Combat Course

ZASKOCZENIE cz.2

 

Potrzeba istnienia zaskoczenia, jako zasady walki istnieje nadal. rozdziału walki zbrojnej, w którym zaskoczenie odegrało główną rolę nie zamknął postęp naukowo-techniczny.        Główny cel zaskoczenia to: dezorganizacja systemu walki nieprzyjaciela, a takie pozbawienie go możliwosci stawiania oporu lub zdolności uderzeniowej.

Cz.2

JAK  UNIKAĆ ZASKOCZENIA?

     Najlepszym sposobem ustrzeżenia się przed zaskoczeniem, jest wiedzieć o nieprzyjacielu więcej, niż on wie o  nas i zaskoczyć - uprzedzić zaskakującego. Jest to element bardzo trudny do osiągnięcia.
    Starą i wypróbowaną zasadą, chroniącą przed zaskoczeniem, jest prognozowanie rozwoju sytuacji na podstawie wyników naszego aktywnego rozpoznania. Tu obok działań rozpoznawczych pozwalających na ocenę przeciwnika główną rolę odgrywają ubezpieczenie i maskowanie.
Rozpoznanie i ubezpieczenie są ze sobą ściśle powiązane. Im dokładniejsze rozpoznanie, tym mniejsze, mogą aby siły wydzielone do ubezpieczenia naszej grupy. Im lepiej  zorganizujemy rozpoznanie oraz im silniejsze będziemy mieli ubezpieczenie, tym istnieje mniejsze prawdopodobieństwo zaskoczenia.
    Strona, która uprzedzi przeciwnika, może rozstrzygnąć walkę na swoją korzyść oraz zachować zdolność do dalszych działań. Uprzedzenie nie jest w tym wypadku synonimem zaskoczenia, lecz jego najistotniejszą częścią składową.

CO NALEŻY  ZROBIĆ, ABY UPRZEDZIĆ PRZECIWNIKA?

    Strona zaskakująca powinna przede wszystkim rozszyfrować zamiar działania przeciwnika, zdobyć dane o jego ugrupowaniu, składzie i nastrojach. Kolejny warunek to walka z rozpoznaniem przeciwnika oraz realizacja przedsięwzięcia maskowania. Działania te utrudnią nieprzyjacielowi rozszyfrowanie naszych zamiarów oraz opóźnią jego reakcję.
    W uprzedzeniu przeciwnika istotną rolę odgrywa czas. Jego kalkulacja pozwoli określić nam termin i czas przygotowania się do wykonania ataku. Przeciwnik, który jest dokładnie rozpoznany i skutecznie zmylony, co do rzeczywistego zamiaru działania - powinien zostać zaskoczony oraz zmuszony do takich działań, które narzuciliśmy mu według opracowanego przez nas scenariusza.
    Często o zaskoczeniu decydują czynniki, nie wyglądające na szczególnie ważne, ale w danej chwili najistotniejsze. Jeżeli przeciwnik sądzi, że uderzymy o świcie, a zrobimy to jeszcze nocy, to możliwość zaskoczenia  jest wielka. Jeżeli przeciwnik oceni, że główny kierunek natarcia będzie od strony zachodniej, a główne uderzenie wykonamy od południa, a atak pozorny od zachodu, to efekt będzie podobny.
    Chcąc uzyskać zaskoczenie podczas wykonywania zadań, należy zwrócić szczególną uwagę na:
-dokładne zrozumienie otrzymanego zadania;
-ustalenie cech demaskujących nasze położenie i zamiar działania;
-ocenę możliwości przeciwdziałania nieprzyjaciela;
-ustalenie działań wprowadzających nieprzyjaciela w błąd
-określenie optymalnego sposobu wykorzystywania własnych żołnierzy oraz rezultatów działań przełożonego i sąsiednich oddziałów;
-ocenę terenu, pory roku i warunków meteorologicznych.
 

WAŻNE!     Jeżeli podejmujemy się uprzedzać reakcje przeciwnika, powinniśmy ustalić czas wykonania poszczególnych faz uprzedzenia oraz ocenić nasze ewentualne straty, w przypadku nieuzyskana zaskoczenia.

 
    Jeżeli problemy te zostaną racjonalnie przeanalizowane i rozpatrzone, uzyskamy wtedy odpowiedzi na pytania:, co robić, jak działać, aby zaskoczyć przeciwnika, jak uniemożliwić efekt zaskoczenia przeciwnikowi.

    Aby zaskoczyć przeciwnika potrzebna jest wyobraźnia, która umożliwi nam wyjście poza utarte schematy oraz stworzy nam nietypowy scenariusz, działań, pozwalający na wykorzystanie jego skuteczności.
    Należy zawsze pamiętać o następstwach nieracjonalnych i nietypowych rozwiązań i zachowań. Clausewitz w swej pracy "O wojnie" ostrzega: "Skoro zaskoczymy przeciwnika jakimś niedorzecznym zarządzeniem, to zamiast pomyślnych skutków będziemy zapewne zmuszeni ponieść sami porządne cięgi, a w każdym razie przeciwnik nie będzie zmuszony troszczyć się wiele o nasze zaskoczenie, gdy w naszych omyłkach znajdzie sposób na odwrócenie niebezpieczeństwa".

    Uzyskanie zaskoczenia narzuca przeciwnikowi nasz sposób działania oraz zapewnia uchwycenie inicjatywy. Zaskoczy nieprzyjaciela mocno tylko wtedy, gdy dowódca potrafi szybko i precyzyjnie ocenić powstałą sytuację, przewidzieć jej rozwój i dostrzec w niej możliwość uprzedzenia.

Bibliografia:

1. Regulamin działań taktycznych wojsk lądowych. Sygn. Szt. Gen. WP 1422/94, Warszawa 1994.
2. Gen. Beufre: Wstęp  do strategii. Warszawa 1965
3. Galewski Z.: Czynniki powodzenia we współczesnej walce. Warszawa 1983.
4. Konopna L.: Unikanie zaskoczenia przez dążenie do zaskoczenia, Poznań 1996.
5. Odziana W.: Uprzedzenie - najistotniejszym czynnikiem zaskoczenia. MW, Warszawa 1990.
6. Mossor S.: Sztuka wojenna w warunkach nowoczesnej wojny. Warszawa 1958.

 

 

 

 

---