POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA
KATEDRA FIZYKI CIAŁA STAŁEGO
Ćwiczenie nr 17
Temat: Badanie zjawiska Halla
Bartłomiej Teperski
Marek Słomka1. Część teoretyczna.
Zjawisko Halla pozwala określić znak ładunku płynącego w przewodniku
Na rysunku przedstawionym powyżej znajduje się płaski miedziany pasek w którym płynie prąd o natężeniu i w kierunku wskazanym strzałką. Strzałka wskazuje kierunek ruchu ładunków dodatnich (33-10a) lub kierunek przeciwny do ruchu ładunków ujemnych (33-10b).
Efekt Halla pozwala odróżnić z z którą z tych możliwości mamy do czynienia.
Pasek umieszczamy w polu magnetycznym o indukcji B, między biegunami elektromagnesu, tak aby linie natężenia pola były prostopadłe do płaszczyzny paska. Pole to działa na pasek z siłą F (równą il x*B) skierowaną w prawą stronę. Ponieważ siła działająca na pasek jest wynikiem sił (równych qv*B), działających na ładunki przenoszące prąd; ładunki te, niezależnie od tego czy są dodatnie, czy ujemne, będą odchylane w prawą stronę powodując powstanie między punktami x i y poprzecznej różnicy potencjałów Halla Vxy. Znak płynących ładunków jest określony przez znak wytworzonej różnicy potencjałów. Jeżeli ładunki mają znak dodatni, w punkcie y potencjał będzie wyższy niż w punkcie x, jeżeli ujemny - w y będzie potencjał niższy w x. Doświadczenie wskazuje że w metalach nośniki prądu mają znak ujemny.
2. Tabela pomiarów.
Tabela zamieszczona na osobnej kartce.
3. Obliczenia
Obliczenie wartości stałej Halla według wzoru
,
gdzie d=10-6m
RH
|
Im |
3 |
3,5 |
4 |
4,5 |
5 |
5,5 |
6 |
6,5 |
7 |
RH średnie |
IX |
|
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mA] |
|
110 |
[mA] |
7,922 E-08 |
1,029 E-07 |
1,044 E-07 |
9,449 E-08 |
1,064 E-07 |
1,034 E-07 |
1,100 E-07 |
1,088 E-07 |
8,045 E-08 |
9,904E-08 |
200 |
[mA] |
9,343 E-08 |
9,751 E-08 |
9,786 E-08 |
9,511 E-08 |
9,960 E-08 |
9,847 E-08 |
1,007 E-07 |
1,010 E-07 |
9,496 E-08 |
1,007E-07 |
290 |
[mA] |
8,703 E-08 |
8,673 E-08 |
8,628 E-08 |
9,014 E-08 |
8,700 E-08 |
8,715 E-08 |
8,742 E-08 |
8,761 E-08 |
8,586 E-08 |
8,633E-08 |
380 |
[mA] |
7,451 E-08 |
7,289 E-08 |
7,327 E-08 |
7,377 E-08 |
7,317 E-08 |
7,314 E-08 |
7,321 E-08 |
7,352 E-08 |
7,261 E-08 |
7,233E-08 |
470 |
[mA] |
6,318 E-08 |
6,195 E-08 |
6,228 E-08 |
6,242 E-08 |
6,231 E-08 |
6,213 E-08 |
6,224 E-08 |
6,245 E-08 |
6,185 E-08 |
6,168E-08 |
560 |
[mA] |
5,444 E-08 |
5,353 E-08 |
5,381 E-08 |
5,392 E-08 |
5,381 E-08 |
5,365 E-08 |
5,366 E-08 |
5,395 E-08 |
5,348 E-08 |
5,333E-08 |
640 |
[mA] |
4,836 E-08 |
4,765 E-08 |
4,791 E-08 |
4,801 E-08 |
4,789 E-08 |
4,776 E-08 |
4,775 E-08 |
4,802 E-08 |
4,763 E-08 |
4,753E-08 |
730 |
[mA] |
4,278 E-08 |
4,220 E-08 |
4,243 E-08 |
4,250 E-08 |
4,240 E-08 |
4,229 E-08 |
4,228 E-08 |
4,252 E-08 |
4,220 E-08 |
4,211E-08 |
Wartości RH średnie obliczone są metodą regresji liniowej.
4. Zestawienie wyników:
Tabela z danymi do wykresu:
UH |
||||||||||
|
Im |
3 |
3,5 |
4 |
4,5 |
5 |
5,5 |
6 |
6,5 |
7 |
B |
|
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mA] |
38,5 |
[mA] |
9,15 |
13,87 |
16,07 |
16,37 |
20,49 |
21,9 |
25,4 |
27,23 |
21,68 |
70 |
[mA] |
19,62 |
23,89 |
27,4 |
29,96 |
34,86 |
37,91 |
42,28 |
45,94 |
46,53 |
101,5 |
[mA] |
26,5 |
30,81 |
35,03 |
41,17 |
44,15 |
48,65 |
53,24 |
57,8 |
61 |
133 |
[mA] |
29,73 |
33,93 |
38,98 |
44,15 |
48,66 |
53,5 |
58,42 |
63,56 |
67,6 |
164,5 |
[mA] |
31,18 |
35,67 |
40,98 |
46,21 |
51,25 |
56,21 |
61,43 |
66,78 |
71,22 |
196 |
[mA] |
32,01 |
36,72 |
42,19 |
47,56 |
52,73 |
57,84 |
63,11 |
68,73 |
73,37 |
224 |
[mA] |
32,5 |
37,36 |
42,93 |
48,39 |
53,64 |
58,84 |
64,18 |
69,92 |
74,69 |
255,5 |
[mA] |
32,79 |
37,74 |
43,36 |
48,87 |
54,16 |
59,43 |
64,81 |
70,61 |
75,47 |
5. Wnioski
a) Z przeprowadzonego doświadczenia wnioskujemy, że przy stałym prądzie płynącym przez badaną płytkę, a zmiennym(rosnącym natężeniu) polu magnetycznym napięcie pojawiające się na płytce wzrasta logarytmicznie, co pokazuje wykres UH=f(B).
b) Przy rosnącym(krokowo) prądzie płynącym przez badaną płytkę, a stałym polu magnetycznym napięcie pojawiające się na płytce rośnie liniowo, co pokazuje wykres UH=f(IX). Dopiero powyżej pewnego natężenia pola magnetycznego wyniki zależności prądowo-napięciowej są spójne i mieszczą się w przedziale błędu dokładności pomiaru.