praca z ekonomii, nauka


1. Wstępne wiadomości na temat bezrobocia i inflacji.

Bezrobocie jest jednym z najważniejszych problemów współczesnych gospodarek. Pomimo że dotyczy względnie małej części ludności, to z konsekwencjami musi borykać się całe społeczeństwo. Lata osiemdziesiąte i początek lat dziewięćdziesiątych naszego stulecia są okresem, kiedy w większości rozwiniętych krajów nastąpił wyraźny wzrost bez­robocia w porównaniu z okresem lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. W 1994 r. przeciętny wskaźnik stopy bezrobocia (tj. procentowego udziału bezro­botnych w zasobach siły roboczej) w 12 krajach Unii Europejskiej przekroczył 10%, a w niektórych krajach tego ugrupowania kształtował się na szczególnie wysokim poziomie (11,8% we Włoszech, 23,0% w Hiszpanii). Lata dziewięć­dziesiąte są również okresem szybkiego wzrostu bezrobocia w krajach Europy Środkowo-Wschodniej, dokonujących transformacji w kierunku gospodarki ryn­kowej. W końcu 1994 r. wskaźniki stopy bezrobocia wynosiły: 10,4% na Wę­grzech, 14,6% w Słowacji, 16,0% w Polsce i tylko 3,2% w Czechach.

Wszyscy, którzy oczywiście czytali, musieli zapamiętać cudowną książkę Lewisa Carolla: „Przygody Alicji w Krainie Czarów". Jest tam fragment, kiedy to główna bohaterka, niezadowolona ze swojego wzrostu, spotkała Pana Gąsienicę. Ten pokazał jej grzyba, który miał taką niezwykłą cechę, że jeśli się zjadło jedną stronę, to się rosło, a jeśli drugą — to się malało. Otóż podobne skutki dla funkcjonowania gospodarki, jak zjedzenie owego grzyba dla Alicji, wywołuje inflacja. Po zjedzeniu kawałka grzyba z prawej strony Alicja urosła ponad korony drzew. Podobnie jest z inflacją, która prowadzi do wzrostu płac i wartości nominalnej (pieniężnej), czyli wyrażonej w złotówkach, wszystkiego co posiadamy.

0x01 graphic

2. Co to jest bezrobocie??

Bezrobociem nazywamy zjawisko polegające na tym, że pewna część ludzi zdolnych do pracy, poszukujących pracy i akceptujących istniejący poziom wynagrodzenia nie znajduje zatrudnienia. Natomiast według Międzynarodowej Organizacji Pracy, której definicję bezrobocia honorują badania statystyczne prowadzone w krajach Europy w ramach systemu Eurostat, osoba bezrobotna to ta, która w tygodniu, w którym przeprowadzono badanie, nie wykonywała pracy zarobkowej dłużej niż przez godzinę. Bezrobocie można rozpatrywać w skali makro i mikro. Z bezrobociem w skali makro mamy do czynienia w sytuacji, gdy na określonym obszarze geograficznym znaczna liczba osób zdolnych do podjęcia pracy pozostaje poza zatrudnieniem. Natomiast bezrobociem w skali mikro jest utrata pracy z powodu braku kwalifikacji lub innych umiejętności pozwalających objąć i utrzymać stanowisko.

3. Co to jest inflacja??

Inflacją nazywamy proces wzrostu ogólnego poziomu cen. Inflacją nie jest zmiana ceny na pojedynczym rynku, spowodowana zmianami warunków funkcjonowania tego rynku.

4. Metody pomiaru bezrobocia:

W Polsce występują dwie metody pomiaru bezrobocia:

Ze względu na różne definicje bezrobocia przyjęte w obu metodach dane o bezrobociu pochodzące z obu źródeł nieco się różnią.

5. Mierniki inflacji:

Najczęściej stosowanym miernikiem służącym do pomiaru inflacji jest indeks wzrostu cen dóbr konsumpcyjnych, zwany także indeksem wzrostu kosztów utrzymania (CPI). Indeks ten odgrywa podstawową role w negocjowaniu podwyżek płac lub rewaloryzacji świadczeń emerytalnych, rentowych itp. W związku z trudnościami w śledzeniu zmian cen wszystkich dóbr konsumpcyjnych bierze się pod uwagę „koszyk towarów konsumpcyjnych”. Jest on konstruowany na podstawie danych dostarczanych urzędowi statystycznemu przez wybrane gospodarstwa domowe, przy czym struktura tych gospodarstw powinna odpowiadać strukturze typowej dla danego kraju, czyli powinna być reprezentatywna dla danego społeczeństwa. Indeks cen towarów konsumpcyjnych oblicza się dzieląc wydatki przeciętnego gospodarstwa domowego na zakup reprezentatywnego koszyka dóbr w badanym roku przez analogiczne wydatki w roku przyjętym za bazowy.
Jako drugi miernik inflacji stosuje się najczęściej deflator (przelicznik) cen produktu krajowego brutto, który ma charakter bardziej ogólny, gdyż obejmuje zmiany wszystkich wytworzonych w danym okresie dóbr i usług, a więc oprócz artykułów konsumpcyjnych także towary inwestycyjne, surowce i produkty rolne.

6. Rodzaje bezrobocia:

Analizując funkcjonowanie gospodarek borykających się z problemem bezrobocia ekonomiści wyróżnili trzy rodzaje bezrobocia (cykliczne, strukturalne i frykcyjne), przy czym każdy z nich wywołany jest innymi przyczynami.

7. Rodzaje inflacji

a) w zależności od przyczyn wywołujących zjawiska inflacyjne wyróżnia się:

Inflacja kosztowa

0x01 graphic

Rosnące koszty produkcyjne są przyczyną prowadzącą do ograniczenia zagregowanej podaży. Krzywa zagregowanej podaży przesuwa się więc na lewo, co prowadzi do ustalenia się nowej równowagi makroekonomicznej, ale przy wyższych cenach. Co więcej, wielkość zagregowanego popytu maleje powodując bezrobocie.

Inflacja popytowa

0x01 graphic

Jeśli w gospodarce rośnie zagregowany popyt, to odpowiadające mu przesuniecie na prawo krzywej zagregowanego popytu prowadzi do wyznaczenia nowej równowagi makroekonomicznej. Osiągana jest ona przy wyższym poziomie cen i przy większym realnym produkcie narodowym brutto.

b) w zależności od natężenia procesów inflacyjnych rozróżnia się:

8. Przyczyny bezrobocia:

Można wyróżnić cztery podstawowe sposoby stania się bezrobotnym. można z pracy zrezygnować, np. robią to młode mamy na czas wychowania dzieci. Niektórzy ludzie tracą pracę, gdyż są zwalniani z zamykanych, nierentownych zakładów lub firm, które zbankrutowały. Część ludzi po okresie bierności zawodowej wraca na rynek pracy i od początku zaczyna oszukiwania nowego zatrudnienia. Ponadto, każdego roku siłę roboczą zasilają młodzi ludzie, którzy właśnie ukończyli różne szkoły. Z danych wynika, że największym problemem jest bezrobocie spowodowa­ne utratą pracy. Jest ono związane ze spadkiem zagregowanego popytu w całej gospodarce. Duże bezrobocie cykliczne zniechęca znaczną część biernych zawodowo do wchodzenia na rynek pracy. Sytuację w Polsce w listopadzie 1994 r. przedstawiają dwa zestawienia liczbowe. W pierwszym zestawieniu, w górnej części, podana jest liczba bezrobotnych w tysiącach osób, a w dolnej w ujęciu procentowym. Przyczyniła się do tego nie tylko recesja ekonomiczna, lecz także wprowadzenie nowych technologii oszczędzających pracę ludzką, niedostosowanie kwalifikacji osób poszukujących pracy do tych technologii, restrukturyzacja przemysłu, zmiany w organizacji pracy. Obecnie w procesach produkcyjnych większość stanowisk pracy zastępowana jest przez pracę komputerów i maszyn. W związku z tym liczba miejsc pracy została znacznie ograniczona. Jednak za główną przyczynę bezrobocia w Polsce uważa się ”nałożenie nowych stosunków rynkowych na starą strukturę gospodarczą i rządzące w niej mechanizmy”. Związane z tymi czynnikami ograniczenie liczby miejsc pracy utrudnia zmniejszenie bezrobocia i czyni je zjawiskiem trwałym.

OGÓŁEM

Dotychczas nie

Poprzednio

pracujący

pracujący

Ogółem

2375

498

1877

Mężczyźni

1135

216

919

Kobiety

1240

282

958

Miasta

1541

291

1250

Wieś

834

207

627

Ogółem

100,0

21,0

79,0

Mężczyźni

100,0

19,0

81,0

Kobiety

100,0

22,7

77,3

Miasta

100,0

18,9

81,1

Wieś

100,0

24,8

75,2

W drugim zestawieniu przedstawione są przyczyny bezrobocia u osób poprzednio pracujących, czyli przedstawionych zbiorczo w ostatniej kolumnie poprzedniego zestawienia. Analogicznie, w górnej części podana jest liczba bezrobotnych w tysiącach, a w dolnej w ujęciu procentowym.

 

 

 

 

Odejście z po-

 

 

 

Przejścia na

Likwidacja

Zwolnienia

wodu nieza-

Zakończenie

Przyczyny

 

emeryturę

zakładu pracy

z innych

dowalających

pracy

rodzinne

 

lub rentę

lub stanowisk

przyczyn

warunków

dorywczej

i osobiste

 

 

 

 

pracy

 

 

Ogółem

163

973

149

134

213

220

Mężczyźni

88

489

84

89

123

29

Kobiety

75

484

65

45

90

191

Miasta

134

613

101

100

133

154

Wieś

29

360

48

34

80

66

Ogółem

6,9

41,0

6,3

5,6

9,0

9,3

Mężczyźni

7,8

43,1

7,4

7,8

10,8

2,6

Kobiety

6,0

39,0

5,2

3,6

7,3

15,4

Miasta

8,7

39,8

6,5

6,5

8,6

10

Wieś

3,5

43,2

5,8

4,1

9,6

7,9

9. Przyczyny inflacji:

Zjawiska inflacyjne mogą mieć różne przyczyny, na ogół wzajemnie ze sobą powiązane. W wielu przypadkach trudno nawet określić, co jest przyczyną a co skutkiem. Często wyjaśnienie przyczyny inflacji występującej w danym kraju jest trudne, gdyż nie jest ona wywołana jedną przyczyną, lecz całym ich splotem. Wśród przyczyn można wymienić ekonomiczne i pozaekonomiczne, związane przede wszystkim z zachowaniem się podmiotów gospodarczych w sytuacji inflacji i ich oczekiwaniami co do jej dalszego rozwoju. Ekonomiści głównego nurtu większy nacisk kładą na zjawiska zachodzące w realnej sferze gospodarki, a więc na kształtowanie się podaży, popytu, zatrudnienia, płac. Dla przedstawicieli monetaryzmu źródło inflacji tkwi w nadmiernej podaży pieniądza.

10. Społeczne i ekonomiczne skutki bezrobocia:

Konsekwencjami bezrobocia (zwłaszcza długotrwałego) dla większości bezrobotnych są: pogorszenie standardu życia, problemy z zagospodarowaniem czasu wolnego, izolacja społeczna, ograniczenie lub zaniechanie uczestnictwa w życiu politycznym i kulturalnym. Towarzyszy temu dyskomfort psychiczny, polegający często na poczuciu bezsilności. Następstwem trudności finansowych jest nie tylko obniżenie standardu życia, lecz także pozbawienie bezrobotnego możliwości nabywania dóbr, które są symbolami statusu, co prowadzi do obniżenia samooceny.
Skutkiem bezrobocia jest również wzrost przestępczości. Dla niektórych bieda stwarza pokusy popełnienia różnych przestępstw. Pogłębiający się niedostatek, izolacja społeczna, trudności w znalezieniu nowego zatrudnienia, zależność od innych pogarszają samopoczucie psychiczne. Wpływ na to ma również wyobrażenie bezrobotnego o tym, jak jest postrzegany przez innych. Prawdą jest, że bezrobotni często spotykają się z podejrzeniami o wyłudzenie zasiłków, bądź o niechęć do podjęcia pracy. Przekonanie takie ludzie ci zawdzięczają przede wszystkim mediom. Przedstawiają one bezrobotnego albo jako wyłudzającego zasiłki, którego należy zmusić do podjęcia pracy, albo jako ofiarę, której trzeba na wszelkie sposoby pomóc.
Często bezrobocie jest zjawiskiem wielopokoleniowym. Obniżenie standardu życia bezrobotnych rodziców jest przyczyną obniżenia poziomu wykształcenia dzieci, co w przyszłości może być przyczyną bezrobocia młodych.
Bezrobocie zawsze ma negatywne skutki dla społeczeństwa. Są nimi: duże koszty świadczeń socjalnych, niewykorzystanie zdolności do pracy bezrobotnych, poczucie zagrożenia utratą pracy ludzi zatrudnionych i niebezpieczeństwo zwiększenia się zjawisk niepożądanych (np. alkoholizm, rozwody, narkomania, przestępczość, samobójstwa). Jeśli człowiek nie jest wykształcony do robienia tego, na co jest w danej chwili zapotrzebowanie, staje się bezrobotny. W dobie wzrostu bezrobocia występują zawody, których ono mniej dotyczy. Obecnie do takich należą informatycy, elektronicy, dobrzy ekonomiści. Często ludzie wykształceni w zawodach, na które nie ma zapotrzebowania, pozostają bez pracy lub wykonują inną, nie zgodną z kierunkiem swojego wykształcenia. Na wielkość bezrobocia wpływają również sezonowe wahania poziomu zatrudnienia. To znaczy, że na przykład w okresie letnim zatrudnienie znajduje dużo więcej osób niż w okresie zimowym. Sezon letni sprzyja rozwijaniu się typowi zatrudnienia zwanego „zbieractwem”. Wiele osób zatrudnia się wtedy w sadach i na plantacjach roślinnych w celu np. zbierania malin i truskawek.

11. Społeczne i ekonomiczne skutki inflacji:

Inflacja powoduje wiele negatywnych skutków ekonomicznych, społecznych i politycznych. Zasięg negatywnego oddziaływania będzie zależny od skali inflacji i długości utrzymywania się zjawisk inflacyjnych. Inflacja galopująca i hiperinflacja prowadzą do całkowitego zakłócenia procesu produkcji, podziału, wymiany i konsumpcji, aż do zjawiska ucieczki od pieniądza i przechodzenia na wymianę naturalną. Inflacja, szczególnie występująca niespodziewanie lub o zmiennej stopie wzrostu cen, powoduje redystrybucję dochodów i majątku. Płace realne w czasie inflacji na ogół spadają. Nawet jeśli inflacja była przewidywana i umowy o pracę zawierają odpowiednie klauzule zmian płac nominalnych w przypadku inflacji.
Obawy przed inflacją i utratą przez pieniądz siły nabywczej powodują zmniejszenie skłonności do oszczędzania oraz zjawisko „ucieczki od pieniądza” i wzmożone zakupy dóbr rzeczowych, co może prowadzić do podejmowania nieracjonalnych decyzji, a często- w przypadku łatwo psujących się art
ykułów żywnościowych - do marnotrawstwa. Jednym z kontrowersyjnych problemów ekonomicznych jest związek między inflacją a wzrostem bezrobocia.

12. Formy przeciwdziałania bezrobociu, programy dotyczące ryku pracy:

13. Wzajemne zależności między bezrobociem a inflacją:

Ciekawą teorie na temat zależności między stopą inflacji a stopą bezrobocia przedstawił angielski ekonomista A. W. Philips. Zależność tę określa się jako krzywą Philipsa. Zgodnie z tą teorią wyższej inflacji powinna towarzyszyć niższa stopa bezrobocia i odwrotnie. W roku 1970 zależnością opisaną w formie krzywej Philipsa zajął się M. Friedman. Udowodnił on, że odpowiadające stanowi równowagi długookresowej wielkości pełnego zatrudnienia, produkcji potencjalnej, płac realnych i bezrobocia nie zależą od tempa inflacji. Krzywa Philpsa ukazuje, występującą w krótkim czasie, tymczasową zależność między inflacją a bezrobociem w sytuacji, gdy gospodarka dostosowuje się do gwałtownej zmiany globalnego popytu. Warto zauważyć, że krzywa Phillipsa przecina oś poziomą przy pewnych rozmiarach stopy bezrobocia (punkt a na osi). Wynika stąd, że przy stopie bezrobocia niższej od pewnego poziomu (0A) płace nominalne wzrastają, natomiast przy bezrobociu przewyższającym ten poziom następuje spadek płac nominalnych. Istnieje zatem taki poziom stopy bezrobocia, który stabilizuje płace nominalne(0A). Ze względu na to, że dynamika płac nominalnych uzależniona jest - na gruncie analizowanej koncepcji - od stanu rynku pracy, można przyjąć, że stabilizacja płac odpowiada stanowi równowagi na rynku pracy. Wynika z tego wniosek, że dla tej równowagi charakterystyczne jest istnienie pewnego poziomu bezrobocia.

Na rysunku przedstawiono krzywą Phillipsa.

0x01 graphic

  1. Tempo wzrostu płac nominalnych (w %)

  2. Stopa bezrobocia (w %)

14. Bezrobocie w Polsce:

W Polsce rynek pracy wykształcił się w pełni dopiero z chwilą stworzenia warunków prawno-ekonomicznych do wykorzystywania kapitału ludzkiego na zasadach rynkowych, czyli opartych na prawie popytu i podaży. Wyzwoliło to procesy, w wyniku których nastąpił szybki i względnie trwały wzrost podaży siły roboczej (wyniki zwolnień indywidualnych i grupowych) i jednoczesny spadek popytu na nią. Wywołało to stan jawnego bezrobocia.

Cechy polskiego bezrobocia wyrażają się w tym, że w ogólnej liczbie pozostających bez pracy:

- dominują kobiety (54%)

- dominują ludzie młodzi

- dominują ludzie z wykształceniem zasadniczym zawodowym, podstawowym i niepełnym podstawowym

- duży udział ma grupa DB - długotrwali bezrobotni, do których zalicza się ludzi pozostających bez pracy ponad l rok (44,2%);

- występuje duża grupa osób bez prawa do zasiłku (w końcu 1991 roku -21%, 1992 roku -47,7%, 1993 roku - 57,7%, 1994 roku - 50.0%).

Utrzymujący się stan wysokiego bezrobocia zmusza tak państwo, jak i bezrobotnych do podejmowania starań zmierzających w efekcie do przywrócenia równowagi pomiędzy podażą siły roboczej a popytem zgłaszanym na nią przez gospodarkę. Brak pracy, podstawowego źródła dochodów, stwarza sytuację przymusu ekonomicznego, która wywołuje aktywność indywidualnego podmiotu (bezrobotnego), chcącego przystosować się do wymogów zgłaszanych przez popyt.

Działania te między innymi polegają na:

Działania państwa w zakresie zmniejszenia bezrobocia polegają na:

15. Inflacja w Polsce:

Procesowi transformacji polskiej gospodarki zainicjowanej w 1989 r. towarzyszą silne procesy inflacyjne. Ich skala mierzona dynamiką wzrostu wskaźników cen jest znacznie wyższa niż w okresie gospodarki centralnie planowanej. Choć dynamika wzrostu wskaźników cen w Polsce w latach 1985 - 1988 była słabsza niż w latach 1989 - 1992, to jednak charakterystyczną cechą tego pierwszego okresu jest powstanie silnych napięć inflacyjnych. Ceny produktów rolnych sprzedawanych przez rolników w 1994 r. były wyższe o około 34% w porównaniu z rokiem poprzednim. Jeśli zbadamy dane liczbowe dotyczące dynamiki cen producentów, to okaże się, że ceny produkcji sprzedanej w przemyśle były w 1994 r wyższe o 25,3% niż w 1993 r.


16. Podsumowanie:

Bezrobocie jest więc, jak widać, bardzo skomplikowanym problemem, który nie zostanie zapewne łatwo i szybko rozwiązany. Jest problemem bardzo złożonym, gdyż zależy od charakteru regionu, w jakim występuje, od wykształcenia mieszkańców i ich wieku. Inaczej przebiega wśród kobiet, a inaczej wśród mężczyzn. Sposób uporania się z nim zależy także od czasu poszukiwania pracy oraz od przyczyny powodującej, że ludzie są bezrobotni. Bardzo wielu młodych ludzi, zaraz po zakończeniu swojej edukacji starają się znaleźć pracę. Niestety większości z nich nie udaje się tego osiągnąć. Bez znajomości, tzw.: „pleców” nikt nie dostanie pracy. Coraz częściej w jednej firmie zatrudnia się członków rodziny, umacniając przy tym ich stanowiska. W bardzo wielu przypadkach w firmach państwowych następują zwolnienia z powodu niewykwalifikowanej kadry pracowniczej, braku predyspozycji do pełnionej funkcji. Niestety bezrobocie nie jest jedyną bolączką nękającej obywateli we współczesnych gospodarkach. Kolejną „chorobą ekonomiczną” jest inflacja.

17. Załączniki do pracy (wykresy, opinie, raporty):