Zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy
Przedmiot: Ergonomia
Definicja ergonomii:
„Ergonomia zmierza do dostosowania narzędzi, maszyn, urządzeń, technologii, materialnego środowiska pracy i życia oraz przedmiotów powszechnego użytku do wymogów fizycznych
i psychicznych człowieka”.
Przedmiot ergonomii - relacje między człowiekiem i techniką.
Cel ergonomii - doskonalenie relacji między człowiekiem i techniką w miarę postępu technicznego oraz rozwoju potrzeb ludzkich, a także rozwoju własnych naukowych możliwości.
Zadania ergonomii:
doskonalenie techniki
wychowanie człowieka
Działania ergonomiczne:
• korekcyjne - poprawa istniejących warunków pracy poprzez:
analizę już istniejących stanowisk pracy z punktu widzenia ich dostosowania do psychofizycznych możliwości pracowników,
formułowanie zaleceń mających na celu:
usuwanie usterek w eksploatacji maszyn i urządzeń,
zmniejszenie istniejących obciążeń psychofizycznych,
poprawę wydajności i jakości pracy,
poprawę materialnych warunków pracy,
poprawę zasad organizacyjnych procesu pracy.
• koncepcyjne - (tzw. ergonomia prospektywna)
- zastosowanie ergonomicznie prawidłowych rozwiązań w fazie przygotowania projektów maszyn, urządzeń, narzędzi, stanowisk pracy, budynków.
- zapewnienie układowi człowiek-technika maksimum bezpieczeństwa
i niezawodności przy minimum fizycznego i psychicznego wysiłku pracownika.
MODEL STRUKTURY NAUKI ERGONOMII
(cit.in E. Franus, Struktura i ogólna metodologia nauki ergonomii, Kraków 1992, s.44).
GRUPA A GRUPA B
antropologia ergonomiczna
z antropometrią urbanistyka
higiena ergonomiczna
ergonomiczna architektura
fizjologia SYSTEM ergonomiczna
ergonomiczna ERGONOMII inżynieria maszyn
psychologia ergonomiczna
ergonomiczna inż. transportu
medycyna CZŁOWIEK-TECHNIKA ergonomiczna
ergonomiczna inż. środowiska
socjologia ergonomiczna
ergonomiczna inż. rekreacji
pedagogika ergonomiczna
ergonomiczna technologia
prakseologia Komplementarność ergonomiczna
ergonomiczna organizacja
ergonomiczna ochrona
pracy
ergonomiczna
estetyka
ergonomiczne prawo
Ergonomiczna ocena stanowisk pracy - stosowane narzędzia.
1.
Ergonomiczna lista kontrolna została opracowana przez B.C.E. Burgera
i przyjęta na II Kongresie Ergonomicznym w Dortmundzie (25-26.IX.1964r.)
Lista ta umożliwienie systematyczną analizę różnych czynników składowych pracy, wydajności, czynnościowych reakcji pracownika na obciążenie pracą oraz stanowiska
i warunków pracy.
Lista zawiera 135 pytań głównych (typu A) i 188 pytań szczegółowych (typu B).
Umożliwiają one analizę następujących warunków pracy:
a. miejsce pracy
b. proces pracy
c. czynniki środowiska zewnętrznego
d. organizacja pracy
e. całkowite obciążenie czynnościowe organizmu pracownika.
Układ listy pozwala na szczegółową analizę następujących grup zagadnień:
STANOWISKO PRACY
OBCIĄŻENIE FIZYCZNE
OBCIĄŻENIE PSYCHICZNE
1. Narząd wzroku
2. Narząd słuchu
3. Pozostałe zmysły
4. Wskaźniki, urządzenia sygnalizacyjne
Czytelność
Ugrupowanie
Umiejscowienie
Dokładność i tempo
Zgodność
Urządzenia sterujące
METODY PRACY
OBCIĄŻENIE FIZYCZNE
OBCIĄŻENIE PSYCHICZNE
OBCIĄŻENIE ŚRODOWISKOWE
1. Klimat
2. Hałas
3. Inne czynniki szkodliwe
ORGANIZACJA PRACY
OBCIĄŻENIE CZYNNOŚCIOWE I CAŁKOWITE
WYDAJNOŚĆ UKŁADU
2.
„Ergonomiczna lista kontrolna. Ergonomiczne rozwiązania na rzecz poprawy warunków pracy, bezpieczeństwa i zdrowia pracowników”.
Lista została opracowana przez Międzynarodowe Biuro Pracy we współpracy
z Międzynarodowym Towarzystwem Ergonomicznym.
Została wydana w roku 1996 przez International Labour Organization.
Zawiera 128 punktów kontrolnych.
Punkty te wchodzą w zakresy zagadnień, które zostały uznane przez ekspertów jako najważniejsze z punktu widzenia wkładu ergonomii w poprawę warunków pracy.
Wśród nich wyodrębniono:
Składowanie materiałów i transport ręczny.
Narzędzia ręczne.
Bezpieczeństwo podczas pracy przy maszynach.
Usprawnianie stanowisk pracy.
Oświetlenie.
Budynki.
Czynniki szkodliwe w środowisku pracy.
Zaplecze socjalne.
Środki ochrony osobistej
Organizacja pracy.
Zasady rozmieszczenia, grupowania urządzeń sygnalizacyjnych/sterujących (wg Mc Cormicka):
Zasada spełnionej funkcji - grupowanie elementów sygnalizacyjnych/sterujących spełniających taką samą lub podobną funkcję;
Zasada ważności - grupowanie elementów sygnalizacyjnych/sterujących w zależności od stopnia w jakim warunkują realizację zadania;
Zasada optymalnego umiejscowienia - umiejscowienie każdego elementu sygnalizacyjnego/sterującego w miejscu optymalnym z punktu widzenia jego zastosowania;
Zasada kolejności użycia - grupowanie elementów sygnalizacyjnych/sterujących zgodnie z powiązaniami dla pracy i obsługi urządzenia;
Zasada częstości użycia - grupowanie elementów sygnalizacyjnych/sterujących zgodnie z częstością użycia (najczęściej używane w centrum pulpitu).
Dolegliwości mięśniowo-szkieletowe
W krajach Unii Europejskiej znaczna część pracowników narażona jest w pracy na oddziaływanie czynników wydatnie zwiększających ryzyko pojawiania się i rozwoju dolegliwości oraz schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego. Ponad 60% pracowników przez przynajmniej 25% czasu wykonuje prace wymagające powtarzalnych ruchów dłoni i ramion, blisko 50% utrzymuje w pracy wymuszoną pozycję ciała, jedna trzecia narażona jest na przenoszenie lub przesuwanie ciężkich ładunków.
Uważa się, że szczególnie wysokie ryzyko pojawienia się dolegliwości mięśniowo-szkieletowych występuje wśród pracowników zatrudnionych w rolnictwie i budownictwie, pracowników branży leśnej oraz rybackiej, kierowców, pielęgniarek, sprzątaczek, górników, operatorów maszyn, pracowników handlu detalicznego, pracowników hoteli, restauracji i branży gastronomicznej, krawców oraz pracowników biurowych.
Do powstawania dolegliwości i rozwoju chorób układu mięśniowo-szkieletowych może przyczyniać się wiele czynników związanych z wykonywaną pracą; stosowanymi metodami, wykorzystywanymi narzędziami, sposobem realizacji poszczególnych zadań, wymogami technicznymi, technologicznymi, organizacyjnymi, a także szereg czynników materialnego środowiska pracy jak: niska temperatura otoczenia, wibracja ogólna i miejscowa, nieprawidłowe oświetlenie.
W celu wyeliminowania schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego w miejscu pracy, Europejska Agencja Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy rozpoczęła w 2007 roku kampanię pod hasłem „Mniej dźwigaj”, w której propaguje się kompleksowe podejście do problematyki:
- współdziałanie pracodawców, pracowników i rządu;
- prowadzenie kompleksowych działań obejmujących przeciwdziałanie wszystkim obciążeniom nakładanym na organizm, które przyczyniają się do schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego,
- ukierunkowanie działań pracodawców na zatrzymanie w pracy, rehabilitację i powrót do pracy pracowników cierpiących na schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego.
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych
w monitory ekranowe (DZ.U. 1998, Nr 148, poz. 973).
Rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii, a także wymagania dotyczące organizacji pracy jakie powinny spełniać stanowiska pracy wyposażone w monitory ekranowe.
Rozporządzenie nakłada na pracodawcę obowiązek :
• organizacji stanowiska pracy zgodnie z wytycznymi
• oceny warunków pracy pod względem :
- organizacyjnym (zgodność rozmieszczenia elementów wyposażenia z wymaganiami bezpieczeństwa i higieny pracy),
- stanu wyposażenia (zapewnienie bezpieczeństwa pracy, ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym),
- obciążenia układu mięśniowo szkieletowego oraz narządu wzroku pracownika,
- obciążenia pracownika czynnikami fizycznymi,
- obciążenia psychicznego pracownika (będącego efektem niewłaściwej organizacji pracy).
• informowania pracowników o wszystkich aspektach ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy na stanowiskach pracy, w tym o wynikach przeprowadzonej oceny oraz wszelkich środkach bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
• przeszkolenia pracowników w zakresie bhp
• zapewnienia pracownikom profilaktycznej opieki zdrowotnej; (okulary korygujące wzrok).
Ocena narażenia pracownika na występowanie dolegliwości w obrębie układu mięśniowo-szkieletowego
Metoda OWAS
(Ovako Posture Analysing System)
Etapy postępowania:
obserwacja i rejestracja pozycji ciała pracownika
analiza zarejestrowanych pozycji ciała w aspekcie czasu ich trwania
oraz zmienności
klasyfikacja pozycji według określonych w metodzie kryteriów
Podstawa klasyfikacji
rodzaj pozycji (wymuszona, niewymuszona),
kod pozycji
kategoria zajmowanej pozycji
czas utrzymania pozycji jednej kategorii w procentach zmiany roboczej
Pozycja wymuszona i niewymuszona
Kryterium wyróżnienia jest możliwość zmiany przez pracownika pozycji całego ciała
lub segmentu układu ruchu
Kod pozycji
opisany czterema cyframi określającymi położenie
pleców, kończyn górnych, kończyn dolnych oraz obciążenie zewnętrzne.
Segment układu ruchu |
Kod pozycji |
Pozycja (położenie) segmentów układu ruchu |
PLECY |
1 |
plecy wyprostowane |
|
2 |
plecy pochylone |
|
3 |
plecy skręcone |
|
4 |
plecy pochylone i skręcone |
RAMIONA |
1 |
obydwa ramiona poniżej stawu ramiennego |
|
2 |
jedno ramię powyżej stawu ramiennego |
|
3 |
obydwa ramiona powyżej stawu ramiennego |
NOGI |
1 |
siedzenie |
|
2 |
stanie z nogami wyprostowanymi |
|
3 |
stanie z jedną nogą wyprostowaną (nierównoważne) |
|
4 |
stanie z nogami zgiętymi |
|
5 |
stanie z jedną nogą zgiętą |
|
6 |
klęczenie na jednym lub dwu kolanach |
|
7 |
chodzenie |
OBCIĄŻENIE ZEWNĘTRZNE |
1 |
masa poniżej 10 kg |
|
2 |
masa od 10 do 20 kg |
|
3 |
masa powyżej 20 kg |
Przykład: czynność wykonywana z pochylonymi plecami, z obydwoma ramionami poniżej stawu ramiennego, w pozycji stojącej z jedną nogą zgiętą, z obciążeniem zewnętrznym poniżej 10 kg Kod pozycji to - 2151
P l e c y |
R a m i o n a |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
Nogi |
||||||||||||||
|
|
1 |
2 |
3 |
1 |
2 |
3 |
1 |
2 |
3 |
1 |
2 |
3 |
1 |
2 |
3 |
1 |
2 |
3 |
1 |
2 |
3 |
Obciążenie zewnętrzne |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
|
|
2 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
|
|
3 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
2 |
2 |
3 |
2 |
2 |
3 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
2 |
|
2 |
1 |
2 |
2 |
3 |
2 |
2 |
3 |
2 |
2 |
3 |
3 |
3 |
3 |
3 |
3 |
3 |
2 |
2 |
2 |
2 |
3 |
3 |
|
|
2 |
2 |
2 |
3 |
2 |
2 |
3 |
2 |
3 |
3 |
3 |
4 |
4 |
3 |
4 |
4 |
3 |
3 |
4 |
2 |
3 |
4 |
|
|
3 |
3 |
3 |
4 |
2 |
2 |
3 |
3 |
3 |
3 |
3 |
3 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
2 |
3 |
4 |
|
3 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
2 |
3 |
3 |
3 |
4 |
4 |
4 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
|
|
2 |
2 |
2 |
3 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
2 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
3 |
3 |
3 |
1 |
1 |
1 |
|
|
3 |
2 |
2 |
3 |
1 |
1 |
1 |
2 |
3 |
3 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
1 |
1 |
1 |
|
4 |
1 |
2 |
3 |
3 |
2 |
2 |
3 |
2 |
2 |
3 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
2 |
3 |
4 |
|
|
2 |
3 |
3 |
4 |
2 |
3 |
4 |
3 |
3 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
2 |
3 |
4 |
|
|
3 |
4 |
4 |
4 |
2 |
3 |
4 |
3 |
3 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
2 |
3 |
4 |
|
Kategoria pozycji - 3
Kategorie OWAS i wynikające z nich zadania dla pracodawcy
KATEGORIA |
DZIAŁANIE |
1 |
|
2 |
|
< 3 > |
mięśniowo-szkieletowy
|
4 |
mięśniowo-szkieletowy
|
Interpretacja wyników oceny obciążenia układu ruchu.
Kategoria pozycji |
Rodzaj pozycji |
Całkowity czas utrzymania pozycji jednej kategorii [% zmiany roboczej] |
Obciążenie lub ryzyko |
1 |
niewymuszona |
do 70 |
Małe |
1 |
wymuszona |
do 50 |
|
2 |
niewymuszona |
do 50 |
|
2 |
wymuszona |
do 30 |
|
1 |
niewymuszona |
powyżej 70 |
Średnie |
1 |
wymuszona |
50 do 70 |
|
2 |
niewymuszona |
50 do 70 |
|
2 |
wymuszona |
30 do 50 |
|
3 lub 4 |
wymuszona |
do 30 |
|
1 |
wymuszona |
powyżej 70 |
Duże |
2 |
niewymuszona |
powyżej 70 |
|
2 |
wymuszona |
powyżej 50 |
|
3 lub 4 |
wymuszona |
powyżej 30 |
|
1