WSKAŹNIK	FORMUŁA	OPIS
OCENA WYKORZYSTANIA MAJĄTKU TRWAŁEGO I MAJĄTKU OBROTOWEGO PRZEDSIĘBIORSTWA
produktywność (obrotowość) majątku ogółem	przychody ze sprzedaży aktywa ogółem	informuje on o zdolności majątku do generowania przychodów pożądane jest, by ten wskaźnik był możliwie wysoki, gdyż oznacza to, że jedna jednostka majątku generuje kilka czy kilkadziesiąt jednostek przychodów jego wysokość uzależniona jest od branży - te przedsiębiorstwa, które wymagają dużego zaangażowania zasobów, zwłaszcza majątku trwałego, mają z reguły niższe wskaźniki przychody bierzemy z rachunku zysków i strat
			produktywność majątku trwałego	przychody ze sprzedaży aktywa trwałe	wyraża efekt produkcyjny uzyskiwany z jednostki zasobu majątku trwałego wzrost współczynnika produktywności jest zjawiskiem pożądanym, bo oznacza poprawę wykorzystania majątku trwałego, przyspieszenie szybkości krążenia i zmniejszenie jego zaangażowania dla uzyskania jednostki efektu
			produktywność rzeczowego majątku trwałego	przychody ze sprzedaży rzeczowe aktywa trwałe	informuje on o tym, ile jedna jednostka rzeczowych aktywów trwałych generuje jednostek przychodów rzeczowe aktywa trwałe bierzemy z tabelki rzeczowe aktywa trwale
			produktywność majątku obrotowego	przychody ze sprzedaży aktywa obrotowe	informuje on o wykorzystaniu majątku obrotowego
ANALIZA ROTACJI AKTYWÓW OBROTOWYCH
obrotowość należności (w liczbie obrotów)	przychody ze sprzedaży + VAT przeciętne należności	określa on ile razy w ciągu roku przedsiębiorstwo odtwarza stan swoich należności według standardów zachodnich wskaźnik ten powinien mieścić się w przedziale 7-10^15 jeśli wskaźnik ten jest o wiele wyższy niż średni w branży, oznacza to, że w stosunku do ogólnie przyjętych w branży warunków kredytowania przedsiębiorstwo zbyt krótko kredytuje swoich odbiorców, co może prowadzić do utraty znacznej ich części zbyt długie kredytowanie odbiorców prowadzi natomiast do nadmiernego zamrażania środków i powstania kosztów utraconych możliwości wydłużenie okresu kredytowania odbiorców może być wynikiem świadomych działań, mających na celu zwiększenie rozmiarów sprzedaży może też być wyrazem zbyt łagodnej polityki kredytowania odbiorców i małej skuteczności służb zajmujących się windykowaniem należności w firmie
			obrotowość należności (w liczbie dni)	przeciętne należności  360dni przychody ze sprzedaży + VAT	informuje on o liczbie dni kredytowania odbiorców, czyli o okresie spłaty należności jeżeli wskaźnik ten wzrasta, to czas oczekiwania na spłatę należności się wydłuża - jest to dla przedsiębiorstwa sytuacja niekorzystna jeżeli wskaźnik ten się zmniejsza, to znaczy ze odbiorcy szybciej regulują swoje płatności, a przedsiębiorstwo prędzej odzyskuje swoje pieniądze za sprzedane towary i usługi, co jest korzystne
			obrotowość zapasów (w liczbie obrotów)	przychody ze sprzedaży przeciętne zapasy	informuje on o tym, ile razy w ciągu rozpatrywanego okresu przedsiębiorstwo dokonuje wymiany zapasów jeżeli jest on wysoki to przedsiębiorstwo często odnawia zapasy
			obrotowość zapasów (w liczbie dni)	przeciętne zapasy  360dni przychody ze sprzedaży	określa on liczbę dni zalegania zapasów w przedsiębiorstwie jest on krótki, gdy wskaźnik obrotowości jest wysokim czyli gdy przedsiębiorstwo często odnawia zapasy kiedy rotacja zapasów w ciągu roku jest niewielka, to cykl zapasów w dniach jest długi
OCENA POSTĘPU TECHNICZNEGO NA ODCINKU WYPOSAŻENIA W ŚRODKI TRWAŁE
wyposażenie zatrudnionego w majątek	aktywa zatrudnienie ogółem
			wyposażenie zatrudnionego w majątek trwały	aktywa trwałe zatrudnienie ogółem
			techniczne uzbrojenie pracy TUP	rzeczowe aktywa trwałe zatrudnienie robotników	jest to wskaźnik obrazujący substytucję pracy żywej pracą uprzedmiotowioną mierzy nasycenie przedsiębiorstwa majątkiem trwałym
			techniczne uzbrojenie pracy (w relacji do wartości maszyn i urządzeń)	maszyny i urządzenia zatrudnienie robotników bezpośrednio produkcyjnych
ANALIZA WYKORZYSTANIA MASZYN I URZĄDZEŃ
ekstensywne wykorzystanie m i u	czas faktyczny pracy m i u czas potencjalny pracy m i u	wiąże się z długością czasu zaangażowania obiektów w procesie wytwórczym
			intensywne wykorzystanie m i u	wydajność faktyczna m i u wydajność potencjalna m i u	dotyczy wykorzystania parametrów technicznych maszyn i urządzeń wydajność to dana produkcja w jednostce czasu pracy maszyn porównanie faktycznej wydajności z wydajnością teoretycznie możliwą do osiągnięcia
			integralne wykorzystanie m i u	wskaźnik ekstensywnego wykorzystania  wskaźnik intensywnego wykorzystania	określa on jednocześnie wykorzystanie mocy maszyn i urządzeń oraz wykorzystanie czasu pracy
			wykorzystanie zdolności produkcyjnej m i u	wielkość wykonanej produkcji zdolność produkcyjna	informuje nas o wielkości dostępnej zdolności produkcyjnej, która jest rzeczywiście wykorzystywana
FORMUŁA DO BADANIA PRZYCZYNOWO-SKUTKOWEGO PRODUKTYWNOŚCI AKTYWÓW TRWAŁYCH
Pmt = Pśt  (ŚT/MT)		Pmt - produktywność majątku trwałego Pśt - produktywność środków trwałych ŚT - środki trwałe MT - majątek trwały
OCENA POLITYKI INWESTYCYJNEJ I POLITYKI Z ZAKRESU ODPISÓW AMORTYZACYJNYCH
zużycie rzeczowego majątku trwałego	wartość umorzenia środków trwałych wartość brutto środków trwałych (wartość początkowa środków trw.)	informacje bierzemy z tabelki „zmiany środków trwałych” wysoka wartość wskaźnika informuje o: zaawansowanej strukturze wiekowej środków trwałych przedsiębiorstwa konieczności ponoszenia większych wydatków na konserwacje i remonty trudnościach w należytej realizacji zadań produkcyjnych potrzebie gromadzenia środków na inwestycje w celu odtworzenia środków trwałych
			pokrycie nakładów inwestycyjnych z odpisów amortyzacyjnych	amortyzacja środków trwałych inwestycje w środki trwałe	jeżeli wartość tego wskaźnika jest poniżej 1, to oznacza, że przedsiębiorstwo finansuje procesy odtworzeniowe środków trwałych z innych źródeł niż odpisy niska wartość tego wskaźnika świadczy o wysokiej randze innych źródeł finansowania inwestycji - sytuacja taka występuje zwłaszcza wtedy, kiedy przedsiębiorstwo intensywnie powiększa zasoby środków trwałych
			odnowienie majątku trwałego	środki trwałe uzyskane z działalności inwestycyjnej wartość brutto środków trwałych	informuje on o aktywności inwestycyjnej przedsiębiorstwa wysoki i rosnący wskaźnik odnowy świadczy o odmładzaniu i unowocześnianiu środków trwałych
OKREŚLANIE ZADŁUŻENIA I NIEZALEŻNOŚCI FINANSOWEJ
zadłużenie majątku (ogólne zadłużenie)	zobowiązania ogółem aktywa (pasywa) ogółem	określa udział zobowiązań w finansowaniu całkowitego majątku przedsiębiorstwa kiedy wartość jego rośnie, to tym samym zwiększa się udział kapitałów obcych, a zmniejsza się udział kapitałów własnych; następuje wzrost uzależnienia przedsiębiorstwa od kapitałów obcych powinien być on w granicach od 0,57 do 0,67 wysoki wskaźnik może być dla przedsiębiorstwa dużym ryzykiem finansowym, związanym z koniecznością spłaty kredytów wraz z odsetkami na wypadek pogorszenia się sytuacji finansowej w przyszłości wysoki wskaźnik może też być szansą do osiągania korzyści z dźwigni finansowej, ale tylko wtedy gdy przeciętne oprocentowanie kredytów jest niższe od stopy rentowności całego majątku niski poziom wskaźnika i jego spadek oznaczają zmniejszenie stopnia zadłużenia przedsiębiorstwa, czyli wzrost jego samodzielności finansowej właściciele kapitału obcego wolą niski wskaźnik, ponieważ daje on im poczucie większego bezpieczeństwa i szanse na odzyskanie kapitałów w wypadku likwidacji
			zadłużenie kapitałów własnych	zobowiązania ogółem kapitał własny	wzrost jego oznacza większe zaangażowanie obcych źródeł finansowania w stosunku do źródeł własnych, a więc zwiększenie stopnia zadłużenia przedsiębiorstwa
			podstawowy wskaźnik struktury pasywów	kapitał własny kapitał obcy	jest miarą skali samofinansowania wysoki poziom kapitałów własnych jest gwarancją stabilnych podstaw finansowych przedsiębiorstwa i dużej jego niezależności od obcych źródeł finansowania jednak wysoki poziom bezpieczeństwa finansowego nie musi być zawsze korzystny z punktu widzenia rentowności
OKREŚLANIE ZADŁUŻENIA KRÓTKO I DŁUGOTERMINOWEGO
zadłużenie krótkoterminowe	zobowiązania krótkoterminowe aktywa (pasywa) ogółem	informuje o tym, jaka część majątku przedsiębiorstwa jest finansowana zobowiązaniami długoterminowymi kapitały krótkoterminowe są najbardziej ryzykowne, więc wskaźnik ten powinien być jak najniższy
			zadłużenie długoterminowe	zobowiązania długoterminowe aktywa (pasywa) ogółem	informuje o tym, jaka część majątku przedsiębiorstwa jest finansowana zobowiązaniami długoterminowymi korzystna sytuacja pod względem zadłużenia występuje wtedy, gdy wskaźnik ten jest wysoki i niewiele ustępuje wskaźnikowi ogólnego zadłużenia - jest on wówczas oznaką decydującego udziału zobowiązań długoterminowych w ogólnym zadłużeniu, co jest mniej kosztowne i mniej ryzykowne
BADANIE WIARYGODNOŚCI KREDYTOWEJ I WYPŁACALNOŚCI FIRMY
zdolność (pewność) kredytowa	nadwyżka finansowa zadłużenie efektywne	nadwyżka finansowa = zysk netto + amortyzacja zadłużenie efektywne = kapitały obce - inwestycje krótkoterminowe mówi nam, ile zadłużenia możemy pokryć nadwyżką finansową
			zdolność kredytowa (w latach)	zadłużenie efektywne nadwyżka finansowa	ile lat potrzeba, by spłacić zadłużenie z nadwyżki finansowej z tego roku
			wiarygodność kredytowa	nadwyżka finansowa (zysk netto) raty kredytowe	raty kredytowe = raty kapitałowe + odsetki w danym roku informuje o tym, ile % obciążeń kapitałowo-odsetkowych możemy zapłacić wskaźnik ten nie powinien być niższy od 1 gdy wartość jego jest wyższa od 1 to dobrze to świadczy o zdolności przedsiębiorstwa do obsługi długu jeżeli wskaźnik ten rośnie to znaczy to, że przedsiębiorstwo efektywnie zainwestowało kredyt niski poziom i malejąca tendencja może być sygnałem utraty zdolności przedsiębiorstwa do terminowej spłaty kredytu
			wiarygodność kredytowa (w latach)	raty kredytowe nadwyżka finansowa	ile lat potrzeba, by spłacić raty kredytowe z nadwyżki finansowej z tego roku
			uproszczony wskaźnik wiarygodności kredytowej	nadwyżka finansowa odsetki do zapłacenia w danym roku	informuje o tym, ile odsetek możemy pokryć z nadwyżki finansowej im poziom jego jest wyższy, tym korzystniej należy ocenić wypłacalność niski poziom zwiększa prawdopodobieństwo niewypłacalności i upadku przedsiębiorstwa
			uproszczony wskaźnik wiarygodności kredytowej (w latach)	odsetki do zapłacenia w danym roku nadwyżka finansowa	ile lat potrzeba, by spłacić odsetki z tego roku z tegorocznej nadwyżki finansowej
OCENA SAMOFINANSOWANIA PRZEDSIĘBIORSTWA
struktury kapitału własnego	kapitały pozyskane z działalności kapitał zakładowy	kapitały pozyskane z działalności = kapitał własny - kapitał zakładowy jaki jest stosunek kapitałów wypracowanych do tych, jakie wnieśli właściciele
			akumulacji zysku	kapitały pozyskane z działalności kapitał własny	mówi nam, ile % kapitału pochodzi z wypracowanych zysków a ile to kapitał akcyjny(1-%) tendencje obu wskaźników muszą być takie same, bo gdy się różnią to są nieścisłości
OCENA EFEKTYWNOŚCI WYKORZYSTANIA KAPITAŁÓW HANDLOWYCH FIRMY
finansowanie handlowe	przeciętne zadłużenie handlowe aktywa (pasywa) ogółem	przeciętne zadłużenie handlowe = (zobowiązania wobec dostawców na koniec okresu - początek okresu)/2
			obrotowość zobowiązań handlowych (obrotów)	zużycie surowców usług obcych oraz koszt sprzedanych materiałów przeciętne zadłużenie handlowe	im wyższy tym niższa skala wykorzystania kapitałów handlowych do finansowania działalności firmy i tym lepsze postrzeganie firmy w oczach wierzycieli
			cykl zobowiązań handlowych (dni)	przeciętne zadłużenie handlowe  360 dni zużycie surowców usług obcych oraz koszt sprzedanych materiałów	informuje, po ilu dniach średnio firma spłaca swoje zobowiązania
OCENA SPOSOBU SFINANSOWANIA AKTYWÓW TRWAŁYCH (BADANIE ZACHOWANIA ZŁOTEJ REGUŁY FINANSOWEJ)
wskaźnik pokrycia majątku trwałego kapitałem własnym	kapitał własny aktywa trwałe	gdy jest równy 1 to znaczy, że zachowana jest złota reguła finansowa - mocne są podstawy przedsiębiorstwa i jest to symptomem niezależności finansowej wskaźnik ten powinien mieścić się w przedziale (0,5;1), co ogranicza ryzyko utraty płynności - sprzyja to finansowaniu przez przedsiębiorstwo także obrotowych składników majątku, co dodatkowo stabilizuje płynność krótkoterminową w przypadku strategii zachowawczej poziom wskaźnika jest zbliżony do 1, natomiast dla strategii agresywnej przyjmuje wartości zbliżone do 0,5 gdy jest mniejszy od 1
			wskaźnik pokrycia majątku trwałego kapitałem stałym	kapitał stały aktywa trwałe	kapitał stały = zobowiązania (kapitały obce) długoterminowe + kapitał własny powinien mieć on wartość większą od 1, gdyż wtedy nadwyżka kapitału stałego ponad aktywa trwałe może być przeznaczona na finansowanie majątku obrotowego gdy ma wartość mniejszą od 1 to kapitał stały nie pokrywa aktywów trwałych - pokrywa je kapitał krótkoterminowy i wpływa to negatywnie na płynność finansową, bo gdy trzeba było nagle spłacić zobowiązania krótkoterminowy, to byłby to ogromny problem, bo trzeba byłoby upłynnić majątek trwały gdy ma wartość < 1 to jest to tanie, ale ryzykowne
ANALIZA PŁYNNOŚCI FINANSOWEJ W UJĘCIU STATYCZNYM
wskaźnik natychmiastowej płynności (I stopnia, I rodzaju)	inwestycje krótkoterminowe zobowiązania bieżące i krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe bierne	informuje o tym, ile % zobowiązań bieżących możemy zapłacić natychmiast każda branża ma swoje przedziały optymalne, przyjmuje się, że wskaźnik ten powinien być w przedziale od 0,1 do 0,3 zbliżanie się do tego przedziału jest pozytywne, a oddalanie się od niego jest negatywne
			wskaźnik płynności szybkiej (II stopnia, II rodzaju)	inwestycje krótkoterminowe + należności zobowiązania bieżące i krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe bierne	informuje o stopniu pokrycia zobowiązań bieżących aktywami o dużej płynności jego wartość powinna kształtować się na poziomie od 0,8 do 1,2 - taka wielkość umożliwia szybką spłatę zobowiązań bieżących gdy wartość jest poniżej 0,8 to przedsiębiorstwo może mieć trudności z terminowym regulowaniem wszystkich zobowiązań bieżących
			wskaźnik płynności bieżącej (III stopnia, III rodzaju)	inwestycje krótkoterminowe + należności + rozliczenia międzyokresowe + zapasy =aktywa obrotowe zobowiązania bieżące i krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe bierne	informuje, ile razy aktywa obrotowe pokrywają zobowiązania bieżące dobra sytuacja płynności finansowej występuje, gdy aktywa obrotowe są od 1,4 do 2 razy większe od zobowiązań bieżących - jest to sytuacja bezpieczna wzrost, przy założeniu prawidłowej jego wysokości, oznacza poprawę płynności finansowej oraz zmniejszenie ryzyka związanego z obsługą zadłużenia spadek może być symptomem trudności płatniczych przedsiębiorstwa gdy wskaźnik jest nadmiernie wysoki, np.=3 to wynikać to może z nie zainwestowanych środków pieniężnych, z nadmiernych zapasów materiałów i wyrobów gotowych lub z trudno ściągalnych należności nadmiernie wysoka wartość wskaźnika jest uzasadniona, gdy środki pieniężne są ulokowane w rentownych papierach wartościowych jeżeli wskaźniki szybkiej i bieżącej płynności mieszczą się w wyznaczonych przedziałach, a różnica między nimi nie jest zbyt duża to należy ocenić to pozytywnie
OBLICZANIE ZAPOTRZEBOWANIA NA KAPITAŁ PRACUJĄCY
zapotrzebowanie na kapitał pracujący	= stan środków obrotowych działalności bieżącej (zapasy + należności krótkoterminowe + rozliczenia międzyokresowe - źródła finansowania działalności bieżącej (zobowiązania bieżące ) (nieoprocentowane?)
			stopień zaspokojenia potrzeb na kapitał pracujący	= rzeczywisty kapitał pracujący wg danych z bilansu (majątek obrotowy - zobowiązania krótkoterminowe podstawowe) - zapotrzebowanie na kapitał pracujący
			saldo inwestycji krótkoterminowych	stan inwestycji krótkoterminowych - zobowiązania oprocentowane = ujemny stan inwestycji krótkoterminowych - płynność netto negatywna lub dodatni - płynność netto pozytywna płynność netto negatywna - zapotrzebowanie na kapitał pracujący było większe, niż wyniosła jego wielkość rzeczywista, co wpłynęło ujemnie na stan inwestycji krótkoterminowych płynność netto pozytywna - zapotrzebowanie na kapitał pracujący było mniejsze, niż wyniosła jego wielkość rzeczywista, co wpłynęło dodatnio na stan inwestycji krótkoterminowych
			wyznaczenie kapitału pracującego	= majątek obrotowy (zapasy + należności + rozliczenia międzyokresowe + inwestycje krótkoterminowe) - zobowiązania krótkoterminowe
OCENA POZIOMU I ZMIAN WIELKOŚCI KAPITAŁU PRACUJĄCEGO
niedobór kapitału pracującego	zapotrzebowanie na KP - KP
			wskaźnik pokrycia zapotrzebowania na kapitał pracujący	kapitał pracujący zapotrzebowanie na kapitał pracujący	jeżeli kapitał jest większy od zapotrzebowania to jest nadmiar i jest to sytuacja niekorzystna - wtedy wskaźnik >1 gdy jest niedobór to wskaźnik <1 - kapitał pracujący jest mniejszy niż zapotrzebowanie na ten kapitał tez ocena negatywna, bo zbyt mała ilość finansowania
			relacja kapitału pracującego do aktywów obrotowych	kapitał pracujący aktywa obrotowe
			relacja kapitału pracującego do aktywów ogółem	kapitał pracujący aktywa ogółem	płynność finansowa przedsiębiorstwa nie budzi zastrzeżeń, gdy udział kapitału pracującego w aktywach jest zbliżony do udziału zobowiązań bieżących w kapitale całkowitym zbyt wysoka jego wartość świadczy o nieefektywnej działalności przedsiębiorstwa (zmniejsza możliwość zysku) zbyt niska wartość utrudnia spłatę zobowiązań
			wskaźnik natężenia kapitału pracującego	kapitał pracujący przychody ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów	kapitał pracujący liczymy z danych bilansu analitycznego przychody ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów odczytujemy z rachunku zysków i strat wzrost informuje o wzroście kapitału stałego w finansowaniu działalności operacyjnej oraz o tym, że może to zapewnić większą stabilność finansową spadek informuje o spadku kapitału stałego w finansowaniu działalności operacyjnej oraz o tym, że może to wpłynąć na mniejszą stabilność finansową
ANALIZA CYKLU KONWERSJI GOTÓWKI
cykl obrotu zapasów w dniach	przeciętny stan zapasów  liczba dni w okresie przychody ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów	wskaźnik ten obrazuje skalę zamrożenia kapitałów w finansowaniu zapasów poziom tego wskaźnika informuje jak długo przeciętnie zapasy oczekują na sprzedaż (co ile dni przedsiębiorstwo odnawia swoje zapasy dla zrealizowania określonej sprzedaży) wysoki wskaźnik - wolny obrót zapasów niski wskaźnik - szybki obrót zapasów - przedsiębiorstwo działa sprawniej; w przypadku zapasów wyrobów gotowych świadczy o występowaniu znacznego popytu na te towary, o łatwości ich sprzedaży i o krótkim okresie ich magazynowania
			cykl rotacji należności	przeciętny stan należności krótkoterminowych  liczba dni w okresie przychody ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów + VAT należny	wskaźnik ten informuje, jak długo przeciętnie firma oczekuje na wpływ środków pieniężnych za sprzedane produkty zbyt długi cykl należności w dniach świadczy o nieskutecznej polityce ściągania należności krótki okres ściągania należności bywa rezultatem wyjątkowo surowej polityki finansowej przedsiębiorstwa, która może prowadzić do hamowania sprzedaży dłuższy okres ściągania należności niż w branży może stać się przyczyną nadmiernego obciążenia kapitału obrotowego należnościami i zwiększyć prawdopodobieństwo powstania należności nieściągalnych
			cykl operacyjny	cykl obrotu zapasów w dniach + cykl rotacji należności w dniach	cykl ten to okres jaki upływa pomiędzy wydatkowaniem środków na zakup zapasów a ich odzyskaniem z tytułu spłaty należności wydłużenie cyklu może oznaczać pogorszenie płynności finansowej
			cykl rotacji zobowiązań krótkoterminowych	przeciętny stan zobowiązań krótkoterminowych  liczba dni w okresie wartość zakupionych materiałów, towarów i usług + VAT naliczony	przeciętny stan zobowiązań krótkoterminowych odczytujemy z bilansu analitycznego stan zobowiązań krótkoterminowych nieoprocentowanych (rezerwy i zobowiązania krótkoterminowe - zobowiązania oprocentowane) wartość zakupionych materiałów, towarów, robót i usług odczytujemy z informacji dodatkowej VAT naliczony odczytujemy z informacji dodatkowych gdy cykl ulega wydłużeniu to poprawia to sytuację finansową gdy cykl ulega skróceniu to pogarsza to sytuację finansową przedsiębiorstwa
			cykl konwersji gotówki	cykl operacyjny - cykl rotacji zobowiązań krótkoterminowych w dniach	jeśli wzrostowi długości cyklu operacyjnego nie towarzyszy adekwatne wydłużenie się cyklu spłaty zobowiązań to firmie zagraża utrata płynności finansowej cykl konwersji gotówkowej jest optymalny, gdy nie wykazuje zmian w czasie i jest możliwie najkrótszy
RENTOWNOŚĆ OBROTU
wskaźnik rentowności sprzedaży - ROS	zysk netto przychody ogółem	mówi, ile zł zysku będziemy mieli ze 100 zł przychodów - ile procent zysku osiągniemy z uzyskanego przychodu im większy tym lepiej - przedsiębiorstwo może uzyskiwać mniejsze rozmiary sprzedaży do osiągnięcia określonej kwoty zysku wartość tego wskaźnika świadczy o opłacalności sprzedaży
			wskaźnik rentowności netto	zysk netto koszty ogółem	mówi o tym, jak dochodowe jest ponoszenie kosztów (które w większym stopniu zależą od przedsiębiorstwa niż przychody) im jest on wyższy tym lepiej ile każde 100 zł kosztów pozwala wygenerować zysku netto
			wynikowy poziom kosztów	koszty ogółem przychody ogółem	mówi, jaki procent przychodów należy przeznaczyć na ponoszenie kosztów np. gdy równy jest 0,993 tzn., że 99,3% przychodów musi być przeznaczone na pokrycie kosztów, a więc zysk brutto stanowi 0,7% przychodów
RENTOWNOŚĆ AKTYWÓW (KAPITAŁÓW)
wskaźnik prosty rentowności aktywów (kapitałów) - ROA = wskaźnik rentowności majątku	zysk netto aktywa (kapitały) ogółem	informuje on o wielkości zysku netto przypadającego na jednostkę zaangażowanego w przedsiębiorstwie majątku informuje, jak efektywnie przedsiębiorstwo zarządza swoim majątkiem jeżeli on wzrasta to jest to objaw poprawy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, gdy maleje, to sytuacja się pogarsza
			wskaźnik pełny rentowności aktywów (kapitałów) - ROA pełny	zysk netto + odsetki(1-d) aktywa (kapitały ogółem)	(1-d) - tarcza podatkowa zysk netto jest wynagrodzeniem kapitału własnego odsetki są wynagrodzeniem kapitału własnego gdy w firmie mamy tylko kapitał własny to ROA=ROA pełny
			wskaźnik rentowności kapitałów własnych - ROE	zysk netto kapitał własny	określa on zdolność przedsiębiorstwa do wypracowywania zysku z każdej złotówki zaangażowanego kapitału własnego dzięki niemu właściciele oceniają przedsiębiorstwo; jest to stopa zwrotu z kapitału własnego; nim porównuje się biznesy; jest to najważniejszy wskaźnik dla właścicieli mówi, ile czystego dochodu zarabiają właściciele z każdych 100 zł zainwestowanych
FORMUŁY ROA DO BADANIA CZYNNIKOWEGO RENTOWNOŚCI AKTYWÓW
ROA = Mt/M  Ps/Mt x Zn/Ps		Mt - aktywa trwałe M - aktywa całkowite Ps - przychody ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów Psp - przychody ze sprzedaży produktów Zn - zysk netto
			ROA = Psp/Ps  Ps/Mt  Mt/M x Zn/Psp
ANALIZA PUNKTU OBOJĘTNOŚCI
punkt obojętności	zapłacone odsetki  kapitały całkowite kapitały obce	to taki poziom zysku operacyjnego dla którego nie ma znaczenia, czy firma korzysta czy nie z kapitału obcego każdy wyższy zysk operacyjny wskazuje na dodatnie efekty dźwigni finansowej, czyli na zasadność wykorzystania kapitałów obcych każdy niższy poziom zysku operacyjnego wskazuje na brak zasadności wykorzystania kapitałów obcych
OCENA RYNKOWEJ WARTOŚCI FIRMY
zysk na akcję - EPS	zysk netto liczba wyemitowanych akcji	pokazuje, jakie korzyści dostanie akcjonariusz, gdy posiada daną liczbę akcji nie jest miarodajny niska i malejąca wielkość wskaźnika może prowadzić do wyzbywania się akcji danego przedsiębiorstwa, natomiast wysoki wskaźnik zachęca do trzymania akcji takiego przedsiębiorstwa, ponieważ może on prowadzić do wzrostu ceny rynkowej akcji
			stopa zyskowności akcji	zysk na akcję cena rynkowa akcji	wskaźnik dobry do porównywania konkurencyjności akcji im jest wyższy tym lepszy
			stopa dywidendy	dywidenda na akcję cena rynkowa akcji	charakteryzuje on udział dywidendy w cenie rynkowej akcji jakich korzyści z tytułu zysku mogą spodziewać się akcjonariusze wysoki poziom tego wskaźnika obrazuje skalę korzyści osiąganych przez akcjonariuszy niski jego poziom może wskazywać na duże zyski zatrzymane, które mogą być przeznaczone na zwiększenie kapitałów własnych i rozwój przedsiębiorstwa jest to bardzo dobry wskaźnik
			relacja ceny rynkowej akcji do zysku netto na każdą akcję	cena rynkowa akcji zysk na akcję	informuje on, ile razy cena rynkowa akcji jest większa od zysku przypadającego na akcję

Analiza pionowa to badanie 100% aktywów i pasywów.

Analiza pozioma bilansu to porównanie poszczególnych składników aktywów i pasywów

Majątkiem jest wszystko to, co ma określoną wartość, jest niezbędne do działalności przedsiębiorstwa i osiągania korzyści.

Podstawowym kryterium podziału poszczególnych składników majątku w ujęciu rzeczowym (aktywa) jest kryterium płynności(→ majątek trwały i obrotowy), tzn. łatwości z jaką mogą być one zamienione na gotówkę.

Kryterium podziału majątku przedsiębiorstwa w ujęciu finansowym (pasywa) jest kryterium własności (→majątek własny i obcy).

Bezpośrednio do osiągania zysku przyczynia się majątek obrotowy, dlatego majątku trwałego powinno być w przedsiębiorstwie tyle ile jst niezbędne do prowadzenia działalności.

Negatywne konsekwencje utrzymywania nadmiernie wysokich zapasów:

• wysokie koszty składowania i utrzymywania zapasów

• wysokie koszty ubezpieczenia

• wysokie koszty finansowe

• możliwość ubytków naturalnych, częściowej utraty przydatności do produkcji lub sprzedaży

Negatywne konsekwencje utrzymywania niskiego poziomu zapasów:

• możliwość powstania zakłóceń w rytmicznej działalności produkcyjnej lub handlowej

• wysokie koszty zaopatrzenia

• brak możliwości wykorzystania nadarzających się okazji do natychmiastowego podjęcia dodatkowej produkcji czy wzrostu wielkości sprzedaży

Głównym celem analizy zapasów jest rozpatrzenie ich wielkości, ustalenie tendencji zmian, ocena struktury i wykorzystania zapasów.

Powstanie należności zwiększa płynność majątkową, ponieważ przybliża przedsiębiorstwo do otrzymania gotówki. Należności mają istotny wpływ na sytuację finansową przedsiębiorstwa. Mogą oddziaływać pozytywnie, gdy odbiorcy w ustalonych terminach i wysokościach regulują swoje płatności lub niekorzystnie, kiedy termin płatności się wydłuża, lub powstaje wątpliwość co do odzyskania należności.

Wielkość należności wpływa na:

• zdolność przedsiębiorstwa do wywiązywania się z bieżących zobowiązań czyli na płynność finansową

• poprawę struktury majątku

• efektywność zarządzania majątkiem obrotowym

Pasywa są odzwierciedleniem finansowym posiadanych kapitałów. Pasywa odzwierciedlają sposoby pozyskiwania pieniędzy.

Im wyższe zadłużenie tym większe ryzyko finansowe. Firma może pozwalać sobie na duże ryzyko finansowe, gdy w branży jest niskie ryzyko operacyjne (ryzyko nie osiągnięcia oczekiwanego zysku finansowego).

Najtańszy jest kapitał krótkoterminowy, najdroższy jest kapitał własny, bo istnieje wtedy koszt alternatywny i nie ma osłony podatkowej.

Kapitały to ogół źródeł finansowania majątku przedsiębiorstwa.

Kapitały informują o tym, kto sfinansował poszczególne składniki majątku, na jaki okres i na jakich warunkach.

Kapitały dzielą się na:

• własne:

• pochodzą głównie z 2 źródeł:

• z wkładów wniesionych w formie pieniężnej lub rzeczowej (aport) przez założycieli przedsiębiorstwa - kapitał podstawowy: założycielski lub zakładowy

• z części wygospodarowanego zysku netto, przeznaczonej, w wyniku podziału, na odpowiedni rodzaj kapitału własnego - kapitały pozostałe - samofinansowania

• w odpowiedniej wysokości zapewniają niezależność finansową przedsiębiorstwa

• mają podstawowe znaczenie dla funkcjonowania i rozwoju przedsiębiorstwa, ponieważ są najbardziej stabilną podstawą jego finansowania

• obce:

• zaliczamy do nich:

• kredyty i pożyczki udzielane przez banki oraz inne instytucje finansowe

• emisje obligacji

• zobowiązania

• leasing

• factoring

Kapitał stały = kapitały własne + kapitały obce długoterminowe (nie ma potrzeby odnawiania ich przez dłuższy okres)

Ta część kapitału stałego, która finansuje majątek obrotowy, jest określona kapitałem obrotowym lub kapitałem pracującym. Zadaniem kapitału obrotowego w przedsiębiorstwie jest zmniejszenie ryzyka wynikającego z unieruchomienia części majątku obrotowego (zapasów, należności) lub też wynikającego ze strat związanych z tymi środkami, np. z trudnością sprzedaży wytworzonych wyrobów. Stanowi on pewnego rodzaju element bezpieczeństwa ułatwiający zachowanie płynności finansowej.

KON = kapitał stały - majątek trwały - jest to podejście kapitałowe

KON = majątek obrotowy - kapitały obce krótkoterminowe - jest to podejście majątkowe

3 sytuacje:

• KON dodatni - kapitał stały > majątek trwały - oznacza to, że część majątku obrotowego jest w przedsiębiorstwie finansowana kapitałami długoterminowymi

• KON zerowy - sytuacja bardziej teoretyczna niż praktyczna - majątek obrotowy jest w całości sfinansowany kapitałami obcymi krótkoterminowymi, a majątek trwały finansuje kapitał stały

• KON ujemny - majątek trwały przewyższa kapitał stały i dlatego część majątku trwałego jest finansowana kapitałami krótkoterminowymi

Wzrost poziomu KON może następować w rezultacie:

• zmniejszenia stanu majątku trwałego w wyniku sprzedaży jego składników

• zwiększenia kapitałów stałych drogą przeznaczenia znacznej części zysku na dofinansowanie kapitałów własnych lub wzrostu zobowiązań długoterminowych

Spadek poziomu KON jest rezultatem:

• zwiększenia składników majątku trwałego

• zmniejszenia kapitału stałego poprzez umorzenie udziałów lub akcji, pokrycia strat lub spłatę zobowiązań długoterminowych

Dźwignia finansowa (kapitałowa) to różnica między rentownością kapitałów własnych (ROE) a rentownością majątku (ROA).

Pozytywny efekt dźwigni finansowej zależy od:

• wysokości wygospodarowanego zysku

• stopy oprocentowania kredytu

• struktury kapitałów

Efekt ten wzrasta w miarę zwiększania udziału kapitałów obcych w finansowaniu majątku przedsiębiorstwa, jeżeli stopa odsetek płaconych od kapitałów obcych jest niższa od wskaźnika rentowności majątku.

Korzystając z kapitałów obcych można znacznie poprawić rentowność kapitałów własnych, bo na ogół kapitał własny jest droższy od kapitału obcego. Właściciele firm ponoszą bowiem większe ryzyko niż dawcy kapitałów obcych, dlatego żądają większego zwrotu zaangażowanych kapitałów. Dodatkowo koszt kapitałów obcych obniżany jest przez efekt osłony podatkowej.

Działanie dźwigi finansowej nie zawsze ma charakter pozytywny, ponieważ angażowanie kapitału obcego ma swoje granice. Kredytodawcy, przy wysokim zadłużeniu przedsiębiorstwa, odmawiają dalszego kredytowania lub zwiększają stopę oprocentowania kredytów. W takiej sytuacji spada z reguły zysk przedsiębiorstwa. Jeżeli odsetki od kapitałów obcych są wyższe od osiągniętego zysku, wówczas dźwignia finansowa nabiera charakteru ujemnego.

Stopień dźwigni finansowej = ROE - ROA pełny - im ROE jest mniejsze od ROA tym gorzej, tym większe ujemne oddziaływanie dźwigni finansowej (maczuga dobija)

Stopień dźwigni finansowej = ROE/ROA pełny i np. jeżeli stopień dźwigni = 2,08 to znaczy, że jeżeli zysk operacyjny zmieni się o 1% to zyskowność netto kapitałów własnych zmieni się o 2,08%

Im wyższy zysk operacyjny, tym mniejszy stopień dźwigni finansowej i mniejsze ryzyko finansowe.

Złota zasada finansowania - majątek długotermiowy powinien być pokryty długoterminowym kapitałem

Złota zasada bilansowa - aktywa=pasywa

Złota reguła bilansowania - całość majątku trwałego powinna być sfinansowana kapitałem własnym

Płynność finansowa:

• charakteryzuje zdolność firmy do regulowania krótkoterminowych zobowiązań (tzn. tych, które są płatne w ciągu roku)

• jest to inaczej zdolność płatnicza firmy

• oznacza zdolność przedsiębiorstwa do upłynnienia jego aktywów

Aby zapewnić sobie płynność w każdym momencie, to strumień wpływów powinien być taki sam jak strumień wypływów.

Podmiot płynny - ułatwia zachowanie wypłacalności, bo w danej chwili ma środki

Wypłacalność to zdolność firmy do spłaty zobowiązań w terminie.

Podmiot wypłacalny - płaci na czas i w pełnych kwotach.

rentowne = dochodowe = przynosi zyski

wynik finansowy to nie zawsze zysk, bo może być też stratą

• KOSZTY

Koszty różnią się od przychodów m.in. tym, że powstają wewnątrz przedsiębiorstwa, natomiast przychody powstają na zewnątrz, na rynku. Koszty są więc kategorią wewnętrzną, co ma bardzo ważne znaczenie dla analizy kosztów i racjonalnego ich kształtowania.

Koszty własne są powszechnie uznawane za jeden z najważniejszych syntetycznych wskaźników charakteryzujących gospodarność przedsiębiorstwa.

Podstawowym celem analizy kosztów własnych:

• jest ocena wielkości i struktury poniesionych kosztów rozpatrywanego okresu na tle przyjętej podstawy porównania

• ustalenie zmian w poziomie kosztów i czynników kształtujących te zmiany

• ukazanie możliwości zmniejszenia pracy żywej i uprzedmiotowionej poprzez zaproponowanie przedsięwzięć prowadzących do poprawy efektywności działalności przedsiębiorstwa

Zakresem całościowej analizy kosztów przedsiębiorstw produkcyjnego objęte są:

• wielkość, dynamika i struktura kosztów rodzajowych

• koszty w układzie kalkulacyjnym

• koszty poszczególnych, wewnętrznych jednostek organizacyjnych

• koszty przedprodukcyjne, produkcyjne i poprodukcyjne

• koszty zarządzania

• koszty jednostkowe

• ANALIZA KOSZTÓW CAŁKOWITYCH W UKŁADZIE RODZAJOWYM

Układ rodzajowy kosztów obejmuje:

• zużycie materiałów i energii

• usługi obce

• podatki i opłaty

• wynagrodzenia

• świadczenia na rzecz pracowników

• amortyzację

• pozostałe koszty

Na podstawie obserwacji kształtowania się kosztów w układzie rodzajowym można ustalić, jakie składniki kosztów są istotne i które wykazują największe zmiany. Układ rodzajowy pozwala na wyodrębnienie kosztów materialnych i niematerialnych. Na podstawie zmian w strukturze kosztów rodzajowych można określić kierunki rozwoju przedsiębiorstwa oraz uzyskać ogólną orientację w poziomie jego technicznego wyposażenia, zakresie powiązań kooperacyjnychm poziomie pracochłonności i materiałochłonności produkcji.

Badanie układu rodzajowego kosztów można sprowadzić do:

• porównania kosztów faktycznych danego okresu z kosztami planowanymi na ten okres i kosztami faktycznymi poprzednich okresów

• ustalenia dynamiki kosztów rodzajowych

• oceny struktury kosztów rodzajowych

• rozpoznania czynników powodujących zmiany wielkości i struktury kosztów rodzajowych

• porównania wskaźników struktury rodzajowego układu kosztów badanego przedsiębiorstwa ze wskaźnikami struktury innych przedsiębiorstw

Obniżka (zwyżka) kosztów - aby można było wnioskować o faktycznej zwyżce lub obniżce kosztów rodzajowych, należy zmiany tych kosztów porównać ze zmianami produkcji: korzystne zmiany - wskaźnik dynamiki całkowitych kosztów rodzajowych < wskaźnik dynamiki produkcji

Zmiany w strukturze kosztów powinny zmierzać do:

• wzrostu udziału kosztów amortyzacji

• spadku udziału płac oraz odpowiedniego wzrostu udziału kosztów materiałowych

• wzrostu udziału kosztów energii i kosztów usług remontowych (jako wynik wzrostu technicznego uzbrojenia pracy)

1. wysoki poziom techniczny i organizacyjny - przedsiębiorstwo ma relatywnie wysokie wskaźniki udziału kosztów amortyzacji, energii, zużycia materiałów i odpowiednio niskie wskaźniki kosztów wynagrodzeń

2. produkcja pracochłonna i na niskim poziomie technicznym - proporcje odwrotne

• ANALIZA KOSZTÓW W UKŁADZIE KALKULACYJNYM

Układ kalkulacyjny kosztów grupuje koszty nie według rodzaju zużytych czynników produkcji, lecz ze względu na jednostkę kalkulacyjną, którą może być wyrób gotowy, jego część lub wyodrębniona część procesu technologicznego. Zadaniem układu kalkulacyjnego kosztów jest takie zgrupowanie kosztów, aby można było ocenić wielkość i strukturę kosztów jednostkowych oraz całkowitych wytworzonej i sprzedanej produkcji.

Koszty dzielą się na:

• bezpośrednie - można je na postawie dokumentacji źródłowej, bez żadnego dodatkowego przeliczania, odnieść wprost do jednostki kalkulacyjnej; zalicza się do nich: koszt materiałów bezpośrednich wraz z kosztami zakupu, wynagrodzenia bezpośrednie oraz inne koszty bezpośrednie

• pośrednie - nie można ich na podstawie dokumentacji źródłowej odnieść wprost do określonej jednostki kalkulacyjnej; zalicza się do nich:

• koszty wydziałowe - dotyczą funkcjonowania poszczególnych wydziałów produkcyjnych - zaliczamy do nich przede wszystkim koszty związane z eksploatacją maszyn i urządzeń (koszty ruchu)

• koszty ogólnozakładowe - ich występowanie jest związane z pracą przedsiębiorstwa jako całości; dzielimy je na: koszty ogólnoadministracyjne i ogólne

• koszty sprzedaży - związane są z czynnościami dokonywanymi po wydaniu wyrobów z produkcji lub z magazynu dla odbiorcy oraz z kosztami ponoszonymi w celu zapewnienia sprzedaży wyrobów gotowych

Racjonalność kalkulacyjnego układu kosztów:

• należy dążyć do zwiększenia udziału kosztów bezpośrednich i zmniejszenia udziału kosztów pośrednich

• wewnętrzne relacje pomiędzy kosztami wydziałowymi a kosztami ogólnymi zarządu powinny kształtować się na korzyść kosztów wydziałowych

• wewnętrzne relacje w kosztach wydziałowych powinny zmierzać do zwiększenia udziału kosztów ruchu

Odchylenie bezwzględne - odchylenie powstałe w wyniku porównanie kosztów faktycznych z kosztami planowanymi lub kosztami okresu ubiegłego




Informuje wstępnie o zmianach kosztów; kiedy jest ono dodatnie do świadczy o ich wzroście, natomiast kiedy koszty rozpatrywanego okresu są niższe od kosztów przyjętych za podstawę porównania, wskazuje na obniżenie kosztów.

Odchylenie względne - jest różnicą między kosztami faktycznymi a kosztami przyjętymi za podstawę porównania, skorygowanymi wskaźnikiem dynamiki produkcji.
WDP - wskaźnik dynamiki produkcji

Pozwala ono na ogólną orientację dotyczącą obniżki lub zwyżki kosztów, lecz nie umożliwia określenia przyczyn tych zmian.

• ANALIZA KOSZTÓW JEDNOSTKOWYCH

Koszty jednostkowe należą do najważniejszych mierników sprawności działania przedsiębiorstwa. W ich wielkości i strukturze skupiają się wszystkie przejawy racjonalnego gospodarowania w przedsiębiorstwie. Koszty jednostkowe łącznie z wielkością produkcji decydują o całkowitych kosztach własnych przedsiębiorstwa.

Analizę kosztów jednostkowych należy ujmować w dwóch przekrojach:

• wewnętrznym - które obejmuje:

• ustalenie faktycznej wysokości tych kosztów i ich elementów składowych

• porównanie kosztów faktycznych z przyjętą bazą odniesienia

• ustalenie bezwzględnego odchylenia kosztów jednostkowych z jednoczesnym uwzględnieniem odchyleń poszczególnych pozycji kalkulacyjnych

• ustalenia wpływu poszczególnych czynników na zmianę kosztów jednostkowych

• zewnętrznym - analiza przestrzenna jednostkowych kosztów własnych pozawala na przedstawienie osiągnięć rozpatrywanego przedsiębiorstwa na tle osiągnięć innych przedsiębiorstw, a tym samym nadaje wynikom badań charakter bardziej obiektywny; 2 metody analizy:

• metoda ekstensywna (statystyczna) - porównanie kosztów jednostkowych badanego przedsiębiorstwa z kosztami innych przedsiębiorstw

• metoda intensywna (przyczynowo-skutkowa) - zakłada nie tylko ustalenie różnic w kosztach jednostkowych, lecz także wyjaśnienie przyczyn owych różnic; jest bardziej pracochłonna, ale ma większą wartość poznawczą

• METODY ANALIZY - P=LWP

Metoda kolejnych podstawień - stosowana jest przy porównaniach wewnątrzzakładowych dla ustalenia przyczyn różnic między wielkościami rzeczywistymi badanego zjawiska a wielkościami bazowymi. Polega na tym, że do określonej wielkości zjawiska w okresie bazowym podstawia się kolejno poszczególne czynniki w wielkości z okresu badanego, zachowując raz dokonane podstawienie we wszystkich następnych.

Forma podstawowa:










Forma różnicowania:










• Metoda różnic cząstkowych (forma podstawowa, forma różnicowania analogicznie) - za pomocą tej metody oblicza się zarówno odchylenia spowodowane zmianami każdego z badanych czynników oddzielnie, jak też różnice cząstkowe wyrażające wpływy łączne.










• Metoda wskaźnikowa - pozwala na obliczenie zmian badanego zjawiska pod wpływem zmian nie tylko każdego czynnika oddzielnie, ale także zmian będących wynikiem działania różnych kombinacji tych czynników.













AKTYWA	PASYWA
		Aktywa trwałe	Kapitał (fundusz) własny
		I. Wartości niematerialne i prawne	I. Kapitał (fundusz) podstawowy (zakładowy)
		II. Rzeczowe aktywa trwałe	II. Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość ujemna)
		1. Środki trwałe	III. Udziały (akcje) własne (wielkość ujemna)
		2. Środki trwałe w budowie	IV. Kapitał (fundusz) zapasowy
		3. Zaliczki na środki trwałe w budowie	V. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny
		III. Należności długoterminowe	VI. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe
		IV. Inwestycje długoterminowe	VII. Zysk (strata) z lat ubiegłych
		1. Nieruchomości	VIII. Zysk (strata) netto
		2. Wartości niematerialne i prawne	IX. Odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna)
		3. Długoterminowe aktywa finansowe	Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania
		4. Inne inwestycje długoterminowe	I. Rezerwy na zobowiązania
		V. Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe	1. Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego
		1. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego	2. Rezerwa na świadczenia emerytalne i podobne
		2. Inne rozliczenia międzyokresowe	3. Pozostałe rezerwy
		Aktywa obrotowe	II. Zobowiązania długoterminowe
		I. Zapasy	1. Wobec jednostek powiązanych
		II. Należności krótkoterminowe	2. Wobec pozostałych jednostek
		1. Należności od jednostek powiązanych	III. Zobowiązania krótkoterminowe
		2. Należności od pozostałych jednostek	1. Wobec jednostek powiązanych
		III. Inwestycje krótkoterminowe	2. Wobec pozostałych jednostek
		1. Krótkoterminowe aktywa finansowe	a) kredyty i pożyczki
		a) w jednostkach powiązanych	b) z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych
		b) w pozostałych jednostkach	c) inne zobowiązania finansowe
		c) środki pieniężne i inne aktywa pieniężne	d) z tytułu dostaw i usług
		2. Inne inwestycje krótkoterminowe	e) zaliczki otrzymane na dostawy
		IV. Krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe	f) zobowiązania wekslowe
		Aktywa razem	g) z tytułu podatków, ceł, ubezpieczeń i innych świadczeń
			h) z tytułu wynagrodzeń
			i) inne
			IV. Rozliczenia międzyokresowe
			1. Ujemna wartość firmy
			2. Inne rozliczenia międzyokresowe
			- długoterminowe
			- krótkoterminowe
			Pasywa razem

A. P r z y c h o d y n e t t o z e s p r z e d a ż y p r o d u k t ó w, t o w a r ó w i m a t e r i a ł ó w, w t y m:
	I. Przychody netto ze sprzedaży produktów
	II. Przychody netto ze sprzedaży towarów i materiałów
	B. K o s z t y  s p r z e d a n y c h  p r o d u k t ó w,  t o w a r ó w  i  m a t e r i a ł ó w,  w t y m:
	I. Koszt wytworzenia sprzedanych produktów
	II. Wartość sprzedanych towarów i materiałów
C. Z y s k  (s t r a t a) b r u t t o  ze  s p r z e d a ż y (A-B)
D. K o s z t y  s p r z e d a ż y
	E. K o s z t y  o g ó l n e g o  z a r z ą d u
F. Z y s k  (s t r a t a)  z e s p r z e d a ż y  (C-D-E)
G. P o z o s t a ł e  p r z y c h o d y  operacyjne
	I. Zysk ze zbycia niefinansowych aktywów trwałych
	II. Dotacje
	III. Inne przychody operacyjne
	H. P o z o s t a ł e  k o s z t y  o p e r a c y j n e
	I. Strata ze zbycia niefinansowych aktywów trwałych
	II. Aktualizacja wartości aktywów niefinansowych
	III. Inne koszty operacyjne
I. Z y s k  (s t r a t a)  z  d z i a ł a l n o ś c i  o p e r a c y j n e j  (F+G-H)
J. P r z y c h o d y  f i n a n s o w e
	I. Dywidendy i udziały w zyskach
	II. Odsetki
	III. Zysk ze zbycia inwestycji
	IV. Aktualizacja wartości inwestycji
	V. Inne
	K. K o s z t y  f i n a n s o w e
	I. Odsetki
	II. Strata ze zbycia inwestycji
	III. Aktualizacja wartości inwestycji
	IV. Inne
L. Z y s k  (s t r a t a)  z  d z i a ł a l n o ś c i  g o s p o d a r c z e j  (I+J-K)
M. W y n i k  z d a r z e ń  n a d z w y c z a j n y c h  (M.I. - M.II.)
N. Z y s k  (s t r a t a)  b r u t t o  (L + M)
O. P o d a t e k  d o c h o d o w y
	P. P o z o s t a ł e  o b o w i ą z k o w e  z m n i e j s z e n i a  z y s k u  (z w i ę k s z e n i a s t r a t y)
R. Z y s k  (s t r a t a)  n e t t o  (N-O-P)

1

---