wojownik swiatla, Ruch Światło-Życie (oaza), Materiały formacyjne, Różne dodatkowe materiały formacyjne

„WOJOWNIK ŚWIATŁA”

REKOLEKCJE EWANGELIZACYJNE

DLA SZKÓŁ PODSTAWOWYCH

WOJOWNIK ŚWIATŁA - UWAGI DLA PROWADZĄCYCH; PLAN CAŁOŚCI

Symbol dnia wprowadzamy podczas porannej modlitwy w kaplicy.
Na jadalni umieszczamy dużą tablicę z napisem Kodeks Wojownika Światła, a pod tym napisem po godzinie ewangelizacji każdego dnia dopisujemy lub dowieszamy hasło.
Po każdym punkcie planu robimy 10 minut przerwy.
Zawsze jest wystawiony chleb i dżem dla dzieci; jest też skromny podwieczorek - np. jabłko.
Godzina ewangelizacji składa się z dwóch części - w pierwszej animatorzy coś przedstawiają (pantomima, świadectwo), w drugiej - uczestnicy w grupach wspólnie wykonują jakieś zadanie.
Pomoce: - lustra

elementy zbroi
smoki
waga
hantle

DZIEŃ PRZYJAZDU

PLAN DNIA

16.00 - przyjazd

17.00 - wprowadzenie w tematykę rekolekcji Wojownik Światła: przy kominku tłumaczymy symbolikę światła i ciemności

1.wprowadzenie animatora o roli światła dla życia: plansza ze schematem na zasadzie łańcucha pokarmowego (słońce - rośliny - zwierzęta - człowiek)

2.dynamika: symbole światła

każda grupa dostaje na kartce symbole światła i ma je grupowo przedstawić(tak aby każde dziecko w grupie wzięło udział w przedstawieniu); proponowane symbole: słońce, latarka, świeca, ognisko, żarówka, księżyc, itp.

3.zabawa w antonimy

animator rzuca słowo, a dzieci maja dopasować antonim; proponowane słowa:

ładne, łysy, połysk, piegowaty, kolczasty, brudna, czas (bezkres), muzyka, mokry, tajemnicza, przeźroczysty, noc, widno, płaskie, okrągła, lekkie, światło (koniecznie ostatnie!!!!)

animator zatrzymuje się nad ostatnim i wyjaśnia sens światła i prowadzi rozmowę o ciemności

4. ustalanie definicji światła i ciemności i zapisanie ich na planszy, która wisi przez całe rekolekcje

5. PRZYGOTOWANIE PLANSZY O TYTULE: KODEKS WOJOWNIKA SWIATŁA, KTÓRA BĘDZIE UZUPEŁNIANA CODZIENNIE PO GODZINIE EWANGELIZACJI O KOLEJNY PUNKT (ma wisieć w centralnym miejscu)

5. wprowadzenie w temat rekolekcji (krótko o temacie: kurs wojownika światła)

18.00 - kolacja

19.15 - terminologia, wieczorek zapoznawczy, grupy wymyślają swoje nazwy i proporzec

1.dynamika: wojownicy różnych epok

przebieg: podział na grupy, przygotowują one scenki, przedstawiające walki wojowników z różnych epok: pierwotny, samuraj, rycerz średniowieczny, żołnierz, wojownik z kosmosu, kowboje i Indianie lub tym podobne.

2. krótki wykład o hierarchii wojowników w różnych epokach i kulturach z użyciem słownictwa (szczegóły przygotowuje R.Rózga)

3. dynamika na temat cech wewnętrznych wojownika

50 kartek na których napisane jest 50 rożnych (wymieszanych) cech: dobrych (odwaga, męstwo, współczucie, dobroć, litość, spryt, szacunek dla innych, wyrozumiałość, cierpliwość, mądrość, roztropność, łagodność itd.) oraz złych (chamstwo, bezwzględność, tchórzostwo, pycha, złośliwość, podstępność, niewyrozumiałość, niecierpliwość, egoizm, nieroztropność, głupota, itd.) Cech w załączniku.

na dwóch osobnych planszach przyklejają osobno cechy dobre i osobno złe, tworzą z tych karteczek schematyczny obrazek dwóch ludzi. Przyklejając karteczki dzieci mówią, która cechy chcieliby posiąść i dlaczego (wybrałem odwagę, bo...); na koniec podpisujemy obie plansze: na jednej: wojownik światła, na drugiej: wojownik ciemności

4.wykład o wojowniku światła i ciemności (różnice)

20.30 - modlitwa w kaplicy (ze światłem i ciemnością)

21.00 - mycie

22.00 - uczestnicy są w pokojach

22.30 - śpimy

DZIEŃ I

Plan dnia

7.30 - pobudka z rozgrzewką

8.15 - krótka modlitwa w kaplicy, wprowadzamy symbol dnia

8.30 - śniadanie

9.45 - śpiew (45 minut)

10.40 - spotkania w grupach

12.00 - Eucharystia

13.00 - obiad

14.00 - spacer

16.00 - podwieczorek

16.15 - godzina ewangelizacji

18.00 - kolacja

19.15 - pogodny wieczór

20.45 - modlitwa (pół godziny)

21.15 - mycie

22.00 - uczestnicy są w pokojach

22.30 - śpimy

Temat dnia: Kim jest Wojownik Światła? Czy chcesz nim być?

Hasło: Wojownik Światła to ten, który odbija światło.

Symbol i modl. Poranna: lustro

Spotkanie w grupie

Temat: Kim jest wojownik światła , czy chcesz nim być?

Cel: Pokazanie postawy Wojownika Światła i zachęta do bycia nim.

Przebieg spotkania

1. Zebranie informacji z poprzedniego dnia dotyczących wojowników.

-Kim jest wojownik?

-Jakich znamy wojowników?(historia, bajki, filmy) -Jakie mają cechy, które decydują o tym, że nazywamy ich wojownikami? -W czym są do siebie podobni, a czym się różnią? -Jakie jest główne zadanie wojownika? -Kiedy podejmuje walkę, a kiedy jej unika? -Kogo nazwiemy dobrym wojownikiem, a kogo złym? -W jakich sytuacjach wy oraz inni ludzie zachowują się jak wojownicy? -Co was i ich do tego skłania?

-Kiedy taka postawa jest uzasadniona, a kiedy nie?

2.-Czym jest światło? -Skąd się bierze? -Jak dociera do człowieka? -Jaka jest jego rola dla życia? -Co jest przeciwieństwem światła? -Jaki ma ona wpływ na życie człowieka? -Czego symbolem jest światło, a czego ciemność i dlaczego? (Np. dobra i zła). -Jacy ludzie kojarzą się wam ze światłem, a jacy z ciemnością? -W jaki sposób ktoś staje się światłem albo ciemnością? -Skąd ktoś wie jak ma postępować? -Kiedy wy jesteście dla kogoś światłem, a kiedy ciemnością? -Co do tych postaw doprowadza? -Jakie są skutki tego, że ktoś jest, w tym symbolicznym znaczeniu, światłem lub ciemnością? -Kto dla was jest przykładem światła? -A skąd w was i innych ludziach bierze się to światło? -Od kogo ono pochodzi? Kto jest jego źródłem? J 8, 12; 1J 1,5 (Bóg, Jezus). -Dlaczego Pana Boga, Jezusa nazywamy światłością? -Jak na nas wpływa? -Przez co nas oświeca? -A od kogo pochodzą postawy, które nazywamy ciemnością? (Szatan) -W jaki sposób on wpływa na ludzi?

3. Nasze rekolekcje mają nam przybliżyć postać nazywaną przez nas Wojownikiem Światła. (Dalej będziemy używać skrótu WŚ). W tym celu przyjrzyjmy się komuś, kto może nim być. Przeczytajmy Łk 10, 33-35

-O kim opowiada ten tekst?

-Z jakimi postawami ludzi spotykamy się w nim?

-Co zrobił samarytanin?

-Dlaczego nazywamy go miłosiernym?

-Czym się różniła jego postawa od postaw innych osób pokazanych w tekście?

-Jak jest główna cech samarytanina?

-Co zrobiły pozostałe osoby?

-Które z nich przypominają dobrego, a które złego wojownika? Dlaczego?

-Kto z nich jest „światłem”, a kto „ciemnością” dla pobitego? Dlaczego?

-Co ich doprowadziło do tych postaw? -Dlaczego Miłosiernego Samarytanina można nazwać WŚ, a kapłana i lewitę Wojownikiem Ciemności (w dalszej części skrót WC)? -Czyją postawę naśladował, odbijał Samarytanin? (Jezusa)

-Co to znaczy, że odbija postawę Jezusa?

-Jakie jego cech naśladuje?

-Kto w waszym środowisku jest do niego podobny?

-Jak się takich ludzi traktuje?

-Dlaczego ich lubimy?

4.-Kogo zatem nazwiemy WŚ?

-Kim jest WŚ? -Kto jest dla niego światłem?

-Skąd czerpie moc? -Z kim walczy? -Po co? -O co walczy? -W jaki sposób? -Jaki jest jego wygląd zewnętrzny? -W czym współczesny WŚ jest podobny, a w czym nie, do tych, których znamy z historii i bajek? -Dlaczego nie wygląd decyduje o tym, że ktoś jest WŚ? -Czy i czym różni się od innych postaw nam współczesnych? (dzieci pokazują konkretne przykłady z życia codziennego) -Kto w waszym środowisku jest takim WŚ? -Co takiego robi, że można go tak nazwać? -Jak się go traktuje? -W jakich sytuacjach wy byliście WŚ? -Co o tym zadecydowało? -Jak byliście odbierani przez innych? -Jak się czuliście? -W czym tkwi trudność bycia WŚ?

5.Dynamika

Zbierzmy cechy WŚ i porównajmy z cechami WC w odniesieniu do konkretnych sytuacji jakie zdarzają się w naszym życiu. Dzieci rysują i uzupełniają tabele wg schematu:

Sytuacje	WŚ	WC
zachowanie względem rodziców
Świata
Kolegów
Siebie
Stosunek do obowiązków szkolnych
Postawa wobec Boba (modlitwa, sakramenty)

6. Podsumowanie

-Kim warto być: WŚ czy WC?

-Co wiąże się z jedną i drugą postawą?

-Dlaczego, mimo trudności warto być WŚ?

-Czym należy się kierować, co robić, by być WŚ?

-Czy ty chcesz być WŚ? (każdy odpowiada w cichości serca)

7.Modlitwa

Dziesiątek różańca w intencji tego, byśmy byli WŚ.

Teksty liturgiczne

1J 1,1-7

Mt 5,14-16 - którzy ludzie stali się rzeczywiście światłem dla świata?

Homilia Ludzie, którzy stali się światłem dla świata. Święte dzieci.

Godzina Ewangelizacji LUSTRO jako symbol odbijania światła

1. przedstawienie przygotowane przez animatorów (trzeba wcześniej je dobrze przygotować): jedna osoba trzyma lustro (wojownik), wchodzi Jezus ze świeca (latarką) i podchodzi do wojownika, światło odbija od lustra i przekazuje dalej. Są jeszcze dwie osoby z lustrami, które odbijają światło już nie ze świecy ale z lustra wojownika. Te osoby odbijają tak światło, aby padało na innych (efekt serii zajączków), najlepiej jakby były różne lustra

2.wyjasnienie przedstawienia, doprowadzić do wniosków:

gdzie stosujemy lustra (np. reflektory, by rozpraszać światło..)
człowiek staje się wojownikiem światła wtedy kiedy przekazuje je dalej, odbija je
lustro musi być skierowane na innych (co by było gdyby woj. odwrócił lustro w swoją stronę, tyłem do światła: widziałby tylko siebie i tez nie za dobrze)
nawet najmniejszy kawałek lustra odbija światło (każda wielkość lustra)

cechy lustra, które dobrze odbija: gładkie, czyste, odpowiednio skierowane do światła

2.dynamika

dobierają się w pary i udają lustra, na końcu polecenie: wykonaj taka figurę, której druga strona nie będzie mogła naśladować (stanąć do siebie tyłem)

3. pogadanka: co dla wojownika oznacza być gładkim lustrem (sakramenty)

4. PANTONIMA

różne grupy i człowiek, który w nie wnika stając się jak oni (odbija ich zachowanie), przychodzi Jezus i wtedy nie trzeba grać a tylko naśladować dobre cechy bez utraty osobowości

Wniosek: każdy jest lustrem, ale jak pada na nich ciemność to nie odbija

5. zapisanie na planszy hasła: wojownik to ten, który odbija światło

Modlitwa wieczorna

DZIEŃII

Plan dnia

Godzina ewangelizacji jest przed południem, a spotkanie w grupach - po południu; pozostałe punkty programu takie jak w dniu pierwszym.

Temat dnia Zbroja WŚ.

Hasło Wojownik Światła to ten, który walczy z ciemnością.

Symbol i modl. poranna Miecz i tarcza

Spotkanie w grupach

Cel: Ukazanie niezbędnych elementów wzrostu duchowego Wojownika Światła, umożliwiających mu walkę ze złem.

Pomoce: Kartki wielkości pocztówki dla każdego uczestnika i kredki oraz jedna A4

Modlitwa:

1. -Kto z was widział zbroję? Gdzie?

-Kiedy jest ona potrzebna?

-Kto może jej używać?

-Ile ona ważyła?

-Od czego zależy to, że zbroja pomaga lub przeszkadza w walce?

-Przypomnijcie z czego składa się zbroja Wojownika Światła i do czego mu ona służy? Co ona symbolizuje?

-W walce z czym jej używa?

-Kiedy jest mu ona przydatna?

-Dlaczego służy ona jego szczęściu?

2. -Jaka rzecz jest dla was symbolem sukcesu lub porażki w życiu?

Narysujcie teraz na małych kartkach na jednej stronie przedmiot, który ma pozytywny wpływ na wasze życie, a z drugiej ten, który ma negatywny wpływ. (Następnie omawiamy rysunki).

Pokażcie swoje rysunki i powiedzcie: Dlaczego dane przedmioty symbolizują porażki w waszym życiu, a inne sukcesy?

-Co czynicie by jedne osiągnąć, a inne odrzucić?

-W jakich okolicznościach, tak te pozytywne, jak i negatywne symbole, mogą oznaczać coś przeciwnego?

-Kiedy tak jedne, jak i drugie przyczyniają się do waszego sukcesu?

-A kiedy do porażki?

-Od czego zatem zależy, że coś prowadzi do sukcesu lub porażki? (Intencja, sposób użycia, przewidywanie...).

3. -Po czym poznajemy, że ktoś jest dobry albo zły, szczęśliwy lub nieszczęśliwy? (Można narysować tabelkę).

-Co może nas wprowadzić w błąd przy ocenie?

-Jak wyjaśnicie stwierdzenie, że ktoś przywdziewa maski?

-Kiedy to się dzieje?

-Co chce ktoś przez to uzyskać?

4. -Kiedy wy przyjmujecie maski?

-Czym różni się zbroja od maski? (Zbroja wspiera siłę rycerza, maska próbuje ukryć czyjąś słabość).

-Kiedy zbroja, o której dziś dowiedzieliśmy się, będzie taką maską?

-Co w naszej postawie, a co z otoczenia, sprawia, że posługiwanie się zbroją jest niemożliwe? Jakie są to zagrożenia?(Lęk, słabość, nowe metody innych...).

-Co robić by to przezwyciężyć?

-Jak zatem należy postępować, by należycie wykorzystać zbroję?

5.-Co na ten temat mówi św. Paweł?(Rz 12, 2 - odnowienie się duchem w myśleniu).

-Jakie są etapy tego odnawiania?

Podajcie przykłady sytuacji, w których widać zastosowanie tego trójstopniowego wzrostu.(Rysujemy na kartce trzy schodki wg wzoru i przy każdym dopisujemy podane propozycje związane ze wzrostem, np.: 1-pomoc w domu, 2-nauka itp.)

_______DOSKONAŁE___

1-sam troszczę się o dom

2-poszerzam swoją wiedzę

_BOGU PRZYJEMNE__

1-pytam się o potrzebę pomocy

2-sam wyznaczam czas na naukę

____DOBRE________

1-po poproszeniu

2-pod przymusem

______________________________________________________________

-Jakie elementy zbroi wykorzystywaliśmy przy realizacji tego wzrostu, w poszczególnych przypadkach?

-Kiedy człowiek będzie zdolny do doskonalenia swych postaw?

-Co musimy poznać, by zbroja na pomagała w życiu?(Nasze uzdolnienia, możliwości, sposoby posługiwania się zbroją).

-Jakie ćwiczenia umożliwiają osiągnięcie właściwego posługiwania się zbroją?(Modlitwa, refleksja, czuwanie nad sobą).

-Skąd należy czerpać wiedzę do tego by wiedzieć jak to zrobić?(Pismo święte, świeci, życie innych...).

6.-Czym zatem różni się Wojownik Światła od Wojownika Ciemności? Co w sobie rozwija?(Dobro, prawdę..).

Kontynuując ten problem, zrobimy sobie test. Z rozsypanych tu cytatów, wybierzcie te, które opisują życie Wojownika Światłą i Wojownika Ciemności.(Rozcinamy przygotowaną kartkę z cytatami, a dzieci segregują je. Mogą być też inne).

-Dlaczego te, a nie inne cytaty określają poszczególnych wojowników?

Do rozdzielonych cytatów przyporządkujcie elementy zbroi, które pomagają Wojownikowi Światła w wyborze dobra, a których brak przyczynia się do porażki Wojownika Ciemności.(Dzieci mogą pisać te elementy na odwrocie kartek z cytatami).

7. Znając już wiele elementów z życia Wojownika Światła, spróbujcie napisać plan jego dnia.

-Co w nim jest takiego jak u innych ludzi, a co jest niezwykłego?

-Dlaczego dane postawy uważa się za niezwykłe, wręcz utrudniające życie?

-Czego wymagają?

-Co je umożliwia?

-Jak są odbierane?

-Dlaczego są źródłem szczęścia, tak dla dającego, jak i dla biorących? (Wdzięczność).

8. Podajcie teraz sytuacje z waszej codzienności, w których można w was było rozpoznać jako wojowników światła.

-Co was do tego skłoniło?

-Co było trudnością?

-Jak przezwyciężyliście obawy?

-Co zatem należy czynić, by rozwijać w sobie dobro?

-Jak innym pomóc by wzrastali w doskonałości?

9. Na zakończenie pomódlmy się modlitwą dziękczynną za dobro przez nas i nam uczynione.

Teksty liturgiczne Rz 13,8-12 ; Mt 4,1-11

Homila Sposoby podchodzenia do pokus i traktowania grzechu we współczesnym świecie. Zrzucanie winy na otoczenie, słabości.

Godzina ewangelizacji

1. pantomima marionetki

człowiek chce robić dobro ale nie może, przeszkadza mu pycha , niecierpliwość, więc w końcu szatan bierze go w swoje sidła i traktuje go jak marionetkę (przedstawienie jak pociąga za sznurki), przychodzi Jezus ucina nitki, uwalnia, daje miecz, człowiek spotyka szatana i już mu się nie poddaje ale odpycha bo ma miecz

2. dynamika

podział na grupy, rysowanie, każda z grup rysuje człowieka określając poszczególne części ciała i wynikające z nich zagrożenia grzechów (np. głowa - nieroztropność itp.),

a potem elementy zbroi, które chronią te części ciała (głowa- hełm, nogi: nagolenniki itp.)

3 wnioski:

w co musi się ubrać wojownik, po co mu zbroja???, nacisk na konieczność tarczy i miecza (wojownik się broni, ale przede wszystkim walczy!!!! - po to miecz)

4. Ef 6, 10-18

na podst. tego tekstu pokazać czym dla wojownika światła jest zbroja i z czym walczy (grzech, szatan czyli ciemność)

5. świadectwo animatora o grzechu

6. zapisanie hasła w kodeksie

Modlitwa wieczorna

NABOŻEŃSTWO ŚWIATŁA I CIEMNOŚCI

Należy szczelnie zasłonić okna, tak by możliwe było doświadczyć absolutnej ciemności. Uczestnikom, siedzącym w różnych miejscach, rozdać 14 świeczek. Od początku są one zapalone. Na środku umieścić nie zapaloną świecę oazy.

Pieśń na wejście.
Znak krzyża.
Wstęp o celu tej modlitwy i o głównej świecy, znaku Bożej obecności.
Zapalenie świecy i kanon.
Czytania: Mt 5, 13-16; J 3, 19-21.
Rozważanie: -symbolika światła,

-grzech niszczy w nas światło,

-wyliczając kolejne grzechy, gasimy przy każdym z nich poszczególne

świeczki, aż przy grzechu odrzucenia Boga gasimy główną.

-wyjaśniamy symbolikę ciemności, co się w niej dzieje z człowiekiem,

-Jezus jest Tym, który nas wyrywa z ciemności, bo sam jest Światłością

nieprzemijającą. Z tej beznadziejności wyrywa nas przez swą ofiarę.

On zapala nam światło na drodze życia, sam idąc przed nami. Dlatego

Chcemy wejść na Jego drogę światła.

Krótkie rozważania stacji drogi krzyżowej. Po zapowiedzi stacji, kolejni ludzie zapalają swe świece, mówiąc : „Światło Chrystusa”. Potem następuje rozważanie. Świecę główną zapalamy przy zmartwychwstaniu. Nawiązujemy do sakramentu pokuty i pojednania, zachęcając by weszli na drogę światła.
Kończymy uwielbieniem Chrystusa pieśnią i błogosławieństwem.

CECHY POZYTYWNE

Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie - Mt 5, 42

Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują - Mt 5, 45

Wszystko, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie - Mt 7, 12

Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich - Flp 2, 4

Kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów, a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził - Syr 3, 3-4

Bądź skory do słuchania, a odpowiadaj po namyśle - Syr 5, 11

Nie pij wina aż do upicia się i niech pijaństwo nie idzie z tobą w drogę. Udzielaj twego chleba głodnemu, a szat swoich użycz nagim - Tb 4, 15-16

Służcie sobie nawzajem tym darem, jaki każdy otrzymał - 1 P 4,10

Niech nie wychodzi z waszych ust żadna mowa szkodliwa, lecz tylko budująca - Ef 4, 29

Spełniajcie własne obowiązki i pracujcie własnymi rękami - 1Tes 4, 11

Kto nie chce pracować, niech też nie je - 2 Tes 3, 10

Przestrzegajcie gościnności - Rz 12, 13

W każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem - Flp 4, 6

Zawsze powinno się modlić i nie ustawać - Łk 18, 1

Nie opuszczajmy naszych wspólnych zebrań - Hbr 10, 25

Pracujcie ze spokojem, abyście własny chleb jedli - 2 Tes 3, 12

Ćwicz się w pobożności, bo ćwiczenie cielesne nie na wiele się przyda - 1 Tm 4, 7-8

Kto wszedł do jego odpoczynku, odpocznie po swych czynach, jak Bóg po swoich - Hbr 4, 10

CECHY NEGATYWNE

Każdy kto się gniewa na swego brata podlega sądowi - Mt 5, 21

Oko za oko ząb za ząb - Mt 5, 38

Nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził - Mt 5, 44

Czemu widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własny nie dostrzegasz - Mt 7, 3

Nie oczerniajcie jeden drugiego - Jk 4, 11

Żyjecie beztrosko na ziemi - Jk 5, 5

Gdy się schodzicie zdarzają się między wami spory - 1 Kor 11, 18

DZIEŃ III

Plan dnia Taki jak w dniu pierwszym.

Temat dnia Zbroja to jeszcze nie wszystko - serce WŚ.

Hasło Wojownik Światła to ten, który przezwycięża strach i nienawiść.

Symbol i modl. poranna Smok

Spotkanie w grupach

Cel: Rola uczuć w życiu WŚ. Panowanie nad lękami. Ufność w opatrzność Bożą. Współczucie związane z przezwyciężeniem oporów wewnętrznych.

Pomoce: Trzy serca formatu A4. Karteczki z nazwami uczuć, w liczbie równej ilości uczestników + animator.

Modlitwa

1.Dzielenie się przeżyciami dnia poprzedniego. Przypomnienie tego, kim jest WŚ i co posiada.

-Co byłoby potrzebne WŚ gdyby miał walczyć, ze smokiem lub kimś silniejszym od niego?

-Co oprócz zbroi może sprawić, że nie ucieknie z placu boju, lecz będzie walczył z potworem?

-Co decyduje u ludzi o odwadze lub tchórzostwie? (serce).

-W jakich sytuacjach do tych postaw dochodzi?

-Podajcie przykłady z waszego życia dotyczące odwagi lub strachu?

2.Jak już sami powiedzieliście, o tym wszystkim decyduje to, co dzieje się w naszym sercu, rozumianym symbolicznie.

-A czego symbolem jest serce? (uczuć)

I właśnie sercem i uczuciami WŚ zajmiemy się na dzisiejszym spotkaniu. Zaczniemy od tego, że każdy z nas (animator również) wylosuje karteczki z nazwami uczuć i przestawimy je tylko za pomocą gestów i mimiki. Pozostali będą mieli za zadanie odgadnąć, co to za uczucie. (Dajemy dzieciom kilka minut na przygotowanie).

-Co to jest uczucie? (Reakcja emocjonalna na coś lub kogoś. Postawa, stały stan odniesienia się do kogoś).

-Jakie znacie uczucia? (Wszystkie wyliczane uczucia zapisujemy w sercu).

-Jak wam się wydaje do czego potrzebne są uczucia?

3.Posłuchajmy teraz, co o uczuciach mówi nam Pismo święte. Mt 26, 36-46

-O kim opowiada ten fragment?

-Gdzie i dlaczego znajduje się Jezus?

-Co tam robi?

-Do czego się przygotowywał?

-Co przeżywał Jezus?

-Jakie, w związku z tym, uczucia Pana Jezusa ukazuje ten fragment? (Lęk, zaufanie....)

-Po czym można poznać, że Pan Jezus się bał?

-Dlaczego odczuwał lęk?

-O czym świadczy fakt, że Pan Jezus odczuwał lęk? (Był nie tylko Bogiem, ale i człowiekiem).

-Co zrobił, aby przezwyciężyć odczuwany strach? (Powierzył się Ojcu).

-Kto Go wspierał? (Anioł)

-Dlaczego zaufanie Ojcu, wybrał Pan Jezus jako wyjście z tej sytuacji?

-Dlaczego warto ufać Panu Bogu?

-Jak w takim przypadku zachowaliby się WŚ i WC?

-Od czego zależy różnica w ich postawie?

4.-Czego wy lub wasi rówieśnicy najbardziej się boicie?

-Jak się zachowujecie w sytuacjach dla was trudnych, gdy się boicie?

-Jak wtedy radzicie sobie ze strachem?

-W jaki sposób próbujecie zwalczać w sobie to uczucie?

-Kto wam pomaga w jego przezwyciężeniu?

-Na ile opieracie się wtedy na zaufaniu Panu Bogu?

-A podajcie przykłady bliskich wam osób, które ufają w Jego opiekę?

-W jakich przypadkach tak się dzieje?

5.Przyjrzyjmy się jeszcze jednej postaci z Pisma św., która pomoże nam lepiej zrozumieć sprawę uczuć. Łk 22, 54-62.

-Kto jest bohaterem tego fragmentu?

-Kim był św. Piotr?

-Jak się zachował?

-Jakie uczucia i dlaczego, mógł żywić w stosunku do Pana Jezusa?

-Dlaczego więc tak postąpił?

-Jak oceniacie jego zachowanie?

-Co było niewłaściwego w jego zachowaniu?

-A co mogłoby usprawiedliwiać jego postawę?

-Czym kończy się to zdarzenie?

-O czym świadczy jego płacz?

-Jak to zakończenie wpływa na ocenę Piotra?

-Jak właściwie powinien się on zachować?

-Co zadecydowało o takim zachowaniu Piotra? (Strach przed śmiercią).

Podajcie podobne przykłady z waszego życia lub waszych bliskich.

-Na ile i kiedy lęk jest uzasadniony?

-Kiedy uleganie lękowi nazwiemy tchórzostwem?

-A kiedy roztropnością?

-Jak w sytuacji Piotra zachowałby się WŚ?

-A czy WŚ może przegrywać tak jak Piotr? (Tak)

-Przegrywać z uczuciami może, ale w co nie powinien popaść? (Rozpacz).

6.-Od czego zatem zależy ocena sytuacji, w której ulegamy emocjom? (Jakie z nich rodzą się czyny).

Podajcie przykłady jak z jakiegoś uczucia rodzi się dobro lub zło.

-Co zatem decyduje o tym, że konsekwencją uczucia będzie dobro lub zło? (Nasza wola).

-Jak zatem winniśmy się zachować, gdy ktoś budzi w nas negatywne uczucia?

-Dlaczego te uczucia nie usprawiedliwiają złego postępowania?

-Od czego zależy to, czy będziemy zdolni przezwyciężyć w sobie zło? (Poddania się Bożym natchnieniom)

7.-Jak ludzie zachowaliby się wobec takiej osoby jak Piotr?

-Dlaczego?

-Co czujecie, gdy ktoś was zdradzi?

-Jak się zachowujecie wobec kogoś takiego

Zobaczmy jak zachował się wobec niego Pan Jezus: J 21, 15-19

-Jak postępuje Pan Jezus?

-O co pyta Piotra?

-O czym świadczy ten dialog i przekazanie Piotrowi władzy nad Kościołem?

-Dlaczego Pan Jezus się tak zachował?

-Czym się kierował? (Przebaczył i współczuł)

-Czym jest współczucie?

-Kiedy taką postawę przyjmujemy?

-Jakich naszych postaw wobec innych współczucie nie usprawiedliwia? (Przystawania na zło).

-W jaki sposób współczucie pomaga przezwyciężyć opory wobec tych, do których czujemy niechęć lub mamy poczucie krzywdy?

-Jakie są postawy przeciwne do przebaczenia i współczucia?

-Z czego wynikają?

-Na ile wy i w jakich okolicznościach potraficie wybaczyć i współczuć innym?

-W jakich jeszcze okolicznościach spotykamy się ze współczuciem?

-Co jeszcze musicie zmienić by współczuć, a nie kierować się poczuciem wyższości lub chęcią odwetu?

-Kto wam współczuł, przebaczył?

-Jakie były tego okoliczności i jak się czuliście?

8.Popatrzmy ponownie na nasze serce. Uczucia, które na nim wypisaliśmy są wspólne wszystkim ludziom. Teraz postarajmy się wypisać na pozostałych dwóch sercach do czego poszczególne uczucia mogą prowadzić. Na jednym piszemy skutki pozytywne, a na drugim negatywne. Te z pozytywnymi podpisujemy WŚ, a z negatywnymi WC.

-Z czego wynika różnica w postawach tych dwóch wojowników? Ga 5, 16-23

-Która z tych postaw budzi u ludzi wdzięczność? Dlaczego?

Podziękujmy teraz za tych wszystkich, którzy pomogli nam współczując i w ich intencjach pomódlmy się rozważając drugą tajemnicę różańca z części radosnej.

Teksty liturgiczne Dawid i Goliat 1 Sm 17

Kana galilejska J 2,1-12

Homila Współczucie, wolność wobec lęków.

Godzina ewangelizacji

1.dynamika na grupy: przedstawcie czego boi się wojownik światła: odrzucenie przez inność, ironia, samotność, że nie poradzi (grupy przedstawiają te obawy w swoich scenkach: każda grupa jedną)

2 każdy lęk to smok, rysujemy smoka wg tych wniosków

3. jak oswoić smoka (dyskusja w grupach), np. lęk przed ośmieszeniem - broń: śmiać się z tego, itp.

4. dynamika z deską: jedna osoba ma zawiązane oczy, staje na desce, ręce opiera na głowach osób, które maja deskę podnosić, osoby obniżają głowy, a osoba na desce myśli że jest podnoszona i się obawia, wnioski (nie taki straszna jest rzeczywistość jak nam się wydaje czasem)

5. pantomima

idzie WŚ dumny, pewny siebie, toczy drobne walki, które łatwo wygrywa, aż tu nagle słychać huk, WŚ przestrasza się, przykurcza i bardziej chwiejnym krokiem rusza dalej. Każdy kolejny huk przytłacza go coraz bardziej, aż w końcu przestaje iść i cały się trzęsie. Przychodzi Jezus, podnosi go i kroczą razem. Huki już teraz nie są straszne

6 zapisanie hasła w kodeksie po analizie pantomimy

Modlitwa wieczorna

DZIEŃ IV

PLAN DNIA Taki jak w dniu pierwszym.

Temat dnia Zbroja i serce to jeszcze nie wszystko - rozum WŚ.

Hasło Wojownik Światła to ten, który wie, co robi i mówi.

Symbol i modl. poranna waga

Spotkanie w grupach

Cel: Uświadomienie roli rozumu w kierowaniu naszymi uczuciami i podejmowaniu decyzji. Ukazanie rozum jako naszej zdolności umożliwiającej rozpoznanie dobra i jego realizację w postaci cnót lub jego odrzucenie i poddanie się wadom.

Pomoce: Kartki

Przebieg spotkania

1.-Czym wyróżnia się człowiek spośród świat zwierząt?

-W czym ich przewyższa, a w czym jest gorszy?

-Co decyduje o jego wyższości nad nimi? Dlaczego? (Rozum)

-A jakie postawy sprawiają, że o człowieku mówi się: „Zachowuje się jak zwierzę”.

-W czym człowiek przewyższa zwierzęta dzięki rozumowi?

Z Pisma św. dowiadujemy się, że między innymi dzięki rozumowi jesteśmy obrazem Pana Boga.

-W czym, dzięki rozumowi, jesteśmy podobni do Pana Boga?

-Co rozum nam umożliwia?

-Do czego prowadzą braki w logicznym myśleniu?

-Co oprócz chorób wpływa na ograniczenia w naszym myśleniu?

2.-Na czym polega marzycielstwo?

-O czym wy marzycie?

-W czym ono jest dobre, a w czym złe?

-Do czego złego może prowadzić?

-Jaka jest postawa przeciwna do marzycielstwa? (Planowanie).

-Dlaczego jest dobre?

-Jaką rolę w planowaniu odgrywa rozum?

-W czym planowanie i marzycielstwo są do siebie podobne, a w czym się różnią?

-Kiedy planowanie będzie ukrytym marzycielstwem?

-Co wy planujecie?

-A jaką rolę niektórzy ludzie przywiązują do horoskopów?

-Dlaczego z nich korzystają?

-W czym tkwi zło horoskopów?

3.-Jaką rolę w życiu WŚ odgrywa planowanie?

-O czym ono decyduje?

-W jakich sytuacjach w życiu WŚ i waszym stosujecie zasadę: „Mierz siły na zamiary”?

-Czego pozwala ona uniknąć?

4.O tym wszystkim mówi nam Pismo św.: Mt 7, 24-27

-Kogo Bóg nazywa mądrym, a kogo głupim?

-Kiedy niewłaściwie używamy tych określeń w odniesieniu do ludzi?(Pochwalamy głupotę, a naśmiewamy się z mądrego).

-Co decyduje o tym, że ktoś jest mądrym lub głupim?

-Jakie nasze lub innych postawy są właściwe, a jakie nie wobec obu rodzajów ludzi?

-Od czego zależy to, że człowiek używając rozumu stanie się mądrym?

-Czym należy się kierować przy dokonywaniu wyborów? (Dobro i prawda).

-Dlaczego prawda i dobro służą zdobywaniu mądrości?

-Dlaczego mówimy, że grzech zniewala?

-Kiedy do takiego zniewolenia, głupoty doprowadzają uczucia? Podajcie przykłady z własnego życia.

-W jaki sposób rozum pomaga nam panować nad uczuciami? Zapiszmy to w postaci tabelki.

UCZUCIE	DOBRO	ZŁO	ROLA ROZUMU

-Kiedy brak uczuć jest zły?

-Do czego może prowadzić zagłuszanie uczuć?

-A do czego kierowanie się tylko uczuciami bez zastanowienia?

5.Stwierdziliśmy, że rozum nam pomaga w zdobywaniu dobra, a szczególnie widzimy to zachowaniach, które nazywamy cnotami kardynalnymi.

-Kto wie, co to są za postawy? (Roztropność, wstrzemięźliwość, sprawiedliwość i męstwo)

-Czego one dotyczą? (Omówić poszczególne cnoty-wyjaśnienie w Katechizmie Kościoła Katolickiego)

Przedstawcie teraz symbolicznie poszczególne cnoty. (Dzieci rysują wspólnie).

-Dlaczego takie symbole?

-Jaką rolę w zdobywaniu cnót odgrywa rozum?

-W czym pomaga?

-Jak cnoty pomagają panować nad uczuciami?

-Jakie są postawy przeciwne do tych cnót? (Wady)

-Dlaczego brak kierowania się rozumem prowadzi do wad?

-Podajcie przykłady kierowania się w waszym życiu cnotami i wadami?

-Jakie były skutki obu postaw?

6. Przyjrzyjmy się teraz pewnej postaci. Mk 6, 17-28

-Kto jest głównym bohaterem?

-Co zrobił?

-Co go do tego doprowadziło?

-Jakim uczuciom uległ

-Kiedy wy podobnie się zachowujecie?

-Co ta sytuacja ma wspólnego z rycerskim słowem honoru, a w czym jest mu przeciwna?

-Kiedy nie wolno dawać słowa honoru?

-Skąd WŚ jak i wy wiecie kiedy należy się wycofać, a kiedy podjąć jakieś wyzwanie?

-Kiedy odmówienie czyjejś prośbie nie jest złem?

-Jakie wady widzicie w jego zachowaniu?

-Jak by wyglądało jego zachowanie gdyby kierował się cnotami?

-Jak Herod mógł się zachować inaczej? Przedstawcie to w formie scenki.

8.-Od czego zatem zależy nasze dobre postępowanie, a od czego złe?

-Jak doprowadzić to tego by być konsekwentnym w dobru?

-W czym wy chcecie zmienić swe postępowanie?

-Dlaczego droga życia polegająca na rozwijaniu cnót jest tą, którą wybiera WŚ?

9. Modlitwa

PAMIĘTAĆ BY PRZYGOTOWAĆ NA ZAKOŃCZENIE REKOLEKCJI PRZEDSTAWIENIE GRUPY, KTÓRE ZAPREZENTUJECIE NA DNIU WSPÓLNOTY W WIELKIM POŚCIE.

Teksty mszalne

Dz 3,1-10

Mt 16, 13-23

homila Nasze pragnienia a plan Boży i wynikające z tego większe dobro. Ocenianie innych z pozorów a nieświadomość rzeczywistości ukrytej.

Godzina ewangelizacji Sztandar i herb WŚ - każda grupa ma własne propozycje

1.dynamika

podział na grupy, rozdanie sytuacji: klasówka, a nie umiem- co robię, msza święta czy piłka nożna, impreza - jak się zachowuję. Grupy maja przedstawić 2 rozwiązania sytuacji:

dobre i złe; wnioski: tak by Jezus postąpił jak pokazaliście w dobrym rozwiązaniu, kładąc na wadze plusy i minusy i wybierając dobre rozwiązanie, naśladujemy Jezusa

2. świadectwo animatora o prowadzeniu przez Jezusa w jego życiu (nawiązanie do wagi)

3. krótka konferencja na temat dlaczego powinniśmy oddać życie Jezusowi jako Panu i Zbawicielowi

4. każda grupa rysuje sztandar (symbol przynależności na wojnie) przynależności do Jezusa

5. pantomina ręce

Modl. wieczorna

DZIEŃ V

PLAN DNIA Taki jak w dniu pierwszym.

Temat dnia Zbroja, serce i rozum to jeszcze nie wszystko - wytrwałość, ćwiczenia i upadki.

Hasło Wojownik Światła to ten, który jest wytrwały.

Symbol i modl. poranna hantle

Spotkanie w grupach

Cel: uświadomienie znaczenia zniechęcenia i wytrwałości w życiu WŚ. Zarysowanie szerszej perspektywy - do postawy WŚ dorasta się latami; co robić, by nie popaść w zniechęcenie.

Pomoce: krzyżówka, kartka i coś do pisania dla każdego uczestnika.

Wstęp: modlitwa

Przebieg spotkania:

1.Przypomnijcie krótko, co już wiecie o WŚ.

2.Dziś poznamy kolejną jego cechę - mianowicie WŚ, jak każdy prawdziwy wojownik, musi przejść przez próbę. Zanim powiemy, co to za próba, podajcie przykłady różnych prób, jakim są poddawani ludzie (np. próbą dla ucznia jest sprawdzian itp.)

-Kto poddaje ludzi różnym próbom?

-Jakie jest znaczenie tych prób w ich życiu?

-Dlaczego często próby są w naszym życiu konieczne?

-Jak wyglądałoby nasze życie, gdyby nie było w nim żadnych prób? (doprowadzić do stwierdzenia: byłoby łatwizną!

-W podsumowaniu animator mówi: odkąd Pan Jezus przeszedł przez krzyż i śmierć, próba w sposób tajemniczy należy do historii samego Boga.

-WŚ przechodzi w życiu wiele prób, które są sprawdzianem tego, kim naprawdę jest. Jedna z najcięższych prób to temat naszego spotkania. Rozszyfrujcie, o co mi chodzi - w tym celu musicie wypełnić krzyżówkę. Zaznaczone pola ukrywają nazwę tej próby (grupa rozwiązuje wspólnie, animator nie podpowiada!)

-Zniechęcenie! - to bardzo ciężka próba.

-Jaka cecha charakteru jest przeciwna zniechęceniu? (wytrwałość)

3. Praca z Biblią: przeczytajmy teraz Pismo św. - Mt 13,1-10 i 13,18-23.

-Dlaczego siewca siał ziarno?

-Ile czasu musiał czekać, żeby wydało plon?

-Gdzie padły ziarna?

-Jaki był los każdego z nich?

-Jakiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze?

-Kogo symbolizuje ziarno posiane na miejscach skalistych?

-Kogo oznacza ziarno posiane między ciernie?

-Co stało się bezpośrednio po wsianiu ziarna w ziemię żyzną? (Zwróćmy uwagę na to, że nie było od razu widoczne; zostało w niej ukryte, musiało długo czekać, by wydać plon!)

-Jaki był los tego ziarna?

-Czego ta przypowieść uczy nas o zniechęceniu, niecierpliwości?

-Czego ta przypowieść uczy nas o wytrwałości, cierpliwości?

-Wymieńmy takie prace, których efekt jest widoczny dopiero po długim czasie (np. praca ogrodnika czy rolnika itp.).

-Wymieńmy takie prace, których efekt jest widoczny od razu.

-Wymieńmy teraz takie prace i działania ludzkie, których efekt jest w ogóle niewidoczny gołym okiem (np. praca psychologa, której efektów może on sam nigdy nie zobaczyć - bo przecież mogą się one pojawić wiele lat później; podobnie jest z posługą nauczającego kapłana, który przypomina biblijnego siewcę, ponieważ również często nie zauważa bezpośrednio owoców swojego trudu itp.)

-Jakie cechy charakteru muszą posiadać ludzie, którzy wiedzą, że na efekty swojej pracy będą czekać czasem całymi latami?

4.Przypomnijcie sobie teraz sytuacje z waszego codziennego życia, kiedy czuliście się zniechęceni do czegoś, kogoś, kiedy nie widzieliście sensu podejmowanych działań. Rozdam teraz kartki, a wy w kilku punktach napiszcie, co was zniechęca - spróbujcie w waszym życiu znaleźć te sytuacje, które Biblia określa jako miejsca skaliste, ciernie i drogę. (5 minut)

5.Wspólna rozmowa po głośnym przeczytaniu kartek:

-Które wypowiedzi powtarzają się na różnych kartkach?

-Które wypowiedzi nie powtarzają się?

-Dlaczego wymienione przez was sytuacje itp. są powodem zniechęcenia?

-Jaki wpływ ma zniechęcenie na wasze życie?

-Dlaczego w postawie zniechęcenia niemożliwe jest „wydanie plonu”?

-Dlaczego wytrwałość jest konieczna, by „wydać plon”?

6.Dynamika: średniowieczny rycerz też przechodził przez liczne próby. Jedną z nich była walka z jakimś potworem. Zniechęcenie też można nazwać takim potworem; ale rycerz miał ułatwione zadanie, ponieważ potwora widział, dzięki czemu mógł dokładnie obliczyć własne siły. A jakim potworem jest zniechęcenie? (doprowadzić do odkrycia: niewidzialnym!)

Teraz odwróćcie wasze kartki i wyobraźcie sobie, że przedstawiają one niewidzialnego potwora zniechęcenia. Na podstawie naszych wcześniejszych wypowiedzi wspólnie napiszmy, jakimi słowami ten potwór nas atakuje (uwaga! Niech grupa sformułuje własne zdania - kilka propozycji: Potwór zniechęcenia mówi np.: „nic ci się i tak nie uda”; „pomimo tylu wysiłków wciąż jesteś taki sam”; „nie widać żadnych rezultatów twojej pracy”; „a może to, co robisz, jest bez sensu?”; „inni i tak cię nie docenią”; „inni mają w życiu łatwiej niż ty”; „nie warto od siebie wymagać”)

7.Wiemy już, co nas zniechęca w życiu codziennym.

-Powiedzmy teraz, co zniechęca nas w relacjach z Panem Jezusem.

-Dlaczego jeżeli chcemy zostać prawdziwym WŚ, musimy zostać poddani próbie zniechęcenia?

-Jakie negatywne znaczenie może mieć w naszym życiu ta próba?

-Jakie pozytywne znaczenie ma ta próba?

-Dlaczego do postawy WŚ często trzeba dorastać długo, a nawet całymi latami?

-Na czyją pomoc możemy liczyć? (przede wszystkim Bożą).

8.Poznaliśmy już broń, jaką atakuje nas niewidzialny potwór zniechęcenia. Zastanówmy się teraz, czym możemy przeciw niemu walczyć. Wypiszmy propozycje na naszych kartkach (wspólnie dochodzimy do wniosków, poniżej podane są tylko sugestie; można np. zaproponować, by uczestnicy przypomnieli sobie jakąś sytuację pokonanego przez nich zniechęcenia i opowiedzieli, jak im się to udało. Doprowadzić do takich wniosków:

-To, że ja się zniechęcam, jest normalne, ponieważ wszyscy przeżywają próby. Samo zniechęcenie jeszcze nie jest złe, dopiero my możemy jemu ulec lub je pokonać.

-Nie dać się zdominować myślom pesymistycznym.

-Trzymać się twardo postanowień pomimo niechęci - rozum WŚ!

-Poszukać rady i pomocy osoby, której ufamy.

-Modlić się.

-Mieć świadomość, że przezwyciężenie zniechęcenia kształtuje nasz charakter.)

9.Zakończenie: modlitwa o wytrwałoś

Krzyżówka:

					1
	2
		3
				4
	5
6
		7
					8
		9
			10
			11
	12

Jedno padło na ziemię żyzną, inne na skały.
Walczy z nią Wojownik Światła.
Pokonał Goliata.
Kazał ściąć Jana Chrzciciela.
W przypowieści wyszedł siać ziarno.
Uczucie, któremu nie poddaje się Wojownik Światła.
Duża książka.
Modlił się w świątyni obok faryzeusza.
Jeden z ewangelistów.
Pan Jezus był tam na weselu.
Jest przeciwieństwem ciemności.
Później otrzymał imię Paweł.

Rozwiązanie krzyżówki: 1.ziarno; 2.ciemność; 3.Dawid; 4. Herod; 5.siewca; 6.strach; 7.księga; 8.celnik; 9.Marek; 10.Kana; 11.światłość; 12.Szaweł; Hasło: zniechęcenie

Teksty liturgiczne Abraham i Sodoma - Rdz 18,1-2a i 16-33

Natrętny przyjaciel - Łk 11,5-10

Homilia O wytrwałości

Godzina ewangelizacji

1. scenka z walką (dwóch zawodników) - silny, który nie ćwiczy i przegrywa i słaby, który wygrywa, bo ćwiczy, bo nie zniechęca się początkowymi upadkami

2.konferencja o zniechęceniu i wytrwałości + świadectwo animatora

3. pantomima o tym, że nie jesteśmy sami (zna Rózga - z glana lub z kolana)

4. dynamika - węzeł z rękami i odplątujemy się

5. wnioski: dlaczego się rozplataliśmy???

-porządek

-pomaganie sobie nawzajem

-wytrwałość

6. rysowanie w grupach na temat: wyższość wspólnoty nad samotnością

Modlitwa wieczorna

DZIEŃ ODJAZDU

Plan dnia

7.30 - pobudka z rozgrzewką

8.15 - krótka modlitwa w kaplicy, wprowadzamy symbol dnia

8.30 - śniadanie i pakowanie

9.45 - film

12.00 - Msza św. i błogosławieństwo

13.00 - obiad

14.15 - sprzątanie

16.00 - wyjazd do Kielc

NALEŻY PAMIĘTAĆ O PRZYGOTOWANIU NA ZAKOŃCZENIE OAZY PREZENTACJI, KTÓRĄ PRZEDSTAWI CAŁA GRUPA NA DNIU WSPÓLNOTY W WIELKIM POŚCIE

Temat dnia

Pasowanie na W.Ś. podczas Eucharystii

Cel Osobiste przyjęcie tej wizji związane z decyzją dalszej pracy nad sobą

Hasło i symbol Kodeks Wojownika Światła układany przez całe rekolekcje.

Film

Po jego obejrzeniu, dokonujemy w grupach jego podsumowania. Kto może być WŚ według filmu pod tytułem „Willow”? Co znaczy być WŚ? Co nowego pozwolił nam zrozumieć ten film? Prowadzimy luźną rozmowę.

Teksty mszalne1 Kor 15,1-11

Mt 28,16-20

homilia Podsumowanie zdobytej wiedzy o WŚ; zwrócenie uwagi na to, że do takiej postawy człowiek dorasta latami (przykład św. Pawła - łaska Boża i praca własna). Tym, kto nas pasuje na WŚ, jest Bóg, który nikogo nie przekreśla, ale kocha. Wszyscy mamy szansę, a jej wykorzystanie zależy od naszej współpracy z łaską Bożą. Wyjaśnienie, że dzisiejsze błogosławieństwo po Mszy św. z gestem nałożenia rąk na każdego uczestnika symbolizuje otrzymaną możliwość kroczenia tą drogą. Każdy w swoim sumieniu odpowie sobie na pytanie, czy chce zostać WŚ. (W trakcie nałożenia rąk każdy też uroczyście otrzymuje Kodeks WŚ i modlitwę).

Pasowanie na rycerza, przyjęcie kodeksu (nie staję się jeszcze wś po tych rekolekcjach, bo staje się nim przez całe moje życie, ale tu podejmuję decyzję, że chce nim być i się będę starać!!!)

PAN JEST Z TOBĄ, DZIELNY WOJOWNIKU!!!!!!!!!!

rozdanie deklaracji z postanowieniem, składanym w czasie uroczystej Eucharystii