ORGANIZACJA STANOWISK PRACY W KOMENDZIE, Prace licencjackie, magisterskie, Magisterki


SZKOŁA GŁÓWNA SŁUŻBY POŻARNICZEJ

KATEDRA NAUK ORGANIZACYJNO PRAWNYCH

ORGANIZACJA STANOWISK PRACY W KOMENDZIE POWIATOWEJ PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ W OSTRZESZOWIE

WARSZAWA 1999

Spis treści

WSTĘP

WSTĘP

W każdym rzeczywistym systemie mającym określony cel działania i składający się z mniejszej lub większej liczby zespołów ludzkich można wyróżnić trzy trwałe funkcje zapewniające sprawną realizację zadań. Są to funkcje: główna (podstawowa), pomocnicza i kierownicza.

W systemie ochrony przeciwpożarowej funkcja podstawowa obejmuje zapobieganie powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów, klęsk żywiołowych i innych miejscowych zagrożeń oraz prowadzenie działań ratowniczych. Do funkcji pomocniczej można zaliczyć zapewnienie sił i środków dla potrzeb ochrony przeciwpożarowej między innymi przez działalność szkoleniową, kadrową, zabezpieczenie logistyczne, finansowanie. Funkcja kierownicza natomiast zajmuje się formułowaniem celów zadań, prognozowaniem, planowaniem, organizowaniem, kontrolowaniem, pobudzaniem do działań, postrzeganiem problemów i decydowaniem. Podstawowymi zmiennymi zewnętrznymi mającemu wpływ na funkcjonowanie tego systemu są zbiory:

Złożoność systemu ochrony przeciwpożarowej oraz procesów organizacji i kierowania zmusza współczesnych komendantów, dowódców, naczelników i innych funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej, a także pozostałych uczestników ochrony przeciwpożarowej do respektowania ogólnych zasad sprawnego działania i korzystania z wielu bardziej lub mniej szczegółowych technik. Nie ma jednak konkretnego sposobu postępowania, każdy ma swoje zalety i wady, daje określone możliwości oraz jest w jakimś stopniu ograniczony. Wybór konkretnego sposobu zależy od sytuacji i wielu innych czynników zewnętrznych oraz wewnętrznych. Decyzja w tym względzie decyduje o sukcesie lub niepowodzeniu organizacji.


  1. Cel i zakres pracy

Celem mojej pracy jest przede wszystkim ukazanie organizacji pracy w Komendzie Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie. W tym celu na wstępie chciałbym ogólnie przedstawić i wyjaśnić pojęcie organizacji, jaki ma ona wpływ na stanowiska pracy, czym się różni stanowisko kierownicze od nie kierowniczego, oraz jakie są zasady projektowania i formułowania zadań i obowiązków przypisywanych do stanowisk pracy. Kolejnym celem mojej pracy jest ukazanie zmian administracyjnych jakie powstały z dniem 1 stycznia 1999 roku i co one przyniosły dla Państwowej Straży Pożarnej i ochrony przeciwpożarowej. Ponieważ jednak głównym celem tej pracy jest organizacja stanowisk pracy w konkretnej komendzie powiatowej, dlatego więc najwięcej uwagi chciałbym poświęcić temu zagadnieniu. W tym celu dla lepszego zrozumienia tego tematu, przedstawię również obszar działania komendy oraz jej strukturę organizacyjną. Następnym krokiem mojej pracy jest określenie kompetencji i uprawnień funkcjonariuszy oraz szczegółowych zadań komendanta powiatowego i poszczególnych komórek organizacyjnych. Ponadto w końcowej fazie tej pracy chciałbym zająć się najważniejszymi problemami jakie nurtują pracowników komendy powiatowej oraz wyciągnąć wnioski i ocenić działania organizacji w Komendzie Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie.


  1. Podstawowe pojęcia z zakresu organizacji stanowisk pracy

    1. Organizacja i struktura

      1. Pojęcie organizacji

Najogólniej organizację można zrozumieć jako jakąkolwiek wyodrębnioną względnie z otoczenia całość ludzkiego działania, mającą określoną strukturę skierowaną na osiąganie jakiegoś celu lub celów. Podstawowymi właściwościami każdej organizacji są:

Z właściwości organizacji wynika, że może ona być tylko cechą ludzkiego działania. Jest to tak zwane atrybutowe rozumienie słowa organizacja, najczęściej stosowane w życiu codziennym. Umożliwia ono wartościowanie każdej organizacji ze względu na jej cele, sposób zorganizowania i powiązania z otoczeniem. Na tej podstawie można mówić o organizacji dobrej, przeciętnej czy złej, sprawnej i niesprawnej, z większymi lub większymi brakami itp.

      1. Organizacja pracy

Organizacja pracy określa system zasad, metod i działań mających na celu zespolenie siły roboczej, środków i przedmiotów pracy, a także ukształtowanie stosunków wewnętrznych między jego uczestnikami. Obejmuje problematykę dotyczącą człowieka, czynników rzeczowych oraz organizacyjnych aspektów procesu pracy. Problematyka organizacyjna dotycząca człowieka składa się z zagadnień: przygotowania i rozmieszczenia pracowników w procesie pracy, kształtowania rozwoju ich kwalifikacji i osobowości, chęci do pracy, właściwej intensywności pracy, organizacji i obsługi stanowisk pracy.

Organizacja procesu pracy to przede wszystkim kształtowanie racjonalnych metod i norm pracy, a także racjonalnych sposobów wykonywania tej pracy. Ze względu na charakter wykonywanej pracy, organizacja pracy dzieli się na: organizację pracy wykonawczej, specjalistycznej i kierowniczej; ze względu na szczebel struktury organizacyjnej na organizację: stanowiska pracy, oddziału i przedsiębiorstwa; ze względu na strukturę procesu pracy na organizację: ruchów, czynności, operacji, procesu pracy, złożonych procesów i przedsięwzięć.

      1. Struktura organizacyjna

Strukturą organizacyjną nazywamy układ stanowisk pracy, komórek organizacyjnych, pionów organizacyjnych i ewentualnie większych elementów wraz z ustalonymi między nimi różnego typu powiązaniami. Jako kryteria wyodrębnienia elementów struktury organizacyjnej najczęściej przyjmuje się: rodzaj realizowanych zadań, rozmieszczenie terytorialne, podział fazowy, stosowane metody pracy, uprawnienia do podejmowania decyzji.

Wydzielenie tych kryterii zależy również od przyjętego stopnia uogólnienia. Powiązania elementów struktury organizacyjnej określone są w postaci zależności organizacyjnej typu funkcjonalnego i hierarchicznego. Zależności funkcjonalne wynikają z podziału zadań organizacji między realizatorów i najczęściej przyjmują formę więzi technicznych lub informacyjnych. Zależności hierarchiczne wskazują kierunek przebiegów decyzyjnych mających charakter rozkazodawczy.

Ze względu na wymiar czasu i przestrzeni strukturę organizacyjną można rozpatrywać w ujęciu statystycznym bądź dynamicznym. Strukturę organizacyjną w sensie statystycznym określa rozmieszczenie ludzi i środków, podział pracy oraz zakresy kompetencji i odpowiedzialności; w sensie dynamicznym zaś strukturę organizacyjną określają przebiegi czynności, materiałowe i informacyjne.

Struktura organizacyjna tworzona jest według określonych zasad, określających sposób podziału celu ogólnego i łączenia celów cząstkowych, wyodrębnienia jednostek organizacyjnych, ich łączenia i podporządkowania kierownictwu. Jako kryteria klasyfikacji struktury organizacyjnej przyjmuje się:

      1. Struktura organizacyjna w Państwowej Straży Pożarnej

Struktura organizacyjna w Państwowej Straży Pożarnej jest typowym przykładem struktury sztabowo - liniowej. Struktura ta jest rozwiązaniem kompromisowym między strukturą liniową i funkcjonalną. W strukturze tej dominuje układ hierarchiczny i więzi służbowe. Jednak w procesie kierowania, szczególnie na wyższych szczeblach korzysta się z fachowych rad doradców tworzących sztaby. Sprzężenie funkcjonalne o różnej sile występuje także między sztabami. Strukturę sztabową uznaje się za najsprawniejszą w zbiorze struktur hierarchicznych, dlatego też najczęściej występuje w praktyce, zapewnia bowiem jedność kierowania opartą na kompetentnych radach sztabu.

Jak widać na przedstawionym poniżej rys. 1. w Państwowej Straży Pożarnej na szczeblu centralnym, wojewódzkim, powiatowym funkcjonują komendy stanowiące sztaby jednoosobowych organów (Komendanta Głównego, komendantów wojewódzkich i komendantów powiatowych Państwowej Straży Pożarnej).

0x08 graphic

0x08 graphic
więzi służbowe

0x08 graphic
więzi funkcjonalne

Rys. 1. Uproszczony schemat struktury organizacyjnej PSP

    1. Stanowisko pracy

      1. Pojęcie stanowiska pracy

Stanowisko pracy to podstawowa niepodzielna komórka struktury organizacyjnej, której ramy wyznaczają potrzeby i możliwości optymalnego funkcjonowania układu człowiek maszyna. Stanowisko pracy, to również najmniejszy w strukturze instytucji system działania, stanowiący cząstkę systemu wyższego rzędu (oddziału, wydziału), który z kolei wchodzi w skład systemu jeszcze większego jakim jest instytucja (organizacja). System stanowiska pracy charakteryzują następujące kryteria:

Na ukształtowanie stanowiska pracy wpływają wzajemnie ze sobą powiązane czynniki: technologiczne, organizacja produkcji, ergonomiczne.

      1. Ogólny podział stanowisk pracy

Stanowiska pracy można ogólnie podzielić na stanowiska kierownicze i stanowiska niekierownicze.

Stanowisko kierownicze to stanowisko, któremu podporządkowane są inne stanowiska organizacyjne. Stanowiska kierownicze powiązane są ze sobą sprzężeniami hierarchicznymi. Charakter tych sprzężeń decyduje o typie formalnej struktury organizacyjnej. Ze względu na to, że stanowisku kierowniczemu podporządkowane są inne stanowiska organizacyjne, których musi być zawsze więcej niż jedno, liczba tych ostatnich jest większa niż pierwszych. Wielkość różnicy jest dobrym wskaźnikiem stopnia zhierarchizowania danej struktury organizacyjnej. W skrajnej zhierarchizowanej organizacji, w który każdemu stanowisku hierarchicznemu podporządkowane są tylko dwa stanowiska organizacyjne, różnica wynosi 1. Praktycznie jest ona znacznie większa i rośnie wraz ze wzrostem rozpiętości kierowania i wielkości organizacji.

Stanowisko niekierownicze to stanowisko, któremu nie są podporządkowane inne stanowiska. Nie należy jednak takich stanowisk nazywać wykonawczymi, ponieważ czynności wykonawcze występują również na wielu szczeblach kierowania. Po za tak zwanymi stanowiskami szeregowymi znajdującymi się na najniższym poziomie struktury hierarchicznej organizacji, do stanowisk niekierowniczych zaliczają się przeważnie stanowiska doradców, ekspertów i sztabowców, sytuowane przy średnich i wyższych szczeblach kierowania. Ludzie zajmujący takie stanowiska często odgrywają w organizacji znaczącą rolę. W powiązaniu ich z daną organizacją wysuwa się na pierwszy plan więź funkcjonalna.

      1. Zasady stosowane w formułowaniu zadań i obowiązków

Przy formułowaniu zadań i obowiązków przypisanych do stanowiska pracy celowe jest stosowanie pewnych zasad.

Należą do nich:

Zasada przystosowalności - wynika z niej potrzeba dostosowywania

stanowiska pracy do fizycznie istniejących ludzi. Po za tym zasada głosi, że nie można grupować na jednym stanowisku wielu zadań i to tak pracochłonnych, że przeciętny pracownik o normalnych kwalifikacjach nie będzie w stanie im sprostać. Zasada ta głosi również, że nie można tworzyć sytuacji w której nie znajdzie się człowieka pasującego do danych zadań nie zależnie od stopnia pracochłonności, ponieważ wymagane są na przykład rozbieżne kwalifikacje.

Zasada należytej szczegółowości - polega ona na dążeniu do utrzymania właściwej miary w tej dziedzinie. Nadmierna szczegółowość jest takim samym błędem, jak i zbytnia ogólnikowość. Stopień szczegółowości opisu zadań powinien pozwalać na wyraźne rozgraniczenie danego stanowiska od innych, aby nie było luk i nakładania się zadań oraz na określenie kryteriów ocen wykonywania pracy.

Zasada mierników - sprowadza się ona do określania dla każdego stanowiska pracy, kryteriów i mierników oceny pracy. Mierniki te należy opracować nie przy biurku decydentów któregoś szczebla kierowania, ale po konsultacji, a jeśli to możliwe w porozumieniu z pracownikami do oceny których mają być one stosowane.

Zasada proporcjonalnej wagi powierzonych zadań - polega na określeniu wagi gatunkowej każdego z zadań. Jeśli się tego nie zrobi to można się spodziewać wystąpienia zjawiska przemieszczania celów, czyli skupiania się na realizacji zadań mniej ważnych dla instytucji.

Zasada równomierności bodźców i nacisków - wynika z niej potrzeba zapobiegania nierównomierności zaabsorbowania poszczególnymi zadaniami. Istnieje bowiem zjawisko przesuwania się zainteresowań pracowników z problemów mniej konkretnych na bardziej konkretne, a tym samym łatwiejsze do oceny przez zwierzchnika. Zaniedbanie jest łatwiej dostrzegane i powoduje określone skutki. Z drugiej strony wykonawca chce znać wyniki swojej pracy, a im ona konkretniejsza tym łatwiej ją ocenić. Zarówno nacisk przełożonego, jak i bodźce wewnętrzne wykonawcy mogą prowadzić do pewnego zachwiania proporcji i ciężaru gatunkowego wykonywanych zadań.

Zasada funkcji organicznych - określa, że jeśli czynności mogą być wykonywane na niższym stanowisku, to nie należy ich umiejscawiać na wyższym. Zadania powinny odpowiadać funkcjom organicznym określonego stanowiska. Powinny być zbliżone do potencjalnych możliwości pracownika.

Zasada wywodliwości - wynika z niej, że zadania określonego stanowiska pracy powinny wynikać z zadań szczebla wyższego.

Zasada racjonalnej reszty - podnosi ona kwestie tak zwanych innych zadań zleconych przez przełożonego, które często dominują nad pozostałymi, są nadużywane przez kierowników, przez to podważają potrzebę tworzenia opisów stanowisk pracy. Proponuje się w sytuacji, gdy jest tych innych zadań dużo, tworzenie oddzielnych stanowisk pracy tylko do ich realizacji, jednocześnie zdejmując te zadania z innych stanowisk.

Zasada samorealizacji - polega na takim dostosowaniu pracy do człowieka, aby mógł on ją wykonać z pełną satysfakcją niejako samourzeczywistniając się w procesie pracy. Jest to istotny aspekt motywacyjny. Warunki samorealizacji zapewnia praca, która jest zgodna z kwalifikacjami bardziej samodzielna itp.

Zasada doskonalenia kadr - jest to zasada wynikająca z faktu szybkiego rozwoju wiedzy, stąd konieczność stałego kształcenia pracowników na każdym stanowisku.


Stanowisko pracy przejmując część zadań instytucji musi także przejąć część jej uprawnień. Jest to warunek prawidłowej realizacji zadań. Szeroko rozumiane uprawnienia można podzielić na: uprawnienia do podejmowania decyzji oraz uprawnienia do wyposażenia w środki techniczne, materialne, finansowe, zestawy informacji Każdy pracownik powinien widzieć jaki ma zakres swobody w działaniu. Chodzi tu przede wszystkim o prawo do kontaktów ze środowiskiem zewnętrznym, dokonywania uzgodnień, wydawania decyzji administracyjnych (z upoważnienia instytucji, organizacji, organu, kierownika), wyboru wariantów działania. Praktycznym wyrazem jest najczęściej prawo do podpisywania dokumentów. W odniesieniu do stanowisk kierowniczych istotne jest ponadto prawo do przyjmowania i zwalniania pracowników, określania ich stawek uposażeniowych, nagradzania i karania. Prawo do decyzji powinno być ulokowane jak najbliżej miejsca jej faktycznego podejmowania.

    1. Tworzenie stanowisk pracy

Przy konstruowaniu organizacji wykorzystuje się sześć podstawowych działań konstrukcyjnych: projektowanie stanowisk pracy, grupowanie stanowisk pracy, ustalanie stosunków służbowego podporządkowania, rozdzielanie uprawnień decyzyjnych pomiędzy poszczególne stanowiska, koordynację czynności pomiędzy stanowiskami oraz różnicowanie stanowisk pracy.

      1. Projektowanie stanowisk pracy

Projektowanie to polega na określeniu zakresu obowiązków poszczególnych osób, pracujących w organizacji. Projekt stanowiska pracy obejmuje określenie obszarów kompetencji decyzyjnej, identyfikację celów oraz ustalanie właściwych mierników powodzenia. Naturalnym punktem wyjścia projektowania stanowiska pracy jest określenie pożądanej specjalizacji, a także innych elementów wymienionych poniżej.

Specjalizacja stanowisk pracy - to zakres, w jakim ogólne zadanie organizacji zostaje podzielone na mniejsze części składowe. Specjalizacja stanowisk pracy wyrosła z koncepcji podziału pracy i jest normalną konsekwencją wzrostu organizacji.

Rotacja stanowisk pracy - zakłada systematyczne przechodzenie pracowników od jednego stanowiska do drugiego. Z tego właśnie powodu, rotacja nie przynosi zbyt dobrych wyników w postaci wzrostu motywacji lub zadowolenia pracowników. Pracownicy rotowani do następnej pracy mogą być z początku zadowoleni, ale to pierwsze wrażenie szybko mija.

Rozszerzenie stanowiska pracy - wychodzi się tu z założenia, że wykonywanie ciągle tego samego podstawowego zadania jest główną przyczyna niezadowolenia pracowników. Dlatego więc, aby temu zapobiec należy zwiększyć ogólną liczbę zadań wykonywanych przez pracowników. W wyniku tego wszyscy pracownicy wykonują różnorodne zadania co w rezultacie przyczynia się do zmniejszenia ich niezadowolenia.

Wzbogacenie stanowisk pracy - zakłada się tutaj, że zwiększenie zakresu i różnorodności zadań samo nie wystarczy do poprawy motywacji pracownika. Przez wzbogacenie stanowiska pracy próbuje się zwiększyć zarówno liczbę zadań wykonywanych przez pracownika, jak i jego wpływ na wykonywaną pracę. W tym celu usuwa się pewne elementy kontroli danego stanowiska pracy, powierzając pracownikom większe kompetencje decyzyjne i kształtując pracę w ramach pełnych naturalnych jednostek. Innym elementem wzbogacenia stanowiska pracy jest ciągłe powierzanie pracownikowi nowych ambitnych zadań co otwiera przed nim nowe możliwości wzrostu i awansu.

Zespoły robocze - w układzie tym, grupie pracowników powierza się odpowiedzialność za zaprojektowanie systemu pracy, który będzie wykorzystywany na wzajemnie ze sobą powiązanych stanowiskach.

      1. Grupowanie stanowisk pracy

Grupowanie to jest procesem łączenia w grupy stanowisk pracy zgodnie z pewnym logicznym układem. Najbardziej rozpowszechnione kryteria grupowania to: wybór, funkcja, klient i lokalizacja. Każde z tych kryterium ma zalety i wady. Większe organizacje stosują wielorakie podstawy grupowania o różnych szczeblach.

      1. Ustalanie stosunków służbowego podporządkowania

To działanie konstrukcyjne rozpoczyna się od wytyczenia linii podległości. Rozpiętość zarządzania częściowo określa, czy struktura organizacji jest względnie wysmukła czy spłaszczona. Na idealną rozpiętość wpływa jednak wiele innych czynników sytuacyjnych.

      1. Rozdzielenie uprawnień pomiędzy poszczególne stanowiska

Rozdzielenie tych uprawnień jest rozkładem władzy, który wychodzi od jej delegowania. Delegowanie jest procesem w toku którego przekazuje się część swoich obowiązków innym. Systematyczne delegowanie obowiązków i uprawnień w całej organizacji przybiera postać decentralizacji. Centralizacja natomiast oznacza zachowanie władzy i autorytetu formalnego na najwyższym szczeblu organizacji.

      1. Koordynacja czynności pomiędzy stanowiskami

Jest to proces wiązania czynności różnych wydziałów organizacji. Głównym powodem koordynacji jest istnienie pomiędzy wydziałami współzależności sumującej się sekwencyjnej i wzajemnej. Wypracowano przy tym wiele technik zapewniających spełnienie wymagań koordynacji. Do najbardziej przydatnych zalicza się hierarchię organizacyjną, reguły i procedury, role łącznikowe, zespoły zadaniowe i wydziały integracyjne.

      1. Różnicowanie stanowisk pracy

Jest to różnicowanie pomiędzy stanowiskami liniowymi i sztabowymi. Stanowisko liniowe to stanowisko na bezpośredniej linii podporządkowania, odpowiedzialne za osiąganie celów organizacji. Stanowisko sztabowe natomiast służy wiedzą fachową, radą i wsparciem stanowiskom liniowym.


  1. Zmiany organizacyjno - prawne w Polsce i ich wpływ na system ochrony przeciwpożarowej w świetle przeprowadzonej reformy samorządowej

    1. Zakres działalności i zadania nowych województw

Z dniem 1 stycznia 1999 roku na terenie Rzeczypospolitej Polskiej zostało utworzonych 16 nowych województw. Każde nowe województwo w myśl ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie województwa oznacza jednostkę samorządu terytorialnego oraz największą jednostkę zasadniczego podziału terytorialnego kraju w celu wykonywania administracji publicznej.

      1. Administracja w województwie.

Administrację publiczną w województwie wykonują:

Administrację rządową na obszarze województwa wykonują natomiast:

Wymienionych wyżej kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży powołuje i odwołuje wojewoda, z wyjątkiem komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, który jest powoływany za zgodą wojewody i odwoływany po zasięgnięciu jego opinii.

W województwie tworzona jest również administracja zespolona. Organem wojewódzkiej administracji zespolonej jest wojewoda, który swe zadania wykonuje przy pomocy I i II wicewojewody, dyrektora generalnego urzędu wojewódzkiego, dyrektorów wydziałów oraz kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich do których należy również komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej. W niektórych przypadkach a w szczególności w zakresie wydawania indywidualnych aktów administracyjnych, organem wojewódzkiej administracji zespolonej jest kierownik zespolonej służby, inspekcji i straży wojewódzkiej, w tym również komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej.

Organizację zespolonej administracji rządowej w województwie określa statut urzędu wojewódzkiego nadany przez wojewodę. Oprócz nazwy i siedziby urzędu, nazwy wydziałów i komórek organizacyjnych oraz ich zakresu działań, statut urzędu wojewódzkiego określa również:

Ponadto szczegółową organizację oraz tryb pracy urzędu wojewódzkiego określa regulamin tego urzędu, którego częścią są również regulaminy komend, będących aparatem pomocniczych kierowników zespolonych straży wojewódzkich, ustalone przez komendantów tych komend i zatwierdzone przez wojewodę.

      1. Zadania wojewody.

W myśl ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o administracji rządowej w województwie, wojewoda jest przedstawicielem Rady Ministrów w województwie, organem nadzoru nad jednostkami samorządu terytorialnego, reprezentantem Skarbu Państwa oraz zwierzchnikiem zespolonej administracji rządowej do której należy również komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej jako kierownik zespolonej straży w województwie. Wojewodę powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Jako przedstawiciel Rady Ministrów wojewoda odpowiada za wykonywanie polityki rządu na obszarze województwa, a w szczególności:

Do kompetencji wojewody należą również wszystkie sprawy z zakresu administracji rządowej w województwie nie zastrzeżone na rzecz innych organów tej administracji. Ponadto wojewoda sprawuje nadzór nad organami gminy, powiatu i samorządu województwa. Przy wojewodzie działa również kolegium doradcze w skład którego wchodzi również komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej.

    1. Zakres działalności i zadania powiatu.

Powiat, zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym jest lokalną wspólnotą samorządową oraz odpowiednim terytorium.

Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu

własnym i na własną odpowiedzialność. Ponadto powiat ma osobowość prawną, jego samodzielność podlega ochronie sądowej, a o ustroju powiatu stanowi jego statut. Jako jednostka zasadniczego podziału terytorialnego, powiat obejmuje całe obszary ograniczonych ze sobą gmin, albo cały obszar miasta na prawach powiatu. Obszar każdego powiatu jest możliwie jednorodny ze względu na układ osadniczy i przestrzenny oraz więzi społeczne i gospodarcze zapewniające zdolność wykonywania zadań publicznych.

Powiat wykonuje również określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym między innymi w zakresie: edukacji, ochrony zdrowia, pomocy społecznej, transportu, kultury, geodezji, gospodarki wodnej, rolnictwa i leśnictwa a także ochrony przeciwpowodziowej, przeciwpożarowej i zapobiegania innym nadzwyczajnym zagrożeniom życia i zdrowia ludzi oraz środowiska.

Do określonego wyżej zakresu działania powiatu należy również wykonywanie zadań przez powiatowe służby, inspektoraty i straże. Zadania powiatu nie mogą naruszać zakresu działania gmin. W celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami. Powiat nie może jednak prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej.

      1. Władze powiatu i ich zadania.

Organami powiatowymi są rada i zarząd powiatu. Do wyłącznej właściwości rady powiatu należy:

Ponadto rada powiatu kontroluje działalność zarządu oraz powiatowych jednostek organizacyjnych w tym również komend powiatowych Państwowej Straży Pożarnej powołując w tym celu komisję rewizyjną. Oprócz tego rada powiatu może powoływać ze swojego grona stałe i doraźne komisje do określonych zadań, ustalając przedmiot ich działania oraz skład osobowy. Wszystkie komisje podległe radzie powiatu w całym zakresie swojej działalności przedkładają jej swoje plany pracy i sprawozdania z działalności.

Zarząd powiatu jest organem wykonawczym powiatu. W jego skład wchodzą: starosta jako jego przewodniczący, wicestarosta i pozostali jego członkowie. Zarząd powiatu wykonuje uchwały rady powiatu i jego zadania określone przepisami prawa.

Do zadań zarządu powiatu należy w szczególności:

W realizacji powyższych zadań zarząd powiatu podlega wyłącznie radzie powiatu i wykonuje te zadania przy pomocy starostwa powiatowego, kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży oraz jednostek organizacyjnych powiatu, które wspólnie tworzą powiatową administracje zespoloną.

Jak już wcześniej wspomniałem przewodniczącym zarządu powiatowego jest starosta, który organizuje pracę zarządu powiatu i starostwa powiatowego, kieruje bieżącymi sprawami powiatu oraz reprezentuje go na zewnątrz. Ponadto starosta jest również kierownikiem starostwa powiatowego oraz zwierzchnikiem służbowym pracowników starostwa i kierowników jednostek organizacyjnych powiatu oraz powiatowych służb, inspekcji i straży.

Starosta sprawując zwierzchnictwo w stosunku co do tych służb, inspekcji i straży powołuje i odwołuje kierowników tych jednostek w uzgodnieniu z wojewodą, zatwierdza programy ich działania, uzgadnia wspólne działanie tych jednostek na obszarze powiatu, a w sytuacjach szczególnych kieruje wspólnymi działaniami tych jednostek oraz w uzasadnionych przypadkach zaleca przeprowadzenie kontroli.

Starosta może również upoważnić wicestarostę, poszczególnych członków zarządu powiatu, pracowników starostwa oraz kierowników jednostek organizacyjnych (w tym również komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej), do wydawania w jego imieniu decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości powiatu.

    1. Wpływ reformy administracyjnej na zmiany powstałe w Państwowej Straży Pożarnej

W wyniku reformy administracyjnej z dniem 1 stycznia 1999 roku istniejące w dniu 31 grudnia 1998 roku:

Ponadto z dniem 1 stycznia 1999 roku utworzyły się starostwa powiatowe w miastach, w których przed tym dniem nie było siedziby urzędu rejonowego.

W wyniku tej reformy podobne zmiany dotknęły też Państwową Straż Pożarną, gdzie jednostki organizacyjne mające siedzibę w mieście, które jest obecnie siedzibą wojewody (w tym komenda wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej), stały się jednostkami organizacyjnymi stanowiącymi aparat pomocniczy odpowiednich kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich.

Podobna sytuacja miała miejsce na szczeblu rejonowym, gdzie jednostki organizacyjne mające siedziby w mieście, w którym utworzono siedzibę władz powiatu (w tym komenda rejonowa Państwowej Straży Pożarnej), stały się również jednostkami organizacyjnymi stanowiącymi aparat pomocniczy odpowiednich kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży powiatowych w rozumieniu ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym. Jednocześnie jednostki organizacyjne w miastach na prawach powiatu, stały się miejskimi jednostkami organizacyjnymi wykonującymi zadania na obszarze tego miasta i powiatu.

Z dniem 1 stycznia 1999 roku nastąpiły również zmiany w jednostkach ratowniczo - gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej, gdzie jednostki te stały się jednostkami ratowniczo - gaśniczymi komend powiatowych lub komend miejskich Państwowej Straży Pożarnej w powiatach na których obszarze znajdują się siedziby tych jednostek. Oprócz tego stosunek służbowy dowódców jednostek ratowniczo - gaśniczych przekształcił się w stosunek służbowy na podstawie mianowania.

Do dnia 30 czerwca 1999 roku jednostki ratowniczo - gaśnicze komend powiatowych mogą prowadzić działania na dotychczasowym obszarze operacyjnym. Ponadto do tego dnia stanowiska kierowania dotychczasowych komendantów zniesionych komend wojewódzkich podlegają obecnym komendantom wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej.

Oprócz tego osoby pełniące obowiązki komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej przejmują wykonywanie kompetencji wynikających ze stosunku służbowego lub stosunku pracy odpowiednio wobec strażaków i pracowników zniesionych komend wojewódzkich i rejonowych Państwowej Straży Pożarnej, które miały siedziby na obszarze województwa.

W myśl znowelizowanej ustawy o Państwowej Straży Pożarnej zostały również dołożone Państwowej Straży Pożarnej nowe zadania, a mianowicie: kształcenie kadr dla potrzeb powszechnego systemu ochrony ludności oraz prowadzenie prac naukowo - badawczych w zakresie ochrony ludności. Ponadto Państwowa Straż Pożarna jest organizatorem krajowego systemu ratowniczo - gaśniczego mającego na celu ochronę życia, zdrowia, mienia i środowiska poprzez:

Krajowy system ratowniczo - gaśniczy jest tutaj integralną częścią organizacji bezpieczeństwa wewnętrznego państwa. System ten skupia jednostki ochrony przeciwpożarowej, inne służby, inspekcje, straże, instytucje oraz podmioty, które dobrowolnie w drodze umowy cywilno - prawnej zgodziły się współdziałać w akcjach ratowniczych.

Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, wojewoda lub starosta odpowiednio na obszarze kraju, województwa lub powiatu, określają zadania krajowego systemu ratowniczo - gaśniczego, koordynują jego funkcjonowanie i kontrolują wykonywanie wynikających stąd zadań, a w sytuacjach nadzwyczajnych zagrożenia życia, zdrowia i środowiska kierują tym systemem. Wojewoda i starosta wykonują swoje zadania przy pomocy zespołów ds. ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa. Na obszarze gminy natomiast funkcjonowanie krajowego systemu ratowniczo - gaśniczego koordynuje wójt (burmistrz lub prezydent miasta) w zakresie ustalonym przez wojewodę. Zadanie to wykonywane jest przy pomocy komendanta gminnego ochrony przeciwpożarowej, jeżeli komendant taki został zatrudniony przez gminę. W sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń ludzi i środowiska występujących na obszarze przekraczającym granice powiatu koordynacja działań powiatowych zespołów ds. ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa należy do wojewody.

Jak już wcześniej wspomniałem w skład komend powiatowych wchodzą jednostki ratowniczo gaśnicze, których to zasady wyposażenia określa w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw wewnętrznych. Szczegółowe zasady wyposażania tych jednostek określają:

Współpracując z władzami powiatu komendant powiatowy przynajmniej raz na rok przedstawia informację radzie powiatu o stanie bezpieczeństwa ochrony przeciwpożarowej oraz o zagrożeniach pożarowych powiatu. Na polecenie starosty informację taką właściwy komendant jest zobowiązany składać w każdym czasie. Rada powiatu na podstawie informacji przedstawionych przez komendanta powiatowego określa w drodze uchwały istotne dla wspólnoty samorządowej zagrożenia bezpieczeństwa pożarowego. Powyższe uchwały nie mogą jednak dotyczyć wykonywania konkretnej czynności służbowej. Uchwała nie może również określać sposobu wykonywania zadania przez Państwową Straż Pożarną.

W przypadku bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa wspólnoty samorządowej, w szczególności życia lub zdrowia przewodniczący zarządu gminy lub powiatu, może wydać komendantowi powiatowemu polecenie podjęcia działań w zakresie właściwości Państwowej Straży Pożarnej zmierzających do usunięcia tego zagrożenia. Wyłączną odpowiedzialność za treść lub skutki tego polecenia ponoszą starosta, wójt (burmistrz lub prezydent miasta). Komendant powiatowy Państwowej Straży Pożarnej jeżeli nie jest w stanie wykonać tego polecenia, niezwłocznie przedkłada tą sprawę komendantowi wojewódzkiemu.

Z dniem 1 stycznia 1999 roku w pewnym stopniu zmieniły się również zasady finansowania Państwowej Straży Pożarnej. Ogólne koszty związane z funkcjonowaniem Państwowej Straży Pożarnej są pokrywane z budżetu państwa, natomiast koszty funkcjonowania Państwowej Straży Pożarnej na obszarze powiatu są pokrywane z dotacji celowej budżetu państwa. W pokrywaniu części kosztów funkcjonowania Państwowej Straży Pożarnej mogą uczestniczyć gmina, powiat lub samorząd województwa oraz organizatorzy imprez masowych.

Wykonywanie zadań zleconych Państwowej Straży Pożarnej przez osoby prawne lub fizyczne, a wykraczających poza zakres ustawowych zadań Państwowej Straży Pożarnej, jest finansowane przez właściwego zleceniodawcę na podstawie zawartej umowy. Ponadto osoby prawne lub fizyczne mogą uczestniczyć w ponoszeniu kosztów budowy strażnic, ich wyposażania i utrzymania. 0x01 graphic


  1. Organizacja Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie

    1. Ogólna charakterystyka Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie i powiatu ostrzeszowskiego.

Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie stanowi aparat pomocniczy Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie. Terenem działania komendy powiatowej jest obszar powiatu ostrzeszowskiego, który położony jest w południowej części województwa wielkopolskiego.

Swoim obszarem działania graniczy z pięcioma komendami powiatowymi i jedną komendą miejską:

Jak widać z rys.2. wyszczególnione wyżej komendy powiatowe: w Ostrowie Wielkopolskim i Kępnie oraz komenda miejska w Kaliszu położone są w tym samym województwie co Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie, natomiast pozostałe komendy powiatowe położone są w województwach sąsiednich (dolnośląskim i łódzkim).



Powierzchnia powiatu ostrzeszowskiego wynosi ogółem 772,37 km2, w tym:

Ogólna liczba ludności w powiecie wynosi 55,385 tys. osób. Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie obejmuje swym zasięgiem 95 miejscowości i 83 sołectwa.

Dla porównania chciałbym nadmienić, iż była Komenda Rejonowa Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie zajmowała obszar znacznie większy niż obecna komenda powiatowa. Powierzchnia byłego rejonu wynosiła ogółem 1379,97 km2, czyli obszar działania byłej komendy rejonowej był prawie dwa razy większy.

Powierzchnię tę obejmowały między innymi:

Ogólna liczba ludności w byłym rejonie wynosiła 91,451 tys. osób, a Komenda Rejonowa Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie obejmowała swym zasięgiem 172 miejscowości i 142 sołectwa.

Dla bliższego zobrazowania wielkości i obszaru działania oraz liczby ludności i terenu Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie i byłej Komendy Rejonowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie, dane powyższe przedstawiam w tabeli 1 i 2.


Tabela 1. Wielkość i obszar działania oraz liczba ludności terenu KP PSP w Ostrzeszowie

Lp.

Miasto i gmina

Powierzchnia ogólna [km2]

w tym:

ludność ogółem [tys.]

ludność miast [tys.]

ilość miejscowości w gminie

ilość sołectw w gminie

lasy

uprawy gruntowe

wody powierzchniowe

inne

Miasto i gmina

1

Grabów n. Prosną

123,55

25,26

88,44

1,42

8,43

7,983

2,066

17

16

2

Mikstat

87,17

21,31

60,00

0,05

5,81

6,470

1,952

8

7

3

Ostrzeszów

187,49

72,79

99,07

4,65

10,98

23,337

15,200

21

20

Gmina

1

Czajków

70,77

29,98

35,83

0,54

4,42

2,730

1,020

8

8

2

Doruchów

99,33

28,67

64,63

0,86

5,17

5,200

2,004

16

8

3

Kobyla Góra

128,95

54,97

61,06

4,50

8,42

5,895

1,797

15

14

4

Kraszewice

75,11

27,30

41,03

1,86

4,92

3,770

1,490

10

10

Ogółem powiat:

772,37

260,28

450,06

13,88

48,15

55,385

25,529

95

83

Tabela 2. Wielkość i obszar działania oraz liczba ludności terenu KR PSP w Ostrzeszowie

Lp.

Miasto i gmina

Powierzchnia ogólna [km2]

w tym:

ludność ogółem [tys.]

ludność miast [tys.]

ilość miejscowości w gminie

ilość sołectw w gminie

lasy

uprawy gruntowe

wody powierzchniowe

inne

Miasto i gmina

1

Grabów n. Prosną

123,55

25,26

88,44

1,42

8,43

7,983

2,066

17

16

2

Międzybórz

94,96

31,53

44,48

0,32

18,63

4,994

2,345

14

13

3

Mikstat

87,17

21,31

60,00

0,05

5,81

6,470

1,952

8

7

4

Syców

144,79

38,53

88,44

1,92

15,90

16,289

10,854

28

12

5

Ostrzeszów

187,49

72,79

99,07

4,65

10,98

23,337

15,200

21

20

Gmina

1

Czajków

70,77

29,98

35,83

0,54

4,42

2,730

1,020

8

8

2

Doruchów

99,33

28,67

64,63

0,86

5,17

5,200

2,004

16

8

3

Dziadowa Kłoda

105,14

14,60

78,62

3,66

8,26

4,500

0,769

10

9

4

Kobyla Góra

128,95

54,97

61,06

4,50

8,42

5,895

1,797

15

14

5

Kraszewice

75,11

27,30

41,03

1,86

4,92

3,770

1,490

10

10

6

Perzów

75,00

15,74

46,32

2,30

10,64

3,910

0,841

8

8

7

Sośnie

187,46

96,09

68,04

3,50

19,83

6,640

1,010

17

17

Ogółem rejon:

1379,72

456,77

775,96

25,58

121,41

91,718

41,384

172

142


    1. Organizacja pracy i struktura Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie.

Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie jest komendą IV kategorii. Pracą komendy powiatowej kieruje komendant powiatowy przy pomocy jednego zastępcy, który sprawuje nadzór nad podporządkowanymi komórkami organizacyjnymi. Pracą sekcji natomiast kieruje kierownik sekcji.

      1. Struktura organizacyjna komendy.

Wewnętrznymi komórkami organizacyjnymi Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie są:

W skład Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie wchodzi również jednostka ratowniczo - gaśnicza kategorii C z siedzibą w Ostrzeszowie, mająca pod ochroną obszar o powierzchni 772,37 km2 i liczbie 55,385 tys. mieszkańców, czyli obszar całego powiatu.

Przed powstaniem komendy powiatowej jednostka ta miała pod ochroną mniejszy obszar działania pomimo, że powierzchnia byłej Komendy Rejonowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie była większa. Wynikało to z tego, iż komendzie rejonowej podległe były dwie jednostki ratowniczo - gaśnicze:

Obecnie JRG w Sycowie weszła w skład innej komendy powiatowej i innego województwa.

0x08 graphic
Dla bardziej obrazowego pokazania i porównania układu stanowisk pracy oraz komórek organizacyjnych przedstawiam schemat struktury organizacyjnej Komendy Powiatowej oraz byłej Komendy Rejonowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie.

Rys. 3. Schemat struktury organizacyjnej KP PSP IV kategorii w Ostrzeszowie

0x08 graphic

Rys. 4. Schemat struktury organizacyjnej KR PSP III kategorii w Ostrzeszowie

Jak widać ze schematów, komendzie powiatowej doszło więcej szczebli niż było to w przypadku komendy rejonowej. Do komórek które powstały zaliczamy:

W wyniku tych zmian zmieniła się również liczba stanowisk z 11 w komendzie rejonowej do 13 w komendzie powiatowej, nie wliczając w to JRG w Ostrzeszowie w której liczba stanowisk nie zmieniła się i wynosi 42 etaty.

Ogółem obecna liczba stanowisk w Komendzie Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie wynosi 55 etatów służbowych i ½ etatu cywilnego.

Szczegółowy wykaz rodzaju i liczby stanowisk w poprzedniej i obecnej komendzie przedstawiam w tabeli 3, 4, 5.

Tabela 3. Wykaz rodzaju i liczby stanowisk w Komendzie Powiatowej PSP w Ostrzeszowie

Komórka organizacyjna

Stanowisko

Liczba etatów

Uwagi

strażaków

innych

1

2

3

4

5

Kierownictwo

Komendant

1

-

Z-ca Komendanta

1

-

Sekcja ds. operacyjno - szkoleniowych w tym powiatowe stanowisko kierowania

Kierownik sekcji

1

-

Dyżurny operacyjny

3

-

Stanowisko ds. kontrolno rozpoznawczych

Oficer

1

-

Stanowisko ds. organizacyjno - kadrowych

Oficer

1

-

Stanowisko ds. kwatermistrzowskich

Oficer

1

-

Sekcja ds. finansów

Główny księgowy

1

-

Oficer

1

-

Stanowisko ds. technicznych w tym punkt naprawy i konserwacji sprzętu

Oficer

1

-

Stanowisko ds. obronnych i BHP

Oficer

1

-

Radca Prawny

Radca prawny

-

½

etat cywilny

JRG kategorii C

w Ostrzeszowie

D-ca JRG

1

-

Z-ca D-cy JRG

1

-

D-ca zmiany

3

-

Lekarz

1

-

Specjalista

3

-

D-ca sekcji

3

-

D-ca zastępu

6

-

st. operator sprzętu specjalistycznego

3

-

Specjalista ratownik

3

-

operator sprzętu specjalistycznego

6

-

dyspozytor

3

-

st. ratownik kierowca

9

-

Ogółem

55

½

Tabela 4. Wykaz rodzaju i liczby stanowisk w Komendzie Rejonowej PSP w Ostrzeszowie

Komórka organizacyjna

Stanowisko

Liczba etatów

Uwagi

strażaków

innych

1

2

3

4

5

Kierownictwo

Komendant

1

-

Z-ca Komendanta

1

-

Samodzielna sekcja ds. planowania operacyjnego

Kierownik sekcji

1

-

Dyżurny operacyjny

3

-

Samodzielne stanowisko ds. kontrolno - rozpoznawczych

Oficer

2

-

Samodzielne stanowisko ds. organizacyjnych

Oficer

1

-

Samodzielne stanowisko ds. kadr

i szkolenia

Oficer

1

-

Samodzielne stanowisko ds. kwatermistrzowsko - finansowych

Oficer

2

-

Ogółem

11

-

Tabela 5. Wykaz rodzaju i liczby stanowisk w jednostkach ratowniczo-gaśniczych Komendy Rejonowej PSP w Ostrzeszowie

Stanowisko

Liczba etatów

JRG Ostrzeszów

JRG Syców

Razem

1

2

3

4

D-ca JRG

1

1

2

Z-ca D-cy JRG

1

1

2

D-ca zmiany

3

3

6

D-ca sekcji

3

-

3

D-ca zastępu

6

6

12

Specjalista ratownik

3

3

6

Operator sprzętu specjalnego

6

3

9

Starszy ratownik

9

3

12

Starszy ratownik kierowca

6

6

12

Starszy technik

1

1

2

Dyspozytor

3

3

6

Ratownik kierowca

-

3

3

Ogółem

42

33

75

Przy konstruowaniu organizacji w Komendzie Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie wykorzystano kilka z podstawowych działań konstrukcyjnych, które przedstawiłem w podrozdziale 2.3. Jedną z nich jest ustalenie stosunków służbowego podporządkowania, gdzie jak widać z przedstawionego schematu struktury organizacyjnej w komendzie, została wytyczona linia podległości, która wychodzi od szczebla centralnego jakim jest komendant powiatowy i przebiega do poszczególnych komórek organizacyjnych. W celu niedopuszczenia do niezadowolenia wśród pracowników, przy projektowaniu stanowisk pracy w nowo powstałej komendzie powiatowej nie przewidziano również większych rotacji tych stanowisk w porównaniu z byłą komendą rejonową. W wyniku tego nie zmalała motywacja i zadowolenie wśród pracowników.

Oprócz tego została również ustalona właściwa hierarchia kierowania w tej komendzie powiatowej, dzięki której w razie nieobecności komendanta powiatowego obowiązek prawidłowego kierowania komendą spoczywa na zastępcy komendanta powiatowego oraz na starszym inspektorze ds. kontrolno - rozpoznawczych. Natomiast w przypadku jednoczesnej nieobecności dowódcy JRG i jego zastępcy, komendant powiatowy wyznacza osobę do kierowania działalnością tej jednostki. Osoby ustalone i wyznaczone w przypadku zaistnienia konieczności pełnienia tych obowiązków ponoszą pełną odpowiedzialność za ich wykonywanie zarówno w zakresie nadzoru jak i realizacji.

      1. Zasady kierowania i planowania pracy w komendzie

W Komendzie Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie opracowuje się:

Przy sporządzaniu rocznych planów pracy należy uwzględniać między innymi:

Plany kwartalne opracowywane są przez poszczególne komórki organizacyjne komendy powiatowej i są planami szczegółowymi sporządzanymi na bazie planu rocznego i są dokumentami otwartymi, co oznacza, że w zależności od sytuacji mogą być w uzasadnionych przypadkach korygowane w dół lub w górę.

W Komendzie Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie zastrzega się do podpisu i aprobaty komendanta powiatowego następujące dokumentacje:

Zastępca komendanta powiatowego podpisuje natomiast następujące dokumentacje:

W celu prawidłowego i sprawnego funkcjonowania Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Ostrzeszowie został ustalony następujący system narad wewnętrznych o charakterze zadaniowo-rozliczeniowym:

Organizowanie i protokołowanie narad powierza się stanowisku ds. organizacyjno - kadrowych, które to w terminie do 15 stycznia każdego roku opracowuje i przedstawia do zatwierdzenia komendantowi powiatowemu następujące dokumenty:

Ponadto stałe i planowe organizowane są następujące narady: