czarek 2008, pytania inne luzem


1

27 letnia pacjentka zgłosiła się do ginekologa z powodu incydentu plamienia po stosunku. Dolegliwość ta po raz pierwszy pojawiła się tydzień temu. Niedawno, u jej przyjaciółki z pracy rozpoznano raka szyjki macicy. Pacjentka jest bardzo zaniepokojona, że w jej przypadku plamienia mogą również być spowodowane rakiem szyjki macicy. Pacjentka jest aktywna seksualnie. Badania cytologiczne wykonywane co roku od 6 lat były prawidłowe, łącznie z ostatnim wykonanym pięć miesięcy temu. Badaniem, które należy wykonać w pierwszej kolejności w celu wyjaśnienia przyczyny plamień jest:

A. badanie cytologiczne

B. test ciążowy z moczu

C.posiew z kanału szyjki macicy na obecność bakterii Chlamydia i Neiserria

D.ultrasonografia narządów miednicy mniejszej

E.badanie ogólne i posiew moczu

Uzasadnienie:

Każda pacjentka w wieku reprodukcyjnym zgłaszająca się do lekarza z powodu nieprawidłowych krwawień powinna mieć wykonany test ciążowy. Plamienie może być oznaką implantacji lub też objawem ciąży pozamacicznej.

Plamienie po stosunku może być także objawem raka szyjki macicy. Wykonanie badania cytologicznego byłoby zasadne gdyby okres od ostatniego badania wynosił powyżej 12 miesięcy.

Posiew w kierunku zakażenia bakteriami Chlamydia i Neiserria powinnien być wykonany ale dopiero po wykluczeniu ciąży.

Wykonanie badania USG nie jest wskazane dopóki nie stwierdzi się ciąży.

Zakażeniu dróg moczowych mogą towarzyszyć plamienia jednakże jest to bardzo rzadka sytuacja.

Kliniczna endokrynologia ginekologiczna i niepłodność, L. Speroff, str. 293

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza podstawy rozpoznawania wczesnej ciąży

Trudność: trudne

I stopień wg Blooma

Odp. B

2

36 letnia pacjentka zgłosiła się do szpitala 8 dni po założeniu wkładki wewnątrzmacicznej (IUD). Od kilku dni obserwuje narastający ból w podbrzuszu i coraz silniejsze plamienia z dróg rodnych. Badania w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową wykonane przed założeniem IUD były negatywne. Pacjentka twierdzi, że od 5 tygodni nie współżyła. Pacjentka nie gorączkuje. W badaniu ginekologicznym stwierdza się jedynie bolesność macicy. Najwłaściwszym postępowaniem będzie:

  1. przyjęcie do szpitala i rozpoczęcie dożylnej antybiotykoterapii

  2. rozpoczęcie doustnej antybiotykoterapii i nadzór ambulatoryjny

  3. usunięcie IUD i rozpoczęcie doustnej antybiotykoterapii

  4. zastosowanie niesterydowych leków przeciwzapalnych i wykonanie powtórnych badań w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową

  5. wykonanie testu ciążowego

Uzasadnienie:

Opisane objawy odpowiadają zapaleniu macicy wywołanemu przez zabieg założenia IUD. Optymalnym postępowaniem leczniczym jest usunięcie IUD i rozpoczęcie doustnej antybiotykoterapii. Pacjentka nie wymaga hospitalizacji. Doustna antybiotykoterapia jest wystarczająca pod warunkiem, że wcześniej usunie się IUD z macicy. Powtórzenie badań w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową nie zmodyfikuje dalszego postępowania leczniczego. Niesterydowe leki przeciwzapalne zadziałały by objawowo a nie przyczynowo.

Jest mało prawdopodobne aby pacjentka była w ciąży. Test ciążowy zazwyczaj wykonuje się przed założeniem IUD. Poza tym w wywiadzie pacjentka stwierdza, że od 5 tygodni nie współżyła.

Zapalenie narządów miednicy mniejszej. Ginekologia po dyplomie listopad 2000

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza podstawy rozpoznawania efektów ubocznym po założeniu wkładki wewnątrzmacicznej.

Trudność: średnio trudne

II stopień wg Blooma

Odp C

3

W rozprzestrzenianiu się raka sutka poprzez naczynia limfatyczne największe znaczenie kliniczne ma droga spływu chłonki:

  1. pachowa

  2. międzyżebrowa tylna

  3. międzyżebrowa przednia

  4. międzymięśniowa

  5. odpowiedzi a i d są poprawne

Uzasadnienie:

Znaczenie kliniczne ma przede wszystkim droga pachowa, jak również droga międzymięśniowa, ponieważ tymi drogami rak sutka najczęściej się rozprzestrzenia.

„Anatomia człowieka” Adam Bochenek tom III str. 470, PZWL

Cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza podstawy anatomi piersi

Trudność: łatwe

I stopień wg Blooma

Odp. E

4_

16 letnia pacjentka zgłosiła się do szpitala z powodu nasilających się od pięciu dni bólów podbrzusza. Pacjentka zgłasza, że bólom towarzyszą nudności, wymioty, gorączka oraz upławy. Pacjentka jest aktywna seksualnie i nie pamięta kiedy miała ostatnią miesiączkę. W chwili obecnej ma dwóch partnerów. Trzy dni wcześniej lekarz rodzinny z powodu podobnych dolegliwości przypisał pacjentce „jakieś tabletki”, których pacjentka nie przyjmowała. W badaniu ginekologicznym stwierdza się bolesność macicy oraz tkliwość w rzucie przydatków. Jakkolwiek same przydatki nie są wyczuwalne. Test ciążowy wykonany z moczu jest ujemny. Najwłaściwszym kolejnym krokiem w leczeniu pacjentki będzie:

  1. wykonanie badania ultrasonograficznego w celu wykluczenia ropnia jajowodu

  2. wykonanie testu ciążowego z krwi ponieważ test z moczu może dawać wyniki fałszywie ujemne

  3. rozpoznanie zapalenia narządów miednicy mniejszej (PID) i przypisanie pacjentce doustnych antybiotyków oraz ustalenie wizyty kontrolnej na następny dzień

  4. rozpoznanie zapalenia narządów miednicy mniejszej (PID) i przyjęcie pacjentki do szpitala w celu wykonania laparoskopii

  5. rozpoznanie zapalenia narządów miednicy mniejszej (PID) i przyjęcie pacjentki do szpitala w celu leczenia dożylnymi antybiotykami

Uzasadnienie:

Opisane w pytaniu objawy wskazują na zapalenie narządów miednicy mniejszej (PID). Pacjentka powinna zostać przyjęta do szpitala i być leczona antybiotykami w postaci dożylnej, ze względu na objawy gastryczne - nudności i wymioty. Poza tym pacjentka nie stosuje się do zaleceń lekarskich. Dlatego, też nie może być skutecznie leczona ambulatoryjnie.

Wykonanie badania ultrasonograficznego w celu wykluczenia ropnia jajowodu nie musi być przeprowadzone od razu. Badanie USG należałoby wykonać jeżeli stan pacjentki nie poprawiłby się po 24-48 godzinach od zastosowania dożylnych antybiotyków.
Wykonanie powtórnego badania bhCG z krwi nie jest konieczne dla postawienia diagnozy i rozpoczęcia leczenia.

Laparoskopia jakkolwiek uważana przez niektórych za złoty standard w diagnostyce PID, jest rzadko stosowana ze względu na swą inwazyjność. Wykonanie laparoskopii miałoby sens w przypadku ropnia jajowodu, który jest oporny na antybiotykoterapię.

Zapalenie narządów miednicy mniejszej. Ginekologia po dyplomie listopad 2000

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność rozpoznawanie zapalenia miednicy mniejszej

Trudność: średnio trudne

III stopień wg Blooma

Odp. E

5

Badanie cytologiczne u 34 letniej pacjentki wykazało zmiany w nabłonku wielowarstowowym płaskim małego stopnia (LSIL). Lekarz prowadzący pacjentkę zadecydował o wykonaniu kolposkopii. W trakcie badania pobrano wycinek z podejrzanego miejsca na tarczy szyjki macicy. Wykonano także skrobanie diagnostyczne kanału szyjki macicy. Badanie histopatologiczne wycinka wykazało zmiany w nabłonku wielowarstowowym płaskim dużego stopnia (CIN3) bez cech inwazji natomiast w przypadku materiału pobranego z kanału szyjki macicy nie stwierdzono nieprawidłowości. Najwłaściwszym postępowaniem leczniczym, które należy zaproponować pacjentce jest:

  1. histerektomia

  2. powtórne badanie kolposkopowe za 3 miesiące

  3. konizacja szyjki macicy

  4. brachyterapia

  5. chemioterapia

Uzasadnienie:

Najodpowiedniejszym postępowaniem jest konizacja szyjki macicy. Histerektomia jest postępowaniem zbyt agresywnym przy rozpoznaniu CIN3. Brachyterapia oraz chemioterapia nie jest stosowana w przypadkach CIN3. Natomiast kolposkopia nie jest postępowaniem leczniczym.

Ginekologia onkologiczna, J. Markowska, Tom I str 587

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność rozpoznawania i leczenia zmian dysplastycznych szyjki macicy

Trudność: średnio trudne

II stopień wg Blooma

Odp. C

6

37 letnia pacjentka zgłosiła się do lekarza w celu wybrania metody antykoncepcyjnej. Pacjentka trzykrotnie była w ciąży i ma trójkę zdrowych dzieci. Nie planuje kolejnych ciąż. Pacjentka wypala pół paczki papierosów dziennie. W przeszłości pacjentka leczyła się z powodu depresji poporodowej. Badanie przedmiotowe jest w granicach normy. Najbardziej skuteczną i bezpieczną formą antykoncepcji dla tej pacjentki jest:

  1. medroksyprogesteron w postaci iniekcji domięśniowych o przedłużonym działaniu co trzy miesiące

  2. estrogenowo-progestagenowe doustne tabletki antykoncepcyjne

  3. progestagenowe tabletki antykoncepcyjne

  4. kapturek naszyjkowy

  5. wkładka domaciczna zawierająca miedź


Uzasadnienie:

Wkładka domaciczna jest najbardziej optymalną metodą antykoncepcji w opisanym przypadku. Zastrzyki z MPG nie powinny być stosowane ze względu na wywiad dotyczący depresji poporodowej. Miedziana wkładka domaciczna nie nasila objawów depresji. OC nie powinny być stosowane u pacjentki powyżej 35 roku życia palącej papierosy ze względu na podwyższone ryzyko choroby zatorowo zakrzepowej. Progestagenne tabletki wymagają dużej dyscypliny w przestrzeganiu czasu przyjmowania i nie są optymalnym rozwiązaniem przy planowani długoterminowej antykoncepcji, ponadto wskaźnik niepowodzeń jest wyższy od IUD. Metody barierowe są najmniej skuteczne z wymienionych.

Kliniczna endokrynologia ginekologiczna i niepłodność, L. Speroff, str. 1106

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność stosowania odpowiedniej metody antykoncepcyjnej w określonym przypadku klinicznym

Trudność: średnio trudne

II stopień wg Blooma

Odp. E

7

16 letnia pacjentka zgłosiła się do ginekologa z powodu braku miesiączki. Pierwsze krwawienie miesięczne wystąpiło w 14 roku życia. Cztery kolejne miesiączki pojawiały się w odstępach jednego, dwóch miesięcy, po czym krwawienia ustały na ponad rok. Pacjentka zgłasza, że straciła 9 kg wagi w ciągu półtorej roku dzięki specjalnej diecie i regularnym ćwiczeniom fizycznym. W chwili obecnej pacjentka ma 179 cm wzrostu i 48 kg wagi. Badanie przedmiotowe jest w granicach normy, a rozwój stosowny do wieku. Pacjentka nie choruje na choroby przewlekłe, nie przyjmuje żadnych leków i nigdy nie była operowana. Test ciążowy z moczu jest ujemny. Najbardziej prawdopodobną przyczyną braku miesiączki jest:

  1. zarośnięcie kanału szyjki macicy

  2. zespół Ashermana

  3. przedwczesne wygaśnięcie czynności jajników

  4. niewydolność podwzgórzowo-przysadkowa

  5. zespół Swyera

Uzasadnienie:

Najbardziej prawdopodobną przyczyną braku miesiączki w opisanym przypadku jest niewydolność podwzgórzowo-przysadkowa na skutek zbyt dużej utraty masy ciała spowodowanej dietą oraz intensywnymi ćwiczeniami fizycznymi.

Zarośnięcie kanału szyjki macicy może być przyczyną wtórnego braku miesiączki. Zazwyczaj dochodzi do zarośnięcia kanału szyjki w wyniku zabiegów ginekologicznych lub położniczych. W omawianym przypadku pacjentka nigdy nie była poddana takim zabiegom. Wywiad nie wskazuje także na możliwość wystąpienia zespołu Ashremana.

Rozpoznanie przedwczesnego wygasania jajników jest prawdopodobne w omawianym przypadku. Jakkolwiek, pacjentka nie zgłasza innych objawów związanych z menopauzą, poza zatrzymaniem miesiączki.

Zespół Swyera charakteryzuje się pierwotnym brakiem miesiączki.

Kliniczna endokrynologia ginekologiczna i niepłodność, L. Speroff, str. 479

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność rozpoznawania zaburzeń miesiączkowania

Trudność: trudne

III stopień wg Blooma

Odp. D

8

Badanie cytologiczne u 31 letniej pacjentki wykazało śródnabłonkową neoplazję szyjki macicy o typie HSIL. Lekarz prowadzący pacjentkę zadecydował o wykonaniu kolposkopii. W trakcie badania pobrano dwa wycinki z tarczy szyjki macicy. Wykonano także skrobanie diagnostyczne kanału szyjki macicy. Badanie histopatologiczne wycinków potwierdziło zmiany o charakterze CIN 2. W przypadku materiału pobranego z kanału szyjki macicy nie stwierdzono nieprawidłowości. Poprzednie badania cytologiczne wykonywane regularnie co roku były prawidłowe. Od sześciu miesięcy pacjentka ma nowego partnera, używa też doustne tabletki antykoncepcyjne. Najwłaściwszym postępowaniem, które należy zaproponować pacjentce jest:

  1. wykonanie testu na obecność wirusa HPV

  2. krioterapia

  3. brachyterapia

  4. powtórzenie kolposkopii za 3 miesiące

  5. powtórzenie kolposkopii oraz biopsji z tarczy szyjki macicy za 3 miesiące

Zmiana o charakterze CIN 2 może z biegiem czasu przekształcić się w raka szyjki macicy. Dlatego też zmiana taka powinna zostać usunięta. W przypadku zmiany ograniczonej tylko do tarczy szyjki macicy bez cech inwazji i przy prawidłowym wyniku badania histopatologicznego materiału pobranego z kanału szyjki macicy postępowaniem z wyboru jest krioterapia lub też laseroterapia.

Potwierdzenie obecności lub braku wirusa HPV nie zmieni postępowania w przypadku pacjentki z rozpoznaniem CIN 2.

Brachyterapia nie jest stosowana przy tak wczesnych zmianach szyjki macicy.

Powtórzenie kolposkopii z/bez biopsji tarczy szyjki macicy miałoby sens w przypadku zmian o charakterze ASC-US.

Ginekologia onkologiczna, J. Markowska, Tom I, str. 527

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność rozpoznawania i leczenia zmian dysplastycznych szyjki macicy

Trudność: średnio trudne

II stopień wg Blooma







Odp B

9

20 letnia pacjentka zgłosiła się do lekarza z powodu dolegliwości bólowych w lewym podbrzuszu. Ból po raz pierwszy pojawił się 2 miesiące temu, ma charakter tępy, okresowo nieznacznie nasila się, nie promieniuje. Pacjentka do tej pory nie współżyła. Nie zgłasza chorób przewlekłych i nie przyjmuje żadnych leków. Temperatura ciała wynosi 36,7 C. W badaniu ginekologicznym stwierdza się niewielki guz w lewych przydatkach. W badaniu ultrasonograficznym stwierdza się torbiel prostą jajnika lewego o średnicy 2 cm. Najwłaściwszym postępowaniem będzie:

  1. laparotomia i wyłuszczenie torbieli jajnika

  2. laparoskopowe wyłuszczenie torbieli jajnika

  3. punkcja przezpochwowa torbieli jajnika

  4. hospitalizacja pacjentki i obserwacja

  5. postępowanie zachowawcze w warunkach ambulatoryjnych

Uzasadnienie:

Dolegliwości pacjentki wiążą się z obecnością torbieli prostej jajnika. Torbiele tego typu najczęściej samoistnie ustępują. Dlatego też najwłaściwszym postępowaniem będzie obserwacja pacjentki w warunkach ambulatoryjnych. Ryzyko podkręcenia się jajnika jest niewielkie dla zmiany poniżej 5 cm, w tym przypadku 2 cm.

Zarówno laparotomia jak laparoskopia są terapiami zbyt agresywnymi na tym etapie leczenia. Punkcja torbieli często nie przynosi pożądanych efektów i nie stanowi najwłaściwszego postępowania w opisanym przypadku.

Hospitalizacja i obserwacja byłyby wskazane gdyby pacjentka zgłaszała objawy podkręcania się jajnika.

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność rozpoznawania i leczenia zmian łagodnych przydatków

Trudność: łatwe

I stopień wg Blooma

Odp. E

10_

Badanie cytologiczne u 26 letniej pacjentki wykazało zmiany w nabłonku wielowarstowowym płaskim dużego stopnia (HSIL). Najwłaściwszym postępowaniem, które należy zaproponować pacjentce jest:

  1. elektrokonizacja szyjki macicy

  2. histerektomia

  3. kolposkopia z pobraniem wycinków z tarczy oraz wykonanie skrobania diagnostycznego kanału szyjki macicy

  4. powtarzanie badania cytologicznego co 4 miesiące przez dwa lata dopóki trzy kolejne badania wypadną prawidłowo lub wykonanie kolposkopii gdy kolejne badanie cytologiczne wypadnie nieprawidłowo (HSIL)

  5. krioterapia

Uzasadnienie:

Wynik cytologiczny HSIL oznaczający podejrzenie obecności zmiany dużego stopnia jest wskazaniem do wykonania kolposkopii z zamiarem pobrania wycinków z tarczy oraz wykonania skrobania diagnostycznego kanału szyjki macicy

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Ginekologia onkologiczna, J. Markowska, Tom I, str. 527

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność rozpoznawania i leczenia nieprawidłowych rozmazów cytologicznych szyjki macicy

Trudność: średnio trudne

II stopień wg Blooma

Odp. C

11

18 letnia pacjentka zgłosiła się do ginekologia na coroczne badanie kontrolne oraz z zamiarem rozpoczęcia przyjmowania doustnych tabletek antykoncepcyjnych. W czasie wizyty pacjentka zgłasza brak miesiączki od trzech miesięcy. Pierwsze krwawienie miesięczne wystąpiło w 12 roku życia i od tamtej pory pacjentka miesiączkowała regularnie co 28 dni aż do zatrzymania miesiączki 3 miesiące temu. Pacjentka jest aktywna seksualnie od 16 roku życia. W liceum należy do klasy sportowej. Pomimo codziennych bardzo intensywnych treningów pacjentka przytyła 2 kilogramy w ciągu ostatnich 4 miesięcy. Jaka jest najbardziej prawdopodobna przyczyna braku miesiączki:

  1. zespół Kallmanna

  2. niedoczynność tarczycy

  3. ciąża

  4. nadmierny wysiłek fizyczny

  5. stres związany z nauką w liceum

Uzasadnienie:

U kobiet w wieku reprodukcyjnym ciąża jest najczęstszą przyczyną wtórnego braku miesiączki.

Kliniczna endokrynologia ginekologiczna i niepłodność, L. Speroff, str. 460

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność rozpoznawania ciąży

Trudność: trudne

III stopień wg Blooma

Odp. C

12_

78 letnia otyła pacjentka zgłosiła się do lekarza z powodu plamień z dróg rodnych utrzymujących się od dwóch tygodni. Ostatnią miesiączkę pacjentka miała 22 lata temu. Nigdy nie była w ciąży, nie przyjmowała doustnych tabletek antykoncepcyjnych ani nie stosowała hormonalnej terapii zastępczej. Od dwudziestu lat choruje na cukrzycę typu II, z powodu której przyjmuje doustne leki hipoglikemiczne. W celu wyjaśnienia przyczyny plamnień najwłaściwszym postępowaniem będzie:

  1. badanie ultrasonograficzne narządów miednicy mniejszej

  2. uspokojenie pacjentki i ustalenie wizyty kontrolnej za 2 tygodnie

  3. wykonanie badania cytologicznego

  4. wykonanie kolposkopii z pobraniem wycinków z tarczy szyjki macicy

  5. wykonanie wyłyżeczkowania jamy macicy i przekazanie uzyskanego materiału do badania histopatologicznego

Uzasadnienie:

W przypadku krwawienia z dróg rodnych u postmenopauzalnej kobiety z następującymi czynnikami ryzyka: otyłość, bezdzietność, późna menopauza, cukrzyca zawsze w pierwszej kolejności należy wykluczyć raka endometrium. Dlatego też najwłaściwszym postępowaniem będzie wykonanie wyłyżeczkowania jamy macicy i przekazanie uzyskanego materiału do badania histopatologicznego.

Ginekologia onkologiczna, J. Markowska, Tom II, str. 685

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność diagnostyki nieprawidłowych krwawień macicznych

Trudność: trudne

III stopień wg Blooma

Odp. E

13

20 letnia pacjentka zgłosiła się do lekarza z powodu nadmiernego owłosienia na twarzy, klatce piersiowej i przedramionach. Pacjentka miesiączkuje regularnie, nie stwierdza zmian w sylwetce ciała jak też w barwie głosu. Pacjentka nie przyjmuje obecnie żadnych leków. Wykonane badania aktywności FSH, LH oraz stężeń testosteronu i prekursorów androgenów wypadły prawidłowo. W badaniu fizykalnym nie stwierdza się zmian w dystrybucji tkanki tłuszczowej ani też innych zmian anatomicznych poza nadmiernym owłosieniem. W badaniu ultrasonograficznym narządów miednicy mniejszej nie stwierdza się żadnych nieprawidłowości. Na podstawie wywiadu i przeprowadzonych badań u pacjentki można rozpoznać hirsutyzm idiopatyczny. Spośród niżej wymienionych leków w leczeniu hirsutyzmu stosuje się:

  1. danazol

  2. dehydroepiandrosteron (DEHA)

  3. cyklosporynę

  4. spironolakton

  5. oksytetracyklinę

Uzasadnienie:

Spironolakton zminiejsza syntezę testosteronu oraz wiąże się kompetencyjnie z receptorem dla dihydrotestosteronu w komórkach mieszków włosowych przez co przywraca prawidłowy wzrost włosa.

Danazol jest słabym androgenem przez co może nasilać hirsutyzm.

DEHA jest prekursorem dla androstendionu i testosteronu przez co może nasilać hirsutyzm.

Cyclosporyna jest związkiem immunosupresyjnym stosowanym w chorobach autoimmunologicznych. Jako działanie uboczne związku wymienia się miedzy innymi hirsutyzm.

Oksytetracyklina nie ma wpływu na wzrost włosa.

Kliniczna endokrynologia ginekologiczna i niepłodność, L. Speroff, str 599

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność optymalnego leczenia hirsutyzmu

Trudność: trudne

III stopień wg Blooma

Odp. D

14

49 letnia pacjentka zgłosiła się do ginekologa w celu wykonania okresowych badań. Pacjentka nie była nigdy w ciąży, ostatnią miesiączkę miała trzy lata temu, przyjmowała doustną antykoncepcję hormonalną przez siedem lat od dwudziestego roku życia. W wieku 31 lat przez 6 cykli pacjentka stosowała cytrynian klomifenu z powodu niepłodności. Później okazało się, że niepłodność była spowodowana przez czynnik męski. W wieku 33 lat pacjentka podjęła decyzję o nie posiadaniu dzieci i poddała się zabiegowi podwiązania jajowodów. Ostatnio u przyjaciółki pacjentki rozpoznano raka jajnika. W związku z czym pacjentka jest bardzo zaniepokojona możliwością wystąpienia tego nowotworu również u niej. Wywiad rodzinny dotyczący nowotworów jajnika i piersi jest negatywny. Które dane z wywiadu zwiększają ryzyko wystąpienia raka jajnika u pacjentki:

  1. wiek w którym wystąpiła menopauza

  2. przyjmowanie doustnych leków antykoncepcyjnych przez siedem lat

  3. bezdzietność

  4. podwiązanie jajowodów

  5. stosowanie cytrynianu klomifenu przez sześć cykli

Uzasadnienie:

Spośród wymienionych czynników największy wpływ na zwiększenie ryzyka rozwoju nowotworu jajnika ma bezdzietność. Przyjmowanie OCP oraz podwiązanie jajowodów wiąże się z obniżeniem ryzyka wystąpienia nowotworu jajnika. Stosowanie cytryninanu klomifenu do sześciu cykli nie ma wpływu na wystąpienie nowotworu jajnika. Wiek wystąpienia menopauzy u pacjentki (46 lat) nie zwiększa ryzyka rozwoju nowotworu jajnika.

Ginekologia onkologiczna, J. Markowska, Tom II, str. 807

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza znajomość czynników ryzyka raka jajnika

Trudność: trudne

III stopień wg Blooma

Odp. C

15

67 letnia pacjentka zgłosiła się do lekarza z powodu utrzymujących się od 6 miesięcy upławów, które w ostatnim czasie zaczęły być podbarwione krwawo. Przez ostatnie 3 miesiące pacjentka stosowała środki przeciwgrzybicze sądząc, że jej dolegliwości są związane z infekcją drożdżakową. W badaniu przedmiotowym stwierdza się nieprzyjemnie pachnącą wydzielinę z pochwy oraz zmiany patologiczne śluzówki pochwy umiejscowione w górnym lewym sklepieniu. W celu wykluczenia raka pochwy wykonano biopsję podejrzanego miejsca. W którym miejscu najczęściej dochodzi do rozwoju raka pochwy:

  1. przy wejściu do pochwy

  2. w jednej trzeciej górnej pochwy

  3. w dwóch trzecich dolnych pochwy

  4. na wargach sromowych mniejszych

  5. na całej powierzchni pochwy szanse na rozwój raka są jednakowe

Uzasadnienie:

Górna część pochwy jest najczęstszym miejscem rozwoju raka pochwy.

Ginekologia onkologiczna, J. Markowska, Tom I, str. 479

Asg;

Jest to opis przypadku w którym cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność właściwego rozpoznawania raka pochwy

Trudność: trudne

III stopień wg Blooma

Odp. B

16

Czynnikiem ryzyka wysiłkowego nietrzymania moczu nie jest:

  1. otyłość

  2. zostosowanie oksytocyny do indukcji lub stymulacji porodu

  3. uszkodzenie/-a nerwu sromowego

  4. usunięcie macicy

  5. poród przedwczesny

Uzasadnienie:

Czynnikiem ryzyka jest ciąża przedłużona, a nie poród przedwczesny

Rechberger T Nietrzymanie moczu u kobiet. Diagnostyka i leczenie 2001 Wydawnictwo Bifolium str 33-34

Cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność właściwego rozpoznawania raka pochwy

Trudność: średnio trudne

II stopień wg Blooma

Odp E

17

Obecność zachyłka pęcherzowego pochwy (łac. Cystocele) jest związana przyczynowo-skutkowo:

  1. uczuciem rozpierania w podbrzuszu, promieniującym do przydatków

  2. zaparciami

  3. nawracającymi zapaleniami pęcherza moczowego

  4. dyspareunią

  5. żadne z wyżej wymienionych

Uzasadnienie:

Cystocele jest związana przyczynowo-skutkowo z nawracającymi zapaleniami pęcherza moczowego

Pschyrembel W Ginekologia Praktyczna PZWL 1994 str 343

Cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność właściwego rozpoznawania i leczenia zaburzeń statyki narządu rodnego

Trudność: trudne

III stopień wg Blooma

odp C

18


Prawidłowa mikcja oparta jest o następujący ciąg zdarzeń:

  1. spadek ciśnienia śródcewkowego i następowy nieznaczny wzrost ciśnienia śródpęcherzowego

  2. gwałtowny wzrost ciśnienia śródpęcherzowego poprzedza i przekracza znacząco ciśnienie śródcewkowe

  3. gwałtowny wzrost ciśnienia śródpęcherzowego poprzedza i przekracza nieznacznie ciśnienie śródcewkowe

  4. spadek ciśnienia śródcewkowego i następowy gwałtowny wzrost ciśnienia śródpęcherzowego

  5. żadna z powyższych odpowiedzi



Uzasadnienie:

Odwiedź prawidłowa: spadek ciśnienia śródcewkowego i następowy nieznaczny wzrost ciśnienia śródpęcherzowego

Asmussen M i wsp. Urologia ginekologiczna PZWL str 38-39

Cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza znajomość podstaw fizjologii mikcji

Trudność: łatwe

I stopień wg Blooma

odp. A

19


Oceń prawdziwość poniższych zdań oraz związek między nimi:

  1. przy wypadaniu macicy dochodzi do zmian stosunków anatomicznych w miednicy mniejszej

  2. tętnice maciczne ściągają w dół moczowody

  3. tętnice maciczne przebiegają poniżej moczowodów

Właściwa jest odpowiedź:

  1. zdanie 1 - prawdziwe, zdanie 2 - prawdziwe, zdanie 3 - prawdziwe: brak związku między nimi

  2. zdanie 1 - prawdziwe, zdanie 2 - prawdziwe, zdanie 3 - fałszywe: związek między 1 i 2

  3. zdanie 1 - prawdziwe, zdanie 2 - fałszywe, zdanie 3 - prawdziwe: brak związku między 1 i 3

  4. zdanie 1 - fałszywe, zdanie 2 prawdziwe, zdanie 3 prawdziwe; związek między 2 i 3

  5. zdanie 1 - prawdziwe, zdanie 2 - prawdziwe, zdanie 3 - prawdziwe; związek między 1 i 2

Uzasadnienie:

Zdania 1 i 2 są prawdziwe i w związku między sobą natomiast zdanie 3 jest fałszywe.

Govan i wsp., Ginekologia ilustrowana. LibraMed, 1995 str 367

Cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza znajomość podstaw anatomii miednicy mniejszej

Trudność: trudne

III stopień wg Blooma

odp. B

20

Z poniższych stwierdzeń:

1. Za wartość graniczną długości kanału szyjki macicy przyjmuje się 25 mm co stanowi 10 percentyl długości szyjki między 16 a 24 tygodniem

2. Za wartość graniczną długości kanału szyjki macicy przyjmuje się 25 mm co stanowi 10 percentyl długości szyjki między 18 a 33 tygodniem

3. kanał macicy powinien być mierzony trzykrotnie i zanotowany najkrótszy pomiar

4 . kanał macicy powinien być mierzony trzykrotnie i zanotowany pomiar środkowy

5. obraz powinien być powiększony tak aby szyjka stanowiła 2/3 obrazu i dobrze było widoczne jedynie ujście wewnętrzne


W odniesieniu do przezpochwowego badania ultrasonograficznego wykonywanego celem diagnostyki niewydolności cieśniowo-szyjkowej prawdziwe stwierdzenia to:

  1. 1, 3, 5

  2. 1, 3

  3. 2, 3, 5

  4. 2, 3, 4, 5

  5. wszystkie odpowiedzi są nieprawidłowe

Uzasadnienie:

W badaniu ultrasonograficznym przezpochwowym wykonywanego celem diagnostyki niewydolności cieśniowo-szyjkowej za wartość graniczną długości kanału szyjki macicy przyjmuje się 25 mm co stanowi 10 percentyl długości szyjki między 16 a 24 tygodniem. Kanał macicy powinien być zmierzony trzykrotnie a najkrótszy wymiar odnotowany. Obraz powinien być powiększony tak aby szyjka stanowiła 2/3 obrazu i dobrze były widoczne ujście zewnętrzne i wewnętrzne.

Bręborowicz H „Ciąża wysokiego ryzyka” wydanie II rozszerzone Poznań 2006

str 128

Cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza znajomość rozpoznawania niewydolności cieśniowo-szyjkowej

Trudność: średnio trudne

II stopień wg Blooma

Odp. B

21

Z poniższych stwierdzeń:

  1. przy stężeniu hCG powyżej zakresu 1000-1500 mIU/mL i zastosowaniu ultrasonografii przezpochwowej w jamie macicy powinien być widoczny pęcherzyk ciążowy a jego brak potwierdza ciążę ektopową

  2. przy użyciu głowicy przezbrzusznej pęcherzyk ciążowy powinien być widoczny przy stężeniach hCG około 6000 mIU/mL

  3. w ciąży wielopłodowej i stężeniu hCG wynoszącym 1000-1500 mIU/mL pęcherzyki ciążowe mogą być niewidoczne w ultrasonografii przezpochwowej

  4. w ciąży wielopłodowej i stężeniu hCG wynoszącym 1000-1500 mIU/mL pęcherzyki ciążowe muszą być widoczne w ultrasonografii przezpochwowej

  5. maksymalne stężenia gonadotropina kosmówkowa osiąga między 12 i 14 tyg i wynosi 50 000 - 100 000 mIU/mL

następujące są fałszywe:

  1. 1, 4

  2. 1, 2, 3

  3. 3, 6

  4. 1

  5. 4, 5

Uzasadnienie:

Przy stężeniu hCG powyżej zakresu 1000-1500 mIU/mL i zastosowaniu ultrasonografii przezpochwowej oraz rzy użyciu głowicy przezbrzusznej i stężeniach hCG około 6000 mIU/mL w jamie macicy powiniem być widoczny pęcherzyk ciążowy a jego brak potwierdza ciążę ekotopową. W ciąży wielopłodowej i stężeniu hCG wynoszącym 1000-1500 mIU/mL pęcherzyki ciążowe mogą być niewidoczne w ultrasonografii przezpochwowej

Bręborowicz H „Ciąża wysokiego ryzyka” wydanie II rozszerzone Poznań 2006

Cała treść pytania jest związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza znajomość rozpoznawania ciąży ektopowej

Trudność: średnio trudne

II stopień wg Blooma

Odp. E

22

Pacjentka w 3 ciąży w 28 tygodniu (po dwóch porodach przedwczesnych w 28 i 30 tygodniu) z nadczynnością tarczycy, zgłosiła się na ginekologiczno-położniczą izbę przyjęć z regularną czynnością skurczową (4 skurcze na 20 minut) i odchodzącym płynem owodniowym. Po wykluczeniu dostępnymi metodami zakażenia wewnątrzowodniowego optymalnym pod względem medycznym i ekonomicznym farmakologicznym sposobem postępowania jest:

  1. tokoliza dożylna za pomocą beta-mimetyków, kortykoterapia i antybiotykoterapia

  2. tokoliza dożylna za pomocą siarczanu magnezu i kortykoterapia

  3. leczenia spoczynkowe i kortykoterapia

  4. tokoliza za pomocą nidfedypiny podanej doustnie, kortykoterapia i antybiotykoterapia

  5. tokoliza dożylna za pomocą antagonistów oksytocyny, kortykoterapia i antybiotykoterapia

Uzasadnienie:

Tokoliza przy użyciu nifedypiny jest optymalna pod względem efektów ubocznych i najbardziej ekonomicznie uzasadniona. Antagonista oksytocyny jest bardzo dobrym rozwiązaniem, jednakże zbyt kosztownym w stosunku do efektu. Beta mimetyki są przeciwwskazane w nadczynność tarczycy. Niezbędne jest na tym etapie ciąży zastosowanie kortykoidów orz przy uwzględnieniu pPROM-u zastosowanie antybiotyku.

Bręborowicz H „Ciąża wysokiego ryzyka” wydanie II rozszerzone Poznań 2006

Jest to opis przypadku w którym cała treść związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność wdrożenia optymalnego postępowania w porodzie przedwczesnym

Trudność: trudne

III stopień wg Blooma

Odp. D

23

Po porodzie pacjentki (ciąża III w 39 tyg) z grupą Rh (-) i ujemnym pośrednim odczynem Coombsa, wystąpiła konieczność ręcznego wydobycia łożyska. U dziecka za pomocą bezpośredniego odczynu antyglobulinowego nie wykazano opłaszczenia krwinek przeciwciałami antyD. Najbardziej optymalnym postępowaniem w zakresie profilaktyki konfliktu serologicznego u powyższej pacjentki będzie:

  1. kontrola serologiczna obecności przeciwciał w surowicy w dobę po profilaktycznym podaniu 150 μg immunoglobuliny anty-D i podanie dodatkowej dawki immunoglobuliny antyD przy obecności przeciwciał

  2. kontrola serologiczna obecności przeciwciał w surowicy w dobę po profilaktycznym podaniu 150 μg immunoglobuliny anty-D i podanie dodatkowej dawki immunoglobuliny antyD przy braku obecności przeciwciał

  3. kontrola serologiczna obecności przeciwciał w surowicy w dobę po profilaktycznym podaniu 300 μg immunoglobuliny anty-D i podanie dodatkowej dawki immunoglobuliny antyD przy obecności przeciwciał

  4. kontrola serologiczna obecności przeciwciał w surowicy w dobę po profilaktycznym podaniu 300 μg immunoglobuliny anty-D i podanie dodatkowej dawki immunoglobuliny antyD przy braku obecności przeciwciał

  5. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

Uzasadnienie:

Po ręcznym wydobyciu łożyska należy w wyżej opisanym przypadku należy podać 300 μg immunoglobuliny anty-D. Kontrola serologiczna obecności przeciwciał w surowicy w dobę po profilaktycznym podaniu 300 μg immunoglobuliny anty-D i podanie dodatkowej dawki immunoglobuliny antyD przy braku obecności przeciwciał jest optymalnym postępowaniem w przypadkach w których można się spodziewać dużego przecieku matczyno-płodowego.

Bręborowicz H „Ciąża wysokiego ryzyka” wydanie II rozszerzone Poznań 2006 str 267

Jest to opis przypadku w którym cała treść związana z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność wdrożenia optymalnej profilaktyki konfliktu serologicznego

Trudność: trudne

III stopień wg Blooma

Odp. D

24

Po urodzeniu główki, u pacjentki rodzącej w 40 tygodniu ciąży z cukrzycą ciążową i szacowaną ultrasonograficznie dzień wcześniej masą płodu na około 4500 gram, doszło do zatrzymania jej zewnętrznej rotacji oraz jej cofnięcia się. W przypadku utrzymywania się powyższej sytuacji i braku postępu II okresu porodu powyżej 1 minuty najwłaściwszy schemat postępowania polegać będzie na odpowiednim postępowaniu uwzględniającym następujące etapy:

  1. próby porodu tylnego barku według metody De Lee

  2. zastosowanie pozycji kolankowo-łokciowej celem zwiększenia wymiaru przednio-tylnego wchodu miednicy o 1-2 cm

  3. ręcznym odwróceniu mechanizmu porodowego, przygięciu głowki odprowadzeniu jej do pochwy, a następnie wykonaniu cięcia cesarskiego (manewr Zawanelly'ego)

  4. silnym przygięciu kończyn dolnych w stawach biodrowych rodzącej w kierunku tułowia (manewr McRobertsa)

  5. ucisku nadłonowym

  6. poproszeniu o pomoc doświadczonego położnika, anstezjologa i neonatologa,

  7. rozległym nacięciu krocza,

  8. rotacji tylnego barku po łuku łonowym od strony zagłębienia krzyżowo-biodrowego pod spojenie łonowe wspomagany właściwym uciskiem nadłonowym a przy braku efektu

  9. założeniu cewnika do pęcherza moczowego

  10. odśluzowania jamy ustnej i nosowej dziecka

  11. celowe złamanie przedniego obojczyka płodu lub ramienia

Najwłaściwszy schemat postępowania przy braku skuteczności poszczególnych etapów polegać będzie na wykonaniu postępowaniu według następującej kolejności

  1. G, F, I, J, E, D, A, C, B, K, H

  2. F, I, J, D, E, G, H, A, B, K, C

  3. F, J, I, D, E, G, A H, B, C, K

  4. F, I, J, D, G, E, H, A, B, C, K

  5. F, J, I, E, D, G, H, A, B, K, C

Uzasadnienie:

Jest to opis przypadku w którym cała treść związana jest z programem specjalizacji dokładnie według schematu postępowania zawartego w rekomendacjach

Dystokia barkowa - rekomendacje PTG, Ginekologia po Dyplomie, listopad 2006

Pytanie sprawdza umiejętność postępowania w dystokii barkowej

Trudność: trudne

III stopień wg Blooma


Odp. B

25

W przypadku dystokii barkowej barki płodu powinny być uwolnione ze względu na obniżanie się wartości pH:

A. w ciągu maksymalnie 2 minut od urodzenia się głowki

B. nie dłużej niż po 1 minucie od urodzenia się głowki

C. w ciągu maksymalnie 4-5 minut od urodzenia się głowki

D. w ciągu maksymalnie 3 minut od urodzenia się głowki

E. w ciągu maksymalnie 6-7 minut od urodzenia się głowki

Uzasadnienie:

W przypadku dystokii barkowej barki płodu powinny być uwolnione ze względu na obniżanie się wartości pH w ciągu maksymalnie 4-5 minut od urodzenia się główki

Dystokia barkowa - rekomendacje PTG Ginekologia po Dyplomie listopad 2006

Cała treść związana jest z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza znajomość podstaw patofizjologicznych dystokii barkowej

Trudność: łatwe

I stopień wg Blooma

Odp. C

26

U pacjentki ze stwierdzonym krwotokiem poporodowym i brakiem skuteczności stosowanej oksytocyny (łącznie 80 IU, iv) i metylergometryny (łącznie 0,4 mg, im) zastosowano doodbytniczo mizoprostol w całkowitej dawce łącznej 800 μg, który także nie wykazał skuteczności. Brak powodzenia farmakoterapii w odniesieniu do mizoprostolu w powyższym przypadku może wynikać z:

1. Niewłaściwej dawki

2. Mięśniaka macicy

3. Zapalenia mięśnia macicy

4. Niewłaściwej drogi podania leku

5. Łożyska wrośniętego lub przerośniętego

6. Nadwrażliwości na lek

7. Koagulopatii

8. Żylaków odbytu

Właściwe odpowiedzi to:

  1. 1, 3, 5, 7

  2. 1, 3, 6, 7

  3. 2, 3, 5, 7

  4. 2, 3, 4, 8

  5. 2, 3, 5, 8

Brak skuteczność prostaglandyn może wynikać z: mięśniaka macicy, zapalenia mięśnia macicy, łożyska wrośniętego lub przerośniętego oraz koagulopatii

Krwotok poporodowy - postępowanie - rekomendacje PTG. Ginekologia po Dyplomie listopad 2006

Cała treść związana jest z programem specjalizacji

Jest to opis przypadku który sprawdza znajomość działania prostaglandyn w leczeniu atonii macicy

Trudność: trudne

III stopień wg Blooma

Odp C

27_

Która grupa wartości poniższych parametrów może świadczyć o utajonym przebiegu zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego
A. płytki krwi <100 x 109/L, produkty degradacji fibrynogenu/fibryny umiarkowanie podwyższone, wydłużony czas protrombinowy > 6 s oraz poziom fibrynogenu <1g/L

B. płytki krwi < 50 x 109/L, produkty degradacji fibrynogenu/fibryny istotnie podwyższone, wydłużony czas protrombinowy > 6 s oraz poziom fibrynogenu <1g/L

C. płytki krwi >100 x 109/L, produkty degradacji fibrynogenu/fibryny umiarkowanie podwyższone, wydłużony czas protrombinowy <3s oraz poziom fibrynogenu >1g/L

D. płytki krwi <100 x 109/L, produkty degradacji fibrynogenu/fibryny istotnie podwyższone, wydłużony czas protrombinowy >3s ale mniej niż 6s oraz poziom fibrynogenu <1g/L

E. płytki krwi < 50 109/L, produkty degradacji fibrynogenu/fibryny umiarkowanie podwyższone, wydłużony czas protrombinowy > 6 s oraz poziom fibrynogenu <1g/L

Uzasadnienie:

Płytki krwi >100 x 109/L, produkty degradacji fibrynogenu/fibryny umiarkowanie podwyższone, wydłużony czas protrombinowy <3s oraz poziom fibrynogenu >1g/L mogą świadczyć o utajonym DIC. Poszczególne parametry koagulologiczne są opisane według skali punktowej zawartej w algorytmie rozpoznania DIC z poniższego źródła

Bręborowicz H „Ciąża wysokiego ryzyka” wydanie II rozszerzone Poznań 2006

str 370

Cała treść związana jest z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza umiejętność rozpoznawania zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego

Trudność: trudne

III stopień wg Blooma

Odp. C

28_

30 letnia pierworódka podczas indukcji porodu oksytocyną z powodu ciąży przeterminowanej (41 tygodni) zagorączkowała do 38,9ºC oraz stwierdzono nieprzyjemny zapach z dróg rodnych. Po podaniu antybiotyku z powodu podejrzenia zakażenia wewnątrzmacicznego i przedłużaniu się drugiego okresu porodu do ponad 2,5 godzin oraz braku postępu porodu zdecydowano o zakończeniu ciąży cięciem cesarskim, podczas którego wydobyto płód płci żeńskiej o masie 4700 g i 8/9 punktów wg skali Agar. Z powodu nieobkurczania się macicy podano dodatkowo 20 IU oksytocyny i 0,2 mg metylergometryny. Po dostatecznym obkurczeniu się macicy i potwierdzeniu kompletność łożyska zabieg operacyjny zakończono. W ciągu 30 minut obserwacji pooperacyjnej stwierdzono u pacjentki bladość powłok, przyspieszenie tętna do 130 min, spadek ciśnienia tętniczego do 70/40 mm Hg oraz obfite krwawienie z nieobkurczonej macicy. W opisywanym przypadku atoni macicy można wyszczególnić następującą liczbę jej czynników ryzyka:

a) 2.

b) 3

c) 4

d) 5

e) 6

Uzasadnienie:

Do czynników ryzyka atoni macicy w wyżej opisanym przypadku zaliczamy:
Niektóre leki - np. oksytocyna

Zakażenie wewnątrzmaciczne (38,3º, nieprzyjemny zapach z dróg rodnych)

Przedłużony poród - II okres 2.5 godziny

Nadmierne rozciągnięcie macicy - duży płód (4700 g)

Postępowanie w atoni macicy ze wstrząsem krwotocznym Ginekologia po Dyplomie (lipiec 2006)

Jest to opis przypadku w którym cała treść związana jest z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza znajomość czynników ryzyka atoni macicy

Trudność: trudne

III stopień wg Blooma

Odp. C

29

Które z poniższych sytuacji klinicznych nie są wskazaniami do klasycznego nacięcia macicy w trakcie cięcia cesarskiego:

1. brak wykształconego dolnego odcinka

2. nisko usadowione łożysko przodujące

3. położenie poprzeczne płodu w ciąży niedonoszonej

4. położenie miednicowe płodu w terminie porodu

5. cięcie cesarskie przed planowanym okołoporodowym wycięciem macicy

6. liczne zrosty otrzewnej ściennej z siecią

A. 1, 3.

B. 4, 6

C. 2, 5

D. 4, 5

E. 5, 6

Uzasadnienie:

Położenie miednicowe płodu w terminie porodu oraz liczne zrosty otrzewnej ściennej z siecią nie są wskazaniami do klasycznego nacięcia macicy

Bręborowicz H „Ciąża wysokiego ryzyka” wydanie II rozszerzone Poznań 2006

Str. 298

Cała treść związana jest z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza znajomość wskazań do klasycznego nacięcia macicy

Trudność: średnio trudne

II stopień wg Blooma

Odp. B

30

U 36 letniej wieloródki o masie ciała 95 kg z nawracającą zakrzepicą i wywiadem rodzinnym obciążonym zakrzepicą należy zastosować:

A. profilaktykę heparyną drobnocząsteczkową w połogu przez okres 6 tygodni

B. profilaktykę heparyną drobnocząsteczkową podczas ciąży i 6 tygodni po porodzie

C. profilaktykę heparyną drobnocząsteczkową podczas ciąży i 3-5 dni po porodzie

D. profilaktykę heparyną drobnocząsteczkową podczas ciąży i 3 miesiące po porodzie

E. profilaktykę heparyną drobnocząsteczkową podczas ciąży i 6 miesięcy po porodzie

Uzasadnienie:

U pacjentki z nawracającą zakrzepicą i wywiadem rodzinnym obciążonym zakrzepicą należy zastosować profilaktykę heparyną drobnocząsteczkową podczas ciąży i 6 tygodni po porodzie

Bręborowicz H „Ciąża wysokiego ryzyka” wydanie II rozszerzone Poznań 2006

Str 440

Cała treść związana jest z programem specjalizacji

Pytanie sprawdza znajomość wskazań do stosowania profilaktyki choroby zakrzepowo-zatorowej w ciąży

Trudność: średnio trudne

II stopień wg Blooma

Odp. B


Wyszukiwarka