1.wybierz poprawną odpowiedź charakteryzującą pozycje izolowane:
a) im pozycja jest niższa a płaszczyzna zetknięcia z podłożem lub przyrządem większa, tym pozycja jest bardziej izolowana
b) im pozycja jest niższa a płaszczyzna zetknięcia z podłożem lub przyrządem wieksza, tym pozycja jest mniej izolowana
c) wszystkie pozycje niskie są pozycjami
d) wszystkie pozycje odciążające kręgosłup są pozycjami izolowanymi

2. Wyjaśnij, dlaczego pozycje odciążające kręgosłup są pozycjami korzystnymi z punktu widzenia korekcji was postawy.

- mięśnie grzbietu rozluźnione, - nie pogłębiają wady, - możliwość korekcji małych wad przez odciążenie kręgosłupa

3. Które z opisanych poniżej pozycji są pozycjami odciążającymi kręgosłup
a) postawa w rozkroku,unik,siad ugięty, klęk prosty
b) podpór leżąc przodem, pozycje klappa, podpór leżąc bokiem
c) zwis bierny, zwis czynny, postawa zwieszona
d) postawa zwieszona, siad równoważny

4. podać 3 przykłady pozycji niskich
- leżenie przodem, tyłem
- pozycje niskie klappa w leżeniu, siadzie, klęku

5. Które zdanie jest prawdziwe:
a) w postępowaniu korekcyjnym obowiązują nas zawsze pozycje korekcyjne i hiperkorekcyjne
b) w postępowaniu korekcyjnym obowiązują nas zawsze pozycje korekcyjne, natomiast korekcyjne tylko w uzasadnionych przypadkach
c) w postępowaniu korekcyjnym pozycje hiperkorekcyjne stosujemy tylko w przypadkach gdy nie jesteśmy pewni diagnozy
d) hiperkorekcje stosujemy zawsze gdy mamy do czynienia z usztywnieniem danego segmentu, dzieki czemu uzyskujemy przeniesienie ruchu na sąsiednie odcinki

6.zdanie prawdziwe:
a) hiperkorekcja - krótkotrwała - większe rozciąganie, korekcja długotrwała - mniejsze rozciągnięcie
b) hiperkorekcja - długotrwała- mniejsze rozciągniecie, krótkotrwała - większe rozciągniecie
c) hiperkorekcja - krótkotrwała - mniejsze rozciągniecie, korekcja - długotrwała brak rozciągnięcia
d) hiperkorekcja i korekcja - krótkotrwale i brak rozciągnięcia

7. Przykład pozycji wyjściowej niskiej, izolowanej dla wady plecy okrągło-wklęsłe
leżenie przodem - rr. W bok
leżenie przodem - rr. Pod brodę

8. przeciwwskazaniem do wykonywania ćwiczeń elongacyjnych i antygrawitacyjnych są:
a) skoliozy z towarzyszącym im spłyceniem lub zniesieniem kifozy piersiowej z jednoczesnym zachowaniem prawidłowej lordozy lędźwiowej
b) plecy okrągło-wklęsłe z towarzyszącym im przykurczem mięśnia biodrowo-lędźwiowego, mięśnia piersiowego wielkiego i znaczny wysunięciem głowy w przód
c) skoliozy dwułukowe z garbem żebrowym, pogłębioną lordozą lędźwiową z zachowaniem prawidłowej kifozy piersiowej oraz towarzyszącym skróceniem kończyny

9. W postępowaniu korekcyjnym a zwłaszcza w pierwszym etapie, dominują pozycje:
a) hiperkorekcyjne nad korekcyjnymi
b) pozycje niskie, izolowane, odciążające kręgosłup
c) pozycje wysokie, obciążające kręgosłup, pozwalające na korekcje globalną
d) pozycje niskie, hiperkorekcyjne, odciążające kręgosłup
10. W zwisie biernym:
a) zawsze zachodzi elongacja czynna sterowana odgórnie i oddolnie
b) zawsze zachodzi elongacja bierna sterowana tylko odgórnie
c) zawsze zachodzi elongacja bierna sterowana odgórnie i oddolnie, możliwa jest również elongacja czynna sterowana oddolnie
d) nie jest możliwa elongacja czynna

11. ćwiczenia antygrawitacyjne z powodzeniem można stosować w pozycjach:
a) siadu prostego, siadu klęcznego, podporu leżąc przodem
b) zwisu biernego, wysokiej i niskiej klappa, klęku podpartego
c) siadu prostego, siadu okrocznego na podwyższeniu, pozycji stojącej
d) siadu skrzyżnego lub leżenia przodem na skośnej ławeczce

12. W zwisie czynnym:
a) możliwa jest elongacja czynna sterowana odgórnie i oddolnie
b) zawsze zachodzi elongacja czynna sterowana odgórnie
c) zawsze zachodzi elongacja czynna sterowana oddolnie
d) możliwa jest elongacja czynna sterowana oddolnie

13. pogłębienie kifozy piersiowej w wadzie plecy okrągłe towarzyszy zawsze:
a) wysunięcie barków, spłaszczenie klatki piersiowej, odstawanie łopatek
b) wysunięcie barków i głowy, odstawanie i rozsunięcie łopatek, przykurcz mięśni piersiowych
c) wdechowe ustawienie żeber, osłabienie mięśni brzucha, upośledzenie funkcjonowania klatki piersiowej
d) żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa

14. Zadaniami szczegółowymi postępowania korekcyjnego przy wadzie plecy okrągłe są:
a) wzmacnianie miesni brzucha w układzie zbliżenia przyczepów a mięsśni grzbietu w układzie oddalenia przyczepów
b) wzmacnianie mięśni brzucha w neutralnym układzie przyczepów, a mięśni
grzbietu w pozycji oddalania przyczepów
c) wzmacnianie mięśni brzucha w neutralnym układzie przyczepów a mięśni grzbietu w pozycji zbliżenia przyczepów

15. układ ramiona w bok sprzyjają rozciąganiu aktonu:
a) brzusznego mięśnia piersiowego wielkiego
b) obojczykowego mięśnia piersiowego wielkiego
c) mostkoweego mięśnia piersiowego wielkiego
d) żadna z odp. Nie jest prawidłowa

16. Podaj przykład ćwiczenia wzmacniającego mięśnie brzucha w wadzie pleców okrągłych:
leżenie na plecach, RR na potylicy, unoszenie klatki piersiowej

17. Podaj przykład ćwiczenia rozciągającego mięsień biodrowo lędźwiowy w wadzie plecy „okrągło - wklęsłe”

leżenie przy drabinkach, chwyt za drabinkę, jedna N zaczepiona u góry za drabinkę, druga spuszczona w dół

18. Podaj przykład ćwiczenia rozciągającego głowę prostą mięśnia czworogłowego uda w wadzie plecy „okrągło-wklęsłe”

wypad w kleku, RL w bok, prawa R przyciąga stopę do pośladka, PN klęczy

19. W korekcji wady plecy „okrągło - wklęsłe” rozciąganie mięśni zginaczy stawu biodrowego stosujemy:
a) tylko wtedy gdy jesteśmy pewni istnienia przykurczu tych mięśni. W przeciwnym razie rozciąganie tej grupy mięśniowej może spowodować powstanie wady plecy płaskie
b) nawet wtedy gdy stwierdzamy brak przykurczu mięśni zginających staw biodrowy, ze względu na przewagę pozycji antylordotycznych w korekcji wady
c) tylko gdy jesteśmy pewni że przykurcz istnieje, w pozostałych przypadkach rozciąganie tej grupy mięśniowej nie jest konieczne
d) żadna odp. Nie jest prawidłowa

20. Obecność przykurczu mięśni zginających staw biodrowy możemy stwierdzić wykonując test:
a) Thomasa
b) Adamsa
c) Trendelenburga
d) żadna z odp. Nie jest prawidłowa

21. Czwarta faza reedukacji posturalnej stanowi:
a) wyrabianie wytrzymałości posturalnej
b) przyswajanie korekcji lokalnych a nastepnie globalnych w celu wypracowania umiejętności skorygowania wady
c) uświadomienie dziecku jego defekty
d) utrwalanie nawyku prawidłowej postawy ciała w warunkach zbliżonych do czynności życia codziennego

22. W grupie pozycji antylordotycznych:
a) najbardziej antylordotyczną pozycją jest siad skrzyżny, a najmniej siad klęczny
b) najbardziej antylordotyczną pozcją jest siad skulny, a najmniej prosty
c) najbardziej antylordotyczną pozycją jest siad ugięty a najmniej siad klęczny
d) najbardziej antylordotyczną pozycją jest siad skulony, a najmniej siad klęczny

23. W wadzie plecy „wklęsłe” podczas korekcji w pierwszej kolejności uwagę kierujemy na:
a) rozciągnięcie przykurczu mm zginaczy stawu biodrowego
b) przywrócenie prawidłowego ustawienia miednicy
c) wzmocnienie siły mm. Grzbietu odcinka piersiowego, podstawowego warunku do czynnego ustalania klatki piersiowej niezbędnego przy wzmacnianiu mięśni brzucha
d) zwiększenie siły i wytrzymałości mm. Brzucha

24. Która z poniższych definicji najtrafniej charakteryzuje skoliozę
a) jest to wada w której obok bocznego skrzywienia kręgosłupa w płaszczyżnie czołowej występują zmiany kształtu i wielkości krzywizn strzałkowych oraz rotacja i torsja kręgów
b) jest to boczne wygięcie kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej z towarzyszącą torsją i rotacją kręgów w płaszczyźnie poprzecznej
c) jest to boczne wygięcie kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej, z towarzyszącą deformacją klatki piersiowej, garbem żebrowym i fałdem mięśniowym oraz skróceniem kończyny po stronie wypukłej skrzywienia
d) jest to wada kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej

25. W skoliozie dwułukowej prawostronnej odcinka piersiowego i lewostronnej lędźwiowego, z towarzyszącym garbem żebrowym po str. Prawej i niewielkim fałdem mięśniowym po str. Wypukłej skrzywienia oraz zniesieniem kifozy piersiowej zastosujemy:
a) ćw. Elongacyjne sterowane oddolnie
b) ćw. Elongacyjne sterowane odgórnie
c) ćw. Elongacyjne sterowane odgórnie i oddolnie
d) żadna z odp. nie jest prawidłowa

26. Skolioza jest wyrównana gdy:
a) wartość kąta skrzywienia pierwotnego jest większa od sumy wartości skrzywień wtórnych
b) wartość kąta skrzywienia pierwotnego jest równa lub zbliżona do sumy wartości skrzywień wtórnych
c) wartość kąta skrzywienia pierwotnego jest mniejsza od sumy wartości skrzywień wtórnych
d) żadna z odp. Nie jest prawidłowa

27. Kompensacja liniowa skoliozy ma miejsce w obrębie:
a) miednicy
b) kręgosłupa
c) barków i głowy
d) żadna z odp. Nie jest prawidłowa

28. Trzeciorzędowym objawem skoliozy na podstawie podziału radiologicznego wg. Grucy jest
a) fałd mięśniowy
b) rotacja kręgów
c) asymetria łopatek
d) sklinowacenie kręgów

29. Podaj przykładową pozycję złożeniową dla skoliozy totalnej prawostronnej z obecną rotacją oraz torsją kręgów w odcinku piersiowo-lędźwiowym i spłaszczoną kifozą piersiową

Leżenie tyłem, LR w górę łukiem nad głowę, PN zgięta, LN skosem, PR na lewe biodro

30. klatka piersiowa lejkowata charakteryzuje się:
a) wysunięciem mostka do przodu
b) spłaszczeniem ściany przedniej
c) zapadnięciem mostka
d) spłaszczeniem ściany przedniej i zapadnięciem mostka
31. W wadach klatki piersiowej stosujemy głównie ćwiczenia

a) intensywne biegi, podskoki, rzuty, czworakowanie w formie gier i zabaw
b) ćwiczenia spokojne, nie obciążające układu oddechowego
c) ćwiczenia kształtujące, których głównym celem jest poprawa warunków estetycznych klatki piersiowej dziecka
d) żadna z odp. Nie jest prawidłowa

32. w korekcji klatki piersiowej kurzej podczas ćw. Oddechowych kładziemy nacisk na:
a) akcent na fazę wdechu
b) kształtujemy piersiowy tor oddechowy
c) kształtujemy przeponowy tor oddechowy
d) żadna odp. Nie jest prawidłowa

33. założeniem ogólnym ćw. Kształtujących stosowanych w korekcji klatki piersiowej „szewsko-lejkowatej” jest:
a) zwiększenie wymiaru strzałkowego klatki piersiowej
b) rozciągnięcie boków klatki piersiowej
c) ściągnięcie w dół dolnych łuków żeber
d) żadna z odp. Nie jest prawidłowa

34. Podaj przykład ćw. Wzmacniającego mm. Brzucha w korekcji kl. Piersiowej kurzej
- zwis na drabinkach, wahadło

35. Utrudnieniem w stosowaniu klasycznej korekcji przy wadach kolan są:
brak odwodzenia i przywodzenia w stawach kolanowych

36. Fizjologiczne mechanizmy warunkujące postawę i równowagę:
a) reakcje podporowe
b) odruchy poprawcze
c) pozycje statyczno-toniczne
d) kora nowa csn

37. Funkcje kręgosłupa istotne dla postawy:
a) podporowa, amortyzacyjna, odżywcza, kinetyczna, ochronna
b) ochronna, podporowa, amortyzacyjna, kinetyczna
c) podporowa, amortyzacyjna, kinetyczna, ochronna, stabilizacyjna
38. Stabilizacja kręgosłupa bierna:
a) architektura kręgów, dyski, równowaga mechaniczna kręgosłupa i miednicy oraz optymalne obciążenie grawitacyjne poszczególnych segmentów i całości, funkcjonalne napięcie układu torebkowo-więzadłowego
b) architektura kręgów i klatki piersiowej, równowaga obciążenia grawitacyjnego poszczególnych segmentów i całości, funkcjonalne napięcie układu torebkowo-więzadłowego
c) architektura kręgów, klatki piersiowej i miednicy, optymalne obciążenie grawitacyjne poszczególnych segmentów kręgosłupa, funkcjonalne napięcie układu torebkowo-więzadłowego
d) architektura kręgów, miednicy, równowaga grawitacyjna środków ciężkości poszczególnych segmentów, funkcjonalne napięcie układu torebkowo - więzadłowego
39. Stabilizacja kręgosłupa czynna
a)układ mięśni grzbietu głębokich - pasmo przyśrodkowe mięśni głębokich grzbietu mm. Międzykolcowe, poprzeczno-kolcowe, dźwigacze żeber, wielodzielne, skręcające pasmo boczne mięśni głębokich grzbietu mm. międzypoprzeczne, biodrowo-żebrowy oraz najdłuższy grzbietu układu prostownika grzbietu, a także kolcowo-poprzeczne
b) mięśnie I, II, III układu odniesienia, stabilizatory kręgosłupa, prostownik grzbietu, mięśnie oddziałujące równocześnie na kręgosłup i kończyny
c) krótkie mięśnie przykręgosłupowe, długie mięśnie grzbietu, mięśnie bezpośrednio związane z kręgosłupem, mięsnie biodrowo-żebrowy, najdłuższy, prostownik grzbietu, mięśnie oddziałujące na kręgosłup jak i na kończyny
d) wszystkie z powyższych

40. Reedukacja posturalna polega na:
a) kształtowaniu nawyku prawidłowej postawy poprzez nauczanie przyjmowania i kontroli utrzymywania pozycji skorygowanej w czasie ćwiczen oraz poprawności ich wykonywania
b) wyrównaniu odchyleń w sferze morfologicznej
c) wyrównaniu ujemnych wpływów środowiska zewnętrznego
d)stosowaniu metod specjalnych programu i zasad postępowania korekcyjnego

41. Istotne elementy programu postępowania korekcyjnego to:
a) zwiększenie mobilności
b) zwiększenie stabilności
c) wyrobienie nawyku prawidłowej postawy ciała
d) wszystkie z powyższych

42 Zaznacz właściwą kolejność postępowania korekcyjnego
a - wzmacnianie i zwiększenie siły mięśniowej struktur osłabionych
b - zwiększenie ruchomości w stawach
c - rozciąganie struktur przykurczonych
d - nauka przyjmowania pozycji skorykowanej
a) a,b,c,d
b) b,c,d,a
c) c,d,a,b
d) c, d, b, a

43. Pozycje wyjściowe w ćwiczeniach korekcyjnych mają na celu:
a) ułatwienie wykonania ćwiczenia
b) utrudnienie wykonania ćwiczenia
c) realizację zadań korekcyjnych
d) wszystkie z powyższych

44. Pozycje korekcyjne charakteryzują się
a) oś kręgosłupa przyjmuje prawidłową architekturę w płaszczyznach
b) kręgosłup uzyskuje odciążenie osiowe
c) kręgosłup jest wyprostowany
d) fizjologiczne relacje biomechaniczne układu lokomotorycznego

45. Stosowanie pozycji korekcyjnych jest obowiązującą zasadą:
a) ma na celu uzyskanie hiperkorekcji
b) polegają na nadmiernym wygięciu kręgosłupa w stronę przeciwną
c) powodują ukształtowanie kręgosłupa fizjologicznie
d)wszystkie z powyższych

46. Pozycje hiperkorekcyjne stosujemy wyłącznie:
a) w przypadku wyraźnych wskazań
b) gdy ćwiczący opanuje umiejętność
c) przy korygowaniu ustabilizowanych odcinków
d) wszystkie z powyższych
47. Dobór pozycji wyjściowych
a) jest zależny od zadania szczegółowego
b) jest zależny od realizowanego celu postępowania korekcyjnego
c) jest dobrany do rodzaju występującej wady
d) wszystkie z powyższych

48. Pozycja wyjściowa może:
a) ułatwić lub utrudnić ruch
b) zapewnić odciążenie lub obciążenie kręgosłupa lub części ciała
c) powodować korekcję lub hiperkorekcję
d) zabezpieczyć przed przenoszeniem się ruchu na odcinki sąsiednie

49. Pozycje wyjściowe:
a) muszą zapewnić warunki wykonywania ćwiczenia z zachowaniem pozycji skorygowanej
b) wymuszają utrzymanie hiperkorekcji podczas ćwiczeń
c) to wyłącznie pozycje: leżenie tyłem, przodem, niskie klappa
d) to zwłaszcza: zwis bierny, czynny i pozycje zwieszone

50. Utrata korekcji w wykonaniu danego ćwiczenia:
a) powoduje konieczność wielokrotności jego powtarzania
b) prowadzi do zwiększenia obciążenia
c) dyskwalifikuje je jako ćwiczenia korekcyjne
d) wszystkie z powyższych

51. W doborze ćwiczeń najważniejsze jest:
a) dostosowanie do występującej wady, nie mogą powodować utraty korekcji ani pogłębiać wady
b) dostosowanie do wieku i możliwości ćwiczącego, oddziaływanie od korekcji lokalnej do korekcji globalnej
c) korygujące wadę w jednym odcinku, nie mogą powodować wadliwego ustawienia w innym odcinku
d) stosowanie ćwiczeń od łatwych do trudnych, nie mogą powodować przemęczenia

52. Kryterium doboru obciążenia jest:
a) stosowanie ćwiczeń od pozycji niskich i odciążających kręgosłup, do wysokich i obciążających osiowo kręgosłup w siadzie i staniu
b) możliwość wykonywania ćwiczenia z zachowaniem pozycji skorygowanej
c) regulacja: wielkością obciążenia, czasem wysiłku, liczbą powtórzeń
d) przerwy w ćwiczeniach

53. Istotą oddziaływania korekcyjnego jest:
a) poprawność wykonania ćwiczenia, konieczność przyjmowania i utrzymania pozycji skorygowanej w czasie ruchu
b) konieczność przyjęcia i utrzymania pozycji skorygowanej w pozycji wyjściowej
c) konieczność przyjęcia i utrzymania pozycji skorygowanej w pozycji końcowej
d) konieczność przyjęcia i utrzymania pozycji skorogowanej w czasie przerw między ćwiczeniami

54. Odciążenie osiowe kręgosłupa uzyskuje się poprzez:
a) leżenie tyłem, przodem, bokiem
b) podpory i pozycje ręczno-kolankowe
c) zwisy i pozycje zwieszone
d) wszystkie z powyższych

55. pozycje izolowane:
a) są zawsze pozycjami odciążającymi kręgosłup
b) ograniczają rozprzestrzenianie się ruchu do określonego odcinka - uniemożliwiają przenoszenie się ruchu na sąsiednie segmenty
c) stabilizują kręgosłup
d) wszystkie z powyższych

56. Ćw. Elongacyjne polegają na:
a) rozciąganiu kręgosłupa
b) biernym wydłużaniu kręgosłupa poprzez wykonywanie odpowiednich ćwiczeń
c) obydwie odp. Są prawdziwe
d) żadna nie jest prawdziwa

57. Ćw. Antygrawitacyjne
a) zawsze stosujemy przy plecach wklęsłych
b) przeciwwskazane są gdy mamy do czynienia ze zmniejszonymi krzywiznami fizjologicznymi kręgosłupa
c) stosujemy w warunkach odciążenia osiowego kręgosłupa
d) wszystkie z powyższych

58. Warunkiem stosowania ćw. Antygrawitacyjnych jest:
a) odpowiednia siła mm. ćwiczącego
b) odciążenie kręgosłupa
c) umiejętność przyjmowania i utrzymania postawy ciała skorygowanej przez pewien dłuższy czas
d) wszystkich powyższych

59. Nieprawdą jest że
a) oddychanie jest czynnością fizjologiczną cykliczną i automatyczną zależną od woli
b) cechuje się naprzemiennością fazy wdechu i wydechu, które są kontrolowane przez ośrodek oddechowy zlokalizowany w pniu mózgu
c) czynność oddychania może być sterowana bodźcami generowanymi z części ruchowej kory mózgowej poprzez stymulowanie mięśni oddechowych pomocniczych
d) jest możliwość dowolnego sterowania oddychaniem regulująć poszczególne fazy ćwiczeniami oddechowymi

60. Wdech jest fazą czynną w której mięśnie wdechowe rozszerzają ściany klatki piersiowej, pociągają za sobą płuca, co powoduje powstanie podciśnienia i wciąganie powietrza do płuc - główne mięśnie wdechowe to:
a) przepona, mięśnie pochyłe szyi, mostkowo-obojczykowo-sutkowy, zębaty przedni, czworoboczny, równoległoboczny, międzyżebrowe zew., dźwigacz łopatki
b)przepona, międzyżebrowe zew., mięśnie pochyłe szyi, mostkowo-obojczykowo-sutkowy, piersiowy wielki i mały, zębaty przedni, czworoboczny, równoległoboczny
c) przepona, mostkowo-obojczykowo-sutkowy, piersiowy wielki i mały, zębaty przedni
d) przepona, międzyżebrowe zew., mięśnie pochyłe szyi

61. Wydech jest fazą oddychania, w której następuje wydalanie powietrza wskutek
a) zmniejszenie objętości klatki piersiowej w jej trzech wymiarach, ponieważ działają siły sprężyste
b) obkurczają się płuca, żebra ulegają skręceniu oraz elewacji, mięśnie brzucha napinają się
c) mięśnie piersiowe wspomagają fazę powrotu przepony do pozycji spoczynkowej
d) mięśnie międzyżebrowe zew. Wspomagają fazę powrotu przepony do pozycji spoczynkowej

62. Intensywny wydech następuje dzięki
a) aktywacji dodatkowo mięśni czworobocznych lędźwi, zębatego tylnego, a także najszerszego grzbietu
b) aktywacji przepony, mięśni międzyżebrowych zew. , mięśni pochyłych szyi oraz pomocnicze
c) aktywacji dodatkowo mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych, piersiowych, zębatych przednich
d) aktywacji dodatkowo mięśni czworobocznych, równoległobocznych, prostownika grzbietu

63. Nie jest zasadą stosowania ćwiczeń oddechowych:
a) ćw. Oddechowe powinny być stosowane przy wszystkich wadach postawy
b) ćw. Rozpoczynamy od fazy aktywnego przedłużonego i głębokiego wydechu, a następnie wykonujemy wdech
c) nauka i wykonywanie ćw. Pogłębionego wdechu i wydechu jest dostosowana do zapotrzebowania programu ćw. Uwaga! Nie stosować jednorazowo dużej liczny ćw. Pogłębionego oddychania, aby nie wywołać hiperwentylacji
d) należy nauczyć oddychania wszystkimi torami

64. Ćwiczenia oddechowe w korekcji postawy pełnią ważną funkcję
a) kształtują, rozwijają i usprawniają układ oddechowy
b) wpływają na wydolność i sprawność wentylacyjną płuc i ustroju
c) poprawiają ruchomość i kształt klatki piersiowej mają działanie profilaktyczne oraz wpływają korygująco na wady w obrębie klatki piersiowej
d) są konieczne w ćwiczeniach izometrycznych - zabezpieczają przed wstrzymywaniem oddechu

65. Ćwiczenia oddechowe wspomagane
a) uczą prawidłowego oddychania swobodnego, wzmacniają mm. Oddechowe główne
b) przed odpowiedni ruch kończyn i tułowia aktyną pomocnicze mięśnie oddechowe powodują istotne zwiększenie wentylacji płuc, wymiarów i ruchomości klatki piersiowej, ruchów skrętnych żeber
c) wzmacniają mięśnie oddechowe dodatkowo mobilizując je
d) wszystkie z powyższych

66. Plecy okrągłe:
a) są wadą dotyczącą odcinka piersiowego, w której celem głównym jest rozciąganie przykurczonych mm. Piersiowych
b) to nadmiernie zwiększone wygięcie kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej w tył
c) charakterystyczne są wysunięcie głowy do przodu, kifoza piersiowa, wysunięcie barków do przodu, spłaszczenie i zapadnięcie klatki piersiowej, odstawanie łopatek
d) wszystkie z powyższych

67. W plecach okrągłych zmiany w obrębie układu mięśniowego dotyczą:
a) różnic napięć grup mm. Działających antagonistycznie
b) różnic napięć grup mm. Działających agonistycznie
c) istotą jest osłabienie i rozciągnięcie prostownika grzbietu oraz nadmierne napięcia i przykurcze mm. Piersiowych
d) wszystkie z powyższych

68. Należy przyporządkować poszczególnym torom postępowania korekcyjnego właściwe zadania
a - likwidacja dystonii mięśniowej
b - nauczenie przyjmowania postawy skorygowanej
c- utrwalenie nawyku prawidłowej postawy
d - zbudowanie silnego gorsetu mięśniowego
e - zapewnienie odpowiednich sprzyjających likwidacji wady warunków życia
f - uświadomienie
1 morfologiczny - ad 2 fizjologiczny b, c 3 srodowiskowy - e,f

69. Osadzenie żeber i ich ustalenie w pozycji wydechowej występuje w:
a) plecach okrągłych
b) plecach wklęsłych
c) skoliozach
d) wadach klatki piersiowej

70. Wyrobienie nawyku prawidłowej postawy w oparciu o przywrócone prawidłowe warunki anatomiczne, ze szczególnym uwzględnieniem ukształtowania kręgosłupa odcinka piersiowego w wymiarze przednio - tylnym, ustawienia głowy i obręczy górnej - to:
a) zadania szczegółowe w postępowaniu korekcyjnym w przypadku pleców okrągłych
b) cel ogólny w programie postępowania korekcyjnego w przypadku pleców okrągłych
c) zadania szczegółowe w postępowaniu korekcyjnym w przypadku skolioz
d) cel ogólny w programie postępowania korekcyjnego w przypadku skolioz

71. Rozciąganie przykurczonych mm. Zespołu piersiowego, zwiększanie siły i wytrzymałości mm. Karku w pozycji cofnięcia głowy, ściągających łopatki w pozycji zbliżenia ich do kręgosłupa oraz grzbietu w warunkach wyprostu odcinka piersiowego, utrzymanie prawidłowej ruchomości kręgosłupa - to zadania szczegółowe w przypadku:
a) wad klatki piersiowej
b) skolioz
c) pleców okrągłych
d) pleców płaskich
72. Nie jest prawdą:
a) w zwisie biernym zawsze zachodzi elongacja bierna
b) w zwisie biernym można uzyskać elongację czynną
c) elongacja bierna jest mniejsza niż czynna
d) w zwisie czynnym zachodzi elongacja bierna oddolna

73. W zespole objawów - plecy wklęsłe - występują min:
a) kąt nachylenia miednicy 50-55 stopni u kobiet
b) pogłębiona lordoza lędźwiowa
c) osłabienie mięśni brzucha i czworobocznych lędźwi i wzmożone napięcie mięśni pośladkowych
d) osłabienie mm. Biodrowo-lędźwiowych, prostego uda, kulszowo-goleniowych

74. Napięcie mm. Grzbietu podczas wznosu wyprostowanych nóg w leżeniu przodem jest
a) synergizmem względnym
b) synergizmem bezwzględnym
c) działaniem antagonistycznym
d) działaniem agonistycznym

75. Mięśnie brzucha należy ćwiczyć w warunkach neutralnego układu przyczepów końcowych:
a) w plecach okrągłych
b) w plecach wklęsłych
c) w plecach płaskich
d) wszystkie z powyższych

76. Plecy płaskie cechują się:
a) zmniejszeniem fizjologicznych krzywizn kręgosłupa
b) sprzyja powstawaniu skoliozy
c) przodopochyleniem miednicy wielkości 65 stopni
d) wszystkie z powyższych

77. Najlepszą pozycją wyjściową dla ćw. Korekcyjnych pleców płaskich jest
a) leżenie tyłem
b) leżenie bokiem
c) leżenie przodem
d) żadna z powyższych

78. Wady klatki piersiowej to:
a) klatka kurza, szewska, lejkowata, garb żebrowy
b) klatka kogucia, zapadnięta, lejkowata, szewsko - lejkowata, wał Harrisona, różaniec pokrzywiczy
c) klatka kurza,szewska, lejkowata, szewsko-lejkowata, wał Harrisona, różaniec pokrzywiczy, garb żebrowy
d) klatka kurza, szewska, lejkowata

79. Opis dotyczy:
Pozycja niska, zapewniająca odciążenie osiowe kręgosłupa, umożliwia przyjęcie pozycji skorygowanej, proste ułożenie ciała, symetryczne ustawienie w linii środkowej ciała, nacisk podłogi na szczyt kifozy sprzyja zmniejszeniu tej krzywizny kręgosłupa, umożliwia przyjęcie układu rąk w skrzydełka dodatkowo prostując kręgosłup, pogłębioną lordozę lędźwiową należy ustabilizować poprzez ugięcie nóg
a) leżenia przodem
b) leżenia tyłem
c) siadu prostego
d) klęku podpartego

80. Opis dotyczy
Pozycja zapewniająca osiowe odciążenie kręgosłupa, umożliwia przyjęcie pozycji skorygowanej, proste, symetryczne ułożenie linii środkowej ciała umożliwia przyjęcie odpowiedniego układu rąk - ręce ugięte, na dłoniach oparta czołem głowa, sprzyja zwiększaniu krzywizn kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej i pogłębieniu lordozy lędźwiowej dodatkowo leżenie w oparciu na ramionach ugiętych w stawach łokciowych
a) leżenia przodem
b) leżenia tyłem
c) siadu prostego
d) klęku podpartego

81. Opis dotyczy
Pozycja zapewniająca odciążenie osiowe kręgosłupa, umożliwia przyjęcie pozycji skorygowanej oraz korekcję zwiększonej kifozy piersiowej i lordozy lędźwiowej odpowiednie ustawienie kąta ugięcia nóg do tyłowia umożliwia zogniskowanie korekcji w miejscu szczytu kifozy, sprzyja elongacji kręgosłupa (ręce w górę), odpowiedni układ ramion (w skos w górę, w bok, w skos w dół) powoduje rozciąganie aktonów mm piersiowego wielkiego
a) siadu klęcznego
b) pozycja niska klappa
c) siadu prostego
d) pozycja średnia klappa

82. Opis dotyczy
Pozycja zapewniająca odciążenie osiowe kręgosłupa, oraz dużą płaszczyznę podparcia, zapewnia swobodę ruchów kręgosłupa we wszystkich płaszczyznach, układ ramion w przód stwarza lepsze warunki dla kifotyzacji kręgosłupa odc. Piersiowego, stabilizuje łopatki w układzie ich wzajemnego oddalenia, co utrudnia skorygowane ustawienie łopatek, sprzyja pogłębieniu lordozy lędźwiowej
a) klęku
b) pozycja średnia klappa
c) siadu klęcznego
d) klęku podpartego

83 Opis dotyczy
Pozycja średnia, cechuje brakiem odciążenia osiowego kręgosłupa, a także stabilizacji odcinkowej. Wymaga kontroli prawidłowego układu części ciała, powoduje obciążenie osiowe kręgosłupa, umożliwia swobodę ruchów kręgosłupa we wszystkich płaszczyznach, stwarza warunki dla elongacji kręgosłupa oraz ćw. Antygrawitacyjnych, sprzyja lordotyzacji kręgosłupa odcinka lędźwiowego, umożliwia swobodę ruchów kończyn górnych we wszystkich płaszczyznach
a) klęku podpartego
b) klęku prostego
c) pozycja klappa
d) siad klęczny

84. Opis dotyczy
Pozycja niska, wymaga kontroli prawidłowego układu części ciała, powoduje obciążenie osiowe kręgosłupa, daje możliwości stabilizacji miednicy w przodopochyleniu oraz lordotyzacji kręgosłupa odcinka lędźwiowego, umożliwia swobodę ruchów kręgosłupa we wszystkich płaszczyznach, umożliwia elongację kręgosłupa oraz ćwiczenia, antygrawitacyjne, umożliwia swobodę ruchów kończyn górnych we wszystkich płaszczyznach
a) klęku podpartego
b) klęku prostego
c) pozycja średnia klappa
d) siad klęczny

85 Opis dotyczy:

c) siad skulony ????????????

86 Opis dotyczy:



a) siad klęczny ????????
b) siad ugięty
c) siad skulony
d) siad prosty
87 Opis dotyczy:


a) siad skrzyżny
b) siad klęczny
c) siad prosty ???????
d) klęk podparty
88 Opis dotyczy:


a) siad skrzyżny
b) siad klęczny
c) siad prosty
d) klęk podparty
89 Opis dotyczy:



a) klęk prosty
b) stanie
c) zwis bierny
d) zwis czynny

90. opis dotyczy
Swobodny układ ciała, utrzymywany przy napięciu mięśni zginaczy palców długich i krótkich, charakteryzuje się skośnym ustawieniem obojczyków
a)pozycji zwieszonej
b) postawy zwieszonej
c) zwisu biernego
d) zwisu czynnego

91. Opis dotyczy
Pozycja polegająca na utrzymywaniu sylwetki w układzie napięcia wielu grup mięśni obręczy górnej, grzbietu i klatki piersiowej, charakteryzuje się poziomym ustawieniem obojczyków
a) pozycji zwieszonej b) postawy zwieszonej c) zwisu biernego
d) zwisu czynnego

92. Układ ciała w którym zarówno punkt podparcia jak i punkt zaczepienia są w jednej linii
a) pozycji zwieszonej
b) postawy zwieszonej
c) zwisu biernego
d) zwisu czynnego

93. Opis dotyczy
Układ ciała, w którym punkt podparcia powoduje łatwość wykonywania ćwiczeń, a punkt zaczepienia, który jest powyżej linii barków lub głowy daje większy efekt elongacji
a) pozycja zwieszona
b) postawa zwieszona
c) zwis bierny
d) zwis czynny

94. Plecy okrągło-wklęsłe
a) obserwowana w tej wadzie dystonia mięśniowa jest sumą połączenia dystonii mięśni pleców okrągłych i pleców wklęsłych
b) w postępowaniu korekcyjnym należy stosować zasadę stabilizacji odcinkowej
c) jest wadą postawy, w której charakterystycznym jest, że dochodzi do zmian wielopłaszczyznowych
d) nie jest prawdą, że nie należy stosować ćwiczenia elongacyjne i antygrawitacyjne

95. Jest wadą postawy, w której charakterystycznym jest, że dochodzi do zmian w zakresie odchylenia linii kręgosłupa od osi prawidłowej w płaszczyźnie czołowej kręgosłup wygina się w bok, w płaszczyźnie strzałkowej często występuje lordotyzacja na szczycie łuku skrzywienia, w płaszczyźnie poprzecznej dochodzi do rotacji kręgów
a) plecy płaskie
b) choroba scheuermanna
c) skolioza
d) żadna

96. Podział skolioz wg. Cobba to:
a) czynnościowe i strukturalne
b) wyrównane i nie wyrównane
c) wyrównujące się czynnie i biernie
d) podział ze względu na moment występowania skoliozy

97. Skolioza to:
a) skrzywienie boczne kręgosłupa w całości lub odcinkowo
b) jest schorzeniem ogólnoustrojowym w obrębie klatki piersiowej, narządów wew. i układu ruchu, wyniku odchylenia od osi anatomicznej kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej
c) zespół chorobowy w którym dochodzi do charakterystycznych zmian wielopłaszczyznowych w kręgosłupie
d) zmiany deformacyjne w obrębie kręgów kręgosłupa

98. Proszę oznaczyć poszczególne czynniki skoliozy odpowiedniu przyporządkowując im odpowiednią charakterystykę:
a) zapoczątkowuje powstawanie skrzywienia
b) steruje rozwojem skoliozy
c) działa zgodnie z prawami fizyki
d) działa zgodnie z prawami wzrostu
1. Czynnik etiologiczny - a (zapoczątkowuje powstanie skrzywienia)
2. Czynnik biomechaniczny - b, c, d
99. Zaawansowanie zmian w skoliozach (przypisz cechy charakterystyczne)
I stopień

II stopień
III stopień


100. Teoria skrzywień bocznych kręgosłupa o nieznanej etiologii - teoria anatomiczno-czynnościowa, zakłada złożoność procesu: - poszczególne czynniki określić właściwym opisem:
a) procesy chorobowe, które zmniejszają odporność kośćca przez co jest bardziej podatny na odkształcenia
b) dodatkowe zaburzenie wzrostowe np. wskutek mechanicznego uszkodzenia
c) asymetria obciążeń, wadliwa postawa
- czynnik dysponujący -b
- czynnik warunkujący - c
- czynnik wywołujący - a

101. Zadanie ogólne w skoliozach to:
a) ograniczania i przeciwdziałania skutkom choroby, w postępowaniu korekcyjnym dążenie do wyprostowania niefizjologicznych wygięć kręgosłupa
b) uświadomienie istnienia wady, jej istoty i związanych z nią zagrożeń
c) ustalenie i zapewnienie optymalnych warunków toru środowiskowego
d) umożliwienie korekcji przez likwidację przykurczy mięśniowych (wyrównanie asymetrii napięcia mięśni przykręgosłupowych) rozciąganie mm. Przykurczonych i wzmacnianie mm. Osłabionych ???????

102. W postępowaniu korekcyjnym w skoliozach, nieprawdą jest że
a) ćwiczenia asymetryczne wymagają indywidualnego podejścia i kontroli utrzymania pozycji asymetrycznej w czasie ćwiczeń
b) mięśnie krótkie układu przykręgosłupowego należy wzmacniać przez ćwiczenia antygrawitacyjne
c) wzmacnianie po uprzedniej elongacji, następuje poprzez obciążenia submaksymalne i maksymalne
d) skręt tułowiem powoduje rotację kręgów, co ma wpływ na garb żebrowy lub wał lędźwiowy

103. Depresja przednia lub tylna żeber występuje przy:
a) plecach okrągłych
b) plecach wklęsłych
c) plecach okrągło-wklęsłych
d) skoliozach

104. Nie jest objawem stopy płaskiej poprzecznie:
a) obniżenie łuku poprzecznego przedniego i obniżenie kości śródstopia
b) niedomoga mięśniowo- więzadłowej stopy
c) często szpotawe ustawienie I kości śródstopia i koślawość palucha
d) koślawość pięty

105. Stopa płasko - koślawa
a) obniżony łuk podłużny stopy
b) pięta ulega odchyleniu na zew. I opiera się o podłoże brzegiem przyśrodkowym
c) często współwystępują z koślawością kolan, co pogłębia dolegliwość
d) wszystkie z powyższych

106. Płaskostopie jest wynikiem osłabienia i niewydolności mięśni utrzymujących łuk stopy:
a) mm piszczelowego przedniego, tylnego, strzałkowego długiego i mm podeszwowego, rozcięgna podeszwowego
b) mm. Piszczelowego przedniego, tylnego, strzałkowego długiego, mm.podeszwowego, rozcięgna podeszwowego , mm.trójgłowego łydki
c) mm. Piszczelowego przedniego,tylnego, mm.podeszwowego, rozcięgna podeszwowego, mm.trójgłowego łydki
d) mm. Piszczelowego przedniego, strzałkowego długiego, mm. Podeszwowego i rozcięgna podeszwowego, mm. Trójgłowego łydki

107. Cechy palucha koślawego
a) kątowe odchylenie głowy palca pierwszego stopy na zew. Skutkiem czego paluch pokłada się w str. Palca drugiego
b) nadmierne napięcia mm. Krótkich i długich zginaczy palców oraz prostowników długich
c) sztywność stawu śródstopno-paliczkowego palucha najczęściej w zgięciu podeszwowym
d) wszystkie z powyższych

108. Wskaźnik kątowy Clarka różnicuje
a) wielkość kąta skrzywienia kręgosłupa
b) wielkość kątową przodopochylenia miednicy
c) wielkość spłaszczenia stopy
d) żadne z powyższych

109. W stopie wyróżniamy liczbę łuków:
a) 1
b) 2
c) 3
d) 4

110. Stopa szpotawa charakteryzuje się:
a) nadmierne napięcie mięśnia trójgłowego łydki, krótkich i długich zginaczy palców
b) nadmiernym napięciem mięsnia piszczelowego przedniego i strzałkowego krótkiego
c) skręceniem pięty do wew. i oparciem jej na krawędzi zew.
d) wszystko z powyższych

111. Stopa wydrążona charakteryzuje się
a) nadmiernym napięciem mm. Trójgłowego łydki, krótkich i długich zginaczy palców
b) nadmiernym napięciem mięsnia piszczelowego przedniego i strzałkowego krótkiego
c) skręceniem pięty do wew. i oparciem jej na krawędzi zew.
d) piętowym ustawieniem stępu, supinacją, niedowładem krótkich zginaczy palców, mięśni międzykostnych i glistowatych palców

112. Zmiany jakie występują w wadzie kolana koślawe to:

113. Zmiany jakie występują w wadzie kolana szpotawe to:

---