28.12.2000r. |
Grupa 23 B |
Laboratorium z mechaniki płynów
|
Ćwicz.4: Pomiar współczynnika strat lokalnych przy przepływie wody w rurze.
|
||
Pocztowski Hubert Tokarski Mariusz Porada Krzysztof Walczyk Edyta Rachuna Marcin Warych Sebastian Raczyński Paweł Więcławek Bogusław Rutkowski Mariusz Wójcik Sylwester Zapała Zbigniew Zabawski Wojciech Śliwa Paweł Zapała Zbigniew Świderek Michał Żmuda Ireneusz
|
1.) Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest doświadczalne wyznaczenie współczynnika strat lokalnych w funkcji liczby Reynoldsa dla przepływu wody w przewodzie.
2.) Schemat stanowiska.
Stanowisko badawcze przeznaczone do określania strat lokalnych na zaworze składa się z zamkniętej pętli rurociągu.
W skład stanowiska wchodzą:
zbiornik zasilający, rura łącząca zbiornik z pętlą rurociągu, rury z metaplexu, pompa wirowa (160 SX), silnik prądu stałego, zawory - ssawny i tłoczny, manometry sprężyste na ssaniu i na tłoczeniu, zasuwa klinowa, manometry różnicowe do pomiaru spadku ciśnienia na zasuwie klinowej, przepływościomierz turbinkowy, wskaźnik ilości obrotów turbinki, elektryczny sekundomierz, króćce - doprowadzający i odprowadzający wodę do/z instalacji badawczej, szafa sterownicza, termometr do pomiaru temperatury cieczy i odpowietrznik.
3.) Parametry otoczenia.
Temperatura otoczenia - 20°C
Ciśnienie - 998 hPa
4.) Parametry rurociągu.
Długość pomiarowa L1-4 - 60 cm, L2-3 - 30 cm, L1 - 10 cm, L2 - 20 cm
Średnica przewodu D - 0,05 m.
Pole przekroju poprzecznego przewodu S - 0,0019 m2
5.) Wielkości bezpośrednio odczytane:
[obr/min] |
[kG/cm²] |
[kG/cm²] |
[l/min] |
T [°C] |
[mmHg] |
[mmHg] |
600 |
-0,01 |
0 |
172 |
18,9 |
12 |
12 |
750 |
-0,02 |
0,1 |
217 |
19 |
22 |
19 |
900 |
-0,03 |
0,2 |
268 |
19 |
34 |
32 |
1050 |
-0,04 |
0,3 |
314 |
19,1 |
50 |
43 |
1200 |
-0,045 |
0,5 |
362 |
19,1 |
67 |
60 |
1350 |
-0,049 |
0,6 |
415 |
19,3 |
82 |
75 |
1500 |
-0,051 |
0,75 |
462 |
19,5 |
108 |
95 |
1800 |
-0,075 |
1 |
550 |
19,9 |
149 |
137 |
2100 |
-0,1 |
1,35 |
650 |
20,3 |
232 |
190 |
2400 |
-0,15 |
1,75 |
748 |
21,2 |
335 |
255 |
2550 |
-0,175 |
1,95 |
798 |
22,7 |
320 |
283 |
6.) Obliczenia.
a) określenie spadku ciśnienia:
Wartości ∆h[mH2O]dla kolejnych pomiarów zamieszczam w tabeli.
b) określenie prędkości przepływu:
Wartości US dla kolejnych pomiarów zamieszczone są w tabeli.
c) doświadczalny współczynnik strat lokalnych :
* I metoda
* II metoda
d) wyznaczanie liczby Reynoldsa
współczynnik lepkości kinematycznej wyznaczony z wykresu
T
e) współczynnik teoretyczny strat tarcia λT
Dla przepływu laminarnego (Re<2200) -
Dla przepływu turbulentnego (Re>2300) -
7.) Wielkości wyliczone.
Qv [m³/s] |
US [m/s] |
T [K] |
[m²/s] |
Re |
[mH2O] |
[mH2O]] |
|
|
|
0,002867 |
1,4607219 |
292,05 |
0,00000104 |
70227,01 |
0,1512 |
0,1512 |
1,390323 |
1,157384 |
0,2552433 |
0,003617 |
1,8428875 |
292,15 |
0,00000103 |
89460,56 |
0,2772 |
0,2394 |
1,164641 |
1,38212 |
0,1609357 |
0,004467 |
2,2760085 |
292,15 |
0,00000103 |
110485,8 |
0,4284 |
0,4032 |
1,43167 |
1,41457 |
0,1091588 |
0,005233 |
2,6666667 |
292,25 |
0,000001027 |
129828 |
0,63 |
0,5418 |
1,251511 |
1,538441 |
0,079707 |
0,006033 |
3,07431 |
292,25 |
0,000001027 |
149674,3 |
0,8442 |
0,756 |
1,386277 |
1,559675 |
0,0616321 |
0,006917 |
3,5244161 |
292,45 |
0,000001024 |
172090,6 |
1,0332 |
0,945 |
1,353331 |
1,44578 |
0,0475896 |
0,0077 |
3,9235669 |
292,65 |
0,00000102 |
192331,7 |
1,3608 |
1,197 |
1,316804 |
1,553254 |
0,0388372 |
0,009167 |
4,670913 |
293,05 |
0,000001015 |
230094,2 |
1,8774 |
1,7262 |
1,416368 |
1,515172 |
0,0285317 |
0,010833 |
5,5201699 |
293,45 |
0,000001 |
276008,5 |
2,9232 |
2,394 |
1,200678 |
1,716704 |
0,0204349 |
0,012467 |
6,3524416 |
294,35 |
0,00000098 |
324104,2 |
4,221 |
3,213 |
1,072078 |
1,893336 |
0,0155078 |
0,0133 |
6,7770701 |
295,85 |
0,000000932 |
363576,7 |
4,032 |
3,5658 |
1,3241 |
1,567981 |
0,0144253 |
8.) Rachunek błędu ∆λ
∆(∆h)=1 [mmHg]
∆(∆h)=0,013 [mH2O]
∆Qv=1 l/min=0,001/60 [m³/s]
9.) Wykresy zależności współczynnika strat lokalnych od liczby Reynoldsa.
10.) Wnioski:
Współczynnik strat lokalnych ma wartość prawie stałą, gdyż przepływ jest turbulentny. Powstałe błędy w końcowych charakterystykach wynikają przede wszystkim z niedokładności odczytywanych pomiarów. Lepszą metodą jest metoda I (oparta na równaniu Bernoulliego), w której nie jest potrzebny współczynnik strat liniowych wyliczanego z empirycznego wzoru Blasius'a. W metodzie II nasze obliczenia obarczone są dodatkowym błędem wynikającym z błędu pomiaru . Element, w którym następuje strata lokalna powoduje zaburzenie przepływu, czego efektem jest zniekształcenie profilu prędkości. Mogą pojawić się wiry, strefy recyrkulacji, itp. W wyniku tych zaburzeń na wlocie i wylocie z elementu, w którym występuje strata lokalna, obarczony będzie dużym błędem. Inną przyczyną błędów była mała czystość cieczy. Na obydwu wykresach zauważalne jest znaczne odchylenie od linii trendu dwóch ostatnich punktów, co związane jest zapewne z błędnym odczytem użytych do obliczeń wartości.