zaokrąglone, jamy rozciągnięte, cienkie ściany, wydłużone mięśnie brodawkowate, w jamach skrzepy
B. Dośrodkowy = wyrównawczy
powstaje na tle obciążenia ciśnieniowego (wzrost oporu na drodze przepływu krwi)
LK
przyczyny: nadciśnienie (samoistne, pochodzenia nerkowego, w nowotworach wady zastawek lewego serca (zwężenie/niedomykalność)
makroskopowo: pogrubienie ściany (do 22mm), komora jajowata, światło szczelinowate, beleczki mięśniowe/mm. brodawkowe powiększone
PK
przyczyny: choroby płuc, opłucnej, klatki piersiowej, kręgosłupa wady zastawek prawego i lewego serca (zwężenie/niedomykalność)
makroskopowo: przesunięcie bruzdy przegrody m/komorowej w prawo, serce ma kształt trójkąta, pogrubienie ściany
C. Dośrodkowy niewyrównany
powstaje na skutek rozszerzenia serca przerosłego - ścieńczenie pogrubiałej ściany
D. Całego serca
przyczyny:
u sportowców
nadmiar krwi krążącej (czerwienica)
wady serca
zrośnięcie worka osierdziowego
2. Następstwa:
niewydolność serca lewokomorowa
zburzenia rytmu serca
choroba niedokrwienna (przy przeroście wyrównawczym)
wady zastawkowe (w przypadku przerostu dośrodkowego niewyrównanego)
XVI. Wyjaśnij pojęcia i podaj przyczyny zmian: cor adipe tectum, adipositas cordis,
cor tigrinum
1. cor adipe tectum - otłuszczenie serca
rozrost tkanki tłuszczowej podnasierdziowej w miejscach, w których normalnie występuje ona w niewielkich ilościach - odejście pnia płucnego, wierzchołek, brzegi obu komór
grubość warstwy tkanki tłuszczowej osiąga ok.1,5cm
granica między warstwą tkanki tłuszczowej a nasierdziem jest równa
może pojawiać się w otyłości, a także z powodu przewlekłej kortykosteroidoterapii, w przebiegu dystrofii nerwowo-mięśniowych
nie powoduje zaburzeń przewodnictwa elektrycznego w mięśniu ani niewydolności krążenia (samo przez się)
zmniejsza jednak zdolności kompensacyjne mięśnia i w wypadku wystąpienia niewydolności krążenia z innych przyczyn może zaostrzyć jej przebieg
2. adipositas cordis - otłuszczenie zwyrodniające serca
tkanka tłuszczowa pojawia się między włóknami mięśnia sercowego w następstwie metaplazji tkanki łącznej zrębu w tkankę tłuszczową
wskutek rozsuwania włókien ich sprawność znacznie się zmniejsza, łatwiej dochodzi do niewydolności
przyczyny; j/w
3. cor tigrinum - serce tygrysowate
A. stłuszczenie serca pod postacią drobnych żółtawych plamek pod wsierdziem, zwykle mięśni brodawkowatych
ta postać stłuszczenia jest przypisywana niedotlenieniu
XVII. Opisz zespół pozawałowy Dresslera
1. Charakterystyka ogólna:
w 80% przypadków występuje po 3-4 tygodniach od zawału
w 20% przypadków pojawia się już w pierwszym tygodniu
objawy:
gorączka
OB
zapalenie nasierdzia lub opłucnej
zrazikowe zapalenie płuc
w pęcherzykach gromadzą się makrofagi obładowane mioglobiną
obecność błon szklistych
w przegrodach obfity naciek z komórek jednojądrzastych (udział odpowiedzi typu komórkowego)
w ścianie naczyń przegród martwica włóknikowata w następstwie uszkodzenia przez kompleksy AgAb (udział w odpowiedzi typu humoralnego)
z. Dresslera jest następstwem reakcji immunologicznej (na tle odpowiedzi komórkowej i humoralnej) zachodzącej pod wpływem uwolnienia z kardiomiocytów mioglobiny
z. Dresslera nie jest nigdy bezpośrednią przyczyną śmierci w zawale
2. Mioglobina jest autoantygenem. Gdy organizm styka się z nią po raz pierwszy to od drugiej doby pojawiają się w surowicy p/ciała IgM, a od piątej IgG (zanikają po kilku tygodniach).
W przypadku kolejnego zawału lub wcześniejszych mikrozawałów w przebiegu choroby niedokrwiennej (uczulenie organizmu), przeciwciała obu klas pojawiają się już w pierwszej dobie zawału (8-9h) i znikają w tym samy czasie co w reakcji pierwotnej.
3. Makrofagi przekazują informację o mioglobinie limfocytom, które produkuja limfokiny
(m.in. czynnik hamowania migracji limfoctów). Chcąc ustalić tę wartość wykonuje się
test hamowania migracji limfocytów. Jest on dodatni w 75% zawałów serca i około 25% chorych z chorobą wieńcową bez zawału. Jeśli jest on dodatni po 3 tygodniu od wystąpienia zawału
to świadczy to o:
dorzucie zawału,
pełnoobjawowym zespole Dresslera
poronnym z. Dresslera (leukocytoza, OB, gorączka, ale nie dochodzi do zapalenia wsierdzia, opłucnej i płuc)
XVIII. Podział wad wrodzonych serca, przyczyny, wymienić najczęściej występujące
1. Kliniczny podział wad wrodzonych:
A. sinicze
B. bezsinicze
2. Przyczyny - czynniki genetyczne lub/i środowiskowe:
niedotlenienie matki podczas ciąży
zamieszkiwanie na dużych wysokościach
zakażenie wirusem różyczki u ciężarnej
substancje chemiczne
3. Najczęściej występujące wady wrodzone:
ubytek przegrody m/przedsionkowej
ubytek przegrody m/komorowej
przetrwały przewód tętniczy
tetralogia Fallota
4. Ponadto występują:
wrodzone zwężenie ujścia aorty
koarktacja aorty
całkowite przełożenie głównych tętnic
XIX. Opisz kardiomiopatie pierwotne
Kardiomiopatia pierwotna - schorzenie mięśnia sercowego o przyczynie nie wyjaśnionej
1. Kardiomiopatia przerostowa:
A. związana ze zwężeniem drogi odpływu z KL (zwężenie podzastawkowe ujścia aorty):
w 20% występuje rodzinnie
w zależności od czasu trwania choroby i wieku chorego serce osiąga masę ≥ 500-600g
w miarę postępu choroby mięsień sercowy KL włóknieje, staje się mniej podatny na rozkurcz
włókna ułożone wirowato/bezładnie
nieprawidłowy układ miofibryli i miofilamentów
między 20-30r.ż. pojawiają się: arytmie, bóle wieńcowe, omdlenia, obrzęk płuc
może mieć miejsce śmierć nagła w 20-30r.ż.; na ogól chorzy giną 9-10 lat od chwili wystąpienia objawów
B. bez zwężenia:
zmiana histologiczna tak jak w postaci poprzedniej dotyczy całego mięśnia KL
zagraża śmiercią nagłą wcześniej niż w/w
2. Kardiomiopatia rozstrzeniowa = przekrwienia:
niewyrównany przerost mięśnie wszystkich jam serca, przede wszystkim komór
serce osiąga masę 500-800g
przerost jąder komórkowych bez powiększenia się całych kardiomiocytów
włóknienie śródmiąższowe i okołonaczyniowe
tętnice wieńcowe są nie zmienione
3. Kardiomiopatie zaciskające:
grupa chorób różniących się między sobą szczegółami morfologicznymi, a przebiegających z jednoczesnym włóknieniem wsierdzia i mięśnia sercowego
łóknienie wsierdzia jest najwyraźniejsze w drodze napływu KL i w koniuszku, w miejscach tych tworzą się zakrzepy
czasem duża eozynofilia
droga napływu komory jest zwężona, a jej podatność rozkurczowa zmniejszona
przeważnie w Afryce i Ameryce Pd.
XX. Obraz morfologiczno-kliniczny guzkowego zapalenia tętnic
1. Etiologia:
zakażenia bakteryjne (paciorkowce)
zakażenia wirusowe (HBV, HCV)
leki
2. Lokalizacja:
głównie tętnice mięśniowe, średnie
najczęściej nerki, serce, wątroba, przewód pokarmowy
3. Patomechanizm:
uszkodzenie ściany naczyń związane z naciekami komórkowymi i IC
proces zaczyna się w błonie wewnętrznej i szerzy się na zewnątrz
w przydance najpierw naciek komórek, potem włóknienie
4. Przebieg:
A. martwica włóknikowata w obrębie błony środkowej naciek z neutrocytów, eozynofili, makrofagów i limfocytów wokół martwicy powstaje tzw. mufka dalsze włóknienie
6. Makroskopowo - guzki w ścianach naczyń
7. Klinicznie:
M;K = 2,5:1
nadciśnienie tętnicze
zaburzenia czynności nerek (zmiany w nerkach - patrz pytania z nerek)
bóle brzucha
zajęcie nerwów obwodowych
postępują zaniki mięśni
w dalszym postępie choroby - wyniszczenie
Objawy kliniczne są wynikiem zamknięcia światła naczynia objętego procesem chorobowym, co prowadzi do niedokrwienia i martwicy zaopatrywanej przez tętnicę tkanki.
8. Powikłania:
tętniak
skrzeplina niedokrwienie, zawał
zapalenie osierdzia
ostra martwica trzustki
zawał lub zgorzel i perforacja jelit
zawał śledziony
krwawiące wrzody żołądka
XXI. Obraz kliniczno-morfologiczny zapalenia naczyń tętniczych
1. Charakterystyka ogólna:
Pierwotne / wtórne
Ostre / przewlekłe / nawracające
Błony wewnętrznej / błony środkowej / przydanki
Zapalenie zarówno bakteryjne jak i niebakteryjne, rozpoczynają się od strony błony wewnętrznej lub zewnętrznej albo od naczyń odżywczych
Zapalenie bakteryjne rozpoczyna się od strony światła naczynia, zdarzają się:
w przebiegu ropnicy
w zakażonych zatorach zakrzepowych
Zapalenie bakteryjne od strony przydanki:
ropień i uraz w sąsiedztwie
otwarte złamanie
ropnie, ropowica
Zapalenie niebakteryjne powstające od strony światła tętnicy:
obliteracja naczyń pępkowych
obliteracja przewodu tętniczego
Zapalenie niebakteryjne od strony przydanki:
odczynowe zamiany wtórne w przebiegu zapaleń podostrych lub przewlekłych
zmiany w otoczeniu przewlekłego wrzodu trawiennego
2. Gruźlicze zapalenie tętnic:
Rzadko
Zakażenie najczęściej od zewnątrz - od zmian gruźliczych gruźliczych bezpośrednim sąsiedztwie
Następstwa:
tętniak
zniszczenia / pęknięcie ściany tętnicy / ostry masywny krwotok
w przypadkach przebiegających wolniej - nieswoiste wytwórcze zapalenie błony wewnętrznej z obliteracja światła naczyń
3. Kiłowe zapalenie tętnic:
A. Zarostowe kiłowe zapalenie tętnic:
osobna postać mózgowo - rdzeniowa w kila III - rzędowej:
w ścianie średnich i drobnych tętnic mózgu następuje proliferacja komórek błony wewnętrznej, a światło zwęża się lub zamyka
zapalenie zaczyna się w przydance, przechodzi przez błonie środkową i wewnętrzną i w dalszym przebiegu choroby ogranicza się do błony wewnętrznej
końcowe fazy: zwężenie światła tętnicy i niedokrwienie odpowiednich części mózgu
B. Kiłowe zapalenie aorty:
Zasadniczym elementem jest martwica włóknikowata, obejmująca różne warstwy ściany tętnicy
Martwica włóknikowata ulega resorpcji, dochodzi do zbliznowacenia, deformacji ściany i zwężenia światła tętnicy.
Do tych zmian dołącza się zakrzep
4. Guzkowe zapaleni tętnic:
A. TĘTNICE TYPU MIĘŚNIOWEGO ŚREDNIEGO KALIBRU
B. ETIOLOGIA:
ZAKAŻENIE BAKTERYJNE
ZAKAŻENIE WIRUSOWE - WIRUS TYPU B
LEKI
C. ODPOWIEDŹ JEST O CHARAKTERZE CHOROBY POSUROWICZEJ
D. WYSTĘPOWANIE:
NERKI
SERCE
WĄTROBA
PRZEWÓD POKARMOWY
E. DOTYCZY BŁONY WEWNĘTRZNEJ NACZYNIA I PRZYLEGAJĄCEJ BŁONY ŚRODKOWEJ I PRZECHODZI NA PRZYDANKĘ:
BŁONA ŚRODKOWA - MARTWICA WŁÓKNIKOWATA WOKÓŁ, KTÓREJ STWIERDZA SIĘ NACIEKI Z GRANULOCYTÓW OBOJĘTNOCHŁONNYCH, KWASOCHŁONNYCH, MAKROFAGÓW I LIMFOCYTÓW (MUFKA)
WŁÓKNIENIE LUB SKRZEPLINA W ŚRODKU
ZAWAŁ - KRWIAKI - OGNISKA KRWOTOCZNE
5. Zakrzepowo - zarostowe zapalenie naczyń (choroba Winiwartera - Burgera):
Obejmuje tt. i żż. we wszystkich odcinkach układu naczyniowego, najczęściej kończyn dolnych.
Chorują przeważnie mężczyźni
Czynnik patogenetyczny:
palenia tytoniu
działanie zimna i wilgoci
działanie czynników toksyczno - alergicznych
Makroskopowo: grube, białe, sztywne naczynia zwężone lub zamknięte przez gąbczasta i bliznowatą tkankę bogato unaczynioną
Mikroskopowo:
martwica włoknikowata w błonie wewnętrznej i zakrzepy przyścienne
rozrost błony wewnętrznej wypełniającej całkowicie światło
ziarnina z limfocytów, plazmocytów, fibroblastów, rzadziej komórek olbrzymich; tkanka ta resorbuje ogniska martwicy włóknikowatej i zakrzepy przyścienne
pod koniec organizacji dochodzi do bliznowacenia
konsekwencje: chromanie przestankowe, martwica kończyn, zawały w narządach dotkniętych chorobą naczyń
6. Ziarniniakowe zapalenia tętnic:
A. Choroba Wegenera:
rzadka
na ogół szybki przebieg
30 - 45 r.ż.
1/2 chorych umiera w 6-7 m-cu choroby
pierwsze zmiany w górnych drogach oddechowych - oddechowych błonie śluzowej gardła, nosa, zatok, krtani zapalenie ziarniniujące i martwicze, które przechodzi następnie na tchawicę, oskrzela i płuca
w fazie końcowej zajęte są nerki, wątroba i serce
chory umiera zwykle z powodu mocznicy
w ścianie TT. I żż. zmiany martwicze i zapalenie ziarniniujące; ziarnina gruzełkopodobna z komórkami olbrzymimi Langhansa
B. Choroba Takayasu:
etiologia nieznana
bardzo rzadka
prawie wyłącznie u młodych kobiet
zajmuje łuk aorty i odchodzące od niego naczynia
pierwsze zmiany - zapalenie wytwórcze w przydance, następnie przechodzące przez błonę środkową w wewnętrzną
w błonie środkowej ogniskowo rozpadają się miocyty gładkie i włókna sprężyste
w dwóch zewnętrznych ścianach aorty tworzą się ziarniniaki
organizacja zmian zapalnych prowadzi do pogrubienia ściany aorty i zwężenia lub zamknięcia odejść tętnic łuku:
zwężenie odejścia tętnic szyjnych => zaburzenia neurologiczne, upośledzenie wzroku, a nawet ślepota w następstwie niedokrwienia
zwężenie tętnicy podobojczykowej przed odejściem tętnicy kręgowej => zespół podkradania (spadek ciśnienia w t. kręgowej, przy prawidłowym ciśnieniu w tętnicy szyjnej => krew z tętnicy szyjnej zamiast do mózgu wraca tętnicą kręgową do podobojczykowej
C. Gośćcowe zapalenie tętnic:
występuje w ostrej chorobie gośćcowej oraz RZS
makroskopowo zmiany zajmują raczej aortę brzuszna
wykrycie martwicy włóknikowatej oraz guzków gośćcowych jest konieczne do ustalenia tła gośćcowego
XXII. Obraz kliniczno-morfologiczny zapalenia naczyń żylnych
1. charakterystyka ogólna:
Bardzo częste
Ostre / przewlekłe / nowotworowe
Okołożylne / śródnaczynowe
Cienka ściana żylna ułatwia powstanie skrzeplin na tle zapalnym
2. Ostre zapalenia okołożylne:
Rozwija się po przejściu zapalenia z otoczenia na ścianę żyły
Jeżeli zapalenie przebija się do błony wewnętrznej to rozwija się zakrzep przyścienny, często zakażony
Ostre zakrzepowe zapalenie żył - gdy zarazki osiedlają się w błonie wewnętrznej wokół od strony światła naczynia; wtórnie dołącza się zakrzep, zwykle zakażony; przyczyny: wstrzyknięcie niejałowego materiału, cewnikowanie żż. przez dłuższy okres, środki uszkadzające błonę wewnętrzną
3. Przewlekłe zapalenie żył:
Rozwija się w następstwie ostrego zapalenia ściany żyły
Dochodzi do zniszczenia włókien sprężystych i miocytów gładkich oraz do rozwoju w świetle naczynia bliznowatej tkanki włóknisto - szklistej
Następstwo: pozapalne zwężenie światłą żyły
4. Zespół Mondora??:
Zapalenie zakrzepowe żż. podskórnych klatki piersiowej
Przyczyna nieznana
5. zakrzepowe zapalenie żył:
W łagodnej postaci posocznicy
Czynnik etiologiczny: paciorkowiec o obniżonej zjadliwości
Zakrzepowe zapalenie żż. kończyn dolnych, głównie powierzchownych
Proces przemieszczania się z jednego odcinak układu żylnego na dalsze
Pierwotna przyczyna: neo złośliwe, zwłaszcza trzustki i zakażenia ogniskowe
6. Białe bolesne zapalenie żył:
Zakrzeopwe zapalenie dużych żył miednic i ud
Towarzyszący skurcz tętnic, powoduje bolesne blade obrzmienie kończyn
Dość często u kobiet po porodzie lub w przebiegu zakrzepowego zapalenia żył podudzia
7. Gruźlicze zapalenie żył:
Może się przyczynić do wysiewu prątków w ustroju i rozwoju prosówki
8. Kiłowe zapalenie żył:
Słabo zaznaczone swoiste zamiany zapalne
XXIII. Choroba niedokrwienna serca - podaj przyczyny i powikłania
1. Postacie:
dusznica bolesna stabilna/niestabilna
zawał serca
niewydolność serca
nagły zgon sercowy
2. Przyczyny:
miażdżyca tętnic wieńcowych
zmiany zapalne tętnic (szczególnie guzkowe)
zator - rzadko - bo tt. wieńcowe odchodzą od aorty pod kątem prostym
niedostateczny dopływ krwi bez zmian w tętnicach:
bradykardia/tachykardia
wady zastawkowe
niedobór potasu
zaburzenia hormonalne (niedobór insuliny, nadmiar katecholamin)
3. Powikłania (zawału):
włóknikowe zapalenie osierdzia - gdy zawał dochodzi do nasierdzia, słyszalne jest tarcie osierdziowe, później powstają zrosty osierdziowe
skrzeplina przyścienna - jeśli pod wsierdziem nie ma warstwy żywego mięśnia
pęknięcie ściany serca
tętniak w miejscu blizny - najczęściej ze skrzepliną (najczęściej twardy, nie dający się przebić)
XXIV. Wymienić i opisać pierwotne nowotwory mięśnia sercowego i wsierdzia
1. Śluzak:
Rozwija się we wsierdziu ściennym, najczęściej LP, rzadziej PP, najrzadziej LK, PK
Rośnie do światła jamy serca
Miękki, o gładkiej powierzchni, pokrytej czasem przez skrzepliby
Galaretowaty na przekroju
Ze wsierdziem łączy się zwykle za pośrednictwem szypuły
Mikroskopowo:
komórki wrzecionowate, lub gwieździste luźno rozrzucone w masach śluzu
nieliczne naczynia włosowate oraz włókna kolagenowe i sprężyste
Histologicznie: łagodny
Utrata przepływu krwi przez przedsionek
2. Mięśniak prążkowany serca:
Histologicznie: łagodny
Pojedynczy lub mnogi
Często w skojarzeniu ze stwardnieniem guzowatym w mózgu
Kilka - kilkanaście mm średnicy
Szarawy dość wyraźnie oddzielony od prawidłowego mięśnia
Zbudowany z miocytów o pajączkowatym kształcie z poprzecznym prążkowaniem
Klinicznie ujawnia się w dzieciństwie lub w wieku niemowlęcym niewydolnością serca
3. Rhabdomyosarcoma
4. Fibrosarcoma
5. Liposarcoma
6. Haemangiosarcoma
7. Chłoniak
3 - 7 Są to nowotwory złośliwe i znacznie rzadsze niż łagodne
19