Akademia Ekonomiczna im. O. Langego we Wrocławiu
Wydział Gospodarki Regionalnej i Turystyki w Jeleniej Górze
Monika Klimowicz
89503
Rynek pracy w gminie Jelenia Góra
Raport napisany
Pod kierunkiem dra J. Zaparta
W Katedrze Gospodarki Regionalnej
Jelenia Góra 2003
SPIS TREŚCI
Wstęp |
3 |
|
|
|
4 |
|
5 |
|
6 |
|
|
|
7 |
|
8 |
|
|
|
10 |
|
11 |
|
12 |
Zakończenie |
15 |
Spis tabel |
16 |
Spis wykresów |
16 |
Wstęp
Bezrobocie w Polsce systematycznie osiąga coraz większe rozmiary. Również na lokalnym rynku pracy nie dzieje się zbyt dobrze. Upadają kolejne firmy a te, które się utrzymały nie przejmują rynku upadłych konkurentów i nie rosną siłę jak mogłoby się wydawać zgodnie z teoriami ekonomicznymi.
Temat rynku pracy jest mi bliski tym bardziej, że już wkrótce po zakończeniu studiów sama aktywnie poszukiwać będę zatrudnienia na gminnym rynku pracy.
Ta krótka analiza ma więc być syntetycznym zestawieniem zagrożeń możliwości oraz warunków funkcjonowania jeleniogórskiego rynku pracy.
Praca oparta jest na danych uzyskanych głównie z Powiatowego Urzędu Pracy w Jeleniej Górze oraz z roczników statystycznych, ale także innych źródeł, m.in. z danych podawanych w lokalnej prasie (np. Tygodniku Jeleniogórskim).
Raport obejmuje trzy rozdziały. Pierwszy charakteryzuje gminę a więc i warunki w jakich funkcjonuje lokalny rynek pracy. Drugi przedstawia podstawowe definicje i zagadnienia merytoryczne dotyczące rynku pracy. Trzeci rozdział to charakterystyka jeleniogórskiego rynku pracy.
1.Ogólna charakterystyka gminy Jelenia Góra
Obszar i struktura przestrzeni gminy
Gmina Jelenia Góra jest położona w południowo-zachodniej Polsce, w śródgórskiej kotlinie. Otoczona jest z zachodu Górami Izerskimi, od północy górami Kaczawskimi, od wschodu Rudawami Janowickimi, a od południa Karkonoszami z najwyższym w Sudetach szczytem - Śnieżką (1603 m n.p.m.). Gminy sąsiednie to: Jeżów Sudecki, Janowice Wielkie, Mysłakowice, Podgórzyn, Stara Kamienica, Piechowice. Gmina Jelenia Góra zajmuje powierzchnię 108,4 km2,leży na wysokości od 330 do 370 m n.p.m.
Głównym miastem gminy i zarazem najważniejszym ośrodkiem komunikacyjno-usługowym jest Jelenia Góra. Jest to siedziba władz miejskich, powiatowych (powiatu ziemskiego) oraz ważne centrum przemysłowo-turystyczne regionu. Miasto zamieszkiwane jest przez 93 tysiące mieszkańców. Gęstość zaludnienia wynosi 936 osób/km2,co przekracza średnią Kotliny Jeleniogórskiej niemal czterokrotnie (gdyż wynosi ona 215 osób na km2). Dane ilustruje poniższa tabela.
Tabela 1. Ludność miast i gmin karkonoskich
Gmina /Miasto |
Ilość mieszkańców |
|
|
|
|
Karpacz |
5.600 |
Kowary |
12.500 |
Piechowice |
6.796 |
Szklarska Poręba |
7.480 |
Janowice Wielkie |
4.178 |
Jeżów Sudecki |
5.751 |
Mysłakowice |
10.213 |
Podgórzyn |
7.445 |
Stara Kamiennica |
5.200 |
Jelenia Góra |
93.057 |
Razem |
158.220 |
Źródło: Tablice publikacyjne do Rocznika Statystycznego Województwa Dolnośląskiego 2001. W: http://www.zgk-bukowiec.pl/region/
Gmina Jelenia Góra graniczy bezpośrednio z Czechami (4 km), od granicy z Niemcami dzieli ją 70 km. Przez Jelenią Górę prowadzą drogi komunikacyjne do: Wiednia (429 km), Berlina (303 km) i Pragi (156 km).
Przez Jelenią Górę przebiegają drogi samochodowe:
1. Droga E-65 biorąca początek w Trieście, a kończąca się w Skandynawii;
2. Droga krajowa Nr 3 prowadzi do zespołu portów morskich tj. do Gdańska i Gdyni.
3. Trzy drogi układu krajowego i regionalnego biegną przez Jelenia Górę;
• droga wojewódzka nr 367 łączy Jelenią Górę z Wałbrzychem,
• droga krajowa nr 30 prowadzi z Jeleniej Góry do Zgorzelca,
• droga wojewódzka nr 365 z Jeleniej Góry do Legnicy, pozostałe drogi mają znaczenie lokalne.
4. Z miasta wychodzą cztery kolejowe szlaki komunikacyjne.
Miasto prowadzi także ożywioną współpracę z zagranicą. Jest m. in. siedzibą EUROREGIONU NYSA skupiającego przygraniczne tereny Niemiec, Czech i Polski konsolidującego działania w dziedzinie ochrony środowiska, gospodarki przestrzennej, nauki, sztuki oraz turystyki.
Gmina Jelenia Góra utrzymuje partnerskie stosunki z następującymi miastami:Erfstadt, Bautzen (Niemcy) Valkeakoski (Finlandia), Randers (Dania), Alphen (Holandia), Tyler (Teksas), Liberec (Czechy), Vladimir (Rosja), Cervi (Włochy).
1.2 Ludność i jej struktura
Gminę Jelenia Góra zamieszkuje ponad 170 tysięcy mieszkańców, samo miasto zaś ok. 93 tysięcy ludzi, co stanowi ok. 58,78% wszystkich mieszkańców gminy Jelenia Góra. Ludność w wieku produkcyjnym stanowi 63,7% ludności, a ludność w wieku przedprodukcyjnym 19.7%.
W szkołach ponadpodstawowych uczy się ok. 10 000 uczniów i słuchaczy.
Ogółem w systemie dziennym i zaocznym na wyższych uczelniach w mieście kształci się około 6.400 studentów.
Funkcje gospodarcze
Gmina ma charakter handlowo-przemysłowy oraz turystyczno-uzdrowiskowy.
Gmina Jelenia Góra zdecydowanie nie jest gminą rolniczą i choć grunty rolnicze stanowią na obszarze Kotliny Jeleniogórskiej aż 45%, to większość z nich to gospodarstwa małe, od 1 do 5 ha, są też gospodarstwa większe, o powierzchni ponad 20 ha. Co ciekawe ponad 1/3 gospodarstw nie prowadzi działalności rolniczej, co jest przyczyną wciąż rosnącego bezrobocia nie tylko w regionie ale także na terenie gminy oraz zamierania rolnictwa.
Jelenia Góra jest ośrodkiem gospodarczym, wykazującym wysoką dynamikę rozwoju. Liczba podmiotów gospodarczych od kilku lat wykazuje tendencję rosnąca, postępuje również prywatyzacja. Obecnie w mieście funkcjonuje 11.732 podmioty gospodarcze, w tym 98,0% w sektorze prywatnym.
W strukturze podmiotów gospodarczych dominuje działalność handlowa oraz obsługa nieruchomości, wynajem i prowadzenie interesów. Znaczną rolę odgrywa także działalność budowlana, produkcyjna i transport.
„O walorach turystycznych decyduje w pierwszym rzędzie urozmaicona rzeźba terenu, umożliwiająca na stosunkowo niewielkim obszarze, uprawianie niemal wszystkich rodzajów turystyki. Szlaki turystyczne wiodą przez „płaskie” dno Kotliny Jeleniogórskiej, wysokie i skaliste grzbiety Karkonoszy, łagodne stoki gór Kaczawskich, bagniste torfowiska Gór Izerskich oraz lesiste, usiane skałkami zbocza Rudaw Janowickich. Można tu uprawiać turystykę pieszą nizinną, pieszą górską, wspinaczkę skalną, wszystkie odmiany narciarstwa, turystykę rowerową, turystykę samochodową, kajakarstwo i wiele innych. Ponadto doskonałe połączenia komunikacyjne, bogata baza noclegowo-gastronomiczna o zróżnicowanym poziomie, dostępnym dla każdego, czyni region jeleniogórski bardzo atrakcyjnym.”
Duże znaczenie dla walorów turystyczno-krajoznawczych i rozwoju turystyki w regionie mają działania podejmowane na rzecz zachowania i ochrony terenów zielonych. W tym celu już w 1959 roku powołano do życia Karkonoski Park Narodowy, a w ostatnich latach utworzono kolejne dwa nowe parki krajobrazowe, stykające się niemalże z samą Jelenią Górą. Są to: Rudawski Park Krajobrazowy i Park Krajobrazowy Doliny Bobru, który chroni krajobraz 30 kilometrowego odcinka rzeki od Jeleniej Góry, aż po Lwówek Śląski.
2.Rynek pracy
2.1 Podstawowe definicje rynku pracy
Aby móc trafnie zanalizować rynek pracy, należy najpierw dokładnie go zdefiniować i określić czynniki go kształtujące. Jest to konieczne, aby określić te warunki, które kształtują popyt a przede wszystkim podaż na rynku pracy.
Rynek pracy jest to jeden z rynków czynników wytwórczych, na którym przedmiotem wymiany są usługi świadczone przez siłę roboczą, czyli praca. Rynek pracy w znaczeniu ogólnym składa się z pojedynczych rynków pracy, dotyczących siły roboczej o określonych kwalifikacjach. Na każdym z tych rynków czynnikiem równoważącym popyt i podaż jest płaca równowagi, której poziom jest zróżnicowany.
Wg D. Begga popyt na rynku pracy ma szczególne cechy, które pomagają go definiować. Jest to tzw. popyt pochodny. „Przedsiębiorstwa zgłaszają zapotrzebowanie na czynniki produkcji tylko dlatego, iż potrzebują ich do wytwarzania określonych produktów. Aby stwierdzić, jak duży będzie popyt przedsiębiorstwa na czynniki produkcji [w tym na pracę], musimy określić przyszłe rozmiary popytu na produkty tego przedsiębiorstwa, on to bowiem będzie wpływał na wielkość produkcji, jaką przedsiębiorstwo będzie gotowe dostarczać.” Tak funkcjonujący mechanizm powoduje występowanie ciągłych niedostosowań między popytem a podażą na rynku pracy. W wyniku tych niedostosowań (głównie nadwyżki podaży pracy nad popytem) powstaje bezrobocie.
Bezrobocie występuje wówczas, gdy ilość osób poszukujących pracy, zdolna do niej i gotowa ją podjąć za oferowane na rynku wynagrodzenie jest większa niż ilość wolnych miejsc pracy.
Wielkość grupy bezrobotnych stale się zmienia na skutek zwolnień z pracy np. kwalifikacje pracownika stają się zbędne, lub też sam pracownik uznaje, że wysokość wynagrodzenia oferowana przez pracodawcę nie odpowiada jego oczekiwaniom. Grupa bezrobotnych zmienia się również w wyniku zatrudniania nowych pracowników np. zakład ulega rozbudowie, tworzone są nowe miejsca pracy.
Miarą bezrobocia jest stopa bezrobocia, którą oblicza się jako stosunek liczby bezrobotnych (ludzie, którzy chcą pracować i aktywnie szukają pracy, ale nie mogą otrzymać zatrudnienia przy istniejących stawkach płac) do liczby ludzi stanowiących siłę roboczą (grupa występująca po podażowej stronie rynku pracy, a tworzą ją ci, którzy znaleźli zatrudnienie, oraz ci którzy aktywnie poszukują pracy), a wyraża się ją w procentach. Analizując funkcjonowanie gospodarek borykających się z problemem bezrobocia ekonomiści wyróżnili trzy rodzaje bezrobocia, przy czym każdy z nich wywoływany jest innymi przyczynami.
Bezrobocie koniunkturalne (cykliczne) powstaje na skutek spadku zagregowanego popytu w gospodarce. Jest najważniejszym rodzajem bezrobocia, zależne jest od aktualnych warunków produkcyjnych, handlowych, kredytowych, podatkowych i innych, w których działają podmioty gospodarcze i które wpływają na osiągane przez nie efekty ekonomiczne.
W okresie tzw. braku koniunktury gospodarczej, spowodowanej np. załamaniem handlu zagranicznego, wystąpieniem bariery popytowej itp., działalność wytwórcza zostaje ograniczona, a w skrajnych przypadkach występują nawet bankructwa przedsiębiorstw. To prowadzi do zwolnień z pracy i wzrostu bezrobocia. Bezrobocie tego rodzaju może trwać kilka miesięcy, a nawet kilka lat, jeżeli załamanie koniunktury jest względnie trwałe.
Bezrobocie strukturalne pojawia się wówczas, gdy w określonych regionach kraju lub gałęziach występuje zastój gospodarczy i napływające nowe roczniki w wieku zdolności do pracy nie mogą znaleźć zatrudnienia. Pewna część pracowników będzie przejściowo znajdowała się bez pracy, tworząc naturalne zaplecze potencjalnego zatrudnienia.
Bezrobocie frykcyjne (przejściowe) wynika z niedostosowania posiadanych kwalifikacji i miejsc zamieszkania do wymaganych miejsc pracy. Obejmuje również pracowników, którzy z różnych powodów zmieniają pracę i przejściowo, w okresie poszukiwania nowych miejsc pracy, są bezrobotni.
Ponadto występuje bezrobocie ukryte dotyczące ludzi, którzy zatrudnieni są ponad faktyczne potrzeby, a także z różnych względów nie ujętych w rejestrach bezrobotnych, którzy, np. nie wierzą, że mogą znaleźć odpowiednią pracę. Przykładem bezrobocia ukrytego jest rolnictwo.
2.2 Czynniki kształtujące rynek pracy
Podaż pracy jest wyznaczana przez dwie wielkości: - czas wolny (praca traktowana jest jako przykrość minus) i wielkość dochodu z pracy. Te dwie wielkości są pewną alternatywą czyli jeżeli wybierzemy czas wolny to kosztem wielkości dochodu z pracy i odwrotnie. Podaż na rynku pracy jest to liczba osób poszukujących pracy. Krzywa podaży jest wzrastającą funkcją płac.
Popyt jest to ilość wolnych miejsc pracy zgłoszonych przez pracodawców. Krzywa popytu jest malejącą funkcją stawek płac. Im wyższa jest płaca, tym oferowana ilość pracy jest mniejsza.
Stan równowagi jest osiągany przy stawkach płac równoważących popyt z podażą. Podstawowym mechanizmem zapewnienia równowagi jest doskonale elastyczny mechanizm płacowy. Polega on na tym że w momencie kiedy występuje nierównowaga płace będą się ukierunkowywać ku górze. Podaż przewyższa wówczas popyt, a płace maleją (pojawia się bezrobocie), Gdy popyt przewyższa podaż płace rosną.
Czynniki wpływające na wielkość podaży siły roboczej:
czynniki demograficzne - są to czynniki związane z procesami migracyjnymi (np. siła robocza napływająca zza wschodniej granicy), a także wzrost siły roboczej związany z przyrostem naturalnym
czynniki związane z kształtowaniem się czasu pracy - obejmuje kształtowanie przez państwo maksymalnej liczby godzin pracy, minimalnego wymiaru urlopu wypoczynkowego, dni wolnych od pracy i inne uwarunkowania prawne
czynniki związane z kształtowaniem się dochodu z pracy - gdy stawki płac są wysokie, wzrasta również ilość chętnych do podjęcia pracy, spadek płacy powoduje zniechęcenie do podjęcia pracy
czynniki związane z edukacją i kształceniem - ustalenie przez państwo wieku, do którego nauka jest obowiązkowa wpływa na przyrosty siły roboczej
czynniki związane z zabezpieczeniem społecznym - ubezpieczenia społeczne, emerytalne, jak na przykład wiek emerytalny regulują wielkość siły roboczej
czynniki kulturowe.
Czynniki wpływające na popyt na pracę:
wielkość produkcji, regulowana ogólnym stanem gospodarki i panującą koniunkturą. Poprawa koniunktury sprawia, że popyt na dobra wzrasta, a co za tym idzie wzrasta produkcja, zatrudnienie i rośnie podaż pracy
poziom techniczny, wysokie zmechanizowanie produkcji powoduje mniejsze zapotrzebowanie na czynnik ludzki w procesie produkcji, popyt na pracę wówczas maleje
stawki płac wpływające na koszty osobowe, wysokie stawki zniechęcają pracodawców do zatrudniania kolejnych pracowników ze względu na rosnące koszty pracy. Szukając oszczędności producenci nie tylko nie zgłaszają popytu na pracę, ale wręcz zmniejszają dotychczasową jego wartość
wzajemne relacje między związkami zawodowymi a organizacjami pracodawców. Im większa rola związków zawodowych, tym mniej jest miejsc pracy - pracodawcy nie są skłonni do tworzenia nowych miejsc pracy.
3. Lokalny rynek pracy
3.1 Pracujący na rynku lokalnym i główne miejsca pracy
Jelenia Góra jest ośrodkiem gospodarczym, wykazującym wysoką dynamikę rozwoju. Liczba podmiotów gospodarczych od kilku lat wykazuje tendencję rosnąca, postępuje również prywatyzacja. Obecnie w gminie funkcjonuje 11.732 podmioty gospodarcze (o 151 więcej niż przed rokiem), w tym 98,3% w sektorze prywatnym.
Jeleniogórski przemysł wykazuje znaczne zróżnicowanie branżowe. W mieście dominuje: przemysł chemiczny (Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne JELFA S.A.), produkcja szkła optycznego (Jeleniogórskie Zakłady Optyczne sp. z o.o. - szkło okularowe, soczewki, pryzmaty), produkcja maszyn i urządzeń (PMPoland S.A., DOLFAMEX sp. z o.o. Jeleniogórskie Zakłady Odlewnicze ZREMB sp. z o.o.), oraz przemysł włókienniczy (ANILUX - produkcja włóczki i przędzy).
Ponadto dość dużo miejsc pracy skupiają FAM Polska, firma DSE DRAEXLMAIER - producent przewodów elektrycznych do nowego modelu Volkswagena Passata D, JELENIA PLAST sp. z o.o., ale także duże sklepy takie jak TESCO, NOMI, LIDL, HYPERNOVA, KOMFORT i AHOLD, Warto zauważyć, że w tej branży zatrudnienie jeszcze wzrośnie, gdyż docelowo w Jeleniej Górze ma być aż 8 hipermarketów. Stanowiska pracy są tam jednak niezbyt pewne, występuje duża rotacja wśród pracowników. Wielu spośród zatrudnionych w Jeleniej Górze skupia także oświata (funkcjonuje obecnie 15 szkół podstawowych, 8 gimnazjów, 45 szkół i zespołów szkół średnich, w tym 5 liceów ogólnokształcących; w szkołach uczy się w sumie około 15 tysięcy uczniów) i służba zdrowia (np. Szpital przy ul. Ogińskiego).
Dokładne dane pokazuje wykres 1.
Wykres 1. Zatrudnienie wg sektorów w gminie Jelenia Góra
Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych z Rocznika Statystycznego 2002
3.2 Pracujący wg sektorów ekonomicznych
W Jeleniej Górze funkcjonuje 259 spółek handlowych z udziałem kapitału zagranicznego, w tym 255 w sektorze prywatnym oraz 4 przedsiębiorstwa zagraniczne. W Jeleniej Górze funkcjonuje 799 spółek handlowych, w tym m.in. 13 z udziałem Skarbu Państwa oraz 7 spółek z udziałem samorządu terytorialnego.
W gminie pracuje 27800 osób, w tym w sektorze prywatnym 14 900 a w sektorze państwowym 12 900 osób. Jak więc wynika z danych mimo miażdżącej przewagi ilościowej sektora prywatnego, zatrudnienie w obu sektorach bilansuje się. Liczba bezrobotnych (według stanu na dzień 28.02.2002r.) wynosi 6.978 osób, a stopa bezrobocia (według stanu na dzień 28.02.2002r.) - 16,7%.
W strukturze podmiotów gospodarczych dominuje działalność handlowa oraz obsługa nieruchomości, wynajem i prowadzenie interesów. Znaczną rolę odgrywa także działalność budowlana, produkcyjna i transport.
Jeleniogórski przemysł wykazuje znaczne zróżnicowanie branżowe. W mieście dominuje:
przemysł chemiczny (Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne JELFA S.A.),
produkcja szkła optycznego i technicznego (Jeleniogórskie Zakłady Optyczne sp. z o.o.) - szkło okularowe, soczewki, pryzmaty,
produkcja maszyn i urządzeń (PMPoland S.A., DOLFAMEX sp. z o.o.) Jeleniogórskie Zakłady Odlewnicze ZREMB sp. z o.o.,
przemysł włókienniczy (ANILUX - produkcja włóczki i przędzy).
W mieście uruchomiły działalność następujące firmy: DEA, Statoil, Aral, Mac Donald's, Pizza Hut, które zapewniają zatrudnienie na stacjach paliw i w branży gastronomicznej.
Władze miasta swą przychylnością wobec potencjalnych inwestorów, tak krajowych, jak i zagranicznych, stwarzają dobre warunki do podejmowania przedsięwzięć gospodarczych. Stanowi o tym m.in. podejmowanie kompleksowych działań na rzecz rozwoju infrastruktury technicznej oraz kształtowania atrakcyjnego wizerunku miasta, a także rozwinięta sieć banków i instytucji wspierających rozwój przedsiębiorczości, co sprzyja odpowiedniej obsłudze prawnej i finansowej podmiotów gospodarczych.
Od wielu lat władze miasta prowadzą aktywną politykę inwestycyjną, świadczy o tym udział wydatków inwestycyjnych w ogólnej kwocie wydatków budżetu miasta. Na przestrzeni ostatnich czterech lat wynosił on ponad 22,0%. Działania te sprawiły, że nasze miasto zajmowało wysokie miejsca w przeprowadzanych kolejnych rankingach atrakcyjności inwestycyjnej. W 2001 r. Jelenia Góra znalazła się na 18 pozycji w kraju w rankingu oceniającym potencjał rozwojowy powiatów grodzkich.
Miasto prowadzi także ożywioną współpracę z zagranicą. Jest m. in. siedzibą EUROREGIONU NYSA skupiającego przygraniczne tereny Niemiec, Czech i Polski, konsolidującego działania w dziedzinie ochrony środowiska, gospodarki przestrzennej, nauki, sztuki oraz turystyki.
Jelenia Góra jest miastem o znacznym potencjale rozwojowym. Według ostatniego rankingu oceniającego potencjał rozwojowy miast, przeprowadzonego przez Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową w Warszawie, Jelenia Góra uzyskała najwyższy wskaźnik atrakcyjności inwestycyjnej - “A” obok takich miast, jak Gdynia, Sopot czy Bielsko-Biała.
3.3 Skala bezrobocia i jego struktura
Bezrobocie jest wciąż jednym z najpoważniejszych problemów dotykających gminę Jelenia Góra. Liczba bezrobotnych stale rośnie, a w najgorzej sytuacji znajdują się osoby w wieku 45-54 lata i starsze, którym najtrudniej jest znaleźć stałą pracę. Duży udział w ogólnej liczbie bezrobotnych mają też bezrobotni bez prawa do zasiłku, którzy ponad rok szukają pracy. Są oni praktycznie wyłącznie na utrzymaniu instytucji państwowych i samorządowych.
Dynamikę liczby bezrobotnych ilustruje przedstawiony poniżej wykres.
Wykres 2. Liczba bezrobotnych w gminie Jelenia Góra
Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych PUP w Jeleniej Górze
W strukturze według wieku największą liczbę bezrobotnych stanowią osoby w wieku 45-54 lata i ta też grupa charakteryzuje się największymi przyrostami liczby bezrobotnych.
Wykres 3. Liczba bezrobotnych według grup wiekowych
Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych PUP w Jeleniej Górze
Co wydaje się bardzo martwiące, systematycznie z roku na rok rośnie liczba bezrobotnych, którzy nie mają prawa do zasiłku. W ubiegłym roku liczba ta osiągnęła już niemal 6000 osób.
Wykres 4. Bezrobotni według prawa do zasiłku
Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych PUP w Jeleniej Górze
Wśród bezrobotnych największy udział mają bezrobotni z wykształceniem podstawowym, a najmniejszy z wykształceniem wyższym. Dane ilustruje poniższy wykres.
Wykres 5. Bezrobotni według wykształcenia
Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych PUP w Jeleniej Górze
Ogólne tendencje na rynku pracy w Jeleniej Górze wskazują na stały, systematyczny wzrost bezrobocia we wszystkich grupach i kategoriach, zarówno w każdej grupie wiekowej, jak i w przekroju stażowym i według wykształcenia.
Zgodnie z tą tendencją bezrobocie w gminie Jelenia Góra osiągnie wkrótce nawet 25%. Dane są na tyle alarmujące, że władze lokalne powinny podjąć wszelkie możliwe wysiłki, aby już teraz przeciwdziałać jego wzrostowi.
Zakończenie
Z roku na rok bezrobocie wzrasta, zmusza tym samym państwo, jak i samych bezrobotnych do podejmowania określonych działań. Brak pracy, podstawowego źródła dochodów, stwarza sytuację przymusu ekonomicznego wywołującego aktywność polegającą na:
zdobywaniu nowych kwalifikacji,
szukaniu pracy poza miejscem zamieszkania,
podejmowaniu pracy niezgodnej z kwalifikacjami i zatem mniej płatnej.
W Polsce bezrobocie cechuje się dominacją bezrobotnych kobiet, ludzi młodych, ludzi z wykształceniem zasadniczym zawodowym i podstawowym.
Dobrym sposobem na rozwiązanie problemu bezrobocia mogłoby być zwiększenie inwestycji na obszarze gminy oraz wspieranie lokalnej przedsiębiorczości przede wszystkim w sektorze małych i średnich przedsiębiorstw.
Korzystny wpływ zarówno na rozwój gminy jak i całego regionu mają wciąż niewykorzystane atuty jeleniogórskiego:
atrakcyjne położenie na skrzyżowaniu szlaków handlowych i mały ruch przygraniczny
wysoka dostępność komunikacyjna
znaczące walory turystyczne, uzdrowiskowe, krajoznawcze i rekreacyjno-wypoczynkowe
szybkie tempo transformacji gospodarki
wysoko rozwinięta infrastruktura otoczenia biznesu
wysoki poziom uzbrojenia w infrastrukturę techniczną
zasoby wykwalifikowanej siły roboczej
Do preferowanych kierunków inwestowania w Jeleniej Górze należą w szczególności:
nieuciążliwa dla środowiska działalność produkcyjna i usługowa,
rozwój bazy noclegowej turystyki, sieci placówek gastronomicznych, bazy rekreacyjnej i uzdrowiskowej,
rozwój infrastruktury obsługi mieszkańców miasta oraz turystów i kuracjuszy (parkingi, stacje paliw, lokale rozrywkowe i inne).
Spis tabel
Tabela 1. Ludność miast i gmin karkonoskich |
5 |
|
|
Spis wykresów |
|
|
|
Wykres 1. Zatrudnienie wg sektorów w gminie Jelenia Góra |
11 |
Wykres 2. Liczba bezrobotnych w gminie Jelenia Góra |
13 |
Wykres 3. Liczba bezrobotnych według grup wiekowych |
13 |
Wykres 4. Bezrobotni według prawa do zasiłku |
13 |
Wykres 5. Bezrobotni według wykształcenia |
14 |
Informacje zaczerpnięte z oficjalnej strony miasta Jelenia Góra www.jeleniagora.pl
D. Begg, Ekonomia. T.1 Mikroekonomia, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1999, s.294.
P. Urbaniak, Podstawy Ekonomii, Poznań 1994, s. 50-51.
E. Nojszewska, Podstawy Ekonomii, Warszawa 1997, s. 256-257.
P. Urbaniak, op. cit, s. 65.
M. Nasiłowski, System rynkowy. Warszawa 1996, s. 289.
Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl
1
Wyszukiwarka