Struktura - ściąga, policja


Struktura i zadania Policji w systemie Organów Administracji Publicznej.

Organizacja i zadania Policji

Pojęcie Policji art.1 ust.1 ustawa o Policji z 6.04.1990r. Dz.U.2002.7.58 (z 2002r. Dz.U.nr.7 poz. 58) ze zmianami.

Ksenofont i Arystoteles po raz pierwszy użyli na określenie ustroju Państwa słowa „policja” (starożytna Grecja) w XVIII w. Utworzono pierwsze urzędy policyjne we Francji, a następnie w Prusach.

Policja - działalność Państwa służąca utrzymaniu porządku i bezpieczeństwa wewnętrznego i ścigania przestępstw.

„Policja (art.1) - umundurowana i uzbrojona formacja służąca społeczeństwu, przeznaczona do ochrony, bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego.” Policja należy do administracji, do władzy wykonawczej.

Usytuowanie Policji w systemie Organów Administracji Publicznej:

Organ Administracji Publicznej - człowiek lub grupa osób znajdująca się w strukturze organizacyjnej Państwa lub samorządu terytorialnego powołana w celu realizacji norm prawa administracyjnego(w sposób i ze skutkami właściwymi temu prawu - działalność widoczna, zapobieganie, ściganie) w granicach przyznanych przez prawo kompetencji (może robić to co prawo dopuszcza, zbadać czy przepis prawa pozwala nam działać) i korzystający z przymusu państwowego (możliwość wydawania podmiotom poleceń, możliwość stosowania represji w celu wymuszenia pożądanego zachowania).

Są organy monokratyczne i kolegialne. W Policji są organy monokratyczne. Każdy organ znajduje się w sferze administracji rządowej (organy Policji) lub samorządowej. Organy Policji działają w imieniu i na rachunek Państwa.

Ustawa o Policji jest materialnym prawem administracyjnym.

Przymus Państwowy - możliwość stosowania represji w celu wymuszenia pożądanego zachowania.

Rodzaje:

wg kryterium - obszar działania

* terytorialny zakres działania:

a. centralne (Państwo) - działają na terytorium całego Państwa,

b. terenowe (określony obszar, województwo, gmina) - działają na określonych wycinkach podziału terytorialnego,

* zakres działania:

a. o charakterze ogólnym ( kompetencji im szerszy zakres)

b. o charakterze specjalnym ( im większy zakres )

* prawny charakter działania:

a. stanowiące

b. pomocnicze

* skład osobowy:

a. kolegialny

b. monokratyczny

* samodzielne działanie:

a. rządowe

b. samorządowe

* sposób podporządkowania:

a. zdecentralizowany

b. podległy hierarchicznie

* zdolność do wydawania decyzji:

a. 1-wszej instancji

b. 2-giej instancji

System Organów Administracji Publicznej w RP

1. Organy Naczelne

2. Organy Centralne

3. Organy Terenowe

Naczelne Organy Administracji Publicznej:

- Prezydent

- Rada Ministrów organ kolegialny

- Prezes Rady Ministrów

- Ministrowie, Przewodniczący określonych w ustawach komitetów, Przewodniczący komitetu integracji europejskiej

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji - nie jest organem Policji. Reprezentuje interesy Policji w systemie organów naczelnych, kieruje następującymi działaniami administracji rządowej:

1. administracja publiczna,

2. sprawy wewnętrzne,

3. wyznania religijne,

Wydział spraw wewnętrznych obejmuje sprawy:

1. ochrony, bezpieczeństwa i porządku publicznego,

2. ochrony granic państwa, kontroli ruchu granicznego i cudzoziemców,

3. obywatelstwa,

4. obrony cywilnej kraju,

5. ochrony przeciwpożarowej,

6. przeciwdziała skutkom klęsk żywiołowych i innych podobnym zdarzeniom zagrażającym bezpieczeństwu powszechnemu.

Dział Administracji Publicznej obejmuje sprawy :

1. administracji w tym organizacji - urzędów administracji publicznej oraz procedur administracyjnych,

2. reform i organizacji struktur administracji publicznej,

3. zespołowej administracji urzędowej w województwie.

MSWiA podporządkowane są :

Organy Centralne:

a. Komendant Główny Policji,

b. Komendant Główny Straży Granicznej,

c. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej,

d. Szef obrony cywilnej Kraju,

e. Szef biura ochrony rządu (BOR)

Ich Szefowie podlegają Prezesowi Rady Ministrów. KOK - Komitet Obrony Kraju podporządkowany jest Sejmowi i Prezydentowi Rzeczypospolitej Polski

Cechy organów centralnych:

- Podporządkowanie ich organom naczelnym,

- Węższy zakres działania niż organy naczelne,

- Są powoływane przez organy naczelne,

- Nie wchodzą w skład Rady Ministrów.

Komendant Główny Policji jest Centralnym Organem Organizacji Rządowej właściwy w sprawach ochrony bezpośredniej ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego jest on przełożonym wszystkich funkcjonariuszy Policji. Powoływany i odwoływany jest przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Ministra Właściwego do Spraw Wewnętrznych.

ABW, AW, WSI organy centralne - ich szefowie podlegają Prezesowi Rady Ministrów. Są to organy właściwe w sprawach ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Komitet obrony kraju (KOK) - podporządkowany jest Sejmowi i Prezydentowi RP.

Kompetencje Komendanta Głównego:

1. Określa on szczegółowe zasady organizacji i zakres działania komend, komisariatów i innych jednostek organizacyjnych Policji,

2. Metody i formy wykonywania zadań przez poszczególne służby policyjne w zakresie nieobjętym innymi przepisami,

3. Określa zasady szkolenia strażników gminnych i sprawuje nadzór,

4. Określa programy szkoleń zawodowych Policjantów,

5. Tworzy ośrodki szkolenia i Szkoły Policyjne,

6. Jest organem właściwym do mianowania, przenoszenia i zwalniania ze stanowisk w Policji.

Organy Terenowe dzielą się one na:

1. organy administracji rządowe,

2. organy samorządu terytorialnego

Terenowe Organy Policji:

1. komendant wojewódzki policji,

komendant stołecznej policji

2. komendanci:

a. miejscy,

b. powiatowi,

c. rejonowi ( na obszarze miasta stołecznego Warszawy)

3. komendanci komisariatów policji.

System organizacyjny terenowej administracji Rządowej.

Organy Administracji Rządowej na obszarze województwa:

1. wojewoda,

2. organy administracji nie zespolonej,

3. kierownicy wojewódzkich zespolonych służb inspekcji i straży działających pod zwierzchnictwem wojewody (wojewódzka adm. zespolona)

4. kierowników powiatowych służb inspekcji i straży działających pod zwierzchnictwem starosty (powiatowe administracje zespolone)

5. Organy jednostek samorządów terenowych oraz innych samorządów, jeżeli wykonują one zadania z zakresu administracji rządowej na podstawie ustaw lub w drodze zawartych porozumień.

Zespolenie oznacza zwierzchnictwo np. konkretnego organu, nie ma charakteru służbowego, następuje pod zwierzchnictwem wojewody lub starosty, wyróżnia się w 4 aspektach:

1. osobowym,

2. kompetencyjnym,

3. organizacyjnym,

4. finansowym

Z wojewodą zespolonych jest 11 kierowników służb inspekcji i straży oraz komendant wojewódzki policji.

Organy administracji zespolonej podległe Wojewodzie:

1. Komendant Wojewódzki Policji

2. Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej,

3. Wojewódzki Konserwator Zabytków,

4. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska,

5. Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny,

6. Wojewódzki Inspektor Budowlany.

Zespolenie osobowe - oznacza wpływ wojewody na obsadę stanowisk w wojewódzkiej administracji zespolonej. Wojewoda powołuje i odwołuje kierowników zespolonych służb inspekcji i straży za wyjątkiem: komendanta wojewódzkiego policji i komendanta wojewódzkiego państwowej straży pożarnej, którzy są powoływani po zasięgnięciu opinii wojewody. Na wyrażenie opinii wojewoda ma 14 dni od dnia przedstawienia kandydata, ale opinia ta nie jest wiążąca.

Komendanta wojewódzkiego policji powołuje i odwołuje minister właściwy do S/Wew. na wniosek Komendanta Głównego Policji po zasięgnięciu opinii wojewody.

Komendanta Społecznego Policji powołuje i odwołuje minister właściwy do SW na wniosek Komendanta Głównego Policji po zasięgnięciu opinii wojewody mazowieckiego i prezydenta miasta stołecznego Warszawy, w terminie 14 dni ( 2 organy opiniujące).

Zespolenie kompetencyjne - polega ono na tym, że organem właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego jest co do zasady Wojewoda.

Komendant wojewódzki policji działa w imieniu i z upoważnienia wojewody, natomiast w imieniu własnym może on działać tylko wtedy, gdy ustawy tak stanowią. W imieniu własnym działa on w sprawach;

1. dochodzeniach śledczych, operacji rozpoznawczych i ścigania wykroczeń.

2. w sprawach wydawania indywidualnych aktów administracyjnych, gdy ustawy tak stanowią ( np. ochrona osób i mienia, sprawy związane z cudzoziemcami).

Zespolenie finansowe - nie dotyczy policji, a polega ono na obsłudze budżetu danej służby, inspekcji lub straży przez służby budżetowe wojewody.

Zespolenie organizacyjne - polega ono na wcieleniu danej służby, inspekcji lub straży w strukturę urzędu wojewódzkiego o ile ustawy nie stanowią inaczej.

Regulamin Komendy Wojewódzkiej Policji nie jest częścią regulaminu urzędu wojewódzkiego.

Zwierzchnictwo Wojewody nad Komendantem Wojewódzkim Policji:

- jest organem administracji rządowej na obszarze województwa właściwym w sprawach bezpieczeństwa i porządku publicznego ( art.6 ust.1 ),

- komendant wojewódzki policji wykonuje zadania i kompetencje określane w ustawach w imieniu wojewody z ustawowego upoważnienia, własnym jeżeli ustawy tak stanowią ( art. 2 pkt 2 ),

- kontroluje jako przedstawiciel rządu w województwie wykonanie prze KWP zadań wynikających z ustaw i innych artykułów prawnych wydanych na ich podstawie ustaleń Rady Ministrów oraz zarządzeń i poleceń Prezesa Rady Ministrów ( art. 15 pkt.1 )

- zapewnia współdziałanie wszystkich jednostek organizacyjnych administracji publicznej na terenie województwa w sytuacjach kryzysowych ( art. 15 pkt.4 ),

-wydaje polecenia obowiązujące wszystkie organy administracji rządowej (pkt.4 art.14 ust. 2)

- kieruje, koordynuje, zapewnia warunki do skutecznego działania i ponosi działalność za rezultaty działania administracji zespolonej (art. 13),

- przysługuje mu prawo wglądu w tok każdej sprawy prowadzonej na obszarze województwa przez organy administracji rządowej ( art. 21)

- KWP składa roczne sprawozdanie ze swojej działalności, oraz ma prawo żądać sprawozdań w razie zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego lub niebezpiecznego zakłócenia porządku publicznego (art. 20),

- w sytuacjach nadzwyczajnych ma prawo żądania wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wobec pracownika administracji rządowej, który dopuścił się naruszenia prawa.

Organy Administracji nie zespolonej - organy wyodrębnione z uwagi na charakter wykonywanych przez nie zadań lub terytorialny zasięg działania. Mogą być tworzone jedynie w drodze ustawy i są wymienione w załączniku do ustawy o Administracji Rządowej w województwie.

Nie zespolenie - istnieje grupa organów nie podporządkowanych wojewodzie, które są powoływane przez właściwe organy naczelne bądź centralne, a wyodrębnione ze względu na swój terytorialny zasięg działania albo charakter wykonywanych zadań. Organy te noszą nazwę administracji nie zespolonej, do której zaliczamy:

1. właściwe organy Straży Granicznej,

2. organy skarbowe,

3. organy celne.

Są to:

1. Dowódcy Okręgów wojskowych, Szefowie WKU, Szefowie Sztabów wojskowych,

2. Dyrektorzy Izb Skarbowych,

3. Naczelnicy Urzędów Skarbowych,

4. Inspektorzy Kontroli Skarbowej,

5. Komendanci Oddziałów Straży Granicznej, Kom. Granicznych placówek kontrolnych strażnic i dywizjonów

6. Regionalni inspektorzy celni i dyrektorzy urzędów celnych ( ze względu na charakter zadań),

7. Dyrektorzy Urzędów górniczych,

8. Dyrektorzy Urzędów morskich,

9. Dyrektorzy inspektoratów żeglugi śródlądowej (zasięg działania).

Organy administracji nie zespolonej nie podlegają Wojewodzie, ale ma On określone kompetencje i dzięki nim może wpływać na działalność tych organów.

System organów samorządu terytorialnego.

Samorząd Województwa:

1. organy samorządu województwa:

- sejmik województwa organ stanowiący i kontrolny,

- zarząd województwa - organ wykonawczy,

2.organy powiatu:

- rada powiatu - organ stanowiący i kontrolny, składa się z radnych 12 do 39.

-zarząd powiatu - organ wykonawczy, liczy 3-5 osób, starosta, vice starosta i członkowie.

3.organ gminy:

-rada gminy - organ stanowiący i kontrolny, składa się z 12 do 60 radnych.

-wójt, burmistrz, prezydent - organ wykonawczy, (Wójt w gm. wiejskich, Burmistrz w gm. miejskich do 100 tyś mieszkańców, powyżej 100 tyś Prezydent.)

Art. 3 ust o policji

Wójt, burmistrz bądź prezydent stanowiący władzę administracji ogólnej oraz organy gminy, powiatu i samorządu województwa wykonują zadania w sektorze obrony bezpieczeństwa lub porządku publicznego.

Sejmik województwa: - jest formą demokracji pośredniej, gdyż składa się z radnych wybieranych w wyborach, składa się z radnych powoływanych w wyborach, liczba radnych zależy od liczby mieszkańców do 2.000.000 - 30 radnych, na każde 50.000 - 3 radnych. Wydaje on uchwały również w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego. Kontroluje działania zarządu.

Zarząd województwa składa się z pięciu osób. Marszałek jako przewodniczący zarządu, jeden lub dwóch wice marszałków, pozostali członkowie. Jest organem wykonawczym.

Wpływ organów samorządów wojewódzkich ogranicza się do możliwości podjęcia uchwały w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego, uchwała ma charakter apelu lub odezwy.

Ponad to sejmik województwa może pokrywać koszty funkcjonowania policji.

Rada powiatu - jest organem stanowiącym i kontrolnym. Składa się z radnych (12 do 39 osób).

Zarząd Powiatu - organ wykonawczy. Składa się ze Starosty, vice Starosty i pozostałych członków. Liczy 3 do 5 osób, decyduje statut Powiatu. Na obszarze Powiatu funkcjonuje zasada zespolenia.

Policja a organy powiatu: na obszarze powiatu występuje zasada zespolenia. Zwierzchnikiem zespolonych służb inspekcji i straży jest starosta, podlegają mu komendant powiatowy, komendant państwowej straży pożarnej i powiatowy inspektor nadzoru budowlanego.

Trzy aspekty zespolenia w powiecie:

1. osobowy,

2. organizacyjny,

3. finansowy.

(Nie ma kompetencyjnego!)

Starosta opiniuje kandydata na stanowisko komendanta powiatowego policji a także zamiar jego odwołania. Opinia starosty ma charakter nie wiążący.

Policja a samorząd Terytorialny

Starosta a Policja;

1. Starosta opiniuje zamiar powołania Kom. Pow. Pol. i zatwierdza program działania Policji w powiecie.

2. Uzgadnia wspólne działanie Policji i innych służb na obszarze powiatu.

3. W uzasadnionych przypadkach zleca przeprowadzenie kontroli.

4. W sytuacjach kryzysowych kieruje wspólnymi działaniami powiatowej administracji zespolonej.

5. Komendant powiatowy (miejski) Policji składa roczne sprawozdanie ze swej działalności, na żądanie w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa publicznego.

6. lub niebezpiecznego zakłócenia porządku publicznego, sprawozdania i informacje składane są niezwłocznie.

7. Żądanie przywrócenia stanu zgodnego z porządkiem prawnym lub podjęcie działań zapobiegającym naruszeniu prawa, a także zmierzających do usunięcia zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Starosta jest przewodniczącym komisji bezpieczeństwa i porządku publicznego, w jej skład wchodzi 2 policjantów oddelegowanych przez KPP.

Uprawnienia organów powiatu w stosunku do Policji:

1. Prawo do rocznych sprawozdań lub sprawozdań na żądanie na ręce rady powiatu.

2. Rada powiatu może podjąć uchwałę w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego.

3. Możliwość zwiększenia liczby etatów w policji w rewirach dzielnicowych i posterunkach przez radę powiatu, która zapewnia finansowanie tych etatów na okres minimum 5 lat.

4. Rada powiatu może przekazać środki finansowe stanowiące dochody własne z przeznaczeniem na: rekompensaty pieniężne za nadgodziny lub nagrody za osiągnięcia dla policjantów służby prewencyjnej.

5. Pokrycia kosztów funkcjonowania policji.

Organy Gminy a Policja:

1. Obowiązek składania rocznych sprawozdań lub sprawozdań na zarządzanie radom gminy.

2. Możliwość podjęcia uchwały w zakresie bezpieczeństwa lub porządku publicznego.

3. Na wniosek rady gminy zwiększenie liczby etatów w rewirach dzielnicowych i posterunkach.

4. Przekazanie środków finansowych przez radę na:

a. rekompensaty pieniężne za nadgodziny,

b. nagrody za osiągnięcia w służbie prewencyjnej.

5. Wójt, burmistrz bądź Prezydent może żądać od właściwego organu Policji przywrócenia stanu zgodnego z porządkiem prawnym lub podjęcia działań zapobiegającym naruszenia prawa lub zmierzających do usunięcia zagrożenia.

6. Wójt opiniuje Komendanta Komisariatu Policji, kierownika rewiru dzielnicowych w kierownika posterunku.

Organy samorządów terytorialnych mogą nakładać na Policję dodatkowe zadania związane z wydanymi uchwałami i zarządzeniami porządkowymi.

Kompetencje innych podmiotów wobec policji

Wojewoda a Policja:

Wojewoda jest zwierzchnikiem Komendanta Wojewódzkiego Policji, ale w aspektach zespolenia w stosunku do Policji występują 3 aspekty zespolenia:

1.osobowe

2.kompetencyjne

3.pośrednie organizacyjne

Aspekt osobowy- wojewoda powołuje i odwołuje kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży za wyjątkiem: komendanta wojewódzkiego policji i komendanta wojewódzkiego państwowej straży pożarnej

Aspekt kompetencyjny-organem administracji rządowej właściwym w sprawach bezpieczeństwa i porządku publicznego jest wojewoda. KWP działa w imieniu i z upoważnienia wojewody. Samodzielnie działa w zakresie określonym ustawowo (art. 6 ustawy o Policji).

KWP działa we własnym imieniu w sprawach:

1.operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych i ścigania wykroczeń

2.wydawania indywidualnych aktów administracyjnych w zakresie spraw osobowych.

Aspekt organizacyjny - wyrazem tego aspektu jest istnienie statusu urzędu wojewódzkiego, w którym określa się jednostki organizacyjne policji oraz zakresy ich działania. (art. 7 ustawy o Policji - Komendant Główny Policji określa organizacje i działanie policji.

USTAWOWE ZADANIA POLICJI

Art. 1 ust. 1 o policji

I. Służba w stosunku do społeczeństwa.

II. Ochrona bezpieczeństwa ludzi i utrzymania porządku i bezpieczeństwa wewnętrznego

Do podstawowych zadań policji należą:

1) ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra,

2) ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, w tym zapewnienie spokoju w miejscach publicznych oraz w środkach publicznego transportu i komunikacji publicznej, w ruchu drogowym i na wodach przeznaczonych do powszechnego korzystania,

3) inicjowanie i organizowanie działań mających na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz zjawiskom kryminogennym i współdziałanie w tym zakresie z organami państwowymi, samorządowymi i organizacjami społecznymi,

4) wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców,

5) nadzór nad strażami gminnymi (miejskimi) oraz nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi w zakresie określonym w odrębnych przepisach (SUFO,SOK, Agencje ochrony)

6) kontrola przestrzegania przepisów porządkowych i administracyjnych związanych z działalnością publiczną lub obowiązujących w miejscach publicznych, (np. akty prawa miejscowego, prawo statutowe organizacji).

7) współdziałanie z policjami innych państw oraz ich organizacjami międzynarodowymi na podstawie umów i porozumień międzynarodowych oraz odrębnych przepisów (INTERPOL,EUROPOL, IPA)

8) gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji kryminalnych,

9) prowadzenie Krajowego Systemu Informatycznego.

10) Inne zadania określone w innych ustawach, np. o cudzoziemcach, o ochronie zwierząt, prawo działalności gospodarczej, kodeks karny, kodeks postępowania karnego.

Rodzaje służb Policji, Art. 4:

- kryminalna

- prewencyjna,

- wspomagającej działalności Policji w zakresie; organizacyjnym, logistycznym, technicznym

W skład Policji wchodzą:

- Policja Sądowa,

- Wyższa Szkoła Policji,

- Ośrodki szkolenia,

- szkoły policyjne,

- wyodrębnione oddziały prewencji i pododdziały antyterrorystyczne (OP)

- jednostki badawczo-rozwojowe.

Organy Policji i ich kompetencje

Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz bezpieczeństwa ludzi jest Komendant Główny Policji. Powołuje go Premier na wniosek Ministra właściwego ds. wewnętrznych. KGP jest przełożonym wszystkich funkcjonariuszy policji. Określa on w drodze zarządzenia:

1. szczegółowe zasady organizacji i zakres działania jednostek organizacyjnych policji,

2. normy i metody wykonywania zadań przez poszczególne służby policyjne w zakresie nie objętym innymi przepisami wydanymi na podstawie ustawy,

3. szczegółowe zasady szkolenia strażników gminnych,

4. programy szkolenia zawodowego policjantów.

Organami administracji rządowej na obszarze województwa właściwymi w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi i utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego są:

1. Wojewoda działający przy pomocy KWP

2. Komendant Powiatowy lub Miejski Policji

3. Komendant Komisariatu Policji

Komendanta wojewódzkiego policji powołuje i odwołuje minister właściwy do S/Wew. na wniosek Komendanta Głównego Policji po zasięgnięciu opinii wojewody.

Komendanta Społecznego Policji powołuje i odwołuje minister właściwy do SW na wniosek Komendanta Głównego Policji po zasięgnięciu opinii wojewody mazowieckiego i prezydenta miasta stołecznego Warszawy, w terminie 14 dni (2 organy opiniujące).

Tryb powołania komendanta powiatowego, miejskiego.

Powołuje i odwołuje go Komendant Wojewódzki Policji po zasięgnięciu opinii starosty.

Komenda Rejonowa Policji - powołuje i odwołuje Komendanta Stołecznego po zasięgnięciu opinii prezydenta miasta stołecznego Warszawy, w ciągu 14 dni.

Kom. Komisariatu powołany i odwołany przez Kom. Powiatowego Policji po zasięgnięciu opinii właściwego terytorialnie wójta, burmistrz lub prezydenta miasta. Komendanta Komisariatu Policji w Warszawie powołuje Kom. Rej. Pol. Po zasięgnięciu opinii Prezydenta Miasta Warszawy.(w terminie 21 dni)

Komendant Komisariatu Specjalistycznego jest powoływany i odwoływany przez Kom. Woj. Policji. Nie ma opiniowania. Umieszczony jest pod Komendę Wojewódzką Policji.

Komendant powiatowy → zespolenie osobowe ( x 1 )

Starosta → uprawnienia o charakterze merytorycznym.

Rodzaje - Jednostek Organizacyjnych Policji

Jednostkami organizacyjnymi Policji są:

1. Komenda Główna Policji,

2. Komendy Wojewódzkie Policji,

3. Komendy powiatowe policji → komisariat policji,

4. Komisariaty specjalistyczne Policji,

5. Ośrodek szkolenia Policji.

6. Komenda Stołeczna Policji.(uprawnienia KWP)

7. Wyższa Szkoła Policji

8. Szkoły policyjne

9. Oddziały prewencji Policji, Warszawa, Katowice, Wrocław, Olsztyn, Białystok, Gdańsk, Kraków, Łódź, Poznań, Rzeszów, Szczecin.

10. Samodzielne pododdziały prewencji Policji

11. Samodzielne pododdziały antyterrorystyczne.

Komórka organizacyjna - wyodrębniona struktura w jednostce organizacyjne.

Do zakresu działań KGP należą:

1. inicjowanie i koordynowanie działań jednostki Policji w zakresie celów określonych, jako ustawowe zadania Policji oraz kontrolowanie wykonania tych działań

2. wykonanie prac badawczo-rozwojowych i eksperckich w dziedzinie techniki kryminalistycznej

3. wykrywanie przestępstw popełnionych przez policjantów i pracowników oraz wykrywanie zjawisk patologicznych w środowisku policyjnym.

Struktura Organizacyjna KGP

a) Kierownictwo, które tworzy Kom Główny Pol. i trzech zastępców (1- prewencja, 2- służba kryminalna, 3 - służba wspomagająca)

b) Biuro-Gabinet KGP - do jego zadań należy zapewnienie Komendantowi Głównemu strzeżenia warunków do sprawnego zarządzania policją. Obsługa prasowa i medialna policji, analizy, uczestniczy w dostosowywaniu policji,

c) Biuro Służby Kryminalnej - koordynuje czynności operacyjno-rozpoznawcze i dochodzeniowo-śledcze w zwalczaniu przestępczości kryminalnej i gospodarczej. Nadzoruje pracę operacyjną oraz postępowania przygotowawcze, współdziała ze służbą prewencyjną. Organizuje, koordynuje i nadzoruje sprawozdawczość statystyczną. Opracowuje analizy i oceny efektywności zadań służby kryminalnej. Współdziała z policjami innych państw i ich organizacjami międzynarodowymi.

d) Centralne Biuro Śledcze - podejmuje czynności operacyjno -rozpoznawcze, dochodzeniowo-śledcze w sprawach przestępczości zorganizowanej. Podejmuje działania mające na celu ujawnienie mienia pochodzącego z przestępstwa. Realizuje programy ochrony świadków koronnych. Współdziała z policjami innych państw.

e) Biuro Międzynarodowej Współpracy Policji - prowadzi bezpośrednią współpracę i koordynuje współdziałania policji z innymi zagranicznymi formacjami policyjnymi poprzez wymianę informacji oraz nadzór i koordynację działań.

f) CLK Centralne Laboratorium Kryminalistyczne - prowadzi działalność w dziedzinie techniczno- kryminalistycznego zabezpieczenia procesu zapobiegania i zwalczania przestępczości.

g) Biuro Spraw Wewnętrznych - wykrywa przestępstwa popełnione przez policjantów i pracowników policji poprzez czynności operacyjno -rozpoznawcze i dochodzeniowo-śledcze

h) Biuro Służby Prewencyjnej - inspiruje, koordynuje i nadzoruje działania policji w zakresie prewencji, współdziała ze służbą kryminalną. Koordynuje i zarządza siłami policji warunkach zagrożenia bezpieczeństwa publicznego. Zadania w zakresie ruchu drogowego. Nadzór nad SUFO

i) Biuro Kadr i Szkolenia - realizuje politykę kadrową oraz zajmuje się koordynacją i nadzorem szkolenia policyjnego.

j) Biuro Prawne - przygotowuje projekty aktów prawnych, opinie prawne, zapewnia pomoc prawną.

k) Biuro do spraw Ochrony Informacji Niejawnych i Inspekcji - zapewnia ochronę informacji niejawnych oraz systemów i sieci teleinformatycznych. Wydaje poświadczenia bezpieczeństwa. Wykonuje czynności kontrolne, zajmuje się problematyką skarg i wniosków.

l) Biuro Finansów - realizuje zadania związane z finansami Policji, kontrole finansów. ł) Biuro Logistyki Policji - w drodze zamówienia publicznego, gospodaruje zasobami mieszkaniowymi, rozbrojeniem, techniką, sprzętem transportowym i kwatrmistrzowskim.

m) Biuro Łączności i Informatyki - organizuje, eksploatuje i nadzoruje funkcjonowanie systemów łączności i sieci teleinformatycznych.

n) Zespół Audytu Wewnętrznego - realizacja kontroli w dyscyplinie finansów publicznych.

o) Biuro - Krajowe Centrum Informacji Kryminalnej

Na czele biur i zespołu audytu wew. stoją Dyrektorzy.

Struktury terenowych jednostek organizacyjnych.

Komendant Główny - tworzy, likwiduje i przekształca komórki w KGP, WSPol., tworzy lub likwiduje OP, samodzielne pododdziały prewencji i AT. Tworzy i likwiduje szkoły policyjne i ośrodki szkolenia.

Komendant Wojewódzki Policji - Tworzy, likwiduje i przekształca komórki w KWP

Tworzy lub likwiduje komisariat specjalistyczny w porozumieniu z KGP.

Komendant Powiatowy Policji - Tworzy, likwiduje i przekształca komórki w KPP

Tworzy lub likwiduje komisariat policji.

Komórkę, można tworzyć w KGP jako:

1. biura ( inspektorat, laboratorium )

2. zarządy

3. wydziały

4. sekcje

5. referaty

6. ogniwa

7. zespoły

8. stanowisko samodzielne

Komórkę można tworzyć w komendzie wojewódzkiej ( stołecznej ) Policji jako:

1. wydziały ( inspektorat, laboratorium )

2. sekcje

3. izby dziecka

4. referaty

5. ogniwa

6. orkiestrę

7. sekcję muzyczną

8. zespoły

9. stanowiska samodzielne

Komórkę można tworzyć w Komendzie Powiatu ( Miejskiej, Rejonowej ) jako:

1. sekcje

2. izby dziecka

3. referaty

4. ogniwa

5. posterunek Policji

6. rewir dzielnicowych

7. zespoły

8. stanowiska samodzielne

Komórkę można tworzyć w Komisariacie Policji jako:

1. referat

2. ogniwo

3. posterunek Policji

4. rewir dzielnicowy

5. zespół

6. stanowisko samodzielne

minimum 25 etatów.

Komórkę można tworzyć w Komisariacie Specjalistycznym Policji jako:

1. referaty

2. ogniwa

3. zespoły

4. stanowiska samodzielne

minimum 15 etatów

Komórkę można tworzyć w oddziale prewencji i samodzielnym oddziale prewencji jako:

1. kompania

2. pluton

3. drużyna

4. zespół

5. załoga

6. stanowisko samodzielne

minimum 240 etatów, a w pododdziale prewencji minimum 115 etatów.

Komórkę można tworzyć w samodzielnym pododdziale antyterrorystycznym Policji jako:

1. kompania

2. pluton

3. drużyna

4. referat

5. stanowisko samodzielne

minimum 50 etatów.

W służbie Kryminalnej Policji komórki noszą nazwę:

1. kryminalna

2. operacyjno- rozpoznawcza

3. dochodzeniowo - śledcza

4. do walki z przestępczością gospodarczą

5. do walki z przestępczością narkotykową

6. do walki z korupcją

7. wykroczeń

8. obserwacji

9. techniki operacyjnej

10. techniki kryminalistycznej

11. poszukiwań i identyfikacji

W służbie Prewencji Policji komórki noszą nazwy:

1. prewencji

2. prewencji kryminalnej

3. wywiadowcza

4. patrolowa

5. interwencyjna lub patrolowo- interwencyjna

6. sztab Policji

7. stanowisko kierowania

8. dyżurnych

9. organizacji służby

10. zarządzania kryzysowego

11. operacji policyjnych

12. negocjacji policyjnych

13. ruchu drogowego

14. dzielnicowych

15. policji sądowej

16. konwojowa

17. ochronna lub konwojowo-ochronna

18. nieletnich i patologii

19. przewodników psów służbowych

20. prewencji na wodach

21. lotnictwa policyjnego

22. konna

23. strzeżony ośrodek dla cudzoziemców

24. pomieszczenie dla osób zatrzymanych

25. areszt w celu wydalenia

26. postępowań administracyjnych

27. izba dziecka

W służbie wspomagającej działalność Policji w zakresie organizacyjnym, logistycznym i technicznym komórki noszą nazwę:

1. inspektorat komendanta lub inspekcji

2. prawna

3. kadr

4. szkolenia

5. organizacji Policji lub organizacyjno - etatowa

6. prezydialna

7. finansów

8. zaopatrzenia

9. gospodarki materiałowo - technicznej

10. administracyjno - gospodarcza

11. transportu

12. inwestycji

13. remontów

14. zamówień publicznych

15. łączności

16. informatyki

17. prasowa

18. bezpieczeństwa i higieny pracy

19. ochrony przeciwpożarowej

20. medycyny pracy

21. wspomagająca

22. psychologów

23. sportowo- szkoleniowa

24. ochrony informacji niejawnych

25. kancelaria tajna

26. centralna składnica uzbrojenia

27. centralna składnica mundurowa

28. zarządzania jakością

29. orkiestra reprezentacyjna Policji

30. orkiestra policyjna

31. instrumentów drewnianych

32. instrumentów blaszanych

33. instrumentów perkusyjnych

Rodzaje Czynności Policyjnych art. 14

W granicach swych zadań Policja w celu rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw i wykroczeń wykonuje czynności:

a. operacyjno-rozpoznawcze,

b. dochodzeniowo-śledcze,

c. administracyjno-porządkowe,

d. Na polecenie: Sądu, Prokuratury, Organów administracji państwowej, organów samorządu terytorialnego.

Operacyjno - rozpoznawcze: „polegają na rozpoznawaniu zjawisk kryminogennych i kryminalnych, wykrywaniu czynników sprzyjających przestępczości i zdarzeń mających cechy przestępstw”

Dochodzeniowo śledcze „zachowania uczestników procesu karnego, z którymi prawo to łączy skutki prawne”

Administracyjno-porządkowe: „czynności wykonywane w związku z kontrolą przez Policję przestrzegania przepisów porządkowych i administracyjnych, związanych z działalnością publiczną lub obowiązujących w miejscach publicznych”

Ustawowe uprawnienia Policjantów wykonujących czynności służbowe

Korzystać z danych o osobie, w tym również w formie zapisu elektronicznego, uzyskanych przez inne organy służby i instytucje państwowe w wyniku wykonywania czynności operacyjno - rozpoznawczych oraz przetwarzać je w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r o ochronie danych osobowych, bez wiedzy i zgody osoby, której dane dotyczą.

Korzystać z informacji kryminalnej w Krajowym Centrum Informacji Kryminalnej

Policjanci wykonując czynności mają prawo: art. 15

1) legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości,

2) zatrzymywania osób w trybie i przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego i innych ustaw,

2a) zatrzymywania osób pozbawionych wolności, które na podstawie zezwolenia właściwego organu opuściły areszt śledczy albo zakład karny i w wyznaczonym terminie nie powróciły do niego,

3) zatrzymywania osób stwarzających w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla mienia,

4)  przeszukiwania osób i pomieszczeń w trybie i przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego i innych ustaw,

5)  dokonywania kontroli osobistej, a także przeglądania zawartości bagaży i sprawdzania ładunku w portach i na dworcach oraz w środkach transportu lądowego, powietrznego i wodnego, w razie istnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary,

5a) obserwowania i rejestrowania przy użyciu środków technicznych obrazu zdarzeń w miejscach publicznych, a w przypadku czynności operacyjno-rozpoznawczych i administracyjno-porządkowych podejmowanych na podstawie ustawy - także i dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom - monitoring.

6)  żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz jednostek gospodarczych prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej; wymienione instytucje, organy i jednostki obowiązane są, w zakresie swojego działania, do udzielenia tej pomocy, w zakresie obowiązujących przepisów prawa,

7)  zwracania się o niezbędną pomoc do innych jednostek gospodarczych i organizacji społecznych, jak również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa.

8) Dokonywanie kontroli rodzaju paliwa,

9) Używanie środków przymusu bezpośredniego,

10)Używanie broni palnej,

11) Stosowanie metod i form pracy operacyjnej.

KORPUSY I STOPNIE W POLICJI

Są 4 korpusy policyjne:

1. oficerów,

2. aspirantów,

3. podoficerów (sierżantów),

4. szeregowych.

Ad.1 w korpusie oficerów policji występują następujące stopnie:

a) generalny inspektor Policji,

b) nadinspektor Policji,

c) inspektor Policji,

d) młodszy inspektor Policji,

e) podinspektor Policji,

f) nadkomisarz Policji,

g) komisarz Policji,

h) podkomisarz Policji,

od a do e oficer starszy, zaś od f do h oficer młodszy

Ad. 2  w korpusie aspirantów Policji:

a) aspirant sztabowy Policji,

b) starszy aspirant Policji,

c) aspirant Policji,

d) młodszy aspirant Policji,

Ad. 3  w korpusie podoficerów (sierżantów) Policji

a) sierżant sztabowy Policji,

b) starszy sierżant Policji,

c) sierżant Policji,

Ad. 4  w korpusie szeregowych Policji:

a) starszy posterunkowy,

b) posterunkowy policji.

Tryb mianowania Policjantów.

1.Na stopień posterunkowego oraz starszego posterunkowego mianuje przełożony właściwy w sprawach osobowych z dniem mianowania na stanowisko służbowe.

Wnioski w sprawie mianowania składają:

a) w KGP:

- dyrektor Biura,

- naczelnik wydziału kierownik

- ośrodka szkoleniowego

- komendant WSPol

2. Na stopnie w korpusie podoficerów oraz aspirantów mianuje: przełożony właściwy w sprawach osobowych za wyjątkiem:

- komendanta powiatowego

- komendanta miejskiego

- komendanta rejonowego

może mianować:

- komendant wojewódzki

- komendant stołeczny

- komendant GP

3. Na pierwszy stopień oficerski oraz stopnie generalnego inspektora policji i nadinspektora policji mianuje Prezydent RP na wniosek Ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

Na pozostałe stopnie oficerskie mianuje Komendant Główny Policji.

Warunki mianowania Policjantów na stopnie:

Na stopień posterunkowego mianuje się z dniem mianowania na stanowisko służbowe.

(Obywatel polski, nieposzlakowana opinia, niekaralność, korzystanie z pełni praw publicznych, zdolność fizyczna i psychiczna do służby, średnie wykształcenie, ukończony kurs podstawowy i złożony egzamin.)

Podoficerem policji może być mianowany policjant, który spełnia warunki określone w art. 25 ust.1 tj. szkoła średnia, ukończone podstawowe szkolenia (złożenie egzaminu podoficerskiego).

Aspirantem policji może być mianowany policjant, który spełnia warunki określone w art. 25 ust. 1. tj. ukończył szkolenie specjalistyczne (egzamin aspirancki).

Na pierwszy stopień oficerski może być mianowany policjant, który jw.: ukończył WSPol, albo spełnia warunki określone w art. 25, posiada wykształcenie wyższe, ukończył szkolenie dla absolwentów szkół wyższych, złożył egzamin oficerski.

Mianowanie na wyższy kolejny stopień następuje stosownie do zajmowanego stanowiska służbowego oraz w zależności od opinii służbowej.

Nadanie wyższego stopnia nie może nastąpić wcześniej niż po przesłużeniu w danym stopniu:

- posterunkowego - 1 roku,

- starszego posterunkowego - 1 roku,

- sierżanta - 2 lat,

- starszego sierżanta - 2 lat,

- sierżanta sztabowego - 2 lat,

- młodszego aspiranta - 3 lat,

- aspiranta - 3 lat,

- starszego aspiranta - 2 lat,

- aspiranta sztabowego - 4 lat,

- podkomisarza - 3 lat,

- komisarza - 4 lat,

- nadkomisarza - 4 lat,

- podinspektora - 3 lat,

- młodszego inspektora - 4 lat,

- inspektora - 4 lat.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach MSWiA na wniosek komendanta głównego może mianować każdego policjanta na wyższy stopień policyjny bez uzyskania przez niego stażu wymaganego na danym stanowisku przy spełnieniu wymagań w zakresie wykształcenia. Kwalifikacje zawodowe policjant musi uzyskać przed mianowaniem na stałe. Stopnie policyjne są stopniami dożywotnimi (art.34 ustawy o policji).

Utrata lub obniżenie stopnia policyjnego następuje w razie:

1. utraty obywatelstwa polskiego (zrzeczenie się obywatelstwa),

2. skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych (pozbawienie prawa wyborczego),

3. skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione z niskich pobudek (swobodna ocena przełożonego).

Obniżenie stopnia policyjnego - gdy jest orzeczenie o obniżeniu stopnia nie ma gradacji:

- decyduje o tym przełożony właściwy do mianowania na ten stopień,

- może nastąpić w:

a) wyniku wydania orzeczenia kary dyscyplinarnej obniżenia stopnia (przełożony w sprawach dyscyplinarnych).

O pozbawieniu stopnia oficerskiego decyduje Komendant GP.

O obniżeniu stopnia lub pozbawienia stopni generalnego inspektora, nadinspektora policji decyduje Prezydent RP na wniosek Ministra właściwego do spraw Wewnętrznych.

Przywrócenie stopnia następuje w razie uchylenia:

1. prawomocnego wyroku skazującego na karę pozbawienia praw publicznych,

2. uchylenia prawomocnego wyroku skazującego na karę pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione z niskich pobudek,

3. decyzji na podstawie, których nastąpiło pozbawienie stopnia,

4. kary dyscyplinarnej, obniżenie stopnia.

Decyzję o przywróceniu stopnia oficerskiego podejmuje Komendant Główny Policji, a w pozostałych przypadkach przełożony właściwy do mianowania na ten stopień.

Policjantów mianuje się na stopnie policyjne w dniu święta policji, tj. 24 lipca.

Policjantów, którzy złożyli egzamin podoficerski lub aspirancki mianuje się: 1 stycznia, 1 kwietnia, 24 lipca, 11 listopada.

Mianowanie na wyższy stopień policyjny w drodze wyróżnienia dokonuje się z dniem udzielenia wyróżnienia (nie wchodzą w grę wyżej wymienione terminy). Mianowanie policjantów na wyższy stopień przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji na wniosek Komendanta Głównego może nastąpić w każdym terminie. Datą mianowania określa rozkaz personalny.

Mianowanie policjanta może dotyczyć również przypadków wyróżnienia w związku ze śmiercią na służbie. Mianowanie te następuje pośmiertnie i dokonywane jest z ostatnim dniem służby.

Mianowanie policjanta w służbie kontraktowej posiadającego już stopień policyjny mianuje się na ten stopień z dniem mianowania funkcjonariuszem policji.

Osobę przyjmowaną do służby i posiadającą stopień wojskowy mianuje się na odpowiedni stopień policyjny. Mianowanie to może być uzależnione od obowiązku odbycia przeszkolenia zawodowego.

Byli wojskowi - ukończenie kursów i zdanie egzaminów, dostają odpowiednik stopnia wojskowego w policji.

Organizacja hierarchiczna w policji.

Tezy:

1. pojęcia z zakresu organizacji hierarchicznej:

2. istota przestrzegania właściwości terytorialnej i rzeczowej organów policji.

3. zasady, zakres i tryb:

- przestrzegania drogi służbowej,

- załatwienia spraw i przekazywania informacji,

- sprawowania nadzoru,

- prowadzenia kontroli,

- wydawania poleceń i rozkazów.

4. postępowanie wynikające ze starszeństwa stopni policyjnych.

5. obowiązki i uprawnienia przełożonego i podwładnego.

Literatura:

Rozporządzenie MSWiA 02.09.2002 w sprawie szczegółowych zasad i obowiązków oraz przebiegu służby policjantów Dz. U. 151 poz.1261

Zarządzenie nr.21 KGP z 20.maja 1993r. w sprawie funkcjonowania organizacji hierarchicznej w Policji.

organizacja hierarchiczna - jest to stan wewnętrznego uporządkowania i zorganizowania policji w systemie podporządkowania, a tak że wzajemnych uprawnień i obowiązków organów policji, policjantów oraz pracowników policji.

Hierarchiczne podporządkowanie polega na:

a. odpowiednim układzie jednostek organizacyjnych,

b. wyposażeniu tych jednostek w określone prawem kompetencje,

c. zorganizowanie odpowiednich struktur kierowania,

d. wyposażeniu osób zajmujących stanowiska przełożonych we władztwo związane z wydawaniem rozkazów lub poleceń służbowych.

Cechą charakterystyczną organizacji hierarchicznej jest to że organy wyższego stopnia mogą w każdym momencie przejąć do własnych kompetencji sprawy prowadzone przez podmioty niższego rzędu.

Wady i zalety organizacji hierarchicznej (nie wiąże się ze stopniem tylko zajmowanym stanowiskiem)

ZALETY:

a. hierarchia dotyczy spraw osobistych, kadrowych

b. czytelny i jasny sposób odpowiedzi za dane zadanie

c. eliminacja sporów kompetencyjnych

d. organy, które kierują organizacjami są jednoosobowe ( szybkość decyzji ).

WADY:

a. trafność podejmowanych decyzji ( bo jest jedna osoba ),

b. obieg i przepływ informacji przez poszczególne szczeble (w obiegu może być zniekształcona).

Przełożony - każdy policjant lub pracownik policji uprawniony z tytułu zajmowanego stanowiska albo na podstawie odrębnego przepisu do kierowania przebiegu służby lub pracy innego policjanta lub pracownika.

Podział przełożonych:

Przełożony właściwy w sprawach osobowych - są to Komendant Główny Policji, Komendant Wojewódzki Policji, Komendant Powiatowy Policji, Komendant WSPol i Komendant Szkoły Policyjnej.

Bezpośredni przełożony - osoba zajmująca stanowisko kierownicze bezpośrednio wyższe od stanowiska zajmowanego przez policjanta. Poczynając od stanowiska kierownika rewiru dzielnicowych lub dowódcy plutonu OP, Pododdziału Prewencji, Oddziału AT.

Podwładny - każdy policjant lub pracownik policji uprawniony z tytułu zajmowanego stanowiska lub na podstawie odrębnego przepisu lub decyzji uprawnionego organu do podporządkowania się w trakcie pełnienia służby lub wykonywania pracy zarządzeniom, rozkazom i poleceniom przełożonego.

Droga służbowa - obowiązek przekazania przez podwładnego informacji lub sporządzonego dokumentu wyłącznie bezpośredniemu przełożonemu, w przypadku gdy informacja jest skierowana do wyższego przełożonego albo poza policją wyłącznie za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego.

Tryb zwracania się policjanta w sprawie osobowej lub innej sprawie wynikającej ze stosunku służbowego do przełożonego uprawnionego do jej załatwienia za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego.

Odstąpienie od zachowania drogi służbowej

Wykonanie rozkazu spowoduje popełnienie przestępstwa, składany do Kom. Głów. Pol. skargi. ?

Polecenie służbowe - władcze oświadczenie woli podmiotu uprawnionego, skierowane do konkretnego policjanta lub pracownika policji w indywidualnie oznaczonej sytuacji

Kontrola Służby - jest to zadanie istniejącego stanu rzeczy, porównanie tego co jest z tym co być powinno co przewidują odpowiednie wzorce lub normy i na tej podstawie dokonanie oceny z ustaleniem przyczyn ewentualnych rozbieżności pomiędzy stanem pożądanym a istniejącym.

Nadzór służbowy - kontrola połączona z możliwością prawnego ingerowania w działanie podmiotu nadzorowanego.

Struktura organizacyjna - układ i wzajemne zależności pomiędzy komórkami oraz stanowiskami wskazujący hierarchię oraz specjalizację zadań służbowych.

Funkcjonowanie organizacji hierarchicznych polega na:

1. przestrzeganiu określonej ustawami i przepisami wykonawczymi do ustaw właściwości terytorialnej i rzeczowej organów policji,

2. przestrzeganiu określonych przepisami prawa policyjnego zasad podejmowania decyzji i wydawania poleceń niezbędnych do wykonania zadań Policji,

3. stosowanie określonych sposobów i metod wykonywania czynności przełożonych i podwładnych,

4. stosowanie się do zasad postępowania wynikających ze starszeństwa stopni policyjnych.

Celem funkcjonowania organizacji hierarchicznej w Policji jest;

1. zapewnienie jednolitości, sprawności, szybkości, ekonomiczności i efektywności czynności służbowych.

2. zapewnienie zdolności struktur organizacyjnych do działań uporządkowanych (każda jednostka wie co ma robić),

3. ustalenia odpowiedzialności indywidualnej w wypadkach naruszenia prawa albo bezczynności pomimo obowiązku działania albo wykonywania zadań służbowych w sposób profesjonalnie wadliwy.

Obowiązki i uprawnienia podwładnego:

Wykonywanie czynności podwładnego polega na :

1. Terminowej, dokładnej i starannej realizacji zadań stałych określonych w indywidualnym zakresie czynności oraz poleceń przełożonego.

2. Niezwłocznie powiadomić przełożonego o każdej okoliczności utrudniającej lub uniemożliwiającej realizację zadania lub polecenia.

3. Stosowanie metodyki wykonawczej rokującej w istniejących warunkach najwyższy poziom ochrony powierzonej policji przy najniższym zużyciu przydzielonych lub będących w dyspozycji środków.

4. Niezwłocznym powiadomieniu przełożonego o dostrzeżonych możliwościach wykonania polecenia w sposób sprawniejszy lub skuteczniejszy.

5. Przekazywaniu przełożonemu spostrzeżeń lub wniosków mających na celu usprawnienie metodyki działań służbowych.

6. Zawiadomienie przełożonego o zaistniałej w trakcie wykonywania polecenia zmianie stanu faktycznego uzasadniającej modyfikację treści polecenia w zmienionych warunkach działania.

Zasady, zakres i tryb przestrzegania drogi służbowej

Przestrzeganie drogi służbowej - obowiązek podwładnego związany z załatwieniem spraw służbowych, osobowych i przekazywaniem informacji i dokumentów. Zakres drogi określają przepisy wewnętrzne. Obowiązuje zasada pisemności.

Sprawowanie nadzoru - polega na :

1. kierowaniu przebiegiem służby lub pracy podwładnych poprzez osobiste podejmowanie decyzji rozstrzygających zasadnicze problemy w określonych sprawach albo poprzez stosowanie form nadzoru zapewniających bieżącą informację o stanie sprawy,

2.Tworzeniu warunków do sprawnej i efektywnej realizacji zadań służbowych przez podwładnych poprzez :

- przydzielanie niezbędnych środków

- umożliwienie dostępu do informacji

- wyznaczenie terminu realizacji każdego działania (zadania służbowego)

- przeprowadzenie instruktażu lub szkolenia

3. odpowiedni rozdział zadań służbowych pomiędzy podwładnych w sposób odpowiadający ich umiejętnościom i doświadczeniu.

Zalety organizacji hierarchicznej

1. Sprawność podejmowania decyzji (szybkość)

2. Prosty sposób ustalenia odpowiedzialności.

Wady organizacji hierarchicznej:

1. Decyzje podejmowane jednoosobowo mogą być mniej trafne .

2. Obieg informacji przez poszczególne szczeble. Informacja może być zniekształcona.

(Ideą odprawy jest kontrola funkcjonariuszy.)

W ramach kontroli należy:

1. Ustalać przyczyny opóźnień realizacji zadań służbowych oraz modyfikować wielkość potencjału przeznaczonego do wykonania danego zadania w taki sposób aby neutralizować skutki opóźnień,

2. Ocena przebiegu realizacji zadań służbowych pod kątem realności dotrzymania ustalonego terminu,

3. wykonanie oraz zgodność przeznaczonego do działania potencjału kadrowego i materiałowego.

Kryteria oceny działań.

1. zgodność z prawem

2. skuteczność ochrony, do której powołana jest policja.

3. stopień realizacji celu,

4. ekonomiczność i szybkość

5. pomysłowość i prostotę poszczególnych rozwiązań przyjętych przez podwładnego.

Przekazywanie informacji, wydawanie poleceń i rozkazów.

Działa droga służbowa

Dwojakie przekazywanie:

1. Za pośrednictwem drogi służbowej,

2. Jeżeli wydanie lub wykonanie polecenia wiąże się z popełnieniem przestępstwa pomijamy drogę służbową i zawiadamiamy KGP,

3. sprawy życiowo ważne z pominięciem bezpośredniego przełożonego

4. policjant powinien dostawać polecenia od bezpośredniego przełożonego.

Polecenia od policjanta wyższego stopniem a nie od bezpośredniego przełożonego mogą mieć miejsce w następujących sytuacjach:

1. w celu przywrócenia zgodności z prawem czynności policjanta.

2. w celu ochrony praw i wolności obywatelskich jeżeli czynność służbowa może być wykonana w sposób mniej dolegliwy lub uciążliwy dla obywatela bez uszczerbku dla skuteczności działania.

3. w celu zapobieżenia naruszenia dyscypliny służbowej jeżeli postępowanie policjanta wyraźnie wskazuje na taką możliwość,

4. dla ochrony autorytetu urzędowego policji,

5. dla zapobieżenia naruszeniu obowiązujących w policji zasad ochrony wiadomości stanowiących tajemnicę służbową lub państwową,

6. w celu zapobieżenia naruszenia zasad bezpieczeństwa pracy.

Młodszy stopniem musi się dostosować. Starszy stopniem musi wytłumaczyć postępowanie i powiadomić bezpośredniego przełożonego, dyżurnego jednostki lub przełożonego nad bezpośrednim przełożonym przełożonego policjanta.

Istota i przestrzeganie właściwości terytorialnej:

Właściwość rzeczowa, organy mogą działać tylko na podstawie prawa.

Właściwość instancyjna, który organ jest właściwy do załatwienia sprawy (w pierwszej instancji).

Obowiązki przełożonego - organizuje pracę podwładnych, muszą być odpowiednie warunki by zrealizować pracę, przełożony musi być fachowy.

Kontrola działań - jeżeli źle coś wykonaliśmy, musimy znać legalność działania.

Skuteczność ochrony -

Obowiązki i uprawnienia przełożonych:

Kierownicy jednostek - podejmowanie decyzji w sprawach kar dyscyplinarnych i nagród, podejmowanie decyzji w sprawach osobowych, ustalenie rozkładów o czasach służby, określenie systemu gotowości jedności o działaniach nadzwyczajnych jednostki, podejmowanie decyzji na nieobecność podwładnych.

Obowiązki bezpośredniego przełożonego - podejmowanie decyzji w sprawach finansowych, reprezentowanie jednostki w okolicznościach ceremonialnych, rozpatrywanie problemów spornych pisemne lub ustne przez podwładnych pod warunkiem zachowania drogi służbowej.

Każdy policjant starszy stopniem ma obowiązek wydać młodszemu stopniem wydania polecenia:

- w celu przywrócenia prawidłowości wykonywanej czynności,

- w celu zachowania wolności i ochrony obywateli,

- zapobieżeniu naruszenia dyscypliny służbowej i jeżeli zachowanie policjanta wykazuje taką możliwość,

- dla ochrony autorytetu służby w Policji,

- zapobieżeniu naruszenia zasad obowiązujących w informacjach niejawnych,

- dla ochrony zasad bezpieczeństwa służby.

Musi wykazać na czym polega złe działanie policjanta i wskazać dobre, zawiadomić jego bezpośredniego przełożonego, oficera dyżurnego itd.

Pokazać legitymację, pokazać stopień i przydział, może to zrobić w każdym miejscu kraju, poza nim nie ma to związku z miejscem.

Współdziałanie policji z innymi podmiotami:

1. Zakres i formy współdziałania policji z innymi podmiotami oraz podstawy prawne ich funkcjonowania: specjalne, Specjalne Uzbrojone Formacje Ochronne, Straż leśna, , straż graniczna, SOK-Służba ochrony kolei.

2. Zasady, zakres, tryb korzystania przez policjantów z pomocy podmiotów poza policyjnych instytucji organów państwowych, samorządowych, organizacji społecznych i osób.

Ten współudział odbywa się na podstawie różnych ustaw prawnych, ust. o policji (art 2 u. 2).

Jeżeli zadanie nie jest przekazane więcej niż jednemu organowi to muszą one ze sobą współdziałać i koordynować.

Ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, mają to różne służby mundurowe oraz cała administracja publiczna (wójt, burmistrz, wojewoda, itd.).

W województwie jest to wojewoda, którego reprezentuje komendant wojewódzki - działa on w imieniu wojewody.

Rozporządzenie MSWiA z 18 grudnia 1998r. w sprawie określenia szczególnych zasad współpracy SUFO z policją jednostkami ochrony p. poż., obrony cywilnej i strażami gminnymi Dz.U.nr.161.98.poz.1108.

Rozporządzenie Ministerstwo Ochrony Środowiska z dnia 15 września 1992r. w sprawie szczegółowych zasad współdziałania LP z policją Dz. U. z 92r. nr 78 poz.397.

Rozporządzenie Ministra Transportu z dnia 12 maja 1999 roku w sprawie szczególnych zasad współpracy policji z koleją (SOK) z policją i SG Dz. U. 99 nr 47 poz. 477.

Rozporządzenie Prezesa RM z 30 lipca 1999r. w sprawie zakresu i warunków i trybu przekazywania SG o osobie uzyskanych przez policję w czasie wyk. działań operacyjno-rozpoznawczych 99.65

Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 1971r. w sprawie współpracy organów i instytucji państwowych w zakresie zwalczania chorób wenerycznych 71.5.60

Rozporządzenie RM z 13 sierpnia 1996r. w sprawie szczególnego trybu korzystania przez policjantów z pomocy instytucji państwowych, organów rządowych i samorządowych teren. i jedn. Gosp. I org. Rządowych oraz osób Dz.U.96.nr 107 poz.501

Rozporządzenie MSWiA z dnia 14 kwietnia 1998 roku w sprawie współpracy policji ze strażami gminnymi oraz zakres w jakim KWP sprawuje nad nimi nadzór Dz. U. 98 nr 49 poz.309

Z a g a d n i e n i e nr 2

Podstawy korzystania z pomocy: ark.15 ust.6 i 7 Ustawy o Policji.

Żądanie pomocy od - instytucje państwowe i organy samorz.teryt., jednostki gospodarcze prowadzące działalność użyteczności publicznej. Muszą udzielać pomocy - gdyby wykonanie zadania zależało od tych informacji.

Prawo zwracania się o niezbędną pomoc-do innych podmiotów jak również w nagłych wypadkach do innej osoby. Jest to ściśle związane ze służbą lub wykonywaniem czynności związanych ze służbą. Jest to prawo a nie żądanie. Przy żądaniu podmioty mają obowiązek prawny udzielenia tej pomocy.

Osobą upoważnioną do zwracania się o pomoc jest komendant jednostki. Pismo to nazywa się wystąpieniem ze wskazaniem podstawy prawnej i czego potrzebujemy.

Wystąpienie nie jest wymagane:

1. czynności na polecenie sądu, organów samorządu terytorialnego, prokuratury.

2. czynności w celu ratowania życia i zdrowia ludzi lub mienia.

3. w pościgu za sprawcą.

Jest uprawniony każdy policjant, nie jest wymagana forma pisemna. Wymagana jest zgoda osoby proszonej, nawet w sposób porozumiały, chyba że przepisy prawa tego wymagają. Potem sporządzamy raport skierowany do przełożonego. Może być jeszcze pokwitowanie na użyczone rzeczy np. w pierwszej sytuacji zawsze, w drugiej nie zawsze.

Pokwitowanie - akta, miejsce wskazanie osoby (policjanta), jednostki policji, podmiot od którego użyczyliśmy i jej dane, telefony, wskazanie rzeczy i dokładnego jej opisu i opisem stanu faktycznego rzeczy, pouczenie o prawie do odszkodowania (zwraca jednostka, chyba że policjant jest winny uszkodzenie - regres), termin i miejsce zwrotu rzeczy, podpisy osób. W drugim przypadku możemy odstąpić od pokwitowania. Nie musi być pokwitowanie ale w raporcie to musi być. Jest jeszcze jeden dokument - protokół zwrotu rzeczy - jest jak wyżej (dane) i oświadczenie odbierającego (np. o jego roszczenia) i podpisy.

W depozycie leżą rzeczy nieodebrane.

Zagadnienie 1

Współdziałanie - dwa podmioty działają na siebie i współdziałanie zachodzi gdy przynajmniej nie przeszkadzają sobie w wykonywaniu zadań.

Kooperacja pozytywna i negatywna.

Kooperacja negatywna dwa podmioty utrudniają sobie nawzajem wykonywanie zadań, podmioty współdziałające są równoważne.

Współdziałanie dobrowolne - dochodzi do skutku przez zgodne oświadczenie woli.

współdziałanie przymusowe - narzucone przez akty normatywne, polecenie.

Współdziałanie następuje na podstawie wyznaczonych zadań - ochrona bezpieczeństwa ludzi i bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Miedzy podmiotami zachodzi stosunek krzyżowania - dwa odrębne podmioty robią coś innego i pewien wycinek zadań jest taki sam lub podobny.

Współdziałanie obowiązkowe za Straż Graniczną - inspekcja celna, Lasy Państwowe, SUFO, inspekcja weterynaryjna i inne.

Płaszczyzny współdziałania:

1.wymiana informacji, wymiana informacji specjalistycznych

2.przeprowadzanie wspólnych szkoleń

3.wspólne działania np. akcje, patrole

4.dokumentowanie tych działań - teczki współpracy

Służba w policji

Stosunek służbowy - stosunek administracyjno-prawny, nie równorzędność stron, powstaje w oparciu o akt administracyjny, nie podlega normom kodeksu pracy - posiłkowo:

- dni ustawowo wolne od pracy

- uprawnienia kobiet w ciąży

- urlop macierzyński lub wychowawczy

Dyrektywność - możliwość wydawania rozkazów i poleceń.

Represyjność - odpowiedzialność dyscyplinarna, spory rozpatrywane są w trybie administracyjnym, do wojewódzkiego sądu administracyjnego.

Elementy stanu służbowego

1.świadczenie służby

2.pełna dyspozycyjność co do charakteru służby, miejsca i czasu jej pełnienia

3.wyłączenie lub ograniczenie możliwości oddziaływania zewnętrznego na funkcjonariuszy policji

4.ograniczenie praw policjanta np. art.105 Konstytucji- zwalnianie automatyczne ze służby w momencie wyboru na : zakaz przynależności do partii politycznych, zakaz dodatkowego zarobkowania.

5.nałożenie szczególnych obowiązków

6.poddanie funkcjonariusza szczególnej dyscyplinie służbowej

Warunki przyjęcia policjanta do służby w policji art. 25 ustawy o policji

1.posiadanie obywatelstwa polskiego. Przy przyjęciu mogą mieć kilka obywatelstw.

2.nieposzlakowana opinia

3.korzystanie z pełni praw publicznych np. prawa wyborcze

4.niekaralność np. za przestępstwo, wykroczenie karami dyscyplinarnymi

5.co najmniej średnie wykształcenie nie dotyczy kandydatów do służby w OP, jeżeli komendant wojewódzki wyrazi na to zgodę z uwagi na szczególne predyspozycje do służby np. wzrost 175cm, prawo jazdy, techniki samoobrony i inne.

6.posiadanie zdolności fizycznej i psychicznej do służby

7.gotowość do podporządkowania się szczególnej dyscyplinie służbowej.

Postępowanie kwalifikacyjne rozpoczyna tryb przyjęcia do służby, każdy przełożony w sprawach osobowych może odmówić przyjęcia (nie ma formy aktu administracyjnego-więc kandydat nie ma żadnej ochrony prawnej np. odwołanie od decyzji) lub przerwania postępowania.

Stosunek służbowy powstaje w drodze mianowania na podstawie dobrowolnego zgłaszania się do służby. Początek służby liczy się od dnia określonego w rozkazie o mianowaniu funkcjonariusza.

Rozkaz personalny o mianowaniu zawiera:

1.oznaczenie przełożonego właściwego w sprawach osobowych.

2.datę wydania rozkazu

3.podstawę prawną ( art.32 ustawy o policji)

4.stopień policyjny

5.dane personalne

6.numer identyfikacyjny

7.charakter służby

8.nazwę i kod stanowiska służbowego plus jednostka organizacyjna

9.grupa zaszeregowania, stanowisko oraz przyznawane dodatki do uposażenia

10.uzasadnienie faktyczne i prawne mianowania na stanowisko

11.pouczenie o środkach odwoławczych

12.podpis osoby wydającej rozkaz personalny

Rozkaz personalny o mianowaniu jest decyzją administracyjną i stosuje się regulacje Kpa

Rodzaje służby policjanta i ich charakter mianowania może nastąpić:

1.na okres służby kontraktowej

2.na okres służby przygotowawczej

3.na stałe

4.na okres służby kandydackiej

ad.1 służba kontraktowa - pełniona w wyniku zawarcia umowy pomiędzy zgłaszającym się do służby a przełożonym właściwym w sprawach osobowych, zawierany na okres 3-5 lat. Zawarcie kolejnego kontraktu może nastąpić tylko raz. Mianowanie w służbie kontraktowej następuje na stanowisko podstawowe jeżeli osoba: ma wykształcenie średnie i odbyła przeszkolenie podstawowe lub ukończyła służbę kandydacką i zobowiązała się do uzupełnienia przeszkolenia podstawowego.

Bez średniego wykształcenia - podobnie jak kandydat do OP.

Początkowe 12 m-cy służby kontraktowej traktowane jest jako okres próbny. Na 1 miesiąc przed upływem okresu próbnego przełożony lub policjant mogą oświadczyć na piśmie o zamiarze rozwiązania kontraktu. W tym przypadku z dniem upływu okresu próbnego policjant jest zwolniony ze służby. W przypadku możliwości zawarcia następnego kontraktu najpóźniej na 6 m-cy przed upływem służby kontraktowej policjant lub przełożony właściwy w sprawach osobowych mogą wystąpić z wnioskiem o zawarcie kolejnego kontraktu. Po 3 latach następuje mianowanie na stałe.

Ad.2 służba przygotowawcza- przez okres 3 lat. Po upływie tego okresu policjant zostaje mianowany na stałe. Może zostać skrócona lub przedłużona. Skrócenie okresu następuje w drodze wydania decyzji przez komendanta wojewódzkiego policji lub komendanta Głównego Policji. Przedłużenie tego okresu - przełożony właściwy w sprawach osobowych może przedłożyć ten okres w przypadku przerwy trwającej dłużej niż 3 m-ce w wykonywaniu obowiązków służbowych np. długotrwałe zwolnienie, urlop macierzyński lub wychowawczy, urlop bezpłatny.

Ad.4 służba kandydacka - jest równa okresowi zasadniczej służby wojskowej (12 m-cy) i pełniona jest przez poborowych skierowanych do służby w OP. Wykonują czynności administracyjno-porządkowe. Zaliczają się do służby przygotowawczej jeżeli nie dłużej niż 3 m-ce była przerwa między jednym i drugim rodzajem służby.

Istota mianowania i powołania na stanowisko służbowe organem właściwym jest Komendant Główny Policji, Komendant Wojewódzki Policji, Komendant Powiatowy Policji i Komendant Szkół Policyjnych. Od każdej decyzji służy odwołanie do organu wyższego, w przypadku Komendanta Głównego Policji organem odwoławczym jest MSWiA

Mianowanie i powołanie uzależnione jest od:

1.wykształcenia

2.kalifikacji zawodowych

3.stażu służby

(staż na określonych stanowiskach kierowniczych)

kwalifikacje dzielą się na wyższe ogólne i szczególne (np. naczelnicy wydziałów)

zasady przeniesienia policjanta do dyspozycji policjanta odwołanego ze stanowiska przenosi się do dyspozycji przełożonego uprawnionego do odwołania, z zastrzeżeniem Komendanta Wojewódzkiego i Komendanta Stołecznego przenoszeni są do dyspozycji Komendanta Głównego Policji. Przez okres 6 m-cy policjant przeniesiony do dyspozycji ma prawo do uposażenia w wysokości przysługującej przed odwołaniem. Po 6 m-cach następuje przeniesienia na stanowisko równorzędne lub niższe. Jeżeli policjant odmówi przeniesienia go na niższe stanowisko można go zwolnić ze służby (odnosi się głównie do wyższych stanowisk).

Przeniesienie na niższe stanowisko służbowe:

Obligatoryjne w przypadku wymierzenia kary dyscyplinarnej wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe.

Fakultatywne można przenieść gdy:

1.orzeczenie trwałej niezdolności do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku przez komisję lekarką, jeżeli nie ma możliwości mianowania na stanowisko równorzędne

2.nieprzydatnośc na zajmowanym stanowisku stwierdzona w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej

3.nie wywiązywanie się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku stwierdzona w okresie służby stałej w dwóch kolejnych opiniach służbowych, miedzy którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy

4.likwidacja zajmowanego stanowiska służbowego lub z innych przyczyn uzasadnionych potrzebami organizacyjnymi gdy nie ma możliwości mianowania go na równorzędne stanowisko.

5.policjanta można przenieść na niższe stanowisko służbowe na jego prośbę

6.policjant, który nie wyraził zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe może być zwolniony ze służby

Przeniesienie do pełnienia służby w innej miejscowości na własną prośbę lub z urzędu (dodatkowo - delegowanie do czasowego pełnienia służby)

1.do przeniesienia lub delegowania policjanta właściwi są

a)komendant główny policji na terenie całego państwa

b)komendant wojewódzki policji na obszarze swego działania

c)komendant powiatowy policji (miejski) na obszarze właściwego powiatu lub miasta

Jeżeli przeniesienie między województwami następuje na podstawie porozumienia między właściwymi komendantami a zainteresowanym, przeniesienie następuje i dokonuje go komendant wojewódzki policji właściwy dla województwa, w którym policjant ma pełnić służbę. W ustawie o policji nie zostały wyrażone wprost warunki do pełnienia służby w innej miejscowości z urzędu, należy domniemać, że jest to podyktowane dwiema przesłankami:

1.potrzebami organizacyjnymi służby

2.kwalifikacjami jakie posiada przeniesiony policjant

Ponieważ w wyniku przeniesienia zmienia się treść stosunku służbowego co do miejsca świadczenia służby, czynność ta ma charakter decyzji administracyjnej

Delegowanie do czasowego pełnienia służby - w innej miejscowości na czas oznaczony nie może przekraczać 6 miesięcy. Komendant główny policji może przedłużyć okres delegacji na czas do 12 miesięcy, który to następuje z urzędu lub na własną prośbę. Komendant główny policji może oddelegować policjanta za jego zgodą do pełnienia zadań służbowych poza policją w kraju i zagranicą na czas określony.

Organami właściwymi w sprawach oddelegowania są:

1.komenda główna policji - cały kraj

2.komenda wojewódzka policji - obszar województwa

3.komenda powiatowa policji - obszar powiatu lub miasta.

Oddelegowanie, podobnie jak w przypadku przeniesienia, winno przybrać formę decyzji administracyjnej (zmienia się miejsce świadczenia służby, zmiany w zakresie przysługujących należności pieniężnych z tytułu oddelegowania).

Powierzenie obowiązków służbowych - policjantowi można powierzyć pełnienie obowiązków służbowych na innym stanowisku w tej samej miejscowości na czas nie przekraczający 12 miesięcy (w przypadku powierzenia obowiązków służbowych uposażenie policjanta nie może być obniżone).

Zawieszenie w czynnościach służbowych (obligatoryjne): Policjanta zawiesza się w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo (kryminalne) lub przestępstwo skarbowe, umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, na czas niedłuższy niż 3 miesiące. Zawieszenie można przedłużyć.

Policjanta można zawiesić (fakultatywnie): w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo kryminalne lub skarbowe nieumyślne, ścigane z oskarżenia publicznego lub postępowania dyscyplinarnego.

1.jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby, nie dłużej niż 3 miesiące. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia można przedłużyć do czasu zakończenia postępowania karnego.

Uposażenie - 50% na tzw. wyposażeniu. Uniewinnienie lub umorzenie - otrzymuje druga połowę. Policjanta może zawiesić właściwy przełożony osobowy, policjanta można zawiesić na wniosek prokuratora. Uposażenie - do wysokości wyroku sądu instancji - zawieszenie.

Zwolnienie policjanta ze służby.

Obligatoryjne przesłanki zwolnienia:

1.orzeczenie trwałej niezdolności do służby przez komisje lekarską

2.nieprzydatnośc do służby stwierdzona w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej

3.wymierzenie kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby

4.przy zawieszeniu - skazanie prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe umyślne, ściganie z oskarżenia publicznego (ratuje warunkowe umorzenie postępowania).

4a.wymierzenie przez sąd prawomocnym orzeczeniem środka karnego w postaci zakazu wykonywania zawodu policjanta

5.zrzeczenie się obywatelstwa polskiego lub nabycie obywatelstwa innego państwa

6.upływ okresu służby określonego w kontrakcie, jeżeli nie nastąpi zawarcie kolejnego kontraktu lub mianowanie na stałe

Fakultatywne przesłanki zwolnienia:

1.niewywiązywanie się z obowiązków służbowych w okresie służby stałej lub kontraktowej (dwie kolejne opinie w odstępie 6 miesięcy)

2.powołanie do innej służby państwowej a także objęcie funkcji z wyboru w organach samorządu terytorialnego lub stowarzyszeniach (można być radnym)

3.nabycie prawa do emerytury z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej

4.gdy wymaga tego ważny interes służby

5.likwidacja jednostki policji lub jej reorganizacja połączona ze zmniejszeniami obsady etatowej, jeżeli przeniesienie do innej jednostki lub na niższe stanowisko służbowe nie jest możliwe

6.upływ 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby

7.jeżeli policjant popełni czyn o znamionach przestępstwa lub przestępstwa karno-skarbowego i jeżeli popełnienie czynu jest oczywiste i uniemożliwia jego pozostanie w służbie (oczywistość dowodów np. złapanie na gorącym uczynku, jazda po spożyciu alkoholu)

Ważny interes służby np. nie stawienie się na komisję lekarską w czasie przebywania na zwolnieniu, nieposzlakowana opinia, niepoddanie się dyscyplinie służbowej. Rozstrzyga Wojewódzki Sąd Administracyjny.

Cele opiniowania:

1.motywowanie do sprawnego wykonywania zadań i czynności służbowych

2.ustalanie przydatności na zajmowanym stanowisku i do służby

3.wyłanianie kandydatów do mianowania lub powołania na wyższe stanowisko lub stopień policyjny

4.podstawa do określenie indywidualnego programu rozwoju zarodowego

Zasadnicze terminy opiniowania:

1.w służbie przygotowawczej 30 dni przed upływem każdego roku służby oraz przed mianowaniem na stałe

2.w służbie stałej 30 dni przed upływem każdych 3 lat tej służby do osiągnięcia 15 lat tej służby, a później 30 dni przed upływem każdych 5 lat tej służby

3.służba kontraktowa - 60 dni przed upływem okresu próbnego, a później30 dni przed upływem tej służby

Terminy opiniowania ulegają przesunięciu o okres:

1.zawieszenia w czynnościach służbowych

2.odbywania szkolenia zawodowego

3.urlopów: bezpłatnego, wychowawczego i macierzyńskiego

4.choroby

5.oddelegowania do pełnienia szkoleń służbowych poza policją

6.delegowanie do pełnienia służby w kontyngencie policyjnym lub czasowego pełnienia służby w innej miejscowości

Terminy opiniowania niezależne od terminów zasadniczych:

1.stwierdzenie nieprzydatności na zajmowanym stanowisku służbowym lub nieprzydatności do służby w okresie służby przygotowawczej albo niewywiązywanie się z obowiązków w okresie służby stałej lub kontraktowej

2.wniosku o mianowanie lub powołanie na wyższe stanowisko lub stopień policyjny jeżeli od ostatniego opiniowania upłynął 1 rok

3.wniosek o przedterminowe zatarcie kary dyscyplinarnej (po połowie okresu ukarania) - bezpośredni przełożony

4.przeniesienie do innej jednostki organizacyjnej

5.skierowanie na studia do WSPol, jeżeli od ostatniej opinii upłynęło 6 miesięcy

6.z chwilą zakończenia WSPol

7.opinia na polecenie wyższego przełożonego

8.wniosku opiniowego lub jego bezpośredniego przełożonego złożonego w terminie 7 dni od dnia zapoznania się z okresową oceną

Kryteria opiniowania:

1.przygotowanie zawodowe - kwalifikacje lub inne specjalistyczne umiejętności wymagane na danym stanowisku

2.znajomość obowiązujących przepisów i procedur oraz umiejętność ich stosowania

3.rozwój własny i podnoszenie kwalifikacji zawodowych ( kursy i szkolenia zawodowe)

4.mianowanie i organizowanie pracy (terminy i efekty)

5.praca w zespole

6.komunikacja

7.zdolnośc analityczna (gromadzenie odpowiednich informacji)

8.samodzielność (bez szczególnego nadzoru służbowego)

9.kreatywność

10.dyspozycyjność

11.radzenie sobie w sytuacjach kryzysowych

12.realizacja zadań i czynności służbowych

Tryb opiniowania: Opinie służbowe wydają przełożeni będący kierownikami komórek organizacyjnych oraz przełożeni właściwi do spraw osobowych. Wydający opinię sporządza ją samodzielnie lub przy pomocy bezpośredniego przełożonego w oparciu o roczne okresowe oceny. Zapoznanie z opinią następuje w ciągu 14 dni od dnia jej sporządzenia podczas rozmowy postępowej w tej sprawie, w rozmowie uczestniczy bezpośredni przełożony. Opinie sporządza się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach. Jeden do akt osobowych, drugi doręczany jest policjantowi w czasie rozmowy. Fakt zapoznania się z opinią potwierdzony jest własnoręcznym podpisem. Od każdej negatywnej opinii policjant może odwołać się do wyższego przełożonego za pośrednictwem wydającego opinię w terminie 14 dni. Opinia nie jest decyzją administracyjną.

Zasady pełnienia służby w policji.

Obowiązki policjanta:

Tezy:

1.obowiązki wynikające z roty ślubowania

2.obowiązki podjęcia czynności policyjnej i udzielania pomocy w granicach uprawnień i możliwości

3.obowiązek okazywania legitymacji służbowej lub znaku identyfikacyjnego

4.obowiązek odmowy wykonania rozkazu lub polecenia, którego wykonanie wiązałoby się z naruszeniem prawa

5.obowiązek przestrzegania przepisów dotyczących umundurowania

6.obowiązek uzyskania zgody na podjecie zajęcia zarobkowego poza służbą

7.zakaz przynależności do partii politycznych

8.obowiązek informowania drogą służbową odpowiedniego przełożonego w pisemnym raporcie o:

a)zmianie stanu cywilnego

b)wszczęciu i zakończeniu postępowania karnego lub karno-skarbowego przeciwko niemu, małżonkowi lub dzieciom policjanta

c)ukaraniu za wykroczenie

d)zmianie miejsca zamieszkania

e)urodzeniu dziecka

f)innych przypadkach, jeżeli przepisy tak stanowią

9.zasady sporządzania notatki służbowej, urzędowej oraz raportu służbowego (zasady redagowania pisma, rozplanowanie treści, różnica - notatka urzędowa, służbowa, raport służbowy).

10.cel i sposób prowadzenia notatnika służbowego

Konstytucja RP w rozdziale II nakłada obowiązki na obywateli RP i tak:

-art.82 - obowiązek wierności wobec RP oraz troska o wspólne dobro;

-art.83 - obowiązek przestrzegania prawa

-art.85 - obowiązek obrony ojczyzny

-każda społeczność nakłada na swych członków określone obowiązki (wynika to ze struktury państwa)

Państwo aby istnieć musi mieć:

1.ludność

2.terytorium

3.władza ( w danym państwie)

Obywatele muszą ponosić odpowiedzialność za swe czyny przed społeczeństwem - wykonywanie określonych obowiązków warunkuje korzystanie z praw i wolności.

Funkcjonariusze policji jako obywatele maja takie same obowiązki jak ogół społeczeństwa, jednakże z racji wykonywanego zawodu korzystają z szeregu praw (wiążą się z tym obowiązki), które nie dotyczą innych obywateli.

Podejmując służbę w policji funkcjonariusze dobrowolnie godzą się na przyjęcie dodatkowych obowiązków, które wynikają z przynależności do określonej organizacji. Policjant powinien pamiętać, że spełnia służebną rolę wobec narodu, nie ma pozycji uprzywilejowanej. powinien chronić interesy całego społeczeństwa, a nie grup lub określonych środowisk. Ochrona porządku prawnego według naszej konstytucji polega na zasadzie praworządności (art.7), tj. przestrzeganie przepisów prawa. Organy policji muszą działać w oparciu o tę zasadę i w granicach określonych przez prawo. Przestrzeganie prawa jest podstawowym obowiązkiem funkcjonariusza, przestrzeganie dyscypliny służbowej wynika z funkcji jaka pełni policjant jako podmiot stosunku służbowego. policjant musi przestrzegać nie tylko norm prawa powszechnie obowiązującego, ale również tzw. prawa wewnętrznego - wykonywanie czynności na polecenie właściwych organów.

Rota ślubowania i obowiązki z niej wynikające:

1.służyć wiernie narodowi - lojalność wobec organów państwa

2.chronić ustanowione konstytucja RP porządek prawny

3.policjant ma obowiązek strzec bezpieczeństwa państwa i jego obywateli nawet z narażeniem życia

4.pilnie przestrzegać prawa

5.dochować wierności konstytucyjnym organom RP

6.przestrzegać dyscypliny służbowej

7.wykonywać rozkazy i polecenia przełożonych - policjant obowiązany jest odmówić wykonania rozkazu lub polecenia przełożonego a także polecenia prokuratora organu administracji państwowej lub samorządu terytorialnego jeżeli wykonanie rozkazu lub polecenia łączyłoby się z popełnieniem przestępstwa. O tej odmowie policjant powinien zameldować (w terminie niezwłocznym) komendantowi głównemu policji z pominięciem drogi służbowej.

8.strzec tajemnicy państwowej i służbowej

9.strzec honoru i godności i dobrego imienia służby.

Obowiązek odmowy wykonania rozkazu lub polecenia. Problem ten w określonym aspekcie reguluje ustawa - kodeks karny, którego określone przepisy stosuje się odpowiednio również do policjantów, i tak:

-art. 3/F/1 KK - nie popełnia przestępstwa ten, który odmawia wykonania rozkazu polecającego popełnienie przestępstwa lub nie wykonanie go.

art.344§2 - w razie wykonania rozkazu niezgodnie z jego treścią, w razie istotnego zmniejszenia szkodliwości czynu sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub odstąpić od jego wymierzenia.

obowiązek noszenia przepisowego umundurowania i wyposażenia art. 60 ustawy o policji. Funkcjonariusz w czasie służby jest zobowiązany do noszenia przepisowego umundurowania i wyposażenia. problem ten reguluje rozporządzenie MSWiA w sprawie umundurowania policjanta.

Skład umundurowania

1.ubiór służbowy

2.ubiór wyjściowy

3.ubiór galowy

4.ubiór ćwiczebny

Rodzaje umundurowania nosi się do:

1. umundurowanie służbowe-w trakcie wykonywania obowiązków służbowych

2. umundurowanie wyjściowe - gdy policjant występuje jako przedstawiciel policji (spotkania, uroczystości),

- w trakcie tzw. meldowania się przełożonym po przybyciu do nowej jednostki organizacyjnej lub odejściu na inne stanowisko służbowe

- pełnienie służby w KGP, szkołach policji, pomieszczeniach biurowych jednostek organizacyjnych policji sądowej, służba w WSPol.

- dodatkowo do umundurowania wyjściowego przypina się sznur galowy w przypadku udziału w uroczystościach ważnych świąt państwowych, wręczania orderu i odznaczeń, mianowanie na stopnie policyjne, ślubowania, na polecenie Komendanta Głównego Policji, Komendanta Wojewódzkiego Policji lub Komendanta Szkół Policji.

3. umundurowanie ćwiczebne -zajęcie szkoleniowe, policjanci w służbie OP,SPAT, ćwiczenia, wykonywanie zadań o charakterze specjalnym, NPP

Dystynkcje i znaki identyfikacyjne. Oznaki stopni służbowych umieszcza się na naramiennikach kurtek, bluzy, płaszcza, swetra, koszuli letniej oraz taśmie otoczonej czapki gabardynowej, dla policjantów pododdziałów AT na berecie. Na daszkach czapek gabardynowych nosi się do stopnia nadkomisarza 1 galon, od podinspektora do generalnego inspektora 2 galony.

Na umundurowaniu policjanci noszą następujące znaki identyfikacyjne:

1.znak identyfikacji indywidualnej

2.znak identyfikacji imiennej

3.znak rodzaju służby policji

4.generalnego inspektora lub nadinspektora

5.”napis” policja do umundurowania służbowego, wyjściowego, galowego, ćwiczebnego

Znak ID- obejmuje napis policja, gwiazda ośmioramienna oraz numer identyfikacyjny policjanta oznaczony cyframi arabskimi. Numer ID nosi się na lewej górnej kieszenie ubioru służbowego i ćwiczebnego ( z wyjątkiem okoliczności występowania w szyku zwartym).

Znak identyfikacji imiennej obejmuję pierwszą literę imienia i nazwiska, nosi się na kurtce, bluzie, swetrze, koszuli letniej, po prawej stronie klatki piersiowej bezpośrednio nad prawą kieszenią. Dopuszcza się noszenie na ubiorze wyjściowym lub ćwiczebnych z wyjątkiem występowania w szyku zwartym.

Znaki rodzaju służb- nosi się na kołnierzu kurtki wyjściowej oraz na lewym rękawie kurtki galowej i bluzy służbowej.

Znak identyfikacyjny „policja” nosi się na:

-górna część lewego rękawa płaszcza całorocznego, kurtki galowej, bluzy służbowej

-swetrze w kształcie prostokąta z napisem Policja, tło ciemno niebieskie, na klapce kieszonki nad lewą górną kieszenią,

-umundurowanie ćwiczebne i kombinezon letni kształt prostokąta w kolorze żółtym

Pewne wyjątki-dopuszcza się noszenie przez policjantów umundurowanych:

1.okularów przeciwsłonecznych i zdrowotnych z przyciemnionymi szkłami

2.symbolu żałoby według zasad w praktykowanym przez policjanta obrządku religijnym

3.oznaczeń specjalistycznych

Pora letnia umundurowania od 1 maja do 30 września

Pora zimowa od 1 listopada do 31 marca

Okres przejściowy od 30 września do 1 listopada

Odznaki policyjne tzw. absolwentki, na prawej górnej kieszeni w bluzie mundurowej

Normy umundurowania policjanci są zobowiązani do posiadania kompletu umundurowania zapewniającego wykonanie obowiązków służbowych o każdej porze roku. Uprawnienie do zaopatrzenia w przedmioty umundurowania powstaje z dniem mianowania i kończy się z dniem zwolnienia ze służby. § 54 przedmioty umundurowania wydane policjantom w służbie przygotowawczej i kandydackiej stanowią własność policji.

1 kwiecień rozpoczyna się rok mundurowy.

1. zadania policji

2. rodzaje służb

3. powoływanie organów policji

4. rodzaje czynności

5. awansowanie na poszczególne stopnie

6. pozbawienie i obniżenie stopnia. Współdziałanie z podmiotami z poszczególnymi instytucjami - kto upoważniony

7. pojęcie przełożony, podwładny, droga służbowa i inne.

Policjantom można wydać podmioty umundurowania przed upływem okresu ich używalności w przypadkach :

1.utraty powstałej z przyczyn niezależnych przez użytkownika (utraty wartości użytkowej przedmiotu):

-w związku z wykonaniem obowiązków służbowych lub losowych

-w skutek stwierdzonych wad produkcyjnych.

2.utraty wartości użytkowej lub jego utraty powstałej z winy użytkownika, po uiszczeniu jego wartości cenowej

Policjanci mianowani na stałe w przypadku zwolnienia ze służby nie zwracają przedmiotów umundurowania, z wyjątkiem przedmiotów wydawanych w naturze (rok mundurowy, w czasie wydalenia ze służby za to co nie odsłużył).

Policjanci mianowani na okres służby przygotowawczej i kandydackiej, w przypadku zwolnienia ze służby obowiązani są zwrócić przedmioty umundurowania (za wyjątkiem przedmiotów wydawanych jednorazowo lub uiścić ich równowartości według cen. nie dotyczy to okresu niezamortyzowanego).

Policjanci w służbie stałej - zatrzymują na własność ubiór służbowy, wyjściowy i galowy. Ćwiczebny (moro) należy zdać.

Policjantom w okresie urlopu bezpłatnego lub wychowawczego trwającego powyżej 6 miesięcy nie przysługuje zaopatrzenie mundurowe. policjant zawieszony ma wstrzymane zaopatrzenie mundurowe, odwieszenie - wypłaca się pełne zaopatrzenie mundurowe.

Zasady i tryb udzielania policjantom zezwolenia na podjęcie dodatkowego zajęcia zarobkowego. Komórka organizacyjna właściwa w sprawach osobowych - komórka organizacyjna w komendzie lub szkole policji podlega przełożonym właściwym w sprawach osobowych (wydział kadr). Zezwolenie na podjęcie zajęcia zarobkowego poza służbą udzielane przez przełożonego właściwego w sprawach osobowych.

Policjant ubiegający się o zezwolenie składa w komórce organizacyjnej właściwej w sprawach osobowych pisany wniosek (raport) określający:

1.nazwę i adres podmiotu u którego zamierza podjąć dodatkowe zarobkowanie

2.charakter zajęcia zarobkowego i przewidywany zakres obowiązków

3.czas i miejsce wykonywania takiego zajęcia

4.przewidywany okres trwania zajęcia zarobkowego

Jeden rok - najdłuższe zezwolenie (na najdłuższy czas)

Obowiązek zezwolenia na dodatkowe zarobkowanie stosuje się ponadto w przypadkach:

-powierzenia policjantowi funkcji we władzach spółki, fundacji, podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą

Warunki otrzymania zezwolenia. Policjant właściwej w sprawach osobowych udziela policjantowi zezwolenia, jeżeli:

1.nie zakłóci to wykonywania przez policjanta obowiązków służbowych w granicach zadań policji określonych w ustawie

2.nie narusza prestiżu służby

3.nie podważy zaufania do bezstronności policjanta

4.nie pozostaje w sprzeczności z interesem służby i jej zadaniami

Komendant właściwy w sprawach osobowych, w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku zawiadamia na piśmie policjanta o udzieleniu zezwolenia (w przypadku naruszenia jw.ptk.1. w odmowie udzielenia zezwolenia)

Zawiadomienie o udzieleniu zezwolenia zawiera:

1.podmiot, u którego podejmowane jest zajęcie

2.charakter zajęcia

3.czas i miejsce

4.okres na jaki udzielono zezwolenia

Zawiadomienie o odmowie udzielenia zezwolenia nie wymaga uzasadnienia. Nie można się odwołać.

Oświadczenie o stanie majątkowym. Policjant składa oświadczenie o stanie majątkowym w przypadku;

1. własnego majątku odrębnego

2. majątku objętego małżeńską wspólnością majątkową

Powinno zawierać: informacje o posiadanych zasobach pieniężnych, nieruchomościach, udziałach i akcjach w spółkach prawa handlowego o nabytych przez policjanta lub małżonka aktywach skarbu państwa, państwowej osoby prawnej, gminy lub związku miedzygranicznego która podlegały zbyciu w drodze przetargu. Policjant składa oświadczenie o stanie majątkowym w przypadku wydania mu polecenia przełożonego właściwego w sprawach osobowych. Komendant Wojewódzki Policji, Komendant WSPol, Komendant Szkoły Policji a także ich zastępcy skał dają oświadczenie o stanie majątkowym na polecenie Komendanta Głównego Policji.

Komendant Powiatowy Policji oraz ich zastępcy składają oświadczenie na polecenie Komendanta Wojewódzkiego Policji. Terminy złożenia takiego oświadczenia dla wszystkich policjantów, którym przełożony polecił złożyć takie oświadczenie wynosi do 14 dni od dnia otrzymania polecenia. Oświadczenie o stanie majątkowym policjanta przechowuje się w aktach osobowych policjanta przez 5 lat, rejestruje się i nadaje się klauzulę poufne w rozumieniu przepisów o ochronie informacji niejawnych.

Obowiązek otrzymania legitymacji służbowej - art. 61 ustawy o Policji Policjant zobowiązany jest okazywać legitymację służbową jeżeli występuje bez umundurowania.

Z mocy prawa :

1. wykonując czynności dochodzeniowo-śledcze

2. czynności na polecenie sądu, prokuratora, organów administracji publicznej i organizacji samorządu terytorialnego

3. zatrzymania osób w trybie wynikającym z kpk

4. zatrzymania osób pozbawionych wolności

5. przeszukiwania pomieszczeń i osób

Obywatel ma prawo zażądać okazania legitymacji służbowej (umundurowany i nie umundurowany policjant).

Na żądanie obywatela okazanie legitymacji służbowej:

- przy wykonywaniu czynności administracyjno porządkowych. Policjant winien okazać legitymację służbową w taki sposób aby zainteresowany miał możliwość odczytać i zanotować nr ID, jego stopień, imię i nazwisko, oraz nazwę jednostki organu który wydał legitymację.

Legitymacje służbową okazuje się tylko i wyłącznie przy wykonywaniu czynności służbowych.

Legitymację służbową absolutnie nie wolno odstępować innej osobie innej osobie, wywozić za granicę, chyba że się uzyska zgodę kierownika jednostki, przesyłać pocztą za wyjątkiem poczty specjalnej resortu.

Obowiązek powiadomienia o przynależności do stowarzyszenia. O przynależności do organizacji lub stowarzyszeń zagranicznych lub międzynarodowych należy powiadomić i uzyskać zezwolenie od Komendanta Głównego Policji lub upoważnionego przez niego przełożonych. Natomiast policjant obowiązany jest poinformować przełożonego o przynależności do stowarzyszeń krajowych działających poza służbą. Policjant nie może być członkiem partii politycznych.

Obowiązek powiadomienia o wyjeździe zagranicznym (art. 64) policjant jest obowiązany powiadomić swego bezpośredniego przełożonego o wyjeździe zagranicznym na wyjazd dłuższy niż 3 dni ( raport informacyjny).

Przy wyjeździe służbowym kierownik jednostki ma obowiązek złożenia w gabinecie MSWiA raportu służbowego zawierającego:

1. określenie pobytu

2. uzasadnienie celowości wyjazdu

3. sposób finansowania

Policjant po powrocie w ciągu 7 dni sporządza sprawozdanie. Nie dotyczy to wyjazdów związanych z pracą operacyjną lub dochodzeniowo-śledczą.

Inne obowiązki policjantów:

1. zameldowanie o zmianach w sprawach osobowych

2. poddanie się profilaktycznym badaniom lekarskim

3. powiadomienie o nieobecności lub spóźnieniu do służby

4. pozostawieniu w kraju umundurowania i dokumentów związanych ze służbą

5. uzyskanie zezwolenia na opuszczenie miejsca służbowego zakwaterowania.

Raporty informacyjne

O czym informujemy raportem przełożonego w sprawach osobowych o :

1. zmiana stanu cywilnego (wchodzi również śmierć małżonka, rozwód, separacja, informujemy przed datą ślubu, pozostałe po dacie)

2. zmiana imienia, nazwiska

3. zmiana miejsca zamieszkania

4. urodzenie, przysposobienie, wzięcie na wychowanie dziecka

5. ukaranie za wykroczenia (z chwilą przyjęcia mandatu karnego, wyroku sądu grodzkiego, pouczenie jest środkiem wychowawczym- nie informujemy)

6. po wszczęciu postępowania karnego lub karno-skarbowego przeciw policjantowi, małżonkowi lub dziecku, należy również poinformować o zakończeniu postępowania (dzieci pozostające na utrzymaniu do 25 lat lub do czasu kiedy kontynuuje studia, chyba że wcześniej rozpocznie samodzielne życie)

7. utrata uprawnienia koniecznego do wykonywania pracy (np. kierowca komendanta utraci prawo jazdy)

8. powiadomienie o przynależności do stowarzyszenia i organizacji krajowych (w przypadku organizacji międzynarodowych potrzebna jest zgoda komendanta jednostki)

9. wyjazd planowany powyżej 3 dni (o niespodziewanym wyjeździe nie informujemy)

10. chęć nawiązania stosunku służbowego

11. w innym przypadku jeżeli przepisy odrębne tak stanowią

Zasady pisania raportu

Dolny i górny margines odstęp1,5-2,5

Lewy i prawy margines odstęp 2,5-3

W prawym górnym rogu - dane policjanta, stopień, imię i nazwisko, jednostka organizacyjna (np. WSPol, kompania, pluton)

W lewym górnym rodu - miejscowość i data np. 20.04.2004,2004.04.20 nie wolno 20 kwietnia 2004 czy 20-04-2004 oraz oznaczenie adresata np. Komendant ......w..... (stopień, tytuł naukowy, imię i nazwisko)

RAPORT - to słowo piszemy na środku

Raport składa się z :

1. I część - monitum sprawy, część informacyjna

2. II część wnioski o przyznaniu uprawnienia

3. III część - część grzecznościowa np. proszę o pozytywne rozpatrzenie raportu.....

Z lewej strony podpisujemy się ( stopień, imię i nazwisko policjanta)

W dolnej prawej stronie wypisujemy załączniki oraz kto wykonał (opracował, inicjały, egzemplarz numer 1- adresat, egzemplarz numer 2 - nadawca)

Stopkę sporządzamy gdy piszemy raport na komputerze.

Notatnik służbowy- redagowanie zapisów. Policjant służby prewencyjnej ma obowiązek prowadzenia notatnika służbowego, w pozostałych służbach może ale nie musi. Zapisy mają być krótkie, zwięzłe ale rzeczowe. Muszą odzwierciedlając przebieg służby. W notatniku służbowym znajdują się informacje dotyczące przebiegu służby, szkoleń, wykonywanie czynności podczas oddelegowania.

Zapisy dotyczące rozpoczęcia służby:

1. służba na dzień ... w godzinach 7/15 (na środku strony)

2. odprawa do służby:

- prowadzący....

- zadania stałe...

- zadania doraźne....

- rodzaj służby.... np. patrolowa-pieszy)w składzie:

- sierżant ..... - dowódca

- ....

- przerwy ...... (planowane przerwy np. 14.00-14.30

3. moment wejścia w rejon służbowy

- zgłaszający .... (imię i nazwisko, miejsce zamieszkania na podstawie czego ustalana jest tożsamość) np. włamanie do kiosku (oznaczenie miejsca zdarzenia)

- zabezpieczenie miejsca zdarzenia

- rozpytanie (np. osób mieszkających w pobliżu, ustalenie źródeł dowodowych)

- przyjazd grupy

4. patrol idzie ulicą ... w kierunku.... (co ok.20 min)

5. obchód np. sklepu (ewentualne zastrzeżenia wpisujemy lub „bez uwag”)

6. stosowanie ŚBP

- każde użycie, określając czas, miejsce jego rodzaj, osobę wobec której użyto środka oraz wskazać podstawy użycia ŚBP, wskazać miejsce np. uszkodzenia ciała, mienia, wskazanie świadków zdarzenia.

7. legitymowanie osoby, czas, miejsce, personalia (imię, nazwisko, imię ojca, data urodzenia, adres zamieszkania, na podstawie czego ustalono tożsamość, figuruje, nie figuruje- sprawdzenie, podstawy faktyczne legitymowania, legalność pobytu cudzoziemców na terenie RP)

8. Interwencja i osobę zgłaszającą, polecenie dyżurnego, charakter interwencji (np. domowa, w miejscu publicznym), ilość osób przebywających w lokalu- należy uzyskać o tym informacje, wpisujemy czas zgłoszenia (przed wejściem do lokalu zgłaszamy o tym dyżurnemu, po wyjściu też się meldujemy), na miejscu legitymujemy wszystkich uczestników zdarzenia, oznaczamy sprawcę, opisuje czynności podjęte na miejscu zdarzenia, zapisujemy formę zakończenia interwencji- np. mandat karny, doprowadzenie do izby wytrzeźwień, podanie czasu, miejsca, osobę i za co konkretnie nakładamy mandat karny (imię i nazwisko, dalsze dane w notatniku dowódcy), wysokość mandatu i jego formę (np. kredytowy).

9. odnotowujemy czas i miejsce przerwy (początek i zakończenie meldujemy dyżurnemu)

10. Koniec służby, godzina zejścia z rejonu i podsumowanie wyników (ile legitymowań, ile interwencji) np. na marginesie (pouczony, mandat karny MK Nr 58...)

Po służbie przedstawiamy notatnik do kontroli np. dyżurnemu lub szefowi prewencji.

Współpraca z inspekcją rolną i lasami państwowymi

Rozporządzenie MSWiA z dnia 18 grudnia 1998 roku w sprawie określenia szczegółów z SUFO z policją jednostkami ochrony Ppoż., jednostkami obrony cywilnej i strażami gminnymi.

Współdziałanie - kooperacja, dwa podmioty na siebie działają, jest kilka podmiotów i wykonywanie podobnych zadań.

kooperacja pozytywna - obydwa podmioty współdziałają i skutek jest taki, że pomagają sobie w osiągnięciu celu.

kooperacja negatywna - dwa podmioty utrudniają sobie osiągnięcie wyznaczonego celu.

Współprace podejmuje:

- kierownik formacji z właściwym terytorialnie, komendantem jednostki organizacyjnej policji

- kierownikiem jednostki Ppoż.

- szefem obrony cywilnej

- komendantem straży granicznej.

Polega ona na:

1. wymianie informacji o zagrożeniach dotyczących bezpieczeństwa osób i mienia oraz zakłócania spokoju i porządku publicznego,

2. współdziałania w celu utrzymania spokoju i porządku publicznego podczas zgromadzeń imprez artystycznych, rozrywkowych i sportowych,

3. współdziałania przy zabezpieczeniu miejsc popełnienia przestępstw i wykroczeń w granicach chronionych obszarów obiektów lub urządzeń,

4. wzajemne konsultacje doskonalące metody współpracy,

Współdziałanie policji z lasami państwowymi w zakresie:

1. ochrona lasu przed szkodnictwem

2. zwalczanie przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego a w szczególności kradzieży drewna i kłusownictwa

3. przydział, ewidencjonowanie i przechowywanie broni i amunicji

4. utrzymanie ładu i porządku publicznego w lasach

5. ochrona składników mienia lasów państwowych.

Podmiotami współdziałającymi są:

Komenda Główna Policji i Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych.

Komenda Wojewódzka Policji i Dyrektor Region. Dyrekcji Lasów Państwowych.

Nadleśniczy, Kom. Miejski, powiatowy, rejonowy i komisariat.

Współdziałanie odbywa się poprzez:

- wzajemne udzielanie informacji służbowych,

- wzajemne udzielanie pomocy służbowych

- prowadzenie wolnych działań.

Udzielanie pomocy służbowej obejmuje:

1. szkolenie pracowników lasów państwowych w związku z bronią,

2. zastosowanie technik kryminalnych w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego

3. używanie SBP wobec sprawców przestępstw i wykroczeń (środki przymusu bezpośredniego) w zakresie szkodnictwa leśnego,

4. przeszukiwanie w szczególnych przypadkach pomieszczeń, miejsc w środkach transportu,

5. zatrzymanie osób trudniących się kłusownictwem oraz pomoc w ściganiu sprawców innych przestępstw i wykroczeń.

Policja od Lasów Państwowych otrzymuje:

1. uzyskujemy informację dotyczącą terenu

2. udostępnienie środków łączności, środki transportowe, urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe.

Prowadzenie wspólnych działań między Policją a Lasami Państwowymi polega na:

1. patrolowaniu terenów leśnych w szczególnie uzasadnionych przypadkach

2. organizowanie i przeprowadzanie działań w rejonach zagrożonych przestępstwami i zagrożeniami w zakresie szkodnictwa leśnego.

Policja a Straże Miejskie

Współpraca polega na:

1. stała wymiana informacji o zagrożeniach

2. zorganizowanie łączności Policji i Straży

3. koordynacja rozmieszczenia służb Policji i Straży

4. wspólne prowadzenie działań porządkowych

5. organizowanie wzajemnych szkoleń.

Szczegółowe formy i sposoby współpracy są określone pomiędzy:

Komendą Jednostki Policji a Wójtami, Burmistrzami lub Prezydentami.

Straż Miejska podlega samorządowi.

Kom. Woj. Policji za pośrednictwem Kom. Miejskiego Policji udziela Straży pomocy w zakresie:

1. wsparcia Straży w czynnościach gdy ich siły są niewystarczające,

2. organizowaniu szkoleń

3. przekazywanie Strażom odpłatnie lub w inny sposób środków przymusu bezpośredniego.

W sytuacjach kryzysowych Wójt, Burmistrz bądź Prezydent Miasta mogą zarządzić na wniosek Komendanta Głównego Policji użycie Straży do wspólnych działań z policją.

Współdziałanie Policji ze Strażą Graniczną

Opiera się na porozumieniach zawieranych pomiędzy właściwymi organami Policji i Straży Granicznej. Współdziałanie obejmuje:

1. wzajemne udzielanie pomocy służbowej

2. prowadzenie wspólnych działań

3. uzgodnienie wspólnych działań w strefie nadgranicznej

4. wymiana informacji

5. wykorzystanie obiektów Straży Granicznej dla potrzeb zakwaterowania policjantów.

Policja ma obowiązek przekazywania informacji straży granicznej o osobach, które to informacje uzyskała w toku wykonywania czynności operacyjno - rozpoznawczych. Ma ona również możliwość dokonywania niezbędnych sprawozdań w zbiorach ewidencyjnych i archiwalnych straży granicznej.

Zasady, zakres i tryb korzystania przez policjantów z pomocy podmiotów poza policyjnych

Policjanci w toku czynności: operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych, administracyjno-porządkowych, podejmowanych w celu rozpoznawania, wykrywania przestępstw i wykroczeń zapobiegania im mają prawo do:

1. żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz jednostek gospodarczych prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej ( art. 15 ust. 1 pkt 6)

2. zwracania się o udzielenie niezbędnej pomocy do innych jednostek gospodarczych, organizacji społecznych oraz w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy ( art. 15 ust.1 pkt 7 ).

Policjanci mogą zwracać się z żądaniem lub prośbą o udzielenie pomocy jeżeli wykonanie czynności służbowej byłoby bez tej pomocy nie możliwe lub znacznie utrudnione. Pomoc może wyrażać się w :

1. udostępnianiu na czas nie określony nieruchomości lub ich części, użyczeniu środków transportu, łączności, urządzeń lub innych rzeczy ruchomych albo dokumentów,

2. umożliwieniu instalacji i eksploatacji środków technicznych,

3. albo wykonaniu czynności wskazanych przez policję.

Warunkiem skorzystania Policjanta z pomocy jednostek Gospodarczych, organizacji społecznych i osób fizycznych jest wyrażenie przez nie zgody na piśmie z wyjątkiem przyrządów uzasadnionych koniecznością nagłego działania.

Z żądaniem lub prośbą o udzielenie pomocy występuje na piśmie właściwy Komendant Policji lub wyznaczony przez niego policjant.

Wystąpienie powinno zawierać:

1. określenie postawy prawnej,

2. rodzaj i zakres pomocy,

3. uzasadnienie faktyczne,

4. upoważnienie dla Policjanta.

Wystąpienie o udzielenie pomocy nie jest wymagane, jeżeli policjanci wykonują czynności służbowe:

1.na pisemne polecenie:

- sądu

- prokuratora

- organizacji administracji publicznej

- samorządu terytorialnego

2. w celu ratowania życia lub zdrowia ludzkiego oraz mienia.

3.prowadzenie pościgu za sprawcą przestępstwa.

W przypadkach nagłych do żądania lub zwracania się z prośbę o udzielenie pomocy upoważniony jest każdy policjant.

Obowiązany jest on do: ustne poinformować osobę do której się zwraca o zaistniałej sytuacji, podstawie prawnej oraz rodzaju i zakresie pomocy.

Policjant zwracając się z żądaniem lub prośbą o udzielenie pomocy zobowiązany jest okazać legitymację służbową. Ma on również obowiązek pouczyć osobę udzielającą pomocy o obowiązku zachowania tajemnicy państwowej pobierając na tę okoliczność pisemne oświadczenie.

Na użyczone w ramach pomocy rzeczy lub dokumenty Policjant ma obowiązek wydania pokwitowania. Pokwitowanie powinno zawierać:

1. stopień, imię i nazwisko policjanta, numer służbowy, jednostka policji

2. miejsce, data, godzina przyjęcia rzeczy lub dokumentu

3. imię, nazwisko, nazwę adres właściciela rzeczy dokumentu

4. określenie rzeczy lub dokumentu a przy pojeździe dodatkowo: marka, numer rejestracyjny, ilość paliwa oraz przebieg według wskazań licznika

5. opis ewentualnych rzeczy, uszkodzeń dokumentów

6. pouczenie o prawie do odszkodowania

7. określenie miejsca i terminu zwrotu rzeczy lub dokumentu

8. podpisy policjanta i właściciela.

W przypadkach uzasadnionych koniecznością nagłego działania w szczególności dla ratowania życia, zdrowia ludzi bądź mienia albo prowadzenia pościgu, policjant odstąpi od wydania pokwitowania i ustnie poinformuje właściciela o swoich danych identyfikacyjnych.

Poucza o prawie do odszkodowania. W miarę możliwości określa miejsce i termin zwrotu. Zwrot rzeczy i dokumentów odbywa się protokolarnie w miesiącu i terminie uzgodnionym z właścicielem.

O skorzystaniu z pomocy policjant informuje przełożonego raportem.

3



Wyszukiwarka