Skoro już jakoś tak samo poszło z tymi tłumaczeniami, dziś na fali entuzjazmu fragment „The Mayan Code” (Kod Majów), Barbary Hand Clow…
Historia odkrycia i interpretacja Kalendarza Majów jest historią cierpliwości i naukowej staranności szukającej przygody grupy ludzi. Tych kilku nieustraszonych badaczy osiągnęło coś, co wydawało się być niemożliwe: rozszyfrowali zawartą w Kalendarzu, mającą 5125 lat Długą Rachubę, która być może rozwiąże zagadkę Stwórcy dotyczącą człowieka i planetarnej ewolucji. Ich dziedzictwo jest prawdopodobnie ostatnią okazją dla każdego z nas aby we właściwy sposób zinterpretować wysoko zaawansowaną, starożytną, świętą kulturę. W latach 30-tych po tym, jak wystarczająca ilość liczb została odcyfrowana i skorelowana, naukowcy mogli stwierdzić, że Majowie Okresu Klasycznego (którzy żyli ok.200 r.n.e. po rok 900) mieli obsesję obliczania czasu i określania jego znaczenia.
Pracując nad odkryciem znaczenia czasu, Majowie wynaleźli coś, co jest prawdopodobnie najbardziej wyrafinowanym matematycznym systemem obliczeniowym w historii ludzkiej kultury. Powstanie tego systemu datowania zdecydowanie poprzedza Okres Klasyczny Majów i jak zobaczycie za moment, istnieje wiele zapisanych dat w miejscach pochodzących z Okresu Klasycznego, które sięgają w przeszłość tysiące, miliony a nawet miliardy lat. Te wielkie liczby obliczono dzięki prostemu i genialnemu systemowi kresek, kropek i symbolowi oznaczającemu zero: był to kompletny i odpowiedni system zapisu wartości. Olmekowie są matką kultury cywilizacji Majów i elementy Tzolkin - kaledarza o 260 dniach, który jest używany do dziś - został znaleziony w osadach Olmeków mających co najmniej 3 tys. lat - kolejny znak potwierdzający starożytność majańskiego systemu datowania.
Większość archeologów wierzy, że kultura Olmeków z centralnego Meksyku rozpocząła się ok. 2000 r.p.n.e. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że archeolodzy w ciągu ostatnich 200 lat notorycznie zaniżają prawdziwy wiek powstania kultur. Archeologiczne dane wskazują, że Olmecy używali już wczesnych zrębów tego Kalendarza, przez co sugeruję, że pierwsze pojawienie się okrzepłej już kultury olmeckiej musiało mieć miejsce ok. 3113 r.p.n.e., na początku Długiej Rachuby. Ponieważ Długa Rachuba opisuje początki, rozwój i upadek mezoamerykańskiej cywilizacji, a także ponieważ Majowie są potomkami Olmeków, ziarno Majów musiało zostać zasiane na samym początku Długiej Rachuby.
W mitologii Majów, udomowienie kukurydzy jest związane z początkiem ludzkości a kukurydza została odkryta w tym regionie siedem tysięcy lat temu. Kalendarz jest nazywany Kalendarzem Majów (nie Olmeków) ponieważ Majowie Okresu Klasycznego doprowadzili do perfekcji wszystkie jego aspekty. Obliczyli jak czas wpływa na historię i pozostawili jasny i złożony spis swoich odkryć. Kiedy stworzyli wystarczająco dużo aby zmitologizować swoje powstanie, połączyli powstanie kukurydzy ze swoim własnym początkiem nazwanym Popol Vuh. Dziś kukurydza pozostaje w centrum uwagi kultury i ceremonii Majów. Długa Rachuba rozpoczęła się ok. 3113 r.p.n.e., w momencie w którym nagle wyrosła złożona, oparta o świątynne miasta, cywilizacja starożytnego Egiptu, Sumeru i Chin. Ponieważ Majowie byli także kulturą z piramidami, hieroglifami, , mitologią i astronomią, i ponieważ ich Kaledarz dokładnie opisywał historyczne cykle rozwoju cywilizacji, dlaczego nie założyć ich początku (Majów) od momentu powstania Kaledarza, zwłaszcza, że kukurydzę udomowiono jeszcze wcześniej? Jest to ważny punkt dlatego, że muszą zostać wzięte pod uwagę wszystkie 13 baktunów, zwłaszcza początkowy baktun, kiedy rozpoczęła sie rozwinięta cywilizacja, co miało miejsce od 3113 do 2718 p.n.e. (Baktun to okres czasu trwający 394 lata; baktun jest podstawą podziału 5125 lat historii, którą opisuje Długa Rachuba.)
Nie będę marnować czasu na pro i contra naukowych dyskusji na temat powstania kultury Majów, bo nasze zainteresowanie dotyczy głównie ich Kalendarza. Z mojej perspektywy - jako Indianki - mam często inne zdanie niż archeolodzy i antropolodzy. Odkryłam, że bardzo często nie mają oni racji na temat powstania kultur i poziomu ich złożoności zwłaszcza w przypadku kultur amerykańskich. W przypadku Majów, szczęśliwie czas zrobił już swoje odrzucając wiele wczesnych argumentów dotyczących Kalendarza, co umożliwiło mi dodanie moich własnych przemyśleń. Badacze Kalendarza są ze sobą w niesłychanej zgodności jeśli chodzi o daty jego początku i końca - 3113 p.n.e. do 2012 n.e lub 3115 p.n.e. do 2011 n.e. jak to jest w przypadku Carla Johana Callemana.
Z czym jednak zgadzają się tylko nieliczni to idea, co właściwie ten Kalendarz znaczy, jak np. pomysł, który opisuje historyczną i kulturalną ewolucję w okresie 5125 lat lub ewolucję w czasie przez 16.4 miliarda lat jak zakłada Calleman. Akademicy rzadko spekulują na temat znaczenia Kalendarza oprócz tego, gdy mówią, że Majowie mieli obsesję czasu. Badacze, których cytuję w tej książce nie są akademikami - są jednak uczonymi, zainteresowanymi w odkrywaniu znaczenia Kalendarza Majów i zrozumieniu dlaczego Majowie mieli obsesje czasu.
W każdym bądź razie wszyscy możemy brać pod uwagę radykalne pomysły na temat tego, co Majowie mieli na myśli, bo współczesna kosmologia rozwinęła się na tyle, aby uczynić to możliwym. Przeszliśmy z systemu geocentrycznego do heliocentrycznego zaledwie 400 lat temu, mniej więcej w czasie, kiedy rozpoczął się ostatni baktun Długiej Rachuby. Teraz gwałtownie ruszamy w stronę orientacji galaktocentrycznej w momencie kiedy ten baktun się kończy. Od całkiem niedawna ludzie nabyli świadomość, że nasz układ słoneczny orbituje dookoła centrum galaktyki Drogi Mlecznej i że nasza galaktyka jest jedną z miliarda innych we wszechświecie. Wielu badaczy wierzy, że Kalendarz Majów śledzi rozwój kultury rozciągnięty w czasie, co sprawia że ciekawi on tak wielu ludzi. Rozumiemy bardzo niewiele ze starożytnego egipskiego kalendarza bo ograniczone zachodne, materialistyczne myślenie kontroluje pierwsze interpretacje tej wielkiej, świętej kultury. Dostępne jest więcej prawdziwej interpretacji kultury Majów, bo odkrycie Majów sięga wstecz zaledwie 150 lat i większość uczelni w tym regionie powstała dopiero w ostatnich 100 latach.
Ludzkość usłyszała o Kalendarzu od badaczy z lat 50-tych, kiedy naukowcy tacy jak Sylvanus Morley i Eric Thompson opublikowali książkę na temat numerycznego i matematycznego systemu Majów. Ludzie byli zaintrygowani tym, że Majowie używali do liczenia systemu dwudziestkowego (opartego na zerze i mnożonego przez dwadzieścia) stosując kreski i kropki. Niewielu ludzi było w stanie zrozumieć niesamowitą złożoność tych liczb w Kalendarzu. Faktem jest, że nauka Majów była ogromnie rozwinięta a idea zera nie była znana w Europie aż do czasów, kiedy muzułmanie pokazali je Zachodowi w Hiszpanii ok. 1000 r.n.e.
http://nowaatlantyda.com
