patofizjologia, medycyna, patofizjologia


PATOFIZJOLOGIA

Patologia ogólna:

Przyczyny chorób (czworo podział) :

  1. zaburzenie krążenia (łac. Perturbatio circulatori)

  2. zapalenie (łac. Inflammatio)

  3. zwyrodnienia (łac. Degeneratio)

  4. nowotwory (łac. Neoplazmata)

  1. ZABURZENIE KRĄŻENIA

Mózg - powinien otrzymywać 700 - 800 ml krwi / 1min, aby dobrze funkcjonować

Nerki - dbają o zachowanie hemoatozy

Tarczyca - przyjmuje największą ilość krwi

W zaburzeniu krążenia możemy mieć doczynienia z:

w mózgu może doprowadzić ono do obrzęku mózgu (łac. Oedema ) i śmierci, najczęściej towarzyszy zapaleniu i wzrostowi ciśnienia tętniczego.

Najbardziej znaną chorobą jest choroba wieńcowa (łac. Morbus coronarius), jest to choroba niedokrwienna mięśnia sercowego. Najczęściej jest przyczyną procesów miażdżycowych (łac. Atheromatossis)

Ujawnienie się choroby wieńcowej:

Zawał (łac. Infarctus) - martwica fragmentu narządu objęty niedokrwieniem

Zator (łac. embolia) - zaburzenia krążenia, które mogą wystąpić w wielu ogniskach naczyniowych

Zakrzep (łac. Thrombus) - jest to miejscowe zamknięcie tętnicy

  1. ZAPALENIE

Zapalenie jest odczynem tkanek ustroju na czynniki uszkodzenia pochodzenia zewnętrznego - bakterie, wirusy, grzyby.

Może występować zapalenie jałowe - będące odpowiedzią na czynniki wewnętrzne.

Choroby autoimmunologiczne -polegają na tym, że system immunologiczny człowieka myli się i rozpoznaje prawidłowe tkanki jako obce.

Następuje to w przypadku przeszczepów. Znaną chorobą immunologiczną jest toczeń rumieniowaty (łac. Lupus erythematosus) - przeciw ciała omyłkowo rozpoznają własne komórki jako obce, dochodzi do procesu zapalno - zakrzepowo - zatorowego nerek, pacjent umiera z powodu niewydolności.

DEFINICJA WG. HIPOKRATESA

Tumor - obrzmienie, guz

Calor - wzmożone ocieplenie

Rumor - zaczerwienienie

Dolor - ból

Zapalenie jest reakcją dwóch odpowiedzi:

  1. Humoralna - przeciwciała są białkami posiadającymi zdolność do łączenia się z antygenami. Mają one charakterystyczną budowę chemiczną „sznurek w kształcie litery Y” .

  2. Odporność komórkowa - odpowiedzialne są limfocyty, które mogą przekształcać się w plazmacyty, które produkują przeciwciała na miejscu - gruźlica, przekrwienie.

Reakcją na zapalenie jest gorączka lub zwiększenie temperatury miejsca uszkodzonego.

Gorączka jest to proces immunologiczny ciała - lepszy w podwyższonej temperaturze.

„LEPSZE JEST WROGIEM DOBREGO”

  1. ZWYRODNIENIA

Zwyrodnienie jest to proces odkładania w zdrowych tkankach substancji, których nie powinno tam być:

Choroby mogą być:

Przykłady chorób zwyrodnieniowych (wrodzonych i nabytych) jest:

  1. NOWOTWORY

Nowotwory są to patologiczne tkanki, mogą powstawać na skutek mutacji.

Nowotwory dzielimy na:

Czynniki onkogenne

CHOROBY UKŁADU KRĄŻENIA

NIEWYDOLNOŚĆ KRĄŻENIA (łac. Insufficientia circulatoria)

Niewydolnością krążenia - nazywamy patologiczne zmniejszenie się przepływu krwi przez tkanki i narządy.

Niewydolność serca - jest to stan, w którym serce nie jest w stanie przetoczyć odpowiedniej ilości krwi. Może ona przebiegać zarówno ze zmniejszeniem jak i ze wzrostem objętości minutowej serca w stosunku do normy.

Prawidłowa frakcja wyrzutowa powinna wynosić 70%, możemy ocenić to za pomocą badania ECHA serca. U pacjenta po zawale FW spada do 40 - 50%, pacjent będzie miał niewydolność lewej komory. Przy uszkodzeniu lewej komory FW spada do 20%.

Niewydolność serca dzielimy na:

Przyczyny niewydolności lewokomorowej:

  1. Choroba wieńcowa (łac. morbus coronarius) - i zawał mięśnia sercowego (infarctus myocardii )

  2. Nadciśnienie tętnicze (łac. hypertonia arterialis)

  3. Wady zastawkowe

  4. Kardiomiopatie

Objawy:

  1. CHOROBA WIEŃCOWA I ZAWAŁ MIĘŚNIA SERCOWEGO

Choroba wieńcowa powstaje w wyniku niedokrwienia serca z powodu zwężenia tętnic wieńcowych, zaopatrujących w krew mięsień sercowy. Przyczyną jest miażdżyca tętnic.

Serce jest zaopatrywane w tlen, glukozę i 2 tętnice wieńcowe - prawą i lewą. W wyniku niedostarczenia jednego z trzech czynników dochodzi do niedokrwienia mięśnia sercowego - deficyt tlenowy m. sercowego.

Zaopatrywanie m. sercowego na tlen uzależnione jest od wielu czynników:

Ujawnienie się choroby wieńcowej:

Podstawowym objawem niewydolności wieńcowej są napady bólowe dławicy piersiowej, zwanej dusznicą bolesną (łac. Angina pectoris)

Zawał mięśnia sercowego jest najczęściej następstwem choroby wieńcowej. Jest to stan, w którym dochodzi do zupełnego odcięcia pewnego obszaru mięśnia sercowego od ukrwienia wieńcowego do czasu wytworzenia się martwicy. Zawał zaczyna się bólami za mostkowymi, promieniującymi do żuchwy, lewej ręki lub barku, ból jest bardzo silny.

W pierwszych godzinach zwiększa się stężenie glukozy we krwi, zwiększa się liczba krwinek białych we krwi, mogą występować stany podgorączkowe.

  1. NADCIŚNIENIE TĘTNICZE

O nadciśnieniu tętniczym mówimy, gdy ciśnienie skurczowe przekracza 140 mmHg, a rozkurczowe 90 mmHg.

Wiek, w którym po raz pierwszy pojawiło się nadciśnienie jest ważnym momentem diagnostycznym.

Choroba nadciśnieniowa zaczyna się zwykle już w 3 i 4 dekadzie życia. Wystąpienie nadciśnienia po 50 roku życia sugerować może jego miażdżycowe tło.

Wysokie ciśnienie rozkurczowe nie jest na ogół spotykane w nadciśnieniu miażdżycowym.

Nadciśnienie może być wywołane zmniejszeniem sprężystości naczyń ( miażdżyca tętnic), zwiększeniem pojemności wyrzutowej serca(niedomykalność zastawek aorty), lub samoistnym zwężeniem obwodowego układu tętniczego.

  1. WADY ZASTAWKOWE

Nabyte wady serca powstają w wyniku uszkodzenia zastawek serca głównie przez procesy zapalne. Uszkodzenie powoduje zwężenie lub niedomykalność zastawki. Najczęściej uszkodzeniu ulega zastawka dwudzielna, rzadziej aortalna, zastawki serca prawego - bardzo rzadko.

Wady zastawkowe lewej komory :

W zapisie EKG załamek P jest poszerzony i dwugarbowy w odprowadzeniu I i II .

Niedomykalność zastawki polega na niedostatecznej szczelności zastawki podczas

skurczu, co jest powodem wstecznego odpływu krwi z lewej komory do lewego

przedsionka.

Stopniowo dochodzi do rozstrzeni i przerostu mięśnia lewej komory, powstaje tzw. Serce wole.

4. KARDIOMIOPATIE

Są to pierwotne uszkodzenia mięśnia sercowego.

Objawy:

Przyczyny niewydolności prawokomorowej:

  1. Jest najczęściej wtórna do niewydolności lewokomorowej

  2. Prowadzi do niewydolności obukomorowej

Objawy:

Serce płucne (łac. cor pulmonale) = zespół płucno - sercowy ( łac. syndroma pulmo - cardiale) zmiany w układzie sercowo - naczyniowym powstałe wtórnie z powodu przewlekłego nadciśnienia w tętnicy płucnej.

Uszkodzenie prawej komory mięśnia sercowego w przebiegu choroby:

Leczenie:

Naparstnica (digitalis) zawiera alkaloidy wspomagające działanie mięśnia sercowego, zwalnia akcję serca, uczula na występowanie zaburzeń rytmu.

Potas (K) powoduje zatrzymanie akcji serca w asystoli.

Leki moczopędne Furosemit

Nadciśnienie tętnicze (łac. hypertensio arterialis)

Prawidłowa wartość ciśnienia do 40 roku życia to 140/90, u starszych 160/90.

Ciśnienie rozkurczowe 90 - 100 to nadciśnienie chwiejne, powyżej 100 to nadciśnienie tętnicze utrwalone.

Przyczyny:

objawy:

skutki nadciśnienia tętniczego:

leczenie:

powikłanie:

choroba wieńcowa i zawał

przyczyny choroby wieńcowej:

  1. 0x08 graphic
    miażdżyca (łac. arteriosclerosis, atheromatosis) - zwężenie do 50% naczynia nie daje objawów hemodynamicznych. Może nastąpić powolne narastanie, zwężenie naczynia i całkowite zamknięcie, jest czas na rozwinięcie się krążenia obocznego.

Objawy:

Jeżeli nie doszło do zawału ból sam mija .podaje się Nitroglicerynę dla rozszerzenia naczyń żylnych, jeżeli doszło do zawału ból utrzymuje się.

Lewin - jest to przewlekła niewydolność serca

  1. Skurcz naczyń - ból w piersiach (łac. Angina pektoris)

  2. Zapalenie mięśnia sercowego:

  1. zapalenie naczyń

5. Zaburzenia rytmu serca mogą doprowadzić do choroby wieńcowej

Przewlekła choroba wieńcowa zaostrzona (łac. morbus coronarius chronica exacetoata) -objawy:

leczenie farmakologiczne:

leczenie inwazyjne:

radiologia interwencyjna:

rota - ablacja:

laseroterapia:

wypalanie dziurek wewnątrz mięśnia sercowego ok. 50% pacjentów czuje się lepiej

badanie:

kineza kreatynowa CK i MB we krwi po zawale ok. 30% po godz., później ALAT i ASPAT

EKG w 30% diagnostyka prawidłowa

Próba wysiłkowa (bieżna) 70%

Test farmakologiczny - substancja podawana dożylnie, do zwiększenia Akcji serca (Dipirydamol, Dopamina)

W USG i EKG przy dodatnie próbie wysiłkowej →koronarografia, scyntygrafia perfuzyjna mięśnia sercowego - wykazuje stan i stopień uszkodzenia naczyń wieńcowych.

Zaburzenia rytmu serca:

  1. zaburzenia wytwarzania bodźców w ich naturalnych miejscach:

w węźle zatokowo - przedsionkowym, lub w łączu przedsionkowo komorowym

  1. ektopowe wydzielanie bodźców

  2. zaburzenia przewodzenia

Szybkość i rytmiczność pobudzeń serca jest regulowana przez węzeł zatokowo - przedsionkowy. Wyzwala on pobudzenie z częstością ok. 70ud/min.

Węzeł przedsionkowo komorowy leży w okolicy zatoki wieńcowej, powyżej zastawki trójdzielnej, częstotliwość ok. 50ud/min.

W pęczku Hisa częstotliwość wynosi ok. 30ud/min.

zaburzenia rytmu serca mogą być:

Częstoskurcz komorowy:

Występuje w przebiegu choroby wieńcowej, w świeżym zawale serca, w zapaleniu mięśnia sercowego oraz w nadciśnieniu tętniczym

Akcja serca wynosi powyżej 60ud/min

Częstoskurcz nadkomorowy i zatokowy:

W nadczynności tarczycy, w guzie hromochłonnym

Skurcze dodatkowe m. przedsionkowego:

W przeroście mięśni

Migotanie przedsionków:

Można z tym żyć. Węzeł zatokowo - przedsionkowy wytwarza bodźce elektryczne 400 - 500/min, naczynia wieńcowe napełniają się w czasie skurczu, łącze przedsionkowo - komorowe przepuszcza co 4 - 5 bodziec, dzięki czemu frakcja wyrzutowa zmniejsza się o 20%, akcja serca waha się w granicach ok. 80 - 120/min i jest całkowicie niemiarowa.

Skurcze dodatkowe m. komorowego:

Pobudzenie jest asynchroniczne, nieprawidłowy kształt załamków.

Mogą być one pojedyncze - nieregularne, może być również cała seria dodatkowych skurczy, mogą się one utrwalić i może dojść do częstoskurczu i migotania komór.

Bloki przewodzenia:

I0 - zwolnienie przewodzenia między węzłem zatokowo - przedsionkowym, a łączem przedsionkowo - komorowym, serce pracuje trochę wolniej

II0 - uszkodzenie wytwarzania bodźców w łączu przedsionkowo komorowym

III0 - zerwanie przewodzenia elektrycznego, między górną częścią układu bodźcoprzewodzącego a mięśniami komór umieszcza się stymulator

Choroby naczyń obwodowych

Tętnice

Żyły

Żylaki odbytu dają przykre dolegliwości pieczenia, mogą powstać skrzepliny.

Żylaki sploty około macicznego mogą być przyczyną powstawania skrzepliny i zatoru

Płucnego.

Żylaki przełyku, marskość wątroby poprzez splot około przełykowy i splot około

odbytowy, stanowią przyczynę śmierci przy uszkodzeniu żylaka żołądek zostaje zalany

krwią.

Chłonka (łac. Lympha) -

jest płynem międzykomórkowym, który spływa do prawego przedsionka za pomocą ukł. limfatycznego. Głównym zadaniem jest oczyszczanie przestrzeni międzykomórkowych z substancji ubocznych.

Węzeł chłonny jest najbardziej narażony na przerzuty nowotworowe.

Pierwotny obrzęk naczyń limfatycznych występuje najczęściej jednostronnie w kończynie dolnej, wtórny obrzęk występuje w okolicy miednicy małej

CHOROBY UKŁADU POKARMOWEGO

Choroba wrzodowa żołądka (łac. morbus ulcerosus ventriculi )

Choroba wrzodowa dwunastnicy (łac. morbus ulcerosus duodeni)

Wrzód (łac. ulcus) - ubytek prawidłowej tkanki na jej powierzchni i krążenie tego ubytku w głąb narządu.

Wrzód pojedynczy występuje rzadko, może wystąpić pod wpływem stresu.

Przyczyny:

  1. wrzód stresowy - występuje rzadko, natomiast choroba wrzodowa jest chorobą przewlekłą - nadmiar kwasu soku żołądkowego.

  2. Helicobacter pylori ( objaw: zgaga )

  3. Gastrinoma - nowotwór, który wydziela gastrynę jest bardzo duża produkcja kwasu solnego

  4. Wrzody starcze - niedokrwienie śluzówki żołądka, ubytek w śluzówce żołądka, nadmiar kwasu solnego, mogą ulec przemianie nowotworowej. Mogą powstawać nie tylko u osób z nadkwasotą.

  5. Wrzody dwunastnicy - powstają tylko u osób z nadkwasotą

Leczenie:

Objawy:

Wrzód może doprowadzić do zgonu gdy:

Zapalenie żołądka (łac. gastritis)

Objaw: - ból po jedzeniu

Zapalenie trzustki (łac. pancreatitis)

Przyczyny: - alkohol

CHOROBY NADBRZUSZA

DWUNASTNICA

Zapalenie dwunastnicy (łac. duodenitis) - może doprowadzić do wrzodów dwunastnicy

(łac. ulcer duodeni) pochodzących z nadkwasoty.

Objaw : bóle nocne - im wyżej zlokalizowany jest wrzód, tym szybciej występuje ból

Refluks dwunastniczo - żołądkowy - zarzucanie treści dwunastniczej do żołądka, powodując drażnienie żołądka w okolicy kolana dwunastnicy, może też powodować zapalenie lub wrzody żołądka.

Nowotwory dwunastnicy - nie ma nowotworów dwunastnicy z wyjątkiem raka brodawki Vatera na skutek bogatego podścieliska limfocytecznego.

TRZUSTKA

Trzustka jest narządem wydzielania zewnętrznego ( sok trzustkowy ) i wewnętrznego (insulina i glukagon.).

Jest narządem głęboko ukrytym i niedostępnym badaniu fizykalnym.

Cukrzyca (łac. diabetes mellitus) - brak lub małe stężenie cukru we krwi.

Wyróżniamy 2 typy cukrzycy:

zapalenie trzustki dzielimy na:

W ostrym zapaleniu trzustki (O.Z.T.) choroba występuje w różnym nasileniu, często bezobjawowo.

Przyczyny O.Z.T. :

objawy:

Powikłania po O.Z.T. dzielimy na:

  1. miejscowe :

  1. ogólne:

Przewlekłe zapalenie trzustki (P.Z.T.) dzielimy na:

Przyczyny P.Z.T. :

leczenie:

Nowotwory trzustki - wyleczalność słaba.

Objawy:

Objawy:

WĄTROBA

Wątroba spełnia 2 funkcje:

Wątroba może ulec:

Wirusowe zapalenie wątroby [W.Z.W.] - (łac. hepatitis viralis)

W.Z.W. występuje w kilku postaciach, zależnie od rodzaju wirusa. Wyróżniamy W.Z.W. typy A, B, C, D, G.

Przyczyny:

Typ A - rozszerzenie drogą pokarmową, całkowicie wyleczalna

Typ B - droga wszczepienna, z reguły się z niej wychodzi

Typ C - dochodzi drogą pozajelitowa, ale również drogą płciową i pokarmową.

W.Z.W. rozpoczyna się objawami „grypowymi”:

Leczenie:

- uszkodzenie wątroby

- uszkodzenie szpiku

- depresje

Nowotwory dzielimy na:

Pierwotne nowotwory wątroby stanowią ok. 1% nowotworów ukł. pokarmowego .

Są 2 rodzaje nowotworów:

Marskość wątroby (łac. cirrhossis hepatis)

Jest to upośledzenie funkcji prowadzące najczęściej do zgonu.

Marskość wątroby może występować samoistnie, bez ustalonej przyczyny, może dojść do powiększenia śledziony.

Przyczyny:

Działanie różnorodnych czynników uszkadzających komórki wątrobowe. Mogą to być:

Objawy:

Leczenie:

Przede wszystkim zachowanie prawidłowej diety i zakaz spożywania alkoholu.

Zwłóknienie wątroby (łac.cirrhosis hepatis) - dochodzi do upośledzenia funkcji wątroby

kamica żółciowa (łac. cholelithiasis, calculosis vesicae felleae)

jest chorobą pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, polegająca na odkładaniu się złogów o różnej budowie.

W skład kamieni żółciowych wchodzi najczęściej cholesterol, wapń i bilirubina.

Kamienie mogą spowodować zbliznowacenie brodawki Vatera.

Choroba dotyczy częściej kobiet.

Objawy:

Diagnostyka:

Leczenie:

Zapalenie pęcherzyka żółciowego [Z.P.Ż] (łac. cholecystitis)

Występuje najczęściej w postaci ostrej jako powikłanie po kamicy żółciowej. Jest to najczęściej zapalenie bakteryjne.

Objawy:

Powikłania:

Leczenie:

Nowotwory łagodne są rzadkością występują w postaci gruczolaków, mięśniaków, włókniaków. Wśród nowotworów złośliwych przeważają gruczolaki.

JELITO CIENKIE

Jelito cienkie składa się z trzech części:

Zapalenie jelita cienkiego (łac. enterritis)

Infekcyjne zapalenie jelita cienkiego o ostrym przebiegu spotyka się często. Występują one po spożyciu zakażonego pokarmu. Typowym bakteryjnym zapaleniem jest salmonelloza występuje najczęściej w żółtku jajek.

Objawy:

W pediatrii zapalenie jelit jest na podłożu alergicznym:

objawy:

Nowotwory w jelicie cienkim występują rzadko.

APUD - są to małe nowotwory wielkości ziarna groszku wytwarzane przez hormony:

Zapalenie uchyłków:

  1. UCHYŁEK MICKELA (łac. diverticulum Mickel) jest to pozostałość po embrionalnym przewodzie żółciowym. Podejrzewa się go w krwotokach nieznanego pochodzenia. Jest chorobą rzadką, leczenie - operacyjne.

  2. CHOROBA LEŚNIOWSKIEGO - CROHNA (łac. morbus Leśniowski - Crohn)

Jest to nacisk komórek, który może powodować perforację. Najbardziej typową lokalizacją jest końcowy odcinek jelita krętego.

JELITO GRUBE

Jelito grube dzieli się na:

Wyrostek robaczkowy (łac. appendix vermiformis)

Jest pozostałością ewolucyjną, zakończony ślepo. Gdy dojdzie do pęknięcia wyrostka, to zawartość wdostanie się do miednicy i nastąpi zapalenie otrzewnej.

Zapalenie wyrostka robaczkowego może być:

objawy:

odwrócenie trzewnej może być:

wrzodziejące zapalenie jelita grubego (łac. colitis ulcerosa)

przyczyny choroby są zupełnie nie znane, `dochodzi do skrętu pętli jelit lub wgłobienia.

diagnostyka:

podczas badania palcem per rectum występuje duża bolesność, przy braku oporu poza zwieraczem, a na palcu pozostają ślady krwi i śluzu.

Przebieg choroby jest bardzo różny

Objawy;

Niedrożność jelit - może powstać z różnych przyczyn np.:

Może być również spowodowana:

Rak jelita grubego (łac. carcinoma caeci)

Występuje w różnym wieku, jest to choroba dość częsta i zbyt późno rozpoznawana

Leczenie:

żylaki odbytu

występują najczęściej u osób cierpiących na zaparcia, za czynniki usposabiające przyjmuje się siedzący tryb życia. Zapobiegawczo zaleca się dbałość o regularne wypróżnianie się.

ŻÓŁTACZKA (łac. icterus)

Żółtaczką określa się żółte zabarwienie skóry, błon śluzowych i twardówek oczu.

Warunkiem powstawania żółtaczki jest wzrost stężenia bilirubiny we krwi.

Żółtaczka może być:

Przyczyną żółtaczki miąższowej może być:

Żółtaczka mechaniczna wynika z mechanicznego zapchania przewodów wątrobowych np. kamicy wątrobowej.

Żółtaczka hemolityczna dotyczy noworodków i dzieci z konfliktem serologicznym.

GORĄCZKA (łac. febris)

Prawidłowa temperatura ciała waha się od 36 - 370C .

37 - 380C to stan podgorączkowy

powyżej 380C to gorączka

Gorączka jest to odczyn obronny organizmu.

Gorączka może być wywołana przez:

  1. Czynniki zakaźne - jest to odpowiedź immunologiczna organizmu .

  1. Czynniki nieinfekcyjne - jest to immunologiczna reakcja organizmu na „ciało obce”

Rodzaje gorączki:

Gdy gorączka narasta objawem są dreszcze, natomiast gdy spada to pot.

Gorączka nieznanego pochodzenia - przyczyna najczęstszą jest zakażenie ogniskowe.

ZAPALENIE OTRZEWNEJ (łac. peritontis)

Zapalenie otrzewnej [Z.O.] może być:

Z.O. powstaje najczęściej przez zakażenie przechodzące z narządów jamy brzusznej.

Ostre Z.O. jest wywołane najczęściej czynnikiem zakaźnym , dochodzi do posocznicy - obecność bakterii we krwi.

Najczęstszą przyczyną jest:

Przewlekłe Z.O. może być w mnogich przerzutach nowotworowych do otrzewnej.

CHOROBY TARCZYCY

Terminologia:

ŁAC.

STRUMA - wole

STRUMA NODOSA - wole guzkowe

STRUMA NODOSA TOXICA - wole guzkowe toksyczne (nadczynne)

STRUMA PARENCHYMATOSA - wole miąższowe

STRUMA JUVENILE - wole młodzieńcze

STRUMA RECIDIVANS - wole odrostowe

CARCINOMA GLANDULAE THYREOIDEAE - rak tarczycy

THYREOIDITIS - zapalenie tarczycy

HYPERTHYREOSIS - nadczynność tarczycy

HYPOTHYREOSIS - niedoczynność tarczycy

EUTHYREOSIS - prawidłowa czynność tarczycy

STATUS POST STRUMECTHOMIAM - stan po operacji tarczycy

Wolem nazywamy powiększenie tarczycy. Może ono przebiegać z nadczynnością lub niedoczynnością tarczycy, lub też z prawidłowym wydzielaniem hormonów.

Wole proste (łac. Struma simplex) jest to przerost gruczołu tarczowego spowodowany niedoborem jodu. Gruczoł tarczowy jest powiększony równomiernie, o prawidłowej konsystencji. Duże powiększenie tarczycy może powodować ucisk na tchawicę.

Wole młodzieńcze (łac. Struma juvenilis) zwiększone zapotrzebowanie na tyroksynę w okresie dojrzewania płciowego może doprowadzić do przerostu tarczycy pobudzonej nadmiernym wydzielaniem TSH przez przysadkę.

Wole guzkowe (łac. Struma nodosa) pojawia się najczęściej w wyniku procesów zapalnych toczących się w gruczole tarczowym.

Wole jajnikowe - w obrębie jajnika tworzy się potworniak - mogą znaleźć się tam szczątki zębów, włosów, paznokci. Przestaje pracować tarczyca, przysadka przestaje produkować TSH.

Choroby tarczycy:

  1. Zaburzenia czynności wydzielniczej:

  1. Zmiany wielkości i struktury oraz położenia gruczołu:

Mogą one występować oddzielnie lub łącznie - czyli nie każda nadczynność lub niedoczynność tarczycy musi przebiegać z wolem i nie każde powiększenie tarczycy lub guzek musza powodować zaburzenia jej czynności.

Nadczynność gruczołu tarczowego (łac. hyperthyreosis) - polega na zwiększonym wydzielaniu hormonów tarczowych, spowodowanych nadmiernym pobudzeniem gruczołu przez czynniki tyreotropowe lub jego samoistnym gruczolakowatym przerostem.

THYREOTOKSYKOZA A NADCZYNNOŚĆ TARCZYCY.

Thyreotoksykoza - zespół kliniczny, powstający w wyniku ekspozycji tkanek na wysokie stężenia krążących hormonów tarczycy.

Nadczynność tarczycy - zespół schorzeń charakteryzujących się nadprodukcja hormonów tarczycy przez gruczoł tarczowy.

Etiologia thyreotoksykozy:

  1. Schorzenia związane z nadprodukcją hormonów przez tarczycę:

  1. Schorzenia związane z nadprodukcją hormonów tarczycy poza gruczołem tarczowym:

  1. Schorzenia związane z niszczeniem tkanek tarczycy i uwalnianiem zmagazynowanych hormonów:

4. Schorzenia związane z nadmiarem egzogennych hormonów tarczycy:

Niedoczynność gruczołu tarczowego

Niedoczynność tarczycy może być spowodowana niedorozwojem, uszkodzeniem gruczołu lub niewydolnością przysadki z niedoborem hormonu tyreotropowego.

Do najczęstszych form niedoczynności tarczycy należą:

Przyczyny niedoczynności tarczycy:

  1. Z obecnością wola:

  1. Bez obecności wola:

Zespół schienia - uszkodzenie przysadki, kobieta po porodzie nie ma pokarmu, jest jej zimno żadne gruczoły nie wydzielają, przerzedzenie, owłosienie.

Scyntygrafia tarczycy: - dawniej wykonywana przy użyciu 131J ze względu na to, że Jod 131 wytwarza promieniowanie gamma (dobre), beta (szkodliwe), dzisiaj stosuje się technet emituje wyłącznie promieniowanie gamma, podaje się dożylnie po 15 min można przeprowadzić badanie. Wadą technetu jest to, że gromadzi się nie tylko w tarczycy, ale też w mięśniu sercowym, płucu, wątrobie, śledzionie .

Scyntygrafia pozwala zdiagnozować guzki zimne i ciepłe. Guzki ciepłe leczy się Jodem131.

Zalety i wady leczenia radiojodem:

Zalety:

Wady:

CHOROBY UKŁADU ODDECHOWEGO

I. GÓRNE DROGI ODDECHOWE

Czynniki infekcyjne to:

Alergie - grupa chorób wynikająca z nadmiernej reakcji organizmu na czynniki alergiczne

np. chemiczne. Alergia występuje w: chorobach układu oddechowego, w

dermatologii lub dająca odczyny skórne, alergeny pokarmowe np. pokrzywka, w

pediatrii na niektóre białka i wielocukry.

Leczenie: przepłukanie wielokrotnie zatok

Objawy: uporczywe bóle głowy.

Ostre zapalenie migdałków (łac. Tonsillitis aquta) - może przejść w zapalenie przewlekłe (łac. Tonsillitis synhronica).

Objaw: chrypa

Uleczalność: zabiegi chirurgiczne, efekty są stosunkowo dobre.

II. DOLNE DROGII ODDECHOWE

Największym schorzeniem płuc jest:

Objawy: gorączka, kaszel, odksztuszanie plwociny (ostra faza)

Objawy: gorączka, kaszel najpierw suchy potem mokry.

Gruźlica może być :

Ropa - mieszanina wydzieliny zapalnej zawierającej szczątki obumarłych bakterii

III. CHOROBY OPŁUCNEJ

Jama opłucnowa (łac. Cavum pleura) jest to cienka przestrzeń gdzie panuje ciśnienie ujemne, dzięki któremu płuca mogą się rozprężać. Znajduje się tam niewielka ilość płynu w opłucnej.

Zapalenie opłucnej przebiega z mniejszym lub większym wysiękiem.

Wysięk może być:

W przypadku wysięku ropnego mówimy o ropniakach opłucnej.

Nowotwory płuc:

Wyróżniamy 4 grupy raka płuc:

PATOLOGIA TRZUSTKI

Trzustka (łac. Pancreas) - jest narządem zewnątrz i wewnątrzwydzielniczym

Narząd wewnątrzwydzielniczy wytwarza dwa hormony - insulinę i glukagon, powstające wewnątrz trzustki.

Narząd zewnątrzwydzielniczy jest odpowiedzialny za powstawanie soku trzustkowego wydzielanego do dwunastnicy, który bierze udział w trawieniu pokarmów.

Insulina - wytwarzana jest przez komórki β wysp trzustkowych Langernhansa, obniża poziom cukru we krwi. Pod jej wpływem dochodzi do przekształcenia cukru prostego - glukozy do postaci wielocukru glikogenu, który magazynowany jest w wątrobie i mięśniach. Jej brak utrudnia lub uniemożliwia wprowadzenie glukozy do komórek i wykorzystanie jej przez organizm, cukier ten gromadzi się we krwi.

Glukagon - wytwarzany jest przez komórki α wysp trzustkowych Langerhansa, podnosi poziom cukru we krwi.

Właściwy poziom cukru we krwi wynosi 80 - 120 mg%

Cukrzyca może być:

I0 - brak cukru - występuje u młodzieży

II0 - norma cukru - dorośli

Ostre zapalenie trzustki (łac. Pancreatitis auta)

Jest to ciężka choroba, która może doprowadzić do martwicy trzustki. Najczęstszą przyczyną ostrego zapalenia trzustki są zmiany chorobowe w drogach żółciowych, zakażenie bakteryjne wirusowe, oraz alkoholizm.

OZT może doprowadzić do: - zablokowania lub zwężenie brodawki Vatera

- zarzucania żółci i samotrawienie trzustki

W przypadku wystąpienia:

Zachodzi konieczność leczenia chirurgicznego.

Przewlekłe zapalenie trzustki (łac. Pancreatitis chronica)

Czynnikami usposabiającymi do wystąpienia i utrzymywania się przewlekłego zapalenia trzustki są:

Najczęstszą występującą dolegliwością jest ból w nadbrzuszu, pojawiający się po jedzeniu, silniejszy po pokarmach tłustych, trudno strawnych.

W PZT może wystąpić kamica żółciowa.

Rak trzustki (łac. Carcinoma pancreatis)

Nowotwór może obejmować:

Rak głowy trzustki doprowadza do powiększenia trzustki i ucisku na przewody żółciowe, co powoduje wystąpienie żółtaczki mechanicznej, oraz wodniaka pęcherzyka żółciowego.

Nowotwory części wewnątrzwydzielniczej trzustki wywodzą się z komórek wysp trzustkowych. Są to bogato unaczynione, niewielkie guzki o średnicy 10-20 mm, mogą mieć charakter łagodny lub złośliwy.

Guzki hormonalne czynne:

UKŁAD MOCZOWY

Funkcje układu moczowego:

Funkcje nerek:

Mocz (łac. Urina)

Ilość wydalanego moczu człowieka dorosłego na dobę wynosi 1 - 2,5 L

Gdy jest mniej moczu mamy doczynienia ze skąpomoczem (łac. Oliguria)

Gdy jest więcej moczu to mówimy o wielomoczu (łac. Poliguria) - przy cukrzycy.

Ilość moczu uzależniona jest od:

Mocz ma barwę żółtą lub bursztynową.

Składa się w 92 - 95 % z wody, pozostała część to substancje stałe.

½ stanowi mocznik, a 1/3 chlorek sodu

Mniejsze ilości kreatyniny, mocznika, barwników oraz składniki upostaciowane to:

W moczu patologicznym mogą znajdować się:

Budowa układu moczowego

Do ukł. moczowego należy:

Nerka składa się z dwóch warstw:

Wady wrodzone nerek:

Patologie nerek:

Jest to stan, w którym stwierdzono upośledzenie funkcji nerek. Może wystąpić nagle w następstwie uszkodzenia, lub powstawać stopniowo pod wpływem przewlekłego procesu chorobowego.

Charakteryzuje się nagłym pogorszeniem czynności nerek doprowadzający do zatrzymania w ustroju produktów przemiany materii, mocznik, kreatynina.

O.N.N przebiega najczęściej ze skąpomoczem, lub bezmoczem, występuje rzadko, może

być usuwalna

Jest następstwem różnych chorób ukł. moczowego, które trwale uszkadzają nerki i ograniczają jej sprawność. Główną przyczyną jest przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek i przewlekle odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Kłębuszkowe zapalenie nerek polega na powstawaniu przeciwciał skierowanych przeciwko własnym tkankom (choroba z autoagresji), może rozwijać się również w wyniku uszkodzenia kłębuszków nerkowych w przebiegu chorób ogólnoustrojowych o etiologii immunologicznej.

Ostre K.Z.N. - jest chorobą nieuleczalną, może występować jako niewydolność przedsionkowa - ciśnienie spada poniżej 120mmHg i dochodzi do przenikającego obrzęku.

Przyczyny O.K.Z.N.:

Przewlekłe K.Z.N. - powoduje nadmierną reakcję organizmu.

Podostre K.Z.N. - dołącza się upośledzenie funkcji hormonalnej.

Infekcje wstępujące przez cewkę moczową częściej występują u kobiet i dochodzi do infekcji pęcherza moczowego. Infekcje osiedlają się i mają charakter przewlekły.

W moczu nie powinno by:

Zapalenie pęcherza (łac. Cystitis) dzielimy na:

Ostre zapalenie pęcherza

Charakteryzuje się częstomoczem, stałym uczuciem parcia na mocz, pieczeniem w cewce moczowej przy oddawaniu moczu.

W moczu stwierdza się obecność krwinek białych (łac. Leucocyturia), bakterii

(łac. Bacteriuria), złuszczonych nabłonków błony śluzowej pęcherza, mogą pojawić się krwinki czerwone (łac. Erythrocyturia)

Przewlekłe zapalenie pęcherza

Często przebiega bezobjawowo, lub z okresowymi zaostrzeniami.

Leczenie zapalenia dróg moczowych polega na stosowaniu środków odkażających lub antybiotyków. Choremu zaleca się picie dużej ilości płynów.

Zapalenie cewki moczowej (łac. Urethritis) - rzeżączka

Choroba objawiająca się wyciekiem z cewki moczowej o charakterze śluzowym, lub ropnym, świądem, paleniem i bólami w cewce moczowej w czasie mikcji.

Rodzaje kamicy:

Kamica nerkowa

Spowodowana jest nadmiarem wapnia i odkładaniem szczawianów.

Kamienie nerkowe formułują się w kielichach nerkowych. Przeoczona kamica może zniszczyć nerkę.

Kamica moczowodowa

Polega na tworzeniu się kamieni w drogach moczowych. Występuje częściej u mężczyzn i pojawia się najczęściej u ludzi młodych między 20 - 40 r.ż.

Kamienie moczowe mogą całymi latami znajdować się w miedniczkach nerkowych nie powodując dolegliwości. Kamienie mogą doprowadzić do kolki nerkowej - pod wpływem przesunięcia się kamieni do moczowodu i zaklinowanie ujścia miedniczki.

W czasie trwania, lub po usunięciu kolki nerkowej pojawić się może krwiomocz.

Kamica ta jest bardzo bolesna.

Diagnostyka:

Zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej, leki rozkurczowe, leki moczopędne.

Kamica odlewowa

Kamienie usuwa się poprzez przecięcie nerki, dochodzi wtedy do marskości nerki, nerka nie wykazuje funkcji i trzeba ją usunąć.

2 metody usuwania kamieni:

Nie leczona nerka może doprowadzić do:

Nowotwory ukł moczowego i moczowo - płciowego:

Cytologia - pobranie wymazu z szyjki macicy.

W prawidłowym moczu jest:

UKŁAD WYDZIELANIA WEWNĘTRZNEGO (ENDOKRYNOLOGIA)

Gruczoły dokrewne - są to narządy gruczołowe, które nie posiadają przewodów wyprowadzających, a swą wydzielinę - hormony oddają bezpośrednio do krwi.

Gruczoły wydzielania wewnętrznego:

  1. Przysadka mózgowa:

Przysadka dzieli się na płat przedni, część pośrednią i płat tylny. Leży wewnątrz czaszki w zagłobieniu kości klinowej w siodle tureckim.

Składa się z dwóch części:

Hormony tylnego płata przysadki to:

  1. Wazopresyna - hormon antydiuretyczny (ADH)

Podnosi ciśnienie tętnicze i kurczy mięśnie naczyń krwionośnych. Powoduje zmniejszenie ilości moczu, niedobór może doprowadzić do moczówki prostej.

  1. Oksytocyna

Jest wydzielana na drodze odruchowej. Podrażnienie receptorów brodawki sutkowej wywołuje wydzielanie oksytocyny, która powoduje wydalanie mleka w czasie laktacji. Wydzielanie oksytocyny powoduje również podrażnienie receptorów w szyjce macicy i w pochwie, występuje to w czasie porodu.

Część pośrednia przysadki:

Wydziela 2 hormony melantropowe (MSH) - α i β

Hormony przedniego płata przysadki:

    1. hormon wzrostu (GH)

    2. prolaktyna (PRL) - zaczyna wydzielać się z przysadki po porodzie i powoduje wytwarzanie mleka przez komórki gruczołów sutkowych

    3. lutropina (LH)

    4. folitropina (FSH)

    5. tyreotropina (TSH)

    6. kortykotropina (ACTH)

Przysadka może ulec:

mogą powstać gruczolaki:

  1. tarczyca (łac. glandula thyroidea)- jest nieparzystym gruczołem wydzielania wewnętrznego, bogato unaczyniony i unerwiony.

Główne hormony tarczycy to:

Tyroksyna jest hormonem działającym powoli, ale długo.

Nadmierna produkcja tyroksyny prowadzi do choroby Graves - Basedowa.

Objawy:

W niedoczynności tarczycy spowodowanej brakiem hormonów od urodzenia dochodzi do zahamowania wzrostu i niedorozwoju umysłowego.

U dorosłych charakteryzuje się obrzękiem śluzowatym, występuje osłabienie, senność, spowolnienie mowy, głos grubieje, staje się ochrypły. Skóra staje się sucha, blada i chłodna. Występuje skłonność do wypadania włosów.

  1. Gruczoły przytarczyczne (łac. glandulae parathyroideae)

Są to dwa gruczoły położone na tylnej powierzchni tarczycy.

Przytarczyce wydzielają hormon o nazwie parathormon, który powoduje zwiększenie stężenia wapnia, a zmniejszenie zawartości fosforanów we krwi.

Nadmiar Ca eliminuje się m.in. z moczem i ze śliną.

W niedoczynności przytarczyc występuje niedobór Ca .

Drugim hormonem regulującym gospodarkę wapniowo - fosforanową jest kalcytonina. Zmniejsza ona stężenie wapnia przenikającego z ukł kostnego do krwi. Ma ona działanie przeciwne do parathormonu.

Niedoczynność przytarczyc:

Niedobór hormonu powoduje ograniczenie wydzielania fosforanów z moczem i zwiększenia ich stężenia we krwi, oraz zmniejsza stężenie Ca we krwi, powoduje odkładanie się Ca w kościach.

Nadczynność przytarczyc:

Polega na zwiększeniu stężenia Ca w surowicy, wypłukiwaniu Ca z kości i odkładaniu go w tkankach miękkich.

Objawy:

  1. Nadnercza (łac. glandulae suprarenales)

Nadnercza znajdują się na górnych biegunach nerek.

Nadnercza składają się z warstwy:

A) Kora nadnerczy produkuje hormony:

Głównym glikokortsterydem jest kortyzol

Głównym mineralokortykosterydem jest aldosteron

Reguluje on gospodarkę elektrolitową, powoduje zatrzymanie w organizmie sodu i wody, zwiększa wydalanie potasu.

Nadczynność kory nadnerczy - zespół Cushinga

Polega na nadmiernym wytwarzaniu hormonów nadnerczowych, spowodowanych przerostem lub nowotworem kory nadnerczy.

Objawy:

Choroba Cushinga częściej występuje u kobiet.

Niedoczynność kory nadnerczy - choroba Addisona

Jest chorobą powstałą na skutek powolnego niszczenia kory nadnerczy przez różne czynniki choroby.

Objawem jest brunatne zabarwienie skóry.

B) Rdzeń nadnerczy wydziela:

Są to hormony „walki i ucieczki”

Działanie adrenaliny:

Działanie noradrenaliny:

Guz chromochłonny rdzenia nadnerczy - powoduje nadmierne wytwarzanie adrenaliny i noradrenaliny.

Objawy:

  1. Nerki

Hormonem produkowanym przez nerki jest erytropoetyna. Jej zadaniem jest pobudzanie organizmu do produkcji krwinek czerwonych. Wysoki poziom może świadczyć o zaburzeniu ukrwienia nerek

  1. Trzustka

Jest narządem wydzielania zewnętrznego i wewnętrznego.

Narząd wydzielania zewnętrznego jest odpowiedzialny za powstawanie soku trzustkowego, który bierze udział w procesie trawienia pokarmów.

Narząd wydzielania wewnętrznego wytwarza dwa hormony:

Cukrzyca - jest to brak lub małe stężenie insuliny we krwi.

Prawidłowy poziom cukru to 80 - 120 mg %

Powikłania:

1.Zły sposób leczenia

2.Powikłania naczyniowe

Śpiączka hipoglikemiczna - występuje kiedy dojdzie do niedocukrzenia krwi. Najczęstszą przyczyną jest przedawkowanie insuliny.

Objawy:

W przypadku śpiączki hipoglikemicznej chory jest nieprzytomny, ma rozszerzone źrenice, występują drgawki, skóra różowa, zalana potem.

Śpiączka hiperglikemiczna - spowodowana jest za małą ilością insuliny. Niedobór insuliny powoduje wielomocz i pragnienie. Dochodzi do odwodnienia, skóra jest sucha oddech przyspieszony i głęboki, wąskie źrenice, niskie ciśnienie tętnicze.

CHOROBY KRWI

Krew składa się z elementów:

Ilościowo krew u człowieka stanowi ok. 6,5% ciężaru ciała u kobiety i ok. 7% u mężczyzny.

Krew jest płynem nieprzezroczystym, czerwono zabarwionym.

Osocze krwi objętościowo 50 - 60% krwi.

Osocze zawiera 90 - 92% wody i 8 - 10% substancji stałych.

Białka osocza to:

Krwinki czerwone - erytrocyty

Liczba:

Wytwarzane są w szpiku kostnym czerwonym, komórki bezjądrzaste, przenoszące tlen.

Zasadniczym składnikiem jest atom żelaza, niedobór może powodować niedokrwistość - anemię. Żyją około 100 dni, pełnią w tym czasie ważną rolę w przenoszeniu gazów krwi - tlenu i dwutlenku węgla, które zawierają w swoim składzie hemoglobinę - białko.

Zawartość hemoglobiny we krwi:

krwinki czerwone są niszczone w wątrobie i w śledzionie.

Krwinki białe - leukocyty

Odgrywają ważną rolę w organizmach obronnych ustroju, chronią organizm przed zakażeniem.

Wytwarzane są w szpiku kostnym czerwonym, w śledzionie i w węzłach chłonnych.

W skład leukocytów wchodzą:

Płytki krwi - trombocyty

Wytwarzane są w szpiku kostnym czerwonym, biorą udział w procesie krzepnięcia krwi - hemostazie jest to zdolność organizmu do samoistnego tamowania krwawienia.

Gromadzą się w miejscu uszkodzenia naczyń, gdzie przylegają do uszkodzonej ściany naczyniowej i uwalniają ze swojego wnętrza serotoninę - (hormon lokalny), która powoduje lokalny skurcz w ścianie naczyniowej i zmniejsza krwawienie.

OB. - (odczyn Biernackiego) - stopień opadania krwinek. Prawidłowa wartość OB. To 5 - 9

  1. Niedokrwistość niedobarwliwa

Zmniejsza się zawartość hemoglobiny w krwinkach erytrocytach.

Krwinki czerwone są blade, niejednakowej wielkości i niejednakowego kształtu.

Stwierdza się zmniejszenie stężenia żelaza w surowicy krwi, w szpiku objawy

zwiększonej erytropoezy, czyli zwiększonego wytwarzania krwinek czerwonych

Niedokrwistość z niedoboru żelaza (łac. Anaemia sideropenica) jest najczęstszą postacią

niedokrwistości, występująca częściej u kobiet.

Objawy:

Do istotnych czynników etiologicznych należą:

Najczęstszymi skargami są:

Leczenie:

Podawanie żelaza

  1. Niedokrwistość Addisona - Biermera (łac. Anaemia perniciosa)

Zwana jest niedokrwistością złośliwą, spowodowana jest niedoborem witaminy B12, oraz wtórnych zaburzeń metabolizmu i syntezy kwasów nukleinowych.

Objawy:

Leczenie:

Podawanie witaminy B12 i kwasu foliowego

Uszkodzenie szpiku kostnego

Uszkodzenie może dotyczyć:

Szpik kostny uszkadza promieniowanie jonizujące.

Promieniowrażliwość zależy od stopnia uszkodzenia.

Objawy głównych zespołów popromiennych:

Czynniki uszkadzające:

Poliglobulia wyrównawcza

Zwiększenie liczby krwinek czerwonych we krwi.

Występuje u pacjentów z przewlekłą chorobą płuc i oskrzeli.

Pacjenci z poliglobulią będą mieli:

Czerwienica prawdziwa (łac. Polycytemia Vera)

Nadprodukcja niedojrzałych krwinek w wyniku rozrostu.

Może dojść do powikłań zakrzepowych, spowodowanych zwiększoną lepkością krwi.

Jest to typowa choroba nowotworowa.

Białaczki (łac. Leucaemiae)

Białaczki są chorobami nowotworowymi układu białokrwinkowego, objawiającymi się występowaniem w szpiku lub krwi nowotworowych komórek, wywodzących się z wczesnych etapów hematopoezy.

Białaczki dzielimy na:

Oraz w zależności od komórki będącej podstawą złośliwienia:

Przeciętny stan życia w białaczkach:

Białaczki ostre:

Cechą charakterystyczną jest pogorszenie odporności organizmu, może doprowadzić do dużych owrzodzeń w jamie ustnej.

Białaczką ostrą określa się złośliwe nowotwory układu krwiotwórczego, które w razie nie leczenia prowadzą do śmierci w czasie kilku tygodni.

Leczenie białaczek ostrych:

Białaczki przewlekłe:

Początek choroby jest powolny.

Objawy:

Pacjent skarży się na:

Leczenie:

Przeszczep szpiku

Dopóki nie nastąpi odnowienie szpiku, pacjent nie będzie odporny.

Choroby, których głównym problemem jest powiększenie węzłów chłonnych:

1. Ziarnica złośliwa (łac. Lymphogranulomatosis maligna)

pojawia się pomiędzy 20 - 40 r.ż. choroba obejmuje węzły chłonne, może mieć postać

narządową, w której pierwotne ognisko mieści się w śledzionie, wątrobie, płucu.

Są 4 typy zaawansowania ziarnicy:

  1. zmiana chorobowa ujawnia się w jednym ognisku węzłów chłonnych. Może pojawić się podwyższona temperatura.

  2. Zmiany występują w następnym ognisku węzłów chłonnych.

Pojawia się zmęczenie wyczerpanie, zmniejszenie masy ciała. W2ystępuje niedokrwistość

oraz przyspieszenie opadania krwinek czerwonych.

  1. zmiany obejmują już wiele ognisk

  2. występują zmiany w narządach miąższowych - powiększona wątroba i śledziona. pojawia się wysoka gorączka. Jest to schyłkowy okres kończący się śmiercią.

objawy:

Leczenie:

Chemioterapia

Chłoniaki złośliwe nieziarnicze - występuje w formie nacieków węzłowych.

PATOLOGIA KOŚCI I STAWÓW

W kościach wyróżnia się warstwę zewnętrzną - zbitą i warstwę wewnętrzną - gąbczastą. W środku kości znajduje się jama szpikowa, w której znajduje się szpik kostny czerwony i żółty.

Podstawowe rodzaje patologii:

Objaw:

powodować ucisk serca, niewielką niedomogę oddechową.

Leczenie - operacyjne

W osteoporozie mogą występować mikrozłamania kompresyjne - kość nie jest złamana, ale zgniecona.

Najczęstszym miejscem występowania jest kręgosłup i kości długie kończyn dolnych.

Objaw:

leczenie:

Osteoporoza - jest formą krzywizny u ludzi dorosłych, jest objawem dużego niedoboru witaminy D.

Polega na niedostatecznej mineralizacji kości, kości stają się bardziej giętkie, pod wpływem masy ciała wyginają się i zniekształcają.

Przyczyną jest niedobór witaminy D. Choroba występuje głównie u kobiet.

Objaw:

Złamanie (łac.fractura)

Jest to przerwanie ciągłości kości. Złamania dzielimy na otwarte i zamknięte, powstające pod wpływem urazu.

Złamanie patologiczne (łac. fractura patologica) - jest to złamanie w miejscu przerzutu nowotworowego.

Rodzaje złamań:

Choroby stawów

Zmiany zwyrodnieniowe zachodzą tam gdzie występuje duże obciążenie mechaniczne - stawy kończyn dolnych, kręgosłup

1

3

0x01 graphic


Wyszukiwarka