Hydrologia
dla studentów geologii, specjalizacja: Hydrogeologia i ochrona środowiska wodnego (HOW)
Ćwiczenie 3. 16 punktów
Obejmuje zakres ćwiczenia nr 5,6,7,8,9,10,11,12,13 i 17 „Przewodnika do ćwiczeń z hydrologii ogólnej”
Określić parametry fizycznogeograficzne zlewni, wymienione poniżej. W tym celu należy wykorzystać podkład wykonany w ćwiczeniu 1. oraz dane z ćwiczenia nr 2.
charakterystyki położenia zlewni
φ - szerokość geograficzna punktu: kąt zawarty między prostą łączącą środek kuli ziemskiej z, leżącym na jej powierzchni wybranym punktem charakterystycznym zlewni a płaszczyzną równika,
λ - długość geograficzna punktu: kąt dwuścienny zawarty pomiędzy płaszczyzną południka zerowego (Greenwich) a płaszczyzną południka przechodzącego przez, leżący na powierzchni Ziemi wybrany punkt charakterystyczny zlewni1.
charakterystyki geometryczne zlewni
L - długość zlewni: długość doliny rzeki głównej od ujścia do najbardziej oddalonego punktu na dziale wodnym (zwykle w przedłużeniu punktu źródłowego), [km],
Lm (ld) - długość maksymalna zlewni lub długość doliny rzeki głównej liczona wzdłuż
długość rzeczywista doliny: jej głównego nurtu od ujścia do najbardziej oddalonego punktu na dziale wodnym (zwykle na przedłużeniu punktu źródłowego), [km],
A (Am) - powierzchnia zlewni (dorzecza): wielkość obszaru ograniczonego topograficznym działem wodnym czyli suma wszystkich zlewni cząstkowych i przyrzeczy rzeki głównej (obliczona w ćwiczeniu 2. w tabeli 5); jest to tak zwana powierzchnia rzutowana na płaszczyznę jaką jest mapa, co jest dostatecznie dokładne w przypadku zlewni nizinnych, [km2],
Ar - powierzchnia rzeczywista zlewni: powierzchnia zlewni z uwzględnieniem nachylenia powierzchni: Am/cosα [km2]
o - obwód zlewni: długość działu wodnego, długość linii krzywej mierzona po dziale wodnym od ujścia rzeki głównej zgodnie z ruchem wskazówek zegara do ujścia, [km],
Bśr - średnia szerokość zlewni: A/Lm [km],
Bm - maksymalna szerokość zlewni: największa prostopadła do L [km],
Cw - wskaźnik wydłużenia: (2/Lm)√A/π, lub 1,13√A/Lm, [bezw.],
Ck - wskaźnik kolistości: 4πA/o2, [bezw.],
Cf - wskaźnik formy: Bśr/Lm, [bezw.],
Cz - wskaźnik zwartości: o/2√πA, [bezw.],
Cl - wskaźnik lemniskaty: πLm2/4A, [bezw.].
charakterystyki morfometryczne zlewni
Hmax - wysokość maksymalna w zlewni: najwyższa rzędna punktu w zlewni, [m n.p.m.],
Hdmax - wysokość maksymalna działu wód: najwyższa rzędna punktu na dziale wodnym, [m n.p.m.],
Hmin - wysokość minimalna w zlewni: najniższa rzędna punktu w zlewni, [m n.p.m.],
Hdmin - wysokość minimalna działu wód: najniższa rzędna punktu na dziale wodnym, [m n.p.m.],
Hmed - wysokość środkowa w zlewni: mediana rzędnych punktów; wysokość powyżej i poniżej której znajduje się połowa powierzchni zlewni, wyznaczana z krzywej hipsograficznej, [m n.p.m.],
Hśr - wysokość średnia zlewni: (Hmax-Hmin)/2, lub wzorem Reitza: 0,434[(Hmax-Hmin)/log(Hmax-Hmin)] lub wyznaczana z krzywej hipsograficznej, [m n.p.m.],
Huj - wysokość ujścia: rzędna ujścia rzeki głównej, [m n.p.m.],
Hźr - wysokość źródła: rzędna wypływu rzeki głównej, [m n.p.m.],
ΔH - deniwelacja zlewni: Hmax-Hmin, [m n.p.m.],
ΔHd - deniwelacja działu wodnego: Hdmax-Hdmin, [m n.p.m.],
Jśr - średni spadek (nachylenie) zlewni: 100d/A i=1Σnli, [%]gdzie:
li - długość i-tej poziomicy: mierzona na mapie np. kroczkiem, [km],
n - liczba poziomic: na mapie: ilość poziomic o różnych wartościach mieszczących się w obrębie zlewni,
d - cięcie poziomicowe: z mapy, [km],
Jwśr - nachylenie zlewni wydłużonych: ΔH/Lm, [m/km], nazywany też: spadkiem doliny rzecznej,
Jdśr - średni spadek działu wodnego (wskaź- ΔHd/P
nik urzeźbienia działu wodnego):
α - średnie nachylenie zlewni: stoczystość czyli uśrednione nachylenie powierzchni stoków w obrębie zlewni. Istnieje wiele metod obliczania tego parametru (Dobija, Dynowska 1973), najprostszą jest metoda zaproponowana przez W. Stephan i J. Stachy (1963): αg=tg αg= Hmax - Hmed/√0,5A, αd=tg αd=Hmed-Hmin/√0,5A, α= αg+ αd/2. [º],
CF - wskaźnik rzeźby Strahlera: Hmax-Hmin/Lm, [bezw.], może być utożsamiany ze średnim nachyleniem zlewni.
charakterystyki sieci hydrograficznej
l, (lr) - długość (rzeczywista) rzeki lub cieku: odległość liczona wzdłuż głównego nurtu od ujścia do źródeł (z wyjątkiem Odry i Wisły), [km]
pr - odległość w linii prostej od źródeł do ujścia, [km]
rr - rozwinięcie rzeki: lr/pr, [bezw.],
er - wskaźnik rozwinięcia rzeki: [(lr-pr)/pr]100 [%],
kr - krętość rzeki: lr/ld, [bezw.]
eb - rozwinięcie biegu rzeki: [(lr-ld)/ld]100 [%],
Jl - spadek rzeki (cieku): Hżr-Huj/l·100 (1000), [%] ([‰]),
n - liczba punktów źródłowych: ilość punktów dających początek ciekom naturalnym lub sztucznym, stale płynącym. [bezw.],
- liczba cieków różnego rzędu: obliczona na podstawie klasyfikacji sieci rzecznej według Strahlera, [bezw.],
Ni - liczba cieków rzędu i-tego: jw.
- długość cieków różnego rzędu: pomierzona na mapie na podstawie klasyfikacji sieci rzecznej według Strahlera, [km],
Li - długość cieków rzędu i-tego: jw.
M - najwyższy rząd cieków w zlewni: na podstawie klasyfikacji sieci rzecznej według Strahlera, [bezw.],
D - średnia gęstość sieci rzecznej:
/A, [km/km2],
Rb - wskaźnik bifurkacji: wskaźnik liczby cieków:
, [bezw.],
RL - wskaźnik długości cieków:
, [bezw.],
Ai - powierzchnia zlewni rzędu i-tego: suma powierzchni zlewni cząstkowych i przyrzeczy cieków i-tego rzędu, [km2],
RA - wskaźnik powierzchni zlewni:
, [bezw.],
Fu - wskaźnik częstości cieków:
/A, [km-2],
Tu - wskaźnik struktury sieci rzecznej: tekstura sieci cieków:
/P, [km-1],
Sw - współczynnik alimentacji koryt: 1/D, [km-1],
Fj - powierzchnia jezior w zlewni: sumaryczna powierzchnia jezior i innych zbiorników wodnych w zlewni, [km2],
Wj - jeziorność zlewni: (Fj/A)100, [%],
Fb - powierzchnia bagien w zlewni: sumaryczna powierzchnia bagien i mokradeł w zlewni, [km2],
Wb - wskaźnik zabagnienia zlewni: (Fb/A)100, [%].
charakterystyki pokrycia i użytkowania terenu
Fl - powierzchnia lasów w zlewni: sumaryczna powierzchnia lasów i zadrzewień w zlewni, [km2],
Λ - stopień lesistości: (Fl/A)100, [%],
Fl1 - powierzchnia pod krzywą rozwinięcia lesistości, [km2],
Fp - pole prostokąta o podstawie równej wielkości zlewni i zalesieniu równym 100%, [km2],
Λ1 - wskaźnik rozwinięcia lesistości: (Fl1/Fp)100, [%],
Fo - powierzchnia gruntów ornych w zlewni: sumaryczna powierzchnia gruntów ornych w zlewni, [km2],
Ο - stopień pokrycia gruntami ornymi: (Fo/A)100, [%],
Fo1 - powierzchnia pod krzywą rozwinięcia gruntów ornych, [km2],
Fo - pole prostokąta o podstawie równej wielkości zlewni i pokryciu gruntami ornymi równym 100%, [km2],
Ο1 - wskaźnik rozwinięcia gruntów ornych: (Fo1/Fo)100, [%],
Fz - powierzchnia łąk i pastwisk w zlewni: sumaryczna powierzchnia łąk i pastwisk w zlewni, [km2],
Ψ - stopień pokrycia łąkami i pastwiskami: (Fz/A)100, [%],
Fz1 - powierzchnia pod krzywą rozwinięcia łąk i pastwisk, [km2],
Fz - pole prostokąta o podstawie równej wielkości zlewni i pokryciu łąkami i pastwiskami równym 100%, [km2],
Ψ1 - wskaźnik rozwinięcia łąk i pastwisk: (Fz1/Fz)100, [%],
Fu - powierzchnia zabudowy w zlewni: sumaryczna powierzchnia obszarów zurbanizowanych, zabudowanych w zlewni, [km2],
Ζ - stopień zurbanizowania: (Fu/A)100, [%],
Fu1 - powierzchnia pod krzywą rozwinięcia obszarów zurbanizowanych i zabudowanych, [km2],
Fu - pole prostokąta o podstawie równej wielkości zlewni i pokryciu obszarami zurbanizowanymi i zabudowanymi równym 100%, [km2],
Ζ1 - wskaźnik rozwinięcia zurbanizowania: (Fu1/Fu)100, [%].
charakterystyki litologii podłoża
γ - współczynnik spływu powierzchniowego: część wody opadowej, która podlega spływowi powierzchniowemu, [bezw.], por. tab. III.2. (Soczyńska red. 1997),
N - wskaźnik nieprzepuszczalności gleb: parametr charakteryzujący nieprzepuszczalność gleby, [%], por. tab. 1.2.4. (Pociask-Karteczka red. 2003),
p - porowatość gleby: parametr wyznaczany doświadczalnie: stosunek całkowitej objętości porów w próbce gleby do objętości tej próbki, [%] lub [bezw.],
θ - aktualna wilgotność glebowa: zawartość wody w glebie, w danej chwili parametr wyznaczany doświadczalnie: stosunek całkowitej objętości wody w próbce gleby do objętości tej próbki, [%] lub [bezw.],
θ0 - higroskopijna wilgotność gleby: wilgotność gleby przy której nie następuje już przepływ fazy ciekłej (poziom wody higroskopijnej), [%] lub [bezw.],
θs - maksymalna wilgotność glebowa: maksymalna zawartość wody w glebie (stan saturacji), [%] lub [bezw.],
maer. - miąższość strefy aeracji: głębokość do wody gruntowej: odległość, liczona pionowo od powierzchni terenu do najwyższego zwierciadła wody gruntowej,
Ks - współczynnik filtracji gleby: parametr wyznaczany doświadczalnie, [m/s],
pF - siła ssąca gleby: siła utrzymująca wodę w glebie, parametr ten to: logarytm z wysokości słupa wody [cm] odpowiadającego ciśnieniu z jakim woda jest wiązana w glebie; wyznaczany doświadczalnie, por. rys. X.6. (Soczyńska red. 1997),
K(θ) - współczynnik przewodności hydra- Ks[(θ-θ0)/(θs-θ0)]m, gdzie m=3,0÷3,5
ulicznej gleby: (Kowalik 1973, Kowalik, Zaradny 1974),
charakterystyki struktury hydrogeologicznej (strefy nasycenia)
Parametry poniższe są wyznaczane empirycznie w badaniach laboratoryjnych lub polowych:
kp - współczynnik przepuszczalności: objętość płynu o jednostkowej lepkości dynamicznej, który w jednostce czasu, pod wpływem jednostkowego gradientu potencjału ciśnienia przepływa przez jednostkowy przekrój ortogonalny do kierunku przepływu, [D], por. tab. 1.2.2. (Pociask-Karteczka red. 2003),
k - współczynnik filtracji: prędkość filtracji przy spadku hydraulicznym równym jedności, przy założeniu, że przepływ wody podlega liniowemu prawu filtracji Darcy'ego, [m/s], [m/d],
μ - współczynnik odsączalności: objętość wody odsączonej ze skały do objętości tej skały, [%] lub [bezw.].
punkty charakterystyczne dla zlewni podane są w ćwiczeniu 1.